Tweede Blad,
Zomerdag.
behoorende bij
„Haarlem's Dagblad"
van
ff oensdag 28 Augustus 1901.
Mo. 557f
Da mooie Zondag werd ingeleid door
een kalmen, stillen Zaterd^a™n*;
Geen windje was aan de lucht,
alles rustte na een week van
werken. Zwart en kalm stonden de sil
houetten der huizen en boomera tegen
den lichtblauwen. avondhemel die een
tint had ale van heel zacht Juweel.
HLer en daar vonk -nagelde een witte
ötDe Zondag kwam met gouden zon
licht en milde zomerwarmte. Op straat
was het schoon, en feestelijk, en vol
glimmende zwarte laarzen of bruine
wandelschoenen. Fietsen toeterden ge
voegelijk, en de omnibus naar Bloe-
mendaal rinkelde lustig langs den
Zijlweg. Do „electrischen", de mooie,
nieuwe electrische trams zaten vol
beste japonnen en beste jassen. Veel
werd op verlangen getransporteerdm
de richting Zandvoort. Daar w^s het
nu net eens een dagje voor; misschien
was morgen het weer omgeslagen.
Zandvoort deed op z'n aardigst. De
zee lei zoo gladjes te ruischen met
even een klein speelsch brandinkje
dat, kruimig brak op het gladde zand.
In. het heldere water schoot soms een
vischje heen en weer langs de blo jte
pootjes van plassende kinderen. Bad
stoelen waren voor geen goud' meer te
krijgen, haast geen groepje of er be-
hoorde voor deze speciale gelegenheid
een supplement bij, bestaande in ver
schillende soorten mailstoeltjes, ver
bazend zooala die badstoelen g' bi ui
werden. In een zaten er drie juffroir
wen te gelijk; hadden ze geen gelijk/
Volgens den 9toel niet, want die zakte
op z'n achterpooten, als een paam dat
steigert. Hetgeen ook in werkelijkheid
hier en daar geschiedde, -ekrijt van
vrouwenstemmen maakte je cpmer -
zaam, vlak voor Driehuyzen, op een
iolig ruiter, die den hals van zijn ros
de aangewezen plaats vonc! om te zit
ten, waartegen het paard zich mot
zijn achtergedeelte verzette. Toch n
fijn beesie. meheer!" Tal van verkla
ringen hebben we gehoord, zoo van
badgasten als van een-dags-vliegen
(pardon menschen!) dat ze nog nooit
zóóveel kennissen bij elkaar hadden
gezien. Vooral Haarlemmers je kon
met je hoed in je hand loopen. Kerst
een kreet uit een badstoel dan getik
tegen het raampje van een badkoetsje,
op het punt in zee te rollen; een oogen-
blik later een slag op je schouder van
vriend zus, met 't ge 'olg, dat ;e ach
terom kijkend, viel over de oeenen
van vriend zoo.
Heerlijke kiekjes waren te maken.
En toch hebben wij zoo weinig ama
teur photographen gezien. Alleen een
buitenlander marcheerde been en weer.
een Javaan mèt ingepakt
pliietoestel met rich mee voerend. »e
bruine had veel bekijk, in n n M lin
nen pakje met een wilrgnuden hu./n-
doek boven het donkere gezicht.
Ze kiekten echter niet.
Ze negeerden totaal die groote fa
milie. ganschelijk, tot in alle onder
deden. verzameld in een op liet strand
staande reddingsboot; waar zc zi-h
trachtten op te drogen, en zich on el
kaar reinigden van zand en an. ere
strandongerechtighedeii. /c za.'en iii£t
de Jordaansche dame. getooid
zeer krijgshaftigen zomerhoed tol vee-
en die - gelukkig een eindje u>
je,'— n soort van krijgsdans uitvoer
de in overeenstemming met genoemd
hoofddeksel. Ze hadden geen o-g vcor
de kleine babies, die d°°r
jes ol moeders zoo aardig van a.
teren aan de rokjes werden va:stg_-
houden, en lekker met de dikke, ron
de beentjes in het zoute water trap
ten Een was er zoo speelsch om haar
handjes te gaan wasschen en daama
de kleine knuistjes a. te Ukken .Maar
toen had je dat zuur-zoete bakkesje
moeten zien! Ze schenen ook »W!ev°^
lie voor het vrouwelijk schoon, die,
laat ik maar zee-ren, Emielschman en
zifn zwartje. Want van alle zi den zag
ie bevallige warmgetinte gezichtjes uit
de teenen korven kijken, nieuwsgierig
wie die twee vreemden wel zouden zijn
vérbeeld je. dat je zoo'n rijken oom
St ïndié over kreeg. Wat 'n verruk-
king-—
Toen net zonnevuur ai lang in zee
was gebluscht, zag je nog gestalten
gaan. in den lichtschijn die kwam van
de vei re lucht, waar de zon onder
ging. Ze gingen meest twee aan twee,
in de vreè.
's Maandags woei er opeens een gu
re wind en uit zwarte wolken zwaai
den nijdige regenkletsen neer. Dat
haalde opeens alle ni-tinteling van
dien zomerschen Zondag bij je weg.
En je voelde je weer in da week van
werken.
Binnenland.
De nieuwe leider der 8. D.?
Het ,,Soc. Weekbl." is verblijd over
den afloop der verkiezing te Weststel
lingwerf, èn om den persoon èn om de
richting van den heer Hugenholtz.
Sympathiek is persoonlijkheid om
de eerlijke manier waarop hij inder
tijd te Schiedam is opgetreden en af
getreden, sympathiek zijn richting,
zooals die ons bekend is uit zijn blaad
je „Onze Kring". Aan dit blaadje ont
leent het ,,Soc. W." de volgende re
gels:
Ik beweer niet, dat wij de zichtbare
dingen met kleinachting behandelen
moeten, verre van daar; ze zijn ons
daartoe van veel te grooten dienst en
aangezien wij zelf voor zulk een groot i
deel mede daartoe behooren, kunnen
wij er ons eenvoudig niet van losma
ken, maar wezenlijke waarde hebben
zij toch alleen dan, als zij staan in
dienst van de onzienlijke dingen.
En iets verder:
De groote Unitarische apostel Chan-
ning hoopte, zoo men van hem een
beeldtenis wilde maken, dat men op
gelaat iets zou kunnen lezen van wat
hij zijn errootste schat achtte, grooter
dn gevatheid of geleerdheid, van zijn
hart, zijn liefde voor, ziin geloof in
menschen. Hij had gelijk; er is geen
schat onder zienlijke en onzienlijke
dingen die daarbij haalt.
Want dit geloof in den mensch sluit
in zich liet geloof in d'en vooruitgang
en dit is de innerlijke rijkdom, het »r.-
zichtbare koninkrijk van de profeten
van alle tijden en volken, waardoor
zij hun tijdgenooten boeien en met een
soort magnetische kracht meesleepen
kunnen. Het is het niet te onderdruk
ken ,,en toch", waarmede zij zich zelf
en anderen troosten bij elke bedroe
vende ervaring in het heden.
Over de verkiezing van iemand die
zulke beginselen voorstaat verheu
het blad zich van ganscher harte, al
heet hij een politiek tegenstander; c f
liever juist daarom, wanneer hij de
leiding neemt der sociaal-democrati
sche actie in de Kamer, nu mr. Troel
stra gedurende dit wetgevend tijdperk
niet weer op het Binnenhof verschijnt.
sen der schoten le, 2e oo en 4e Klasse
zal niet het bezit der hoofdacte wor
den geëischt, maar voor dezen is ook
het te bereiken maximum lager gesteld.
Een principieels wijziging is voorts de
gelijkstelling, wat de bezoldiging be
treft, van onderwijzers en onderwijze
ressen. en dit zal ook gelden voor de
gymnastiekonderwijzeressen.
De bezoldiging van onderwijzers en
onderwijzeressen stijgt dan van t
(aanvangwedde) tot 1500 (te bereiken
na 16jarigen diensttijd). Voor bezit van
taaiakten wordt de gewone bijslag
verleend. Gehuwde onderwijzers bo-
van den 28jarigen leeftijd genieten een
tegemoetkoming in huishuur ten be
drage van f 50.
Onderwijzeressen der lagere klas
sen, zonder hoofdacte, beginnen met
t 600 en klimmen, na 8jarigen dienst
tijd, tot 1 900.
Ten behoeve der onderwijzers zon
der hoofdacte, thans in dienst, worden
eenige overgangsbepalingen voorge
steld.
Antieke urnen.
In Drente ontstaat van lieverlede
een nieuwe tak van industrie. Zooals
bekend is, levert dat antieke land
schap nogal eens een voorwerp, af
komstig uit het grijs verleden, het
welk voor oudheidkundigen veel i
trekkelijks heeft en door enkele musea
voor veel geld wordt aangekocht.
Daaronder bekleeden de urnen uit
de graven der oudste bewoners, die in
Drenten nog veelvuldig worden aange
troffen, een niet geringe plaats. Maar
in plaats van die antieke voorwerpen
gaat men potjes aan den man bren
gen. die onecht en namaaksel zijn.
Zijn deze geheel afgewerkt, dan
graaft men ze in den grond, graaft ze
later op, enz., en brengt ze daarna in
den handel als echte antieke waar.
Naar wij vernemen, zijn reeds velen
erin gevlogen, dezer dagen nog iemand
uit Antwerpen, die genoemde provincie
bezocht. Door zekeren A. te Odoorn-
veld, zijn ze dien toerist verkocht en.
geleverd; eerst later bleek hom, door
deskundigen voorgelicht, dat de ge
kochte potjes totaal zonder waarde
waren. (Tijd.)
De posterijen.
Een oude juffrouw kwam laatst
aan het postkantoor en sprak een der
ambtenaren als volgt, uit de hoogte,
huiselijk hadden ingericht. Natuurlijk
vond mevrouw dat minder goed
klonk het nogal boos:
„Maar Keetje, ik heb je verboden je
vrijer in de keuken te ontvangen en
nu heb je er twee, wat is dat?... Keetje,
blijkbaar een juridische carrière mis-
geloopen. „Nee mevrouw, 'k vraag es-
kuus, ziet uwee die eene is mijn jon
gen, de andere is voor Koosie die 'n
Maandag bij ons in diens komp. Hij
kwam met die van mijn mee, maar 't
zal niet weer pesseeren."
Een smokkelaar gedood.
Zondag hadi nabij da Belgisch©
grans een gevecht plaats tusschan
marechaussees uit Sas van Garat
ara ©enige Belgen die met verboden
vischtuig vischten. Een der mare
chaussees d:ie onder vaten gediuwd
werd. maakte van zijn vuurwapen
gebruik met het gevolg dat hij zijn
aanvaller doodde. De vier anderen
gintgan toen op de vlucht dioch eer.
hunner werd nog gevangen geno
men.
Een deserteur.
Woensdagnacht meldde zich aan de
kazerne te Geertruidenberg een serge
ant aan, die 3 maanden geleden met
2 korporaals van daar was gedeser
teerd. Hij had in dien tijd heel wat
avonturen en ellende beleefd.
Het plan van deze drie was om
dienst te nemen in het Engelsche leger
en, als zij op het oorlogsterrein waren
aangekomen, over te loopen naar de
Boeren. Dat doel heben ze niet kun
nen bereiken. De Engelsche consul te
Antwerpen, bij wien zij zich aanmeld,
den, wilde hen aannemen, noch hun
overtocht verschaffen.
Na in Antwerpen vergeefs te heb
ben getracht werk te vinden rinsr de
sergeant in dienst bij het Fransche
vreemdenlegioen. Maar daar vond v-"
het nog minder aangenaam en hii de
serteerde ten tweeden male. nu terug
naar Holland. In een ellendigen toe
stand werd' hij opgenomen.
Do beido korporaals hebb° - werk
gekregen op een Antwerpsche cement
fabriek. (Stand.)
Salarissen onderwijzers.
Op de begrooting der kosten van la
ger onderwijs in het jaar 1902 te Am
sterdam is eene verhooging van den
post „jaarwedden van onderwijzers en
onderwijzeressen" met f 285.000 voor
gesteld. Deze aanmerkelijke verhoo
ging spruit voor eene som van f220.000
voort uit eene voordracht van B. en
W. tot eene nieuwe regeling der jaar
wedden.
De voorgestelde reorganisatie komt
op het volgende neer. Het rangexa ien
vervalt; er zullen voortaan slechts n-
derwijzers en onderwijzeressen met
hoofdacte worden aangesteld en het
verschil zal slechts bestaan in v .-rscb 1
van bezoldiging op srrond van anciën
niteit. Alleen van de onderwijzeressen j
die onderwijs geven in de laagste k is-
Hoe komt 't, dat mijn broer de
tien gulden, die ik verleden week hier
betaald: heb, niet heeft ontvangen?
Dat kan ik u heuscü niet zeggen,
was het minzaam antwoord.
Ja, maar dat gaat zóó niet! riep
de juffrouw verontwaardigd uit.
Heeft u het geld per postwissel
verzo iden? vroeg de ambtenaar.
Neen.
Per aangeteekenden brief?
Neen.
Hoe dan?
Ik heb 't geld gestort en er een
bewijsje voor gekregen.
Mag ik dat document eens zien?
vroeg de ambtenaar hoffelijk.
De juffrouw haalde een poslbewijs
uit haar reticule en hield het gelds
waardig papier zegevierend onder zijn
neus.
En heeft u dit pustbewijs niet ver
zonden?
Wel neen denk je, dat ik mijn
bewijs uit panden geef!
Toen haar aan 't verstand was ge
bracht, dat zij het formulier met den
brief aan haar broer had moeten zen
den, was zij 't er heelemaal niet mee
eens. en zij verliet hoofdschuddend en
mopperend het postkantoor.
De Amsterdamsche Pers en vele
vrienden namen Zaterdagavond af
scheid1 van den heer C. A. A. Du dok de
Wit, die naar Indië vertrekt om daar
de sport te orcaniseeren.
Twee aanbidders.
Onze lezers kennen wellicht het ver
haal van de mevrouw, die volstrekt
geen vrijer van de meid- in de keuken
duldde, doch die bij onderzoek in een
kleerkast een huzaar in volle uniform
verstopt vond; toen zij het dienstmeis
je daarover onderhield, verdedigde dit
zich met de bewering, dat het de vrijer
was van de vorige meid, die hem had
achtergelaten.
Een dergelijk geval deed zich
naar de ..Tel." meedeelt Zaterdag
voor bij een bewoonster van de Hee
rengracht te Amsterdam.
Zaterdag kwam zij onverwacht uit
don Haag even overwinnen; tot haar
ontzetting zag zij twee mannen in de
keuken, waar de heeren zich recht:
Raadslid-Geneesheer.
Gedeputeerde Staten van Zuid-
Holland hebben met vernietiging
van het besluit van den Raad dier
gemeente Nieuw-Beijerland' did1. 30
Juli 11. tot toelating van d'en heer
J. du Boeuff tot lid van dien
Raad, beslist, dat genoemde dir. J
du Boeuff niet als zoodanig kan
porden toegelaten, en zulks op
grond dat d'e verkozen©, vanwege
de gemeente als gemeente-genees
heer belast met de armenpraktijk,
ook gehouden is tot andere dien
sten, o. a. lot heb verrichten van
kostelooze inentingen era herinen
tingen, welke verrichting in geera
geval kan begre-pen worden onder
armenprakiiik, vermits bedoelde
inenting zich geenszins bepaalt tot
armen en behoefbigen. maar van
gemeentewege moet verricht wor
den aan ieder dJie zich daartoe aan
meldt.
Mitsdien wordt de verkozen© ge
acht eene betrekking te bekleeden
cxnvereenigbaar met het lidmaat
schap van dera Raad' als niet val
lende in de voor seneesheerera met
d'e armenpraktijk belast gemaakte
u itzomderingsbepaliing.
Uit de Arbeiderswereld
BUITENLAND.
De „Tiknes" verneemt uit Buenos-
Alres: 3000 epoorwegwerkers \an den
Greath Soutliern-spoor .te Pringlea
hebben het werk gestaakt, zich gewa
pend en een dreigende houdiag aan
genomen.
Sporten Wedstrijden.
Lawn Tennis.
Op het groote lawn tennis-concours
te Homburg werden Vrijdag 1L in do-
mi-finales ..Heeren doubles", nee-
ren Wessely en Lyons geslagen door
de heeren Beukema en Decagis.
Wielernieuws.
Er schijnen plannen te bestaan om
het kampioenschap van Noord-
Zuid-Holland op de Amsterdamsche
wielerbaan den 15 Sept. te verrijden
en een 24 uure wedstrijd den 27 en
Sept. a.9.
Echt Barnums.
Midden op den Dam te Amsterdam
een wagen met reclame-biljetten van
Barnum en Baily.
Om den wagen honderden nieuws
gierigen. waarvan een uitroept: „waar
benne de kereltjes?"
Met de „kereltjes werden bedoeld zij
die den wagen daar hadden gebracht.
„Vanzelvers kon ie daar niet ko
men" meende een scherpzinnig schoen
poetser, en terwijl een deel van het
publiek rondkeek naar de kruiers,
zochten eenigen politie.
Agent op.
„Wie hoort er bij die kar?" De vraag
geschiedt op een toon van gezag.
Geen antwoord.
Tweede agent op.
„Nou, die der niet bij noodig heeft,
doorrloopen alstublieft en waar zijn
de bestuurders?"
Weer geen antwoord.
Derde agent op.
„Alstublieft iedereen zen weg ver
volgen, die kruiers komen wel te
recht."
Kleine Ka, bekend figuurtje op den
Dam, op.
Meneer de regent, ze zitten bij „Mus-
sie" (bekend kastelein op den Dam),
„ze nemen 'n hassiebassie."
Waarmee Ka te kennen geeft, dat
de kruiers geen afschaffers zijn.
Politie op onderzoek aan het opge
geven adres.
Kruiers gevonden.
Kruiers op.
Agenten boekjes uit den zak.
Namen gevraagd, barre gezichten.
Eerste kruier:
„Gut meneer wat maak uwes je
druk, wevoor?"
Eerste agent:
„Kar onbeheerd gelaten, bekeuring!
Tweede kruier:
„Meneir, uwes doet maar. die En
gelsche baas betaalt het wel kan de
kop nie kosten."
Bekeuring geschiedt.
Kruiers, agenten, publiek, af.
Zwemmen
De Engelsche zwemmer Montague
Holbein, die Zaterdagnamiddag om
half vijf bij Kaap Grisnez te water
ging om te trachten het Pas de Calais
overzwemnienden naar Engeland over
te steken heeft zijn plan niet tea uil-
voer kunnen brengen. In de eerste 2
uren had hij zeer tegen de hooge goi
ven van de woelige zee te kampen en
zou het dan ook ondoenlijk blijken de
Engelsche kust te bereiken. Niettemin
kampte liij, gevolgd door een sleep
boot hardnekkig tegen het zoute ele
ment, maar na ruim twaalf uren in
het water doorgebracht te hebben,
raakte hij uitgeput. Hij bevond zich
toen op vijf i zes mijlen van di En-I
gelsche kust en het werd hoog tijd dat
men hem te hulp kwam, want nauwe
lijks aan boord van de sleepboot ge
tild, viel hij in onmacht, zoodat men
het nog vóór het binnenkomen van
Dover noodzakelijk vond, met vlaggen
om geneeskundige hulp te seinen. Per
brancard moest hij in half bewusteloo-
zen toestand naar het hotel getrans
porteerd worden.
Een zeer eigenaardig sport-gezel-
schap heeft zich te Milaan geconstitu
eerd onder eenige adelijke sportlief
hebbers en wel onder den naam
„Electrische Steeple chase." In plaats
van levende volbloedrenners worden
kleine paardjes van hout gebezigd die
door middel van electrische motoren
loopen. De berijder regelt met zijn
sporen de snelheid die tot 30 KM. per
uur bedraagt. Ook kan men die paard
jes voor wagentjes spannen. In Pa
rijs is men ook reeds doende deze nieu
wigheid in te voeren, die uit Amerika
i9 overgekomeu-
Roeien^
Zondag liad op de Seine de roeiwed-
strijdi tusschem Franschen en Duit-
schers over 2500 meter plaats, üe
Fransche ploeg won in 8 min. 22 sec.;
de Duitschers legden de baan in 8 m.
29 sec. af.
Zeilen en Roeien.
Begunstigd door prachtig weer hield
de „Marine Jachtclub" Zondag ter
reede van Texel haren tweeden wed
strijd met den volgenden uitslag.
sau", stuurman opperschipper M. de
Vries 10).
3. Scherpe en midden»
zwaardjachten, groot bo
ven 6totenmetl0wedstrijd-
eonheden. gestuurd door leden der
Jachtclub of eener uitgenoodigde ver-
eeniging. Afstand pl. m. 12 Eng. mij
len. 2 deelnemers. Prijs, verguld zil
veren medaille, „Regina". van de
Kon. Ned. Zeil- en Roeivereeniging.
4. Idem, groot boven 3 tot
en met 6 wedsrij deenheden.
Afstand pl. m. 12 Eng. mijlen. 3 deel
nemers. Ie prijs, verguid zilv. med.,
„Helgoland", stuurman jhr. W. Six;
2e prijs, zilv. med., „Albatros," stuur
man luit. ter zee 2e kl. J. C. F. Hooy-
kaas.
5. Idem, groot boven 2 tot
en met 3 wedstrij deenheden.
Afstand pl. m. 6 Eng. mijlen. 2 deel-
nemers. Ie prijs, zilv. med.. „Loudoli".
stuurman luit. ter zee 2e klasse F. K.
Sluys.
6. Ronde en platbodemjach.
ten met zij zwaarden en vas
te roef of vast dek, groot bo
ren 9.5 wedstrijdeenheden. Afstand pl.
m. 12 Eng. mijlen. 3 deelnemers, lo
pr., verguld zilveren medaille, „Kam
pioen", stuurman luit. ter zee 2e kl.
M. C. Koning; 2e prijs, zilv. med.,
Velsa", stuurman de heer J. A. van
Waveren.
Roeien.
1. Vletten, bemand mot 2
man, zonder stuurman. Af
stand 1250 meter. 12 deelnemers. Ie
pr. f 15) „Marnix", geroeid door tor-
pedisten D. Augustijn en L. Bosman;
2e prijs (f 10) „Marnix". roeiers tor-
pedist D. B. Dortmundt en sergeant-
torpedist J. Veenstra; 3e pr. f 5)
Evertzen", roeiers matrozen II. J. v.
d. Wetering en T. F. J. Goosen; 4e
(extra)prijzen f 4) „Marnix", roeiers
torpedisten G. M. Kegge en F. Brede-
rode en „Geep", roeiers matrozen G.
J. de Vries en C. P. Warmendam.
2. Sloepen typo B. Afstand
2500 M. 12 deelnemers. Ie pr. f 80)
„Kortenaer", stuurman opperschipper
II. Trijsburg; 2e pr. 40) „Adolf van
Nassau", stuurman bootsman J. C.
Adams; 3e pr. (f 25) „Marnix". stuur
man korp.-torpedist P. van Wolferen;
extra 3e pr. [f 25) „Marnix", stuurman
matroos le kl. J. Harms; 4e pr. (f 10)
„Wassenaer," Amsterdam, stuurman
kwartiermeester W. Hoogenóijk.
De prijzen werden in de Marine-can-
tine door den kapt.-luit. ter zee A. L.
Boelen uitgereikt.
Letteren en Kunst.
feuilleton.
Het geluk van Rothenburg.
Naar het Duitsch
van
PAUL HEIJSE.
Het was Dinsdag na Paschen. De
menschen die in de vroolijk bloei
ende lente het Opstaaidingsfeest
dooi een uitstapje ne°i buiten had
den gevierd, keeiden naai hunne
woningen terug om den volgenden'
dag hunne dagelijksche bezigheden
wede* te hervatten'. AH» landwe
gen wemelden van voertuigen era
voetgangers, de spoortreinen wa
ren in weerwil van de ingeschoven
extra tieinen overvol, want zulk
mooi en bestendig Paaschweer kon
men zich sedert vele jaren niet her
inneren.
Ook de avond sneltrein, die aan
heb station te Ausbach, in de rich
ting van Würzburg, tot vertrek ger
'reed stond, was tweemaal zoo lang
als gewoonlijk. Toch scheer hij tot,
i aan de laatste plaats bezet te zijn,
want een laatkomend reiziger di
in het laatste oogerablik nog in de
tweede klasse een onderkom era
zocht, klopte tevergeefs aan alle
portieren era keek vruchteloos in
alle coupés, maar werd overal
meer of minder beleefd, soms met
spottend leed\#--rmaak afgewezen
Eindelijk nam de conducteur die
hem vergezelde, een snel besluit,
opende een coupé eerste klasse en
duwde den Laatkorraende ira de
schemerachtige-ruimte, haastig het
portier dichtslaande want de trein
zette zich juist in beweging.
Eene enkele dame, die in dera
tegenov e rgestelden hoek als een
zwarte hagedis ineengedoken zat
te sluimeren, richtte zich plotseling
od en wierp een scherpen blik op
den onwel kom era verstoorder vara
hare eenzaamheid. Tccb scheen zij
aan den blonden jongen man in
eenvoudige zond agsk leeding die
porte/euilli mdei den arm era een
langgebruikte remtasch met ouder-
wetsch borduurswe' in de hand
hield, niets bijzonders te vinden,
tera minste zijn Beleefde groet en
stameilende verontschuldiging werd
slechts met. eene tnetsche. nauw
merkbare hoofdbuiging beant
woord zij trok de zwart zijdera
kap van haar mantel wieder over
hel) voorhoofd en maakte zich zoo
onbekommerd gereed de gestoorde
slaap weder voort te zetten alsof
e.r in plaats vara een nieuw reisge
noot, een stuk bagage in den wa
gen was geschoven
De jonge man die zich hier als
een slechts gedulde indringer ge
voelde nam zich dan ook wel in
acht niet door te veel beweging aan
zijne tegenwoordigheid ts herinne
ren, ja, hoewel hij hard geloop era
had hield hij de eerste vijf minu
ten den adem in en bleef standvas
tig in de ongemakkelijke houding
die hij in het eerste cogenblik in
zijr hoek had' ingenomen. Alleen
nam hij voorzichtig zijn hoed! af en
wisebte met een zakdoek het zweet
van zijn voorhoofd, steeds door het
portierraampje naar buiten kijken
de. alsof hij alleen door de meest
bescheiden houding vergiffenis kon
erlarage.1 voor zijn opduiken ira eene
hoogere sfeer.
Toen de slapende zich echter niet
meer bewoog en het daar buiten
voorbijsnellend1© landschap weinig
bekoorlijks meer voor hem had,
waagde hij het eindelijk zijne
oogen in de coupé te laten rond
gaan en, nadat hij de breed© kus
sens van rood) fluweel era d'e spie
gel aan dera wand voldoende had
bewonderd, ook de gestalte van de
vreemde dame nader in oogen-
schouw te nemen door met voor
zichtige blikken langzaam, van de
punt van het kleine schoentje, dat
onder den rand van de japon uit
stak. tot haar schouder en tera laat
ste zelfs tot de smalle lijnen van
het naar hem toegekeerde gelaat
op te klimmen.
Het was voor hem dadelijk bui
tera twijfel dat het eene zeer voor
name dame moest zijn. eene bui-
tenlandsche, eene Russische», Pool-
sche of Spaansche. Alles wat zij aan
era om zich had dlroeg den stempel
van eene aristocratische afkomst
haar toilet, d'e keurige roodleeren
reistasch waarop haar smalle voet
zoo onachtzaam steunde, de sierlij
ke donkerbruine handschoen waar-
In zij haar wang liet rusten. Daar
bij omgaf haar een eigenaardige
geur, niet van de een of aradiere
aromatische odlerar, maar meer van
juchtleer era cigaretlen en op het
tapijt van de coupé lagen dlan ook
Zeilen.
1. Marinesloepen met f a ra
ta si etui g, gestuurd door officie
ren der marine, leden der Jachtclub.
Afstand pl. m. 12 Engelsche mijlen.
7 deelnemers. Ie prijs, verguld zilve
ren medaille en de wisselbeker der
Jachtclub, „Evertsen", stuurman luit.
ter zee 2e kl. L. J. Quant; 2e prijs,
zilveren medaille, „Adolf van Nassau,"
stuurman luit. ter zee 2e kl. A. Goe-
koop; 3e prijs, bronzen medaille,
„Marnix," stuurman luit. ter zee 2e
kl. C. A. F. Tollenaar.
2. Marinesloepen met model-
tuig, gestuurd door onderofficieren
der Marine. Afstand pl. m. 3 Eng.
mijlen. 13 deelnemers, le prijs „Mar
nix", stuurman opper-torpedist W. Z.
Klaassen f 40); 2e prijs „Adolf van
Nassau", stuurman bootsman K. J.
Lindström (f 30); 3 cprijs „Marnix",
stuurman sergeant-torpedist C. Ruste-
meijer (f 20); le prijs „Adolf van Nas-
een ige half uitgerookte witte eind
jes die asch en een weinig Russi
sche tabak hadden, veraspre;id. Ook
een boek was op dien- grond geval
len. Hij kon het n-iel ove<r zic-h ver
krijgen hef daar te latera liggen era
toen hij het voorzichtig opnam en
op de bank legde-, zag hij dat het
een Fransche roman was.
Dit alles gaf hem die vreemde
aangename gewaarwording die de
in burgerlijke kiringen opgevoede
jonge mar gewoonlijk bekruipt als
hij onverwachts in aanraking komt
met eerae vrouw uit de groote we
reld. Bij het natuurlijke overwicht
van de vrouw over den man voegt
zich dar nog de fabelachtige beke
ring die de onbekende, moor vrije
levenswijze en de voorstelling van
meei buitengewoon liet era Beed ira
de voornam; wereld op dera spruit
uit nederige kringen uitoefent. Ja,
de kloof, die tusschen dfc verschil
lende standen bestaat vergroot nog
die betoovering en doet bij den
man al droomend de vermetele
neiging opkomera om. als de gele
genheid1 zich eons mocht voordoen,
zijn recht als Heer der schepping
te doen gelden en die schijnbaar
niet te demper afgrond te over-
Een moeielijke qraaest o.
De uitgevers Pearson belojfden in
liet prospectus van hun ..Ladys Ma
gazine", den roman ..The F.ternal CT
ty" van Hall Caine te publiceeren. Hal
verwege stopten zij echter met die pu
blicatie, omdat do roman huns in
ziens niet geschikt was voor een da
mestijdschrift. Nu heeft een abonné
geweigerd zijn abonnementsgeld te
voldoen, omdat de uitgevers zich niet
houden aan de bij prospectus aange
gane overeenkomst. Het wordt een
rechtszaak die belangwekkend kan zijn
(Kron.)
Men verneemt dat dir. H. J. Kie-
wiet de Jonge, tem gevolge van zijn
benoeming tot rector van het Gym
nasium f© Dordrecht, zal aftreden
als secretaris van het Algemeen Ne-
d&rlandsch Verbond, op zijra laatst
tegera de eerstvolgende algemeen©
vergadering in Mei 1902.
De Doode.
Een boerenjongen heeft op aansto
ken van zijn vader en verhit door den
drank, zijn moeder verdronken in een
sloot, op het oogenblik, dat de vrouw
voorovergebogen bezig was met goed
spoelen. De moeder was een braaf
menschje, wier vroomheid den vader
en den zoon een voortdurende erger
nis was. Zij heeft behalve den jon
gen twee dochters nagelaten. De oud
ste liikt in alles op de moeder.
Pas als de oude maa eenige jaren
na den moord komt te sterven voelt
de jongen eerst recht het gewicht van
zijn misdaad. Tot ru toe had hij zijn
schuld eigenlijk steeds voor het groot
ste gedeelte op zijn vader afgewen
teld.
De vader ziet in zijn doodsangst zijn
overleden vrouw in zijne omgeving
rondwaren; ook hij voelt het meest
schrijden.
Tot zulk een stout waagstuk Liet
d'e jonge reiziger zich echter niet
vervoeren. Toen hij echter genoeg
zaam zeker meende te zijn dat de
slaap van zijne vi\:nde ireisgenoo-
te niet geveinsd was. nam hij voor
zichtig uit zijn borstzak een klein.,
in groen linnen gebonden boekje
era begon steetegewijze het fijne,
bleeke, ietwat trotscbe profiel van
de slapende met vlugge trekken, op
een open bladzijde te schetsen).
Hel was geen gemakkelijke taak,
want de schommelende beweging
van den sneltrein noodzaakte hem
eene half zwevende houding aan
te nemer, om elke lijr met zeker
heid te kunnen trekken. Het hoofd
loonde echter wel de moeite en. zoo-
als hel op de harad rustende halve
gelaat, door de plooien van d'e kap
luchtig omlijst, zich in het scheme
rende licht van den avoid aan
hem vertoonde, geloofde hij nooit
schoor.ei klassieke li'nera bij een
monscbelijk wezen te hebben aan
schouwd. Zij scheen de eerste
jeugd voorbij, te zijn, de mond met.
d'e fijne lippen kreeg van -tijd' tot
tijd een vreemde uitdrukking van
bitterheid of walging, zelfs nu in
