Tweede Blad, Het recht op Werk. Het recht van Werkstaking Salarisregeling-Onderwijzers. Het geheim van de „Delaware". behoorende bij «iHaarlem's Dagblad" van Maandag 9 September 1901. No. 5581 Haarlemsche Handels- vereeniging. Goedgek. bij Kon. Besluit van 12 Nov. No. 22, 1899. De Haarlemsche Handelsvereen. telt thans ruim 650 leden, dat is veel, doch niet genoeg. Elke winkelier, elke han delaar, zijn belang begrijpende, moet zich aansluiten. De contributie be draagt slechts ƒ2.50, terwijl de voor- deelen groot zijn. Rechtskundige adviseurs zijn dehee. ren mrs. Th. de Haan Hugenholtz en H. Ph. de Kanter, Spaarne 94, welke gratis advies in handelszaken geven aan de leden en voor hen gratis optre den in faillissementen. Voor incasso's, door bemiddeling der advocaten gedaan, wordt 5 be rekend. Bankiers der^vereeniging zijn de heeren Laane van Bemmel, Kruis straat 51. Alle brieven of aanvragen (ook opga ven voor het lidmaatschap) moeten ge richt worden aa nhet bureau der ver- eeniging. 22 aLnge Begijnestraat. Het is ons gelukt eene overeenkomst te sluiten, waardoor het mogelijk is H.H. leden nauwkeurige informaties te verschaffen omtrent alle firma's in Nederland. De kosten dezer informaties bedra-1 gen 60 cents per adres, plus 5 cents j voor porto, en moeten vooruit betaald worden aan het bureau. Information I naar binnen de stad wonende perso nen gratis. Ruim 650 informatiën en rechtskun dige adviezen werden in het afgeloo- pen jaar verstrekt. In Juli ziin 46 vorderineen tot een bedra van 1300. 18 betaald. 7 vorde ringen worden afbetaald, 9 vorderingen zijn uitgesteld. Volgens artikel 7 client het Geheim der Maandlijsten ongeschonden be waard te blijven. H.H. Leden worden er op attent ge maakt, dat pretention, buiten de stad in te vorderen, niet worden behan deld. tenzii ^orto-vergoeding (10 ets.) is bijgevoegd. Het Bureau der vereenlging is geves tigd 22 Lange Begijnestraat en is ge opend iederen werkdag van 's morgens 9 tot 1 en 's middags van 2 tot 4 uur. Dagelijks is een der bestuursleden aanwezig en bereid tot het geven van alle gewenschte inlichtingen en wel Maandag en Vrijdag van 1112 uur v.m., de overige dagen van 34 n.m. ,,Ik heb het heilig recht van den arbeider om te werken, verdedigd!" aldus sprak ongeveer de Burgemeester, toen hij Dinsdag antwoordde op het verwijt dat de politie partijdig zou zijn opgetreden in de staking aan den bouw der lichtfabrieken. Maar de heer Hugenholtz en partij genooten bleken dat ..heilig recht" niet te erkennen. Zij kwamen bij wijze van tegenstelling daarentegen op voor „liet heilig recht van den arbeider om te leven", een tegenstelling die alle toehoorders in de zaal niet even dui delijk zal zijn geweest. De Burgemeester was in zijn verde diging zeer zwak. en hij had in den heer Beynes geen erg gelukkige mede strijder. Toch is het wel interessant ook eens op heldere wijze door de tegenstanders te zien uiteengezet, op welke gronden zij het Recht op Werk verdedigen, in verband met het Recht van Werksta king, dat zij evenzeer erkennen. Het September-nummer van het Tijdschrift voor Nijverheid bood ons daartoe gelegenheid. Er is nl. een artikel, uit het Fransch vertaald, over deze quaestie in opgenomen. Wij ontleenen er het volgende aan „Er is een begrip, dat buiten alle quaesties staat, n.l. dat de mensch recht heeft op werk. dat niets hem kan beletten dat recht uit te oefenen en dat elke inbreuk op dat recht mis dadig is. Van alle rechten van den mensch dit ongetwijfeld het opperste. Als ik van mijn werkkracht een me'nsch- waardig gebruik heb gemaakt, dan eerst ben ik een mensch. Als ik met werken mijn brood verdien, dan eerst ben ik vrij. Als ik in het onderhoud van mijn gezin voorzie .dan eerst ben ik er het hoofd van. Het recht op werk is een persoonlijk recht: het kan door niemand en om geen enkele reden ontnomen worden. Wanneer tienduizend menschen wei geren te werken. dan nog heeft een enkel mensch, die werken wil, er het recht toe. En de maatschappij is ver plicht hem de vrije uitoefening van dat recht te waarborgen. Is het recht op werk in tegenspraak met het recht van werkstaking? Geens zins. Op de vraag of een arbeider het recht heeft het werk te staken, luidt het antwoord bevestigend. Het is hem eveneens geoorloofd om met zijn kameraden overeenkomsten te sluiten, bijv. om vermindering van werk of loonsverhooging te vragen, dat gebeurde reeds vóór de Revolutie, tijdens de gilden met hunne vaste Re glementen. Als te Parijs de werklie den van het bouwvak niet tevreden waren met de voorwaarden, waaron der zij werkten, gingen zij naar de oevers van de Seine ..la grève". Van daar het Fransche woord „grève" voor „werkstaking". Werkstakingen kwamen toen even wel zelden voor. In de eerste plaats omdat de toestanden in de nijverheid toen anders waren. De patroon was een soort van kameraad voor den ar beider. Men woonde met hem onder een dak, men at aan dezelfde tafel. Had men iets te reclameeren. dan kon men gemakkelijk samen spreken. Eerst door de nieuwe toestanden en e ontwikkeling van wfct men de groote-industrie noemt, is het recht van werkstaking ontstaan. Het is bij de wet erkend. Eene wet van 1864 staat werkstaking toe, maar bestraft elke in breuk op de vrijheid om te werken. A iet alleen is het stelsel van werk staking juist, maar op vele werksta kingen is zelfs niets aan te merken en zij eindigen dikwijls zonder het min ste onrecht of nadeel te veroorzaken. Men zou haast dagelijks voorbeelden kunnen opnoemen van de normale werking van het werkstakingsstelsel." Maar nu nog eens de verplichte werkstaking. Daarover sprekende be gint de schrijver met deze vraag: Wat moet men denken van het systeem van verplichte werkstaking? Elke groep arbeiders, die samen werken, wordt beschouwd als te zijn gebonden door de beslissingen der' meerderheid. Als de helft plus één besluit te staken, dan moeten allen met de armen over elkaar gaan zitten, zelfs zij die werken willen en moeten. De uitvinders van dit systeem zeg gen: „Dat is een toepassing van het algemeen stemrecht. Aangezien dat stemrecht in de politiek tot basis dient waarom z<>u het dan niet dezelfde roi spelen in fcibeidsquaesties?" De schrijver antwoordt: Zoo brengt men verwarring tot stand. Algemeen stemrecht dient om te beslissen over regeeringsvraagstuk- ken, waarover men het allen eens moet zijn. Een land kan niet tege- ïjk een republiek en een monarchie zijn; wijnen en gedistilleerd kunnen niet tegelijk belast en vrij van belas ting zijn. Maar wel kunnen er tege lijk arbeiders zijn die werken en ar beiders die niet werken; hier geldt het enkel persoonlijke rechten. Hoe nu? schrijft Jules Roche over dit onderwerp. Zouden dan van 1500 arbeiders 751 een werkstaking kunnen opleggen aan 749 ot 1000 aan 500 of 1499 aan een enkelen? In alle geval leni is de schennis van recht en gerech tigheid even groot. Het aantal doet mets ter zake. want het geldt hier niet een gemeenschappelijk recht maar een persoonlijk recht, dat niemand kan aantasten. De theorie van de verplichte werk- staking is een miskennen van het recht om te werken. Het is inbreuk maken op de onafhankelijkheid van den werkman en op zijn recht als mensch Er is een ander redmiddel, n.l. eene organisatie der werkstakingen zóó dat deze een rechtmatige toepassing worden van een goed beginsel. Aangezien werkstakingen moeten dienen om geschillen tusschen pa troons en arbeiders bij te leggen, is het in de eerste plaats noodig dat er zich geen vreemde personen inmengen om hen te beletten het eens te worden. Want al zijn in sommige opzichten de belangen der patroons en die der arbeiders verschillend, in andere zijn zij gelijk. Beiden hebben bijv.: het grootste belang bij den bloei der nij verheid waarvan zij leven. Voorttellen B. en W. F. E. D. Landb. Bij bevor dering to t on derw ij- ze r 1ste klasse. Leeft. Hoofdacte t. en g. M.O. 19 500 (Aanv.) 20 525 21 550 650 750 850 22 575 675 775 875 t. en g. bij acte. 23 600 700 800 900 800 900 1000 24 625 725 825 925 25 650 750 850 950 850 950 1050 26 675 775 875 975 Geh. ond 27 700 800 900 1000 900 1000 1100 28 1150 29 950 1050 1150 1200 30 31 1000 1100 1200 1250 35 800 900 1000 1100 45 900 1000 1100 1200 z. h. a 60 1000 ÜOO 1200 m. h. a. 60 1050 1150 1250 AmendementenGroot c.8. Leeft. 19 20 h. a. 600 (Aairv.) 625 t. en g. bij acte 21 650 750 850 950 22 675 775 875 975 t. en g. bij acte 23 700 800 900 1000 900 1000 1100 24 725 825 925 1025 25 750 850 950 1050 950 1050 1150 26 775 875 975 1075 27 800 900 1000 1100 1000 1100 1200 28 29 1050 1150 1250 30 31 1100 1200 1300 35 900 1000 1100 1200 1200 1300 1400 45 1000 1100 1200 1300 z. h. a. 60 1100 1200 1300 m. h. a. 60 1150 1250 1350 Bij bevordering tot [onderwij zer 1ste klasse. meente een adres gezonden, waarin i zij er op wijst dat in de nieuwe voor-' stellen betreffende de onderwijzers-sa^ larissen geen bepaling werd gemaakt omtrent het verplicht aanstellen van ak-onderwijzeressen in. de hoogere klassen van de le en de 2e klasse scho len. De Vereeniging vraagt nu hierin voorziening. Salarissen onderwijzers. Door de afdeeling Leiden van den Bond van Nederlandsche Onderwij zers is een adres aan B. en W. aldaar gezonden. Het aanvangssalaris, thans 500, wenscht adressante op f 550 gesteld te zien. De toelage voor het bezit der hoofd akte stelt ze op 200. Verder wensclit adressante voor alle onderwijzers twee verhoogingen van 50, de eerste na een jaar, de tweede na drie jaar dienst, en verder na zes.-negen. twaalf en vijftien jaar dienst, telkens een verhooging van 100. De betrekkin* van eerste onderwij zer (plaatsvervangend hoofd) zou, om in het kader van dit stelsel te passen, moeten worden opgedragen aan een onderwijzer met hoofdakte, die het maximum bereikt heeft, met recht op een toelage van 100. Bij toepassing van deze regeling zou het hoogste onderwijzerssalaris (ƒ1350) zonder de tegemoetkoming in woning- huur, nog altijd minder bedragen dan het 2/3 der jaarwedde van het hoofd eener school. Zuid-Afrikaansche tentoon stelling. Hierboven geven wü eern over zicht. van de<n stand dier onderwij- zerssaJarissen, zooals deze zullen zijn wanneer die voorstallen van B. en W. worden aangenomen en zooals zij bij aanneming der laatst ingediende amendementen van de heeren. Groot c. s. zullen worden. Wij hebben gerekend! dat de on derwijzer op 19-jarigeui Leeftijd aan d'e school komt. Volgens het voor stel van B. en W. ontvangt hij dan een salaris van f 500 op 20-jarigen leeftijd van f 525 enz. Op 2i-jarigen leeftijd KAN hij in 't bezit zijn dier hoofdacte (al is dit ook eenie groo- te uitzondering) en' veronderstellen wij dan tevens dat hij in 't bezit eter acte teekenen, gymnastiek en één der acten M. O. is. en dus in 't gunstigste geval verkeert. Dan kan zulk een onderwijzer rekenen op een salaris van 850op 22-ja- ri.gen leeftijd' van f 875 enz- Op 27- jarigen leeftijd heeft hij het maxi mum (f 700), door B. eni W. aan gegeven. bereikt en kan hij dus in 't allergunstigste geval door 't be zit van bij-acten f 1000 verdienen. Wanneer men op 35-jarigen leef tijd nog niet tot onderwijzer iste klasse is aangesteld, ontvangt mian het salaris in bovenstaande tabel genoemd. Bij bevordering tot on derwijzer 1ste klasse (wij hebben aangenomen dat diit op 23-jarigen leeftijd plaats had en dat kan ge schieden, wanneer het amende ment der heeren Groot c. s. wordt aangenomen om het getal ondier- wijzers eerste klasse onbeperkt te doen zijn), zou deze verdienen f 800 en in 't gunstigste geval f 1000 enz., met 4 tweejaarlijksohe verhoogin- gen van f 50. (Zie tabel.) De onderste staat geeft een' over zicht bij aanneming der amende menten. Het aanvangsalaris is daar f 600, met 8 jaarlijksche verhoo gingen ad 25, tot een maximum van f 800, dat op 27-jarigen leeftijd kan bereikt worden. Het aanvang- salaris der eerste klasseKmdlerwij- zers is op f 900 gesteld met 6 twee jaarlijksohe verhoogingen ad f 50 tot een maximum van f 1200, dat op 35-jarigen leeftijd kan bereikt worden. In 't gunstigste geval, wan neer men in 't bezit van bij-acten is, verdient men dan 1400. Deze regeling sluit dus, luehalve in het laatstgenoemde gunstigste geval, dat gemakkelijk door eene aparte bepaling kan worden verholpen, aan bij die voor de Plaatsvervan gende hoofden, wier aanvangsala ris dbor B. en W. op f 1300 is ge steld. Verschillende onderwijzers, die wij over deze nieuwe regel' spraken, hoopten dat het amende ment, zooals dit thans door de hee ren Groot c. s- is voorgesteld, zou worden aangenomen, daar dit het meest aan hunne eischem nabij komt. Stadsnieuws In zijn verslag over 1900, wijst de inspecteur van den Arbeid in Noord- Holland, de heer J. H. L, van Deinsa er op, dat onze burgemeester door het verstrekken van maandelijksche gege vens hem in staat stelt ook voor onze stad nauwkeurig controle te houden op de naleving der arbeidswet. Daar door wordt natuurlijk zijn taak zeer vergemakkelijkt- Haamstede. In een der buitens in den Hout is in gebroken in de linnenkamer en is daar uit o. a. eenig linnengoed ontvreemd; eèn onderzoek wordt ingesteld. De heer H. J. Staal is met ingang van 1 September werkzaam gesteld als vo lontair aan de O- L. school alhier. De timmerman G. Bernard, werk zaam aan de in aanbouw ziinde huizen op Bosch en Vaart heeft het ongeluk gehad in een spijker te trappen, waar- el oorhijzichznodamgbezeerdeda^ zijn werk moest staken, hij is tegen ongelukken verzekerd. De inspecteur van den Arbeid in N.- Holland, sprekende over den toestand dför bleekerijen in deze eemeente ver klaart dat de bleekers hier ter plaatse erkennen, dat door invoering van den elf-urigen arbeid ook zii zeiven, (de patroons) meer reeel in hun leven ge kregen hebben en blij zijn. dat zij avonds gehouden zijn op een vast uur te sluiten. Binnenland. Ten paleize Het Loo namen Vrijdag aan den maaltijd deel de heeren dr. Nieuwenhuizen en jhr. De Sturler. Het hoofd der Transvaalsche depu tatie, de heer Fischer en zijne echtge noote, bezochten Vrijdag den Barrn- hartigheidsbazar voor Zuid-Afrika in Diligentia te 's-Gravenhage. De Vrije Vrouwenvcreeniging te Am- sterdam hooft aan den Raad dier ge- De bazaar door het comité van de Zuid-Afrikaa^xscho tentoonstelling in den Haag, geopend in Diligentia in hét Lange Voorhout, is een groot succes. I Door de keurig versierde vestibule treedt men in de voorzaal, die een bloe mentuin gelijkt, met weelderige plan ten en geurige bloemen tot een hof van Flora omgetooverd, waarin lieftallige schoonen den binnenkomende een tuil tje aanbieden tegen zeer billijken prijs. Aan de overzijde is een hoekje uitslui tend bestemd voor het groote portret van H. M. de Koningin en Haar ge maal, die te midden van een groenver- siering vriendelijk neerblikken op de- zo poging, om ten behoeve van de Zuid-Afrikaansche noodlijdenden gel den bijeen te brengen. In het tusschen- zaaltje worden verkoelende dranken of lekkernijen in keurige winkeltjes aan geboden door aanminnige vrouwen handen. Geen aandrang is noodig, het vriendelijk glimlachje doet het zilve ren kleingeld gewillig naar de aardi ge verkoopsters overgaan. Datzelfde is het geval en misschien nog in meerdere mate, in de groote zaal, die inderdaad door de zorgen van de firma Pander en Zn., die voor haar offervaardigheid en haar smaak bij de versiering buitengewoon lof verdient, er recht fraai en gezellig uitziet. Langs de wanden zijn tentjes met fluweel en kleurig doek omhan gen, waarin allerlei gaven van Haag- sche winkeliers en magazijnen worden verkocht. Fijne vleescliwaren en fijne reukwerken, poppen en toiletartikelen, champagne en lekkernijen, alles is er te koop voor gewone redelijke prijzen, en zij die een of twee kwartjes te veel vinden, kunnen zelfs hun geluk be proeven met het rad der fortuin, dat hun voor een dubbeltje per keer een kans biedt. Duurder zijn de loten boven op de galerij, die eigenlijk een kunstgalerij mag heeten, waar de talentvolste kun stenaars een doekje of teekenin- heb ben hangen, dat zij gaarne voor het doel afstonden. O.a. heeft Israels er in een paar krabbels den weemoed ge schetst van de Transvaalsche Repu bliek, door een vrouwenfiguur, turen de naar dé verre zee. In een paar mi nuten krabbelde hij zijne gedachten neder voor den vrager, en thans is dit stukje misschien honderden waard. Ter verhooging van het genot kan men de loodjes door een electrisch bad ver krijgen. Zeer net is ook het tooneel getooid, met de Zuid-Afrikaansche kleuren om zoomd, en daar zullen 's middags en 's avonds toonkunstenaars hun offer brengen^an het goede doel. Voor he den was Arnold Spoel die de muzi kale leiding heeft voornemens zich te doen hooren, en Frans Andreoli, zoomede de dames Marceline de Vries en Flora Wolff. De eigenlijke tentoonstelling der door de gevangenen vervaardigde voorwer pen en andere zaken uit des heeren Hidde Ni j land's verzameling, is in de zijgalerij, en trekt ook nu bijzonder de aandacht. De sympathie voor de Boeren is zoo gitoot, dait die commissieleden geen moeite hadden om de verkoopartikelen gratis te verkrijgen. Hun dank aan al len, die zooveel over hadden voor de arme gevangenen en nabestaanden der Boeren is groot, en het is te verwachten dat de dank nog hooger zal stijgen, ais het Haagsche publiek Donderdag, Vrijdag eu Zaterdag's namiddags en 's avonds komt genieten van de muzi kale voordrachten en gezellig keuve lende op rustbanken hieT vele achter middag- of avonduurtjes komt slijten. Voor de lieve verkoopsters zal het ook een voldoening zijn als zij tot ruime opbrengst hebben kunnen meewerken. Op een Redactie-bureau „Meneer, mijn naam is Alhambra. Meneer ik kom u zegcren dat ik een heldendaad heb verricht. Prachtig be richt. Prachtig bericht voor uw lezers! „Zoo, wat dan?" „Meneer ik ben abonné. Al jaren lang Mijn heele familie is geabonneerd. Mijn vader, mijn grootvader, mijn broers, mijn ooms, mijn neven..." „Maar wat hebt u?" „Prachtig bericht, meneer! Schrijf u maar gerpst op: Een heldendaad! Hedenmorgen had een aanvallig knaapje het malheur alsdat hii in do Prinsengracht vieL De ongelukkige was reddeloos verloren en reeds stelde men zich de angstkreten der ontstelde ouders voor, toen, als door een won der, onze stadgenoot I. S. Alhambra door de menigte drong en den dren keling zijn rotting toestak. Deze miste en toen bedacht hij zich geen oogen- blik, maar ging te water en 6tak woei zijn rotting ui.t, en had het geluk als- dat hij pakte „Nee maar, 't is waar meneer! Gaat u maar vragen... of... telefoneer even naar de politie. Tot zóó ver ben ik in het water geweest, meneer(Hier wees de held op zijn kuit). „Honderdduizenden menschen om mij heen, meneer! De politie offreer de mij een reddingsmedaille; 'k Heb 't geweigerd, meneer, 'k heb 't niet willen hebben, 'k Zoek "-een belooning. Maar als u dat nou in de krant zet, dan lezen mijn vader en mijn groot vader en mijn broers het Het kostte veel moeite om den man te beduiden, dat het „niets was voor de krant". Dat kon hij niet begrijpen, 't Was een heldendaad. En honderd duizenden hadden het gezien, honderd, duizenden, meneer! 't Lekte weldra uit, dat dit verhaal, dat de held had opgedischt aan één krant, die hij voorstelde als zijn spe ciaal familieblad, door hem precies eender was verteld in andere dagblad- bureaux. Bti den grooten ouden man Donderdag bracht een dertigtal Afri kaner dames en heeren, meest allen uit het Afrikaner Tehuis te Amsterdam een bezoek aan pres. Kruger. Te li uur aangekomen op de villa „Casa Cara" te Hilversum, werd een depu tatie, waarbij mej. Mitze, direc.nce van het Afrikaner Tehuis, door d> n President ontvangen waarbij hem een psalmboek werd overhandigd, waarin op de eerste bladzijde *esali- grapheerd: Aan den Hoog Edelen Heer S. J. P. Kruger, Staatspresident van de Zir'd- afrikaansche RepubLiek: van zijn me- debannelingen in Nederland, tijdehik verblijf houdende in het Afrikaa .sell Tehuis. Amsterdam, 6 September 1901. Psalm 71 vers 17. Psalm 13 vers 6. President Kruger. zeer ingenomoi met dit blijk van belangstelling, on derhield zich eenigen tijd met de de putatie waarna alle bezoekers .oar- telijlc door hem werden begroet, waar bij de jongejuffrouw Johanna Ver maak, van Natal, een bloemenmand aanbood, die met veel dank door den president persoonlijk in ontvangst ge nomen werd. Hierna ging men in rijtuigen naar het Oranje Hotel, waar een eenvoudi ge maaltijd gereed was. Aan den disCli vormde natuurlijk de strijd der Boeren een der voornaamste punten van bespreking en werden de beste wenschen voor de dapperen In Zuid- Afrika geuit. Hulde werd gebracht aan de reide aanwezige leden van het Boerencunu- té, door wiens zorg en voorbereiding dat uitstapje zoo goed van stapel liop, en ook werden de vrienden niet verge ten, wier beurs dit tochtje mogelijk had gemaakt. Een rijtoer door Hilversum en om streken besloot den dag. Feuilleton. 2) Dat spreekt vanzelf. Frankrijk behoort tot d'e Latijnsche Muntunie en de Fransche francsstandaard geldt in Frankrijk, Ital'ië, Belgiië en Zwitserland, maar ook Grieken land, Rumenië, Servië, Bulgarije en Turkije hebben het Fransche muntsysteem' en in al deze landen worden Fransche vijf francsstuk ken aangenomen. Zoodra wij in Italië, Griekenland, in Turkije of Egypte eene haven binnenloopen, brengen we het gemaakte geld in omloop. Vooral wordt eiken/ keer de muntwerkplaats aan kant ge maakt. De stempelmachines wor den uit elkaar genomen, en rr, hst barlasthok gestuwd, de wanden wordien weggenomen en verplaatst, en wanneer dan de douaneambte'- naren of d'e geaondfoeidiscomim'issiie of de havenpolitie aan boord' komt, is er niiets te zien. Maar ik zeg nog eenszelfs wanneer die politie iets vond, zou ze ons niets kunnen doen, want het maken' van vijffrancsstuk- ken is alleen in Frankrijk straf baar. We maken uitstekende za ken. 1 We maken op eene reis on geveer honderdduizend! stukken, d'ie eene winst van minstens twee honderdduizend francs opleveren. Thans gaan we naar Alexandrië om' daar het half millioen francs in omloop te brengen, maken dlan op d'e reis door de Middellandsche Zee. waar we veertien diagen krui sen, weer flinkweg nieuwe en le- veren in Spanje weer voor een half millioen zilverstukken af. Vervol gens gaan we, en met groote snel heid, naar Boston terug om nieuw zilver te halen. Onze betrekking is hier goed1 en wordt ruim betaald'; wat hebben we voor de belangen dier Franschen op te komen? Laat d'e kikkeretere zien. hoe ze het klaarspelen, wanneer ze het zilver geld eenmaal moeten intrekken. Het is immers volstrekt niet ge zeefd, dat de zilverprijs niet eens weer omhoog gaat, en wanneer het vijf francsstuk zijn nominale waar de terugkrijgt, hebben we den Franschen Staat niet eens be-na- deeld. Integendeel I Frankrijk is den ondernemers nog tot dank ven plicht, want het heeft bij het maken vain het geld de kosten bespaard. Ga nu in je hut en zet niet zoo'n d'om gezichtNog eens, wij slaan goed1 geld en geen valsche munten; met valschmunterij zou ik ook niets te doen. willen hebben'. II. Weinig dagen lat'er gebeurde aan boord alles zooals Sverdrup het had voorspeld. De werkplaats werd geheel verwijderd en men maakte zich gereed de haven van Alexan- drië binnen te loopen. Nielsen had zich in zijne gedach te veel met de quaestie van vrije aanmunting, aan boord be.zig ge houden en voelde zich niet meer geheel op zijn gemak. Wat daar be neden in 'E schip gebeurde, was in elk geval niet eerlijk. Zeker, de Amerikanen maakten goed geld, maar ze bedrogen toch de. Fransche regeering. Zooveel wetsfcenmiis had1 Nielsen, ofschoon hij maar een ge woon zeeman was, toch wel' om te weten, dat het recht vam de munt een privilegie is van de regeeriw- gen en het geen privaat persoon geoorloofd kan zijn voor eiven ret- keni.ng munten te slaan. Bij gele genheid deelde hij zijne- bedenkin gen nog eens aan Sverdrup mede, doch deze lachte hem uit. Wees toch niet zoo'n bangerd, zei hij. Je doet hier aan boord1 dienst als stuurman, en wordt er eerlijk voor betaald. Al het overige gaat je in den grond der zaak niets aan. Wat de reeder en de kapitein doen, is jou zaak niet- Het zijn hunne eigen zaken, en al waren deze strafbaarjii zoudt toch niet hun medeschuldige zijn en ook niet gestraft kunnen worden. Met deze beschouwing was Niel sen het echter volstrekt niet eens. Hij begreep Sverdrup n:iet. dien, hij anders als een braven kerel kende. Sverdrup had' naar het scheen veel van zijn zedelijk bewustzijn verlo ren. andere had hij hetgeen hier aan boord gebeurde niet enkel als „zaken doen" kunnen beschouwen. In Alexandrië brachten de Ame rikanen voor minstens een half millioen francs aan zilvergeld' in omloop door een deel bij bankiers in te wisselen en voor een ander deel goedkoope goederen voor Ame rika en Spanje in te koopen. Ook de officieren en manschappen ont vingen hunne gage. in zilveren vijf- francsstukken, welke men overal in Alexandrië aannam. Toen stak d'e .Delaware" weer in zee. Bij het verlaten van de haiven kwam het vaartuig even in botsing met een binnenloopend'e Engalsohe stoomboot. Sverdrup stond op de brug en had het commando en slechts ternauwernood werd op het laatste oogenblik eene ernstige bot sing voorkomen. Kapitein Morton en de reedier O'Leary overlaadden Sverdrup met verwijtingen. Deze antwoordde zeer driftig, dat de schuld niet aan hem. maar aan het machinepersoneel lag. Hij" had tweemaal hel signaal „halve kracht" naar beneden gege ven. zonder dat men er acht op had geslagen. Peakman was als eerste machi nist voor deze wanorde bij de ma chine verantwoordelijk^ en werd or eveneens bij-gehaaid. Hij ontkende op de brutaalste wijze elke vergis sing van zijne manschappen en tusschen hem en Sverdrup kwam het tot eene hoogst onaangename scène, die bijna tot'►handtastelijk heden was overgegaan en waaraan slechts door een vastberaden op treden van den kapitein een einde kon worden gemaakt. Wie met de toestanden op de schepen vertrouwd is, weet, dat er tusschen de officieren in de machi nekamer en die aan dek altijd een zekere spanning bestaat. Zelfs bij de marine, waar toch een ijzeren discipline heerecht, komt het toch in dienst vaak genoeg tot wrijving tusschen de ingenieurs en de offi cieren. De officier aan dek be schouwt de machine met alles, wat daarbij behoort, als een weliswaar belangrijk, maar toch voot hem eerst in de tweede plaats komend ding. Zoolang een officier op de brug staat en bevelen geeft, is hij meester over al de manschappen, ook in de machinekamer en in zul ke oogenblikken zelfs over den eer sten machinist, ook al staat die in rang hooger. De machinisten van hunnen kant beweren, dat de stuur lieden niets van de machine en haar werk bêsrriipen, dat ze dwaze eischen stellen, verkeerde bevelen geven, van de commandobrug do machines niet goed weten te ge- brui ken en door overijlde en nutte-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1901 | | pagina 5