De sluiting der Staten-Generaa:
Het stoffelijk overschot van den ver
moorden president is Zondag over
gebracht naar de City Hall. begeleid
door de leden van het kabinet, en af-
deelingen geregelde troepen, militie en
marine; het volk. zou w ja dan a.amidh
dag worden toegelaten.
Emma Goldman is bij wijze van
voorzorg naar eene plaats, die onbe
kend blijft, overgebracht.
De politie heeft het denkbeeld, dat
te Chicago een samenzwering gesmeed
was om president Mc Kinley te ver
moorden, moeten opgeven, daar zij
niet in staat was er eenig bewijs voor
te vinden.
De anarchist John Most werd op
vrije voeten gesteld tegen een borg
tocht van duizend dollars.
Voii Miquel.
Van onzen Berlgntchen corresp.)
Zelden is een staatsman zoo verschil
lend beoordeeld als de eminente, be
gaafde oud-minister van Financiën
Von Miquel, de slimme vos. (der
schlaue Fuchs,. zooals hij in de wan
deling genoemd werd), wiens stoffe
lijk overschot dezer dagen in Frank
fort a/Main ter aarde wer| besteld.
Meer dan tien jaren achtereen, van
1890 tot in Mei van dit jaar, was hij
aan het bewind, zelf voor een Pruis-
sisch minister een buitengewoon lan
ge tijd. Tal van collega's zag hij
komen en gaan; hij bleef. Na den
val van Bismarck was hij de feitelijke
leider der regeering en niet de stro
mannen, die Bismarck in het ambt
van rijkskanselier waren opgevolgd.
Hij had een veelbewogen leven ach
ter zich. In zijn jonge jaren was hij
met hart en ziel de revolutionaire be
ginselen toegedaan.
Hij behoorde tot de „roode"
mannen van '4S. On een-en-iwint'g-
jarigen leeftijd in zijn „Storm- en
Drang-periode," noemt hij zich zelf in
een brief aan den bekenden Karl Marx,
den schrijver van „Das Kapital", een
overtuigd kommunist en atheïst. Zijn
toenmalige partijgenooten hebben het
hem nimmer kunnen vergeven, dat
hij de partij ontrouw werd.
In oen land als Pruissen. welks re
geering niet gebaseerd is op de meer
derheid in het parlement, zooals in
zuiver constitutioneele staten, behoort
een minister, die in zijn jeugd revo
lutionair, daarna gedurende zijn par
lementaire loophaan volbloed natio-
naal-liberaal was en vervolgens in zijn
latere jaren tot de conservatieven over
liep, tot de groote zeldzaamheden. De
mannen, die in Pruissen achter de
ministerstafel zitten, komen bijna zon
der uitzondering uit de kringen der
ambtenaarswereld. Na hunne juridi
sche examens afgelegd te hebben, be
ginnen zij hunnen ambtelijken loop
baan meestal als „Regierungs-asses-
sor" bij het bestuur van een der pro
vincies of hij een specialen tak van
dienst al naar gelang van hun aanleg,
speciale studies en connecties. Wan
neer het blijkt, dat. er een knappe kop
op zit, kan het gebeuren, dat zoo'n
Regierungs-assessor een bijzonder
vlugge promotie maakt. De tegen
woordige minister van financiën.
Freiherr Von Rheinbahen b.v. is hoog
stens 42 jaar oud en was reeds Regie-
rungs-prasident (Commissaris des Ko-
nings) en daarna minister van binnen,
landsche zaken. Zooals van zelf
spreekt, behooren alle ambtenaren van
de rijks- en provinciale regeering tot
de conservatieve (zich „reichstreu"
noemende) partij. Een Pruissisch
ambtenaar staat evenzeer onder appel
als een Pruissisch officier. Wanneer
hij gelijktijdig lid is van het Abgeord-
netenhaus of het Herrenhaus mag hij
nimmer tot de oppositie behooren. Hij
is tiiet vrij zooals in Holland het ge
val is, waar een ambtenaar niet „ge-
massregelt" wordt, al stemt hij in de
Kamer tegen de regeering. Anders is
het in Pruissen. Dat bleek het vorig
jaar bij de behandeling der Kanaal-
wetten, toen eenige leden, die de be
trekking van „Landrat" (Commissaris
dee Konings in een district) bekleed
den, het waagden tegen het wetsont
werp te stemmen. Onmiddellijk wer
den zij op non-actief gesteld, niette-
genstaando zij tot- de conservatieve
partij behoorden.
Miquel is niet uit de ambtelijke
hiërarchie voortgekomen. Hij werd in
1828 in Neuenhaus vlak bij de Hol-
landsche grens geboren en vestigde
zich na volbrachte studies als advocaat
in Göttingen. Als burgemeester van
Osnabrück wordt hij naar het Abge-
ordneteohaus afgevaardigd. Na de
vestiging van het Duitsche rijk was
hij met den leider Bennigsen een der
steunpilaren van de National-liberale
meer toe en toch is zij in een aca-
(ïemie-stad geboren en getogen.
Ja, maai* hier zijn wij bur
gers van Lübock en moeten ons re
gelen naar de goede zeden, van de
ze stad. waar alles op de minuut af
wordt verricht, beet zijn vrouw te
rug. De strenge uitdrukking van
haar gelaat en haar geheele hou
ding hadden iets zoo onweerstaan
baars voor den dokter, dat Otto zon
der zich om de aanwezigheid der
anderen te bekommeren, zijn lief
tallig wijfje omarmde, haar in de
hoogte hief, en tegen zich aandruk
te en als een kind door de kamer
droeg.
Laat mij los, laat mij los riep
zij zich verwerend, uit, terwijl zij
hem aan neus en ooren trok.
Wees toch verstandig, Otto
Daartoe blijft mij tijd genoeg
over, als ik niet bij jou ben.
Wij zijn immers niet alleen
Die beiden daar hebben het
druk genoeg met elkaar. Hij wees
op (Jen advocaat en Johanna, die
elkaar met een weisprekenden
handdruk begroet hadden en nu
op zachton toon met elkander spra-
ken.
Als je moeder nu eens de ka-
partij en nam Ijverig deel aan de he-
radslagingen in den Rijksdag over de
door Bismarck ingebrachte nieuwe
rijkswetten. Gedurende vele jaren be
kleedde Miquel het ambt van Ober-
hurgemeiitsr van Frankfurt a/Main,
van waar de tegenwoordige Keizer hem
in het begin van diens regeering in
'1890 naar Berlijn riep en tot minister
van financiën benoemde. In zijn twee
de parlementaire periode was Miquel
de nationaal-libcrale partij ontrouw
geworden onder voorwendsel, dat de
oude partijen zich overleefd, hadden
en behoorde voortaan tot de conser
vatieven, ofschoon hij zich als minis
ter niet bij de partij aansloot. Als lid
van het parlement had hij ijverig mee
gewerkt aan de nieuwe grondwet van
het rijk en aan de verschillende wet
ten van Pruissen. De naasting dei-
spoorwegen door den staat was mede
door zijn grooten invloed tot stand
gekomen.
Zoodra Miquel in 1890 het paleis in
t Kastanienwaldchen betrokken had,
evenals in Frankrijk wonen de mi
nisters in de onder hen ressorteere ade
ministeries) begon hij met krachtige
hand aan de reorganisatie van het
Pruissisch belastingstelsel, dat onder
het regime van Bismarck, die c-en
vijand was van directe belastingen,
steeds in nauw verband had gestaan
met het Duitsche rijksbelastingwezen.
Gedurende vele jaren waren uit de
inkomsten der Duitsche rijksbelastin
gen belangrijke bedragen in de schat
kist van Pruisen gevloeid. Doch lang
zamerhand verminderden door de
groote uitgaven voor leger en vloot
de rijksbijdragen voor de huishoud n-
gen der verschillende bondsstaten op
onrustbarende wijze. Het budget kwam
in Pruisen in gevaar en Miquel werd
geroepen om de staatshuishouding op
een anderen voet in te richten. Hij
slaagde hierin zoo volkomen, dot
Pruissen voortaan niet alleen zichzelf
kon „bedruipen", doch zelfs van nu af
ook aan de kosten der rijkshuishou
ding kon bijdragen. De rollen waren
dus omgekeerd. Dit gunstige rc-u"
taat was hoofdzakelijk verkregen ooi r
de invoering van directe belastingen
naar het vermogen, het inkomen, -n
het beroep, waarbij de bezittenden b i
zwaarst getroffen werden en de Kle;ne
man werd ontlast. Ongetwijfeld is er
Pruisen in de laatste halve eeuw
Bismarck geen staatsman aau bel
bewind geweest, die zooveel voor zijn
land heeft tot stand gebracht als Mi
quel.
Aan politieke spotbladen als Klad-
deradatsch en Ulk leverde Miquel ge
durende een lange reeks van jaren door
zijn parlementaire en ministenetle
loopbaan een onuitputtelijke stof tri
geestige karikaturen en entrefilets.
En zijn gezicht leende zich ook bij
zonder tot model voor een karikatuur
evenals dat van zijn tegenstander
Eugen Richter, den foeoleelijketn leider
der vrijzinnigen.
Bij een der onthullingen in de Sie-
ges-allee, waarbij hij steeds tegen
woordig was, daar ,de Tiergarten on
der Financiën ressorteert, had ik ge
legenheid hem goed op te nemen, toen
hij in druk gesprek was met dgn Kei
zer. Er was iets Mefislofeles-achtigs
in zijn smal, door een grijzen kort-
gehouden spitsbaard omlijst gezicht.
'.Zware grijze wenkbrauwen staken
rechtuit boven de koude staalgrauwe
gouden lichtjes waarmede in de verte
do breede, donkere stad knipoogde; de
moesten zaten bijeen, in een vertrou-
welijken krïnr in de schaduw van de.
brug. Hadden ze misschien gesproken
over het verre vaderland? In elk geval
waren hunne gedachten da&r. Want
plotseling zette er een in. met forsche.
metalen stem en zonder eenige lei
ding klonk vierstemmig een mooi
volkslied op in de wijde stilte die lag
over het water, dat even klotste tegen
het hcoge schip.
Toen. dien -vo Mb ik begrepen-
de groote macht en kracht die er liggen
in volksliederen. Ze werken innig en
edel.
Ts het in Oud-Nederland niet moge
lijk het soldaten-lied, en daarmede
het Volkslied 1e verbeteren. Luit. Cloo-
kener Brousson heeft het tegendeel
bewezen.
't Was zijn hand die den liederen
bundel voor Janmaat' en Soldaat sa
menstelde, een boekje dat tevens voor
school en huis kan dienen. Want hij
heeft het zoo terecht -~7egd:
„De soldaat van heden is de „bur
ger" van morgen." Wordt dus het lied
in ouzo kazernes veredeld^ dan zal op i
den duur de volkszang verbeteren,
want dat is juist mijn wensch. dat de
groote verlofgangers „voor Janmaat
en Soldaat" mede zullen nemen naar
hunne haardsteden, en de liederen
daardoor overal in den lande bekend
zullen worden en gezongen.
„Willen wij in du toekomst een
volksleger, dan moet evenals in Zuid-
Afrïka ook het volk soldatendeugden
bezitten, dan moeten bij het
ran van onze regimenten de hoofden
worden ontbloot voor het vaandel, en
de massa ook nuchter petten en hoe>-
den afnemen, wanneer het Wilhelmus
wordt gespeeld."
oogen.
Als hij lachte, trok er een breed©
grijns over zijn gezicht. Na zijn val
ïn 'het afgeloopen voorjaar, waaraan
de nieuwe rijkskanselier graaf Bülow
niet vreemd was, trok hij. zich in. hot
ambteloos leven terug en vestigde zich
Frankfort a/Main waarvan hij
eere-burger was.
Zijn gedwongen rust heeft slechts
enkele maanden geduurd. K.
Voor Janmaat eu Soldaat,
't Was een paar jaar geleden, op
een mooien zomeravond. Tegen den
golfbrekendsn dam bij de Handelska
de te Amsterdam lag een groot Duitsch
oorlogsschip, dat een vriendschapsbe-
zoek kwam brengen aan de hoofdstad
van het broederland. De duisternis
viel meer en meer, maar tegen den
licht groenen hemel waren toch nog
even te zien de kloeke, groote lijnen
van den geweldigen romp, de kolos
sale pijp met vlak bij de commando-
brug, de fijne lijntjes-combinatie der
tuigage, de ruwe omtrekken der hut
ten. Aan boord was alles stil het
schip scheen te rusten met de kalme
omgeving. De manschap zat in troep
jes hijeen een paai* hingen er te kij-
kon over de verschansing, naar de
mei' binnentrad
Men hoorde de buitendeur we
derom opengaan en Lamprecht zet
te zijn vrouw snel en zelfs ©enigs
zins onzacht op den grond. De door
haar geuite mogelijkheid' had! haar
uitwerking op hem niet gemist.
Het was echter niel de vrouw van
den senator Lamprecht die binnen
trad, maar haar dochter Caecilie
en John Langenbruch, die het jon
ge meisje aan hiiis was komen af
halen en naar de woning van haar
broer had gebracht.
Ofschoon het engagement van de
jongelieden nog niet publiek was,
werden zij toch in de familie als
een bruidspaar beschouwd.
John Langenbruch had) niet al
leen een Engelse-hen voornaam,
die er op wees dat hij in Engeland
geboren was, maar ook zijn gestal
te, houdinrr en gelaatsvorm geleken
veel meer op die van een Engelsch-
man dan van een Duitscher. Daar-
t:e droeg misschien wel eenigszins
bii het feit. dat hij zijn blond haar
en zijn dito baard naar Engelsche
wijze droeg, en ook in zijn Idee-
ding de Engelsche mode- volgde.
Hoewel hij een slanke, knappe man
was. geleek hij toch in niets op zijn
„Er sluimert in ons ras een gewel
dige kracht. Ons verleden, het heden
in Zuid-Afrika, en de Hollandsche jon
gens in Indio bewijzen het," Ja, maar
wij Hollanders zijn wat stug in het
aannemen.
Luitenant Clockencr Brousson heeft
succes van zijn werk gehad. In de bi-
vaks der binnenlanden van Atjeh zul
len wij niet slechts de Duitschers hoo-
ren zingen, van hun Keizer, hun Rijk,
hun, Heimat; maar ookvpnze mannen
kunnen thans aanheffen gezangen op
Koningin en Vaderland. En in en bui
ten de kazernes hier te lande zullen
de ruwo soldaten-deunen vervangen
worden door ideale, gloedvolle liede
ren, sprekend van hooggestemd eer
gevoel, van liefde voor Vaderland en
Vorstenhuis, gehechtheid aan kamer-
raden en meerderen.
Maar, wij Hollanders zijn wat stug
in het aannemen.
Er moet heel lang en met kracht op
hetzelfde aanbeeld worden geslagen.
Dat heeft ook Luit. Clockener Brous
son ondervonden. Want pas had hij de
hielen gelicht, om vijf jaar gedeta
cheerd te worden bij het Indische le-
ger, of hier to lande verflauwde de be
langstelling in den zang onzer militai
ren alweer.
Dat mag niet.
Wij kunnen allen meehelpen, door
mee te zingen en aan te bevelen zijn
vaderland'sche liederen, geschiedzan-
gen, matrozenliedjes en soldatenliede
ren. Het 81ste duizendtal is versche
nen. Dat is veel.
Maar nog niet genoeg.
Zóó moet en zal het worden.
Daar ruischt over heiden en weiden
en zee,
Bezielend een zang van ons volk,
Een lied, dat in dagen van strijd als
in vreê,
"Weerklinkt als een eed of een plech
tige beê,
Van liefd1 en van trouw ons een tolk,
Een tolk vairitrouw aan 't Vaderland
En 't stamhuis van Oranje;
En d'echo galmt: Heil Nederland!
Heil Nederland en Oranje!
Heil Nederland!
„Onze hooggeachte president zoo
zei hij ten aanhoore van de overvolle tri
bunes aan beide zijden der Troonzaal
is door eene lichte ongesteldheid ver
hinderd in deze vereenigde zitting voor
te zitten en daarom beq ik als oudste
in jaren aanwezig."
De griffier der Eerste Kamer mr.
Ziflesen zijn collega der andere Ka
mer, zat ditmaal, door familieomstan
digheden niet naast hem las de
stukken voor.
De commissie, waarvan alle uiige -
noodigde leden in staatsierok, de ge-
zant F. van Bijlandt in zijn schitte
rend diplomaten-cosiuujn, present wa
ren. werd benoemd en begaf zich naar
de wachtkamer.
Od de banken niet vele leden: de
heeren v. d. Velde, Van Kempen, De
Klerk, B rammel kamp, Krap Ketelaar,
C. Pijnacker Hordijk, J. R. Pijnacker
Hordijk, Godin de Beaufort, Conrad,
Fennema, Michiels van Verduijnen.
die allen weer tot leden der Kamers
herkozen zijn, of daarvan deel uitma
ken; de heeren Donner en Truijen, die
vrijwillig hun mandaat nederlegden en
de heer Keddt, wiens mandaat door de
kiezers niet is verlengd.
Het binnentreden van minister Kuy-
per, in groot gaJa-ambtskleedij met
goudgcgalonneerden pantalon, en het
witte dons als teeken van zijn ministe-
rieele waardigheid over den steek, dien
hi> op de ministerstafel deponeerde,
kenmerkte zich door bijzondere statig
heid. Onder het binnentreden knikte
de staatsman met een vriendelijken
blik eenige leden toe.
De voorlezing van het stuk geschied
de met duidelijke stem en den accen-
tueerenden klank, dr. Kufrper bij het
spreken eigen.
Deftig buigende, verliet de Minister
de zaal, zich in dfe staatsiekoets van
het Hof, vojor en achter geëscorteerd
door een piket huzaren, naar het ko
ninklijk palei9 terug begevende, alwaar
Hr. Ms. kamerheer-ceremoniemeester
hem bij zijn komst ontving en bij te
rugkomst opwachtte.
Op het Binnenhof stonden veel men-
schen rondom het vierkant dat voor
het Kamergebouw door de politie was
opengehouden.
Zoowel op 's Ministers heen- als te
rugweg werden door onderscheidene
personen uit de menigte eenige malen
hoera's aangeheven, een tot dusver
bij dergelijke gelegenheden nog niet
waargenomen wijze van manifesteeren
en jubelen over het optreden van een
regeeringspersoon.
Met het thans geëindigde zitting-
tijdperk sluit zich ook af het ambte
lijk leven van den in den staatsdienst
vergrijsden directeur der stenographic,
den volijverigon Steger. die tot
het laatste oogenblik op zijn post was
en getrouw bleef aan den werkkring
dien hij meer dan een halve eeuw met
groote opgewektheid en toewijding
heeft vervuld'.
INGEZONDEN MEDEDEE-
LI N GEN.
30 cent» per regel.
Binnenland.
Er heerschte een kalme, vreedzame
atmosfeer in de reeds voor ontvangst
der Koningin in orde gebrachte ver
gaderzaal van de Tweede Kamer, te
gen het oogenblik dat do nieuwe pre
mier d© balans zou overleggen van de
verrichtingen van het bewind dat door
het tegenwoordige ministerie opge
volgd is.
De nestor van de Eerste Kamer, de
ruim 80-jarige Geertsema. verklaarde
na het luiden der schel zijne aanwe-
I zigheid op den voorzitterstoel.
bekoorlijke zustea* Johanna.
Er bestond veel meer gelijkenis
tusschen Caecilie en Otto Lam
precht. Beiden, zoowel Otto als zijn
eenige jaren jongere zuster Caeci
lie waren groot en krachtig ge
bouwd, hadden licht bruin haar,
dito oogen, een smal voorhoofd! en
een eenigszins langwerpiger ge-
laatsvorm. Ook hadden zij beiden
een niet al te kleinen, ietwat ge
bogen neus en een mond met prach
tig gebit, doch de gelaatsuitdruk
king bij beiden was geheel ver
schillend.
Het gelaat van Otto Lamprecht
liet zich het best vergelijken met
een boek. welks bladzijden de
meest verschillende aanteekeniingen
bevatten en welker inhoud duide
lijk en gemakkelijk te begrijpen is.
Caecilie's gelaat geleek echter meer
op een blad. waarop wel het vig
net aanwezig is, maar dat nog
wacht op de letters, die het leven
er op zal drukken. Er waren nog
geen stormen over haar jeugdig le
ven heengegaan en alles scheen er
op le wijzen dat haar echt een
HAAGSCHE BRIEVEN.
Zoo is dan de „gewone zitting" der
Staten-Generaal gesloten en wordt
morgen Dinsdag die nieuw© ge
opend. De eerste plechtigheid met den
kleinen omhaal van vertoon, door een
gala-koets, een piket huzaren en een
in het geweer komende militaire wacht
op het Buitenhof, omringd, lokte als
steeds ettelijke honderden kijkers uit.
in de Kamer, op de beide tribunes,
buiten de Kamer op den weg van het
paleis naar het Binnenhof, misschien
zelfs wat meer dan gewoonlijk. Dr.
Kuyper had zelfs meer dan een succes
d'estime, want eenige knapen, die
blijkbaar anti-revolutionaire neigin
gen hadden, hieven op het Binnenhof
zelfs een hoeratje aan bij zijn verschij
nen. De sluitingsrede (die men op een
andere plaats in dit blad zal vinden)
lokte als gewoonlijk weinig hoorders
binnen de parlementaire enceinte,
waar, tengevolge van een lichte onge
steldheid van den heer van Naamen
van Eemnes, de oudste senator, de
heer Geertsema. den hamer zwaaide.
De tweede plechtigheid, die van moi'-
gen, zal, ook al naar gewoonte, weder
duizenden op de been brengen. Ditmaal
wellicht meer dan anders, nu sedert
vele jaren zich weder het gelukkig feit
voor doet dat een prins der Nederlan
den het hoofd van den Staat ter „Sta-
ten-vergadering" vergezelt. Men had
voortzetting zou zijn van het kal
me leven, dat zij onder die hoede
van haar oudere tot nu toe had! ge-
Leid.
John begroette de aanwezigen op
zijn eigenaardige eenigszins sftroe-|
ve wijze en liet daarbij min of
meer zijn bevreemding bemerken
over de aanwezigheid van Frits
Herrlich. Lamprecht, die dlat wel
opmerkte, was er echter onmid
dellijk bij om te voorkomen dat er
ook maar de minste ontstemming
zou ontstaan.
Goed dat jelui er bent, riep
hij op vroolijken toon uit. Nu
zijn we allen bij elkaar. Kom Oli
via. laat aanrechten, ik heb een
honger als een paard.
Daaraan hebben wij het zeker
te danken, dat de heeren eindelijk
den weg nog hebben gevonden van
het Casino naar de Geibelplatz,
sprak nog steeds pruilend het jon
ge vrouwtje, doch drukte meteen
op de knop van die electrische schel.
Eenige oogenblik ken daarna ver
scheen het dienstmeisje om te ko
men zeggen, dat de tafel gereed
was.
een oogenblik gedacht, dat de Prins
zich in de zaal zou voegen bij zijn
mede-leden van den Raad van State,
de Koningin opwachtend, d'och Z. K.
II. volgt geheel de ook op dit stuk be
staande traditie. En daaraan doet hij
wèl.
Geheel overeenkomstig de traditie
hebben de afdeellngen van onzen ge
meenteraad de jongst gekozen leden
aangewezen tot samenstelling van het
rapport over het onderzoek der ge-
meentebegroottiig. Zonderling moet 't
uu wel lijken, dat in een paar afdee-
üngen de jongsten bleken leden die
reeds ettelijke jaren zitting hebben, ja
zelfs in hun tweede lustrum zijn. De
zaak is dat van de nieuwe leden som
migen het niet de moeite waard geacht
hebben de afdeelingsvergaderingen bij
te wonen. Zelfs kwam mij ter oore, dal
e>en hunner zijn opmerkingen schrif
telijk had ingezonden, met verzoek die
in het rapport op te nemen, wat na
tuurlijk geheel in strijd is met den
vorm en met de gebruiken.
Geheel in den vorm heeft de Ifa«g-
sche Tramwegmaatschappij gehandeld
door aan de gemeente het verzoek te
richten op de lijn PleinScheveniu-
gen van de electrische tram net ïhoir
ren-stelsel door den trolley te mogen
vervangen. Daannede is ?ebc.iiJeld
krachtens de bepalingen der concessie
geheel alsof niet sedert jaren over
de wijziging daarvan een verwoeden
strijd was gevoerd. Afgescheiden nu
van de minder of meerdere Juistheid
der bewering, dat da tram binnenkort
in eigen dom bij de Hollandsche Spoor
wegmaatschappij zou overgaan
waaromtrent de geruchten aanhouden
heeft de maatschappij in den laat-
sten tijd veel gedaan om een nieuwen
toestand voor te bereiden, door de ver
laging der tarieven, de invoering *ni
vaste halten en ook door de reeds ver
melde aanvraag omdat het toeslaan
daarvan als het ware het middel zou
leveren om met het trolley-stelsel een
proef te nemen. Mits door deze ver
gunning niet werd geprejudicieerd op
een eventueele verplichting van Ce
tram om den electrischen stroom la
ter uit de gemeentelijke centrale to ha-
trekken. Ben ik wel ingelicht, dan is
dit een der voorwaarden die de tram
commissie o.m. als conditio sine qua
non heeft gesteld en die door cie tram
maatschappij ook zijn aanvaard. Mei
zegt mij, dat thans in zooverre over
eenstemming bestaat, dat eeu beslis
sing van den gemeenteraad geen quaes-
tia van maanden meer behoeft te we
zen. Des te beter!
Met het minder gunstige seizoen be
gint het einde van den Scheveming-
schen season. Enkele etablissementen,
als Seinpost gaan al sluiten er
Schumann's circus wacht de reusach
tige concurrentie van Barnum en Bai
ley's show niet af. Wanneer op het
Kurhaus de laatste tonen der Philhar-
monikers klinken, opent de gerestau
reerde en beter tegen brandgevaar ge
wapende schouwburg 'ziin deuren.
Eerst doet het Ned&rlandsch Tooneel
zijn intredte, dan volgt de Fransche
opera. De laatste brengt ons enkele
goede artisten van het vorig seizoen
en eenige nieuwe die een roep van
voortreffelijkheid genieten, waaronder
een dame voor de page-rollen achter
wier pseudoniem een heusche, tot-ar
moede vervallen gravin of prinses moet
schuil gaan. Dat is geen kleinigheid.
Zoo'n beetje Barnumsche reclame zal
eventueel gemis aan stem en routine
wel verhelpen. Tegenover dergelijke ro
mantiek is het goede nubliek altijd
licbtgeloovig gestemd.
Ongeloovig is blijkbaar de politie ge-
weest, toen zij in een der vele percee-
len waar in den laatsten tijd, met een
volharding een betere zaak waardig,
inbraken plaats hadden, een briefje
vond meldende dat de inbrekers zich j
voorstelden spoedig hun bezoek te her
halen. Zij deden het óók! Men zou'
denken, dat dit een goede gelegenheid
was voor de politie om de heeren op
te wachten en in te rekenen. Dat zij
dit niet gedaan heeft, berooft haar van
een succès. Maar -men kan het haar
niet ten kwade 'duiden, dat zij geen
al te groote waarde toekende aan het
„eerewoord" van dieven en inbrekers.
H. A. GANGS Jr.
van de Hollandsche spoorwegmaat
schappij te 1.29 In de residentie aan
in het strengste incognito. Slechts en
kelen wisten dat do rijzyi^e jongeling,
die in gezelschap van drie heeren uil
den trein stapte de Duitsche troonop
volger was. De directie van het Kur
haus had voor een rijtuig gezorgd,
waarmede „Graaf Gelderen" en zijn
gezelschap de stad inreed. Geen enkel
officieel pqrsoon was bij do aankomst
aanwezig. Alleen de hoofd-commissa-
ris van politie, de heer Versteeg, be
vond zich op het perron.- De reisgenoo-
ten van den prins zijn graaf Donhof,
zijn vriend en studiegenoot, benevens
overste Pritzelwitz en professor Cle
men. Na in het restaurant Van der
Pijl geluncht tc hebben wérd het Mau-
ritshuis bezichtigd en daarna naar het
Kurhaus te Scheveningen gereden.
Daar werd het wandelhoofd bezocht
en ondanks het ongunstige weder een
wandeling langs het strand gemaakt.
Des midags werd in het Kurhaus het
middagmaal gebruikt. Het voornemen
bestond gisteravond het concert in de
kurzaal bij te wonen. De kroonprins
denkt eenige dagen te Scheveningen
te verblijven.
Zondagvoormiddag woonden H. M.
de Koningin, Prins Hendrik en gevolg
de godsdienstoefening bij in de Nederl.
Herv. kerk te Apeldoorn onder gehoor
van ds. Van Rhijn.
H. M. de Koningin-Moeder zal ter
gelegenheid van de opening der Kamers
niet naar de residentie komen.
Heel gelukkig is deze vergelijking
niet gekozen. RED
De kroonprins Wilhelm van,Duitsch-
land kwam Zondag per gewonen trein
volgdfe met Olivia, terwijl liet
bruidspaar achteraan kwam, dat!
ook aan tafel natuurlijk naast el
kaar zat*, bovendien had Olivia de
plaatsen zoo geschikt, dJat Herr
lich en Johanna tafelburen waren.
Frits Herrlich, ik neem jou
tot getuige, dat wij vandaag de
eereten waren, drie het Casino ver
lieten, begon dokter Lamprecht,
nadat men in de netjes ingerichte
behagelijk "warme eetkamer
plaats had genomen- De socië
teit was heden zeer druk bezocht
en niemand dacht nog aan vertrek
ken, toen wij weggingen.
Zij vreesden zeker geen enke
le plek te zullen vinden om uit te
rustenzoo kort voor de feestda
gen moet immers, getrouw aan do
traditie, in alle huizen de boel on
derste boven worden gekeerd. Jo
beseft op verre na niet., hoe goed
je het eigenlijk hebt, Ottolachte
Olivia.
Ik erken dit dankbaarant
woordde de dokter op deftigen
toon terwijl hij de hand van zijn
vrouw aan de lippen bracht.
De dood van Mc Kinley.
De Amerikaansche gezant in Den
Haag heeft zich Zaterdag voormiddag
tegen 12 uur begeven naar den minis
ter van buitenlandsche zaken en dezen
officieel kennis gegeven van het over
lijden van den President.
De ontvangst van liet bericht is in
den loop van den dag beantwoord met
een brief van rouwbeklag aan den ge
zant der Unie.
Tevens is namens de Nederlandsen©
regeering per telegram deelneming
betuigd aan het gouvernement te Was
hington.
Op het .oogenblik wordt de Neder-
landsche legatie aldaar, gedurende
het verlof van Hr. Ms. gezant, baron
Gevers, beheerd door den secretaris
van legatie, mr. Van Royea, als lijde
lijk zaakgelastigde.
Onmiddellijk na het bekend worden
van het overlijdensbericht werd de
woning van den Amerikaansche, i ge
zant in het Lange Voorhout gesloten
en de Unievlag halfstok geheschen.
Hetzelfde geschiedde aan 'net legatie-
gebouw op den Kneuterdijk.
De hoofden van te 's-Gravenhage ge
vestigde vreemde gezantschappen c-n
ook tal van legatie-secretarissen leg
den oen bezoek van rouwbeklag af bii
den gezant der Vereenigde Staten, deu
heer Stanford Newel, of gaven hun
naamkaart af aani zijne woning.
Van de woningen der andere vreem
de gezanten is de landsvlag halfstoKs
uitgestoken.
Ook uit verschillende hotels, zooals
het Hotel den Ouden Doelen en Hotel
Central, waar vele Amerikaansche fa
milies logeeren, hangt de Amerikaan
sche vlag halfstok.
Vier jaren geleden hebben de
heeren Van Kol en Troelstra niet
ten pal-eiae in handen van die- Ko
ningin de door d;e Grondwet ge-
eischte eed-en of beloften afge-l-egd!,
maar later in handen van dien voor
zitter der Tweede Kamer. Thans
deelt „Het Volk" media, dat de so
ciaal -de m oer af i sch-e Kamerleden van
plan zijn, naar het paleis te gaan
en zich de eed'cn te doen afniemleo
door de Koningin. De reden daar
voor is niet, dat zij nu anders den
ken dan die heeren Troelstra en
Van Kol in 1S07, maar dlat zij hun
volledige bevoegdheid als Kamer
lid wenschen te bezitten tegelijk
met de overigen. Met hot uitvaar
digen van een Kon. besluit, en de
daarna nog gevorderde formalitei
ten verloopt eenige tijd, en de soc.-
dem. afgevaardigden wenschen
van den aanvang af huns mandaat
waar te nemen..
Transvaal enOranja-Vrij'staat
Het comité der Zuid-Afrikaansch©
tentoonstelling te 's-Gravenhage heeft
Zaterdag dioor bemiddeling van jhr.
van Kretschmar van Veen naar Pre
toria 200 pd. st. overgemaakt en naar
Bloemfontein 200 pd. st.. gedeelte van
de opbrengst van den gehouden Lief-
dadigheidsbezaar in Diligentia.
De voortrekkerswoning op Scheve-
ningem blijft nog tot October open.
In de modelkamer van de firma Pan
der aan den Z.-Binnensingel heeft
Dinsdagavond tan overstaan van den
notaris van Straaten de verloting
plaats van de aquarellen door eenige
bekende schilders voor den Liefdadig
heidsbazaar beschikbaar gesteld.
vas. Caecilie wierp beicfem een ver-
Dokter Lamprecht beoeï Johanna wijtenden blik toe; zij kon echter
Langenbruch den arm. Herrlichniet nalaten te vragen met welke
belangrijke zaak de heeren zich in
het Casino dan toch hadden bezig
gehouden.
Ja, dat zou je wel gaarne wil
len weten maar wij mogen niet
uit de school klappen, plaagde haar
broer haar, terwijl hij van de ge
bakken tong. die het dienstmeisje
voordiende een flinke portie nam.
Vooruit mijne heeren, bedient
uw dames van wijn, voegde hij er
aan toe, zich zelf uit een der karaf
fen inschenkend'.
Wat zou anders het onderwerp
van ges-rek hebben kunnen zijn,
dan de senators-verkiezing, sprak
John Langenbruch. die die slecht
verhalen nieuwsgierigheid van zijn
meisje deelde.
Dit zal zeker na ons vertrek
nog wel ter sprake zijn gebracht,
daarvoor zal Gottheiner wel heb
ben gezorgd, antwoordde Frits
Herrlich. De verkiezing heet
geheim le zijn en toch komt mem
er openlijk voor uit op wien mem
zal stemmen.
Hot is toch zeker niet aan twij
fel onderhevig dlat je vader zal ge
kozen worden, zei dokter Lam-
precht.
(Wordt vervolgd.)
