EEN HALVE WEEK
Tweede Blad,
Groeier Holland.
Het geheim van den
Senator.
behoorende bij
ijHaaHenrs Dagblad'15
van
Maaudag 23 September 1901.
No. 5593
Haarlemsche Handels-
vereeniging.
Goedgelc. bij Kon. Besluit van
12 Nov. No. 22, 1899.
De Haarlemsche Handelsvereen. telt
thaus ruim 650 leden, dat is veel, doch
niet genoeg. Elke winkelier, elke han
delaar, zijn belang begrijpende, moet
2ich aansluiten. De contributie be
draagt slechts ƒ2.50, terwijl de voor
dcelen groot zijn.
Rechtskundige adviseurs zijn de hee-
ren mfc. Th. de Haan Hugenholtz en
H. Pb. de Kanter, Spaarne 94, welke
gratis advies in handelszaken geven
aan de leden en voor hen gratis optre
den in faillissementen.
Voor incasso's, door bemiddeling
der advocaten gedaan, wordt 5 be
rekend.
Bankiers der vereeniging zijn de
heeren Laane van Bemmel, Kruis
straat 51.
Alle brieven of aanvragen (ook opga
ven voor het lidmaatschap) moeten ge
richt worden aa nhet bureau der ver
eeniging, 22 Lange Begijnestraat.
Het is ons gelukt eene overeenkomst
te sluiten, waardoor het mogelijk is
H.II. leden nauwkeurige informaties
te verschaffen omtrent alle firma s in
Nederland.
De kosten dezer informaties bedra
gen 60 cents per adres, plus 5 cents
voor porto, en moeten vooruit betaald
worden aan het bureau. Informatiën
naar binnen de stad wonende perso
nen gratis.
Ruim 650 informatiën en rechtskun
dige adviezen werden in het afgeloo-
pen jaar verstrekt.
In Juli ziin 46 vorderingen tot een
bedra van 1300, 18 betaald, 7 vorde
ringen worden afbetaald, 9 vorderingen
zijn uitgesteld.
Volgens artikel 7 d^ent het Geheim
der Maa-ndlijsten ongeschonden be
waard te blijven.
H.II. Leden worden er op attent ge
maakt, dat pretentiën, buiten de stad
in te vorderen, niet worden behan
deld. tenzii ^orto-vergoeding (10 ets.)
is bijgevoegd.
Het Bureau der vereeniging is geves
tigd 22 Lange Begijnestraat en is ge
opend iederen werkdag van 's morgens
9 tot 1 en 's middags van 2 tot 4 uur.
Dagelijks is een der bestuursleden
aanwezig en bereid tot het geven van
alle gewenschte inlichtingen en wel
Maandag en Vrijdag van 1112 uur
v.m., de overige dagen van 34 mm.
WareldgesBhiadenls.
William Stead over Kitche
ner's proclamatie. De over
winningen van Botha in Trans
vaal en Smuts in de Kaapkolo
nie. Het gebrek aan troepen bij
de Engelschen. Het Czarenbe-
zock aan Frankrijk in verband
met de Boerenzaak.
William Stead, de bekende vredes
apostel heeft in de ..Review of Re-
views" de proclamatie van Kitchener
besproken. Hij noemt die alleen van
belang omdat zij opnieuw een blik
gunt in de peillooze diepten van minis-
terieele dwaasheid.
Het is een van de vele begoochelin
gen, waarmede de ministers zich zelf
en vervolgens het land misleid heb
ben, dat zij aan den oorlog een eind
kunnen maken met proclamatiën. Er
zijn er veertig en meer uitgevaardigd
en het eenig resultaat is. dat, bij het
einde van den Afrikaanschen winter,
de oorlog met grooter hevigheid uit
breekt dan ooit.
De Chineezen dachten in den ouden
tijd, dat zij hunne vijanden konden
verschrikken en verjagen met beschil
derde maskers, en de heer Chamberlain
heeft zijn proclamatie zeker overge
nomen van de Chineezen!
Wat generaal Kitchener niet kan
doen met 250.000 man, denkt de minis
ter te bereiken met een stuk papier.
„Wij hebbenschrijft Stead den
Boeren alles ontnomen, behalve leven
en vrijheid- Zij zijn bereid hun leven
te verkoopen, liever dan hun onaf
hankelijkheid prijs te geven En voor
mannen in die stemming zijn de ijdele
bedreigingen van proclamaties onge»-
veer van even veel uitwerking als een
poging om 'n lyddietbom in haar vaart
te stuiten door een dwangbevel. Deze
oorloc in Zuid-Afrika zal niet ten ein
de gebracht worden door proclamaties.
Napoloon III beproefde deze methode!
van oorlogvoeren in Mexico, met geen
beteren uitslag voor hem dan onze
methode ona heeft opgeleverd in Zuid-
Afrika."
Een schitteren# bewijs voor de waar
heid van Stead's woorden is wel de
groote Boeren-ovorwinning ten zuiden
van Utrecht (Z. A. R.) bij de Jagers
drift, dus op de "rens van Natal.
Het merkwaardigst is, dat Cize ver
pletterende nederlaag der Engelschen
juist komt na het in werking treden
van de bovenaangehaalde beulen-pro-
clamatie (15 Sept.). 't Is alsof de Boe
ren de negatieve resulaten van dit
vuile stuk eens duidelijk in't licht heb
ben willen stellen. Voeg daarb" dan
nog den klap, dien de Britten in de
Kaapkolonie van commandant Smuts
hebben gekregen en men zal zich de
woede van den Engelschen opperbe
velhebber kunnen voorstellen, die ziet
dat de .roovende" benden met al zijne
menschlievende bedoelingen den draak
steken en rustig hun gang gaan met
Groot-Brittannië. waar ze kunnen af
breuk te doen.
Uit het telegram van Kitchener over
de nederlaag van Gough en de zijnen,
blijkt duidelijk, dat de Tommies leuk
weg in den val zijn gelokt, zooals trou
wens Roberts' opvolger zelf erkent.
Generaal Botha verdient alle hulde
voor zijn listig bedacht plan. Wat de
Boeren met hun gevangenen «aan
uitvoeren, is moeilijk te zeggen. Waar
schijnlijk zullen zij ze ditmaal wei
houden, voor het geval Kitchener zijn
proclamatie gaat uitvoeren. ok
het geschut kan goed te pas ko
men. 't Is toch altijd voor de Tommies
een aardig denkbeeld om met hun ei
gen kogels te worden doodgeschoten.
De woedende uitval van Smuts zal
den Britten nu wel geleerd hebben hoe
gevaarlijk het is Boerencommando's
te omsingelen. De waarheid van het
spreekwoord: ..Als de kat in 't nauw
zit doet zij rare sprongen" is door
dit geval weder helder aangetoond
Voor den Reuter-correspondent te
Matjesfontein, die meende dat het nu
eerst veilig in de Kaapkolonie werd,
omdat een convooi, dat kortgeleden
naar Sutherland werd gezonden, van
daar is teruggekeerd, zonder één schot
te lossen, .waaruit bi"'-* dat het
land' vrij is van den vijand." is het
eene heele teleurstelling. Wij vermoe-
.den echter, dat deze correspondent en
zijne talrijke collega's nu uit den hoek
zullen komen met de bewering, dat
Srnuts' wapenfeit een laatste stuip
trekking" is, of iets dergelijks. Komt
er dan nog een dergelijk feit, dan is
dat de allerlaatste enz. op Britsche
oorlogscorrespondenten-manier. Beter
dan al die wauwelarijen der penne-
lielden spreekt het volgend onnoozelo
berichtje:
Uit de officieele statistiek blijkt dat,
ofschoon enkele bataillons zijn terug
gekeerd, er nog 30 infaniterie-batail-
jons van de militie in Zuid-Afrika
dienst doen, waarvan enkele al se
dert het einde van 1889 in touw zijn.
Of de Engelschen er ook slecht bij
staan met hun legermacht.'
Het bezoek van den Czaar aan
Frankrijk is mede één evenement-
ten van deze week. Zooals te verwach
ten was hebben èn president Loubet
als gastheer èn Rusland's gebieders als
gast redevoeringen gehouden, waarin
erg veel gelukwenschen aan het adres
van eikaars staten, vloten en legers
voorkwamen. Van eene tusschenkomst
ten voordeele der Boeren wordt intus-
schen nog niets vernomen. In een toef-
spraak van één der plaatselijke auto
riteiten moesten zelfs een paar zinnen
die daarop in de verte doelden, op
bevel van hooger hand! geschrapt wor
den. 't Heeft er dus voorloopig niet
veel van, dat 's Czaren verblijf op het
gebied der Fransche republiek veel nut
zal hebben voor onze stamverwanten.
Zullen de geïllustreerde briefkaarten,
waarmede men den Czaar wil overstel
pen meer succes hebben? 't Is te hopen,
maar we betwijfelen het. We kunnen
niet aannemen, dat de Keizer allerRus-
sen door de stem van eenige duizenden
er toe zal bewogenworden tusschenbei-
de te treden. De Boeren zullen zelf den
strijd moeten uitvechten.
Nu, naai- uit de laatste berichten
valt op te maken, is 't hun wel toever
trouwd.
Het kan je zoo goed doen, als
iemand je op eon oogenblik eens
flink d'e waarheid zegt. En dat
doet onze stadgenoot die heer J.
Rasch, oud lid van de Z. A. groep
van het A. N. V. zoo heerlijk in he'
laatste nummer van „HolLandiia'
Wij doen allemaal niet of we
veel over hebben voor taal en stam,
maar vinden het toch niet noodig
in Nederland' lid te worden van eon
Algemeen Nederlandsch Verbond.
Het is hier immers Nederl'andbch
genoeg
Wat zijn echter onze plichten?
Do heer Rasch antwoordt dlaarop:
Niet tijd verbeuzelen met spel
lingskwesties, niet ijveren voor al
geheel© taal-zu iveringenniet zijn
handelsvrienden in het buitenland
ontstemmen door ze een Holland-
schen brief f» schrijven, het is toch
een beleefdheid iemand in zijn
moedertaal aan te spreken evenals
het een beleefdheid' is een vreem
de met diens Volkslied te begroe
ten.
Niet een wetenschappelijk werk
in het Holtandsch schrijven waar
door het door weinige buitenlan
ders, maar in een vreemde taal op
dat het door veel buitenlanders ge
lezen worde.
Wat we wèl moeten doen.hoog
hemden wat Goed is in al wat Hol-
landsch is. strijden tegen al wat als
Holïandsch (juist als zoodanig)
slecht is.
Hooghouden Hollands Taal. Lied,
Pami li eleven, bestrijden Holland's
Lompheid, Kleingeestigheid, Be
krompenheid, ontwikkelen dat
waardoor Holland beroemd1 is (voor
al ook was), tegenwerken dat wat
Holland en Hollander berucht
maakte. We hebben een goeden
naam bij hen die zeggen „De Hol
landers zijn de uitvinders" van
d'e Vrijheid, de Drukpers, den Ak
kerbouw". een slechten naam bij
hem die zegt..Die Hollander is
maar sleg, hij vloek en drink ban-
ja." Het is gezegd, èn het eerste, èn
het tweede.
Als wij uit Holland zijn, zien
we zooveiel klaarder wat er te doen
is, als we in Holland zijn kunnen
we zooveel beter doen wat er te
doen. valt.
Holland's Lied. Het uitgeven van
dikke Lied'orbunde.ls alleen helpt
niet, we moeten die liederen kun
nen hooren zingen, maar niet al
leen op concerten, neen, laat ze
drukken op losse blaadjes, verkoop
die liedjes niet te duur, 2 cent per
blaadj e, zooals vroeger (ook nu nog
wel) onze dienstboden aan hun
liederschat kwamen.
Zet ze op draaiorgels, laab ze zin
gen door den straatzanger, en voor
al dit, laat ze zingen in die café-
chantants, het zedelijk peil dier'
instellingen zou stijgen tcveins. Zou
meneer Goers het niet mooi vinden
als door Holïandsch uitgaand" pu
bliek de liedjes die hij verzamelde
zóó op straat kwamen, evenals in
Engeland de zangers der music-
halls en smoking-concerts Eerst
zingt men het refrein miee, mimi ont
houdt het, dan volgt het lied van
zelf. Engelschen' in: het buitenland:
kenn'en allein „The Soldiers of the
Queen", ,,AU the world is cold and
dreary", Home, Sweet home"
en Wat kennen Hollanders ini het
buitenland van hun Liederschlat
En het Familieleven. Laten we
van de Afrikaansche Boeren loeren
gastvrijheid en geselsen. Hoe me
nig leven van eien op kamers wo
nend vrijgezel zou vermoeid wor
den wanneer in Holland de oud-
Hollandsche gastvrijheid en gezel
ligheid meer beoefend werden.
Gij Hollandsche huisgezinnen
neemt Hotlandisch jeugd op, ge
houdt ze dan weg uit slechter krin
gen.
En leeren we nog dit van de Afri
kaners onderlinge opvoeding.
Zij haddien niet alleen hun Schiet-,
maar ook hun Redeneergezelschap.
Wij hebben onze „Gemengde"
zangverenigingen (die Duitsche
liederen zingen, dit tusscheai twee
haakjes opgemerkt) maar waar
blijven onze „Gemengde" Debat-
vereenigingen? Verstaan we niet
meer de kunst van vertellen, van
voordragen, van voorlezen (eigen
werk of dat van anderen), is het
het werkelijk nutteloos, flauwe
kool. een stelling te verdedigen, is
het niets waard zich te oefenen in
het spreken voor de vuist?
Wordt lid van het A. N. V. en
meer aan hun prentenboek geschon
ken, maar naar het gesprek geluiisr
terd.
Daar hebt u het al, lachte
Lamprecht, terwijl mevrouw Lan
genbruch er bijvoegde Dat zijn
toch waarlijk geen redenen Robert,
om voor d'e benoeming to bedan
ken Je zult mij toch niet willen
teleurstellen?
Verlang je er dan zoo vurig
naar om de vrouw van een senator
te zijn? vroeg Langenbruch. Hij
meende dit schertsend te zeggen,
maar het schertsen ging hem
slecht af.
Ja, het zou mij een groote
vreugde en voldoening geven, sprak
zij openhartig, terwijl een blos
haar wangen bedekte en haar oogen
schitterden. Zij had zich als vrouw
van Langenbruch, die zic-h als jong
koopman te Lübeck had gevestigd,
vooral in de eerste jaren, menige
achteruitzetting en krenking van
de oude Lübecksche families moe
ten laten welgevallen en haar eer
zucht was daardoor geprikkeld. En
nu zag zij zich bij het doel van
haar wenschen. Haar zoon was de
verloofde van Caecilie Lamprecht,
d'e diochter van den hoog geachten
als zoodanig bevordert dat wat zoo
keurig geoefend word in dien Min
derkring.
Stadsnieuws
Alg. Ned. Politiebond.
Na de pauze kwam aan de orde
de benoeming van 2 leden1 van het
Hoofdbestuur. Besloten werd d)e
candid'atuur dier heeren W. L. H.
Koster Henke, commissaris van Po
litie te Harderwijk en G. H. A. van
Trotsenburg. inspecteur van Poli
tie te Zaandam', te steunen.
Tot afgevaardigde ter aJgemee
ne vergadering werd benioemd' de
heer A. S. Politiek te Krommenie
en als plaatsvervangend afgevaar
digde de heer J. C. van Leeuwen
te Amsterdam.
Daarna wordt de vergadering ge
sloten.
Ongesteldheden te voorkomen is be
ter. dan die te genezen. Dat zal waar
schijnlijk een elk toestemmen, maar
velen handelen er nog niet naar. Daar
om raden wij onzen lezere aan Don
derdag 26 September a.s. eens naar
do lezing te gaan hooren, die dr. P.
H. Bosscha uit Utrecht in het Gymna
stieklokaal van het Zander-Instituut
houdt, 't Kost niets!
Zijn onderwerp zal zijn: ..De Zweed-
sche Gymnastiek en hare beteekenis
voor den gezonden mensch, m. a. w.
het middel om gezond te blijven en
voor hen, die dat niet zijn: gezond te
worden.
Wat de bladen zeggen
over de Troonrede.
Het Neder 1. Dagblad ten
slotte, zegt in zijn slotartikelen over
de Troonrede, naar aanleiding van de
toegezegde protectie, dat er feitelijk
altijd eenige bescherming geweest" is.
Volkomen vrijhandel heeft er in Ne
derland nooit bestaan. Het is dus maar
eene quaestie van min of meer. Reeds
het vorige Kabinet had herziening van
het tarief van invoerrechten toege
zegd, zoodat dit ministerie niets nieuws
begint, maar eenvoudig een oud plan
uitvoert. Daarbij zal het op groote
moeielijkheden stuiten.
Vervolgens merkt het blad- op:
De onrechtvaardige woningwet is
nog niet uitgevoerd en die uitvoering
wordt ook niet beloofd. Misschien
wacht zij op de invoering der admi
nistratieve rechtspraak, zoo niet, dan
zal geene wet, meer dan de woning
wet, bewijzen, dat eene regeling der
administratieve rechtspraak volstrekt
noodzakelijk is.
Naar aanleiding van de militaire
paragraaf heet 't
Eindelijk hebben wij dus een minis
terie met nationaal besef. Het rijk der
materialisten, die niets voelen voor
vi'ijheid en onafhankelijkheid en al
leen voor stoffelijke goederen strijden
willen, is geëindigd. Het Nederlaud-
sche volk moet geen militair, maar
een weerbaar volk zijn, dat geen ver
overingen maakt, xnaar vooi" het be
houd van de eigen nationaliteit een
strijd op leven en dood wagen wil en
kan.
Aan de koloniën, ten slotte, wordt
de noodige aandacht geschjnken. Zij
zijn niet langer de vergeten en ver
waarloosde stiefkinderen, liet chris
telijk karakter van Nederland zal in
Indië niet langer zoo veel mogelij.c
worden weggestopt.
Het blad verklaart met geestdrift
de Troonrede gelezen te hebben:
Thans is waarachtige vooruitgang
mogelijk, al zijn de mannen van ..Voor
uitgang" ook hard achteruit gegaan,
en°wij zijn overtuigd, dat dit ministe
rie de schoone woorden in de Troon
rede ook tot daden maken zal.
Binnenland.
Hare Majesteit de Koningin heeft
Dinsdagvoormiddag tot half 11 ont
vangen de commissie uit de Tweede
Kamer benoemd om Harer Majesteit
aan te bieden de aanbevelingslijst
voor het voorzitterschap der Kamer.
De commissie begaf zich op de ge
bruikelijke wijze naar het Koninklijk
Paleis. Hare Majesteit zegde der com
missie toe. dat zij zich onmiddellijk
met de voordracht zou bezighouden.
Zondagsrust.
Dr. Schaepman betoogde op het na
tionaal congres dat zonder Zondags
rust echtervolkswelvaart niet enkel een
economisch maar ook een geestelijk
en zedelijk begrip, niet mogelijk is.
senator, en haar man. op het punt
om tot het vervullen van dezelfde
waardigheid te warden geroepen.
En nu wilde hij de eer die men
hem toedacht, afwijzen
Voel je je niet wel? vroeg zij
hem met angstige bezorgdheid aan
ziende. Met het egoïsme van een
zieke had zij geen oog gehad1 voor
zijn reecfe sedert lang geheel ver
anderd voorkomen nu echter viel
het haar op. Je ziet er vermoeid
uit. Robert
Langenbruch haastte zich haar
te verzekeren, dat hij zich volko
men wel gevoelde en zij liet zich
daardoor gerust stellen. Dan is
er ook geen reden om voor de be
noeming te bedankenje moet uit
liefde voor mij je de keuze laten
welgevallen.
Uit liefde voor jou herhaalde
hij-, de hand die zij hem reikte aan
zijn lippen brengend, maar het
scheen alsof hij door toe te stem
men een zwaar offer bracht.
En uit liefde voor onze stad,
meneer Langenbruch, sprak Lam
precht.
Ik daink u, vader, sprak John
uit het diepst van zijn hart en nu
kwamen ook de tweelingen op hem
De volksziel wil in den Zondag niet
enkel staking van arbeid maar tevons
een niet gewonen dag. een dag van
hooger wijding door een overlevering
die zich vastknoopt aan 't woord Gods.
Voor den Zondag spreekt ook het
rechtsgevoel de9 volks. Dat recht is
gegrond op onzen plicht tegenover den
Almachtigen God (toejuichingen).
Willen wij ons beroepen op 't recht
van Zondagsrust, dan moeten wij dit
recht als met diamanten ankeren vast.
leggen aan onzen plicht tot den eere-
dienst Gods (toejuichingen). Er is een
recht dat ligt boven den wil van den
mensch. Te recht is gezegd dat den
arbeider het meest verbittert dat de
gewone loonarbeider Zondags moet
werken en de gezeten man zijn Zon
dag kan vieren.
Is er een middel denkbaar waardoor
de klassenhaat sterker kan aange
vuurd worden dan door den arbeider
te laten werken en den ~zetene te
doen rusten? Wat wordt er dan van
den God van Liefde die zijn schepselen
een gelijke wet heeft gegeven. Spr.
predikt de oorspronkelijke gelijkheid
die van Gods beeld, die van liefde. Op
dien «rond is hij een voorstander van
Zondagsrust. De uitwerking dient
aan den wetgever overgelaten. Herin
nerend aan Heinrich Heine's „Prin-
zessin-Sabbath", die zes dagen haar
slavernij gedwee draagt om als de
luchter wordt ontstoken, den zeven
den dag in alle heerlijkheid te ver
schijnen, vraagt spr. of ons Christen-
-volken na zes dagen zwoegen en zwee-
ten niet een rustdag moet hebben, om
met opgeheven hoofd naar Gods zon op
te gaan.
Om den indruk van dit referaat niet
te verzwakken, werd geen debat ge
voerd.
Vrijdagavond werd het woord ge
voerd door de heeren A. D. P. van Lö-
ben Seis, mr. W. H. M. Werker, P. J.
Gerritson, Prof. dr. C. A. Pekelharing
Intrekking van wets
ontwerpen.
Wijziging en aanvulling der wet
op de vermogens! >el ast in g
Bepalingen op het beheer en d'e
verantwoording van de rijksgeld
middelen.
Samenstelling en taak der Alge-
meene Rekenkamer.
Wijziging der wet van 4 April
1870, houdende bepalingen, omtrent
de uitgifte van schatkistbiljetten.
Wijziging en aanvulling van hel
tarief van invoerrechten en daar
mede in verband! staande bepalin
gen.
Gedeeltelijke herziening der wet
telijke bepalingen omtrent die per
soneel© belasting.
Bepalingen betreffende dien ac
cijns op de suiker.
Herziening dier wet van 20 April
1895, houdende nadere bepalingen
omtrent de heffing van in.voorrecht
naar d'e waarde der goederen.
Wijziging en verhooging van hot
VUe hoofd/stuk B der Staatsbegroo-
tinig voor het' dienstjaar 1901.
De centralisatie van het bestuur
in! Nederlandsch-Indi
De zending in China.
Aan een brief van pater Schuur
man, zendeling in China, ontleent
de „Ree.-Bode" de mjediedleelinig,
dat pater Am. Lamb den 7en Juni
aan tyfus of pest is overleden.
Binnen vijf weken waren er in
Zuid Saan-Si drie missionnarissen
aan die ziekte bezweken.
„Ik schrijf luidt de brief die
ziekte toen aan den verpestenden
damp d'eir lijken van heni, die van
honger omkomen. In 't westen
toch van Saen-Si is de hongersnood
verschrikkelijk men veakoopt aan
de poorten der steden menschein-
vleesch. Ook dat de christenen te
zeer opgepropt op één plaats wo
nen, is oorzaak dezer ziekte.
„Ik heb op mijn missie-reis met
eigen oogen kunnen zien, hoe d'e
heidenen te werk zijn gegaande
huizen der christenen zijn leegge
stolen, verbrand en verwoest, hun
akkers veelal verkocht, hun ezels
en ossen weggevoerd, hun moerbe-
zieboomen (tot voeding van den zij
deworm) omgehakt. De christenien
wonen nu in holen en gaten gelijk
de wolvenveel chri^eneu zijn,
van ellende omgekomen', anderen
Liggen ziek wij komen) hun zoo
veel mogelijk te hulp, doch hier is
geld. veel geld voor noodig. Het
Chineesche gouvernement bekom-
mert zich weinig om he.t lot der
toe en riepen op vleienden toon
terwijl zij zich aan hem vastklem
den U wordt senator, niet waar
papa, u wordt senator
Die is mooi, riep de dokter
uit. Wat belang hebben jelui
daar nu bij
Op school wordt er reeds se
dert weken over gesproken, riep
Ranate op gewichtigen toon uit.
Zij noemen ons reeds de doch
ters van den senator, voegde Jo
sephine er aan toe.
Eva Gottheiner beweert echter
dat haar oom Braunlich gekozen
zal worden.
Er zijn onder ons reeds wed
denschappen aangegaan.
Welk een belangstelling 1 riep
John uit.
Papa, u moet senator worden!
riepen wederom de beide meisjes
uit.
Ja, hij wordt het bepaald Zul
ke argumenten kunt u toch niet
ontzenuwen, sprak dokter Lam-
recht opstaande. En zich tot me
vrouw Langenbruch wendend, zei-
de hij
Morgen moet u dit recept la
ten klaar maken, deze medicijn zal
u versterkenmaar gij moet u voor
christenen de niandarijneoi schui
ven alles van zich af.
„In geheel de provincie Salen-Si
zijn vermoord'3 bisschoppen, 3 of
4 Europeesche en 9 Chineesche
priesters, 7 Europeesche nöranlett
an 4CMJÖ 5000 christenen, protes
tantse he dominéés (bedoeld zal
zijn: zendelingen) met families
157. In, Zuid-Saen-Si leden wij en
de christenen, een schade van
1.600.000 ons zilver."
Luitenant Ermerins. f
Naar aan het „Hbld." uit Batavia
geseind wordt is luitenant Erme
rins bij het achtervolgen van den
vijand bij Bernoen. aangevallen en
gedbod door een steek met eenl
rent jong in de bomt.
Het blad teekent daarbij aan-
De le-luitenant H. Emerins wierd
den 22 Juni 1871 te 's-Hage gebo
ren. In 1886 deed hij met goed ge
volg examen voor de K. M. A.,
waar hij als cadet voor de infante
rie Oost-Indiö werd geplaatst. Na
zijn benoeming tot 2e-luitenant ver
trok hij den 26 Januari 1891 naar
Indië. In 1894 werd hij bevorderd
tot le-luitenant en kwam in 1896
wegens ziekte met een verlof van
twee jaar naar Europa.
Geplaatst bij de reconv.-afdeeling
de.r Kol. Reserve, vertrok hij deii
20 April 1901 weder met het stoom
schip La woe naar Ned.-Indië als
medegeleider van een detachement,
waarvan commandant was luit.
Lambrechtsen.
Voor zijn krijgsverrichtingen te
gen Atjeh in de jaren 1892, 1S93 en
1894 werd aan luit. Ermerins toe
gekend' het eere.teeken voor belang
rijke krijgsbedrijven.
Nieuwe Hollandsche Elec-
trische lijnen.
In eenige weekbladen is onlangs
op zeer schampere wijze geschre
ven over hetgeen is geschied met
de a an deel en in twee electrischo
spoorwegmaatschappijen, die in
Noord- en Zuid-Holland nieuwe
verbindings-lijnen zullen aanleg,
gen. Dezen, zomer is voor deze lij
nen door de Provinciale Staten sub
sidie toegekend, waartoe ook eenjge
leden der Staten die in het bestuur
der Hollandsche IJzeren Spoorweg
maatschappij zitting hebben, hun
medewerking hebben verleend. En
eenige wekon daarna vernam men
dat die Maalschannij de nog onge
plaatste aandeel en dier beide nieu-
we ondernemingen had' overgeno
mem.
Het ..Handelsblad" geeft thans
den volgenden kiik op de zaak.
Vare het onderzoek ingesteld,
(dat indertijd gewenscht werd),
dlan zou zijni gebleken dat toen de
subsidie in de Statenvergadering
werd behandeld, er niet de minste
sprake was van de overneming der
aandeelen. Eerst later is namens do
Doll. Maatschappij het aanbod ge
daan, vermoedelijk in verband met
de moeilijkheden door den val van
Duitsche bankinstellingen veroor
zaakt. Het bestuur der Hollandsche
Maatschappij is toen zonder lang
beraad op dat aanbod ingegaan.
Zoo is d'e eenvoudige toedracht
dezer zaak. Gelijk men weet, zijn
er in Noord-Holland nog mieer lo
kaal spoorwegen door de Holl. Mij*
aangelegd of in exploitatie geno
men met subsidie van de provin
cie. En dat is zeker niet te betreu
ren, omdat daardoor de behoorlij
ke exploitatie en ontwikkeling dier
lijnen is gewaarborgd gelijk o. a.
bij d'e lijmen Hoorn—Medemblik
en HoonrAlkmaar is getoond, en
nu ook het geval zal zijn. mot' de
nieuwe lijnen, waarvan sprake is.
Een recept.
„Ons „Tijdschrift" geeft het vol
gend recept om rijst te koken. Als
de rijst er zoo smakelijk door wordt
als 't recept vermakelijk is, dam
wacht een ieder gebruiker ©eni zeer
genoegelijk beetje..
Hem goed wasschenhem te veel
wasschen in koud water maakt
hem hard laat water gauw koken;
gooi hem in hij mot te heet moet
worden kokend water hem te veel
schudt. Kook hem een kwartier
of wat langerdan wrijf een rijst
Lusschen duim en vinger; als alles
wegwrijft hem is gaar. Dat rijst in
vergiettest; laat heet water weg-
loop-. 11i (i Hl ".-n kop koud wa-
al rustig houden., ojxlat u sterk ge
noeg zult zijn om in de eerste da
gen na Nieuwjaar de bezoeken van
de dames der senatoren, die u ko
men gelukwenschen, te ontvangen.
Dat is niet mogelijk, dat" zal
haar te moeilijk valLen, riep Lam
genbruch, als een drenkeling aan
een stroohalm zich aan deze uit
vlucht vasthoudend, ik zal toch
nog voor de eer bedanken.
Maar Robert I klonk het ver
wijtend. hoe kunt ge zoo spre
ken? Ik zal de dames zeker wel
kunnen ontvangen, en mocht ik
mij tegen verwachting daartoe te
zwak gevoelen, dan zullen zij het
mij zeker niet kwalijk nemen als
ik dat door Johanna laat doen.
Dat zullen zij zeker niet. ver
zekerde John, die nu op den stoel
naast hot rustbed van zijn moeder
ging zitten, terwijl Langenbruch
dokter Lamprecht uitliet.
In de gang hield de dokter Lan
genbruch nog eenige minuten
staande en zeide. met opzet zich
met dezen onder een der ganglam
pen plaatsende: Mijnheer Lan
genbruch, ik herhaal wat ik voor
eenige dagen gezegd hob, u schijnt
ziek te ziin. Ik zou u wel eens wil-
Feuilleton.
Naar het Duitsch
van
F. ARNEFELDT.
In dien Senaat mag hij op een
paar stemmen kunnen rekenen, in
de Burgerschap krijgt hij er geen
een, bracht Lamipnecht hier met
voordacht tegen in, men. zou u
nu wel reeds met uw benoeming
kunnen gelukwenschen, mijnheer
Langenbruch.
Doe dat als het u belieft niet
Mocht ik werkelijk geikozen wor
den, dan nog zal ik mij da benoe
ming bezwaarlijk kunnen laten
welgevallen riep Langenbruch uit
en de dokter meende op te merken,
dat hij plotseling bleek werd en
zijn stem een klank had!, alsof hij
voor iets bevreesd was-
Johanna scheen iets dergelijks
te gevoeden want zij richtte be
zorgde blikken op haar vader. Haar
moeder en John riepen echter tege
lijk U zoudt de benoeming niet
aannemen Onmogelijk
Dat kan u geen ernst zijn,
sprak Lamprecht.
Zeer zeker is het mij ernst.
Maar waarom?
Ik heb het zoo druk met mijn
zaken, er blijft mij waarlijk geen
tijd over
Maar vader, ziet u mij dan
over het hoofd'? viel John hem
eenigszins gekrenkt in de rede.
Meent gij werkelijk, u niet op mij
te kunnen verlaten?
Zoo is het niet gemeend, beste
jongen, je weet zeer goed, hoe ik
over je denk, sprak Langenbruch,
terwijl hij hem de hand reikte,
maar je bent verloofd, je meisje
heeft rechtmatige aanspraken op je
en ik moet mij toch ook, als moe
der en Johanna op reis zijn, wat
meer met die kinderen bezig hou
den.
Gedurende dien tijd komt juf
frouw Reichhelm immers bij ons,
die zal wel goed voor ons zorgen,
papa, riep een van de tweelingen.
De kinderen hadden reeds sedert
eenige minuten geen aandacht
