NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Het Czarenbezoek aan Frankrijk
Het geheim van den
Senator.
f9e Jaargang
Dinsdag 24 September 19D1.
No. 5594
HAAlLElfS DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maandenL2Q
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd iB (kom der gemeente),
per 3 maanden1-30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02}4
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37J£
de omstreken en franco per post 0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Gta.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 123,
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering Tan het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti p
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad -verschijnt dadelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangèr§ Q. L. DAUBE Co. JOHN F. J0NE§± §ucc., Parijs 3V>Faubourg Memtmïtftre.
i Hf ia
Dit nummer bestaat uit
zes bladzijden.
Haarlem's Dagblad yan 24 Sept.
bevat o.a.:
De nederlaag bij Ylakfontein
en de Engelsche pers, Doekjes
voor 't bloeden, Het Czarenbezoek
aan Frankrijk, Wat de bladen zeg
gen over de millioenenrede, De
Dnitsche Pers oyer de Troonrede,
Haagsche Krief, Wedstrijden.
Nieuwe Abonné's kunnen dade
lijk deelnemen aan de verloting
van de Wekelyksclie Pry zen van
flO,— en f2,50 voor onze Prijs
raadsels.
Abonneert U dus, hetzij
aan onze Bureaux, bij onze
Agenten of by onze Courantom-
brengers.
Of steekt oen briefje in een van
onze Brievenbussen, die geplaatst
zijn
Groote Houtstraat No. 140 aan
liet huis van den Heer B. LAN-
GEVELD, bij het Proveniershuis.
Anegang, hoek Groote Hout
straat, aan het huis van den Heer
F. HELLINGMAN,
Kruisweg 41 hoek Heerenslraat
aan den winkel van den Heer A. C.
A. YAN HE MEET en aan
onze Bureaux, Kampersingel 70
vlak bij de Turfmarkt.
DE ADMINISTRATIE.
Politiek Overzicht.
Er is nog moer gejammer in En
geland over die nieuwe' nederlaag
bij Vlakfoniierin dan over het echec
van Gough..
De „Daily Mail" vraagt, wat er
verkeerd1 is in Zuid-Afrika. Negen
van de tien Engelschen zullen; die
vraag doen. „In dit stadium van
den oorlog moesten geen kleine af
deel inge-n verrast worden door een
overstelpende overmacht^?)Een
of twee kleine voordeelen van de
Boeren zouden geien zaak van. veel
betoekenis zijn, maar een reeks van
overwinningen, of wat op overwin
ningen lijkt, maakt indruk op de
verbeeldingskracht van Britten en
Boeren beiden, terwijl zij de Boe
ren aanmoedigen: en een strijd) ver
lengen die maanden geleden uit
had moeten zijn."
De „Da'ily Graphic" schrijft:
„Voor 't oogenblik is de eenige
plicht van de regeering Lord Kit
chener alle manschappen en mate
rieel te verschaffen die hij noodig
heeft voor zijn taak. Er zal tijd ge
noeg zijn om met den vijand te par
ieer cn als het vechten gedaan is."'
De „Times" zegt o. a.„Het
is duidelijk dat die oorlog noch wer
kelijk noch feitelijk uit is, en dat
hij., met den hardnekkigen vijand
waarmee wij te doen hebben, niet
uit zal zijn tot wij er ons volkomen
rekenschap van hebbent gegeven,
zoowel in daden als in woorden,
dat wij hem uit moeten vechten ten
einde toe. De mienschen in dit land
hebben dit, gelooven wij, al lang
ingezien en zouden- gevolg hebben
gegeven aan elke inspanning die
van ben geëischt werd!; maar de
regeering schijnt het slechts af en
toe in te zien. Terugziende op de
geschiedenis van dezen oorlog die
nu bijna twee jaren gedhurd heeft,
kan men niets anders dan beseffen
dat deze kanswisselingen in het
veld, voor een groot deel ten min
ste, louter de afspiegeling zijn van
de afwezigheid van een bepaald
doel, die van tijd! tot tijd de uitla
tingen. en de handelwijze van het
ministerie hier te landiei beeft ge
kenmerkt
De Morning Post" critisieert al
les, de ministers, de officieren,, de
soldaten enz.
De „Standard" acht de beteeke-
nis van deze nederlagen niet ge
ring. De aard van den oorlog brengt
mee dat er geen groote ongelukken
kunnen gebeuren, maar kleine ne
derlagen van de Engelschen moedi
gen den vij-and aan.
Zooals te verwachten was, wor
den nu eeniige successen der Brit-
sche troepen, overgeseind! bij wijze
van doekjes voor 't bloeden.
Kitchener meldt, dab kalomel
Williams bijna het geheele com
mando van Koch overmeesterde ten
westen van Aden burg (Edenhurg
hij maakte 55 gevangenen- (hoeveel
vrouwen en kinderen eau nam den
geheelen trein.
Benson nam liet Carolina-com
mando gevangen, bestaande uit 54
man,, onder wie P. Botha, en maak
te 48 wagens buit.
Kri.tzinger -heeft, bij een poging
om de Oranje-rivier over te komen,
het kamp van Lovats scouts be
stormd. Hij slaagde er niet in, de
rivier over te komen, maar Lovats
scouts leden zware verliezen-; kolo
nel Murray en kapitein Murray be-
hooren onder de gesneuvelden-. De
Boeren maakten zi.ch meester van
een kanon,, maar de Engelschen- her
overden; het na een „kranig" ge
vecht.
Dit laatste heeft bij eeniige ken
nis van oorlogsbelegramrnan-stijl,
meer van een Boeren-, dan van een
Britsche overwinning.
De inval in Natal gaat maar lus
tig voort. Botha rukt oostwaarts op
van Ermelo naai* Zoeloeland met
een strijdmacht van- 1500 man, en
vergezeld doo-r al de voornaamste
Transvaalsc.he commandanten. Lytt-
leton staat met een groote macht in
de buurt van de Buffed-rivier.
Buitenlandsch Nieuws.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Reuter seint uit Middelburg dd. 17
September:
De operatiën in de Kaap gaan ijverig
voort. De jongste nieuwe invaivan een
flink aantal Boeren, die de Oranje-ri
vier ten oosten van AIiwal Noord over
staken, is gevolgd door een daarmede
overeenkomende vermeerdering van de
Britsche colonnes.
Het is nu duidelijk dat de Boeren
van plan zijn hun laatste krachten te
beproeven dn de Kaap. Generaal French
neemt krachtige maatregelen om ver
dere invallen te beletten; een linie van
blokhuizen strekt zich uit langs den
spoorweg van Vrijburg tot Aliwal
Noordl.
De Boeren krijgen hulp van de lan
delijke bevolking, terwijl de Engel
schen moeite hebben om inlichtingen
te krijgen.
De opinie .is algemeen dat de uit
werking der proclamatie nihil is. On
langs is een brief ontdekt van comman
dant Grobler aan een Hollandsch lid
van lvet Kaapsche parlement; daarin
heet het: ,,Wij rukken nu met een groo
te macht op naar Charterland. Ons^
plan met Gods hulp is, alles wat En-~
gelsch is in Zuid-Afrika te nemen,
voort te rukken van zee tot zee en één
vlag over geheel Zuid-Afrika onder een
Afrikaander regeering te zwaaien."
De krijgsgevangenen, gemaakt inliet
gevecht van Gough bij Utrecht, zijn
weer losgelaten.
De Britsche verliezen bij Vlakfontein
waren 6 gesneuvelden, 23 gewonden en
105 gevangenen, die echter weer losge
laten zijn.
IJit Vrijburg wordt gemeld dat er te
Zoutlief, ten noorden van Vrijburg,
gevochten .is tusschen een Engelsche
troepenmacht, bestaande uit plaatse
lijke troepen en imperiale Yeomanry,
en commando's rebellen.
Van den uitslag van het gevecht zegt
de correspondent niets, maar d'e ver-
liezenlijst brengt aan het licht dat den
16en dezer te Zoutlief een luitenant
van de Kaapsche politie gewond, vier
man gesneuveld en twaalf gekwetst
zijn. Het gevecht is dus blijkbaar niet
in het voordeel van de Engelschen ge
weest.
Uit de verliezen!ijst
Bij Kaal fontein (Kalk- of Kaal-
fomtodn zijn, van 1316 Septiem-
ber een man gesneuveld) en twee
gewond; bij Georgiana op 11 Sep
tember een officier en een man ge
wond.
De regeering der V. S. schijnt er
ernstig over te denken, Cuba in Mei of
Juni 1902 zijne onafhankelijkheid te
verleenen.
De Turksche minister van buiten-
landsche zaken heeft den Franschen
chargé-d'affaires Bapst een voorstel ge
daan om de kade-quaestie en de vor
dering van den Franschman Lorando
in het reine te brengen. Bapst heeft
het voorstel aan zijn regeering gezon
den.
De laatste berichten over den staat
van gezondheid van de zwaar beproef
de weduwe van wijlen president Mc.
Kinley luiden gunstiger; zij schijnt
zich langzamerhand te herstellen van
de gevolgen van den slag die haai* ge
troffen heeft en van de vermoeienissen
die aan de plechtige teraardebestelling
van haar echtgenoot gepaard gingen.
TELEURGESTELD PARIJS.
Parijs is deerlijk teleurgesteld
geworden door het niet-komen van
d'en Czaar en zijne gemalin. Alle
pogingen waren aangewend! om
van de regeering te verkrijgen dat
de hooge gasten de hoofdstad zou
den bezoeken.
Donderdagavond is d'e voorzitter
van den gemeenteraad persoonlijk
naar Compiègne gegaan, maar hij
heeft niemand kunnen spreken dan
livereibedienden, en Vrijdag beeft
half Parijs tot 's avonds 7 uur op
straat staan wachten op die komst
van Rusland's heerschar. Maar er
kwam niets, zoodat de menigte
eindelijk spijtig naar huis keerde.
DE CZAAR TE COMPIèGNE.
De Czaar heeft dien dag heel ge
noeglijk in Compiègne doorge
bracht.
Voor tafel had nogmaals een
langdurige conferentie plaats tus
schen den Czaar en President Lou-
bet, die langer dan een uur dUurdie.
Na bet diner begaven d'e gasten
zich in den saloai waar da koffie
werd gediend. Loubet stelde aan
den Czaar een aantal notabellen
voor. Z. M. was zeer minzaam
en lachte van- harte als de gelegen
heid' zich voordeed.
De Czaar vroeg aan Bourgeois,
voorzitter der Fransche delegatie
der Haagsche vredes-confereautie,
wat hij dacht van' de te wachten
resultaten dier bijeenkomst. Bour
geois antwoordde dat het voor den
Czaar een groote eer was, hot eerst,
hot zaad te, hebben uitgestrooid: van
eene idee, die nog slechts is begon
nen te kiemen, maar met gedT.d
en volharding zullen de' vruchten
stellig komen.
DE GALA-VOORSTELLING.
Vervolgens begaven de gasten
zich naar de schouwburgzaal, die
■prachtig was versierd. De Keizer
en de Keizerin zaten1 in de midden-
loge, naast luen roevrouw Loubet
en de president der Republiek.
De Keizerin droeg een toilet van
geborduurde zwarte tulle, het groot
kruis van de St. And'reas-orde, een
diadeem van diamanten, vijf col
liers vaai groote diamanten en een
van groote paarlen. De Keizer droeg
de uniform van garde-generaal en
het grootkruis van het Legioen van
Eer. Loubet drceg het grootkruis
van de St. Andreas-orde. Het ge
volg van den Czaar .en van den pre
sident droeg de pas ontvangen rid
derordes.
De zaal was schi tterendde toi
letten en uniformen, fonkelend! in
het electrisch licht, lx>d)en- een too-
verachtig schouwspel aan. De sou-
vereinen volgden nuet belangstel
ling het opgeveerde stuk en gaven
herhaaldelijk het sein tot applaus.
Na de voorstelling trokken de
souverein-en zich in hunne appar
tementen terug.
Bij het binnentreden in zijne
vertrekken liet de Czaar minister
Dielcassé ontbieden, en zeide hem
hoezeer hij en de Keizerin geluk
kig waren over den welgeslaagden
avond, en over hun reis naar Frank
rijk.
DE GROOTE REVUE.
Den volgenden dag had die groo
te revue te Bathèny plaats. Daar
vóór hadden die ministers Delcas-
sé en Lamsdorff nog eene conferen
tie.
De trein van den president,
waarin zich H. H. M. M. en Presi
dent Loubet bevonden, kwam te
10 uur aan' de halte Frcsnois aan
de hooge gasten begaven zich naar
den salon van het stat ion, waar
zich die ministers met hunne dames
bevinden.
De eerste stoet verliet kort daar
op het station d'e Czarina nam
plaats in een rijtuig, terwijl drie
paarden weiden voorgebracht. De
Czaar koos er een uit, steeg te
paard en nam plaat9 naast het rij
tuig van de Czarina. Generaal An
dre, de minister van oorlog, en1 ge
neraal Freodeiriksz, benevens de
officieren van dien staf des Keizers,
volgden eveneens te paard.
President Loubet nam plaats in
een rijtuig met dien minister-presi
dent Waldeck-Rousseau voorts be
vonden zich in den stoet nog een
aantal rijtuigen, ingenomen door
personen uit het gevolg vani den
Czaar. Te 104 uur reed de stoet het
afgezette terrein binnen. Generaal
Bruyère begroette den Czaar.
De stoet splitste' zich slechts de
Czaar, het rijtuig van die Keizerin
en dat van president Loubet reden
langs het front der troepen. De ove
rigen, waaronder mievrouw Lou
bet, mevrouw Waldeck-Rousseau,
de president van de Kamer, de mi
nisters en hunne diames begaven
zich naar de offic.iee.le tribunes.
De menigte juichte den Czaar en
de Czarina luide toe.
TOASTEN.
Aan het dejeuner, na de revue,
nam de President der Republiek,
bij een indrukwekkende stilte het;
woord.
Hij zeide o. m.
„Het verbond tusschen Rusland'
en Frankrijk heeft tijd gehad om
zijn karakter te versterken en
vruchten te dragen. En waar nie
mand twijfel koesteren kan aan
het bij uitstek vredelievende denk
beeld dat er het aanzijn aan schonk,
daar zal ook niemand kunnen ont
kennen, dat het heeft bijgedragen,
op krachtige wijze, tot het behoud
van het evenwicht tusschsen de
Enropeesche mogendheden, een
noodzakelijke voorwaarde voor een
vrede, die om vruchtdragend1 te
zijn niet onzeker en twijfelachtig
zijn mocht."
„Zij heeft zich ontwikkeld met
de wapenen (beweging) en de
quaesties die gerezen zijn hebben
haar werkzaam gevonden en gereed
haar eigen belangen te verbinden
aan de algemeene belangen der
wereld, maar tevens gematigd, om
dat zij sterk is, en bij voorbaat ge
wonnen voor de oplossing die dloor
de rechtvaardigheid en de mensche-
lijkbeid werd ingeboezemd. (Her
nieuwde beweging.)
Ten slótte dronk de president op
d'en roem en liet geluk van den
Czaar en Czarina en der geheele
Keizerlijke familie en. op de wel
vaart van Rusland, dein vriend en
bondgenoot van Frankrijk.
De muziek speelde nu liet
Russische volkslied. De Czaar las
daarop een antwoord' voor, waarini
o. m. liet volgende gezegd werd!
„De banden die onze landen ver
eenigen zijn nogmaals versterkt en
hebben een nieuwe wijding ont
vangen, door de betuigingen van
wederzijdische sympathio, die bier.
met zooveel wol sprekendheid! zijn
geuit, en die een zoo hartelijker)/
echo hebben gevonden in Rusland.
(Beweging.)
„Het innige bondgenootschap van
tWee groote mogendheden-, bezield
met de meest vredelievende bedoe
lingen, en die, hoewiel zij hare rech-'
ten weten te doen cerbiodigeau, geeau
enkelen aanslag pogen te ondlenuer
nuen op die van andoren, is een
kostbaar element van geruststelling
voor d'e geheele menschhaid. (Lei-
vendige beweging.)
„Ik drink op den voorspoed1 van
Frankrijk, een bevriende en met ons
verbonden natie, op hei. dappere le
ger en op do prachtige vloot van
Frankrijk.
„Sta mij toe mijne dankbetuigin
gen te hernieuwen, en mijn glas
op te heffen te uwer cere I"
Luide bravo's weerklonken.
De muziek speelde de Marseil
laise.
ONDERSCHEIDINGEN.
De Czaar schonk generaal Aru-
dré, generaal Brugère, generaal Nc-
grior en generaal Duchesne het
grootkruis dor orde van St. Alexan
der Newsky, aan de commandanten
der legerkorpsen het grootkruis
van den Witten Adelaar, aan de ge
neraal s-d i visie-commandanten hei
kruis van St. Anna, ie klasse, aan
de brigadegeneraals het kruis van
Stanislas 2de klasse, aan die corps-
Feuilleton.
Naar het Duitsch
yan
F. ARNEFELDT.
10)
Dat is toch niet zoo, haastte
John zich te zeggen. Er is niets
ten zijnen nadcete aan te voeren,
anders hadden mijn aanstaande
schoonouders hem zeker niet uit-
genoodigd.
Nu, sedert Olivia, d'e vrouw
van dokter Lamprecht, daar ook
een woordje mee heeft in te bren
gen, geschiedt daar veel wat anders
achterwege zou zijn gebleven,
schertste Langenbruch. Ik kan
mij echter niet goed voorsteHen,
dat de vreemdeling, alleen om de
merkwaardigheden van Lübeck te
bezichtigen, zich hier zoo terrg zOu
ophouden.
John verzekerde echter, dat Wil
son hem voorkwam te ziin een wei
nig beteekenend persoontje, dat van
zijn vader een flink reisgeld had
meegekregen om Europa eens te
bezichtigen en zijn tijd nu zoo goed
mogelijk en op zijn gemak wensch-
te te bestoden.
Het- is mogelijk, 't is mogelijk,
antwoordde Langenbruch hierop
verstrooid, terwijl hij in- gepeins
verzonk. Doch zich met geweld aan
die overpeinzingen ontrukkend,
riep hij plotseling uitJohan
na je moest mij eens mijn lieve
lingslied voorzingen, wij hebben
in langen tijd je stem niet gehoord.
Dat zal ook jou goed dóen, wendde
hij zich tot zijn vrouw, die met een
zacht gesproken „ja" antwoordde.
De zucht, die aan Johanna's borst
ontsnapte terwijl zij de kaarsen
van den vleugel aanstak en het in
strument opende, vond Weerklank
in- het hart der moeder. Na een kort
preludium zong zij met zachte ge
voelvolle stem het door Robert
Schumann op muziek gebrachte
lied „Frühli-ngsnacht" van Etohen-
d'orff
„Ueber'm Garten du-rch die Lüftie
Hórt' ich Wandiervögel ziehn-,
Das bede-utet Frühlingsdüfte.
Un.ten fangt's schon au- zu blühn.
Jauchzen mócht' ich, möchte wei-
(nieiï.
1st mir's doch, als könnts nicht
(sein
Alte Wunder wieder sc-heinien
Mil dem Mondesglanz herein.
Und der Mond, die Sterne sagen's,
Und inTraumen rauseht's der Hain,
Und die Nachtigallen schlagen's
Sie ist Dein, sie ist Dein"
Het gezang was verstomd. De
toehoorders waren geheel onder
den indruk van de voorjaarsstem-
ming, die er uit d'at liedje spreekt.
Slechts in het hart die-r zangeres
was het kil en koud, alle moed, alle
hoop scheen haar tie hebben verla
ten als een wijdie, eenzame, dor
re, woeste vlakte breidde het leven
zich voor haar uit.
En in zulk een gemoedsstemming
moest zij zingen-, het eene lied voor,
het- andere na na het lievelingslied!
van vader, dat van moeder en dian
kwamen die va-n haar broeder en
de tweelingen. I Hoe gaarne had zij
het altijd gedaan, maar nu was
haar d'e keel als het ware toege
snoerd I Doch daar kwam de ver
lossing
De d:eur werd geopend en. de
dienstmeid kondigde aan, dlat in
de eetkamer de avondmaaltijd ge
reed stond-. Zij kon den vleugel
sluiten.
Langenbruch hielp zijn vrouw
van het rustbed opstaan. Hij gaf
haar den arm- en geleidde haar met
teed'ere zorgvuldigheid naar d'e aan
d'e andere zijde van het huis gele
gen eetkamer. De tweelingen volg
den, terwijl John en- Johanna ach
teraan kwamen. John drukte zijn
zuster krachtig en deelnemend de
hand. Haar stil verdriet deed den
uiterlijk stroeven maar warm voe
lenden jongen man pijnlijk aan.
VIJFDE HOOFDSTUK.
Na afloop van het souper had
mevrouw Langenbruch zic-h in
haar kamer teruggetrokken. Zij
hield er van om, vóór zij zich in
haar daaraan- grenzende slaapka
mer ter ruste begaf, nog een uurtje
lezend- in een leunstoel bij den
haard door te brengen. Heden had
zij haar man doo-r een welspreken-
den handdruk te verstaan gegeven
haar daarheen te vergezellen.
Ik heb zooveel met je te be
spreken, Robert, en hier kunnen
we dat zoo ongestoord doen, ]>e-
gon zij, nadat hij haar zorgzaam
in haar stoel had toegedekt met de
kens en kussens en zelf op een an
deren had plaats'genomen. In
de eerste plaats moet ik je eens
vragenvoel je je werkelijk ge
heel gezond
Zij zag hem bezorgd aan.
Hij lachte. Ik heb mij' nog
nooit beter gevoeld, dat wil zeg
gen, voegde hij er beperkend aan
toe, het gaat mij natuurlijk zeer
aan het hart, dat wij je zulk een
langen tijd zullen moeten misseai.
Dat is sedert vele jaren niet het ge
val geweest.
Zoolang wij in Lübeck zijn,
niet meer, sprak zij. Er moest in
dJe herinnering daaraan voor de
beide echtelieden iets drukkends
liggen-, wanit er on-tsto-nd een pijn
lijke pauze en de een vermeed den
ander aan te zien.
Weder opziende vroeg mevrouw
LangenbruchZou je mij niet
kunnen vergezellen?
Helaas niet lieve Ethel. Hoe
gaarne ik het ook zou doen1, ik kan
niet weg. Ik kom je terughalen en
kom dan reeds eenige weken vóór
je vertrek naar huis.
Ja. ja, sprak zij. het is im
mers alles reeds zoo afgesproken?
Wij zijn het er toch ook over
eens. niet waar, dat het noodig is
d'at Johanna voor eenige maanden
van hier gaat? vervolgde hij.
Mevrouw Langenbruch zuchtte.
Ik vrees, dat het niets zal hel
pen, Robert.
Hoe meen je dat?
Zij zal niet. anders terugkeeren
dan zij vertrokken is diep onge
lukkig.
Maar Ethelsprak hij onge
duldig. Dat klinkt immers bij
na alsof je mij een verwijt maakt.
Handelen wij ook in dit opzicht
niet eenstemmig?
Zooals in alle dingen, beste
man. antwoordde zij met een uit
drukking van het volste vertrou
wen, terwijl zij met haar hoofd) te
gen zijn schouder legd'o. Maar
het hart der moeder bloedt toch,
als zij haar coed schoon kind zoo
etil ziet lijden.
Je overdrijft Ethel, zoo erg is
het niet, bracht hij hiertegen in.
Ik heb mijn hoop gesteld! op de
nieuwe indrukken, en hot zou niet
onmogelijk zijn, d'at zij ginds in'
