EEN HALVE WEEK
Derde Blad,
Dedoodevanden
zwarten koffer.
behoorende bij
Haarlem's Dagblad"
van
Maandag 25 November 1901.
No. 5647
Haarlemsche Handels
vereeniging.
Goedgek. bij Kon. Besluit van
12 Nov. No. 221899.
De Haarlemsche Handelsvereen. telt
thans ruim 650 leden, dat is veel, doch
niet genoeg. Elke winkelier, elke han
delaar, zijn belang begrijpende, moet
zich aansluiten. De contributie be
draagt slechts /2.50, terwijl de voor-
doelen groot zijn.
Rechtskundige adviseurs zijn de hee-
ren rars. Th. de Haan Hugcnholtz en
H. Ph. de Kanter, Spaarne 94. wpike
gratis advies in handelszaken geven
aan Je leden en voor hen gratis optre
den in faillissementen.
Voor incasso's, door bemiddeling
der advocaten gedaan, wordt 5 be
rekend.
Bankiers der vereeniging zijn de
heeren Laane van Benimel, Kruis
straat 51.
Alle brieven of aanvragen (ook opga
ven voor liet lidmaatschap) moeten ge
richt worden aa nhet bureau der ver
eeniging, 22 Lange Begijnestraat.
Het is ons gelukt eene overeenkomst
te sluiten, waardoor het mogelijk is
H.1I. leden nauwkeurige informaties
te verschaffen omtrent alle firma's in
Nederland.
Dc kosten dezer informaties bedra
gen 60 cents per adres, plus 5 cents
voor porto, en moeten vooruit betaald
worden aan het bureau. Informatiën
naar binnen de stad wonende perso
nen gratis.
Ruim 650 informatiën en rechtskun
dige adviezen werden in het afgeloo-
pen jaar verstrekt.
In Augustus en September zijn 49
vorderingen tot een bedrag van ƒ2520.26
betaald. 12 vorderingen worden af
betaald; 16 vorderingen zijn uitgesteld.
Volgens artikel 7 client bet Geheim
der Maandlijsten ongeschonden be
waard te blijven.
H.H. Leden worden er op attent
maakt, dat pretentiën, buiten de stad
in te vorderen, niet worden behan
deld. tenziï orto-vergoeding (10 ets.)
is bijgevoegd.
Het Bureau der vereeniging is geves
tigd 22 Lange Begijnestraat, en is ge
opend iederen werkdag van 's morgens
9 tot 1 en 's middags van 2 tot 4 uur.
Dagelijks is een der bestuursleden
aanwezig en bereid tot liet geven van
alle gewenschte inlichtingen en wel
Maandag en Vrijdag van 1112 uur
v.m., de overige dagen van 34 mm.
Men wordt geraden niet te leveren
aan D. Teeuwen, Brouwersvaart 80k,
voordat men heeft geïnformeerd aan
het Bureau.
tro.tsch op ons groot rijk, alten- zijn
ij, bereid die belangen van dat rijk
te verdedigen, ook het te ver
meerderen; maar als liberalen ge-
tooven ^vij niiet aan die duurzaam
heid en- aaa de voordeeten van een
rijk van rooveirs, vrijbuiters, houw
degens en avonturiers, van oo.n, rijk
dat zijn belangen zoekt te bevorde
ren door die rechten en. vooral die
gevoelens van zijn buren niet voe
len te toleden.
Eenige bladen die het geweld
vergoden, en die de snoeverij be
wonderen welke men met vader
land&liefde verwart-, hebben zich
niet ontzien sommige mensehen.;
het scheldwoord klein-Pingeilander
naar he>t hoofd' te werpen. Welnu,1
heeren riiep Banner,m-ann uit
ik ben geen klein-Enge.laoidbr, rnaar
- een voorstamdier van oud Engeland), I
een ,,old-Englander' Ik ben indor-
daar een aanhanger van die oude
zc-den en de beproefd» overlevering
onzer iaaibie, zeden en tradntiën», duo
vrij zijn van alle bevoorrechting of
verongelijking. Ik ben een voor
stander van de oudb regelen van
rechtvaardigheid' en vrijheid.
Ik ben ook volstrekt niet verzat
op dJe schitterende lappen- die de
nieuwe school de Brltsche natie wil
omhangen. Onze hartewenscli is,
ons liand groot te zien. Het middel
daartoe is niet, begeerige blikken
te werpen om zich heen-, n-och roof
zuchtige handen uit te strekken
naar het igirondlgebied van andiore
volkeren, -en evenimiiin;, onze miillioe-
nem te grabbelen ie gooien- in eiein
korlisitandig avontuur.
Prachtig gezegd -inderdaad'. Als
wij niet sinds lang wisten dat Siir
Heniry over een groot redenaarsta
len te beschikken heeft, zouden wij
hem miet zijn fraai-e zinswendingen
wihen; geluk wenschm. Men vraagt
zich echter af, waartoe dienen al
die moaiie woorden;, als het t'och
n iet tot daden kamt? Als dlam inder
daad de leden der oppositie eens
willen -toonen, dat het hun ernst, is
met hun protest tesren d°- schandda
den van het gouvernement, laten
ze diain in massa dat protest doen
hooren en) de -regeering dwingen
|.aan die vreeselijke toestanden e;en,
eind) te miaken. Niet piraten, rnaar
handeiteni!
van locale omstandigheden, van om
standigheden die naar het verschil der
plaatsen oneindig kunnen verschillen.
In zooverre nu de aanneming der
amendementen moet afhangen van
dergelijke waardeering van locale om
standigheden, laat ik de beslissing
gaarne aan liet oorde» 1 van de Ka
mer over."
Wereldgeschiedenis.
Eene rede van- den leider der
der Engelsche liberale partij. Sir
Henry Campbell Bannerman
over die sterfte in de concentra
tiekampen in Zuid-Afrika.
Het hoofd1 dJetr Bri.tsolue liberale
partij, Sir Henry Campbell Bom
nermaim, is tegenwoordig druk aam
"t redevoeren». Steedis scbetrper
treeclt hij daarbij op tegen die ne
geering. Nu heeft de oppositiiertei-
deir wiear gesproken te Bath. Tot
ondierweirp bad! hij dLtmiaal gekazeni
die groote sterfte i.n dien concentra
tie kampen ini Zuid-Afinika. Ban
ner man zei die o. mi.:
Het huichelachtige van de ver-
ontschuldigLnigen waarm-edie mem
nu aankomt vis bijna nog weerzin;-
wek kendër da-n die wreedheden zelf.
Hek is heel fraiai om, zooals wij inj
Engeland doen, 'te (twisten oveir de
meer af mindere mate van zelfbe
stuur dlie wij aan: die B/oereni zulüiemi
geven. Maar denkt gij dat ail die
menschen-, d)Lo hun hoeve-iw vlaro-
men zagen opgaan, ,wier tehuis ver
dwenen i's, die weten dat vrouw en
kindoren gestorven zijn, rrn zoo
maar tot gelukkige, rustige, trouwe
en tevreden burgers te maken zijn?
Hebben wij niet, zonder noodzaak,
hel huis in braaiid gestoken waari-n
wij wilden, gaan wonen? Wij zijn
allen zoo tratsch op de plaats, dliie
ons land in dfe wereld inneemt,
I)aar die heer Van Hall van ooi
deel was dat het contract zelf moet
worden verboden, teiwijl. volgens hem
door ro levering te verbieden alleen
liet gevolg van het contract belet wordt,
wenschte hij dtat dien Raadsleden ont
zegd. worde, .,de deelname aan het
onderbandsehe verpachting, de deel
name aan het sluitedi van onderhand
sche koopen of verkoopen, en het deel
nemen aan ondierhandsche aanbeste
dingen ten behoeve der gemeente."
Spreekt men alleen van levering, zoo
zeide hij, dan kari het koopcontract
door een lid van den Raad worden ge
sloten, mits deze maar de levering
door een ander- doe geschieden.
Minister Tliorbecko ant
woordde hierop:
„Ik neem d"e vrijheid dien. geachten
redenaar uit de hoofdstad vooreerst te
doen opmerken, dat van koop en ver
koop in dit artikel geen spraak is; dat
in de 3e alinea gesproken wordt van
1 deelnemen aan het pachten van de
goederen of inkomsten der gemeente,
of aan leveringen of aannemingen ten
behoeve der gemeente. In de tweede
plaats is het mij voorgekomen, dat,
wanneer men spreekt van pachten,
van leveren of van aannemen, daar
onder verstaan kan worden het con
tract van pacht, van. levering, van
aanneming. Ik geloof dat het niet noo-
dig is het woord contract te bezi
gen, en dat de uitdrukking, gelijk zij
nu staat, geen aanleiding zou kunnen
geven tot verkeerden uitleg. De ge
achte voorsteller zou echter, meen ik,
eene verbetering kunnen aanbrengen,!
door te stellen aanneming in
plaats van aanbesteding."
Thorbecke over Art. 24 der
Gemeentewet.
(In verband met de zaak-Stolp.)
II.
Na de redevoering van den minister
wijzigde de heer DeMan zijn tweede
amendement, zoodat het artikel gele
zen zou worden: „De leden van dan
Raad mogen: noch middellijk,
noch onmiddellijk deelnemenaan
onderhandsche aanbestedingen van
leveringen of werken".
Daarop zeide Minister Thor
becke, na eenige aanmerkingen over
de redactie:
„Ik wensch nog een woord te zeggen
over den inhoud van het amendement.
De geachte spreker is gelijk bleek
uit zijn rede even gestreng als ik
ten aanzien van de eöschen van zede
lijke en matemiieele waarborgen voor
goed bestuur en voor deugdelijk toe
zicht Ik meende dat onder die waar
borgen ook deze moesten zijn begre
pen, die voorkomen in die bepaling,
titans door den geachten voorstel lei-
van het amendement bestreden.
Ik kan ook nu nog niet inzien, dat
wanneer men op die al gem eene gron
den, waarop de voorsteller zijne
amendementen vestigt, dieze aanneemt,
men zich niet evenzeer zou kunnen,
ja moeten losmaken van dae andiere
verbodsbepalingen, die in de 1ste en
2de alinea zijn vervat. De rechtstreek
sche verkiezingen en die openbaarheid
zullen ook daar spréken. Er kan dan
inderdaad geenerlei uitsluiting van
dien aard als het amendement bedoelt,
te pas komen, te minder daar over
eene ondierhandsche aanbesteding of
onderhandsche verpachting, volgens
"dit ontwerp, niet anders dan in eene
openbare raadsvergadering zal kun
nen worden gehandeld.
Het komt mij voor, dat door het stel
sel van het amendement, het geheele
stelsel van het artikel vervalt- Door de
woorden van het amendement worden
twee punten getroffen, cn wat nu die
twee punten, betreft, meen ik, dat het
hier, om goede waarborgen vast te
stellen, aankomt op de waardeering
De heer St o r m van 's-G raven-
z an d e verlangde, „aan leveringen of
aannemingen ten behoeve der gemeen
te" te doen vervangen door: „aan leve
ringen van voorwerpen of aan
werken, ten behoeve der gemeente, ten
ware die in het openbaar zijn aanbe
steed."
Minister Thorbecke meende,
dat liet voorstel aldus juister was ge
redigeerd dan hetgeen, door dan. afge
vaardigde uit Nijmegen was voorge
dragen, en stemde voor over dit amen
dement te stemmen.
Den volgenden morgen .15 Mei) nam
de Ministe r dadelijk weder het
woord, en sprak:
„Mijnheer de Voorzitter! Ik heb, se
dert de vergadering van gisteren, de
amendementen, voorgesteld door de
heeren De Man en Storm van 's-Gra-
venzande op diit artikel, alsmede de
zaak zelve, nog eens overdacht. Wat
de zaak betreft, zoo zal ik daaromtrent
in de discussie niet terugtreden, en
mijne meening kortelijk in deze wei
nige woorden samenvatten. liet komt
mij voor, d'at het amendement van den
geachten spreker uit Nijmegen, in» de
eerste plaats voorgesteld, betrekkelijk
het pachten, in de wet zou kun
nen worden opgenomen. Daar is t e-
g e n, maar ook veel vóór. Meat kan
namelijk zeggen: dat de inkomsten
der gemeente nadeel zullen kunnen
lijden, wanneer aan het pachten van
gemeentegoederen door leden van den
Raad geen dieel mag worden genomen;
die goederen zullen wel door ingezete
nen van naburige gemeenten kunnen
worden gepacht, maar voor deze soms
niet zooveel waard zijn als voor inge
zetenen der gemeente zelve, zoodat de
pachten minder zullen opbrengen.
Voor het overige zijn dc verplichtin
gen uit de pachtovereenkomst voort
vloeiende, eenvoudig.
Maar wat betreft de leveringen en
aannemingen, zoo vond ik, ook na de
zaak nog eens te hebben overlegd,
groot bezwaar in de aanneming van
het antendement dat daartoe betrek
king heeft. Ik vind er groot bezwaar
in dergelijke verbintenissen van leden
van den gemeenteraad toe te laten,
met het, oog op den waarborg, die al
dus, naar het mij voorkomt, zou wor
den verzwakt. Het toezicht over de le
vering, over de volbrenging van het
aangenomen werk vanwege de uitvoe
rende macht te houden, zal worden
verlamd- Dat die waarborg niet wor
de verzwakt, dat d!it toezicht niet wor
de verlamd. is In bet belang van, de
gemeente. En nu vraag ik, ot, wan
neer een lid van den Raad! aannemer
is. de uitvoering van liet- werk, of de
levering, evengoed gewaarborgd zal
zijn, als wanneer het dagelijksch be
stuur met anderen, die het niet zal
tzien. to doen l*eeft. Daarom zou ik
pnschen dat hot tweede gedeelte van
t amendement, als strijdig niet liet
belang van den gemeentedienstniet
werd aangenomen."
Dc Minister maakte eenige opiucr-
kinu'cn owr de Redactie, en vervolgde:
..In dc tweede plaats zal ik verzoe
ken. dat zij. die voor het amendement
van (ten geachten spreker uit Nijme
gen 'den heer de^Man) mochten zijn.
reeds nu bedenken, of zij datgene, wat
zij wensclien t,e vergunnen aan de lo
den van don Raad, ook vvenschen to
verlëenen aan dien burgemeester, den
secretaris of den ontvanger. In dit
ontwerp is liet verbod', ook tot die per
sonen uitgestrekt.
Na deze aanmerkingen heb ik tic
eer voor te stellen, het artikel in mijn
zin gewijzigd, in de laatsto alinea te
lezen ais volgt..midde 11 ij k, noch
onmiddellijk deelnemen aan
onderhandsche pachten der
gemeentegoedJerenof i nk o m-
sten, aan leveringen of aan
nemingen ten behoeve der
gemeente, aanhetkoopenvan
betwiste vorderingen ten
laste der gemeente.
Ten slotte zij vermeld, dat de ver
schillende amendementen werden in
getrokken of verworpen; alleen dat
van den heer Godiefroi werd aan
genomen, nl. om de voorgestelde zin
snede te doen luidieu, zooals door den
minister was voorgelezen.
Wij hebben d!c antwoorden van mi
nister Thorbecke zoo veel mogelijk
woordelijk weergegeven, en slechts
even aangestipt wat de Kamerleden
zeiden.
Echter willen wij toch nog re-
leveeren wat de heer Jhr. Storm van
's-Gravenzaude in die Tweede Kamer
zitting van 15 Mei zeide, naar aanlei
ding van het amendement van den
heer de Man op art. 24 der gemeente
wet. Het is zeer eigenaardig om
dat het geval in vele opzichten aan
dat van den heer Stolp doet donken.
,,In de eerste plaats zeide de af
gevaardigde een enkel woord wat
betreft die geheimhouding van de be-
grooting van publieke werken. Dat die
begrooting zou beleend) zijn aan, die le
den van den raad, Ls niet tegen te
spreken; maar het is juist mijn sys
teem, bij de discussie over de Staats-
begrooliiavg ontwikkeld, dat die begroo-
tingen van puhlieke werken openbaar
bekend gemaakt moeten worden. Maar,
ten tweede, wat de zaak zelve betreft,
merk ik op, dat ik verschillende voor
beelden zou kunnen citeeren, desnoods
uit mijne eigene woonplaats, (Deven
ter, Red1.) waaruit blijken kan van het
nadeeJige der in het ontwerp voorge
stelde bepaling, ook voor grootere ge
meenten. Er is in die stad ééne groote
ijzergieterij; voor een paar jaren wer
den daar op kosten der gemeente eene
zeer groote cavalerie-kazenie en stal
gebouwd en al lïfct daaraan gebruikte
ijzerwerk, dlat uit hoofde van den bij-
zonderen aard der constructie zeer
menigvuldig was, kwam uit die fa
briek, terwijl haar eigenaar, een ach
tenswaardig ingezeten, lid1 is dier Raad.
Nu zou, indien toen <eene bepaling als
de nu voorgedragene had bestaan, die
man dat ijzer niet hebben mogen leve
ren, en zou men genoodzaakt geweest
zijn liet benoodSgde ijzer van elders
te ontbieden en duurder te betalen. Er
zou in dergelijk geval wel een nüddel
op te vinden zijn; die fabrikant zou
b.v., een ander voor zich kun
nen laten aannemen; maar
dan zou toch inderdaad te
gen de bedoeling der wet ge
handeld worden.
Dit is slechts een enkel voorbeeld,
maar ik zou nog grootere plaatsen
kunnen noemen, waar de voorgestelde
bepaLing dergelijke ongelegenheden
zou veroorzaken
Daar het slechts onze bedoeling was
nauwkeurig weer te geven hoe de wet
door dten makier ervan werd opgevat,
meenen wij hiermede onze taak als
afgedaan te kannen beschouwen.
Aan meer bevoegden in dit geval
speciaal de rechtsgeleerden laten wij
over te Jjoslissert in hoeverre de wet
die zich zeer streng uitspreekt,van toe
passing is op commissarissen van
naamlooze vennootschappen.
Alleen wenschen wij, als leeken, dit
op te merken:
Thorbecke wilde niets weten van
schipperen met In 1 begins-M in zijn
wetsontwerp neergelegd. Dat blijkt
duidelijk uit de behandeling. Maar zou
hij ninder (le tegenwoordige tijdsom
standigheden datzelfde gedaan heb
ben? Zou hij do wet ook hebben wil-
ben toepassen op commissarissen van
nuamlooze vennootschappen?
Het liefst zagen wij deze vraag door
een hoog rechtscollege beslist.
Wij spatleeren, Rad. H. D.
Binnenland.
Javr-comité.
In het zes-eo-veertigste jaarver
slag van het Java-eomité wordt ge
nu M. da' da zendeling F. Schelf-
horst, die aan het Cliff-coJlege Ie
Sheffield! on. te London, aan 't Har
ley- on Livingstone-college heeft ge
studeerd, bi in ion kont voor heit Javo-
cumnte naar Madoera zal vertrek
ken. In Ankola en te Batavia zijn
d> zenctelimgsposten versterkt. De
zending onder de Ghineezen te Ba
tavia heeft nu 57 gedoopten en eeno
school met 30 ki nderen De al go-
mee ne toestand van liet zendings
werk onder die Bataks wordt be
vredigend genoemd; het getal dier
gemeen tetedtefi bleef ongeveer op
diezelfde hoogte. De school van den
nu 71 -jarigen zrrrdeiün-r Dammier-
boer heeft G2 leerlingen en de nieu
we kerk is voltooid. De zendeling
Van Hasselt le Si-Matodkiis mag
spreken van 31 gemeentelieden en
52 leerlingen-. Hij heeft met zijn
gemeenteleden een stuk land ont
gonnen met het einddoel uit d'e op
brengst d'e kosten dleir kerk en van
bet onderwijs te lammen bestrijden
De zendeling Eggimk zal een post
stichten te Pargaroelan Tonga, te
midden van 10 dorpen met 500 go-
zinnen. Twee Bataksche jongelie
den worden opgeleid aan. het semi
narie te- De pok. In het oosten van
Java telden die gemeenten Soember-
pakeani en Bond'owoso 46 en 40 zie
len. de scholen 21 en 16 leerlingen.
Aan beidie zemdiwgsposten is eene
ziekenverpleging verbonden, waar
voor het gouvernement die medi
cijnen beschikbaar stelt.
Acad. Examens.
Aan de Universiteit van Amster
dam is met gunstig gevolg het carv
didaats-examen in de Plant- en
Dierkunde afgelegd dtaor dien heer
P. J. S. Cram'er.
Utrecht.. Cond. Theol. 2: de heer C.
W. Coolsma.
Groningen. Geslaagd voor het le ge
deelte van het arts-examen de heer J.
Ruiter, cand.-arts. Bevorderd tot arts
de heer W. A. Albert!, cand.-arts. geb.
te Rekken.
Tevens geeft hij inlichtingen en op
merkingen over den verkoop der beide
electrische spoorwegen.
Telefoon-juftrouwen.
De heer Kamerlingh Onnes tc Am
sterdam heeft aan den gemeenteraad
een nota over den gemeentelijken te
lefoondienst ingezonden. De User On
houdt vol, wat hij reeds bij de Ihv
itingsdebatien zeide. dat de behan
deling der telefooiimeisjr.- gelijk staat
met het berucht* s\vrating-systeem.
Het telefoonbedrijf floreert; B. en W.
brachten een ton gouds op de begroo
ting als vermoedelijke bate uit dezen
tak van dienst voortspruitend; sinds
1897 steeg de br-xi-ldiging van den di
recteur van f4000 tot 5000, en die
van den chef der bediening van 1300
tot 2000, maar voor de telefonisten,
die den eigenlijken bodiieningsarbeid
verrichten, werd in 1898 400 per hoofd
uitgetrokken, voor 1902 slechts 36-4
per hoofd. En m 1899 werd' nog betaald
200 per hoofd voor de leerling-tele
fonisten: voor 1902 rekent men 1500
voor 10 leerlingen, al zoo slechts 150
voor elke leerling-telefoniste.
In 1899 werkte het telefoonbedrijf
met 55 personen-, waarvoor 1 21.000 be
zoldiging was uitgetrokken; thans
staat voor 80 personen niet meer dun
1 27.000 geboekt. En dit. terwijl in een
enkel jaar f 1900) het aantal gemiddeld
per etmaal gevoerde gesprekken geste
gen is van 18631 tot 23826. In 1897 had
één telefoniste 46 nummers voor hare
rekening, in 1900 60 nummers. De ar
beid is dus aanhoudend verzwaard, dc
bezoldiging verminderd). Van <Je 70 te
lefonisten verdienen ca' iheer dan dc
helft. 37, nog geen 300 per jaar. en
dat bij dag- en nachtdienst Uit billijk
heid, maar ook in het belang van het
verkeer, dringt de heer Onnes op be
tere bezoldiging aa». Hij wemscht een
examen bij de aanstelling, opdat niet
bij voorkeur slechts de goedkoopste ar
beidskracht zal worden gebezigd. Al
gemeen erkend wordt, dat de telefo
niste een zenuwachtig, zenuwvernie-
lend werk verricht en dat zij vroeg i n
en door den dienst verslijt; maar voor
dit alles vindt men niefts terug in hare
bezoldiging bij het gemeentebedrijf te
Amsterdam, dat een voorbeeld behoor
de te zijn. Leerlingen worden als vol
slagen werkkrachten gebezigd; in don
laatsten tijd doen zij ook des nachts
dienst. De heer Onnes meent, dat aan
een telefoniste ten minste 8 peT week
moet worden toegekend; dat de dienst
tijd moet worden beperkt tot 6 uren
daags, dat de nachtdienst aan man
nen moet worden opgedragen en dat
aan leerling-telefonisten geen verant
woordelijke dienst mag worden opge
dragen. Van het indienen van bepaal
de voorstellen onthoudt hij zich voors
hands.
Wij vernemen, dat binnenkort ver
wacht kan worden de wederindiening
van een wetsontwerp nopens de oplei
ding tót Indisch ambtenaar. Bij de be
werking van dat ontwerp is gelet op
db vele opmerkingen, welke in de Sta-
ten-Generaal gemaakt zijn tegen het
ontwerp van den vorig en minister van
Koloniën. D.
Spoorweg Amsterdam-
Rotterdam.
In een brochure, getiteld „Het spoor
wegverkeer AmsterdamRotterdam en
de verkoop der beide Electrische Spoor
wegen" heeft de ingenieur Th. San-
diers het vraagstuk toegelicht, waar
over in dan laatstcn tijd zooveel is ge
schreven en gesproken.
De slotsom van het betoog is. dat
de exploitatie van een nieuwe weste
lijke lijn (HalfwegHaarlemmermeer-
LeidenRotterdam), waarvoor de Hol.
Spw.-Mij. concessie heeft gevraagd,
voor deze Maatschappij niet andiers
dan belangrijke verliezen kan geven.
Daarentegen zal een nieuwe centrale
lijn van Amsterdam over Amstelveen.
Alfen en Zegwaard naar Rotterdam,
door de Maatsch. tot Expl. van Staats
spoorwegen aangelegd en geëxploi
teerd, voor deze Maatschappij een ver
mindering van exploitatiekosten gc-
ven. Hierdoor worden cle gronden ver
sterkt, door den schrijver ontleend! aan
de algeineene en verkeersbelangen.
voor den aanleg van een centrale 'ijn
Amsterdam—Rotterdam via Alfen. Er
komen dan twee lijnen voor sneltrein
verkeer: de bestaande lijn der HolL
Sp. M. en de nieuwe centrale voor de
Staatespoorwegtreinen.
De schrijver betoogt vorder, hoe al
dus en door verschillende voorzienin
gen voor kosten, blijvende beneden
die van den ontworpen westelijken
spoorweg, aan de eischen van het ver
keer kan worden voldaan.
President Krueer niet naar
het Zuiden.
De buitenlandsche pers, de Engel
sche vooraan, heeft tengevolge van da
geruchten over een mogelijk vertrek
van president Kruger naar het Zuiden
blijkt gegeven van een aanmerkelijke
belangstelling in de door ZIIEd. tij
dens het winterseizoen te kiezen resi
dentie. Ook ten onzent zijn d'e berich
ten dienaangaande vrij tegenstrijdig
geweest. De N. R. Ct. heeft daarin aan
leiding gevonden aan den lijfarts van
den President, d'r. A. Heijmans, eenige
nadere inlichtingen to vragen over de
plannen, die de President voor hot
winterseizoen koestert, Dr. Beajmana
is zoo vriendelijk geweest do zaak
in al haar eenvoud bloot te leggen en
daarmede tevens een einde te maken
aan de politieke fantasieën van d)e
Jingo-pers. Zij komt hierop neer, zeide
dr. H.:
„Ingevolge een mij dén 22sten Octo
ber door den Staatspresident der Z. A.
R. gegeven opdracht lien ik den 23en
naar het zuiden van Frankrijk ver
trokken waar ik langs de geheele
Zuidkust een onderzoek heb ingesteld,
doch alleen in Mentone een geschikte
plaats kon vinden. Daar deze stad ech
ter 30 uur sporens van Hilversum ver
wijderd "is en daar er geen mogelij kheidl
bestond in dezen omtrek een Ilolland-
schen predikant te vinden, had de Pre
sident er bezwaar tegen deze plaate als
winterverblijf te kiezen.
..Op 1 November kreeg ik last van
ZIIEd. tusschen Dijon en Marseille, of
te Dijon zeil, een geschikt verblijf to
zoeken. Dit was mij echter onmoge
lijk daar Dijon zelf te koud is voor het
begeerde doel. Lyon oordeelde ik te mis
tig, terwijl d'e kleinere plaatsen tc ver
van de spoorlijn verwijderd zijn, wat
om voor de hand liggende redenen be
zwaar opleverde. De voornaamste*
moeilijkheid was evenwel dat er geen
Feuilleton.
Vrij naar het Engels h
van
MAARTEN MAARTENS.
14.
En waar vond Austin hem?
In de kamer van mijn tante,
zei Phillip fluistemendl. Waarom zal
ik dat ontkennen. Mijn schuld
staat vast.
Uw schuld staat vast, zei ik,
voorzoovea* het gaat. U hebt
Southend, dan verlaten met den
koffer? U hebt cDe Simpkinsons in
Londen ontmoet; en u, uw broeder
Austin, miiss Simpkinsom, haar
moeder .en al uw bagage, met de
twee koffers incluis .hebben te za-
men van Charing' Cross naar Dover
gereisd? Is dlit zoo?
Neem, Austin brachit omis alleen
naar het station1. Wij drieën reisden
al Leien. De Simipkimson's giirageni
met hun bagage door naar Patrijs.
Ik ging alleen maar Dover wat rust
nemen.
En u herinnert u de boeken in
uw koffer te hebben gepakt?
Ja. Ik had re er Zaterdag in
gepakt. Ik had den koffer miet ge
sloten, met het doel om eir Zondag
nog een paai' brieven bij iUe doen, en
de boeken wanen toen miet aange
raakt. Toen' sloot ik den koffer
en dëiedi er een touw om heen.
Wat! U hebt or Zondagnacht
eeni touw omheen gedaan?
Ja. Ik wilde dht ipzettelijk
doen. Ik was bang dat iemand de
brieven., die ik er ingepakt had,
onder de oogeni zou krijgen.
Is u links, mr. Hairvey?
Neen. waarom vraagt u dat?
Wie heeft te Charing Cross
voor d'e bagage gezorgd?
Dat heb ik gedaan. Maar het
ging holderdebolder. Wij waren' Ce
laat. De koffers weiden in den
wagon gesmeten. Er kan dus ge
makkelijk een vergissing hebben
plaafe gehad
En waanneer hebt u die ,,P. H."
op uw koffer geschreven?
Phi'Lip Harvey keek me verbaasd
aan.
Ik heb in 't geheel geen „P.l
H." o pmijn koffer gezet, zei hij.
Mijn koffer was niet gemerkt. Dat
verklaart de verwisseling.
U hebt ,,P. H.' op de label
geschreven. Is dat ook een van de
dingen, die u gedaan hebt zonder
het Ce weten?
In elk geval heb ik liet ndet
met befwustzij.nl gedaan, zei Philip,
maar ik weet niiab meer, wat ik al
of miet gedaan heb. Ik weet niet
meer of ik mezelf neg wel ben.
Ik ging naar mijn kamer en
haalde mijn facsimile dor lettere
op Philip's koffer, en ook zijn kaart
'aan miss Simpkinson en zijn brief
aan zijn broer, en den brief van zijn
broer aan mijDc bracht alles mee.
HOOFDSTUK XX.
„P. H."
Ik schoof aan tafel en-legde Phi
lip alles voo wat ik meegebracht
had).
Herkent u deze lettere? vroeg
ik, als uw schrift?
Ja, zei hij, het is mijn schrift.
Wat zou dat?
Het is uw schrift, zei ik, en het
stond! op uw koffer te Parijs.
Ik toonde hem den brief en de
kaart .en vergeleek zo nog eens.
Hr. dool mij genoegen dat dit de
I pijnlijke conversatie een o ogenblik
I brak. Ik zat de verschil lende let-
teis te bestudaert n met een mimu-
tiieuse nauwkeurigheid, die alleen
voortkwam uiiit gebrek aan iets be
ters te1 doen. Plotseling liet ik een
ongeduklligen uitroep hooren. Ik
kon het niet helpen Ik greep Phi
lip's arm e.n schudde dien herig.
Is or papier in doze kamort
vroeg ik, eai inkt? Haal het dian.
Vlug.
Wat bedbell u? zei Philip be
duusd.
Vraag het ndet. Haal papier en
inkt. Is dot een inktkoker? Mooi
zoo. Schrijf nu vijftigmaal achter
elkaar uw inatiaim neer, zonder
zelfs te stoppen om adem te haten.
Met eetn verwonderden blik ge
hoorzaamde Philip. Hij schreef de
Letters op een groot vel papier en
ik stond ademloos, in sponning toe:
te zien. Ik stond achter zijn stoel
en keek toe., hoe hij letter voor tet
ter schreef Dit nieuwe ktee van
mij zou blijken inets waard te
zijn,, maar als die hand van dein
schrijver ook maar één verkeordon
haal zette, was alles verloren. Ten
laat-te was het vijftigste paar ge-
schrt ven Ik haalde lang adom.
Ik nam het papier en beschouwde
het nauwkeurig. Ik vergeleek het
met den brief en met het kaartje.
Ik vergeleek het roet mijn afschrift
van dein label. Er kon geen twij
fel zijn. Ik bad goed' gezien.
Do lottere op de label waren spre
kend gelijkend: op die door Philip
Harvey geschreven, maar er was
toch eeiuig verschil.
Bij de eerste Lie.p de haal van de
P onder den neerhaal door, bij die
van Philip Harvey niet.
Illet verschil, gering als liet moge
schijnen, was er toch. Had: Philip
ook maar eens de haal doorge
trokken, dan had ik niets kunnen
zeggen», maar ik had: ook eeret een
bijzonderheid der H in „Hoe leuk"
op het kaartje opgemerkt, daarna
in cLl-ih brief herhaald, -terwijl ik nu
vijftig P. H.'s voor me had, waar
van geen enkele dezelfde bijzonder
heid vertoonde. En, het was toch
ondenkbaar, dat iemand-, die vijf
tigmaal achter elkander zijn initia
len mol volkomen dezelfde pennie-
stneek schrijft, daarvan eenmaal
zou hebben afgeweken. Ik lagd'el
het papier neer.
Die „P. H."s op uw koffer,
zei'ik, zijn niet door u geschreven,
maar door iemand, die opzet
tel ijk uw schrift heeft na
gebootst. En dat zegt veel.
Philip schoen: -niet voel waarde
to hechten aan dJez-o ontdekking. Hij
was-te diep'ellendig bij de gedachte
aan- zijn schuld.
Is u zeker, vroeg ik, dat deze
lettere Zondagnacht niet op den
koffer waren? Denk goed' na. Het
is van het grootste bedong.
Philip aarzelde een» beetje. Eii
Üoenj zei hij:
Ik ben» er volkomen zeker van.
En meer nog. nu uk er goed over
d'enk, ben ik er ook zeker van dat
ze er niet op waren toom ik Maan
dagmorgen van Southend vertrek.
Ik weet nog heel goed dat m n aan
dacht viel op het oude label van
Greenwich, dat ik er of had willen
hebben. Wanneer o. letters op ge
staan hadden, had ik die moeten
opmerken. Hoe sten K ien zo er op?
2e worm indjanhaast op d»
label gekrabbeld. Ze. waren nogal
dik, en moeten duidelijk zichtbaar
geweest zijn. eer hot papier van Pa
rijs eer overheen ging Maar nu wa
