EEN HALTE WEEK
Tweede Blad,
Juffrouw Johanna.
behoorende bij
„Haarlem's Dagblad"
van
Maandag 9 December 1901.
Me. 5659
Haarlemsche Handels-
vereeniging.
GocdgeJc. bij Kon. Besluit van
12 Nov. No. 22, 1899.
De Haarlemsche Handelsvereen. telt
thans ruim 650 leden, dat is veel, doen
niet genoeg. Elke winkelier, elke han
delaar. zijn belang begrijpende moet
zich aansluiten. De contributie De-
draagt slechts f250, terwijl de voor-
deelen groot zijn.
Rechtskundige adviseurs zijn de nee-
ren nirs. Th. de Haan Hugenholtz en
H. Pli. de Kauter, Spaarne 94, weiae
gratis advies in handelszaken geve
aan de leden en voor hen gTatis op
den in faillissementen. jjQi,-r,cr
Voor incasso's, door bemiddeli g
der advocaten gedaan, wordt o
rekend.
Bankiers der vereeniging ZB»
heeren Laane van Bemmcl,
straat 51.
Alle brieven of aanvragen Iook opga
ven voor het lidmaatschap) moeten ge
richt worden aa xihet bureau der
eeniging, 22 Lange Begijnestraat.
Het is ons gelukt eene overeenkomst
te sluiten, waardoor het
H.H. leden nauwkeurige informaties
te verschaffen omtrent alle finnas
Nederland.
De kosten dezer informaties neara
gen GO cents per adres, plus 5 cents
voo,' porto, en moeten voormt beteaW
worden aan het bureau. Informatien
naar binnen de stad wonende P
neRuTm 650 informatiën en
dige adviezen werden in het afgeloo-
pen jaar verstrekt. /q
In Augustus en September Z11
vorderingen tot een bedrag van /252U -ib
betaald, 12 vorderingen, worden ai-
betaald; 16 vorderingen P/lKim
Vuleens artikel 7 dient het Geheim
der Maandlijsten ongeschonden be
waard te blijven.
11.11. Leden worden er op attent ge
naakt. dat pretentién. buiten dei staa
i„ tc vorderen, niet worden behan-
deld. tenzi' rorto-vergoeding (10 c™-)
is bijgevoegd.
Het Bureau der vereeniging is geves
tigd 22 Lange Begijnestraat en is ge
opend lederen werkdag van 'smorgens
9 tot I en 's middags van 2 tot 4uur.
Dagelijks is een der bestuuisleden
aanwezig en bereid tot het geven Aan
alle gewenschte inlichtingen en wel
Maandag en Vrijdag van l»—"1- u"r
v.m., de overige dagen van 4 mm.
Wereldgeschiedenis.
Labori en Reinach. In Spanje.
De Boodschap van President
Roosevelt en de Engelsche bla
den.
De eminente verdediger van Alfred
Dreyfus, Mr. Labori, heeftin ,,Le Jour
nal" cene reeks van artikelen geopend.
Hij deelt mede, dat hij ,,op Reinach's
initiatief" heeft opgehouden de advo
caat van dezen te zijn. Echter erkent
hij ieeds in October '99 aan Reinach
verzocht te hebben, een anderen ad\-o-
caat te kiezen. Reinach drong toen
sterk er op aan, dat Labori zijn advo
caat zou blijven en deed een beroep
op Labori's toewijding: hierom bleef
deze. .Thans behaagt het den heer
Joseph Reinach zich van mij af te
scheiden." Waarom? Na vooropge
steld te hebben, dat de zaak-Dreyfus
en alle zaken welke er mee in verband
gestaan hebben, tot aan de amnestie-
Avet een zuiver politiek karakter heb
ben gehad, betoogt de heer Labori, dat
de breuk tusschen hem en Reinach
eveneens een politiek karakter beefi.
Hij citeert tAvee alinea's uit het artikel
in de „Grande Revue" van 1 Novem
ber: alinea's die hij niet zou geschre
ven hebben, zoo hij niet sedert een
jaar, op het initiatief van de familie
Dreyfus, had opgehouden de advocaat
van den kapitein te zijn. Het artikel
van 1 November mishaagde nochtans
niet aan, den heer Reinach. Maar wat
dezen a\rel mishaagde Avas, dat Labori.
hoofdredacteur van de „Grande Re
vue", en besloten er voortaan zelf in
over politiek te schrijven, aan Corné-
ly had meegedeeld, dat hij dezen niet
avou vragen zicli in zijn (Cornély's)
kronieken te schikken naar de politie
ke inzichten van den hoofdredacteur
Feuilleton.
Naar het Duitsch
van
PAUL HEIJSE.
4.
Zóó mOet mien er niet over
denken-, anders zou men het mis
schien niiet doen. Ik heb zooveel
medelijden met hem gehad en toen
heb ik maar de hand over mijn hart
gelegd en bera met dichte oogen
mijm moodüoit tie gemoet gegaan.
Arm han't! dacht ik. Als je. oogen
maar niet te gauw opengaan!
Want al had' ik vroeger noodt veel
van Firmian gehouden in weerwil
van zijn mooie blauwe oogen <em zijn
wangen van melk \en bloed1 nu
vond ik hem onuitstaanbaar als hij
zoo trotsoh als een pauw met zijne
verloofde rondstapte en zich waar
achtig verbeeldde dat hij zulk een
meisje waard was en zij vara geluk
mocht spreken dlat hij zijn oog op,
haar had laten vallen.
Daarom bleef ik dan ook in den
eersten tijd uit liet dorp weg, waar1
maar dat hij, Labori. toch evenmin,
kon dulden, dat Cornély verder in an
deren geest schreef. Dit althans heeft
Reinach als motief voor zijn besluit
gegeven. Labori geeft te verstaan, dat
er nog wel meer bij gekomen zal zijn.
En hij verklaart thans de pen op te
nemen, omdat zijn vroegere cliënten
en hunne vrienden hem hebben belas
terd in een interview van „l'Echo de
Paris".
In Spanje blijft het nog steeds Avoelig.
De correspondent van de „Petit
Bleu" te Madrid acht den toestand
zelfs onrustbarend. Hij schrijft het
verzet tegen de overheid, in den laat-
sten tijd op velerlei wijzen aan den
dag f">konien, hoofdzakelijk toe aan
ontevredenheid over de laksheid der
regeering. die zich niet A'erzet tegen
dc eischen van Weyler en van den mi
nister van financiën. Van de hervor
mingen op occohomisch gebied, die
men na den oorlog met Amerika drin
gend noodig achtte, is nog niets geko
men. En zoo ma" men de op zichzelf
weinig beteekenende betoogingen niet
beschouwen als op zichzelf staand,
maar doet men wellicht beter ze aan
te zien voor de voorteekenen eener bot
sing tusschen de dynastie en een re-
publikeinsche beweging (in Cataloniè
een separatistische), en een dictatuur
van Weyler, die lang niet onmogelijk
is, zou de ontknooping kunnen ver
baasten.
De Engelsche jingo-bladen zijn na
tuurlijk zeer tevreden, dat in de Bood
schap van President Roosevelt aan het
Congres niets Avordt gezegd van den
oorlog in Zuid-Afrika.
De „Standard" juicht. Men ziet nu,
ï'oept het blad. hoe dAvaas de te
genstanders van onze regeering deden
toen zij haar verweten, dat zij conces
sion deed aan Amerika zonder er iets
van waardie voor terug te krijgen! De
„Times" vindt in de boodschap Roo
sevelt's „helderheid en a'astheid van
geest en ingehouden kracht". Natuur
lijk spreken de oppositiebladen er ge-,
heel anders o\'er: ,.'t Is merkwaardig,
zegt de „Morning Leader" zeer terecht,
hoe weinig de Rooseve t van heden
lijkt op den Roosevelt uit den Cubaan-
schen tijd. De president heeft zich on
derworpen aan de financieele en im
perialistische invloeden der republi-
keinsche partij. Het imperialistische
taaltje is overal 't zelfde; de frazen over
de „bandieten van den opstand op de
Filippijnen" hadden geschreven kun
nen worden door de veroveraars oP
ons eigen departement van koloniën".
NABETRACHTING
van den
GEMEENTERAAD
Het lag voor de hand, dat toen een
maal de traktementen van de onder
wijzers belangrijk Avaren A'erhoogd,
ook die van de hoofden aan de beurt
zouden komen. En uit een oogpunt van
billijkheid was er dan ook niets tegen
te ze.sgen. Zoolang er nog hoofden
zijn (lag het aan de onderwijzers, dan
zouden ze niet lang meer in hun tegen-
woordigen vorm bestaan) zoolang ze
er nog zijn. brengt de logica mee, dat
ze grooter traktement ontvangen, dan
hun eerste onderwijzer. Een van deze
laatsten zei mij onlangs, dat hij er
niet meer aan dacht, naar een vacee-
rende plaats als hoofd', te dingen, nu
het traktement zoo verbeterd Avas.
Noch de titel, noch de paar honderd
gulden meer konden hem bekoren te
genover de grootere gebondenheid en
verantwoordelijkheid.
Nu de Raad ook de traktementen van
de hoofden heeft verhoogd, is dat arer-
schil Avel Avat grooter geworden. De
leden gaven ten opzichte van het be
ginsel blijk van ongeAvone eenstem
migheid, al haspelden zij vrat over de
onderdeelen. Zeker is er iets kluchtigs
in, dat terwijl de levensstandaard ook
in deze klasse gestegen is. de eischen
hooger geworden en de huishuren den-
zelfden kant uitgegaan zijn; de ver
goeding voor het gemis van vrije avo-
ning van f 500 op f 400 i,s verminderd.
Liet. eenige Avat daarvóór te zeggen is
moet wel Avezen, dat de hoofden, die
geen vrije woning krijgen, meer keus
van woning hebben, dan vroeger. Er
:s ook nog iets anders van te zeggen.
Meermalen lieb ik gehoord', hoe school
hoofden de zaak omkeerden en, als ze
in een huis van de gemeente Avoon-
den. zeiden: „is dat nu een huis van
ik anxfens op Zon- era feestdagen ge
woon was heen ie gaan. om mijne
vriendin te bezoeken. Het deed mij
te Areel leed mijn petekind daar aJs
die verloofde vara dien jongen tie zu l
len vinden, en te moeten zien, clat
zij er zich ook maar noodle in schik
te. Goduranidle dien geheelera zomer
hoonde of ik niets van hen, tot
dat er eensklaps een verschrikke
lijke tijding tot ons in d'e stad
kwam.
Steil u voor, slechts veertien dia
gen voor den trouwdag, die dade
lijk na die oogst zou zijn ik was
natuurlijk ook uitgenoodligdi, maar
had mij voorgenomen ondier het
oen of amdler voorwendsel weg te
blijven was plotseling Veiiit we
der voor dien d'ag gekomen, dlie im-
tusschen zijne drie jaren had! uit-
gedliend). Hij was geheel1 veran
derd, nog gegroeid en in zijn uni
form een prachtige jongen, en ook
niet meer de vroegere deugniet,
maar heel fatsoenlijk .behalve in
die vermetele wijze-, waarop hij alle
mooie meisjes brutaal aankeek.
Toen hij echter Johanna voor dJe
eerste maal onjtjnoette. had hij als
door den bliksem getroffen die oogen'
medengeslagen. haar die hand ge
reikt -en Aanlegen een waar woordier
vijfhonderd gulden in een jaar? 't is
hoogstens vierhonderd waard!" Hier
uit zou men kunnen afleiden, dat de
gemeente zelf de huurwaarde van de
liaar toebehoorende schoolhoofdAVO-
ningen op honderd gulden miindeT
heeft bepaald* waaruit maar Aveer
blijkt, dat een gemeente geen koop
man is.
Overigons was deze Raadsvergade
ring er het bewijs van, hoe d» mensch
veranderen kan. Wat is er indertijd
niet te doen geweest over het vellen
van iepen aan den Dreef. De heele
Raad was ervan 0Arerst.uur, alle par
tijschap verdween tegenover die ééne
groote vraag: „ben je voor het omhak
ken of er tegen?" Desonkundiigen
praatten even luid als deskundigen,
zoo niet luider. En nu! Niemand heeft
zich eenige moeite gegeven over het
iepental, dat nu weer op den Dreef zal
komen staan te vallen. We laten den
heer Springer en de Commissie voor
den Hout en de Plantsoenen rustig
voortwerken als leiders van den offi-
cieelen houthak, onder gehoudenheid,
dat zij zorgen, dat we over een jaar
of wat weer overal jong, flink opschie
tend plantsoen zullen hebben terug
gekregen. Zelfs de heer Itoog verzette
er zich niet tegen en dit Raadslid
scheen Donderdagmiddag toch lang
niet in zijn humeur; zooals het duide
lijkst bleek bij zijn bezwaar tegen de
plannen voor verbetering van den toe-
gangsAveg naar de lichtfabrieken. Ze
schenen hem niet A'oldoende. Er moest
meer licht komen en daarom wilde de
heer Roog de zaak aanhoudien en B,
en W. uitnoodigen, meerdere gegevens
ter visie te leggen.
Natuurlijk de Commissie van. open
bare werken boos: d'e heer De Breuk
van zich af sprekende, die heer Welse-
naar anders in den Raad gemoede
lijk ook in zijn wiek geschoten. De
ze opperde het vermoeden, dat er bij
den heer Roog persoonlijke overwe
gingen achter zaten. Daarop de heer
Roog weer boos, beknorde den voor-
zitter, dat deze den heer Welsenaar
.geen wenk had gegeven, lees: verma
ning. Nu ook de voorzitter onthikt,
vroeg volgens Avelk artikel van 't regle
ment van orde hij den heer Welse
naar tot de orde had moeten roepen.
De heer Roog kend? dat artikel niet.
noemde het ten minste niet. En de
Raad verwierp zijn voorstel, alleen
de heeren Hofland en Schram verge
zelden den voorsteller naar het amen
dementen- en motie-kerkhof van den
Raad, waarin al zooveel is bijgezet,
dat thans lang is vergeten. Zij Avreek-
ten zich bloedig en gruwelijk, door nu
ook met hun drieën tegen het voorstel
van B. en W. zelf te stemmen, waar
door de Avethouder van Publieke Wer
ken zóó getroffen scheen, dat er twee
groote tranen uit 7'in oog droppelden,
uit ieder oog één. 't Kan ook zijn, dat
zijn lorgnet juist op dat oogenblik
van zijn neus viel.
Meer succes had de heer de Braai
met zijn voorstel, om het voorstal be
treffende de zAvemschool aan te hou
den. Wie denkt er nu aan zwemmen!
Als de wind naar 't Oosten loopt halen
we de schaatsen voor den dag en Ava-
gen ons op het gladde ijs. Dat deed.
naar 't mij voorkwam, de heer Groot
ook, toen hij kritiek uitoefende op het
ontslaan van een' patient, uit het Gast
huis. Niet omdat hij als Raadslid, geen
recht zou hebben toe te zien op den
gang van zaken aan het St. Eliza-
beths-gasthuis. integendeel, maar om
dat geneeskundige quaesties, vooral in
verband met gestichtsreglementen,
voor een leek al tot de hachelijkste on
derwerpen behooren. Er heeft in dit
blad al een beknopte verklaring van
het geval gestaan en Regenten zullen
het zeker niet onder zich laten om den
geneesheer van het Gasthuis tot het
leveren van een uitvoerig rapport uit
te noodigen. dat zeker meer afdoende
wezen zal, dan de bloote vèrklaring
van een anderen medicus, dat de pa
tient in quaestie nog lang niet genezen
is. Met zulke zAvakke argumenten
moesten ernstige mensehen niet in den
Raad komen, 't Was hier immers niet
de vraag, of de man genezen is, maar
of volgens de reglementen de genees
heer aanleiding vond, misschien wel
gedwongen Avas hem verder verblijf
in het gesticht te ontzeggen.
Waarom de heer Groot vóór zijn
openbare interpellatie niet onder de
hand: om in- en A'oorlichting heeft ge
vraagd, is mij niet duidelijk. Hij had
immers, wanneer deze hem niet vol
deed, altijd nog in 't publiek de zaak
kunnen behandelen. Nu hij die voor
zorg niet -pnomen heeft, loopt hij
groot gevaar, dat hij straks als de
gevraagde inlichtingen zijn. verstrekt
zelf zijn ietwat daverende motie te-
rug zal moeten nemen.
gezegd. Toen was F inn: laai er bij
gekomen en had hem maar evern
trotseh toegeknikt en gezegd1: Ben
jij ook weder hier. Ve.iit? Nu, bij de
militairen zal men je wel je nuk
ken era stroken hebben afgeleerd en
aJis je het Aieehten kramt laten., mag
je ook op ïraijin bruiloft kamera,
Zondag ma Mania geboorte.
Veit hadl geen woord geantwoord,
maar hem vara het hoofd! tot de voe
ten OTAgeiuomen en teen met een
kort lachje den rug toegekeerd.
Maar Johanna was er boos over ge
worden en had Firmian zijn irotsch
gedrag verweten', omdat Veit het
toch niet helpen, kon dlat hij e-an, jon
gen was zonder have en goed en
vroeger geen betere opvoeding had
ontvangen.
Hierover hadden die verloofden
voor liet eerst ongenoegen gehad en
Firmiani was driftig heengegaan en
had zich de eerste dagen ook niet
bij haar laten zien.
Hoe heb verder gegaan is, ver
volgde die o>ud'e vrouw, is mij nooit
reclhti dJmidleiLijk geAVoroten. Het
schijnt dlat Veit getgenbeïdJ heeft
gevonden Johanna in het geheim te
ontmoeten eai haar dfem dikwijls
heeft Aoorgepraat hoe ongelukkig hij
was dat hij te laat was gekomen.
Dat neemt niet Aveg. dlat ile heer
Groot de verdienste heeft van de aan
dacht te hebben gevestigd op oen diep
beklagenswaardig num. Allicht zal er
nu Avel een verblijf voor hem te vinden
zijn, al is dat dan ook het St. Eliza-
bethsgasthuis niet.
Stadsnieuws
Donderdagavond werden
de verpleegden in het Stads-, Armen-
en Ziekenhuis aangenaam verrast.
Onder de stamgasten van het cafe Bot
telier alhier hecrscht de geAvoonte,
jaarlijks met het St.. Nicolaasfeest een
kleinigheid af te zonderen A-oor boven
vermeld doel. Dit jaar echter was de
gift belangrijker door het samenval
len van een wedstrijd voor biljarten;
de leden van de ronde tafel (zoo noemt
men de stamgasten) waren nl. in de
gelegenheid een lijst ter teekening aan
:te bieden waar druk gebruik van
werd gemaakt.
Een vleiend schrijven van den heer
directeur namens de verpleegden werd
verzonden aan de gevers voor de
groote giften, welke bestonden
onder anderen uit: 34 harten, 15
pond speculaas, 13 pond zult, sigaren,
van tabak en chocolade, banket, sui
kerwerk, sinaasappelen, enz. enz.,
alsmede een vat bier, aangeboden dooi
de Phoenix-brouwerij.
Door den Commissaris der
Koningin in Noord-Holland zal op 24
December a.s., des morgens 11 uur,
ter provinciale griffie alhier worden
aanbesteed: Het driejarig onderhoud
der werken van het Noordzeekanaal,
gedurende de jaren 1902, 1903 en 1904,
in drie perceelen. Raming per jaar:
le perceei f 27500, 2e perceel f 15000, 3e
perceelf 27000-
Tot dftrecteur vau het
huis van bewaring alhier is benoemd
de heer Jalink, cipier te Roermond.
Gevonden voorwerpen.
Een doublé broche; een paar grijze
damcshandlschoenen en een sleutel.
Een persoon is bekeurd omdat hij
in de Barteljorisstraat op St, Nicolaas-
avond liep met een zwart gemaakt ge
zicht en een masker.
Vrijdagmiddag is ingebroken in de
Chocoladefabriek van de firma Droste
iin den Veerpolder. Men heeft zich toe
gang verschaft door opensluiting van
een magazijndeur. In het kantoor zijn
drio van de vier lessenaars openge
broken. Er was van waarde niets aan
wezig. De brandkast is ongemoeid ge
laten. Er worden vermist postzegels
en eenige voorwerpen van Aveinig waar
de. (Dit bericht is gisteren per abuis
blijven Biggen.)
Examen. Vrije- en ordaoefeninpen
der Gymnastiek. Geëxamineerd 6 vrou
welijke candidaten. Geslaagd de da
mes: C. M. Jongeling, M. A. Kofoed. M.
L. Kónig en C. Coster, allen te Amster
dam.
2de Bachconcert.
Wij vestigen de aandacht op het dit
maal belangrijk van inhoud zijnde ge-
ilLustre£rde programma voor het 2e
Bachconcert op Dinsdag a. s. Behal
ve de gewone biographie van den op-
tredenden solist en portretten van
Jacques Thibaud en Paul Dukas, be
vat het beschrijven der tekst met aan
haling van motieven in notenschrift
van Schumann's 4e Symphonie en
„l'Apprenti Sorcier" van Paul Dukas.
Dit programma, waarvan de lezing
voor velen het begrijpen en daardoor
genieten van de orkestwerken gemak
kelijker zal maken, is bij de firma Met
en Meij link verkrijgbaar.
Naar wij vernemen is
dieni heer A. Bernhardt, gewezen di
recteur van, die miuziekvereeraiging
„Harmonie", het eere-diiirecteur-
schap aangeboden, en is tevens op
een jaarlijks pensioen vam f 150 ge-
steMJ.
Op Dondordlag 12 Dec. e.k. geeft
het Neutraal Gemengd Zangkoor
D.I.N.D.U.A. haar eerste concert
van. 't seizoen in de concertzaal van
„d'e Kroonfmet welwillende mede
werking van mej. M'aoy van Wijn-
gaerd (sopraan), Amsterdam, en een
strijkkwartet van Haraem"t Een
•em amdler belooft een. mooie kunst
avond!.
De heer P. van Gittert,
dJie op 1 dezer gedurende 42 jaren
hoe het haar zou berouwen aan
zulk een \ne<rwaanden sukkel haar
hand en hare mooie hofstede te go
ten en daarbij al die sluwe kun
sten' heeft aangewend!, diie hij wed
bij de meisjes in Neurenberg en
Münclien zal geleerd) hebl>em
kortom, hij ha,d Johanna in dleir
miste- heit hoofd! op hol gebracht d'at
het haar rau zelf onmogelijk toe
scheen met Firmian te trouwen.
Om hel hem ronduit te zeggen,
daartoe had zij echter nog niet dien
moed gehad. Hij kon heit evenwel
genoeg merken aan d'e koelo wijze,
waarop zij hem- bejegende en ook
in d:e danszaal, waar ziji liever met
Veit dan met haar A^erloofde dlanste,
geheel tegen het. gewonie gebruik.
Reeds toen zou liet zeker al tot er
gerlijke tooraeelen zijn gekomen als
Firmian niet bevreesd was geweest
dat zijn medeminnaar hem erg zou
toetakelen. Dan zat hij daar, ter-
wijl de ander nuet zijn meisje rond
draaide. met verbeten woede bij
zijn kroes, die hij meer d'an, goed
was opnieuw Liet vullen era raam
zich voor bij het raaaT huis gaan
aan Johanna eens goed te zeggen
hoe hij er over diacht. Maar ook
daartoe kon hij niet komen., want
Velt wilde er niet vara afzien hen
verbonden was als onderwijzer aan
de Doopsgezinde school aan 't Groot
Höi'bglian.d alhier, en gedurende die
tarage reoks van. jaren zijne beste
krachten aan zijne taak heeft ge
wijd. heeft zich verplicht gezien om
gezondih&idisrecliaixen zijn ontslag te
vragen.
ITet ontslag ie hem dloor den ker-
keraad op de meest eervolle wijze
verleend onder diankbetuiging voor
de door hem bewezen dienden.
Uit de Omstreken.
Hillegom.
Vergadering van dien. gemeente
raad op 5 Dec.
1. IngekomJera stukken:
Schrijven van Gedep. Staten,
houdende goedkeuring van de sala-
risregeLing der onderwijzers in deze
gemeente;
schrijven van B. en W. vara Sas-
semheltm, dat zij de gemeente Lisse
hebben' gemachtigd om aanvrage
van concessie te doen inzake de te-
l'ephoora.
2. Vernleiernen van, ontslag aan.' den
gemeente-omrfjvianger. Wordt ondier
dankbetuiging eervol verleend.
3. RJegedünig aard en bedrag der
borgtocht van den te benoemen ge-
meeniüeKvratvaniger. Deze wordt met
7 stemmen bepaald op f 4000 en
moet zijra geplaatst orp het groot
boek.
4. Benoeming gemeente-ontvan
ger. De heer E. Meyer, werkzaam
op die secretarie, krijgt 7 en de
heer Topper, bloemist, 4 stammen;
de le is dus benoemd.
5. Aankoop of huur van het gym
nastieklokaal. Het beet/uur heeft
thans liet gebouw voor 1500 gela
ten), maar d'e Raad blijft bij f 1000;
de zaak wordt nog aangehouden.
6. Af- en overschrijving over
eenkomstig de voordracht goedigte
kerand.
7. Adres J. van dier Pool' om1 ver-
hooging Arara 25 als brugwachter.
Dit wordt met 9 stemmen goedge
keurd'.
S. Vrgrootiirag van do haven. In
gekomen zijn missives, dat de ver
kooperas meit het lx-d der gemeente
genoegen nam/ara.
Alzoo zijn bet huis van v. d. Jagt
en- die gronden van Wiiitterraaira Adiri-
aamae en v .d. Bent gekocht.
Bij de rondvraag geeft de heer
Guldlemond i n overweging een dreg
aan te schaffen voor mogelijke on
gelukken; Êilizoo wordt besloten
Donderdagimfididag liailf 4 wierd
alhier bij de z.g. „Muur" de oude
Dannïjs dioor de stoomtram, overre
den en gedood. De oude mam was
lei mcfcohi .en gemaakte weer tusschen-
de raills, nia gewaarschuwd' te zijn,.
Haarlemmermeer
Aan het fort Vij'fJiuizer to Haarlem
mermeer. heeft een ernstig ongeval
plaats gehad. Terwijl men bezig was
met het ophalen van een waterbak, die
eene zwaarte van 500 KG. had, brak de
takel.
Een Averkman, zekere E. kreeg die op
het lichaam. Met verbrijzeld been en
gebroken ribben Averd: hij opgenomen
en naar 't Gasthuis te Haarlem a-er-
voerd.
Het aandeel van Aalsmeer, te ijve
ren manschappen voor de Nat. Militie
over 1902, bedraagt 13 man.
Eene schandelijke behandeling.
Mejuffrouw Hobhouse heeft in een
brochure, gericht tot het bestuur van
het „South African Women en Child
ren's Distress Fund" het verhaal gege
ven van haar wedervaren te Kaapstad.
In een vorig nummer deelden wij
reeds een en ander hieromtrent mede,
ziehier verdere bijzondierheden.
Miss Hobhouse kwam den 27en
October aan op de„ Avondale Castle"
en werd bij het onderzoek der reizi
gers door luitenant Lingham aange
houden met de mededeeling, dat zij
niet aan land mocht gaan, maar aan
boord moest blijven van de „Avondale
Castle" onder streng toezicht, dat ze
geen gemeenschap mocht onderhouden
noch per woord noch per brief met
eenig wezen aan land, en dat haar
werd in overweging gegeven per „Ca-
risbrooke Castle" Woensdag d.a.v. te
rug te keeren.
beiden tob aan de woning van Jo
harana te vergezellen, waan* hij,
toen het, meisje achter slot en gren
del was. met een spettend) lachje
den bloohantigen verloofde alleen
Lie-t staan.
Ditmaal echten' ea'baumde zich
haair goed hairt raietb zooals vroeger
oven' dien zwakkere. Ja. toen hij
haar eindelijk ter A'erantwoordiing
riep en verlangde diat zij den on be
schaamden kerel weg zou zendien.,
antwoordde zij dat dit zijne zaak
was eax als hij zelf raiet man's ge
noeg was om zich een medemin
naar van den hats te schuiven., zij
er voor bedankte zijn© vrouw te
worden. Daarbij zouden ook van
beide zijden bottere woorden zijn
gevaJtlen era het einde van het lied
Avas d)at zij verklaarde dat er voor-
eerst van trouwen nog niets kon ko
men. Voor Nieuwjaar diacht zij er
niet aan haar vrijheid op te offeren
en dan zou liet re nog veel van af
hangen hoe hij zich tot dien tijd
gedragen had.
Nu kunt u denken, vervolgde die
oudJo vrouw, wedk een opzien dat
in het dorp verwekte. Sommigen
namen partij voor Firmian. vooral
zij di eongaa/rrae zijn trakteeren in
de herberg en verwachte bruilofs-
Op haar vraag kreeg zij ten ant
woord dat het bevel afkomstig Avas
van kolonel Cooper, waarnemend be
velhebber van Kaapstad, maar ver
nam niet van wien deze zijn bevelen
had ontvangen.
Mej. Hobhouse verklaarde zich aan
het bevel te zullen onderwerpen, maar
verzocht It. Lingham een brief van
haar aan kolonel Cooper te Avillen
overbrengen. In dit schrijven sprak zij
hare verbazing uit over de bevelen die
haar waren overgebracht, wees zij er
op dat zij slechts naar Zuid-Afrika
was teruggekeerd, om een zuiver
mcnschlievend Averk to verrichten en
verzocht zij althans te Kaapstad aan
land te mogen gaan, daar haar ge
zondheid had geleden en zij zich niet
in slaat gevoelde dadelijk terug te koe
ren.
In gelijken zito schreef zij aan lord
Milner en lord Kitchener en tevens
deed zij een beroep op Engelands ver
tegenwoord'iger in de Kaapkolonie,
den gouverneur sir W. Hely-Hutchin-
son, om bescherming voor een Engel
sche vrouAv.
Maandag kwam een afwijzend ant
woord van kolonel Cooper, en sir W.
Hely-Hutchinson verborg zich achter
de militaire overheid.
Dinsdag stormde het zwaar, zoodat
alle gemeenschap met den Aval onmo
gelijk was. Woensdag ontving de ge
vangene, die door den kapitein van de
„Avondale Castle" werd beAvaakt, en
kele bezoekers. Tegen den aA^ond kwam
een detective aan boord om de bewa
king over te nemen, daar mej. Hob
house A'orzocht had kapitein Brown
van dezen onaangenarueu en voor
hem niet passenden post. te ontstaan.
De gezondheid van de gevangene
was intusschen, tengevolge van do
aandoeningen en den a'oorafgegane
inspannenden arbeid, ernstig geschokt
zoodat zij physiek en moreel schier
niet in staat was zich op de been le
houden. Het Avas haar onmogelijk li
chaam of geest in te spannen.
Den volgenden dag, Donderdag,
ging voorbij onder tallooze conferen
ties met autoriteiten, die de ongeluk
kige wouw totaal afmatten. In het
eind was zij niet meer in staat hun
mededeelingen aan te hooren, noch
den zin van hun Avoorden te vatten.
Eindelijk echter begon zij te begrijpen
dat lord Kitchener en lord Milner had
den gemeld, dat zij haar aanhouding
goedkeurden en haar onmiddellijko
deportatie gelastten. Verder kwam zij
te weten dat voor haar een hut Avas
besteld op de „Roslin Castle" en dat
men verlangde dat zij onmiddellijk
daarheen zou vertrekken.
Met het Aveïnigje kracht dat haar
nog restte, schreef zij kolonel Cooper
dat het- haar onmogelijk Avas te ver
trekken, Avanneer haar niet eenigen
tijd rust Averd vergund.
Luitenant Lingham keerde terug
met de mededeeling dal de hevelen
moesten worden uitgevoerd.
Mej. Hobhouse kon niet anders dan
herhalen, dat zij niet tot reizen instaat
was, maar als ze met rust word gela
ten, Avellicht de volgende week zou
kunnen vertrekken met de mail.
Luitenant Lingham antwoordde dat
hij dan zijn toevlucht zou moeten ne
men tot geweld, waarop de gevangene
uitriep:
„\^rat gij meent te moeten doen is
uw zaak, ik kan alleen beoordeelcn wat
ik voor mijzelf gevoel te moeten doen.
Waarom brengt u me niet over naar
land en hangt me op? Waarom kwelt
u mij zoo?"
Op dat oogenblik Averd een kaartje
binnengebracht met den naam Over
ste Williamson van het Royal Medi
cal Corps". De zieke overwerkte vrouw
zond de boodschap dat zij niet Avel ge
noeg was om een vreemde te ontvan
gen. Een paar minuten later drong de
overste binnen; hij vnrklaarde officier
van gezondheid te zijn en bevel te heb
hen mej. Hobhouse te onderzoeken.
Zij protesteerde, maar hij Aveigorde
heen te gaan, zoodat zij ten slotte toe
gaf. Ilij verklaarde ,,dat ik geen hart
ziekte had, wat ik reeds wist" en daar
op kregen de stewardesses bevel de
koffers van de gevangene te pakken.
Wederom wees zij op het onrecht
vaardige van een zieke vvouav te dwin
gen tot een lange reis tegen haar wil,
maar het bleef vergeefs.
Ten slotte bracht dr. Williamson
tAvee pleegzusters binnen om de ziekt
Aveg te voeren. Mej. Hobhouse sprak
dis zusters toe endezen toonden althans
gevoel te bezitten en verlieten zwij
gend de hut.
En een uur later kwam dr. William
son terug met.... twee soldaten.
Hij verklaarde: „Wilt ge vrijwillig
toegeven, anders zijn (laar soldaten".
feesten wikten missen, anderen die
't meisje niet aan den rijken slaap
muts granieten', kozen uit leedver
maak de zijde van Veit. die overi
gens raiet opgerot behoefde te wor
dier», maar vast besloten, was tot ei
ken prijs dien ander cteai voet te
liic-hifccin en Johanna voor zich zolf
te behouden.
Wat in Firmian omging, kon nie
mand raden. Da mieesten hielden
het er voor dat zijne zwakke ge
moedsaard he m er nu ook. toe zou
brengen terug te treden en van hei
meisje af te zien. want om voor
Nieuwjaar een ander merasch te
worden was van hem niet te ver
wachten., Als Firmian niet in het
veld moest wiezen bleef hij in zijn
kamer opgesloten, vermeed! ook in
huis zoo veel mogelijk zijn vader
onder de oogen te komen:, die hem
geduWg met stekelijke gezegden en
duidelijke scheidwoorden verweet,
dat hij zich door een meid. die met
alle winden draait en een ve-rloo-
pen kerel zoo schandelijk liet behan
delen;, en alleen de moeder, die
echter ira huis niets te zeggen had.
sloop heimelijk naar hem toe en
trachtte door wecraera en smieekem
zijn. hart te ontsluiten.. Maar ook
tegen haar verried hii met geen en-
