Kijkjes om ons hoen.
ian die Morinmiesteeg schuldig ge
maakt aan n&cbtiritmwr.
Deswege werd 2 boete of 2 da
gen hechtenis gevorderd'.
Straatschenderij. G. Zcr
ven te Bloemendlaal stelt aich, wan
neer hij beschonken is, als een ra-j
Kende aan.. Dan schreeuwt en tiert
hi' en voert allerlei baldadigheid
uit. Zoo had hij ach nu weder
schuldig vermaakt aam het trappen
tegen, een hekje en een deur van de
woning van den veldwachter De
Vries. Hij was dius aan het goede
adiros om snoedig eene bekeuring
on te loepen. Vootr dJeee overtre-
ding vorderde het O. M. nu 5
boete of 3 diagen
Uitbreiding. Door uitbreiding
der zaken, zoowel van die Haarlemsche
Bank als van de Uaarlemsclue Brand-
verzekermg-maatschanuij. is door de
laatstgenoemde maatschappij besloten
hare kantoren zoo spoedig mogelijk te
verplaatsen en is daarvoor aangekocht
het groote perceel aan d'e oostzijde van
de Kruisstraat, tusschen de Nieuwe
Gracht en de Ridderstraat,
Debouw aan de gemeente
lichtfabrieken vordert uitstekend, dank
zij het goede weer. Alle gebouwen zijn
onder de kap. uitgezonderd het hoofd
gebouw. hetwelk op eenige hoeken na
ook voltooid' is.
Uit de Omstreken.
Heemstede.
Dit jaar treden alhier af als leden
van het College van zetters voor 's
Rijksbelastingen de heeren A. de Wil
de en W. A. van Amstel.
Het kohier der grondbelasting voor
1902 is executoir verklaard' en aan
den ontvanger ter invordering uitge
reikt.
Yelsen.
Bij B. en W. zijn twee verzoek
schriften ingekomen en wel van N.
Brandjes en A. M. van der Horst al
hier, om vergunning tcAt verkoop van
sterken drank, waarop, omdat het
maximum vergunningen is overschre
den, afwijzend is beschikt.
De Naamlooze Vennootschap, Stoom
trawler visscherij „IJmuiden," heeft
aan B. en W. een verzoek gedaan, om
vergunning, tot oprichting van een
ketelhuis voor twee stoomketels voor
uitbreiding van ijsfabriek aan de
zuidzijde van de visscherahaven te
IJmuiden,
IJmuiden.
Mr. Z. van den Berg van Amster
dam, zal Vrijdagavond in een verga
dering van de vrijzinnige kiesvoreeni-
ging Velsen, afd. IJmuiden, het stand
punt, de beginselen en het streven van
don Vrijzinnig Democratise hen. Bond
bespreken.
Binnenland.
Parlementaire Praatjes.
De mededeeling van den Minister
Kuyper in zake Zuid-Afrika is uitvoe
rig geseind en ik behoef daarop dus
niet terug te komen.
Aan de rede van denzelfden minister
ter beantwoording van de M gemeen e
beschouwingen over de Staatshcgino
ting gingen nog enkele redevoeringen
vooraf. De heer Sassen,, het ogend- dat
in het reglement van orde voor den
Ministerraad gemaakte veranderri o.n
practisch van weinig beteek mis wa
ren. voerde aan dat de Grondwet dien
ministerraad niet kent en dat van een
verantwoordelijkheid van den Minis
terraad aan de Staten-Generaal iets
blijkt. De geheele quaestie was een
zaak van orde. De heeren van Lier en
van Boneva] Faure bespraken de al
gemeene politiek in verband ine* op
verkiezingen en de daarbij p den
voorgrond geplaatste leuzen, terwijl
de eerste tegen graanrechten positie
nam. Ook de heer Godin dfe beaufort
behandelde het reglement van cvde
voor den Ministerraad" een uit
drukking. die, naar hij meende, als
onjuist moest vermeden worden, en
betoogde dat de wijzigingen alleen zijn
van formeelen aard-
De Minister van Binnenlandsche Za
ken, die begon met een woord van
dank voor de ondervonden welwillend
heid, erkende.dat bij de stembus v as
gezondigd, van alle zijden. Alv.vons
de hoofdmomenten van het debat te
beantwoorden voer die de Min. aan, dat
die scheiding der Indische en Hollandr
sche financien zoo al geem wettelijke
dan toch een feitelijke is. De quaestie
dif-r Zuidcrzee-droogleeg.iin' most dom
in d)e kist aanwezig zijn. Als ge
het vinditkunt ge mij voor een leu
genaar uitmaken en dlenken, dat ik
Qtraks een valsch stuk verbrand
heb. Vindt ge niets, dan zuLt ge
wel overtuigd! zijm dlait alles komedie
is en dat iik aUieen. die geheimen der
godin bezit.
Hoe langer Tockson sprak, d)es te
meer veranderde de uitdrukking op
het gelaat van den hoogeprie&ter.
Zou de gevangene die waarheid; spre
ken? De stem en gebaren van de
de-va da? i haddien hem ook al vreem d
toegeschenen. Hoe kon de vreemde
zulk een nauwkeurige beschrijving
van het perkament geven? 1 trou-
va 11 ouver herinrnfetrdle zich zolf dien
stempel dier godfin op het groene lak
te hebben afgedrukt, voordat Cou-
kryana zich te slapen hadi gelegd.
De proef die de Fakir had geno
men was zijn. geheim, dlait hij op
het papyrusbladi hadi neergeschre
ven De te gebruiken drank tot
herleving en: dJe noodzakelijke ge
beden stomden op hei peirkamieiriit
vermeld'. Tiirou val louver had mot
eigen oogon gezien, dat do Fakir bet
op zijn borst onder die v/i nd&eile had
doon bevestigen, voor hij ini d!e kist
plaats nam. na zich moiul neus en
het nieuwe Kabinet grondig worden
onderzocht. Over de vaccme-quaestie
zou de Min. spreken als de dfesbetref-
fend'e wet aan de orde kwam. De le-
gerwatten zouden loyaal uitgevoerd
worden. Op dc vrijmaking van het on
derwijs behoefde thans niet diep te
worden ingegaan; de Min. wees er in-
tussehen op dat de opleiding van den
arbeider ten onzent onvolledig ïs.Daar-
na kwam hij tot de drie hoofdpunten.
De financiën Graanrechten waren
in de eerste vier jaren niet ie verwach
ten. Bij de tariefsherziening zou de
vraag van vrijhandel en protectie ter
sprake komen. De Reg. wenschte die
herziening in fiscalen zin. Nu kon
men dat protectie noemen, maar er
was een practisch verschil al kon dit
ook niet worden aangetoond. De Reg.
verwierp de freolrade niet, maar de
gewijzigde toestanden maakten gelde
lijke voorziening noodig.
Het reglement van orde. De Min. er
kende den titel van ministerpresident
niet; voorzitter van den ministerraad
was hij alleen in dien raadl De Kroon
had in deze gehandeld: binnen d'en
kring van eigen bevoegdheid. Immers
de ministerraad was een. bij de grond
wet aangewezen college. Al was er
geen reglement van orde door de
Kroon vastgesteld, dan konden de Min.
zich toch in rade vereenigen. Daar
mede verviel z, i. elke aanmerking.
Tusschen de Kroon en. de Ministers
had niemand zich te mengen. De Min.
behandelde vervolgens de in het regl.
aangebrachte wijzigingen en verdedig
de die, betoogende dat de voorzitter
van den ministerraad volstrekt geen
overwicht zou hebben en weerleggen
de, dat hij zich ten aanzien van twee
zijner ambtgenooten onwelwillend zou
hebben uitgelaten.
Eindelijk de beginsel-quaestie. De
Min. zou over d!e christelijke richting
niet in den breede uitwijden, geen
plannen ontwikkelen en geen alge-
meene richting aangeven. ..Christelij
ke beginselen" waren algemeene be
grippen. Men kon, als bij de druiven,
het verschil niet zien, maar in den
wijn wel proeven; zoo zou het latei-
blijken wat de beginselen der Reg. zijn
Tegenover de onchristelijke, gevaar
lijke verschijnselen op het gebied der
zeden, in de maatschappij, in den ar
beid. tegen de overheid en tegenover
God1, moest tegen die beginselen wor
den opgekomen, ook in de wet. Niet in
confessioneelen, maar in algemeen
christelijkm zin zou wordfen opgetre
den en recht gedaan aan het christe
lijk volksdeel, niet ten koste van an
deren, niet enkel ook op het gebied
van lager, maar ook van middelbaar
en hooger onderwijs. Onder die leuze
had sprekers partij bij de stembus ge
vochten hij hoopte dat zij die niet
verloochenen zou.
Na replieken werd het algemeen de
bat gesloten en hoofdst. II (Hooge Col
leges van Staat) goedgekeurd!.
Heden 11 uur; Buiterilandiséhe Za
ken, G. Jr.
Engeland en Nederland.
Zoowel in binnen- als in buitenland
wordt de nota, door onze Regeering
aan de Engelsche gezonden, en dïe
verband houdt met den Zuid-Afrikaan-
schen oorlog, druk besproken.
Het ..Handelsblad" schrijft:
Het was te verwachten, nu de Eer
ste Kanter bijeen is, dat uit haar mid
den van de Regeering inlichtingen
zouden worden gevraagd' naar aanlei
ding der mededeeling in het Britsche
Parlement, Over dergelijk Bericht, dat
overal met de grootste belangstelling
zal zijn vernomen, kon in de Eerste
Kamer het stilzwijgen niet worden be
waard-
De interpellant zal echter zelf wel
niet hebben verwacht, dat 't antwoord
der Regeering veel licht zon verschaf
fen. Het was te voorzien dat de minis
ter Kuyper zich zeer gereserveerd' zou
uitlaten omtrent de ..mededeeling"
door onze Regeering aan die Britsche
Regeering gedaan. De inlichting be
paalde zich tot de bevestiging van het
bericht, met de bijvoeging dat open
baarmaking van den inhoud der mede
deeling voorbarig zou zijn. zoolang
het antwoord van Engeland niet is in
gekomen.
De interpellant en zijn medeleden
stelden zich hiermede tevreden. Te
recht; want hoe begrijpelijk ook aller
nieuwsgierigheid ook buiten de
Kamer zijn moge, de beteekenis
van dezen stap, door deze Regeering
„'edaan, de groote belangen welke hier
naar alle waarscdb ":kheid op het
spel staan, rechtvaardigen volkomen
de houding der Regeering. Later zal
deze, zoo noodig, ter verantwoording
kunnen worden grmepr-n.
ooren met was te hebben dicht ge
stopt.
Alle dlese bijizonriteirhedJen had! die
vreemdeling nauwkeurig aangewe
zen. Waarom sprak hij dam van een
komedie die in dien tempel gespeeld!
werd? Zou hij die waarheid! hebben
gesproken?
De dlevad'asi volgde, op die open,
kist leunend, vol belangstelling- het
gesprek der twee mannen. Niette
genstaande den afstand, kon men
zien dat zij onder haar sluier beef
de. Meermalen had ze zich aan de
kist vastgehouden, of tegen het voet
stuk van het afgodsbeeld) geleund,
alsof ze moest strijden tegen' een
dreigende zwakte. De hoogepries
ter verloor haar niet uit het oog en
deze opgewond,1 nhe'id vermeerder
de zijn vermoedens.
Met een, handbeweging beval Ti-
rouvaM'oU'ver stilte, en zich tot die
priesteres koerend, riep hij uit;
Si.ta, zi.it go van plan uw op
dracht te volvoeren?
De dsv-adJasi knikte.
Coukryaaiia, vervolgde Tirou-
vaBouver, moet op zij.ni hart een
papyrusblad verborgen hebben. Is
dat nog aanwezig?
De priesteres boog zich over dfe
Aan gissingen is mi echter ruim
veld gelaten. Waarover loopt de me
dedeeling?" Over een louter Neder
landse!» belang, zooal9 bijv. de krijgs
gevangenschap der Nederlandse!»© am
bulance op Ceylon? Of zooals de
Petit Bleu" vraagt over dc vrou
wen- en kinderkampen en den steun
welken de Nedlerlamische comitó's
claar willen verkenen? Of over de „te
rechtstellingen" door mr. Lobman
^noorden" genoemd?
Of staat de mededeeling in verband
niet een poging van „vriendschappe
lijke bemiddeling", gelijk men zou
kunnen opmaken uit de woorden die
uit de „Tiroes" er over worden ge
seind', maar die toch te duister zijn
om eenig houvast te geven?
Namens de vertegenwoordigers der
Boeren zelve is de mededeeling stellig
niet geschied: dat. volgt uit de stellige
ontkentenis, dat hunnerzijds 't initia
tief zou zijn of worden genomen. Ook
is het wiet aannemelijk dat onze Regee
ring .namens de Boeren" zal optre
den.
We] zou hef mogelijk kunnen zijn,
dat onze Regeering zich had vergewist
of thans een stap omtrent „vriend
schappelijke bemiddeling" door het
Britsche gouvernement niet. als vroe
ger, hooghartig zou wordien afgewe
zen. En wanneer dr. Kuyper hierom
trent geruststellende inlichtingen had
medegebracht, zou daarop een of an
dere officieele „mededeeling" hebben
kunnn volgen.
Maar dat alles zijn louter gissingen-
Met de Londensche „Standard" moe
ten wij zeggen: wat er aan de hand is,
kan eerst blijken als de inhoud der
documenten uit Den Haag overge
maakt, bekend is geworden.
De algemeene nieuwsgierigheid
blijft intusschen geprikkeld. Als die
zaak maar niet wederom op een bitte
re teleurstelling voor de Boerenvrien-
den uitloopt!
Alweer inbraken te Amsterdam.
Dinsdagnacht is weer gebleken, dat
nog steeds brutale inbrekers te Am
sterdam rondzwerven.
Het „Hbld." meldt:
In perceel 49 aan de Rozengracht al
daar is gevestig'' het kleediarmagazijn
van den heer B. Mackem. Deze heeft
zijn deur van binnen goed voorzien
van solide knippen en boven die deur
is een tuimelraam, van binnen van
sterke traliën voorzien
Toch wisten de dieven hun slag te
slaan. Daar zij de deur niet konden
openen, klommen zij '-or op en
openden het tuimelraam, waardoor zij
met ijzeren haken heel wat weghaal
den. Hierh:' raakten zij echter de huis
bel aan en daardoor wen: het echt
paar Mackem wakker. Het was onge
veer 5 uur.
De heer Mackem snelde naar dien*
winkel en zag dat d'e dieven, zich uit
de voeten maakten.
Bij onderzoek bleek dat verschillen
de costuuinpoppen waren omvergewor
pen en ledig gehaald en heel wat klee-
deren gestolen waren. Aangifte bij de
politie volgde onmiddellijk en daar
aan is het waarschijnlijk te danken,
dat de vermoedelijke daders reeds in
arrest zijn.
Op de Prins Hendrikkadie zag een
polrtie-agent twee personen die voor
zien waren van een pak kleeren klaar
blijkelijk nieuw. Tevens had een van.
de heeren zich netjes „aangedaan" met
een nieuwe wroterjas. Aan het poli-
tiebureel Oudebrugsteeg gebracht,
werd de heer Mackem geroepen en de
ze herkende de goed - zijn eigemr
dom. De aangehoudenen zijn in voor
arrest gesteld.
Een tweede nog brutaler inbraak
had', naar het „Hbld". meldt, plaats
op de Noordermarkt.
Bij zonderheden daarover zijn die vol
gende:
Dinsdagavond omstreeks 7 uur ver
trok het echtpaar Brons uit. hun
ne woning Noordermarkt 13, om
een bezoek te brengen bij eene familie
die dicht in de buurt woont. De beide
roenschen zijn hoog bejaard en hooren
slecht, zoodat zij bij het sluiteai van
de woning, of bij het binnen komen,
de hulp noodig hebben van d'e buren,
jonge menschen.
Zeidien gaan de oudjes van huis,
dus moet het den inbrekers bekend
zijn geweest, dat zij ditmaal van hun
gewoonte afweken.
Omstreeks half elf kwam de familie
terug en toen de heer Brons den. sleu
tel in de deur had gestoken, kon hij
deze niet openen. Daar werdi gedacht
dat de bovenburen de knippen op de
deur hadden gedaan bij vergissing,
want de afgesproken tijd was elf uur,
schelde de heer Brons en bleek, dat.
geen knip op de dein- was schoven.
mummaie «ni die hand! op bet hart
i licsrgemdle, gaf zie «en bevestigend
teeken.
- - Laai hel dan aiem, riep Tixou-
vaMouver.
De devadlasi schoof die windsels
op zijde en haalde een geelachtig
papier te voarechijw, dat zij uit die
ve<i«te den hioogepriester toonde.
Tockson meende te diroomen; wa-
re- hij niet gebomd-sin geweest, dSan
zou hij zeker naar het heiligdom
zijn gesneld.
En nu. vervolgde de hooge-
priestier. reik me diat perkament
over.
Dit laatste woord scheen de pries
teres geheel vani haar stuk te bren
gen. Ze bleef onbeweeglijk staan,
het papyrusblad besluiteloos in de
hand houdend. Men zag haar naar
het afgodsbeeld loopen en. zich naar
di? mummie buigen als om- naad te
vragen.
Eindelijk scheen zc besloten en
schudde ontkennend het hoofd.
Wat. antwoordt ge? vroeg d'e
hoogepriester verontwaardigd!. Wei
gert ge. mij heit perkament ter hand
te stellen?
Wat heb ik gezegd? fluisterde:
Toe.kson den hoogepriester loe.
Blijkbaar was er dus iets aan het deur
slot gebeurd, maar men dacht nog niet
aan, bezoek van inbrekers.
Toen de familie Brons echter boven
kwam, bleek liet dat drie gangdeuren,
die waren afgesloten, door middel van
valsche sleutels waren geopend en
toen de oudjes op de achterkamer kwa
men, bleek eerst wat geschied was. Een.
linnenkast was opengebroken, daar
uit alles over den vloei* geworpen en
verschillende sieraden gestolen.
De gebrekkige oude lieden kunnen
niet precies opgeven wat er gestolen
is, inaar de man die eenmaal als koop
vaardij-kapitein zeer beleend was, had
gezorgd voor den ouden dag en wist
zeker dat eenige gouden horloges, dia
manten oorknoppen en spelden, man-
cbetknoopen, kettingen en andere
kostbaarheden aanwezig waren. Moe
der Brons vermist een zakje met huis
houdgeld. dat minstens f 39 inhoudt.
Gelukkig voor de oudjes hebben de
dieven de effectentrommel niet. kun
nen openen en durfden zij die blijk
baar niet medenamen.
Dat er 'hier brutale dieven aan het
werk zijn geweest bewijzen twee om
standigheden. De bovenburen in de
eerste plaats toch verklaren dat er om
streeks half acht buitengewoon hard
en herhaaldelijk ïs gescheld. Men
dacht toen aan een jongensstreek en
er werd niet opengedaan:
Toen hebben de inbrekers gedacht
dat er niemand thuis was en zijn zij
naar boven gegaan, want kort daarna
is gerucht gehoord'.
De bovenburen keken toen naar de
ramen der achterkamer, maar daar da
gordijnen omlaag waren, vermoedde
men dat de oudjes reeds waren thu*'s-
gekomen en zich te bed hadden be
geven.
In de tweede plaats is de inbraak ce-
pleegd in de onmiddellijke nabijheid
van het politiebureel der 4e sectie,
blijkbaar op een tijd dat er drukke
passage is. Dat de dieven hier zoo bru
taal te werk zijn gegaan is daaraan
te wijten dat zij blijkbaar voorzien
zijn geweest van een stel valsche sleu
tels. Voor de politie is het ook zeer
moeilijk in dit geval de schuldigen op
te merken.
In elk "eval zal het zaak zijn voor
hen, bij wie iels te stelen is, goed te
zorgen voor binnen'sluiting, dus 1e
zorgen dat de woning niet onbewaakt
is.
In dienzelfden nacht, nadat de
inbraak bekend' werd, is door de poli
tie onmiddellijk in verschillende ver
dachte huizen een onderzoek ingesteld.
Dit geschiedde ook in de O. Z. Arm
steeg bij Lammertje, waar het terrein
werd afgezet. Er is echter niets ge
vonden.
Carnaval te 's Bosch.
De correspondent van het Hdbl.
schrijft:
't Was als een donderslag bij helde
ren hemel, de oproeping van de leden
der „Oeteldonkscha club" ter spoed-
eischerode vergadering op gisteravond,
ter bespreking van... het niet doorgang
hebben van den carnavalsoptocht.
Men schooldei bijeen, en d'e vraag,
de eerste die men, elkaar ontmoetende,
deed. was: „Wat hebben we nu aan
de hand; zal de optocht niet doorgaan?"
Men begreep er niemendal van! Stel
je voor! onze „Oeteldonksche Club",
onze Raod van Elf", ze zouden niet
klaar zijn met een optocht, als de car
navalsdagen in 't land waren!
't Was al te gek! Wat we gisteravond
om negen uur nog niet wigien, was ons
een kwartier later bekend, en 't is te
echt Oeteldonksch en te tvoisch carna
valachtig om 't niet héél eventjes we
reldkundig ie maken; er was gebrek
aandeelneming! Verheel je, gebrek
aan deelneming in Oeteldonk voor een
carnavalsoplocht! En hoekwa.rn dat?
Gewend aan te véél deelneming, wa
ren de liefhebbers in de meening, dait
alle plaatsen reeds waren bezet! Als
dat nu niet echt Oeteldonksch is, dan
weet ik er niemendal van! Maar vóór
de klok van half tien koud was, wist
de „Raod van Elf" niet meer, hoe al
len te plaatse»», die zich voor djen op-
tochtdoen hadden aangemeld. Van niet
doorgaan was en is geen sprake meer;
integendeel, 't zal een oDtocht worden
noch nicht dagewesen!"
Smokkelaars.
Men schrijft van de Belgische gren
zen aan de N. R. Ct.:
Gedurende de lange, donkere win
teravonden wordt, hier in de grens
plaatsen gewoonlijk veel gesmokkeld.
Groote hoeveelheden sigaren, aan
zienlijke partijen boter, kippen en ha
nen, gaan iedere week frauduleus
over de Belgische grens. Van 't mees-
De oogemi van; Tirouvallouver
schoten vuur ern hij bteieifdte ovor zijn
geheele lichaam'.
Nog ems, herhaalde hij, ik
eisch, weerspannige priesteres, dat
ge miij toet. perkament overgeeft.
Zudi ge gehoorzamen, ja of neen?
De cDevadiasi scheen alle krachten
te verzamelen, en op de kist steu
nend1. antwoordde ze:
Ik weiger. Mij alleen komt het
toe het heilige geschrift te lezen en
hot werk djer opwekking te leiden.
Vergaat niet dat ik alleen het recht
heb het heiligdom te betreden.
Ze sprak zoo zacht mogelijk. Toch
waren allen, zoo sbiil, dat iedereen
haar kon verölaan. Een algemeene
verbazing maalde zich van die aan
wezigen moester. Wat gebeurde
dan? Was die pniosliei-es gek gewor-;
den?
Tockson nam liiet eieirst het woord'.
Luister, zei hij tot Tirouval-
louver, nu zijl go overtuigd'. Wel
nu ik zal een an.dhr voorstel dtoen
Wat op het perkament stond', weet
i.k aillteien. Ik zal. het zeggen. In
een .geheim hoekj'e van diezen; tem
pel is een flesch verborgen, waarin
het lotus vocht zich bevindt om dien
s'.anend'é lot stand1 <fle> torengenOm u
te belang blijft echter steeds dc
siïiokkelhandel in rundvee en varkens
Doch ongelukkig voor de smokke
laars heeft de Belgische regeering
dezen winter een streng toezicht la
ten uitoefenen. Talrijke zoogenaam
de temporaires zijn aangesteld, dat
het gewone lege»* van grensbeambten
zijn gaan versterken. En het zij" deze
temporaires, die door de smokkelaars
liet meest gevreesd, worden. Deze
jonge mannen, die graag cene vaste
aanstelling zouden verkrijgen, doen
dag en nacht dienst en weten menige
smokkelarij te beletten. Er gaan dan
ook weinig dagen voorbij, dat er niet
hier of daar „een aanslag" plaats
heeft, zoo noemt men hier in de
grensstreek eene ontmoeting tusschen
ambtenaren en smokkelaars.
Menige prachtigeNeder!andsche
koe is in den laatsten tijd de»» ambte
naren in handen gevallen. De smok
kelaars hebben dezen, winter al zoo
vele „verliezen" geleden, dat zij zelf
verklaren „dat de aardigheid er af
is."
Nu moeten deze mannen, die met
het smokkelen een aardig centje ver
dienden,toch aan den kost komen.
Het gevolg is, dat men hier dezen
wmter van vele nachtelijke diefstal
len hoort en van personen, die 'sa-
vonds worden „aangesproken."
Het is te hopen, dat het de Neder
land sche politie moge gelukken deze
vreenutelmgen aan het verstand te
brengen, dat zoo iets m ons land
goed gestraft wordt.
Christelijk Nat. Boerencoinité
Men meldt ons:
De Vereeniging ..Het Christelijk Na
tionaal Boeren-Comité". ontving lidt
volgende schrijven van President Kru-
ger:
Utrecht, Oranjelust.. 18 Jan. 1902.
Den WelEd.Geb.Heer J. C. Heesterman
Voorzitter der Purtugal-Commissie,
Uit het Bestuur der Vereeniging:
„H'et Christelijk Nation. Boeren-Com."
Keizersgracht No. 719,
Amsterdam.
WelEd. Geb. Heer
„Zijn HoogEd. de Staatspresidl der
Zuid-Afrikaansche Republiek heeft mij
opgedragen U mede te deelen, dat het
hem reeds geruim en tijd tot groote
voldoening heeft gestrekt nu en dan
kennis te nemen van de vele belango-
looze zorgen door nw „Portugal-Com-
rnissie" besteed ten bate van de oneer
lukkigeRéfugiés der Boerenrepublie
ken te Caldas da Rainha en elders in
Portugal, een feit, dait nu kort geleden
weder in het licht werd gesteld door
d'en Heer Geerling, „Lid en Secreta
ris van d.e Commissie voor de Réfu
giés."
„Zijn HoogEd. draagt mij op U zijn
innigen dank uit te spreken voor die
nobele onbaatzuchtige bemoeiingen
voor de ongelukkigen, die het hoogste
goed zoo wj-eedi moeten missen: hunne
vrijheid?'
„Zijn HoogEdele verzoekt U de tolk
te willen zijn van zijne gevoelens van
groote dankbaarheid bij Uw Comité
en bij allen, die uw sympathiek en edel
streven hebben gesteund".
Ik heb de eer te zijn.
Met de meeste hoogachting,
UEd. Dw. Dr.,
(w. g.) C. VAN BOESCHOTEN,
Hoofd van Dienst.
INGEZONDEN MEDEDEE-
LINGEN.
30 cents per regel.
OOOL-KIONO &ATER
cOASep.esrtdetanden!
Uit de Arbeidersweretd
BINNENLAND.
Uit de Propagandist blijkt, dat de
directeur van het Gemeentelijk Bu
reau voor die Statistiek te Amsterdam
aan den Bootwerkershond, en vermoe
delijk dus ook aan andere vakvereeni-
gingen, verdocht heel!;, hem wekelijks
de cijfers omtrent de werkeloosheid
onder de leden mede te deelen. op
daartoe verstrekte formulieren.
In een strooibiljet vestigt de Nederl.
Bakkersgezellenhoi»d, afdeeling AmV
sterdam, de aandacht der vakgenoo-
ten op het feit. dat tusschen 10 en 17
April e. k. de tijdens die jongste staking
gesloten contracten vervallen, en dat
dan dus de organisatie krachtig moet
zijn om den loonstr d goed te voeren.
Commissiën zijn gevormd, die de or
ganisatie ter hand genomen hebben.
in staat te steltera dli't voor u g-etoed-.
Li get vocht -Bei krijgm en, ©en nieu
wen Coaikiryam fe kiezen, vraag ik
alleen mij itpe te staan eiamigo drup
pels van diaTvooht te dlriinken, wanlt
ben speciaal uit Amerika geko
men om mij aan de proef te onder
werpen. 't Is me meer waard! dan
mijn leven. Welnu, Tiro-uvall'ou-
ver, stemt ge ex in toe?
Ja, antwoordde, die tooogeprtes
ter, maar wee als- ge ons bedrogen,
toebt! En zic-h naar die priesters koe
rend!. zei hij: neem dezen man dfe
boeien af.
In een paar secoindien was Tock
son bevrijd. Hdt eerste wat hij dteed
was zich die woordfefl» te herinneren,
dlie op heit perkament döor het zee
water eni die, zonnewarmte zicht
baar waren geworden:
„Dan zal bet goddelijke vocht van
den lotusboom, diat mien in, een por-
fieion flesoh onder het standbeeld
van P&rvaM, de godin dier schoon
heid bewaart, voor mij in een ive
nen beker geschonken worden,"
zoo luidde d'e tekst.
Tockscat begreep diat Pairvaili de-
zelfdle moest, zijui als KMli; daarom
ginie hij, dioor de/n hopgopriester ge
volgd. regelrecht naar haar -land-
Bouwstijl,
Er is waarschijnlijk wol geen enkel
vak, dal zooveel aan ..tijdperken" doet,
als de bouwkunst. Ik bedoel daarmee
niet zoozeer de groote perioden: go-
thiek, renaissance en zoo meer, maar
de tiUteerken van algemeen verval,
van opleving en van bloei.
We behoeven waarlijk geen deskun
digen op houwgebicd' te wezen, om
dat op ie merken. Nadat de voorvade
ren ons een reeks prachtige geveltjes
hebben nagelateji. waarvan we er in
Haarlem nog kunnen vinden: vooreerst
op de Groote Markt, dan op de Ge
dempte Oude Gracht aan het Spaarne
en elders,-is er een tijd geweest dat de
menscheji maar bouwden en lieten
bouwen zooals het viel. Van streven
naar iets moois, naar iets eigens wns
niets te bespeuren, 't Scheen wel, of
ze toen dachten, dat de huizen alleen
moesten dienen om die menschen te
beschutten voor kou, sneeuw, hagel en
regen. Aan de gevels werd niet de min
ste zorg besteed. En toen in de steden
overal groote wonir»gnood! kwam, be
reikte deze onverschillige bouwerij
haar toppunt. Heele reeksen van ge
lijk en gelijkvormige huizen werden
naast elkaar geplant en er ontstonden
zoodoende geheele straten van grijs-
grauwe verveling, die we in tiental
len van jaren niet kwijt zullen wezen
Het scheen of de bouwkunst nog maar
enkel uit timmeren en metselen be
stond. Amsterdam gaf daarin het voor
beeldt maar andere steden volgden
maar al te gretig. En in Haarlem zijn
we van dezen vierkantedoozenbouw
niet verschoond gebleven.
Langzamerhand is er beterschap ge
komen. Voor jonge architecten, die
wat beters wikten, was het een geluk
kige omstandigheid, dat er onder de
menschen een neiging kwam om bui
ten te gaan wonen. Daar behoefde in
den regel niet op ee»» meter girondl gelet
te worden, daar sloegen de ontwerpers
vrij-er hun vleugelen uit. Er kwam eei»
streven om de huizen niet alleen van
binnen practisch en bewoonbaar, maar
ook van buiten sierlijk en aangen.aa.rn
voor 't oog te maken; ernstige bouw
meesters hielden rekening met omge
ving, met achtergrond en zoo verrezen
er in betrekkelijk weinig jaren in en
om Haarlem tientallen woningen, dito
wel niet allemaal even goed gelukt
zijn, maar toch zonder onderscheid
het kenmerk dragen van het streven
naar iets eigens, iets moois van den
bouwmeester. Kleurig en fleurig als ze
zijn verlevendigen en verfraaien ze
overal de omgeving. Zelfs bij winkel
huizen in drukke straten, waar de
grond duur en de gevelbreedte derhal
ve gering is, streven onze Haarlom-
sche architecten er naar, om tets ty
pisch te maken.
Er is inderdaad aanleiding om ons
daarover te verheugen. Wij stedelin
gen. die niet dagelijks hoofd en hart
i:i de vrije natuur kunnen verfi-isschen,
vinden daarvoor een zekere vergoe
ding in de fraaie lijnen en kleuren
van bouwwerken om ons heen. En er
is nu vooral aanleiding om hierop tc
wijzen, omdat een van onze merkwaar
digste stadsgedeelten op het punt is
een belangrijke hervorming te onder
gaan.
Binnenkort zullen op de Groote
Markt twee groote perceel en worden
verbouwd of vernieuwd, het Café-res
taurant Brinkmaan en de Sociëteit dt
Kroon. Is het wonder, dat allen die iets
gevoelen voor de schoone bouwkunst,
gespannen zijn op wat daarvan dooi*
da architecten zal worden gemaakt?
Daar toch hebben we onze mooiste
bouwmonuroeuten uit vroeger dagen:
de Groote Kerk, de Vleeschhal. het
Stadhuis, de Hoofdwacht. En al we
ten we wel, dat een modern café-restau
rant in de practijk eischen stelt, die
niet mogen worden verwaarloosd,
toch kan allicht zonder schade voor
de exploitatie, worden getracht de ge
vels te houden in een stijl, ctie zich
waardig aanpast bij de gebouwen in
de omgeving. Dat de lawaaistiji van
soortgelijke inrichtingen uit groote
steden, mét helgeverfde kolommen en
veel verguld op de Groote Markt, kwa
lijk zou passen, ligt voor de hand!
Ik hoop en ik geloof ook, diat zoo
wel de bouwheeren als de bouwmees
ters van de mogelijkheid, zoowel als
van de wenschelijkheid' hi/ervan doo»*-
dirongen zullen wezen. Wie zijn stad
helpt vei'fraaien bewijst een dienst
aan zijn medeburgers.
Vervolg Stadsnieuws.
Schouwburg.
Fausl.
Voor een geheel uitverkocht huis
gaf de Nederlandsche Opera gistei*en-
avond „Fausl". Dat is een bewijs, dat
„Faust" het altijd doet, want do bezet
ting van de titelrol was niet van dien
aard, dat die speciaal een motief ge
weest kan zijn voor het publiek in, zoo
grooien getale schouwburgwaarts te
trekken.
Het is een heele durf, waarvan, men
met eenige verwondering opgekeken
beeld'. Hij bukte zich en weies wel-
dma op ©an stee®, verkl.aren.dlc
Hter is het, we bohowe® teeit
vertier te zoeken. Op die® door hem
aangewezen, steen stond in Nagari-
letbers be.l woord „Parvati" gegrift
Hieronder moet die fteseh lig
gen. verklaarde Tockson, geef me
nu een houweel of een breekijzer
Een priester bracht hem een
2/waaa* breekijzer, waarmedfe. Tock
son aan het werk ging.
Binnen vijf minuten had hij dén
steen open .gebroken. Hierachter
werd; een flosch zichtbaar, die Tock
son dadelijk greep en triomfantelijk
boven zij® hoofd zwaaide, ondier
'k heb het gevonden.
Nu was geen twijfel meer moge
lijk. Tirouvallouvor wierp een drei
gemeten blik naar de priesteres, die
meer dood clan keve.nd naast de
mummie stond1. ©rvolgens greep
h»i Tockson bij don pols, doch cteze
stootte ham1 'terug, zeggend:
Doe geen; moeite de fiesch in
•handen te krijgen, of zoo waar ik-
Tockson, hete, ik verbrijzel ze op
diem grond.
tWordt vervol?d)j
