NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen. Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Bidier's Verlooide.
19e Jaargang.
Vrijdag 7 Februari 1902.
No. 5708
HAARLEMS DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden 1-30
Franco door het gekeele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers, 0.02)4
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37)4
de omstreken en franco per post 0.45
ADVERTENTIEN
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Ots. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie OOO. Telofoonnummor der Administratie 123,
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Couranbier6. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentica
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid ea. Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt üageiij'KB, behalve op Zon- en Feestdagen
hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 3V*t Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad Tan 7 Feör.
bevat o.a.i
Ve smullende bnitenl. bladen
over <le nota's gewisseld tusschen
Engeland en Nederland, Een ne
derlaag voor de Hoeren, Een brief
van Smuta, lloord te liussum, In
brekers. iüikies om ons lieen
ütlicieeie berichten.
KIESRECHT.
öe BURGEMEESTER van Haarlem;
Noodigit, ingevolge de artt. 11, 12
en 13 uer Kioswet, de niannc' "ke in
woners dezer gemetme uit:
a. om. wanneer zij in eene andere
gemeente over hen iaaiUiveiriuopen
dienstjaar zijnde voor de grondde
lasting en voor tte personeeie beias-
t.ng iiet dienstjaar l'Jui en voor de
vermogens" en de bedrijfsbelasting liet
dienstjaar lüüumui in eene dli&r
Rij as ctn-acte beiasungen zijn aange
slagen, (wat de gronubelasLing beirel't
in eene andere gemeente ol in meer
gemeenten te zamen tut een bedrag
van ten mins.e een guldenj, daarvan
door ovcrlésg'-üg der overeenkomstig
bet popaaine bij art. la. voor voldaan
geteekmue auusiaguiljeUea vuór d«u
loden Februari e. Ji. te doen blijken;
b. zoo zij mede-eigenaar zijn \an
onro u ende goederen eener onverdeelde
tiauuaiiscxiap maar bun naam met bij
ïien aanslag in het kohier is vermeid,
lerwijt hun aandeel in dien aanslag
ton minste één gulden bedraagt, om
daarvan vóór den loden F ebruari e. k.
aangifte te doen;
c. kracmeus art. lb. aanspraak
meenen -te kunnen maken om geplaatst
te worden op de kiezerslijst om daar
van voor zooveel noodig vóór don 15den
Februari e. k. aangifte te doen.
Voor hen, die krachtens vroeger ge"
dane aangifte op de loopende kiezers
lijst voorkomen, is hernieuwde aan-
g.fte onnoodig, indien de plaatsing
op dio lijst berustte op:
lo. bewoning van een huis of ge
deelte van een huis of van een vaar
'tuig, mits zij op 31 Januari alsnog
hetzelfde huis of gedeelte van hetzelfde
huis of vaartuig bewonen;
2o. genut van pensioen of lijfrente;
3o. bezit van eene inschrijving in de
Grootboeken der Nationale Schuld of
van een inleg in de Rijkspostspaarbank
of in eene gemeentelijke of bijzondere
Spaarbank;
4o. aflegging van een examen.
Voorts worden eveneens ambtshalve
op de kiezerslijst geplaatst zij, die in
deze gemeente zijn aangeslagen in de
grondbelasting (voor een bedrag van
ten minste één gulden) of in de per
soneeie belasting, over het dienstjaar
1901, in die vermogens- of in de bedrijfs
belasting over het dienstjaar 1 Mei
1900 1 Mei 1901, een en ander mits
het te dier zakeverschuldigde tijdig zij
voldaan.
Daarentegen is hernieuwde aangif
te wèl noodig voor hen. wier plaatsing
op de lijst berustte op:
lo. bewoning van een huis of ge-
deelite van een huis of van een vaar
tuig. indien zij niet meer op 31 Janu
ari hetzelfde huis of eon aedeelte van
hetzelfde huis of hetzelfde vaartuig
bewonen; of
2o. genot van inkomen in dienstbe-
trekkïng, of als inwonende zoon. in
het bedrijf of beroep der ouders werk
zaam, hetzij met of zonder genot van
pensioen of lijfrente.
De formulieren tot het doen van aan
gifte zijn kosteloos verkrijgbaar ter se
cretarie der gemeente (5e afdeeling).
De ingevulde formulieren kunnen
kosteloos per post aan den Burgemees
ter worden toegezonden met inacht
neming van het volgend voorschrift:
dat de omslagen met aangifte en
dtukken moeten dragen boven aan de
voorzijde het opschrift „Vrij van brief
port .ingevolge art. 50 der kieswet" en
in den linker-benedenhoek de vermel
ding van den naam en de woonplaats
van den afzender, gewaarmerkt door
zijne handtekening.
Art. 149. Hij, die in de aangiften bij
artikel 13 bedoeld opzettelijk
eene valsche opgaaf doet aangaande
een feüt. waarvan de plaa'tsing op de
kiezerslijst afhankelijk kan zijn. wordt
gestraft met gevangenisstraf van ten
hoogste één jaar.
De aanslagbiljetten bedoeld onder
lelt. A en de bewijsstukken bij do aan
gifte onder letter B bedoeld, waartoe
moeten behooren het aanslagbiljet of
door den onltvanger gewaarmerkt du
plicaat daarvan eene opgaaf van het
bedrag van het aandeel in den aanslag
en de noodige bescheiden ten bewijze
van het gemeenschappelijk bezit, wor
den na de vaststelling der kiezerslijs
ten aan belanghebbenden teruggege
ven.
Haarlem, den 5 Febr. 1902.
De Burgemeester voorn,,
BOREEL.
De BURGEMEESTER van Haarlem
brengt bij deze ter algemeene kennis,
dat 13 Februari aanst. door den land
meter zal worden aangevangen met
de opneming der veranderingen in de
gebouwde en ongebouwde eigendom
men onder deze gemeente gelegen in
de sectiën A, B en C.
Haarlem, 4 Februari 1902.
De Burgemeester voornoemd,
BOREEL.
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van Haarlem doen te weten,
dat het 3e suppletoire kohier voor de
plaatselijke directe belasting naar het
inlcoinen dezer gemeente, dienst 1901,
ter invordering van de daarop voor
komende aanslagen op heden aan den
Gemeente-Ontvanger is ter hand ge
steld, en dat ieder verplicht is zij
nen aanslag op de door hem volgens
art. 23 der verordening op de heffing
van deze belasting gestelde termijnen,
te voldoen, alsmede dat afschrift van
het kohier van heden gedurende vijf
maanden voor een ieder ter plaatse
lijke secretarie ter lezing is nederge-
legd.
Haarlem, 4 Februari 1902.
Burg. en Weth. voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Politiek Overzicht.
Bijna alle Engelsche bladen zijn
verbazend ingenomen melt bet ant
woord der regeering van het
Veraorigdi Koninkrijk aan de onze.
Do „Times" is or bijzonder over te
sproken omdat zij aanneemt dat En
gland's antwoord de adviezen,
dienaangaande door de „Times" ge
geven, opvolgt. Bet blad zegt, dat
höt voornaamste punt in het ant
woord hierin bestaat, dat Engeland
elke vreemde tusschen komst af
wijst. en dat verdere onderhande
lingen in ZuiduAfrika moeten plaats
hebben.. Dat brengt de leiders der
Boeren in Nederland terug tot hun
werkelijk peil van onbeduidend
heid. De „Times" valt ten slotte
dr. Kuyper ran, wien zij verwaand
heid verwijl in zijn uitlatingen te
genover den correspondent van de
„Gaulois". uitlatingen welke tevens
ongepast zijn, waar dr. Kuyper den
Koning van Engeland vredelievend
noemt. Koning Edward is zeker
vredelievend, maai- gelijk het Rrit-
sche volk wenochifc de Koning een
diuurzamen en eervollen vrede, en
dr. Kuyper behoorde als constitu
tioneel minister te weten dat Ko
ning Edwardr als constitutioneel
vorst, zich niet inlaat met het
c-taatsmansbeieid zijner ministers.
De „Standard" zegt, dat sommi
ge re geer i n gsp srs one n het in En'
gelandi's antwoord afkeuren, dat
do re°"eering te kennen heeft
gegeven, een verzoek om vrijgelei
de. door de Boeren-leiders in Ne
derland tot haar gericht, te zullen
overwegen, ofschoon iedereen over
tuigd is dat de Eng. Reg. hun reis
naar Zuid-Afrika slechts onder zeke
re streng afgebakende voorwaar
den zou goedkeuren; de voornaam-
st:? daarvan iriet zijn dat zij alleen
zouden gaan ten einde de in Zuidp
Afrika nag strijdende Boeren over
te halen, zich over te geven op de
door Engeland gestelde voorwaar
den.
De „Daily Mail" insinueert dat
dr. Kuyper een dubbel spel speel
de en belooft in haar nummer van
hed:n onthullingen te zullen doen
over „dezen onpartijdigen liumanen
vredesapostel".
Van alle bladen schrijft die „Mor
ning Post" evenwel in de meest
besliste termen over de Nederland-
sche nota. Z'j merkt op, dat dr.
Kuyper zich niet duidelijk voor
oogen heeft gesteld1 dat de Boeren
republieken mgek'-fd zijn en dien
tengevolge de staatkunde van de
Britsche regeering is dat er geen
Bóeren-regeering bestaat, die vrede
kan sluiten.
De Nedlerlandsche regeering had
daarom vrij geleidien voor de gedele
geerden behooren te vragen, opdat
dezen de Boeren zouden overhalen
om de wapens neder te leggen en
mi et opdat dezen gezag zouden krij
gen om den vrede te sluiten.
De „Post" eindigt haar artikel
met een d'uidelijken wenk omtrent
de macht van de Britsche vloot.
De meeste Dui-tsche persorga
nen beschouwen de Engelse he
nota als een weigering, die geen
twijfel meer overlaat. Alleen de
Berlijnsche ,Lokal Anzeiger", die
vaak gebeaigd wordt voor het uit
spreken van officieuss meeningen,
is van eene andere zienswijze. Het
blad schrijft o. m.: „Eén ding blijkt
uit deze wisseling van nota's dui
delijk; dat Engeland de door Ne
derland begonnen vredelievende po
ging niet vierkant afwijst. Reeds
wat den vorm alleen betreft, is het
antwoord van Engeland geen weige
ring. maar een toestemming. Het
voorbeeldig voorzichtig gestelde
voorstel van de Nederlandsehe re
geering moge er de hand toe bie
den diafl de in Europa vertoevende
afgevaardigden van de Boeren zich
met de aanvoerders van de Boeren
in Zuid-Afrika in verbinding kun
nen s Lellen.
„Van de middelen hiertoe die de
K c-darl anus ene regeering voorstelt:
vrijgeleide voor een reis van de Boe-
renafgeva^rdigden naar Zuid-Afrika
en he-t toestaan van telegrafische
gedacht- wisseling, stemt de En
gel sche regeering in het laatste mid-
a&i toe, vermoedelijk met de beper-
king, dat do tie'syrr jjró&n niet in
1 overeengekomen, taal mogen gesteld
worden. Z slaat echter ook een
reis van d'e Booren-af gevaardigelen
naar Zuid-Afrika niet zonder meer
af, maar behoudt zich hare beslis
sing over een daartoe strekkend ver.
eacck van c'.s gedelegjorden zelf
vOv-'. Vooral is echter de laatste
zinsne de van de Engelscbe nota zeer
opmerkelijk. Zij laat uitkomen dat
een reis van de afgevaardi eden we-
rens haren langen duur de vijande-
lijkhoden onnoodig verlengen zou,
waaruit blijkt. d:t Engeland een
snellere uitkomst vtrwach van het
telegrafische verkeer, of dat een der
gelijk verkeer het (Engeland) zeer
gewenschlt zou zijn. Naast deze
uiting hebben de van Engelschen
kant gehand haaf du bezwaren tegen
de volmachten van de Bóeren-de
putatie in Europa slechts en, ge
ringe beteekenis. Ze zijn een con
cessie voor den vorm aan de tot
dusver in acht genomen houding en
aan d'e openbare meen ing in En
geland. Hetzelfde geldt van het
onnieuw uitgesproken besluit om
geen tusschenkomst van een vreeni-
d'" mogendheid te dulden. In hei
algemeen zal de indruk dien de
wisseling van nota's bij de vrienden
van den vrede zal maken, niet on
gunstig zijn. De deur tot verdere
stappen tot den vrede is geopend."
Die bekende Brusselsche „Petit
Bleu" schrijft.
„Men kan dus zeggen, dat die edel.
moedige Nederlandsehe poging ten
minste één resultaat heeft gehad:
daardoor is bewezen, dat, zoo En
geland al tegen eiken prijs zijn
waardigheid wil bewaren en den
schijn aannemen niet te wijken,
het daartoe bereid is, indien de eer-
ste stap daartoe wordt gedaan, het-
zij door de Boerenaf ge vaardigden in
Europa, hetzij door de Boeren in
Afrika. En dat resultaat is verkre
gen zonder dat het iets aan de
Transvalere of Vrijstaters heeft ge
kost. Die zijn in geen enkel op
zicht er in gemoeid. Hun verzet
heeft van geen enkel teeken van
weifeling blijk gegeven.
„Het Engelscbe gouvernement
erkent zelf, dat zij (de Boeren) ge
heel vreemd1 zijn gebleven aan de
poging van de Haagsche regeering.
Dat is een diplomatiek succes voor
de Boeren, zelfs indien er verder
van de zaak niet komt.
„Zullen de zaken daarbij blijven?
Wie zal het zeggen? Er zouden nog
meer pogingen tot verkrijging van
vrede kunnen worden gedaan. Maar
zizullen zoo voetstoots niet beter
slagen. Engeland zal slechts pas
voor pas tot de kapitulatie worden
gebracht, waarheen heit vroeg of
laat zal moeten aanlanden. Het
heeft nu een pasje gedaan. En lang
zamerhand zal het de andere doen,
wanneer het zal bemerken, dat de
Boeren onwrikbaar vast besloten
zijn, den oorlog onbepaald voort te
zetten liever dan zich aan het Brit-
schi juk te onderwerpen."
Van de Fransche bladen noemen
wij slechts de „Figaro".
Georges Villiers schrijft in dit
blad:
„Op het voorstel di^ p-fvieleereer-
den der Boeren een vrijgeleide te
geven, antwoordt de Engelscbe re-
geering met een principieels toe
stemming. welke zij haast onmid
dellijk terugtrekt terwijl zij het
voorstel bespreekt. De Engelsche
regeering acht deze rei snoodeloos
en u.idoeltreffend. Zij doet de deur
met een kiertje open, maar werpt
haar onmiddellijk weer dicht."
Load Salisbury heeft ook zijne
meening gezegd over deze zaak. Op
een feestmaal te zijner eere ge„
ven door de Junior Constitutional
Club 'te Londen, zeide de Engelsche
premier, dat de aanwezigen niet
veel inlichtingen zouden krijgen ten
aanzien der soort van mislukte cri
sis. waarover de bladen in de laat
ste dagen vol hadden gestaan. Hij
kon zich onmogelijk voorstellen wat
heil juiste doel was geweest van de
Nederlandsehe regeer ing met haar
jongsten stap Blijkbaar had zij geen
spoor van bevoegdheid om te spre
ken uit naam van onze vijanden,
die thans op het vasteland van Euro
pa verblijf houden.
Salisbury venschte alle hulde te
brengen aan de vriendschappelijke
gevoelens van de Nederlandsehe re
geering. De Engelsche regeering
kon niet' inzien, op welken grond
of'uit welke Beweegredenen of met
welk doel deze merkwaardige stap
gedaan was. Hij kon alleen ver
moeden dat de Engelsche pro-Boers
er verantwoordelijk voor waren.
De spreker herinnerde er aan,
dat men nu in een tijd gekomen
was waarin vele dergelijke wen
ken gegeven zouden worden. De
e Age reden dat hij wees op din-
ven die op zichzelf niet zeer be
langrijk waren, was deze: ze kwa
men cup een tijd, waarin men meer
moest hechten aan de inblazingen
dn rede dó" on die van het. go-
moed. Er zou bij vele beminnelijke
en uitnemende menschen een
wensch kunnen opkomen dat wij
alles opofferden om een vrede aan
een te lappen, die natum-liik niet
duurzaam kon zijn. Maar men
moest in het oog houden dat er nu
geen sprake kon zijn van overgevoe
ligheid. Wij zijn in een zakelijke
kwestie gewikkeld, en nu dient tot
het einde toe doorgewerkt te wor
den. Wij verlangen veiligheid en
wij zouden niet alleen gaarne, maar
met groote vreugde bet herstel van
den vrede aanvaarden, indien daan
bii de rechten des Konings en de
veiligheid des Rijks gewaarborgd
werden. D->ze veiligheid is de eeni-
ge beloond:.r die wi' verlangen voor
al onze verliezen en opofferingen.
Er war n. voegde Salisbury er
bij. nog andere kwestie" die oven
wogen moesten worden als de oor
Ir uit was. De handhaving van
Engeland's positie tegenover Ierland
was het gewichtigste onderwerp,
dat het Rijk te behandelen had.
Indien d::ze pogingen ooit faalden,
zou het Rijk voor het grootste go-
vaar staan dat het ooit had gekend.
Dat waren heel wat belangriike.r
kwestiön dian de oorlog in Zuid-
Afrika.
Van het oo rings terrein komen he
laas minder blijde tijdingen. Vol
gens een telegram va." 'lehener,
Dinsdag uit Pretoria afgezonden
heeft Byng's colonne uit Lieben-
bergvled oprukkend, na een nach-
teüjken marsch commandant Wes-
sels aangevallen. De Engelschen ver
overeten de twee stukken geschut
d kolonel Firman afgenomen wa
ren, en het laatste kanon van De
Wet. De Boeren hadden 5 dooden,
6 gewonden en 27 gevangenen. Tot
d> gesneuvelden behoort veldkor
net Wessels .terwijl kapitein Mul
ler. van de staatsartillerie, gevangen
is genomen. Het verlies aan de zij-
de-r Engels dien is licht. Dezen ver
meesterden buitendien drie wagen?
met schietvooraad, en 250 paarden
en muilen.
Deze Bóeren-nederlaag is zekei
ernstig genoeg, al is het verlies dei
kanonnen ook niet zoo erg vooi
troepen, die zich sr.el moeben voort
bewegen. De Engelsche verliezen,
worden niet opgegeven. Er wordt
alleen gezegd, dat ze licht zijn,
Later zal wel blijken dat bet
aantal gedooden en gewonden
aan Britsche zijde toch nog
aanmerkelijk ma g genoemd wo-i
den. Daarentegen zijn de Boo
ren-ver liezen niet zoo heel groot.
We verwachten dat dit échec
licuilktsn.
Naar het Duitsch
van
A. NO ÉL.
Sedert drie dagen liep de le lui
tenant Detlev von Bode de straten
van Metz plat om naar geschikte
gemeubileerde kamers te zoeken.
Hij was eerst sedert kort met zijn
regiment hier aangekomen en had
tol nu toe in het Hotel de Paris ver
blijf gehouden. Langer dan anders
was hij in de „alLemanswoning",
zooals hij een hotel noemde, geble
ven omdat de algemeene klacht over
de in Metz te huren woningen hem
tot nu toehad afgeschrikt, maar
eindelij^ had hij er toch toe beslo
ten. Er zou toch wel iets geschikts
ts vinden zijn.
Maar werkelijk, de beschrijvin
gen waren niet overdreven geweest.
Wat had hij sedert drie diagen al
niet te vergeefs gezoc-htl In alle wij
ken der oude vesting, in den om
trek van den Dom en van de Para
deplaats, in de Romer- en Esp 1 ar
nadesbraat, aan den oever van de
Moezel, waartegenover het Theabjr-
plein die huizen tot aan het water
reikten, eindelijk in het stadsge
deelte op 1 't Chambrière-eiland,
tusschen d'e Fransche en Dieden-
hovensche poort, dat dicht bij zijne
kazerne was. Hij was er reeds
bijna toe overgegaan om het zoeken
voor een poos op te geven om we
der op adem te komen, toen hij in
de Belle Islie straat nog een bordje
zag hangen waarop kamers wen
den aangeboden.
Hij bleef staan en bekeek het
huis. Het was een grijs gebouw
van twee verdiepingen, donker ge
verfd, met een eenvoudig front,
maar niet zoo kaal ais de andere
huizen die er naast stonden, want
dezo geleken meer op groote kas
ten met venster-openingen. Het had
iets deftigs, van die wonderlijke
Fransche voornaamheid, waarvoor
Detlev eeme zekere voorliefde ge
voelde. Onder het dak sloot een
kroonlijst de fapade af en voor de
vijf ramen was mooi oud ijzer tra
liewerk. Het huis zag er oud, stil
en ernstig uit, maar niet verwaar
loosd.
Laat ik het nog eens probee-
ren", dacht Detlev en trad door d~
aan den zijkant gelegen deur het
voorhuis binnen. Terwijl hij
naar iemand omzag om hem te
woord te staan, kwam hem uit de
tuindeur een nog ai te groote, flinke
vrouw te gemoet met grijs baar,
doch dikke, blonde vlechten. Zijne
vragen werden door haar in ge
brekkig Duitsch, op aarzelenden,
slependien toon beantwoord. Det
lev begreep het dadelijk, een
Duitsch officier zou in deze woning
niet welkom zijn. Dit verrasUe
hem niet. In verschillende nette
huizen was hij blijkbaar onder het
een of andere voorwendsel en met
nijdige blikken afgewezen; deze
openden zich waarschijnlijk alleen
voor Fransche huurders. Het zou
hem hier wel eveneens gaan, of
schoon de vrouw er niet vijandig
uitzag, alleen maar verlegen.
Zij was niet de vrouw des hui
zes of de verhuurster, maar de
vrouw van den portier. De woning
bestond uit een zit- en een slaap
kamer. De vrouw roemde de ka
mers zeer, maar wist niet of zij die
mocht verhuren. Madame was ziek.
Eerst toen Detlev er bepaald op
aandrong de kamers te zien. liet de
vrouw schouderophalend hare be
denkingen varen en zette zich in
beweging. Haar volgende, beklom
Detlev een uitgesletene en donkere,
hoewel voldoend breeds steenen
trap* en kwam op een schemerach
tig portaal, een kleiin langwerpig
vierkant met een deur in het mid
den van elk der drie muuropper
vlakten die de trap begrensden.
Door de glazen deur aan de linker
zijde viel van boven genoeg licht
om den weg te vinden. De por
tiersvrouw ging naar die glazen
deur en verdween er achter. Een
minuut later kwam zij terug met
een sleutel in de hand. waarmede
zij du dubbele deur in het middel
ste muurvak opende.
Als ik u verzoeken mag, zeide
.zij met eeme uitmoodigende hand
beweging. U kunt altijd de ka
mers wel eens zien. Het verplicht
tot niets.
Detlev trad binnen en bevond zich
in een ruim, hoog vertrek, dat aan
genaam afstak bij alle-s wat hij vroe
ger gezien had, al was het blijkbaar
dat het in lang niet bewoond was
geweest. Dit was duidelijk merk
baar- aan de bedompte lucht die er
heersclit aan den neteldoekschen
zak om de kroon en de grijslinnen
overtrekken die de canapé en de
stoelen met kussens aan den rech
terkant van den muur voor de slof
moesten beschutten. Daar de Belle
Isle Straat aan den oever der Moe
zel ligt had het huis geen overbu
ren en het daglicht viel ongehin
derd in de ruimte. Bij dit licht
hekeek Detlev nauwkeurig de in
richting van de kamer, het goed on
derhouden ï'ococo-behangsel, aan de
linkerzijde de grijs marmeren
schoorsteen, waarin zich een mooie
ijzeren haard bevond en vooral de
groote mahoniehouten schrijftafel,
die aan den rechterkant in den hoek
bij het raam stondWaarachtig,
in geen der andere woningen had
hij zulk eene volledige inrichting
aangetroffen! Zijne hegeleidster
lichtte de overtrekken der kussens
op om hem het „velours d' Utrecht"
te wijzen. De kleur was reeds
sterk verbleekt, maar Detlev ge
voelde zic-h door deze teekenen van
den ouderdom eer aangetrokken
dan afgestoolen. Toch moest hij
lachen als hii zich dit vertrek als
de kamer van een Duitsch officiet
voorstelde. Zoo ongeveer moesten
in 1870 de belegeraars in Versailles
hebben gewoond. Boven de canapé
hing een donker landschap, dat ei
als een c-opie van Poussin uitzag, op
den schoorsteen stonden op voor
uitspringende steunsels twee geel
achtige bustes, die Detlev vermoed
de Cormeille en Racine te moeten
voorstellen, ten-wijl zich in het mid
den een beeldje van de Maagd van
Orléans bevond en achter de schrijf,
tafel op een console verhief zich ee n
borstbeeld van Lode wijk de Veer
tiende. Ever. zoo geheel Fransch zag
de slaapkamer er uit. waar men
door een behangseldeur inkwam.
Het ledikant was een groot, breed
mahoniehouten stellage met. gordijn
en besloeg den geheel-en achterkant
van de kamer. De groote waseft-
'tafel met het mooie porselein be
viel Detlev uitermate en hij vroeg
de vrouw dan ook naar den huur
prijs. Zij noemde nog al een hooge
som, zeker om hem af te schrik
ken en scheen eenigszins verwon
derd dat het verwachte „te duur"
uit bleef. Integendeel antwoordde
Detlev kalm: Goed, ik zal de ka-
mors nemen.
