NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Didier's Verloofde.
19e Jaargang.
Zalerdag 8 Februari 1902.
No. 5709
HAAHLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN
Voor Haarlem por 3 maandenV 1.2» IjSfea Van 1-5 regel. 50 Ots.; iedere regel meer 10 Ots. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gerestigd is (kom der gemeente), is d° J* 4er Adrertentiên ran 1-5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden 1-30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden, 1.65 Reclames 30 Cent por regel.
Afzonderlijke nummers0.02^ l'L, 33 Bureaux; Gehonw Het Spaamc, Kampersingel 70, vlak hij do Turfmarkt.
Qeïllnstreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.S7K Telefoonnummer der Itedactie «00. Telefoonnummer der Administratie 183.
tt da omstroken en franco per post 0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiëa
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks* behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSuec.} Parijs SP** Faubourg Montmartre.
Damde».'e Dagblad Tan 8 Febr.
Wat o.a.:
Do militaire toestand in Zuid-
Af ika, Zucht naar vrede in En
geland, Het „interview0 van de
„Gaulois", De neutraliteit der V.S.
Kijkjes om ons heen.
AUvertentiën
VOOE HET
Zaiardagavondnummer.
Meermalen zijn wij tot ons leedwe
zen genoodzaakt Advertentien af te
wijzen voor liet Zaterdagavondnum
mer, die des Zaterdagsmorgens pas
worden bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaatsing,
dan is inzending op Vrijdagavond noo-
dig, uitgezonderd natuurlijk kleine ad
vertenties of familieberichten, die
moeilijk vooraf kunnen worden inge
leverd,
DE ADMINISTRATIE.
Politiek Overzicht.
De Times" bevat een telegram
van haaa* correspondent te Preto
ria. d.d. 4 dieaer, over dien militai
ren toestand. Hierin wordlt gezegd,
dat er sedert veertien dagen weinig
verandering is gekomen, al blij
ven de Emgelschen vorderingen ma
ken. Maar wegens de groote ver
spreiding van de vechtende Boeren
is het weink waarschijnlijk dat de
gevangenneming van Botha, de Wet
of andere aanvoerders, een gevoe
lige uitwerking zou hebben buiten
hun sfeer van actie. Echteir zou de
verzwakking van het verzet In het
een of andere district de Engelschen
in staat stellen elders een girooter
aantal troepen samen te trekken,
wat den voortgang van de krijgs
verrichtingen zou verhaasten. Men
zal zich overigens aan de oorlogs
kansen moeten toevertrouwen wat
de gevangenneming van deze aan
voerders betreft, omdat deze laat-
sten op dit oogenblik zooveel moge
lijk zorg dragen voor hun persoon
lijke veiligheid.
Tengevolge van de gevangenne
ming van Viljcen en van de krijgs
verrichtingen van de Engelsche
troepen ten noordien van de DeLa-
goarl::n, hebben verspreide groe
pen. die sedert ©enigen tijd niet
meer cloor de Engelsche troepen ver
ontrust zijn,, zich samengetrokken
in de buurt van Pelgrimsrust, on
der bevel van Schoeman.
Trichardt. die de taak op zich
heelt genomen om de Boeren in zijn
district in hun verzet te stijven,,
spreekt hun van vrede en van on
afhankelijkheid. Het hoofdkwartier
van Trichardt is de S'teenkamps-
berg: hij beschikt over een com
mando van 250 man dat de Boeren-
regeering beschermt.
Muller staat met 200 man op 40
KM. ten noorden van Belfast.
Beijers is op het oogenblik ten
O. van Pietersburg.
Ten zuiden van de Del a go a-lijn
zijn de Boeren, onder aanvoering
van Piet Viljoen en Prinsloo, aan
gelokt door berichten over die aan
wezigheid van proviand en de af
wezigheid van Engelsche kolonnes,
tear westen van de politieposten
doorgedrongen, wat bewijst dat er,
ondanks de verdedigingslinies, in
geen enkel district veiligheid is te
genover zulk een beweeglijken vij
and.
In het oosten van Transvaal zijn
de Boeren in kleine commando's
verdeeld. In het westen van Trans
vaal geen verandering.
In den Vrijstaat zijn de blokhuis
linies van Heilbron naar Botha's
pas en van Kroonstad naar Har-
rismith klaar, en deze linies zullen
van veel nut zijn voor de operaties
in deze streken.
In de Kaapkolonie moet de ver
schijning van de Boeren, onder aan
voering van de beide Wesselsen in
het midden van de kolonie als een
tijdelijke inval" beschouwd wor
den.
Een Inval echter, die den Engel
schen wellicht duur te staan zal ko
men.
Intusschen heeft men nu een nieu
we manier gevonden om den oorlog
„uit" te maken.
In het Bri'tsche Lagerhuis zeide
Bal four dat er met de mail van den
lsten afschriften van de met Ne
derland gewisselde nota's waren ge
zonden aan Mi loer, en deze zou te
legrafisch worden geïnstrueerd,
aan Kitchener te vragen, ze aan de
Boeren commandanten in het veld
mede te doelen (Toejuichingen).
Labouchère vroeg of het antwoord
van Lansdowne op de Nedenland-
sche nota zoo moest worden opge
vat. dat, indien de bevelhebbers
der Boeren een voorstel deden tot
eeoe re,geling, zulk een voorstel ter
overweging zou worden opgezon
den naar de Ewgelsohe regeering,
en of voorstellen tct vredesonder
handelingen die Steijn ©n Schalk
Burger mochten doen, ook zouden
worden opgezonden. Chamberlain
antwoordde bevestigend op beide
vragen.
Uit het bovenstaande blijkt wel
dat in Engeland ook bard naar den
vrede verlangd wordt.
Maar de eischen door de twee
oorlogvoerende partijen gesteld loo-
pen te veel uiteen, om een spoedig
einde der vijandelijkheden waar
schijnlijk te maken.
Buitenlandsch Nieuws.
De grappige Kitchener.
Zelfs Lord Kitchener schijnt, als hij
in critische stemming verkeert, de
Boerenverliezen in de rapporten van
zijn onderbevelhebbers wel wat mal
te vinden.
Sommige van de niet al te fortuinlijke
colonne-bevelhebbers, schrijft Bennet
Burleigh aan de ..Daily Telegraph",
hebben de gewoonte om. na de ver
melding van het kanon- en geweer
vuur, dat zij op de Boeren hebben ge
richt, te vermelden: Men zag verschei
den BoeTen uit het zadel vallen. On
langs seinde Lord Kitchener terug: ,.Ik
hoop, dat zij zich bij hun val niet be
zeerd hebben."
Mevrouw de Wet.
Dinsdag werd in 't Engelsche Lager
huis het volgende tooneel afgespeeld:
De Ier J. Dillon vroeg, of het waar
was dat mevrouw Christiaan de Wet,
nadat haar huis door de Engelsche
troepen afgebrand was, gevangen was
genomen en naar een concentratie
kamp gezonden; of zij nu in een
kamp is en zoo neen, wat de Engelsche
overheid met haar gedaan heeft.
Lord Stanley, financieel secretaris
van oorlog, antwoordde: „Ik heb geen
bepaald bericht, maar zoover ik weet
is deze diame in een vluchtelingen
kamp".
Dillon: ,,Is zij nu in een concentra
tiekamp?"
Lord Stanley: „Ja, meneer".
Dillon: „Schandelijk, allerschande
lijkst." (Toejuichingen van de Ieren;
eenigen roepen „Schandelijk!")
Een Ier: „Chamberlain lacht!"
Laster.
De onthullingen van de „Daily Maal"
met betrekking tot dr. Kuyper hebben
tot strekking om aan te toonen, dat
deze van jaren her een boezem
vriend is geweest van president Kru-
ger. Dr. Kuyper zou ofschoon hij
voorgaf op eigen hand te handelen,
zijn vredsvoorstel achterbaks met Kru-
ger bedisseld hebben. Daarom noemt
het blad hem een onbrtrnuwbaar vre
desapostel. Laffe praatjes dtusl
Het „interview" van de „Gaulois".
Een der correspondenten van het
„Alg. Hbldi". te 's-Gravenhage schrijft:
Nu uit het beweerde vraaggesprek
van een medewerker van de „Gau
lois" met dr. A. Kuyper allerlei ge
volgtrekkingen worden afgeleid, heb
ik den Minister verzocht mij mede te
dieelen wat er van aan is.
De Minister verklaarde op een ver
zoek van de „Gaulois" uit Parijs te
heben geantwoord dat van een inter
view geen sprake kon zijn. Maar de
vertegenwoordiger van het Parijsche
blad bleek reeds in Den Haag te zijn
en is toen uit hoffelijkheid door den
Minister niet afgewezen doch in diens
huiselijken kring ontvangen. De her
haalde pogingen van den journalist
om het gesprek toch naar een inter
view te sturen, zijn door den heer Kuy
per steeds gestuit, zoodat de „Gaulois"
zijn vraaggesprek heeft moeten samen
stellen uit rafels van het algemeene ge
sprek en goeddeels uit uitingen van
dir. Kuypers huisgenooten. Zoo herin
nert zich de heer Kuyper dat het een
van zijn huisgenooten was die
merkte dat velen in Engeland de over
tuiging hadden dat koning Eduard den
oorlog graag vóór zijn kroning zou be
ëindigd zien.
Het is deze uiting die de „Gaulois"
in verwrongen vorm door den heer
Kuyper zelf heeft doen zeggen en
waarop nu o. a. de „Times" een min
welwillende onderstelling heeft opge
trokken.
De neutraliteit der Y. S.
De Engelsche bladen behandelen
nog voortdurend het schandaal met
den aankoop van paarden voor het le
ger in Zuld-Afrika, Er is, gelijk men
weet, een commisssie van onderzo eik
benoemd om na te gaan lioe 't is kun
nen gebeuren, dat het legerbestuur
voor zoovele duizenden ponden is op
gelicht.
Bij de behandeling van deze zaak in
het Lagerhuis zeide de afgevaardigde
luitenant-kolonel Lee, dat hij, gedu
rende den oorlog militair attaché te
Washington zijnde, door de welwil
lendheid van een hoogen ambtenaar
gebruik kon maken van do adviezen
van den voornaamsten paardenkundi-
ge (chief horss expert) van het Ameri-
kaansehe leger, nl. bij den aankoop
van Amexikaansche paarden voor Z.
Afrika.
Corbin, adjudiant-generaal van het
Amerikaansche leger, zegt nu, blijkens
een Reu ter-telegram uit New York,
dat er tusschen het departement van
oorlog en Lee of iemand anders geen
stukken gewisseld zijn, die Lee's be
wering staven, en dat er ook geen chief
horse expert in het Amerikaansche le
ger bestaat.
Dat mag waar wezen, maar het is
moeilijk te twijfelen aan de juisthedd.
van overste Lee's getuigenis, dat hij
door bemiddeling van een hoog Ame-
rikaansch ambtenaar bij F a aenkoop
van paarden voor het Engelsche leger,
oorlogvoerende tegen de republieken,
profijt heeft getrokken van het advies
van een ambtenaar van het Amerikaan
sche leger, hoe diens titel ook wezen
moge.
Zoo wordt dus in de Ver. Staten die
onzijdigheid betracht-
Wei-h ai-Wel.
Reuter verneemt, dat Lord Ons
low Maaildag in het Britsche Hoo-
garhuis eene mededeelinig zal doen
over Wei-hai-wei. De berichtgever
van de „Westminster Gazette" deellt
bij gerucht medie, dat Wei-hai-wei
aan Duitschlamd zou zijn afgestaan.
Algemeene Berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Een telegram van Kitchener, den 3en
uit Pretoria verzonden en in hoofd
zaak uit Londen overgeseind, dient op
een punt in zijn voliedigen tekst weer
gegeven te worden. Er staat: „In het
N. van den Vrijstaat zijn vier co
lonnes bezig geweest de commando's
van Louw te verstrooien".
De Engelsche verlieslijsit van Dins
dagavond geeft alleen aan, dat er den
30en J anuari een yeoman gewond is te
Zwartfontein.
De hurnara heeft te Londen en
Southampton paarden voor Zuid^-Afri-
ka aan boord genomen.
Bennet Burleigh, de correspondent
van de „Daily Telegraph" doet een
kostelijk verhaal van Lord Methuen,
„dien onvermoeiden en onvervaarden
leidsman." Ziehier het verhaal: „Om
eenige Boeren in de val te krijgen.
deed hij oen snellen nachtelijken
tocht. Ongelukkig was de nacht stik
donker en had hij geen goede gidsen.
Met groote behoedzaamheid voorttrek
kende, kwam hij plotseling in de buurt
van een konvooi, hij vloog er op af en
vermeesterde het Het was zijn eigen
konvooi, hij was in een cirkel getrok
ken." Wij vermoeden, dat deze ver
meestering van een konvooi een bij
drage zal geleverd hebben tot de „bij
ongeluk" gedooden en gewonden op
de verlieslijst.
Reuter seinde Woensdag uit Kaap
stad: „Na een tijdsverloop van ruim
twee jaar wordt de beperkte wekelijk-
sche mailtreindienst naar het Noor
den morgen hervat". Hoe dikwijls Is
do hervatting van dien dienst al aan
gekondigd!
De verliezen!ijst toomt aan, diat
er bij elkaar vijf man zijn omge
komen en 27 gewond bij de botsing
van d'e twee «^©.pantserde treinen (bij
Burgersdoirp op 31 Januari) waar
over den 3dien werd geseind.
CHINA.
De „Times" verneemt uit Sjanghai,
dat na den dood van Li Hoeng Tsjang
een toenadering is gekomen tusschen
China en Japan, op den grondslag van
hervormingen in het onderwijs en van
bevordering van de Japansche belan
gen.
ALLERLEI.
Uit Konstantinopel wordt aan de
„Echo de Paris" geseind; dat de Sul
tan van Koweit aan Engeland mede
deelde, dat, zoo de kanonnen niet wor
den weggenomen, de Turksche regee
ring troepen zal zenden en het geschil
zal onderwerpen aan de uitspraak van
het Hof van Arbitrage te 's-Graven-
age.
Men spreekt van een tegenbezoek dat
keizer Wilhelm voornemens zou zijn
in Juli aan den Czaar te brengen. De
uitnoodiging daartoe moet tijdens de
laatste samenkomst te Dantzig gedaan
zijn. De Keizer zou belangwekkende
schietoefeningen van de marine-artil
lerie te Reval bijwonen en den Czaar
daarna naar Kroonstad en Petersburg
vergezellen.
Hoewel, in verband met de ontijdi
ge openbaarmaking van de geheime
aanschrijving van staats-secretaris Tir-
pitz, reeds allerlei ambtenaren van 't
Duitsclie departem. van marine e- a.
zijn ondervraagd, is men nog niets
verder gekomen met het onderzoek van
de zaak. Tegen den verantwoordelij
ken redacteur van de „Vorwarts" is
een strafvervolging ingesteld, omdat
hij weigert zijn zegsman te noemen.
Een oud-ondciwijzer heeft in een
vlaag van verstandsverbijstering
den Bulgaarschen minister van on
derwijs Kautsjef met een revolver
schot gedood.
Uit Londen wordit geseind, d.d.
6 Februari;
Renter's agentschap heeift aan
gaande de loopende geruchten over
Afghanistan bericht gekregen, dat
er dergelijke geruchten bij hei, mi
nisterie voor lndië ontvangen zijn.
Di t wees er echter op, dat er in het
besrin der lente nog wel meer ge
ruchten zullen opduiken. Er schijnt
geen enkel bericht te zijn over de
geloofwaardigheid er van.
Stadsnieuws.
Haarlem, 7 Febr. 1902.
De gemeente als werk
geelst er. Men schrijft uit Haar
lem aan het Volk:
Bij den laatsten sneeuwval nam da
gemeente Haarlem voeg het oprti-
men mannen in dienst tegen 15 cent
per uur. De democraten in den Raad
zullen wel niet nalaten het dage-
lijksch bestuur over dit lage Joon
te onderhouden.
Arrondissements-Rechtbank.
Uitspraken.
Terechtzitting van 6 Februari 1902.
1. H. Mandenmaker, dienstbode te
Alkmaar, diefstal, 4 maanden gev.
straf.
2. A. van Kordelaar, lmpknceht té
Heemstede, en R. J- v. d. Voort, los
werkman te Haarlem, diefstal gepl.
door twee personen, de le zes maan
den gev. straf, de 2e 14 dagen gev.
straf.
3. G. F. J. Klumper, slagersknecht
te Haarlem, verduistering. 9 maan
den gevangenisstraf.
4. A. Th. van Oldenmark, bakkers
knecht te Haarlem, opz. vernieling,
een maand gev. straf.
5. H. F. Kleinenbroich, zonder be
roep, te Haarlem, verduistering, zes
weken gev. straf.
6. Th. van der Moolen, schippers
knecht te Haarlem, opz. vernieling,
een maand gev. straf.
7. P. Baltus, tuinder te Heems-
kerk, jachtovertreding, f 6 boete of 3
dagen hechtenis (appèl kantongerecht
Haarlem).
8. G. van der Werken h. v. W. Bag
german, zonder her. te Velsen, dief
stal. 10 boete of 10 d. hecht.
9. A. C. A. van Engelen, rijkswerk
man te Zaandam, mishandeling, 14
dagen gev. straf.
10. J. N. Kwantes, polderwerker te
Assendelft, mishandeling, een maand
gev. straf.
11. W. H. Poons, werkman te Haar
lemmermeer, mishandeling, 14 dagen
gev. straf.
Uit de Omstreken.
Benuebroek.
Dat de nog niet lang geleden alhier
opgerichte afd. van de Noord-Holland-
sche vereeniging „Het Witte Kruis"
zich in de algemeene belangstelling
mag verheugen, blijkt wel uit de om
standigheid dat de afd. nu reeds ruim
1U0 leden telt, en beschikt over een ge
zamenlijke contributie van ruim ÜUO.
Buitendien mag ze gebruik maken tot
weaeropzeggings toe van de ijskelder
van de ilartenkamp.
De letterlievende vereeniging da
Vriendschap gaf NV oensdagavond een
goed geslaagde uitvoering in „de Nieu
we Geleerde Man" alhier, bestaande in
twee aardige tooneelstukjes en verder
eenige voordrachten. Jammer dat er
niet veel publiek was, want de spelers
doen zeer hun best om het publieic
aangenaam bezig te houden. De
1) CIliilttOK.
Naar hel Duitach
van
A. N OEL.
O, ever de woning zult u wel
tevreden ziin, zeide Madame Joss
mei voile overtuiging.
Men ziet toch in dit huis niöfc
gaarne een Duitscher. Beken het
maar!
De vrouw lachte verlegen'.
Och, hemel! het kostte veel
heel veel moeite o mer toe over te
gaan maar als u eenmaal in het
huis woont, zal niemand u iets in
den weg leggen. Men moet er zich
maar in schikken. U kunt het toch
niet helpen. Dus tot Maandag, heer
luitenant! M.et deze ©enigszins raacb
gelachtige woorden die Detlev ech
ter wel kon begrijpen, deed zij de
huisdeur voor open en liet hem
met oen vriendelijken blik lachend
uit. Dat klinkt erg bemoedigend!
zeide Detlev voorlijk bij zichzelf.
Maar ik ben nu ten minste onder
dak! Het werd tijd!
Aan een in den hoek van de ka
mer geplaatste ouderwetsche kast,
waarvan het ou ders te gedeel te een
commode met drie schuifladen uit
maakte. terwijl het middelste ge
deelte als men de deksel opsloeg,
als schrijftafel kon gebruikt wor
den, zat Marguérite Dormans met
een huishoudboek voor zich, waarin
zij het een en ander opschreef. Even
als deze least waren ook de overige
meubels van donker, door den tijd
zwartgew orden en zeker ook worm
stekig hout. De zeer diepe, maar
niet even breede kamer, wier twee
ramen op dien tuin uitzagen was
geheel in donkere kleuren gehou
den; donker behangsel en gordij
nen en evenzoo donkere kussens op
canapé en stoelen gaven die kamer
zelfs bii helder daglicht geen vrien
delijk aanzien. Bovendien was nu
nog een der vensterluiken gesloten
en door het andere raam viel het
was laat in den namiddag voor
Marguérite nog slechts even vol
doende licht op die schrijftafel om
haar cijfers te kunnen zettenDe
achtergrond van de kamer bleef in
de schaduw en men kon bijna niet
zien dat daar in een alkoof waar
voor het gord'üi was weggetrokken
een breed ledikant stond dat bijna
de geheele ruimte vulde. Eerst als
men er dicht bijkwam, kon men
bemerken dat onder den donkerroo-
den. door dunne stijlen gedragen he
mel, eene magere, oude vrouw lag,
met trekken,, die eenmaal schoon
moesten geweest zijn, maar nu zoo
hoekig waren geworden dat zij zelfs
in de schemering, die alle lijnen
verzacht, nog onverminderd scherp
uitkwamen. Marguérite was met
hare cijfers '•©reed gekomen en liet
nu diep in gedachten de ellebogen
op den schrijflessenaar rusten.
De schemering nam toe en liet
het laatste spoor van licht verdwij
nen,. toen een hevig geraas boven
haar hoofd het jonge meisje uit ha
re mijmering deed opschrikken.
Wat is dat? vroeg een matte en
toch nog schril klinkende stem uit
het bedl
Niets, mama, niets, zeide Mar
guérite geruststellend. Het zijn ze
ker de kinderen van den agent. U
weet. zij zijn onverbeterlijk. Hare
stem klonk niet geheel onbevangen.
want zij wist dat zij onwaarheid
sprak. Ditmaal beschuldigde zij de
kleine levenmakers ten onrechte,
want het geraas daar boven werd
door madame Joss gemaakt, die het
kamertje voor den oppasser van
den Duitschen officier opruimde.
Marguérite, klonk het weder
uit het bed.
Mama?
Heb je de kamers verhuurd?
Ja, mama.
Aan wie?
Het is eeneen ambtenaar,
mama. Hij schijnt vermogen te
hebben, de prijs was hem niet te
hoog.
Waarbij is hij aangesteld?
Bij bij d'e Regeering.
Bij de Duilsche Regeertng?
Ik weet het niet zeker, mama.
Misschien ook niet bij de Regee
ring. Het is helaas! eén Duitscher.
Dat kon niet vermeden worden.
Maar wij hebben niets met hem te
maken. Wij zullen hem nooit zien,
nooit
Weder een oogenblik van zwij
gen. Boven werd geweldig leven
gemaakt. Nu werd zeker de over
tollige groote kast. die zoo zwaar
was, uit h. t. kamertje weggenomen.
Maar in weerwil van dat geraas
kon Marguérite duidelijk het zwa
re zuchten u. v moeder hoeren., die
zich met moeite in haar bed om
keerde.
Doe maar geen moeite, zeide
eindelijk Madame Dormans op
snv -ken toon. Alsof ik zijn sa
bel niet heb hoornen rammelen toen
hij in het salon was. Ik weet dat
het er een van hen wasje
denkt zeker, dal het zoo gemakke
lijk is om je moeder te bedriegen?
Mania! riep Marguérite uit,
smartelijk getroffen.
Nu, laat maar, ik weet immers,
voegde zij er zachter bij, dat je mij
dat leed wilde besparen. Maar moest
het dan gebeuren?
Het moest niet, antwoordde
Marguérite dralend, maar in onze
omstandigheden be teekent de som,
die de Pruis voor huur zal betalen,
heel wat, en wij kunnen dat geld
best gebruiken.
Je moest lieveir zeggen: de
dokter en de apotheker kunnen het.
gebruiken, dat zou juister zijn. Het
zon er mij ook niet slechter om
gaan als ik kon besluiten om die
twee af te d'anken. Maar je laat
mij geen rust en het is alleen ter
wille van jou dat ik zoo met mij
Iaat knoeien.
Het gaat toch béter na hel
laatste drankje?
Ja, ja, nog een laatste uitstel.
Met dien Duitschen moordenaar als
buurman zal het des te sneller ach
teruit-0 an.
Laten wij billijk zijn! Hij heeft
tenminste aan dat moorden niét
m.uegedaan. Bii is nog geen der
tig
Des 1 erger.
Wil ik hem het geld terug zen»
den? Wil ik hum afschrijven? vroeg
M m ucx'ite.
Mevrouw Dormans zuchtte. Neon
kind. Vergeef je moeder als zij je
verwijtincen maakt over iets wat
je voor haar bestwil Joel. zeide zij
na een poes zwijgen op geheel ver
anderden, diep treurigen toon. Ik
weet dat je sedert den dood van
Monsieur Bolsèque niet meer met
het huishoudgeld uitkomt. Maar
dat is zeker, God alleen weet, hoe
pijnlijk het voor mij is dezelfde
lucht met dien Duitscher te moo
ten inademen.
Een verdriet, ma, dat je jezelf
op don hals hebt gehaald. Waarom
in een stad gebleven waar men niet.
