NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Bidier's Verloofde.
19e Jaargang.
Vrijdag 21 Februari 1902.
No. 5720
HAARLEMS DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJSADVERTENTIÈN
Voor Haarlem per 3 maanden1.21) Van 1—5 regels 50 Ots.; iedere regel meer 10 Gts. Buiten Let Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen iu den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bq Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door Let geLeele Rijk, per 3 maanden1.65 jBw fiHWBE»? ^r~jM Reclames 30 Cent per regel.
Afzonderlijke nummers0.02f£ Bureaux: Gebouw Het Spanrue, Kampereingel 70, vlak bq de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.371a Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122,
u de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van Let Arrondissement Haarlem is Let uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan Let Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publitité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31b" Faubourg Montmartre.
Haarlem'b Dagblad Tan21 Febr.
bevat o. a.:
De toestand in Oost-Transvaal,
Depêches van Kitchener over do
krijgsverrichtingen in December,
De Transvaalsche goudmijnen, Bi
jhard Kelsey, De zaak-Terlaan.
Officieele Berichten.
Do BURGEMEESTER Vim HAAR-
LEM, brengt bij deze ter kennis van
de ingezetenen dezer Gemeente, dat
het op den 17en Februari j.l. executoir
verklaard kohier No. 7 op de Bedrijfs
belasting dezer Gemeente, dienst 1901/
1902, op heden aan dien ontvanger der
directe belastingen is ter hand gesteld.
Wordende de ingezetenen tevens
herinnerd, dat de belastingschuldigen
verplicht zijn hunnen aanslag op den
bi j de wet bepaalden voet te voldoen.
Haarlem, 19 Februari 1902.
Burg. en Weth. voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris,
J. W. VAN BILDERBEEK L. S.
Politiek Overzicht.
In de Zuid-Afrilcaanschie Republiek
schieten de Engelschen niet hard op.
Het telegram door die Times" uit
Bankkop ontvangen is echter nog al
optimistisch, gesteld. Daarin wordit
dd. 15 dezer bericht, dat sedtört 26 Jan.,
toen er 98 Boeren ingerekend werden,
er uit oostelijk Transvaal geen groot
voordeel te vermelden is geweest. De
Boeren zijn nu door en door bang en
meer dan ooit op hun hoedie Groo-
lendeels houden zij zich goed uit die
huurt. Door de blokhuizenlinies lang.
zaam uit te breiden komt men een
groote moeilijkheid', waarmed men in
dezen oorlog te strijden had, nl.
de afstanden, te boven. De vijand is
nog- bij lange na niet geknipt, maar
het gaat er heen. De blokhuizen be-
perken toch de bewegingen van den
vijand en vermeerderen daardoor de
bewegelijkheid der Engelschen. Tot
zoover gaat alles goed, doch wat nu
komt is minder mooi: De laatste ver
eende bewegingen tegen de Wet heb
ben een zeker aantal troepen aan deze
streek onttrokken. En het is te vree
zen, dat de operaties die weldra in
andere oordien gebeuren moeten, de
slagvaardigheid van dlo troepen hier
nog meer zullen verminderen. Hoe ge-
we as c lit liet echter is om het hooge-
veld eens voor al van dien vijand te
zuiveren, in de eerste maanden zal dat
.werk zeer langzaam moeten gaan.
En misschien is liet van meer belang,
dat de aandacht eerst op andere stre
ken gevestigd wordt, tot er moei* blok
huizen opgericht zijn.
Zuoals men ziet, verwacht die be
richtgever alles van het blokhuizen-
stolsel .een stelsel dat reeds door alle
deskundigen is veroordeeld. Reden tot
bezorgdheid'is er dus voorloopig niet.
tl,
•it.scha ministerie van oorlog
•I dépêches van Lord Kitche
ner openbaar gemaakt, loopeanis tot
8 Januairi, met bijzonderheden over de
Icrijgsverrichmgen in ZuidPAfrika.
Kitchener verklaart dat er in die
maand! December in de meeste richtin
gen goede vorderingen zijn gemaakt,
vooral In oostelijk Transvaal, (men
heeft hierboven juist geliezen dat
Engelschen daar tegenwoordig lang
niet fortuinlijk zijn. Red.) „waar de
krijgsverrichtingen van Bruce Hamil
ton met voortdurend succes beloond
zijn, en waar de verbetering in den
toestand,1 gekenmerkt is door een be
vredigende toeneming in het aantal
vrijwillige overgaven."
De algemeene toestand was bij die
afzending dier dépêches als volgt: „Ten
gevolge van dlo uitbreiding van het
blokhuisstelae! is die strijdmacht van
die Boeren nu feitelijk beperkt tot vier
bepaalde streken. In oostelijk Trans
vaal houdt generaal Louis Botha nog
een talrijke, maar afnemende strijd
macht bij elkaar tusschen de grens
van Swaziland en de blokhuislijn van
Brugspruit naar Waterval; in heit wes
ten blijven de generaals de la Reij
en Keinp in het moeielijke terrein tus
schen dten spoorweg naar Mafeking en
den Magaliesberg; in die noordoostelij
ke districten van de Oranjerivier-kolo
nie hebben die Wet en ex-president
Steijn nog een betrekkelijk groot en en
vastberaden aanhang in hun macht,
die pas bewijzen heeft geleverd van
zijn stoutmoedighedd en initiatief bij
dien aanval; en in de Kaapkolonie
wordt de streelt ten noordwesten van
de lijn van Kaapstad naar de Aaa* on
veilig gemaakt door verscheidene hen
den rebellen, bijeengehouden door
avonturiers uit de gewezen nepuhlie>-
ken. Elders zijn kleinere comman
do's te vinden, maar hun sterkte is
onbeteekenend1, en hun gebrek aan on
dernemingsgeest. geeft vermoedelijk
blijk van verminderde belangstelling
in den nutfceloozen strijd) waarin zij
zoo lang betrokken zijn geweest".
Ton aanzien van de Wet's taktiek
maakt Kitchener de volgende opmer
kingen:
„De krijgsverrichtingen in do
Oranjerivier-kolonie zijn in de afge-
loopen maand gekenmerkt door een
groot vertoon van ondernemingslust
en vastberadenheid van den kant van
de volgelingen van de Wet, die, naar
men zegt, ten gevolge van de beraad
slagingen in een krijgsraad op 11 De
cember zijn vroegere taktiek aanmer
kelijk gewijzigd' heeft. Hij besloot
zijn manschappen in verscheidene
grootere corpsen samen te trekken,
die, terwijl zij aanraking met een
groot getal Engelsche troepen zouden
vermijden, de gelegenheid zouden af
wachten om plotseling geïsoleerde af-
deeliingen of sappeurs-afdeelingen aan
liet eind van onze afsluitings-linies
aan te tasten. Van deze nieuwe tak
tiek van den Boeren-aanvoerder zijn
al eeltige vastberaden gevechten het
gevolg' geweest, düe, in weerwil van
de overrompeling en de nederlaag van
een van onze kleinere beweeglijke co
lonnes (Tweefontein), m. i. met vol
doening begroet mogen worden, om
dat zij waarschijnlijk aan 's vijands
vermogen om dJen strijd voort te zet
ten een sneller einde zullen maken".
Tot nu toe hebben de feiten dJen En
gelschen veldheel* in het ongelijk ge
steld en er ie geen reden om verande
ring in dezen stand van zaken te ver
wachten. Hoe de Wet's taktiek ook
moge zijn, ze is altijd beter dan die
der Britten. Dat staat vast.
Buitenlandsch Nieuws.
Onwaarschijnlijk.
De „Daily Express' beweert het vol
gende onwaarschijnlijke verhaal uit
goede bron vernomen te hebben.
Generaal Botlia zou den 13en Jan.
door Bruce Hamilton gevangen ge
maakt zijn ,toen deze een Bóeren-kamp
bij Knapdaar vermeesterde. De ge
vangenen werd'en in kleine groepen
verdeeld en Botlia zou zich bevonden
hebben bij de gevangenen die onder
bewaking van <le achterhoede waren
gesteldl Een afdeelmg Boeren kwam
in allerijl tot ontzet opdagen- Te mid
den van de verwarring, vond Botha
toen een middel om te ontsnappen en
zoodra hij veilig was, brachten de an
dere gevangenen uit welk een kost
bare prooi de Engelschen zich had
den laten ontgaan.
Richard Kelsey.
De zich noemende „burgemeester"
van Pretoria, de landsverrader RL
chard Kelsey Loveday, die behalve als
lid van 't hoogste wetgevende lichaam
in Transvaal, den Eersten Volksraad,
ook in andere hoedanigheid meer dan
eens trouw had gezworen aan de ZuidL
Afrikaansche Republiek, heeft, gelijk
Reuter reeds geseind heeft, Dinsdag
die eerste vergadering van den Preto-
riaanschen gemeenteraad onder de
Union Jack gepresideerd en daarin
medegedeeld, dat Pretoria ook onder
EngeJsch gezag over Transvaal regee-
ringszetel zoude blijven.
Laffan seint nu, ter aanvulling
hiervan, dat deze verklaring die groot
ste voldoening heeft verwekt in Pre
toria, omdat men zich daar ernstig be
zorgd maakte, tengevolge van de hard.
neltkige geruchten over het tegendeel,
die een ernstig nadeeügen invloed op
zaken hadden. Men beschouwt Lo-
veday's medledeeling als feitelijk gelijk
staande met een officieele verklaring.
Vast goed zal nu niet alleen zijn waar
de behouden, maar er zal druk bijge
bouwd worden. Er zijn reeds groote
plannen beraamd ,wier uitvoering nog
steeds wacht op een officieele bevesti
ging van Loveday's woorden. Zoo
hangt daarvan o. a. af de oprichting
van oen aantal gebouwen ter waarde
van ruim f 400,000. De beslissing dei*
Engelsche regeering in voor Pretora
gunstigen zin, zal ook aan de terugkee-
rendle réfugiés ten goede komen, daar
er daardtior voor allen werk zal zijn.
Do handelswereld is nu weer op haar
gemak. Ten slotte zal zegt Laffan
de beslissing vertrouwen geven, aan de
Hollandseh-spreikende bevolking, d'ie
erg op het denkbeeld van verandering
van hoofdstad (lees: residentie; Pot-
chefstroom is hoofdstad der Z. A. R.)
tegen was.
Behalve met deze zakelijke miede-
deelingm verraste die waardige En
gelsche burgemeester van Pretoria, te
vens Transvaalsch Volksraadslid, den
gemeenteraad' op een politieke ontboe
zeming, die zijn karakter nog meer
tot eer strekt dan zijn weerzin wekken
de, gluiperige medewerking aan den
aa*beid, eerat der Engelsche zooge
naamde concessie-commissie te Preto
ria, later aan dien der gedfeporbeer-
den-commissie te Londen, waar hij I
speciaal zorg heeft gedragen, dat zijn
oude vrienden, de Hollanders, niet te
veel kregen. Hij hield namelijk ook een'
warme lofrede op Milner. Loveday i
noemde dezen man, die almede de
grootste verantwoordelijkheid draagt
voor de ellende, die Engeland ter
wille van de kapitalistische bende,
over Transvaal en de zuster-republiek
heeft uitgestort, een van Engeland's
grootste staatslieden en hij koesterde
niet den minsten twijfel of de Hoogel
Commissaris zou de belangen van al-I
len in gelijke mate behartigen. Hij
(Milner) was naar dit land gekomen
om het op te bouwen en het te her
scheppen, en allen gevoelden, dat rij
in zulke handen veilig waren!!!
Zoo sprak op Maandag 17 Februari
de progressieve Transvaalsche patriot
R. K. Loveday, L. E. V.
De Transvaalsche goud mijnen.
Jean Carrère, de welbekende en gees
tige Fransclic oorlogscorrespondent,
die langen tijd uitmuntende schetsen
van het Zuid-Afrikaansche oorlogster-
re in heeft geschreven, maar nu in
Frankrijk is teruggekeerd, bespreekt
in de „Echo de Paris" de kwestie der
Transvaalsche goudmijnen. Hij zegt,
dat als een geschiedkundig feit nu
wel voor ieder, die zich een nuchter
oordeel kan en wil vormen, eindelijk
vaststaat, dat dezen oorlog om die
mijnen is begonnen. In die tweedei
plaats bespreekt Carrère de vraag,'
waarom de Boeren die mijnen, de oor
zaak der verwoesting van hun land,
niet vóór de ontruiming van Johan
nesburg vernield hebben, wat, volgons
zijn ervaring, dioor liet Engelsche le
ger zelf uit haat tegen die goudmijn-
zwendelaars met groot' genoegen zou
de zijn waargenomen Hij verhaalt,
hoe een Engelscli generaal bij dien in
tocht in Johannesburg uitriep: „O! die
stommelingen, wat een ezels! Wij moe.
ten er ter wille van die vervloekte
goudsjacheraars voor vechten en die
Boeren zelf laten de mijnen met vre
de. Zij verdienen waarachtig wat zij
krijgen!"
Ten slotte zegt Carrère hoe hoofd
zakelijk dioor het optreden van den
Fransclien consul-generaal Aubert te
Pretoria voorkomen is, dat d'e mijnen
verwoest zijn,, wat hij een geluk acht.
Consul Aubert wees president Kruger
on de door dezen reeds te vergeefs tot
bedachtzaamheid aangespoorde heet
hoofden onder die jonge Boeren en de
Iersche brigade op het onverstandige
van een vernieling. En zijn overtui
gende argumenten, zijn herinnering
aan de groote Fransche en Duitsche
belangen bij de mijnen, zegepraalden.
Men achtte de sympathie op het vaste
land meer waard, dan de vernieling
van goudmijnen, waaruit men toch
geen schilfertje goud kon wegnemen.
Geen onvoorwaardelijke overgave
Op de vergadering van het algemeen
bestuur* van de National Liberal Fede
ration was Woensdag een drukke op
komst van gedelegeerden. Er werd
een motie voorgesteld door het uitvoe
rend bestuur, waarbij de politiek van
onvoorwaardelijke overgave veroor
deeld en verklaard werd dat een op re
gelmatige wijze tot stand gebrachte
vrede, voorvloeiende uit een behoor
lijke regeling, noodzakelijk was voor
de toekomstige bevrediging en veilig
heid va?i hot land. Hulde wordt ge
bracht an den machtigen stoot dien
Lord Rosebevy aan zoodanige politiek
hqeft gegeven, en een beroep wordt
gedaan op alle liberale parieme-mts-
lecfien om CampbeÜl Bannerman te
steunen bij de verdediging van deze
politiek.
Van andere zijde werd een amende
ment voorgesteld, strekkende om
moties clie te Derby met betrekking
tot den oorlog zijn aangenomen, op
nieuw goed te keuren en hulde da
brengen aan den stoot dien Roseberv
had gegeven aan een vredelievende
pol't'-ek.
Dft amendement werd warm bestre
den en er volgde een zeer opgewekte
beraadslaging, in den loop waarvan
krachtig op eenheid werd aangedron
gen. Het amendement werd ten slotte
ingetrokken en de moties van het uit
voerend bestuur aangenomen te mid
den van een zeer geestdriftige mani
festatie.
Dfl onlusten te Barcelona.
Telefonisch is uit Barcelona door de
„Impartial" bericht ontvangen dat er
te SabadelL en Tarassa ernstige dinge
zijn gebeurd, maar dat het, wegens
de censuur, onmogelijk is ze bekend
te maken. Te Hosta Franca is er ook
een ernstige botsing geweest. De sta
kers hadden barricades opgeworpen
en de troepen voerden een charge uit
met de bajonet. Tal van werklieden
zijn gekwetst. De universiteit en alle
scholen zijn gtesrloten. Alle hoofden
van werkliedenverenigingen zijn ge
vangen gezet.
Algemeene Berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Ds. Fraser, de schoonvader van pre
sident Steijn, is, naai- men verneemt,
tegenwoordig op parool te Bloemfon
tein. Ds. Fraser is een broeder van
den bekenden J. G. Fraser, maar dien
boelen oorlog door een oprecht aan
hanger van de Afrikaander zaak ge
bleven.
De mijnen te Barberton hebben ver
lof gekregen tweemaal zooveel mate
riaal aan te voeren als in Januari.
Verschillende mijnondernemingen ho
pen in Maart weer aan 'twerk te gaan.
Een onbelangrijke verlies lijst voot
vandiaag: ier aanvulling van de lijst
betreffende Klip rivier worden nog eer.
man als gesneuveld en een kapitein en
oen man als gewond opgegeven. Van
de op 13 Februari vermiste manschap
pen van do stadswacht van Barkly
West blijken 1 gesneuveld en 3 ge
wond te zijn.
Do twee gebroeders Geldenliuisen,
rebellen uit de buurt van Graaf Rei-
net, zijn schuldig bovonden aan hoog
verraad ©n poging tot moord. De
oudste is ter dood veroordeeld, die an
der tot levenslangen dwangarbeid.
ALLER! Ff
De Fransche Min. v Oorl. heeft aan da
conseils de revision een aanschrijving
gericht, waarbij helt ..onder de maal"
wordt afgeschaft. Ook degenen die
geen 1 M. 54 lang zijn. zullen bij ge
noegzame lichaamssterkte moeten
worden ingelijfd bij de militie.
Stadsnieu ws
Haarlem, 20 Febr. 1902.
Bij beschikking van Z. E.
dien Minister van Oorlog is aam den
lo teling der lichting 1902, A. IIo ogen-
dijk, op grond van art. 114 der mili
tie wet uitstel van eerste oefening ver.
leend voor een jaar.
A1 s d i r re t e u r v a n d n j:> a s doof
de Liedertafej Amstel s Werkman opge-
richten cursus voor muziek is benoemd
de heer L. Robert alhier, en wol me', in
gang van 15 Februari 1902.
Soli Deo Gloria. Donderdag
27 Febr. e.k. zal do Chi*. Zang-vereen'!
ging Soli Deo Gloria een uitvoering
geven, en ditmaal in het Brongebouw.
Daarbij zullen medewerkenMej. 1.
van Breemen, sopraan; en de heeren
E. J. Hoefman, baritoji; F. van der
Werff, tenor; K. II. Kerkhoff, violist:
terwijl de heer C. H. B. Tollenaar de
begeleiding op zich genomen, heeft.
Voor een afwisselend program is zorg
gedragen.
Kantongerecht.
Uitspraken van 19 Februari 1902.
K. K., te Haarlem, wegens overtre
ding dier Nat. MilMaewet, f 1 of 1 h.;
J. J. C. D., idl, wegens door het ge-
rneenbebestuur opgeroepen de ver,
olschfce opgaven niet doen voor bevol
lcingsregisfcers, tot f 25 of 5 di h.; J. II.
te Zaandam, wegens niet gehoorzamen
aan liet bevel van dien kanaal-beambte,
tot 3 of 1 d h.; A. C. te Haarlem,
wegens overtreding dier Drankwet, tot
f 20 of 10 d. h.; W. H. v. M., id., we
gens overtreding dter Arbeidswet, tot
2 maal f 2 of 2 maal 2 dl. li.; K. W., te
Wijk aan Zee en Duin, wegens over
treding der Wapenwet, tot 7 d. h.; J.
M. A K., te Haarlem, wegens over
treding der Jachtwet, tot f 1 of 1 d. h.;
W. S., te Velsen, id'., tot 7 d. h.; W.
W., te Wijk aan Zee en Duin. id., id.;
M. K., te IJmuid'en, wegens overtre
ding dei* Spoorwet, tot f 1 of 1 d. h.;
A. V., id. id. id.; E. F. S., to Haarlem,
wegens een onder haar hoede staand
X-cuilittoi
Near het Duitsck
van
A. NOEL.
Hij kun er ook niet veel
tijd .utu besteden; zijn dienst var-
dereb zijne afwezigheid' van. huis
juist op dö oogenblikken, diie voor
aiiri uitkijken het meest geschikt
zouden zijn geweest. De dames
Perrar.i zag hij wel heel dikwijls
het plein oversteken, maar Margué-
rite bespeurde hn daarentegen maar
zeer zelden en dan. nog bedekte die
dichte krippen sluier haar geaicht,
zoodaii hij daaronder meer naar
haar moest radieu, dan dat hij haar
werkelijk had herkond.
Het werd lenteLang waren
de laatste ijsschoren uit d'e Moezel
verdwenen, het was zoel i-n. die tucht
en de Hemel nam wedJea* een zui
delijke blauwe kleur aan. De heu
vels om Metz waren heerlijk groen
van het jonge gras. dlait daar op
schoot. Aan de boonnen m de lia
nen vertoornden zich dikke knop
pen waarin do sap rijpte, terwijil
vele reedis''mot een zacht groen waas
waren over togen. Dag aan dag
maakte de lente meer vorderingen
en. ontdekte men uitbottjopen ear
spruiten daar, waar tob nu tae- al
leen dorre takken, waren, geweest.
In de lucht zweef dien: reeds die zwa
luwen, maar nimmer had Detlev
aan dat nieuw ontluikende leven zoo
weinig aandacht geschonken als in
dit jaar. Hij had te veel met zijn
eigen toestand tie doen. Niet alleen
dat hij zijne, hopelooze neiging voor
Marguerite niet kon -overwinnen,
hij leed er nog meer ondier dan in
deirï beginne. Het beste voor hem;
zou. maar zijn om zijne overplaat
sing te vragen.
Er deden zich echter omstandig
heden voor die hem nieit aMeieai aan
overplaats wie", maar zelfs aan. ©en
geheele verandering van werkkring
deden denken. Reeds sedert maan
den schreef zijn oom., wiens erfge
naam hij zou zijn, brief op brief om
hem te overreden den bonten rok
uit te trekken, en bij. hem op zijin
landgoed té komon om tijdig te-
kunnen Loeren daarover lalden* ais
moester op be treden. Zulk een.
hem ten deel gevallen erfenis goed
be beboeren was ook een schoone
levenstaak ,cn zijn vader had altijd
gewenscht hem als landheer te. zien.
Detlev was ook ui-et ongeneigd den
wensch van zijn oom te vervulten,
maai' had het nog altijd) uitgesteld:
een beslissende stap te doen. Al
moest hij ook door zijne liefde zon
der uitzicht Jijden, toch was dat
1 ijlden hem lief. Metz verlaten
stond gelijk met voor -eeuwig van
Marguerite te scheiden. En zij was
immers nog nietgetrouwd, de laat
ste vonk van hoop was nog niiet uit-
gebluischt. Maar in April 'totem de
breode lanen om Metz groen wer
den en de boschj.es langs de Moe
zel vol bloesem stonden, kreeg de
ouid'e heer op Rheinfeld een lichten
aanval van beroerte;, waarvan me
vrouw Van Bode haar zoon kennis
gaf. Daarbij drong zij er sterk op
aan nu toch den wemsah van den
oom te vervullen, want het land
goed had een meester noodig
S-poedig daarop schreef de oom een
brief vol weemoedige voorgevoe
lens van. een naderend einde. Hij
wilde nog zoo gaarne zijn neef zelf
in zijn .nieuwen werkkring inwij
den» eni zijne Laaltebe levensdagen
door zijne tegenwoordigheid zien
opvrootijkeaa. N-u stond Detlev op
het keerpunt. Hij nam voorloopig
een lang Paaschveriof en diende te
gelijker tijd zijn verzoek om ont
slag in. Hij maakte alles voor zijn
vertrek in gereedheid met het be
wustzijn, dat hij nooit meor naar,
Metz en zi jn regiment zou terugkee-
ren
Op een zooien April-dag, die de
stad in. een. bad van lentelicht doop
te maar waarvan zijn gemoed niets
bespeurde, liep hij door die stad om
bij zijne suoerieuren, kameraden
en humnie families afscheidsbezoe
ken af te leggen.
De gang naar majoor Pröhl had
hij tot het laatst uitgesteld, want
daarna wilde hij ook nog bij haar
gaan. Een afscheidsbezoek zou zij
hem toch wed gunnen. Hij had! het
tot haar huwelijk in Metz willen
uithouden om de laatste schaduw
van hoop vaet te houden, totda/t zij
onluerroepeli'k zou verbonden zijn,
maar die pÜn duurde to lang. De
laatste maanden waren, onverdra-
gelijk «rnveest Hot zou onmanne
lijk zi in zich nog langer aan deze
hopelooze 9mart over te geven, hij
moest daarheen gaan waar zijn I
plicht hem riep.
De majoor sprak belangsbellend
met hem over zijne omstandigho I
den en vooruitzichten en gaf hem
groot gelijk dat hij aan den wensch'
van zijm oom had toegegeven. Als
het er weder op los mocht gaam.,1
dan zijlt ge er toch weder bij! Ik
wenschte wel dat ik twintig jaren'
geleden een oom had gehad die mij
zoo iets ten deel had laten vallen!
Vervol-gons werd er nieuws van heb
regiment 'bespraken en eindelijk
noemde de majoor ook zoo als ge
woonlijk zijne jonge huisjuffrouw,
de kerk ©n het kerkhof! een© mooie
afwisseling in de prachtige lente
dagen! Vandaag moet zij nog een
bijzonder leeslijk kwartiertje gehad
hebben,, het arme ding!
Waarom? vroeg Detlev wel een
weinig te driftig.
Verheelt u, begon de majoor
met ziine gewone langzaamheid, he
den morgen toen zij in de kerk
was. kwam de po&tbodo mij ©m
brief brengen en wilde toen hij
haar gaan... de deuren gesloten...
de hodie wilde den brief onder de
deur schuiven: maar ik zeide: Geef
maar hier, ik zal er wel voor zor
genGoed. De bode vertrekt...
Ik koer het groote couveirf. in die
hand om,, het was open... dan mag
m;en, het toch inzien en ik nam liet
dikke papier er uit en keek lvet dan
ook inNatuurlijk was hot in
liet, Erausch. een lang. zinneloos ge
krabbel d'e majoor verstond maev
weinig Erausch Go duivel kon
het. lezen! Maar de namen vielen
mij op. Mademoiselle A! phone ine
Duval of Durnonf of Dubois, dat?
weel ik niet meer en wat kon-
het mij ook schelen? en een mijn
heer gaven kennis van hunne ver
lovingEr. due-mijnheer, da't was
het vreemd©De heerWie
denkfc u wel dat het was? Detlev's
spanning was ten toppunt gerezen.
Hij maakte oen beweging van on
geduld.
Hij heette, ze id© de ander mei
een plechtig dreunende basstem, of
ge het gei co ven, wilt of niet Hij
heette Duller Movel!
Detlev sprong op en staaixf* d©n
ouden heer verward irt het gezien*..
Onmogelijk!
(Wordt vervolgd).