Aan da reizigers en stokers.
Kijkjes «m ons heen.
«en voor een wagemonas met stal
ling aan de Nieuwstraat voor den heer
E. H. Rrokmeier.
Yel8en.
Alhier is weder een geval van besmet
telijke ziekte (febris typhoidea) gecon
stateerd.
Het aantal schoolgaande kinderen op
de 3 bewaarscholen op 31 Dec. 1901 be
droeg in deze gemeente SOI Jongens be
neden G jaar en 26 van 6 jaar en ouder;
173 meisjes beneden 6 jaar en 13 van 6
jaar en ouder, dus een totaal van 374
kinderen van beneden 6 jaar en 39 van
6 jaar en ouder.
Krijgsgevangen Boeren.
De „Daily Mail" behandelt, wel wat
voorbarig, in eeai artikel de vraag,
wat er met de krijgsgevangen Boereu
gedaan moet worden, llaar betoog
komt op 't volgende neer.
In al de vroegere oorlogen, die En
geland gevoerd heelt, waren dte gevan
genen geregelde soldaten en matro
zen, die veilig ineens hun vrijheid
konden herkrijgen bij het totstandko
men van dein vrede. Maar in het ge
geven geval vertegenwoordigt die vij
and) het gehoede volk, en moet het on
zeker blijven, of zijn vijandigheid; niet
zal herleven na de bevrijding. De ge
vangenon zelf zijn waarschijnlijk over
moedig gewordten tengevolge van het1
voortduren van den oorlog, en men
moet bij het overwegen van do vraag,
wat te doen met de ruim 40,000 man
die in Engel&nd's handen zijn, reke
ning houdfen met wat de 10,000 die
(naar de schatting van de Daily Mail)
op dit oogenblik nog doorvechten, &1
hebben gedaan om den 6trijd te rek,
ken.
En dan kan men allen niet gelijk
behandelen. Het zou onrechtvaardig
zijn dat do tegenstanders die het hardi
nekkigst en bitterst zijn geweest, hun
vrijheid zouden herkrijgen een paar
weken na hun gevangenneming, ten-
wijl dezulken die naar red» geluisterd
hebben en minder verbitterd waren,
een lange gevangenschap te verduren
hebben gehad. Men kan er dus niet
aan denken ,al de gevangenen onmid
dellijk na het eindigen der vijandelijk
heden in vrijheid te stellen. Twee
dingen zijn allermeest noodig: schif
ting en blijvende verwijdering. Blij
vend moeten verwijderd' worden uitj
ZuidkAfrika die „vreemd» huurlingen,
zooals de gewezen Duitsche ondieroffi
cier Schlel". Zij hebben geen recht
om naar Zuid-Afrika terug te keeren,
en het ie waarschijnlijk, meent de
„Daily Mail", dat een groot gede-elt»]
van degenen die nog In het veld staan,
verdacht worden van tot dteze klasse
te behoorenl Schifting moet verder
gemaakt worden tusschen de Boeren
die zich nu reeds in krijgsgevangen
schap bereid hebben verklaard om den
eed van trouw af te leggen, en de on.
▼ereettelijken. De eersten hebben het
recht om voor die anderen terug te
keeren.
Voor het gros van de gevangenen moet
het een of andere stelsel van terugzen
ding bij gedeelten worden aangenomen,
zoowel in het belang van henzelf als
van Engeland. De toestand van het land
waarover de krijgsverrichtingen zich
hebben uitgestrekt, laat niet toe dat er
een groote bevolking terugkeert. Verder
zal het verscheidene jaren duren eer het
land weer voldoende voorzien is van
vee, dat nu ln uitgestrekte gebieden fei
telijk verdwenen is.
De onvermijdelijke vertraging in de
terugzending van een groot aantal gevan
genen zal natuurlijk voorstellen ten ge
volge hebben, strekkende om hen elders
dan in Zuid-Afrika neer te zetten. Men
moet geen dwang in deze zaak gebrui
ken, maar bona fide voorstellen betref
fende overbrenging, naar Zuid-Amerika
bv., zouden door de gevangenen zeiven
ln overweging kunnen genomen worden.
Het is waarschijnlijk, vervolgt de „D&ily
Mail" dat de onhandelbaarste Boeren
zulk een aanbod zouden aannemen, en
him vertrek zou de taak van de Eogel-
schen verlichten en de gevoelens van
minder vijandige elementen, die door
hen kunnen opgestookt worden, verzach
ten. Verder moet men vragen, of de ge
vangenen terug moeten gezonden wor
den naar hun vroegere hoeven en woon
plaatsen, of naar het een of andere nieu
we district binnen een bepaald gebied
ln Zuid-Afrika.
Kortom, do gevangenen kunnen maar
niet zoo in vrijheid gesteld worden. Als
men dat deed, zou men de verwarring
in Zuid-Afrika maar grooter maken en
gevangenen zelf aan ontberingen
blootetellen. Er zou nieuwe oneenigheid
komen en de kloof zou niet gedempt
worden.
De oplossing moet dus in verschillen
de richtingen gezocht worden door ver
wijdering van alle vreemde elementen,
schifting van de kalme elementen van
de onverzettelijke, de terugzending van
het gros bij gedeelten over een tijds-
rulmte van twee of drie Jaren, en ooor
de gevangenen de keus te geven van
zich elders te vestigen. Slechts op d»ze
wijze kan men veel last en een tweede
crisis in Zuid-Afrika vermijden.
Binnenland.
J. D. Fransen van de Putte, f
Woensdag is, gelijk wij reeds met
een enkel woord meedeeldien, in den
ouderdom van 79 jaar te 's Gravenhage
overleden de heer J. D. Fransen van
de Putte, een der Staatslieden die in
dien lande langen tijd het meeste
gezaghebbengehad, en wiens woord
ook thans nog, ondanks zijn hoogen
leeftijd, van grooten invloed was.
De heer Fransen van de Putte was
sedert korten tijdl ongesteld; men kan
z-cggen, dat hij tot het laatste oogen-
blik bijna op zijn post is gebleven,
laatstelijk als lid der Eerste Kamer.
De heer Fransen van de Putte werd
geboren te Goes op 22 Maart 1822. Oor-
spronkelijk was hij bestemd voor den
zeedienst; van October 1835 tot Februar
ri 1838 was hij adelborst 2e klasse.
Het scheen echter den werklustigen
jongen man in militairen dienst niet
al te zeer bevallen, althans hij hing
spoedig zijn degen aan den kapstok
en begaf zich in de koopvaardij.
Meer dan 10 jaren voer hij op Indië.
nL van 1838 tot 1849, toen natuurlijk
nog per zeilschip, enop de Kaap de
Goede Hoop.
In 1849 aanvaardde hij op Java een
betrekking als administrateur bij eene
suikerfabriek te Besoeki; later werd
hij daarvan huurder en ten slotte eige
naan; hier vond hij gelegenheid om
het eerst de viije tabakscultuur in te
voeren.
Tien jaren later, in 1859, keerde de
heer Van de Putte naar Nederland
terug, waar reeds spoedig de aandacht
op den werkzamen man viel.
Rotterdam vaardigde hem in 1862
naar de Tweede Kamer af; in 1863
werd hij door den Koning benoemd
tot Minister van Koloniën. Onder zijn
betuur was het, dat de Atjeh-oorlog
uitbrak.
••en hij ln Mei 1866 als zoodanig
aftrad, werd hij opnieuw door Rotter
dam als lid der Tweede Kamer afge
vaardigd. Bij herhaling trad hij dlaar-
na op als Minister van Koloniën, ook
in Augustus 1872.
In Augustus 1874 afgetreden, na de
bekende Atjeh-kweslie, werd hij in
October van dat jaar gekozen tot lid
der Eerste Kamer van Zuid Holland;
tevens vaardigde Hoorn hem af naar
de Tweede Kamer.
Voor laatstgenoemd district opteer
de hij; tot 1880 bleef hij hiervoor zit
ting hebben; toen werd hij opnieuw
door de Provinciale Staten van Zuid
Holland tot lid der Eerste Kamer geko
zen.
Op grondi .van votorloopige bespre
kingen is het plan ontworpen om te
trachten een coöperatieve keuken te
stichten.
Min. Yan Asch ran Wyek
is in 't diaconessenhuls te Utrecht ge
opereerd. De kunstbewerking geschied
de door professor Narath en is zeer be
vredigend afgeloopen.
Naar Jerusalem.
Naar men mededeelt uit goede bron
vernomen te hebben zou H. M. de Ko
ningin-Moeder voornemens zijn dezen
zomer een reis te maken naar Jeruzalem
en het Heilige Land.
Coöp. keukens.
Eenige huisvrouwen te Amsterdam,
.e een poging wilden dioen om coöpe
ratieve keukens te stichten, ten einde
zich te bevrijden van de etenkokerij,
hebben een berekening gemaakt, die
op het volgende neerkomteen keu
ken die voor 50 personen kookt, kan
de porties leveren a 25 cent per por
tie. in deindichting gebruikt. De hoe
veelheid voedsel bedraagt dan onge
veer 1 L.. zoodat een stevige man er ge
noeg aan heeft Personen die weinig
eten. kinderen e. d. kunnen dus met
minder dan een geheel portie volstaan
Voor het rondbrengen van het eten zou
indien de personen niet te ver uit el
kander wonen. 5 cent verhooging noo
dig zijn. De raming is opgemaakt door
Mej. Meljboom, directrice van de Am
sterdamsche Huishoudschool, zoodat
een goede kwaliteit van voedsel bij
practische uthroering verzekerd kan
zijn.
Het jubileum van den Paus.
Zoowel door het afleggen van een
persoonlijk bezoek als door het afge
ven van naamkaartjes aan de nuncia-
tuur te 's Gravenhage, in welk gebouw
aan het Bezuidenhout de zaakgelastig
de van het Vaticaan .de heer Giovanini.
Maand, receptie verleende gaven vele
dames en heeren uit katholieke krin
gen in de residentie blijkvan belang
stelling in het zilveren feest van den
Paus. De receptie was meer van par
ticulieren aard1. Hoewel het corps di-
plimatique Zondag na afloop van het
To Deum in de kerk in de Parkstraat
den pauselijken vertegenwoordiger
reeds geluk wenschte met het jubileum
gaven toch ook Maand, nog enkele ver
tegenwoordigers van buitenlamteche
mogendheden of andere leden der le-
gatiën op bovengenoemde wijze blijk
van hunne belangstelling, ingielijks
de minister van buitenlandshe zaken.
Yalsche munter.
Zondag is door de gemeentepoli
tie te Terneuzen gearresteerd en naar
liet Huis van Bewaring te Middelburg
overgebracht zekere G. N., wegens 't
uitgeven van valsche kwartjes en dub
beltjes, die bij zeide te vervaardigen
voor broches. Deze persoon was in
den Haag wegens het uitgeven van
valse lie guldens in hech tenis genomen
maar hield zich gek. Opgesloten ln
een krankzinigengesticht, ontvluchtte
hij met een. makker daaruit op 13 Fe
bruari, ging naar Dordrecht en maak
te zich daar aan gelijke praktijken
schuldig, waarom de officier van ju
stitie aldaar de aandacht vestigde op
den man, dis zich beurtelings Beuse
link en Lamroan noemde. Toen hei,
hem te warm werd, kwam hij via Ant
werpen hierheen.
Vim goeds familie, bracht hij zijne
jeugd door in oen verbeftorings-
gosticht te Namen, weaxl later koloni
aal, wegens insubordinatie gestraft,
vestigde zich met pensioen te Kortrijk
maar moest daar wegens ernstige
misdrijven vluchten, en begaf zich
toen naar Den Haag.
Zijn bovenbedoelde makker is ver
moedelijk te Haarlem gearresteerd.
Een hoogst merkwaardig
en zeldzaam geval heeft zich deze week
in „Artis" te Amsterdam voorgedaan;
één der waterboa's (Boa murina) van Su
riname, van zeer aanzienlijke lengte
13 voet bracht een dertigtal jongen
ter wereld. Deze jonge slangetjes on
geveer 65 cM. lang en van duimsdikte
die reeds geheel de kleurenteekenlng der
ouden bezitten, zijn uiterst levendig en
voortdurend in beweging; zelfs bijten zij
heftig naar de voorwerpen, die hun wor
den voorgehouden. De grootste moeilijk
heid om ze in het leven te behouden Is
wel het geschikte voedsel voor hen te
vinden, tot nog toe nemen zij uitsluitend
warme melk tot zich.
Teiiioonstelliiig Aardrijkskunde
Door den Minister van Binnenland-
sche Zaken is een subsidie verleend aan
de Vereeniglng van Leeraren aan In
richtingen van M. O. voor de door haar
in dezen zomer te houden tentoonstelling
van hulpmiddelen bij het onderwijs in
de Aardrijkskunde.
Acad. Examens
Leiden. Geslaagd voor het candidaats-
examen in de rechten de heer F. W. van
Riemsdijk.
Utrecht. Cand. Theol. 2 de heeren J.
Jape hen en G. C. A. de Roos, Kerkel.
voorber. examen de heer H. Altevogt.
De voortrekkerswoniug verbrand
Maandagavond is door onbekende oor
zaak grootendeels door brand vernield
de voortrekkerswoning op het terre'.u
der voormalige Zuidafr. expositie pan
den Bergweg, welke woning in Den
Haag stond en toebehoort aan den heer
Hldde Nljland te Dordrecht en bereidwil
lig was afgestaan.
Het tram-ongeluk.
De man, die in den nacht van Zater
dag op Zondag bij Laren door de Gooi-
sche Stoomtram is overreden en gedood,
is herkend. Het is J. v. Pommer. werk
man te Eemnes-Binnen, oud 25 jaar. Het
ongeluk moet geweten worden aan ver
regaande dronkenschap van het slacht
offer, zoodat de schuld van het perso
neel der tram geheel is buitengesloten.
INGEZONDEN MEDEÜEE-
LINüEN.
80 cent» p«r regel
Gij allen stokers, toeristen of rei
zigers, die de moeielijkheid hebt
ondervonden op Uwe tochten aan
genaam, gezond en spijsverterend
water te vinden, voorziet U in
den toekomst van een flacon Com
primés Yichy-Etat. Eenige Com
primés in een gewoon glas water
geven U in een oogwenk en als
een wonder alcalmisch gasachtig
water, zij zijn vervaardigd met
het natuurlijke zout getrokken te
Vichy uit het water der beroemde
bronnen van den Franschen Staat
Kapital, Célestins en Grande Grille.
Het gemak en de kleine omvang
dezer Comprimés heeft er hetge-
bruik algemeen van gemaakt.
Leger en Vloot.
Examen Adelborst.
De minister van marine deelt in de
„St.-Ct." mede dat dit jaar bij het Ko
ninklijk Instituut voor de Marine te
Willemsoord, na vergelijkend examen,
kunnen worden geplaatst: vijf en twintig
jongelingen als adelborst voor de ma
rine (zeedienst).
De jongelingen die aan het examen
tot toelating als adelborst voor de ma
rine wenschen deel te nemen, moeten
zijn Nederlander, en hun leeftijd tf-.i ef
zoodanig zijn, dat zij op den eeisten
September van het Jaar waarin examen
wordt aangevraagd, den ouderdom ïan
15 Jaar reeds en dien van 18 Jaar nog
niet hebben bereikt. Zij moeten olzoo
geboren zijn tusschen 1 September Ifc84
en 1 September 1887.
Het schriftelijk examen wordt aan alie
adspiranten gelijktijdig afgenomen te 's-
Gravenhage in de maand Juli a. i. en
duurt twee dagen.
Het mondeling examen, dat eveneens
te 's-Gravenhage wordt gehouden, zal
mede aanvangen in de maand Juli a
en worden afgelegd door groepen van
gemiddeld 10 adspiranten. Dit examen
duurt twee dagen.
Nadere bijzonderheden bevat de St.-
Ct." no. 53.
Sport en Wedstrijden.
Yoetbal.
De Competities.
De stand dor Westelijke le klasse is
thans:
H V. V.
H B. S.
Haarlem
Velocitas
R A. P.
H. F. C.
Rapiditas'
Ajax
2 46 16 20 1.67
1M 713 1 63
4 17 28 8 0 89
4 15 13 7 0 88
3 12 14 6 0.86
6 24 28 9 0.82
5 12 24 6 0.75
7 11 31 3 0 33
Rechtszaken.
Brandstichting door een Evan
gelist.
Maandagmorgen was de belangstel
ling van het publiek buitengewoon
groot. De heer W. C. de Crane, direc
teur der Zeeuwsche Brandwaarborg-
Maatschappij, deeldb mee hoe beklaag
de's lokaal en woonhuizen, alsmede
biograaf en reuzengraphophone voor
een gezamenlijk bedrag, met inbegrip
der roerendte goederen, voor ruim
f13,000 verzekerd waren. Het gebouw
was verzekerd voor f7000 in herbouw
en f3500 innerlijke waarde. Van den
brand is eerst weken later door be
klaagde^ vader aangifte gedaan. Een
ernstige aanvraag tot vergoeding van
schade is ecbletr nooit ingekomen.
Beklaagde in verhoor genomen wist
mede te deelen hoe die in zijn woning
gevonden wekkers, nachtlichtjes, vuur
makers enz, daair gekomen waron. Hij
ontkende te Rotterdam geweest te zijn
om de wekkers te koopen.
Hierna deed rich een incident voor.
Beklaagde werl steeds heftiger en hef
tiger en sloeg met de vuist op de tafel
en stelde zich ten slotte als een woes
teling aan. zoodat hij door verschil
lende rijksveldwachters uit de zaal
verwijderd moest worden. De zitting
werl geschorst
Beklaagda werd door den president
na heropening der zitting in de gele
genheid gesteld, ais hij het misdrijf
gedaan heeft, het te bekennen. Vooral
iemand die het evangelie verkondigt,
moet de waarheid spreken en vooral
zoo iemand mag niet volharden in het
booze. Beklaagde hield vol onschuldig
te rijn. „Zijn geweten was zoo vrij als
dat van den president"
Do officier van justitie wees bekt
op de tegenstrijdige verklaringen die
hii opgeeft betreffende rijn verblijf te
Rotterdam op den avond van den
brand,
's Middags was de officier aan het
Woord.
Eisch 8 'jaar.
Gemengd Nieuws.
Wie het meest verkocht.
De administratie der invoerrechten
in Frankrijk heeft een staat openbaar
gemaakt van den verkoop op de Pa-
rij, sche tentoonstelling van voorwer
pen, uit het buitenlandvoor zoover
daarvan invoerrecht wao te betalen.
Het meest werd verkocht door Noord-
Amerika, n.l. voor 0.8 millioen (waar
van 488.000 voor machines) cnDuitsch-
land 0.75 millioen (machines 418.000)
Dan volgen Engeland 450.000, Zwit
serland, 291.000, Italië 195.000. Rus
land, 176.000, Japan, 141.000 en België
126.000. De overige landen bleven on
der f 100.000. Hieronder is evenwel al
leen begrepen wat in Frankrijk bleef
en ook niet kleine voorwerpen, die ter
stond werden betaald en waarvan
geen invoerrecht werd berekend.
Er wordt in de wereld
ook nu men niet meer zoo roeke
loos is, 't voor brandstof te bezigen
zóóveel hout verbruikt, dat de boo-
anan 't met groeien niet meer kunnen
bijhouden.
In Amerika zint men daarom voort
durend op middelen om het langer
den cUuren en op die wijze het verba
zende verbruik te beperken.
Tot nu toe werden aan het bout alle
sappen ontnomen en vervangen door
scheikundige stoffen, welke, naar bin
nen dringende, meestal die cellen ver-
•ficheurdfen. Bij het vulkaniseeren
blijven de sappen behouden. Het hout
wordt in een gesloten ruimte met
mengeperste lucht tot 260 gr. Celsius
verwarmdl; de luchtdruk verliindert
het uittreden van alle stoffen, welke
door droge (Distillatie vooraf rijn ge
wonnen, en liet tegen inwerking van
onreine stoffen behoeden, welke ver
deeld wordien en bovendien chemisch
omgezet door de hooge temperatuur.
De poriën worden gesloten tegen scha
delijke kiemen, terwijl de inwendige
kiemen zijn gedood.
In 10 a 12 uren kan een geheel pro-
oes worden afgewerkt en in 24 uren
ongeveer 4000 dwarsliggers voor spoor
wie gen wordien gevulkaniiseerd.
Een ingewikkelde methode.
Een hoogleeraar te Gottlngen. prof.
Gauss, heeft een „ezer eenvoudigebere
kening aan de hand gedaan voor het vin
den van den datum voor Paschen:
Deel het gegeven jaartal door 19, door
4 en door 7 en noem de drie resten a, b
en c; vermenigvuldig a met 19, tel hij t
product 23 op, deel de som door 30 en
noem de rest d; vermenigvuldig dan b
met 2, c met 4 en d. met 6 en vermeerder
hun som met 3, indien het jaar tusschen
1700—1799, met 4 wanneer hot tusschen
1800—1899 en met 5 wanneer het tus
schen 1900—1999 ingesloten ls, deel deze
som door 7 en noem de rest e; tel nu,
als de som der getallen d en e kleiner is
dan 9, er 22 bij, en heeft den datum in
Maart; zoo de som grooter is dan 9, trek-
ke men er 9 af, en de rest geeft den da
tum in April.
Belangstellenden zullen vermoedelijk
goed doen met deze eenvoudige opgaaf
uit te knippen en te bewaren.
Voor algemeen gebruik kennen wij
echter een nog eenvoudiger methode: na
kijken in een almanak.
Faillissementen tydens den crisis
in de diamant-industrie.
Te Antwerpen failleerden de juwe
liers Tolkowsky met een passief van
250,000 frank, Sinne met een passief
van 40,000 fr. en Ulmun en van Reese
met f 300,000.
Voorts blijkt dat 't failliet van G. H.
Ems en Co. te Londen in geslepen d5a-
mant, waarbij eenige bekende Amster
damsclie juweliers zijn betrokken.
67,000 pond (f804,000) bedraagt en dat
van Goldstein, eveneens koopman in
©slepen diamant te Londen 18,000 pd.
f 216,000).
Te Amsterdam ging naai- gemeld
wordt de juwelier J. la Balance
bankroet met f80,000 terwijl Vrijdag de
diamanthandelaar Max Hijman daar
in hechtenis werdi gienomen wegens
bankroet slaan met een actief van 3
en naar men zegt een passief van 8
ton.
Een groot gedeelte der Amsterdam-
sche diamantwereld wordt door dit
laatste bankroet getroffen.
PolitiemMtregelen.
De aard van de voorschrift»*, die we
in de Algemeene Politievewadcmng
bijeen vinden, is duidelijk gericht ©p be
vordering en verzekering van arde en
veiligheid. Natuurlijk. Maar die veilig
heid waarnaar ze streeft, is altHd de vei
ligheid van een ander.
1 Ik gevoel, dat dit zooveel op een «rakel-
.spreuk lijkt, dat een kleine toelichting
niet overbodig is. Wanneer ik op een
grasveld loop ben ik schuldig, wani'ir
'ik per fiets op een voetpad rijd, eve i .30
!en wanneer lk een karpet uitklop buiten
don gestelden tijd eveneens. In al <!ie ge
vallen wordt door een ijverig politieman
proces-verbaal tegen mij opgemaakt. En
i waarom? Niet omdat hij bang 1«, dat ik
lop het gras natte voeten zal krijgen,
.maar omdat ik het gras bederf, dus de
orde verstoor; niet omdat ik gevaar leep
Ivan op een voetpad per fiets mijn 1 als
te breken, maar wel andere men-:hen
Ide passage onmogelijk te maken; niet
lomdat het stof van het uitgeklopt wor
dende karpet mij in de oogen zal Vie-
gen, maar een ander.
We kunnen dus zeggen, dat ik sifon
dingen mag doen, die in strijd zijn met
de veiligheid van anderen.
Maar nu onze eigen veiligheid. '«Klinkt
misschien wat vreemd, maar 't ls ich,
.dunkt mij, niettemin waar, dal de po
litieverordening ons zou kunnen bescher
men tegen ons zeiven. Dat mag bij 1-
Iwassenen niet noodig wezen, voor kin
deren is het zeker nu en dan noodzake
lijk De treurige geschiedenis van het ver
drinken van twee knaapjes achter het
I instituut-Prins is er weer een bewijs van.
.Was de een, die zich er roekeloos op
waagde, gewaarschuwd kunnen worden
I tegen zlchzelven, dan zou noch hij, noch
de edelmoedige kleine redder er bij om
gekomen zijn.
Er moest officieel verboden zijn om zich
op al te zwak ijs te wagen. Ik weet wel,
dat het niet ligt in de lijn van de veror
dening, die alleen tegengaat verstoring
van de orde ln 't algemeen en van de
veiligheid voor anderen, maar waar de
wetgever op allerlei manieren onze vrij
heid aan banden legt, daar kan hij ook
wel optreden tegen kinderlijke roeke
loosheid, in het belang van de roekeloo-
jzen zeiven.
De politie doet veel om everitueele on-
hellen tegen te „gaan". Nauwelijks 'igt
er een ijskorstje in de wateren, of de
1 agenten verschijnen op de drukst be
zochte plaatsen, gewapend met hun
dreg en menigmaal heb ik gezien of ge-
jhoord, hoe zij waarschuwden wanneer
I iemand op een zwakke plek op 't ijs wou
gaan. Maar ls eenmaal zoo'n jongen er
.op en loopt hij op het ijskorstje te daa-
!sen tot ontzetting van de voorbijgangers
aan den kant, dan kan de politie niete
doen dan hem toeroepen er af te komen.
I Doet hij dat on loopt het zonder ongeluk-
Iken af, dan mag men 't loven; doet hl]
het niet en zakt hij er misschien in, dan
jkan een van de omstanders zijn leven
I nog gaan wagen.
Toch doen die jongens het minder uit
moedwil of plagerij, dan wel uit onbe
zonnenheid. Ze denken er niet bij na. Ze
i kunnen zich voorstellen, dat zo door het
ijs kunnen zakken, maar dat zo zouden
verdrinken en dood zijn, zoover reikt
hun voorstellingsvermogen nog niet.
Hier ls aanleiding om een burgertje te
gen zichzelf te beveiligen. Maar hoe! Ik
Iheb al gedacht aan groote borden, die
I op verschillende plaatsen in de stad aab
den waterkant geplaatst zouden kunnen
.worden met een opschrift in dezen trant:
1 Het Ijs ls levensgevaarlijk.
Wie er opgaat, loopt groot
gevaar te verdrinken.
Misschien zou deze waarschuwing of
een andere in denzelfden geest menig
een nog van de gevaarlijke proefne
ming terughouden. Toch gevoel ik zelf
jhet bezwaar van zoo'n maatregel. Wan-
I neer hij een Jaar in werking was ge
weest. dan zouden de kleine waaghal-
Izen allicht zoo gaan redeneeren: „hier
'staat geen waarschuwingsbord, dus zal
het Ijs' wel veilig wezen". Met andere
woorden: de politie zou er altijd als de
kippen bij moeten wezen en nooit zoo
veel borden kunnen plaatsen, dat er geen
onbewaakt plekje overbleef.
Veel beter zou het wezen, wanneer dt
agenten de macht hadden, iederen jon
gen die tegen hun verbod op het ijs ging
of daarop bleef, een flink pak slaag too
te dienen. Maar in onzen sentimentee
len tijd mag dat niet meer.
En toch is het niet een ramp, dat
I zooals nu weer gebeurd is. een mensch
ln een opwelling van edelmoedigheid
zijn leven verliest om een roekelooze,
die doet wat hij had behooren na te ia-
ten?
Uit de Arbeiderswereld
BINNENLAND
De fabriek Rigtersbleek te Enschedë
is nu ook stop gezet.
De Amsterdamsche Juweliers zouden
een schrijven naar Londen hebben ver
zonden, tot tijdelijke sluiting der markt
BUITENLAND.
Te Goldesnes (Spanje) hebben driehon
derd mijnwerkers den arbeid neergelegd
avode klaar dat vrouw Stehle tot hem
zeide; Men zou denkem dat jc den ge-
heelen cbag geen eten krijgt, zoo ver
lk weet heeft je vader toch een goede
verdienste, of gaat er wat af?
Het kind werd! vuurrood en schudde
itei hoofd.
Dit was het nu juist waarover de
levendige, spraakzame vrouw zich zoo
bij Polde enger,die; er was bij hem niets
uit te krijgen, geen lachje, geen opge-1
ruimd woord; nooit vertelde hij het
(minste van rijn tehuis of gaf hij be
hoorlijk antwoord als naar dte zijnen
jeviviagd' werd.
De jongen is niet openhartig, zeide
zij tot haar man; hij is nu reeds bijna
een jaar bij ons aan huis en ik weet
neg altijd niet wat er in hem rit of
hij braaf is of slecht ik weet niets
Je hebt immers gezien hoe hij
voor den hond Ls, zeidie dteheer Stehle,
dan, weet Je toch genoeg.
Zij haeiLd» de schoudters op: Hij is
mijn antipathie!
Op zekeren avond toeai Poldie do
keuken wild» verlaten, viel het haar
op hoe volgepropt de schooltasch was
die hij onder dten arm droeg.
Wat heb je daarin? vroeg zij en
deed) de tascli •pen. Een paar groote
•tukken steenkool glinsterden haar te
gen. Hernial, schreeuwde rij, die jon
gen is niet eens eerlijk! Zijn domheid,
zijn lamheid, allee heb ik op den koop
toegenomen maar niet eens eerlijk!
Waarom heb je de kolen genomen? viel
rij tegen den jongen uit. Heeft je
moeder Je dat gezegd? Spreek ik
wil de waarheid weten, spreek, ver
stokte, valsche jongen; maar spreek
dan toch of
Toen zog zij hoe hij over zijn ge-
heele lichaam siicDdtendte, toen bespeur
de zij dien blik van. d'oodsangst, die
van baar op haar man werd geslagen,
en zich aan zijn gelaat als hulpzoe
kend! vastklemde.
Poldte, zeide de heer Stehle, dat
was niet braaf van je. dat mag nooit
meer gebeuren, anders zouden wij ja
moeten wegsturen
Van heden af aan krijg je 's mid
dags geen koffie meer, viel zijn»
vrouw hem in de rede, dht zal je straf
rijn!
Ik zou hem dlie koffie maar gela
ten hebben, zeide die man, toen die jon
gen was heengegaan.
Zoo? Natuurlijk, ja, je bent zeilf
ook zulk een f lauwert zou ik den
jongen anders noodig hebben als jij
niet te lui was om een uur vroeger op
te staan? Maar een man en wat uitvoe-1
reu en zich eenige moeite geven de
een iè precies als de andere. Die mijn
heer van boven komt eerst voor dien
dag als ik mijn halve dagwerk al ach
ter den rug heb, maar 'e nachts laat
uitblijven, alleen omdat ik d)e kamer
dan zoo laat mogelijk kan opruimen,
dat is rijn grootste pieizier. Ziezoo,
ga nu maar bier zitten on lees mij de
courant voor, want een mensch moet
toch iets voor zijn ontwikkeling heb
ben., dan verstel ik in tusschen je sok
ken en naai aan het goed van Polde,
want een pak moet hij hébben,dat
laat lk mij niet wegredeneerem
Stehle lacht» en nam de courant ap.
Toen zij den volgenden morgen aan
het ontbijt zaten, kwam Polde in de
keuken, veel spoediger dan anders:
Nu weet ik waarom hij zoo schuw is.
Wie? vroeg vrouw Stehle.
zDe hond op liet plein, zeide het
kind, terwijl hij zijn morgenkoffie
kreeg en snel opdronk; het brood werd
in rijn zak gestoken.
Ik ben hean gisteren nngeloopen
hij rende naar het station en snuf
felde langs alle wagens en over het
spoor altijd heen en weer; zij heb
ben hem geschopt en naar hem gegooid;
een blok heeft hij op zijn kop gekre
gen zoodat hij bloedde. Er was er een
die zeide dat ie nu eiken avond de
zelfde geschiedenis. Daarom is hij zoo
schuw, eindigde Polde.
Zoo lang achtereen had hij nog noodt
gesproken.
Zoo beval je mij beter, zeide
vrouw Stehle j» laat iemand in het
geheel niet aan het woord komen.
Ach, zei dte de heer Stehle, het
arme dier; d» hondenvanger heeft ook
al op heui geloerd, hij heeft zeker zijn
meester verloren.
Polde kwam opeens dicht bij hem
staan.
Kon men niet maken dat hij hem
terugvindt?
Wel, kreeg hij ten antwoord, ik
geloof dat hij den penning van de
hondenbelasting om dein bals heeft,
maar men kan er niet bijkomen; op
den perming staat aan wien hij be
hoort, maar men moet het eerst kun
nen lezen
Polde was plotseling voel vlugger
gew orden dan vroeger; anders nam hij
er op rijn gemak den tijd! voor om
de kolenemmers te vullen, niu liep hij
er zwaar hijgend» die trappen mede
op, en dteed ook nog dte boodschappen
die hij andfers voor den middag be
waard». Nauwelijks was de school
uit of hij wae ook reedis op het plein.
Brachten de menschen uit tie buurt het
voer niet te rechter tijd, dian ging Pol
dte naar de huizen om het te halen.
Elketn dag wierp hij de brokken voor
dten hond1 Iets dichter bij; het diër
aarzelcfe en bedacht zich; hij liet dien
knaap lokken. roepen en vleieai en
bleef hem strak aanstaren, alsof hij op
den bodem van zijn hart wilde lezen.
Eindlelijk dleed hij een stap vooruit en
PoMJe dteed dten volgendten dog zijn
best voor een tweed». Als de hond
zijn eten op had, dan zat hij tegen
over dten knaap en langzamerhand
werdJ die afstand tusschen hun beiden
al kleiner en kleiner.
Het was nat, koud, onaangenaam
weêr; vrouw Stehle stond met ean
vuurrood hoofdl in haar kleine, war
me keuken aan dte strijkplank.
Zou je den kleinen jongen niet bin
nen roepen? vroeg haar man, hij staat
diaar altijd buiten en het is zoo kowï.
Vrouw Stehle wist het wed en het
liet haar ook geen rust, maar ging het
wel aan om an derm an's kinderen in
hare won mg te Laten gewennen? Bo
vendien was het voor haar mededeel
zaam gemoed' zoo pijnlijk zulk een
achterhoudend schepsel om rich heen
te hebben. Desniettemin ging zij van
tijd tot tijd' naar de huisdeur o«n naar
hem uit te zien, «a op zekeren dag
ontwaardte rij tot haar schrik dat de
knaap een stuk oudbakken brood van
het eten van dten hond nam en gulzig
in den mond stak. Zij riep hem bin
nen.
Polde, zeg mij nu eens eerlijk,
wat heb je vanmiddag gegeten?
Hij zette weder een stuursch gezicht
en zweeg. Maar zij was van plan om
hem eindelijk aan het pra/ten te krij»
gen en wapende zich met geduld
Driemaal achtereen herhaalde zij
dezelfde vraag, wat hij vandaag gege
ten had.
Eindelijk stotterde hij: ik weet hef
nooit
Hebben zij je misschion niet ge
noeg gegeven?
Jawel.
Waarom heb j© don van het eten
van den hond genomen?
Ik heb er niet van gegeten.
Je liegt weder, ik heb het toch gö-
ziem
Hij bedacht zich: lk heb alleen
iwillen proeven of het niet te slecht voor
hem zou zijn.
(Wordt vervolgd).
