grenzeiwï frtWEje groncu aat ae u. IJ. i
S. M. aan hem afstaat.
Voor het afstaan van dien gemeente
grond! stellen B. en W. voor adressant
eene recognitie van f 0.10 per vier. M.
te doen betalen en den grond in huur
te staan gedurende 10 jaar.
Na eenige besprekingen wordt dit
voorstel goedgekeurd^ evenwel onder
bijvoeging dier bepaling, dat mocht de
gemeente binnen 10 jaar den grond
noodig hebben, deze moet worden af
gestaan, evenwel togen vergoeding
van de daardoor door adressant te lij
den schade
(PUNT 5.
Medegedeeld' wordit dat de Bloemen-
dsaalsche schoalver eeinLg i ngdo Maat
schappij Kinheim, dlirecteuren de beo-
ren Stom en Stoutjesdiijk. en die hee-
reni G. J. en J. W. Vermeulen, zich
schuldig hebben gemaakt aan overtre
ding inzake het houwen binnen 8 M.
van openbare wegen.
Aani dien. Raad/ wordt nu in deze om
advies gevraagd.
|l)e VOORZITTER zegt dat het niet
aangaat dat genoemde heeren maar
afwijken van de politie-verordening,
zonder dit aan te vragen. Maakt men
hiervan proces-verbaal op. dan wor
den de overtreders in de meeste geval
len veroordeeld! in eene kleine geld
boete doch lachen dan tevens in hun
vuistje dat zij hun zin hebben.
Iets anders, minder aangenaam voor
de overtreders, zou gedaan kunnen
worden, wanneer dé Raad zich met
deze zaken bemoeide. Vervolgens zet
epr. de verschillende uiteenloopende
overtredingen der bovengenoemde bou
wers uiteen
De heer TIDEMAN zegt dat iedere
overtreding op zichzelf staat en der
halve afzonderlijk moet behandeld
worden.
Wat die overtreding der Gebr. Ver
meulen betreft, spr. zou hun aanra
den alsnog afwijking van de politie
verordening aan te vragen.
Officieus zal htm nu te kennen wor
den gegeven aan den Raad dispensatie
te vragen. Wat de door den heer Stom
op een afstand van 4 M. van den weg
te maken mestput aangaat, wordt be
sloten hem in overweging te geven deze
put af te breken, daar de Raad hein
andtetrs geen dispensatie zal geven, en
ten slotte wat aangaat dien bouw der
school dtoor die Bloemeaidiaalsche
SchooJvereenSging, hierover werd1 nog
goeroe beslissing genomen.
De( VOORZITTER zegt nog dat bij
die indiening der plannen door den
gemeen te-architect niet gewezen ia op
de afwijking, dse men voorstond, het-
geen de hoofdfeanleiding der overtre
dingen is.
De velschillende overtredingen wor
den dus aangehouden opdat de leden
nog eens kunnen oord'eeten of zij al
dart niet diispensatië zullen verleenen.
B. en W. vragen machtiging voor
den besteller van het Rijks-telephoon-
kantoor te Overveen een nieuw rijwiel
aan te schaffen voor een som van 130.
Wordt goedgekeurd.
Ingekomen stukken.
Medegedeeld werd' dlat die
bouw dhr.nieuwe openbare school te
Bloemendaal gegund is aan P. Ringis,
te Santpoort, voor f 20,449. (Die raming
wfifc f 27,785).
Daarna gaat men In geheime zitting
over.
Binnenland.
De toestand der Koningin.
Men meldt van het Loo:
Het minder gunstige middag-bulle
tin wekte eenige teleurstelling. Als
eon geruststellend toeken werd ech
ter beschouwd, dat de Koningin-Moe-
d/er Donderdagmiddag uitreed, het
geen tijdens de ziekte van H. M. de
Koningin nog niet was voorgekomen.
Hed, bericht dat dr. Roessingh voor-
loopdg hier zal blijven, wordt beves
tigd door he/t feit dat de echtgenoote
tn de dochter van den lijfarts Donder
dagmiddag op het Loo worden ver
wacht. De familie zal in een hotel in
de onmiddellijke nabijheid van hert
paleis intrek nemen. De lijfarts blijft
echter ten paleize gehuisvest.
Men seint ons hedenmorgen uit Den
Haag:
H. M. de Koningin genoot dezen nacht
nu en dan eenigen slaap. De koortshoog
te blijft wijzen op een geregeld verloop
der ziekte, die de derde week is Ingetre
den.
Parlementaire Praatjes.
De interpellatie over de oproeping der
miliciens van 1895 voor herhalingsoefe
ningen hoewel daaraan de behande
ling van andere wetsontwerpen vooraf
ging, zoomede de aanneming, zonder
hoofdelijke stemming, bij tweede lezing,
van de militaire bevorderings- cn pen
sioenwetten was de pièce de résistan-
ce van do Kamerzitting van gisteren.
Onder de wetsontwerpen van meer al
gemeen belang, die voorafgingen was de
wijziging der faillissementswet, art. 226,
betreffende de surséance van betaling.
Daartoe uitgelokt door het bekende ge
val van de Z. A. S. M. wilde de Reg.,
zooals bekend is, opheffen de belemme
ring die bestond tegen de verlenging der
surséance binnen het jaar. De heeren
Marchant en Heemskerk, stelden voor
den duur der surséance te beperken tot
één jaar (van 1 1/2 jaar),
Het amendement werd, na bestrijding
door den Min. van Just., verworpen en
de eindstemming tot heden aangehouden.
De heer van Alphen leidde daarop zijn
interpellatie in met te wijzen op de be
weging die de oproeping der miliciens
van 1895 onder de belanghebbenden
heeft teweeg gebracht, die geen herha
lingsoefeningen voorzagen. Velen zijn
reeds gehuwd en hebben hun zaken; vier
weken in dienst te gaan is voor velen
hard ero schadelijk, vooral wanneer er
niet op gerekend was. Spr. vroeg nu of
de Min .alle mogelijke mildheid wilde
toepassen en de herhalingsoefeningen
tot 2 weken wilde beperken.
De heer Ter Laan wees er op, dat de
beweging vooral was veroorzaakt om
dat het volk niet medeleefde met de ge
wijzigde krijgsdienstbepalingen. De lich
tingen 9597 hadden najaarsoefeningen
gehad. Het gold hier geen jongelieden,
maar hoofden van gezinnen, kostwin
ners van wie de meesten geen maand uit
hun werkkring konden gemist worden;
het gold hier de jongens der arbeiders,
want in 1895 bestond de persoonlijke
dienstplicht nog niet. Zij zouden hun
betrekkingen verliezen (kellners bijv.} en
tal van gezinnen, bijv. die der landar
beiders. zouden er gebrek door lijden.
Het verzet ging niet van de socialisten
alleen uit, maar werd in alle klassen ge
voeld. Hoe zou het met de plaatsvervan
gers gaanï Spr. voerde ten slotte, be
halve het oeconomisch belang des volks,
wettelijke bezwaren aan, wijl het hier
personen gold, die veel langer dan den
thans vastgestelden wettelijke» termijn
in dienst hebben doorgebracht.
De Min. van Oorlog kwam er tegen op,
dat van socialistische zijde de maatre
gel was genoemd een daad om de men-
schen te plagen; daardoor was de bewe
ging opgewekt. Voor deze herhalingsoe
feningen had de Kamer het geld toege
staan. zonder dat iemand er tegen was
opgekomen. De oproeping was wettig;
de Min. moest zijn plicht doen en de wet
uitvoeren, 't Was noodig; de troepen van
1895 hadden een opfrissching noodig,
wilde men iets aan hen hebben bij de
landweer. De Min. verklaarde zich be
reid de faoiliteïten toe te staan, die de
wet zelve aan de hand deed: de tijd van
opkomst bijv. verschuiven. De Min, was
bereid de lichting 1895 op te roepen voor
hoogstens 14 oefeningsdagen, 18 dagen
uit en thuis, en de vergoeding van f 20
te verhoogen. Ten aanzien van de klee
ding wilde de Min. ditmaal 't een en
ander door de vingers zien. De plaats
vervangers moesten opkomen.
Ten slotte kwamen twee moties van
eerde in deban.
De eerste van den beer Ter Laan
luidende:
„De Kamer,
„van oordeel dat de oproeping van de
miliciens der onbereden wapenen van de
lichting 1895 voor de betrokken huisge
zinnen onverwachte an ondraaglijke last
is en nipt geSischt wordt door de Mili-
tiewet,
„noodigt den Min. van Oorlog uit van
de voorgenomen oproeping af te zien en
„gaat over tot de orde van den dag",'.
De tweede van de heer Van Alphen,
luidende:
„De Kamer, vertrouwende op de door
de Reg. toegezegde zooveel mogelijk met
de wet bestaanbare faciliteiten,
„van oordeel dat overigens de uitvoe
ring van den maatregel met vertrouwen
aan de Reg. kan worden overgelaten,
„gaat over tot de orde van den dag".
Belde moties worden ondersteund; zij
zullen worden gedrukt.
Nadat een motie tot sluiting, van
den heer De Klerk, verworpen was.
besloot men heden her debat voortte-
zetten en Dinsdag 11 uur de behan
deling van het militair Strafwetboek
aan te vangen.
G. Jr.
Het Kamerlid voor Amsterdam, aen
heer Den Hertog, zal, hoewel zijne
ziekte geweken is, in den eerst,volgen
den tijd de vergaderingen d.er Kamer
niet bijwonen, daar hij nog niet sterk
genoeg is.
Het verdwenen meisje.
Het lijk van het dienstmeisje, drie
■weken geleden te Leeuwarden zoo ge
heimzinnig verdwenen, is Donderdag
opgehaald uit het vaarwater aan den
Groninger Straatweg. Men verdiept
zich in gissingen overgereden dezei
wanhopige daad. Geen teekenen van
geweld zijn op het lijk gevonden.
Relletjes te Enschede.
De nieuwe arbeiders die Woensdag
avond een. luchtje schepten in clubjes
van drieën, op weg naar Enschede,
warden niet Steenen en slijk gegooid.
In het centrum zorgden de marechaus
sees, dat zij ongemoeid werden gela
ten. In een sigarenwinkel weigerde
men hun sigaren te verknopen, ter
wijl in een café aan die Haverstraat
de eigenaar door de stakers met een
boycot bedreigd werd, zoo hij den
werklieden drank verkocht. De ge
uite bedreiging had echter geen ef
fect. Dat zich de relletjes zullen her
halen, is niet onwaarschijnlijk.
Iemand, die met steenen gooide, is
naar Almeloo overgebracht. De voor-
bereidin gsmachines voor de grof-,
spinnerij zijn in werking gesteld. De
firma heeft arbeiders voor de grof-
spinnerij aangenomen, die heden zal
loopen.
Gevaarlijk speelgoed.
Een 14-jarige knaap te Scheveningen
vond Woensdagavond nabij zijne wo
ning in de Vijzelstraat een dynamiet
patroon. Thuis gekomen stak hij de
lont aan. waarop terstond een hevige
ontploffing volgde, die op verren af
stand werd gehoord, een aantal rui
ten d'eed springen en een brandje ver
oorzaakte. dat- in den aanvang echter
werd gebluscht. Mie?t den onvoorzich-
tigen knaap liep het slecht af. Hij
werd zwaar gewond aan nek, lippen
en tong en na eerste verpleging door
de geneesheer en A. de Niet en Keu-
chenius naar diei Ziekenverpleging in
de Duinstraat overgebracht, waar hij
ondanks goede zorgen. Woensdag
nacht is overlieden.
Nader schrijft men nog:
De dynamietpatroon was gevonden
op het bebouwde terrein achter de Vij
zelstraat. Ho© het projectiel daar
kwam, is nog een raadsel. Terwijl de
zuster van den vinder, den door de
verwonding omgekomen jongeling, in
huis bezig was met het wasschen van
linnengoed, wierp haar broeder dé
patroon in het vuur van de kachel
waarop d© vfleesalijke ontplof finer
plaats had. Ais door een wonder heeft
het meisje gteen letsel bekomen, hoe
wel in de waschtobbe, waarvoor zij
stond, een zevental gaten geslagen
werden. In het huis zelf bleef geen
glasrudt heel en in de nabijgelegen
woningen sprongen een 50-tal ruiten.
De Scheveningsche politie weet niet
met zekerheid' uit te maken den aard
van de ontplofte stof waardoor het
ongeluk gebeurde. Alleen staat vast
dat het. geen dynamiet is. Het naaste
vermoeden is dat het een granaat was.
Omtrent de toedracht blijkt nader dat
dte knaap een lucifer bij hei projectiel
hield, dat ontplofte nadat een sissend
vuurslangetje zich even over den grond
had bewogen.
Good afgeloopen.
Donderdagochtend geraakte aan don
O. Z. Voorburgwal bij het Stadhuis
een paard te water van een rijtuig dat
deal uitmaakte van een bruidstoet.
Het rijtuig bleef op den wal. doordat,
het achterwiel aan een boom bleef ha
ken en dus bekwamen de passagiers
geen letsel. Erg ontdaan door den
schrik werdén zij opgenomen bij de
familie Hesse en konden later in een
an dei- rijtuig verder gaan. De vier
voeter werd u.it zijne onaangename
positie verlost door Sinck's toestel.
Behandeling van krankzinnigen.
Een der Amsterdamsche gemeentege-
neesheeren, dr. L. B. Ubbens, deelt in
het „Hbld." mede. hoe in de hoofdstad
des Rijks wordt omgesprongen met
krankzinnigen. Hij schrijft o. a.:
Reeds jarenlang word ik in mijn stads
deel telkenmale door de politie verzocht,
krankzinnigheid te constateeren bij per
sonen, voor wie men hulp aan de bu
reaux zoekt, zoodat ik dikwijls kennis
maak met de moeilijkheden, aan ons j
doctoren bij zoo'n gelegenheid in den
weg gelegd. J
Zoo ook weer dezer dagen, toen ik werd
geroepen bij een mijner patiënten, een
juffrouw uit gegoeden stand, die vrij
plotseling het beeld van vervolgingswaan
zin vertoonde, met vrees voor vergifti
ging en poging om zich van 't leven te
berooven. Dag en nacht gelastte ik
streng toezicht en verklaarde de opname
in een krankzinnigengesticht dringend
noodzakelijk. De familie, bestaande uit
den echtgenoot, die eene betrekking bij
de belastingen heeft en noode gemist
kan worden, en uit een eenigen zoon,
die bij een Bank werkzaam is, begreep
dat de patiente moest worden vervoerd.
Ik zond den man naar het politiebureau,
kreeg een vragenstaat, dien ik invulde,
en schreef eene verklaring voor spoed-
eischende opname voor den kantonrech
ter.
Des avonds was alles gereed, de burge
meester had zijne sanctie verleend, do
stukken waren geregistreerd en de pa
tiënte werd 's avonds om 7 uur vervoerd
naar het Wiihelminagasthuis. de poor
ten gingen open, het rijtuig reed met.
zijn treurigen last binnen, de papieren
werden nagezien, naar den directeur
gebracht, doch wie nu meent, dat de pa
tiente aanstonds werd opgenomen, heeft
zich zeer vergist. Het antwoord luidde:
„geen plaats".
Ja, M. de R., geen plaats, voor
eene krankzinnige vrouw, in het groote
Wiihelminagasthuis, voor een arme
stumpert, die niet weet wat ze doet, met
wie men niet weet wat te doen, voor
wie door den haar jarenlang kenmenden
en behandelenden huismedicus spoed-
eischend opname wordt gevraagd.
Maar geen nood, er bestaat immers
nog een dépendance van het gesticht, op
de Lauriergracht, in het bureau van af
monstering, het Passantenhuis. Aan den
koetsier wordt verzocht daarheen te rij
den. Aldaar aangekomen is de patiente
uitgestapt... maar heeft na tien minuten
dit „gesticht" weer verlaten.
Maar neen, liever wil ik den echtge
noot laten spreken.
's Avonds om 11 uur kwam hij bij mij,
en barstte in mijn spreekkamer in trar
nen uit en riep: „Dat is een schande,
dokter, na al dat geloop vandaag is het
resultaat, dat ze mijn lieve vrouw verwij
zen naar een hol, waar een ijzeren ledi
kant met een stroozak erin, haar tot
rustplaats kan dienen, in een vunzig
hok zonder lucht, aan elke zijde een
agent van politie in uniform, geen ver
pleegster, geen dokter geen medicijnen,
niets, nietsl Dat is een schande voor
Amsterdam Ik heb mijne vrouw na
tuurlijk dadelijk weer meegenomen en
verzoek u morgen vroeg eens bij ons aan
te komen."
Natuurlijk telefoneerde ik met dr Kuy-
per, den directeur van het Wiihelmina
gasthuis en moest hooren, dat de eerste
paar dagen geen plaats disponibel was,
dat ik de moeilijkheid genoeg kendo,
dat Z.Ed. hoopte over een paar dagen,
etc .etc. Na 2dagen telefoneerde ik weer:
't Zelfde antwoord, nog geen plaats, zal
zoo spoedig mogelijk bericht zenden.
Maar ik kon niet gelooven, wat die
man mij had verteld, en al te goed be
kend met de lichtgeraaktheid en veelei-
schendheid van het publiek, besloot lk,
voordat ik de pen opnam, mij persoon
lijk te overtuigen van het beschrevene
in het Passantenhuis. En ik heb het ge
zien. doch indien ik mijne bevinding
neerschreef, dan zou ik allicht van zucht
tot sensatie worden beschuldigd: Tk zal
er dus voorloopig over zwijgen. Maar
één ding wil ik zeggen: Zooals bet daar
toegaat, daarvan kunnen de autoriteiten
niet op de hoogte zijn, dat heeft de 1 ur-
gemeester, dat hebben de wethouders
van Amsterdam niet gezien, dat kan iret,
dat wil ik niet gelooven.
En ik roep toe aan al mijn collega's
doktoren van Amsterdam: Gaat dat on
derzoeken, overtuigt u, en dringt dan te
zamen aan op verbetering.
Lichting 1895.
Ook in Zeeuwsch-Vlaanderen O. D. is
een comité gevormd, dat in aansluiting
met dat van Vlissingen, zal medewer
ken om te trachten de voorgenomen op
roeping der miliciens van de lichting
1895 te voorkomen. Te Terneuzen is voor
dat doel reeds een vergadering gehou
den .terwijl te Hulst en te Zaanslag
eveneens bijeenkomsten zullen worden
belegd.
In eene door het Vlissingseh comité
uitgeschreven, te Axel gehouden verga
dering van miliciens der lichtingen '95,
'96 en '97, hebben alle aanwezigen getee-
kend op een adres aan den minister van
oorlog, waarin de bezwaren tegen het
hoog op 20u kunnen vliegen, en toch.
krijg je altijd weer een slag boven op
je hoofd).Je dhvaalt overal rond en zoekt
hulp.
En wordit daarom zoo gauw ver
liefd, zei hij «half plagend en half ver
wijtend. Lena, Lena, wat zouden
moeder en ik blij zijn, als we je onder
oeen rustige leiding zagen. Ik voor
mij zou het 't pleizierigst vinden je
later eenmaal voor altijd bij me in
huis te hebben, maar
Neen, neen, neen! Een huivering
ging haar langs liet lichaam, en toen,
als was zij bang, hem beloed'igd te
hebben, richtte zij zich van zijn schou-
éter Ci\ en sloeg haar beidé armen om
tijn hal». Mijn lieve broer!
Ik weeit het, mompeldte hij, jij en
Amalia, jelui zijn te verschillende na
turen, jelui begrijpt elkaar niét.
Wees niet boos, broertje! Zij
hield haar gezichtje naar hem opge
richt.
Zusje! Hij kuste liaar op die lip
pen ,en toen fluisterde hij, nauwelijks
zijn mond van den hare opheffend:
IWeet je nog, Lena, dat ik je altijd
mijn vrouwtje noemde? Jij was nog zoo
klein, jij had moeite mijn groote pas-
©en bij te houden, maar je liep dapper
raast me mee!
Ja, ik liet je hand niet los, ik was
zoo trotsch, als je in plaats van met
de groote, deftige heeren en dames met
mij wandelde. Weet je nog onze
wandelingen op onze vrije middagen?
We zochten bloemen en bramen, jij
vlocht me een krans en kuste mij. Jij
zei: mijn vrouwtje. Dan voelde ik mij
zoo gelukkig, dat mijn hart bonsde.
Lena was rood geworden ©n tranen
kwamen haar in de oogen. Zeg het
nog eens: mijn vrouwtje! Toe.
Hij glimlachte, maar het klonk be
wogen: Mijn vrouwtje!
Broei- en zuster stonden als een lief
despaar. Hun gestalten waren thans
geheel in zonnegoud gehuldi; de war
me lichtjes gleden, langs het kleed van
het m,ei«jo heen en weer. Beddte dicht
tot elkaar voorovergebogen gezichten
hadden don zelf den rood'achtigen glans;
plotseling werd deze donkerder. Ze
lieten elkaar snel lots.
Van eten kant van het woonhuis
klonk een vrou western: Frits! Frits!
Amalia roept, zei de man. Ja,
we komen ail, Amalia!
Dacht ik 't niet! Zijn jelui hier?
Ik zaï 't, teedfere téte-è-tete niet storen!
De groote vrouw, die mot, groote
etappen nader kwam langs den gras-
begroeiden weg. deed nauwelijks hare
lippen van elkaar. Iedier woord! was
haar te veel. Haar stem was merk
waardig klankeloos. Zij lette heele-
maal niet op haar schoonzuster en
wendde zich alleen maar tot haar man.
Er is daar juist een invitatie van de
Weiherhofs gekomen voor morgen;
groote partij op den Kockelsberg. Ik
heb 's middags wel eerst schoolbe
zoek, en dan moet ik een oogenblik
naar 't daacon assenhuis; maar daarna
kom ik dadelijk naar huis en verkleed
me. We komen dan eenvoudig wat
na. We zullen een. rijtuig nemen als
't noodig is; heelema&i geen bezwaar.
En Lena? Moet die met dl© andie
ren gaan of op ons wachten? vroeg dte
man.
Lena De groote vrouw open
de de koudie, helderblauwe oogen nog
verder. Lena is in 't geheel niet mee-
geïnviteerd!
Zoo dan bedank ik.
Wat daarom wil je 't niet aan
nemen? Het bleeke gezicht der vrouw
werd donkerrood, men zag hoe haar
het bloed naar het hoofd steeg. Een
voudig belachelijk! Lena wilde toch
immers geen visites maken, voegde zij
mompelend er bij.
Ik? Dat heb je me nooit gewaagd!
De oogen van het meisje fonkelden.
Overigens haar blik klaardle het
verdonkerde gezicht van haar broer
onmiddellijk ween- op ik geef niets
om invitaties, ik blijf liever thuis.
Dat dacht ik ook, zei haar schoon
zuster snel Lena geeft niets oin on
ze kleinst eedscha genoegens, en dan
zij stak de smalle lippen spottend naar
voren iti onze kringen vindt zij
weinig voedsel voor haar extravagante
ideeën. In haar zo ogen aamden ar
tiestenkring in Berlijn, daar zal ze
zich beter thuis voelen; ik voor mij
moet bekennen, «fat ik in zoo'n omge
ving het niet uit zou houdten. Kom,
Frits, zij legde zijn arm in den hare,
het eten is klaar. De kinderen, wach
ten op jie niet bidden! Zij dwong hem
zijn trecï naar haar groote paseen t.e
regelen
Haar zijden rok rulachte. Mevrouw
Amalia Langen droeg meestal zij dien
kleeren, ook binnenshuis, en het
kleedde haar fraaie figuur wonder
wel; haar vader, de rijke zijdefabri
kant in het WupperdaJ, wiet dat., al
tijd stuurde hij zijn dochter de nieuw
ste patronen.
Langzaam trad Lena achter man
en vrouw, naar het woonhuis. Daar
was het bed/ met dte begonia's, omlijst
door een rand van Ijzeren boogjes.
oproepen dier lichtingen voor de nerna-
lingsoefeningen waren uiteengezet. i
De „Noord'Lxr.' heeft naar den buir-
gerLijken staat der verlofgangers van j
d'e lichtüng van 1895 te 's Hertogen
bosch -een onderzoek ingesteld en be-
vonden dlat van. dte 39 aldaar wonende
verlofgangers dier lichting meer dan
26 zijn gehuwd. Van die gehuwden j
zijn er 4 die geen kinderen ten hun
nen laste hebben, 3 die 1 kind hebben, i
11 die 2 kinderen, 5 die 3 kinderen en
3 die 4 kinderen hebben. Van de 26
gehuwden zijn de meeste gezinnen zon- i
dier middelen van bestaan, zoo de ver
diensten van het hoofd van het gezin,
bij eene eventueele oproeping, moeten 1
gemist wordien.
Het centraal bestuur van dien Ned.
R.-K. Volksbond' zond! een adlre® aan 1
dien mffiniïsber van, oorlog, verzoekende
zoo mogelijk het besluit, tot oproeping i
der lichting van 1895 in te trekken, of
„zoodanige maatregelen te willen ne- i
mén, dat door de toepassing van eenï-
go overgangsbepaling de uitvoering
van het besluit zoodanig wordit ver-
zacht, dat de betreffendè miliciens
daarvan op minder gevoelige wijze de 1
gevolgen ondervinden."
Het Witte Kruis.
Dinsdag 20 Moi vergadert te Am
sterdam des middags te één uur de
N o o rd-HoRaJodbohie Vereeniging „Het
Witte Kruis.'. Onder irneer komt in
behandeling het rapport, betreffende
het onderzoek naar de hoe/dlandgheiid
van de in deze provincie verkocht
wordende m/elk. De inderdaad trau-
rage uitslag vani het onderzoek heeiflt
het hoofdbestuur aanleiding gegeven
voor te stellen, zich tot de Regeering te
wenden om aan te dringen op controle
van Staatswege op den melkverkoop.
De bevolking van Amsterdam be-
droeg op 1 April 1902 533.563 zielen
(253.278 mannen en 280,285 vrouwen).
Uit de Arbeiderswereid
BINNENLAND
Donderdag werd vanwege het organi
satie-comité de volgende kennisgeving
op verschillende punten der gemeente
Enschedé aangeplakt:
Aangezien de firma Van Heek Co.
de in hare fabriek vertoevende onder
kruipers des avonds gewapend met stok
ken de straat opzendt, dat natuurlijk een
volksoploop veroorzaakt en dit de politie
aanleiding geeft de volksmenigte met de
sabel uiteen te drijven, mèent het orga
nisatie-comité de arbeiders en de bur
gers nogmaals te moeten aansporen, zich
ondanks dit optreden rustig en kalm te
houden, en vooral te zorgen dat ze hunne
kinderen des avonds thuis houden.
Het comité betreurt het gebeurde van
de laatste avonden, maar stelt dit geheel
voor rekening van de firma Van Heek.
Dat het niet de stakenden en uitge
stotenen zijn, die tot deze relletjes aan-
leiding geven, is voldoende gebleken,
doordat zij van af het begin den strijd
op waardige wijze hebben gestreden.
Nu evenwel de firma Van Heek thans
geen middel ontziet om aan dezen voor
de arbeiders zoo rechtvaardigen strijd
een einde te maken, acht het comité zich
verplicht het publiek hiervoor te waar
schuwen.
Drie nieuwe werklieden hebben zich
aangemeld en zijn geplaatst. De totale
opbrengst tot steun der arbeiders be
draagt thans f 87845.
De correspondent van het „Hbld".,
seinde gisteren avond:
Op dit oogenblik is alles rustig. Pa
trouilles handhaven het verbod van sa
menscholingen. De heeren Henri Polak
en Douwes spreken in het arbeidersge
bouw der Roomsch-Katholieken over
werkstaking in verband met vakorgani
satie.
Rechtszaken.
Poging tot diefstal.
P. G. Schuurmans, J. H. Knaap en
C. H. van Blerk stondén Donderdag
voor de 4e kamer eter Rechtbank te
Amsterdam terecht, ter zake dat zij
zich in den nacht van 27 op 28 Febr.
ji. omstreeks 1 uur, tot de woning
van J. A. Boas, tusschen de St. An-
th©niebreeBtraat en een dwarssteeg
van de W<atarsteeg, toegang hebben
verschaft met het oogmerk om in de
woning aanwezige goederen, die van
hun gading mochten blijken te zijn,
weg te nemen en zich wederrechtelijk
toe te eigenen en. dat beklaagden zich
ter uitvoering van hun plan om dief-
Zij waren de eenige bloemen in den
tuin. Mevrouw Langen hield/ niet van
i overdaad, alleen van dlezie stijve, kleu-
rentrotsche dingen hield zij; nu bloei-
i den zij in volle pracht.
Peinzend bleef Lena een oogenblik
bij 't bloemJied staan en bracht een
der dikkoppige bloemen aan haar
neus geen geur, geen honiglucht,
i zooals (te wilde veldbloemen er zelfs
een hebben; koud beroerden dte gladdie
blaren haar gelaat. Waarom moest ze
i daarbij toch altijd aan baar schoon
zuster dienken'? Een zucht deed) haar
boezem zwellen: Arme broer!
Lena, waar blijf je! Met haastige
schreden kwam Langen terug, die ver-
i aroda-trap af; hij greep die hand van
zijn. zuster. Ben je boos, Lena? Be-
leedfigd!? Hij zuchtte. Je moet je dat
niet zoo aantrekken, Amalia heeft nu
i eenmaal een, een hij zweeg en
t zocht naar het woord een eenigs-
zins andere natuur. Maar zij heeft
een voortreffelijk karakter. Men moet
alleen haar weten te begrijpen.
IEn kan jij dat? Lena hief de
oogen op. ze lichtten zoo verstandig
i in het bruine gezichtje.
Langen beet zich op de lippen. Zij
t houdt van mij, zei hij ontwijkend.
Wóe zo-u niet van iou hou dén?
stal te plegen, een raam hebben opge
schoven en door dat raam in do wo
ning zijn binnengeklommen, hebben
de zij het misdadig voornemen niet
geheel kunnen ten uitvoer leggen,
alleen tengevolge van omstandighe
den van hun wil onafhankelijk, on
der meer dat de bewoners door het
door bekl. gemaakt geraas zijn wak
ker geworden.
Alleen de eerste beklaagde is reci
divist.
Alle drie de beklaagden ontkennen
schuldig te zijn aan hetgeen hen wordt
ten laste gelegd.
Het O. M. requireerde nochtans
schuldigverklaring wan hlle drie de
beklaagden aan po-ging tot diefstal,
bij nacht en in vereeniging, en mits
dien hun veroordeel!ng tot gevange
nislstraf ondefrschdidönlijk voor den
tijd van 6, 4 en 4 jaren.
De verdedigers mrs. Smit en Entho
ven, bleken van meening te zijn, dal
h'et uitvoerig getuigen verhoor niets
an der 3 had opgeleverd, dan aanwij
zingen, en dat het wettig en overtul
gend bewijs van schuld van beklaag
den aan hetgeen hun bij dagvaarding
was ten laste gelegd, daardoor niet
was geleverd, en concludeerden mits
dien tot vrijspraak.
Moord te Berïicnm.
Donderdagochtend stond voor het ga
rechtshof in Den Bosch in hooger beroep
terecht Hendrikus Jonkers, oud 27 jaren,
boerenknecht, geboren en wonende t.é
Berlicum, thans gedetineerd, beklaagd
van in den avond van den 19 Aug. 1899,
omstreeks 8 1/4 uur te Berlicum opzette
lijk en met voorbedachten rade van het
leven te hebben beroofd Francïscus van
den Boom, in leven rietdekker te Hees-
wijlt, door opzettelijk, met het oogmerk
hem te dooden, dezen met een degen, met
kracht, een steek in de borst toe te bren
gen. waardoor die degen diep in diens
lichaam drong, en diens borstwand,
long, groote lichaamslagader, hartezakje
en hart werden doorboord en verwond,
hetgeen onmiddellijk, althans kort daar
na, den dood van genoemden Francïs
cus v. d. Boom heeft ten gevolge gehad.
De rechtbank in den Bosch, waarvoor
deze geruchtmakende zaak in prima
diende, veroordeelde bekl. wegens dood
slag tot eene gevangenisstraf van 15 ja
ren.
Mr. G. Kolfschoten was bekl. ambts
halve toegevoegd als verdediger.
Er werden geen getuigen gehoord.
Eisch voor het Hof 15 Jaar.
De Delftsche kellner.
Het gerechtshof te 's Gravenhaga
deed Donderdag uitspraak in de zaak
der nachtkoetsiers Haneveld en Schild-
knegt, door de Haagsche rechtbank
veroordeeld tot 5 jaar gevangenisstraf
wegens diefstal van het horloge van
den eerst vermisten, later uit de
Trekvaarit dood opgehaaldém Delft
schen kellner Van der Kamp.
Het vonnis dei- rechtbank werd dooi
het gerechtshof vernietigd, daar o.a.
recht was gedaan op onwettig bewijs
nl op eene uitlating van den eene»
beklaagde, die als bewijs tegen dien
anderen was gebezigd,
Opnieuw recht dioende veroordeelde
het gerechtshof de beide beklaagden
wegens diefstal in veireeniging met
recidive tot dezelfde straf, als waar
toe de rechtbank hen had veroordeeld
nL o jaar gevangenisstraf.
Bevestigd werd, behoudens de ver
zwaring der straf waartoe een der be
klaagden door de Haagsche Recht
bank was veroordeeld, van 4 tot 5 jaar
gevangenisstraf, de veroord eel ing
van ]twe'e personen wegens diefstal
door Idle Haag*cb£ Rechtbank, den
eersten bekl. tot 3 jaar gevangenis
straf.
Heit verzoek van den verdediger,
mr. J. H. Telders, om ten aanzien
van dezen bekl. een nieuw getuigen
verhoor te bevelen of diens zaak te
schorsen tot na den afloop van eenige
andere zaken, wegens meineed aan
hangig tegen getuigen in beklaagde-3
zaak, met invrijheidstelling van be
klaagde, werd door het gerechtshof
afgewezen.
Drie jaren.
De Haagsche rechtbank veroordeel-,
de Donderdag den man uit Koudeker-
ke, die aldaar, in een vlaag van jaloe
zie, den stuurman van cla stoomboot
Volharding II een messteek toebracht,
aan de gevolgen waarvan deze vol
gens de deskundigen in hei. zieken
huis ie Leiden overleed, tot drie jaren
i gevangenisstraf.
Zij glimlachte hem teedier toe. Jij
goeie jongen! Zij bewoog haar weefce
wang langs zijn schouder, steeds maar
op en neer, zooals een jong veulen zijn
moeder streelt.
Koan-, we zullen Amalia niet la
ten wachten, daar houdt zij niet van.
Broer en zuster gingen samen naar
binnen. In (ie veranda stond die tafel
gedekt; in die kamer in schemer daar
achter teekenden zwaar gebeeldhouw
de meubels, zich vaag tegen dé muren
af, alles solïdfe als voor de eeuwigheid
gemaakt. Elk stuk kostte oen som op
zichzelf, dat zag men op 't eerste ge
zicht. Op dien vloer geen kleed, dlat
gaf maar stof; zondier eenige beklee
ding ging men over het spiegelglad
parket,. Mevrouw Amalia Langen was
beroemd om haar parket en haar meu
bels; zij was er dan ook wat. trotsch op..
Het was eigenlijk heelemaal gem
huis voor .een ambtenaar met een be
scheiden inkomen; Landgericht-srat
Langen had) dat uit eigen middelen
ook onmogelijk kunnen bekostigen.
Ambtenaarszoon zonder vermogen
daar past slechts een schouder-opha
len.
Wordt vervolgd.
