Prijsraadsel.
zijne'omgeving de dames zoowel als de
heeren steeds in onberispelijk, streng
modern toilet verschijnen. Een graal,
die in We en en door gaat voor een der
geleerdste mannen des lands, maar even
bekend is om zijn armzalige, ouderwet-
sche plunje, verscheen eens als gewoon
lijk in een allesbehalve deftig costuuni
hij den keizer. „Waarde, graaf.", zeide
Franz Joseph, die eindelijk zijn geduld
verloor: „Ik heb.e'r nimmer aan getwij
feld, dat veel studie uw geest op uitne
mende wijze heeft versierd, maar gij
zoudt mij een buitengewoon groot genoe
gen doen, wanneer gij een bekwaam
kleermaker ook uw lichaam eens liet op
sieren!" Een half jaar lang vertoonde de
aldus terechtgewezene zich nu vrij onbe
rispelijk gekleed, maar daarna viel hij
weer in- zijn oude gewoonte terug.
De koning van. België zeide eens tot
den hertog van Cambridge: In Brussel
of Ostende herken ik den Engelscliman
in de eerste plaats aan zijn keurige
kleeding, maar in de tweede plaats aan
zijn slecht Frahseh".
„En bij ons", antwoordde de hertog,
„herkent men de Belg ontwijfelbaar aan
zijn hoffelijk optreden, nog beter echter
door de afschuwelijke wijze van zich te
kleeden".
De bevallige, jonge Hertogin Mary van
York, thans prinses van Wales, liet zich
eens als volgt tot den Keizer van Rusland
uit: „Het gelukkigste oogenblik in het le
ven eener vrouw is dat, waarop zij een
chic elegant gekleede dame haar bewon
dering betuigen kan over haar toilet en
toch in haar binnenste overtuigd is, dat
zij zelf nog veel mooier en kostbaarder
gekleed is".
Èngeland's koning, die als de prins
van Wales in velerlei opzicht vroeger
den toon aangaf -wat de mode betreft,
merkte ten slotte eens op tot een hoog
geplaatst Duitsch- staatsman: „Geen ver
tegenwoordiger van hooger'e kringen
heeft het recht zijn uiterlijk te verwaar-
Ioozen; ieder, die eenigszins bemiddeld
is, heeft zelfs den plicht niet opvallend
ouderwetsch in het openbaar te verschij
nen. Een goed gekleed man is evenals
e>en smaakvol gekleede vrouw een lust
der oogen. Zich goed te kleeden is in
leder geval een kunst, maar deze kunst
moet door mannen en vrouwen der hoo-
gere standen met groote opmerkzaam
heid bestudeerd worden".
Bonte steentjes.
Smart voedit op. maar onrecht be
derft een karakter.
Aan velen te bevallen is een twijfel
achtige voldoening.
Bouw op geen mensch voordat gij
zijn grondslagen kent.
Een enkel nrenschenhaar kan vier ons
dragen, zonder te breken.
Wie vechten wil moet er op bedacht
zijn. dat ook hij zal wórdten aangeval
len.
Als meer menschen humor bezaten,
zo-u er bij het leven minder humor noo-
dig wezen.
De kunst om hindernissen te over
winnen bestaat veelal ze niet als zoo
danig te beschouwen.
Menigeen behoeft slechts te zien.
dat de zon voor anderen- schijnt, om.
pessimist te worden.
Menigeen is -door zijn eigen licht
zoo verblind, dat hij al d'e overigen in
het donker ziet.
Menigeen spe elt slechts hi ei-om eene
rol in hst leven, wijl hij dfe kunst ver
staat. zich op den voorgrond' te stellen.
Sardine-saus bereidt men uit de vol
gende ingrediënten: eierdooiers, fijn
gewreven sardines, een klein uitjie, een
weinig Franschen mosterd, een klein
stukje knoflook, een weinig suiker en
zout. Dit alles wordt met fijne tafel
olie en kruidenazijn aangeroerd.
borax is opgelost en wascht het den
volgenden morgen zonder zeep daarin
Ook het spoelen moet ün warn
niet in koud water geschieden.
Onrijp ooft, dat vroegtijdig afgeval
len is, kan zeer goed' voor gelei ge
bruikt worden. Men wascht de appe
len snijdt ze in. vieren, zet-ze even
met water bedekt op hét vuur
kookt ze zóó gaar. dat ze gemakkelijk
fijn te drukken zijn. Het sap laat
men dan afloopen, voegt er suiker bij
(500 gram op 1 liter) en kookt daarop
de appelen tot een d'i'kke gelei.
Men vermijd© het uitpersen der ge
kookte appelen, omdat anders de gelei
troebel en vlekkig wordt.
Onder de Zee.
Te Barrow is thans de zesde on-
derzeesche bootvoor de Engelsche
zeemacht te water gelaten. Zij meet
honderd voet, de vijf vorige waren
slechts 63 voet lang. Zij is ook vlug
ger en er zijn verschillende verbeterin
gen aan aangebracht. Volgens de
Westminister Gazette kan de nieuwe
boot offensief gebruikt worden, terwijl
de andere meer kustverdedigingsvaar
tuigen zijn. Men zou haar een dui
kende torpedoboot kunnen noemen.
Eerst kan zij zoover onder water ver
dwijnen, dat slechts de conische to
ren boven den waterspiegel uitsteekt,
en zij kan binnen enkele seconden ge
heel onderduiken, zoodïa zij in het
gezicht van haar doel ia Haar uitkijk
toren moet beter zijn dan die van de
Fransche booten.
Van alle tijden.
Voor alle tijden.
Gezichtsbedrog.
De hierbij afgebeelde figuren leve
ren een alleraardigst voorbeeld! van.
gezichtsbedrog. De bovenste lijn van
fig. A schijnt langer dian die van fig.
B, welke op haar beurt weer langer
schijnt dan dli'e van figuur C en deze
weer langer van fig. D. Toch hebben
al die bovenste lijnen dezelfde lengte.
De oorzaak van het gezichtsbedrog ligt
in de verschillende schuine lijnen. dSe
op zij de figuren afsluiten.
Interessant woordenboek.
In China is iedereen verplicht zijn
schulden met het begin van het jaar
te betalen of anders bij een godsdien
stig feest, d'alt dn liet midden van het
jaar invalt Indien hij niet bij machte
is op die tijdstippen te voldoen, d'an
worden zijn zaken geschorst, totdat
zijn schuld is afbetaald.
Om het krimpen van wollen stoffen
bij het wasschen te voorkomen, zet
men ze des avonds in warm water
(niet heet), waarin per liter 2/3 gram
Toen men een der beroemdste
Fransche auteurs eens vroeg, hoe hij
aan zijn schoenen stijl gekomen
antwoordde hij: ,,Ik lees dagelijks bet
woordenboek".
Diezelfde methode heeft ook een
Italiaansch schrijver gevolgd. Toen
hij het woordenboek aan het bestu-
deeren was, in het begin als vervelende
technische oefening, ongeveer zooals
de musici toonladders spelen, ontdek
te hij tot zijn groote verrassing, dat
het boek, dat algemeen als het verve
lendste wordt beschouwd', het meest
interessantste is.
Mijne verrukking, zegt hij, nam van
dag tot dag toe. Men stelle zich een
soort reuzenzaal voor ,waar interessan
te voorwerpen d'er meest verschillende
afdeelingen van een wereldtentoonstel
ling in bonte wanorde opgestapeld lig
gen. Uit de stad komt men daar plot
seling op het land, van het land op
zee. dan ineens in het binnenste der
aarde enz.
Naast een voorwerp van dagelijksch
gebruik vindt men een midden eeuw-
sche wapenrustig, verder een zeldza
me tafel, een Aziatische plant, een
kerkmodel. een bloem, een mechanisch
apparaat. De meest verschillende
kunstwerken wisselen af met exotische
costumes, schilderijen uit alle tijdpei-
ken.
Hooge wijsheid dringt uw oor bin
nen en dadelijk daarop een flauwe
aardigheid of een plechtige bezwerings
formule; woorden die aan geleerde
professoren herinneren, andere waar
door blijde jeugd straalt, verouderde
woordvormen, een gedenkteeken van
lan gontslapen generaties en vreemde
woorden, waarin zich dse geest van
buitenlandsche beschaving spiegelt.
Men philosipheert. men droomt, men
lacht, men leert en als men het boek
sluit is men bedwelmd' als na een in
drukwekkende tooneelvoorstelling. En
wat kan men meer van een boek ver
langen?
De tijd gaat rusteloos v.oort, en het is
stil geworden op den Spionkop, Het ge
trappel der paardenhoeven wordt er
niet meer gehoord, en het gebrul der ka
nonnen is er verstomd.
't Is er stil geworden, zeer stil.
Op de grav.en der gesneuvelde Boeren
s het jonge, groene gras uitgesproten,
en er staat een groot ijzeren kruis, dat
de dappere Ben Viljoen er heeft opge
richt. Daar slapen zij bij tientallen, onze
broeders. En wij gedenken hunner in
liefde en weemoed, en wij zullen hun ge
dachtenis in eere houden; want zie,
zij zijn in den dood gegaan voor Vrijheid,
Waarheid en Recht!
1,. Penning.
Kinderen, kleine droomwezens met uw
eigen mooie wereld in en om u, ik zie
u buiten in het groene veld, waar elk
diertje, elk plantje uw speelnoot is, uw
vriend; ik zie u in huis met "uw speel-
t, dat niet minder levend voor u is
dan de dieren in het veld.
Lieve, onschuldige wezens, in u is het
vroolijke, onweerstaanbaar jolige van
liet jonge diertje en het weldadig-ernsti-
ge van een reine menschenziel. Welk een
genot met u mee te leven in uw fantas
tische wereld, met u hand aan hand daaT
rond te dwalen en te trachten die wereld
te vergrooten, te verruimen.
Agatha Snellen.
Uit de Moppentrommel.
- Ik kom daar zoo juist van mijn
hospes en 't is haast niet om te geloo-
ven. maar ik had; alls moeite om hem
een beetje geldljte dloen aannemen.
Onzin! Waarom"?
Omdat hij heel veel moet hebben
Twee talen.
Chris. Wedt je wel, dat mijn
vrouw twee talen spreekt?
Hendrik. Neen, dat weet ik niet.
Welke dan?
Chris. Een. als- wij alleen zijn,
en een als er bezoek is.
Veroordeeling van een
woekeraar.
Een koopman te Dieppe, die aan
prins Stourdza 200,000 francs waarde
aan koopwaren voor 1,200,000 frs. had
geleverd, is wegens woeker veroordeeld
tot 3 maanden gevangenisstraf. 10,000
frs. boete en 1 fr. schadteloosstellmg,
Douclie.
Opgeblazen jongmensch. Ja, ik
mag gerust zeggen dat ik gisteren
avond op het bal eh de main was,
waar alles om draaide.
Leuke vri'endL Was je zóó dron
ken?
Vriendin. Gaat u dikwijls met uw
man mee?
Dame. Nooit! Hij gaat altijd met
mij mee.
Heer. Vergun mij. u mijn laatste
photo graphic te laten-zien
Dame. O, wat ziet ge er op uw
portret goed uit.
Chef (van een groot handelshuis).
Daar komt d!ie reiziger, die ik
van die week ai viermaal m'n deui- uit
heb laten gooien waarempel weer aan!
De brutaliteit van dien vent kent
geen grenzenI,k moet zien, dat ik
hem zelf voor m'n zaak engageer.'
B a k v i s c h v er z u c h t i n g.
Ik wou. dat ik een domain. kon
vinden, waarin ze elkander op elite
bladzijde krijgen!
Ook e<en soort.
Waarom loop je melt dat mormel?
Je hebt immers zelf zoo'n prachtigen
hond'!
Dat is er een, dien mijn tweede
vrouw heeft meegebracht, en om haar
ni'et boos te maken, moet dk nu eat dan
wel eens nuet mijn stiefhondi gaan
wandelen.
In een hötel.
Gast Dat wijntje is werkelijk uit
stekend!
Logementhouder (den man wan
trouwend aanziende, denkt). Of hij
heeft er geen verstand! van, óf hij is de
vent. die me den wijn geleverd heeft!
Alle waar is naar zij n geld!
Juffrouw. Achttien stuivers voor
dat drankje? In de Centraal-apötbeek
krite je dat veel goedkooper.
Apotheker (met gewicht)Ja. me
lieve menschdaar bereidjen. ze bet met
water hier met aqua!
Verspro ken.
Verloofde. Mijn dierbare Arthur,
wij moeten ons huwelijk nog uitstellen.
Arthur. Ja...... als mdjn schuld-
eischers dat maar goedvinden!
Bluf.
Gast. Waar is uw ouden knecht
gebleven?
Baron. O. die heeft met de cham.
pagnekurken. welke hij bij me verza
meld' heeft, een linoleum-fabriek op;
richt.
Een, moderne huisvrouw.
Wat heeft de jonge mevrouw uit
gevoerd mót dte recepten, die onze oude
keukenmeid! voor haar opgeschreven
heeft?
De taalfouten heeft ze er uitge
haald.
Zijn eenige kans.
Schrijver. Wat zegt u van mijn hu
moresken. Zou ik het wagen, die te la
ten drukken?
Vriend. Waarom niet? Misschien
sluipen er een paar comisehe druk
fouten in!
Alles in ordle.
Conducteur! Conducteur! Daar is
een heer van de tram gevallen!
Da's niets. Hij heeft al betaald.
George, ik vrees, dat gij mij al
leen trouwt omdat mijn oom mij zoon
groot vermogen heeft nagelaten.
Wel neen, lieveling, hoe kan je
nu zoo ielts denken, ik zou je immers
even goed trouwen, als een ander je
hetzelfde ligdJ nagelaten.
Een vraag.
Hoeveel hebt ge reedis aan repara
tie1 betaald, sedert ge je fiets hebt?
Bedoelt ge voor mij zelf, of voor
d'e machine?
Een leelijke hebbelijkheid:
Mevrouw (wandelendie) met haar
echtgenoot, terwijl'de kleine Willy met
de Engelsche gouvernante achter hen
aankomt, keert zich om en ziet met
afgrijzen, dat haar dbclrtertje het vin
gertje in den neuis steekt. Miss Mary,
let toch beter op kleine Willy, dat zij
niet op zoo plebejische wijze haar
neusj e toucheert.
Kleine oorzaken groote gevolgen.
De waarheid! van d/it spreekwoord
wordt bewezen door die eigenaardige
verzameling, welke een lijkbezorger te
Londen lueeft aangelegd', die in den
loop dier jaren, dat hij zijn vak uit
oefent, alle kleine voorwerpen heeft
bijeengebracht, die. in weerwil van
hun ©ogenschijnlijke onschuldigheid,
den dood van een groot aantal men
schen hebben veroorzaakt. Ond'er meer
bevindt zich in dei collectie een bedide-
knop van koper uit een Londenscli ho
tel. Twee jonge mannen, die de ka
mer bewoonden, kwamen op een avond'
laat naar huis. De'een wierp zich ver
moeid met zijn volle gewicht op bed.;
die noodüottigerwijze niet vastgeschroef
de knop viel den jongen man op den
slaap en doodde hem.
Dan een vouwbeen, een heel on-
Voorts een bloempot. Een
heer gaat wandelen en komt voor!
onder een venster, dat juist schoong
maakt wordt door een onvoorzdchfi
dienstmeisje. De pot, die uit het k
zijn gestooten wordt, komt op h<
hoofd van den wandelaar terecht
deze is een uur later een lijk.
Een hoefijzer, dat. terechtkwam
de spaken van liet. voorwiel van e«
fiets en de machine plotseling tót staa
bracht. De wielrijder vloog in
boog over d'e stuurstang en brak de
nek.
Het rolletje van een rolschaats ve
oorzaakte den dood van een' jonget
Engelschen geestelijke. Het liep onvei
wacht van de schaats af. dteed den ri
der vallen en veroorzaakte zijn dooi
Vervolgens bevat de verzameling no
een aantal eevaarlijke dingen als: mui
schuldig dlim
Een beeldschoons jonge dame wasi ten. pijpen, knoopen. potloodén en
juist bezig er een nieuw boek mee open Kleine kinderen hebben de gewoonfe
te snijden toen zij plotseling.naar be- alles wat hun in handen komt, in
neden werd geroepen. Vlug liep zij d'e mond te steken. Zoo was het ten mii
trap af. struikelde en viel. Toen men
haar opnam, stak het vouwbeen in
haar borst. Zij stierf een half uur la
ter.
ste met de overige dongen, die bierb
afgebeeld' zijn en die allie den dood va
een kind tengevolge hadden.
Mevrouw (tot dienstmeisje,) Zoo.
Marie, wil je ons dfus verlaten?... En
om welke reden?
Marie. Ja. ziet, mevrouw, om u
doet het ma Leed, maar ziet u, ik ben
gewoon slechts in huizen te dliienen,
waar vier meiden zijn... ziet u, van
wege heft pandoeren.
Een burgemeester verhaalt: „Ik
trouwde eens een jong paar, en toen ik
na afloop der plechtigheid die hand dea-
bruid vatte en haar hartelijk geluk
wenschte, ischudd'e zij haak* mooi'
hoofdlje, en op haar bruigom wijzend,
•sprak zij:
„Ik vind, dat. hij éer gefeliciteerd
i moet worden"'.
Zoo gewend.
In eene familie zijn drielingen ge
komen. Het oudste broertje vraagt nu:
Vader, wie worden er nu verdron
ken?
EEN JONGEN DIE VOORUIT WIL.
Als ik bedenk, dat Napoleon pas
korporaal was op mijn leeftijd en dat ik
nu al sergeant ben
Ik ontmoette P. zooeven. Nu hij
getrouwd is, zegt hij, is hij zoo geluk
kig als een visch in 't water.
Louis. Ja. in kokend water.
Menscheneter, Je kunt ér trotseh
op zijn. door mij verorberd' te wordien
Blanke, Hoe zoo?
Menscheneter. Wel, mijn maag. is
nog nooit door dien voet van een Euro
peaan betreden.
Morgen, jongens, zoo sprak een of
ficier zijn soldaten toe, zal het er hard
toegaan, dan is het man tegen man.
Asjeblieft, kapitein, zei er een, wees
zoo goed mij mijn man aan te wijzen,
dan ga 'k het met hem afdrinken.
Wat zoudt ge doen bij een man, die
bij een buskruit ontploffing in de lucht
vloog? vroeg de professor op een exa
men aan een student.
Ik zou afwachten, luidde het antwoord,
tot hij weer beneden kwam.
Neen, lieve, zei een moeder tot
een ziek kind, de dokter heeft verbo
den je wat voor te lezen.
Ach, mama, vroeg het kleine
ding, lees dan wat voor u zelf, maar
hardop als u blieft.
O o k e e n s p r o o k j e.
De kleine Karei: Moe, hoort
graag verhaaltjes.
Moeder: Ja, kindje!
De kleine Karei: Zal ik u er da
eens een vertellen?
Moed/er: Goed.
De kleine Karei: Maar 't is ni<
lang. hoor!
Moeder: Nou. ga je gang maar!
De kleine Karei: —Er was eens ee
kanarievogeltje, en dat heb ik daar rn
latén wegvliegen.
Zelfkennis.
H ij aan de stamtafelMijne he<
ren. nu ga ik naar huis. Ik heb genoeg
en zelfs die os houdt op. als hij g.enoei
gedronken heeft.
Een andier:
daarom verlaten.
O. en ga jij on
Accuraat.
Professor (dlie zoo juisit is terugge-
xeerd! van. een noordpootreis, welke
3 jaar heeft geduurd). Waar zijn ze
(toch
Dochter. Wat zoekt u, pa?
Professor. Mijn pantoffels! Toen
ik wegging, heb ik ze dJaar ondier die
kast gezet en nu staan ze er niet meer!
De oplossing van ons vorig prijsraad
sel is:
Dè naam van het schip was No or de
wind. Hij zeilde voordewind en ziji
koers was noorden; de wind was du
Zuiden.
Bij loting viel de prijs ten deel aai
A. DE MAN, Vooruitgangstraat 106.
Ons nieuwe prijsraadsel luidt als volgt
Op de kermis ziet gij veel;
Onder and'ren ook 't geheel.
Ziet ge hoe velen staan te turen
Naar de kluchten en de kuren.
Die men in dat ding begint.
't Eerste deel verstrekt het kind
Tot een ding, om mee te spelen:
Maar het tweede van de deelen
Is een werktuig, dat gemis
Voor een' schrijver noodig is.
't Derde dient in. veler woning
Tot sieraad en praalvertooning.
En tot berging van het goed.
Vrienden! nu, met lust en moed,
De enk'le deelen zaam verbonden.
En het doelworrd uitgevonden!
Als prijs loven wij uit:
EEN LUCIFERS-STANDAARD
langrijke herstellingen te doen aan
elk huis, dat zich niet binnen de rooi
lijn bevindt; in Boston is elke herstel
ling toegestaan, mits zij niet het af
breken van het dak medebrengt. De
eigenaar van den tempel kreeg plotse
ling een idee. Als hij, zonder het dak
weg te nemen, zijn gebouw eens ge
heel kon laten stijgen, dan zou hij er
een rez-de-chaussée en een of twee
verdiepingen onder kunnen bouwen,
hetgeen d'e waarde van zijn eigendom
zou. vertien dubbelen. Wat de tempel
zelf betreft, die zou in plaats van op
de eerste op de derde zijn.
Maar wie zou de verantwoordelijk,
beid vair zulk een onderneming op
zich willen nemen
Toen herinnerde de eigenaar zich
het werk, dat Frankley den vorigen
zomer had uitgevoerd, de verbouwing
van bet inwendige van een huis, zon
der de muren of het. dak aan te raken.
Als iemand het doet. dacht hij,
dan moet het Frankley zijn
F.n Frankley had het aangenomen.
Dus beneden zullen er winkels
zijn zei Ella, toen hear viend zijn
uitlegging geëindigd had.
Ja, en op de eerste verdieping
komt een groote schilderijenhandelaar
te wonen.
- Ben je niet bang Horace zei het
móilsje eensklaps.
Waarvoor beste?
Dat de tempel instort, terwijl je
hem verplaatstHij is zoo zwaar
Dan zullen we de leien van het
dak nemen dan zal 't minder zwaar
zijn, zei Horace lachend. Als de d'ak
sparren maar blijven.
Maar dan zal het. inregenen
Nu, dan spannen we een zeil.
Ach, je hebt ook voor alles een
antwoord, riep Ella uit. terwijl ze in
lachen uitbarstte en vroolijk in de
handen klapte. Weet je wel, Horace,
dat je een genie bent?
Oho, zoo ver is het nog nlietant
woordde hij, op zijn beujnt lachend,
't Is eigenlijk zoo'n heksenwerk niet,
men heeft het meer dan eens zien ge
beuren aan deze en gene zijde van den
Oceaan. Maar wait het aardige ervan
is. men kan het gemeentebestuur zoo
goed plagen, Een nlieuw huis te zet
ten zonder het in de rooilijn te zet
ten, dat is werkelijk grappig
En je zult beroemd! worden. Ho
race De kleine kinderen zullen je
naam weten, als ze van schoon ko-
mne. zullen ze voor je meesterwerk
stil blijven staan en vragen wie dat
gemaakt heeft, en men zal hun ant
woorden
De markies van Carabas besloot.
Horace, terwijl hij zich achterover in
zijn stoel wrierp om hartelijker te kun
nen lachen. O, kleine Ella, wat ben
je in vuur
Zij glimlachte, verheugd hem zoo
vroolijk te zien. 't Was lang geleden,
dat ze hem had-zJien lachen; 't was
een zonnestraal, die zijn leven bin
nendrong.
En het weeshuis? vroeg zij.
Geen nieuws daaromtrent. Och.
als de tempel in de hoogte geheschen
is, zal mevrouw Alcott zich wel her
inneren, dat ze mij tot haar architect
heeft benoemd. Dat zal haar geheugen
wel opfrisschen. En ze begonnen op
nieuw te lachen.
Heb je niet 't een of ander klein
beest zei Horace eensklapslik heb
dollen lust om met dieren te spelen.
Deborah kwam met het theeblad
binnen, gevolgd door Suzanna.
Hebben we hier geen dieren in
huis vroeg Ella.
Neen, miss Ella, wat moet u er
mee doen
Er mee spelen, zei Horace. bijna
beschaamd.
Suzanna barstte in lachen u'it, maar.
Deborah ging met zooveel waardig
heid de kamer uit, dat- Ella, dacht,
dat zij haar geërgerd had. Na ver
loop van. een minuut kwam zij weer
j binnen, met twee jonge katjes, die zij
I op tafel zette.
O, riep Ella uit, waar komen die
vandaan
Uit de schuur, waar ze door een
onbekende kat zijn neergelegd.
Een onbekende zei Horace, met
moeite zijn ernst bewarend.
Ja mijnheer. Men heeft haar nog
nooit gezien, want ze loopt weg. als
men de deur opent. Ik heb de jongen
eerst verleden week gevonden.
Dank je. Deborah, zöi Ella. Laat
ze maar hier, je kunt ze istraks weer
komen halen.
De twee vrouwen verlieten de kamer.
Toen zij de deur achter zich gesloten
hadden, zagen Horace en Ella elkaar
een oogenblik aan, en toen. schuddend
van 't lachen, lieten ze zich op den
grond! neervallen, naast, de jonge kat
ten die dadelijk onder de meubels
vluchtten. Te vergeefs trachtte Hora
ce ze te verjagen, ze lieten niets dan
een nijdig geblaas hooren Ella echter
legde het beter aanze bevestigde een
prop papier aan een touwtje en wel
dra sprongen de dieren er om heen.
Een kwartier lang rende Horace de
kamer rond, gevolgd door de sprin
gende diertjes.
Eindelijk stond hij stil ert wischte'
zich het voorhoofd af.
Als men denkt, zeide hö. dat een
definitie van den mensch is: een dier
met verstand 't Is voor katten om
te huilen.
De jonge beetjes schenen dan ook
zeer ernstig. Tegenover Frankley ge
zeten zagen ze hem aan, met half toe
geknepen oogen. i
Ze zouden nJiet op 't idee geko
men zijn, om mij te laten halen en
met mij te spelen. Zij kunnen zich
zelf amuseeren Terwijl ik dat niet
kan. zelfe niet met jou, Ella. Wat on
dankbaar! hè
O, ikzei ze.
Een lichte blos overdekte haar ge
laat. Zij belde en Suzanna verscheen;
aan haar gezicht kon men zien, dat
ze gehuild had.
Neem ze maar weer mee en gee
ze wat melk.
Ja miss Ella antwoordde de ne
gerin. Zij bukte zich, nam de katje
van den grond en verdween.
Die vrouwen zullen denken, de
lik gek geworden ben, zei de jonge r
een weinig verlegen.
O, neenMen houdt hier van j
iedereen is blij je een plezier te kun
nen doen.
Horace wist, dat het zoo was
tegenwoordigheid in de woning wai
allen lief. Hadden die drie vrouwei
niet gezien, hoe hij zich in de smart*
lijke uren goed en hulpvaardig toonde
Hij Voelde, dat daar zijn home? t
Wat zal je doen, als mijnheel
Cobbard zijn erfenis in bezit komt i
men. vroeg hij.
zijl
ne
(Wordt vervolgd).
