DE ZATERDAGAVOND
GRATIS BIJVOEGSEL VAN „HAARLEM'S DAGBLAD".
Letterkundig Weekblad voor Jong en Oud.
Haarlemmer Halletjes.
Ho. 93.
Zaterdag 26 Juli.
1902.
Meest gelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
ALLERLEI.
Zijdeteelt in China.
Hoe de zijde-cultuur in China tot
zoo hoogen bloei is gebracht, leeren
wij uit tal van chineesche bronnen.
De grootste verdienste heeft te dien
opzichte keizer Hientsong (800 na
Chr.) die een wet uitvaardigde, krach
tens welke elke chineesche boer, van
eiken morgen land minstens twee vier
kante meters met moerbeiboomen be
planten moest, en die veel land weg
schonk onder beding, dat hij, die het
land ten geschenke ontving, er 50 van
die nuttige boomen op planten zou.
Van dergelijke wetten maken reeds de
boeken van Mengtsen gewag, een
wijsgeer uit de vijfde eeuw vóór Chris
tus. De stelselmatige teelt echter van
zijrupsen begon onder keizer Hoang-
ti. wiens gemalin Silinki door haar
voorbeeld het geheele volk heeft opge
wekt, Zij Het, een menigte van die ar
beidzame rupsen verzamelen en voer
de ze met eigen band. Zoo verkreeg
zij een menigte poppen, en liet de
daardoor gewonnen draden door hare
hofdames spinnen. Daar echter bij de
Chineezen de daden der heerschers
gaarne met een symbolischen stralen
krans omgeven worden, ontwikkelde
zich uit doze handelwijze der koning
in een formeele godsdienstige eere-
dienst der zijderups, waarover wij
door de talrijke studies over de gods
dienstige gebruiken nauwkeurig inge
licht zijn. Volgens dezen eerediemst.
moest elke jonge keizerin telken jare
aan het einde van het voorjaar zich
volgens godsdienstig voorschrift rei-
niigen, om den geesten der zijdewormen
een offer te brengen. Voor dit doel
plukte zij dan eigenhandig moerbei
bladeren, en legde die in een korf
dien een hofdame haar overhandigde.
Dan plukte- de keizerin drie takken,
tot de ceremoniemeesteres op de knieën
zonk en riep ..Het is genoeg". Daar
op bracht de geheele vrouwelijke hof
houding de blaren, waarmee de kei
zerin zich gereinigd had. bij de rup
sen. De draden dezer keizerlijke rup
sen werden naar bijzondere voorschrif
ten gesponnen, en de gewonnen zijde
werd tot heilige gewaden gewerkt. De
groote zorg der keizers voor de zijde
teelt kunnen wij uit de geschiedenis-
bronneu van de jar on 4439 voor onze
tijdrekening tot op het jaar 976 na
Christus nagaan, en de voorschriften
en wetten daarover, zoowel als
over den akkerbouw zijn in een be
roemd werk vereenigd, dat den titel
da-aagt King ting cheon chi Chong
Khao (Algemeene Encyclopaedie van
Landhuishoudkunde), itit 73 deelen,
elk van 24 onderdeelen, bestaande en
door 1789 schrijvers, geleerden enz.
bewarkt.
Brompot's kalender.
Lente.
Ik ken u. lieve" lente, veel te goed.
Dan datük uit de volheid van 't gemoed
U vleien zou met- ijdlen. dwazen lof.
En als een zachte" schoone maken
't hof
Gij mocht mij soms, inplaats van met
een lach.
Beloonen met een extra hagelslag.
Ik wensch u dus van harte goede reis.
De zomer geeft mij allicht weer mijD
eisch
Zomer.
Ondragelijk seizoen van hitte en zon.
't Wou dat ik uwen duur bekorten kon
Wanneer verstomt uw schril insec
tenkoor.
Dat dog en nacht vermoeit, verdooft
mijn oor
Mij steekt en kwelt en, schoon het
vleugels heeft.
Niet wegvliegt, maar tot ieders plaag
hier leeft9
Och, kwam de herfst toch met zijn
koele wind I
Hij vond in mij een dankb'ren trou
wen vrind i
Herfst.
Zijt gij daar met uw aak'lik rouw
beklag,
Uw blaadTenopschik en uw huichel-
lach
Die nu mijn hart bezwaart en dan
verheugt
Met zomerweelde, (eens mijn zoete
vreugd).
Doordat ge nu eens winterstormen
brengt.
Dan mij met schuine zonnestralen
zengt-
O. was 't maai- winterzijn gezellig-
Het feestmaal der armen.
Uitvoerig hebben we dezer dagen be
richt van 't diner, diat koning Edward1
van Engeland1 een hailf millioen armen
van Londen heeft aangeboden en thans
zijn we in de gelegenheid er een too-
neeltje van Ln beeld ;te geven. Men
ziet er die deelnemers aan den maaltijd
wachten voor een lokaal iin Islington,
waar straks het maal zal beginnen.
De deuren zijn nog gesloten en iedler
heid
Deed ras vergeten mij uw spot en spijt!
Winter.
Indringer, grijze schurk Met val-
schen lach
Sloegt gij in boeien d'aard in éenen
dag,
En boom en struik beroofdet gij van
't groen.
Zoodat bevroren, eenzaam ligt 't
plantsoen
En beek en stroom in band van ijs
gekneld,
Vergeefs zich kanten tegen ruw geweld
Mijn hart bevriest, mijn Her is droef
en stom
Ach, lieve, zachte lente. kom. o kom
tracht een goed plaatsje te bemachti
gen. Toegangskaarten, die nog over
zijn worden aan liefhebbers verdeeld
door politieagenten. Op de plaat din
gen er een paar kleine kinderen naar.
In da kazerne.
SeogeantHeb je een grootmoe-
el ar4 Meyer?
RecruutOm u te dienen, sergeant.
SergeantEn hoe oud is ze
RecruutZe is 86, sergeant -
Sergeant Laat ze voor mijn part
96 wezen, maar in elk geval zal ze
wel oneindig beter aan het rek wer
ken, dan jij. vluggert.
Km Zaterdag avondpraatje
Met wordt meer en meer
gewoonte den menschen
bij elke gelegenheid pren
tjes voor terzetten. Wordt
de mensch soms dommer,
dat hij aan tekst niet meer genoeg
heeft? Ik weiet bet niet, maar It ver
schijnsel is ex en om nu te toonan, diait
ik ook niet achterwege wil blijven in
modemerigheid. zal ik de eer en het
genoegen hebben den lezer vandaag op
een geïllustreerd Zaterdagavondpraatje
te onthalen.
Nu zijn er in de wereld twee manie
ren van illustxeexen. De eene is deze,
dat je eerst iets schrijft en er dan
plaatjes bij laat maken. Deze methode
is evenwel, omdat, ze in den regel ge
volgd wordt, zoo verbazend afgesleten,
dat ik liever' die tweede manier volg, die
hierin bestaat, dat je eerst een stut of
wat prentjes neemt en er vervolgens
den tekst omheen schrijft. Dit heeft
zeer het voordeel, dat heft je verbeel
dingskracht scherpt en bovendien niet
kostbaar is. aangezien je over een
paar jaar met die grootste gemoedelijk
heid dezelfde prentjes weer gebruiken j
kunt voor geheel andere onderwerpen.
Doch ter zake. Behalve over Haar-
lemschen Frans, van wien we allen
beginnen te weezen, d'at de justitie
die hem bij zijn jas heeft, hem daar
bij ni'eït zal kunnen houden, behalve
over dezen boozen Frans spreken we
erver de oppositie tegen de plannen
van (ten heer Springer, ten opzichte
van den Houit. Dit is een van de boo
men waarvan de oppositie vreest, dat
de heer Springer hem zal laten om-
ger. Wie niet gelooven wil dat dit zoo
is. moet maar eens gaan kijken naar
de nieuwe Engelsche huizen in het
Haarlemmerhoutpark, waarvan de van
onder af opgetrokken schoorsteen en
vooraan het huls slaan.
Hadden zii gelijk, de opposanten
meien ik dan zou zeker al gauw
menige gegoede ingezetene den navol
genden wagen voor de deur laten ko-
i Integendeel hij wikt en weegt zijn
j plannen behoorlijk voordat hij ze pu- J
I bliek maakt deze plannen moet men j
Kvéten. zijn al minstens twee jaar oud.
aJ een jaar in de portefeuille bij B. en
W. en dus wel overdacht en overwo
gen. In T algemeen kunnen we ons
den heer Sprine-er voorstellen als een
men om zijn boeltje naai- elders te la
ten overbrengen en zelf naai- het, spoor-1
wegstation gaan, om zijn meubelen I
spoor achterna te reizen.
verloochening op Zaterdagavond in
dien Anegang en de Groóte Houtstraat
zelf den Wekker aan zijn medeburgers
tracht te slijten.
Mocht iemand soms beweren, dat
dit wegens den hoed en de lange jas
niet op den heer Hugenholtz lijkt, dan
antwoord ik met vol vertrouwen, dat
dit opweegt tegen den bril en dien kne
vel, die de heer Hugenholtz wèl draagt
en dat het op die manier weer overeen
uitkomt.
Sommige menschen willen nu een
maal aanmerkingen maken op alles en
nog wat en gedragen zich als kwebbe
lende ouwe juffrouwen met een brei
kous.
zooals op het volgende prentje duide
lijk op 's mans physionomie te lezen
staat.
in de dwaaste vermommingen dè men
schen aan 't lachen trachten te bren-
De somberheid waarmee de ingeze
tene op dit plaatje kijkt naar het
spoorkaartje dat hij in d!e band heeft,
is bewijs te over ,dat hij ni'et dan
met groot leedwezen van deze stad af
scheid neemt.
A1 s de oppositie gelijk had, zeg ik.
Maar dat heeft ze volstrekt niet. De
heer Springer is geen onbezonnen jon
gen. die met groot lawaai reclame
maakt voor zich zelf en evenmin een
bakken, ja. ze is zoo bang voor dat
hakken, dat ze iU haar droomen den
halven Haarlemmer Hout al omver
ziet liggen en de daarin gebouwde
villa's, die thans door rijzig en hoog
geboomte zijn omringd, zooals de villa
die ik hier volgen laat (geef vooral
acht op het keurige onderhoud van de j
soort van arrogant deskundige, die met
den duim in het armsgat van zijn vest,
rustig een sigaartje rookende, denkt:
rechterboomen) binnen een paar weken j .-ik weet bet heel alleen en niemand
geheel en al van dien boomentooi zal I anders begrijpt er wat van.
zijn beroofd en er uitzien als dit huis
bezadigd man en deze afbeelding is
hier des te meer toepasselijk, omdat de
afgebeelde een rol in zijn hand heeft
(laat ons zeggen de teekening van de
voorgenomen veranderingen in den
Hout) melt het woord ,,pure" erop.
Lezers die wel eens een Engelschen
haan hebben hooren kraaien, weten
dat dit ..zuiver" beteekent. zooiets als
echt en onvervalschlt.
Intusschen is 't gelukkig, dat deze
quaestie er is. Waar ter wereld zou
den. we anders over praten? Het wordt
hier hoe langer hoe stiller, iedere ge
lukkige bezitter van de noodige fond
sen laat den koetsier voorkorpen en
rijdt naar het station om op reis te
gaan. hetzij dan naar boschrijke stre
ken. naar bergen of wel naar zee,
waar een lokkende badkoets noopt tot
een verkwikkend zeebad.
Alle andere onderwerpen zijn oud
of worden datZoo is 't bijvoorbeeld
geen nieuwtje meer. dat het Kamer- en
Raadslid Hugenholtz in treffeüjke zelf-
Scherpzi'endJe menschen zullen waar.
schijnlijk de opmerking niet onder
zieh kunnen houden, dat heft huis se
dert dfe gevreesde boomenverdwijnimg
van uitzicht veranderd is, vooral wat
aangaat de plaatsing van de schoor-
steenen. Ik vermoed, dat de eigenaar
dat uit baloorigheid heeft gedaan, of
wel omdat men in deze dagen nu een
maal gewoon is, de schoorsteenen eens
ergens anders neer te zetten dan vroe-
Die samensmelting brengt de nieuwe
Maatschappij in het gezamenlijk bezit
van een heele verzameling scholen,
want de Vereeniging van Fabrieks- en
Handwerksnijverheid brengt er ver
schillende mee. die te Amsterdam ge
vestigd zijn. Ik mag mij het genoegen
niet ontzeggen, er een van af te beel-
gen. en ons tevens voornamen, niet in
uitspattingen te vervallen, maar wan
neer we in of op de kermis nog iets te
genieten vinden, dat te doen bij mond
jesmaat. Mijn overgrootvader placht
Ik voor mii praat veel liever over
de samensmelting van de Maatschap
pij ter bevordering van Nijverheid met
de VereenigiUg voor Fabrieks- en
Handwerksnijverheid. Deze twee licha
men. die vroeger naast elkaar op vol
komen hetzelfde gebied1 werkten, zijn
onafscheidelijk aan elkaar verbonden
in dezen trant en hopen in hun geza
menlijk bestaan nog heelwat goeds
tot stand te zullen brengen. Daar nu
geen van beiden zijn ouden naam
meer draagt zijn ook hunne stempels
vanzelf onbruikbaar. Dit heeft mij op
de gedachte gebracht om bij wijze van
herinnering een halve medaille af te
beelden van de Vereeniging van Fa
brieks- en Handwerksnij verheid.
Hef, spreekt van zelf, dat ik ook met
het meeste genoegen de keerzij hier
afbeelden zou. wanneer niet het onge
luk had gewild dat de kater van de
drukkerij die onbruikbaar had ge
maakt. Op welke manier zich dat
heeft toegedragen zal ik hier maar lie
ver niet vermelden, het zij genoeg,
dat het dier er zelf perplex van was.
den en er u tevens aan te herinneren,
dat het over een week al weer kermis
is. Waar blijft, de tijd- Het leven is
net precies als een verrekijker: kijk je
er door bij het nauwe eind. dan is 't of
de toekomst zoover weg ligtt, maar vat
je hem bij het dikke, bij het goede
eind', dan zie je, hoe alles, ook wat het
verst verwijderd scheen, zoo merk
waardig dichtbij is.
altijd te zeggen: ..Lepelen, jongens,
niet schrokken, maar langzaam lepe
len. dan heb je er meer genot van".
Terwijl hij dat zei, kiekte mijn over
grootmoeder (t' is zoowat veertig jaar
geleden) dien waardigen man met een
handcamera en stelde mij zoodoende in
staat, zijn welgelijkend afbeeldsel hier.
bij te geven.
Eet in elk geval nooit zooveel zoete
noga of lekkere beignets, dat je na die
kermis aan tandmiddelen behoefte
Wie dat wel overweegt denkt alweer
met huivering aan de r in de maand, j
welk ijselijk feit over een week of vijf i
alweer staal te gebeuren en over haai-,
den en kachels -..-- brrr!
Maar laat ons een weinig plezier
hebben in het heden en dus vooreerst
liever spreken over de kermis, met zijn
straatmuzikanten, die hun rauwe stem
of snorkende, harmonica bespelen, aan
zoudt hebben en ga evenmin avond
aan avond zoo laat naai' bed. dat je Je
eindelijk gevoelt als een visch op het
droge.
Met al deze nuttige wenken en 1
neem ik afscheid, daar het al vijf uur
geslagen is en mijn maag dienover
eenkomstig begint te jeuken.
de clowns in de café-concert-gezel-
schappen, die met allerlei grappen en 1
