NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
20e Jaargang
Donderdag 7 Augustus 1902.
No. 5860
DAGBLAD
A BONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maandenj fl)
Voor de dorpen ia den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden'n 1.30
Franco door het gekeele Rijk, per 3 maandenL65
Afzonderlijke nummers0.02>£
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per o maanden0.37J£
de ometreken en franco per post0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
ïb de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Zuider Buitenspaarae No. 6.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE BA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31*» Fauboura Monxmartre.
Dit nummer bestaat uit
zes bladzijden.
Haanem's ïiagblad van 7 Aug.
bevat o. a.:
De ontmoeting der Keizers,
Christiaan de Wet. Financieele
aangelegenheden in Zuid-Afrika,
De middenstand iu Nederland, De
held van Spioenkop, Gemeente
raad.
Uificieele benemen.
NATIONALE MILITIE.
HERHALINGS-OEFENINGEN.
De BURGEMEESTER van Haarlem
roept bij deze op den milicien-verlofgan
ger Anthonie Zwemmer uit de gemeente
Haarlem, van de lichting 1S99, behooren-
de tot het 2e regiment veld-artillerie, om
zich op 23 September aanstaande, des na
middags vóór vier ure, te bevinden te 's-
Gravenhage bij zijn korps, voorzien van
al da vo*örwerpen van kleeding en uit
rusting, door hem bij zijn vertrek met
groot verlof medegenomen, ten einde in
werkelijken dienst te worden gesteld.
Haarlem, 5 Augustus 1902.
De Burgemeester voornoemd,
BOREEL.
INKWARTIERING.
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van HAARLEM
Gezien de artikelen 17, 18 en 19 der
wet van 14 September 1866 (Stbl. no.
138); brengen ter kennis, dat de lijst
van inwoners, die voor het verleenem
van Inkwartiering en Onderhoud i'n
aanmerking komen, is herzien, en dat
die lijst gedurende veertien dagen ter
inzage is nedergelegd' op de gemeente
secretarie (2e Aideeling) en bij af
schrift is aangeplakt.
Bezwalken tegen die lijst kunnen
van 20 Augustus 1902 tot 2 September
1902, op ongezegeld papier worden in
gediend.
Zij. die mochten verlangen dat voor
hunne rekening de inkwartiering wor
de uitbesteed, kunnen eene daartoe
strekkende aanvrage ter gemeente-se
cretarie (2e AfdeeliUg) onderteekenen.
Haarlem, G Augustus 1902.
Burgern. en Weth voornoemd.
BOREEL
de Secretaris,
J. W. VAN BILDERBEEK 1. s.
PoliUek Uverziciiu
Keizer Wilhelm heeft van Kiel zijn reis
naar Reval aangevangen om keizer Niko-
laas het bezoek terug te brengen van het
vorige jaar te Dantzig.
Men is aan beleefdheidsbezoeken van
de Duitsche en Russische souvereinen
reeds zoozeer gewend geraakt, dat de
nuchtere krantenlezers deze gebeurtenis
sen niet meer beschouwen als van hoo-
gere politieke beteekenis; zooals de
,,Frankf. Ztg". opmerkt zou het tegen
deel eerder de aandacht trekken.
Maar al behooren de reizen van de
Berlijnsche en Petersburgsche hoven
over-en-weer al tot de jaarlijksche poli
tieke verschijnselen toch dient men sa
menkomsten, zooals er nu ook weer een
te Reval plaats heeft, als aanduidingen
te beschouwen, dat de betrekkingen tus-
schen de beide buren uit 't oostelijk Euro
pa vriendschappelijk of minstens „cor
rect" zijn. Want hoewel tusschen
Duitschland en Rusland het aantal pun
ten van wrijving in de laatste tien jaar
veeleer is toegenomen, komen toch ner
gens beider belangen zoozeer met elkaar
in botsing, dat ernstige conflicten te
voorzien zijn.
Niettemin vraagt men zich af, of er
toch wellicht onderwerpen, die de hoo-
gere politiek raken, door de beide mo
narchen in deze week, dat de vloten
voor Reval zullen liggen, zullen bespro
ken worden, want niet voor niets zoo
redeneert men misschien niet geheel ten
onrechte behoort de rijkskanselier
graaf Von Bülow tot het Duitsch gezel
schap. en bevindt graaf Lambsdorf zich
in de omgeving van den Czaar.
Het „Berl. Tageblatt" wil daarom in
deze ontmoeting wel iets meer zien dan
een bloote plichtpleging. In het feit, dat
Duitschland tot het Drievoudig Verbond
behoort en Rusland tot het Tweevoudig
kan geen beletsel liggen voor overleg.
Immers, beide bondgenootschappen zijn,
volgens de verklaring van den Czaar
zelf, tegen niemand gericht, doch loopen
parallel, bijna hand in hand, naar het
gemeenschappelijke doel, bevestiging
van het Europeesch evenwicht en daar
door van den wereldvrede. Als het beste
bewijs, dat dit de grondslag is van deze
ontmoeting, wijst het blad er op, dat de
Duitsche keizer in korten tijd de tweede
vorst van het Drievoudig Verbond is, die
de gast is van den Czaar.
Er kon slechts één vraag van gewicht
zijn, als belangrijk onderwerp van ge-
dachtenwisseling: nl. het afsluiten van
een nieuw handelsverdrag.
Toch behoeft de stof voor verdere in
ternationale gedachtenwisseling in de
Revalsche week niet te ontbreken.
Men denke aan de jongste offieïeuse
nota van den Russischen minister van fi
nanciën Witte. Gelijk daarin wordt ge
meld. verwacht men in Rusland, dat de
vreemde mogendheden op de verklaring
van het Russische departement van fi
nanciën, dat het zich niet bij de Brussel-
sche suikerconferentie wenschte aan te
sluiten, zullen antwoorden met verhoo
gingen der inkomende rechten op Russi
sche suiker. In dit geval, zegt de nota,
zal de Russische regeering opnieuw ver
klaren, dat de verhooging van het recht
op Russische suiker beschouwd wordt
als een inbreuk op de verdragen; daarom
zal zij harerzijds, zoo een verhooging
toegepast wordt, niet nalaten, waar het
haar noodig voorkomt, ook van de ver
dragen af te wijken.
De Russische regeering, schijnt van
plan geen algemeene maatregelen tegen
over de mogendheden te nemen, maar
van tijd tot tijd deze of geene mogend
heid eens een hak te zetten. In de eerste
plaats wordt reeds aangekondigd een
recht op wijnen en voorts op eenige arti
kelen, die door syndicaten vooral over
de westgrens worden ingevoerd.
Men verbaast zich, het meest wel ln
Duitschland, over deze officieuss nota,
die begint met het uitspreken van een
verwachting, dat de mogendheden wel
dit of dat zullen antwoorden en dadelijk
daarop'met een geniepig systeem voor
den dag komt, om den mogendheden, die
de suikerconferentie teekenden, een gue-
rilla-oorlog aan te doen. Het schijnt den
heer Witte daarmee te doen om verdeeld
heid te brengen onder de nu aaneengeslo-
tenverdragsmogendheden, zegt de „Voss.
Ztg."; voorloopig slaat de bedreiging,
wat de wijnen aangaat, op Frankrijk en,
wat de invoerartikelen over de Russische
westgrens betreft, op Duitsch ijzer. En
verontwaardigd schrijft de „Voss. Ztg".
dat men zich zal weten te verdedigen, en
dat de dag nog wel ens kon aanbreken,
dat Rusland zich, zeer tot zijn spijt, in
een toestand zal bevinden van „splendid
isolation".
Het Duitsche blad wil de quaestie aan
het oordeel van het Haagsche Hof van
Arbitrage onderworpen hebben, omdat
hier een klassiek geval aanwezig is:
Witte is overtuigd, „dat de vreemde mo
gendheden zich bij de belasting van Rus
sische suiker door hun eigen belang en
niet door het recht laten leiden", terwijl
de vreemde mogendheden even stellig
overtuigd zijn, dat eigenbelang en on
recht aan de zijde van den Russischen
minister van financiën staan.
Buitenlandsch Nieuws
Christiaan de IVet.
Het volgende is ontleend aan een
beschrijving in het „Kaapsche Adver
tentieblad". waarvan naar dit blad
mededeelt de proeven voor het afdruk
ken door De Wet zijn nagezien.
Christiaan de Wet werd geboren op
7 Oct. 1854 op zijn ouders plaats werd
het Smithfieldsche in het zuidelijk ge
deelte van de O. R. Kolonie. Hij was
het vijfde kind van eene familie van
elf kinderen, waarvan 9 zoons en 2
meisjes. Zijn vader, J. E. de Met, had
een groote plaats te Nieuwjaarsfontein
en werd zeer geacht door de omliggen
de boeren. Zoowel de vader als de moe
der werden in de Kaapkolonie gebo
ren. en ook hunne voorouders.
Toen De Wet 5a 6 jaar oud
legde hij alreeds die handelsneigingen
aan den dag. welke hem in latere da
gen zouden onderscheiden. Hij gaf als
kind weinig om vermakelijkheden, en
verkoos liever zijn vader naar de dor
pen te vergezellen om zaken te doen.
De Wet kreeg wat educatie zijne
kindsdagen. doch was geen schitte
rende ster. wél zeer stijfhoofdig. Hij
was echter slim van natuur, en kon
spoedig leeren wanneer hij zulks ver
koos.
Toen hij ouder werd. werd hem vrij
wei toegelaten te doen wat hij ver
koos; hij was een liefhebber van
paarden. Hij hield niet veel
tan schieten. doch als vader
wat vleesch hebben wou. dan wist
Christiaan zeer goed hoe het spoed,g
te bekomen, want hij was een goed
schutter.
Hij was zelfs als kind een goed be-
oordeelaar van paarden en vee.
In het jaar 1874 huwde hij met ze
kere jongejuffrouw Kruger, eene doch
ter van een der buren. Het jonge paar
woonde voor een tijd te Nieuwjaars
fontein. doch vertrok later naar Jo
hannesburg. alwaar De Wet spoedig
veel geld verwierf.
Christiaan de Wet en zijn jongere
broeder Piet namen deel aan 't ge
vecht te Majoeba, alwaar Christiaan
de aanvoerder was bij een commari-
dootje.
Kort daarna werd hij tot lid van den
Volksraad gekozen; zijn politiek was
progressief hij was er altoos voor
om 'den ultlanders meer voorrechten
toe te kennen.
In 1889 keerde hij terug naar Nieuw
jaarsfontein. en kort daarna kocht hij
die plaats van zijnen vader. In 1897
verkocht hij gameid eigendom aan den
heer Jan Hauptfleiseh, en zette liij
zich metterwoon neder in het district
Heilbron, alwaar hij verscheidene
plaatsen langs de Rhenosterrivi'er, na
bij Roodewal-statie, opkocht.
Bij zijn terugkomst uit Transvaal,
werd hij tot Volksraadslid gekozen
voor de wijk Boven-Modderrivier. Hij
was een ijverig lid en een vloeiend
spreker. Zijn broeder Piet werd tot
Vol'ksraadslid1 gekozen voor Lieben-
berg's Vlei, en zij ondersteunden des
tijds de nauwere verbintenis met
Transvaal.
De Wet, had. toen de oorlog ver
klaard werd, 8 zoons en 3 dochters.
Hij liet ze goed leeren.
De Wet is een uitmuntend type van
een „zelfgemaakten" man. In zaken
staat hij hekend als een slimhoofd, en
weinigen kunnen verklaren, dat zij
hem overtroffen hebben in transac
ties. Hij is tevens een man van zijn
woord, en precies met alle zaken. Al
hoewel wel haastig-scherp van hu
meur, is hij nochthans zeer goedhartig
en betreurt 't altoos scherpelijk gc-
proken te hebben of iemands gevoelen
gekwetst te hebben.
Toen de on derh an delingen tusschen
Groot-Brittannie en Transvaal een
steeds ernstiger keer namen, leidde De
Wet een stil leven op zijne plaats te
Rhenosterrivier. Weinig werd destijds
van zijne opinie gehoord met betrek
king tot den naderende strijd tusschen
de twee rassen, doch men meent dat
hij een oorlog met Engeland goedge
keurd heeft, zoodat, zijns inziens, het
voor altoos beslist kon worden dat de
Afrikaners meesters van Zuid-Afrika
zouden zijn.
Hij was bij hefbegin van den oorlog
adsistent-commandant van Heilbron.
Hij deelde in de slagen te Modder
spruit en Nicholson's Nek, eou ook in
de eerste drie slagen bij Ladysmith.
Hij werd toen naar het westelijk ge
deelte van O. V. S. gezonden als vecht
generaal.
Kort vóór de overgave van Cronje
aan lord Roberts op 27 Febr. 1900, leg
de De Wet zooveel moed en bekwaam
heid aan den dag als aanvoerder in
zijne pogingen om den „Zwarten
Wolff" (Cronje) bij te staan in zijne
moeilijke positie, dat hij door de bur
gers tot hoofdcammandant gekozen
werd.
Toen Cronjé zich overgaf, bevonden
De Wet's derde zoon en drie zijner
broeders zich ook bij de gelederen. N;
zijne aanstelling hield De Wet nog
steeds aan veel moeite te veroorzaken
met zijne dappere en onverwachte aan
vallen en door zijne listigheid in het
betrappen van onze patrouilles. De
Wet en zijn broeder Piet. tezamen met
president Steijn. bleven steeds veel
moeiie veroorzaken na de bezetting
van Blomfontein. Toen lord Roberts'
groote leger optrok naar Pretoria, be
twistte hij den weg van kopje tot kopje
wordende vele hevige gevechten ge
voerd met den rechtervleugel onder
generaal Ian Hamilton. Toen Steijn
van uit zijne nieuwe hoofdstad verdre
ven werd. retireerde hij met De Wet
naar nieuwe, sterke plekken langs de
lijn der voortrukking. en alhoewel zij
meerendeels zich vevdediigden. be
merkten zij desniettemin eenig zwak
punt in de Engelsche positie, en vie
len met vastberadenheid aan. waar
eenigszins kans van slagen bestond.
De Wet was in Juni 1900 succesvol
in een gevecht aan de Rhenosterrivier.
en benevens het bekomen van het tij
delijk bezit ziiner eigen plaatsen, nam
hij een groot aantal Engelschen ge
vangen. en brak tevens den spoor
weg aan weerskanten van het station
Roodewal op.
De moeite die hij alzoo veroorzaakte
deed de generaals met elkander wed
ijveren om De Wet te vangen, en liet
was slechts zijn wonderbare kennis
van de landstreek en zijn wonderbare
kunst en slimheid als leidsmane die
voorkwamen dat hij niet bij verschei
dene gelegenheden gevangen werd ge
nomen.
„Chasing de Wet" was naderhand
een spreekwoordelijke uitdrukking
door gansch het Britsche rijk gewor
den.
De Wet's oudste zoon Jan. werd te
Magersfontein gedood; Gert, Johannes,
David, en Barend werden gevangen
genomen en naar St. Helena en Indië
gezonden, terwijl Piet zich te Bloem
fontein overgaf.
Zijn derde zoon Christiaan werd
met Cronje gevangen genomen, on
naar St .Helena gezonden, alwaar hij
stierf. Jacobus werd onlangs gevan
gen genomen, zoodat slechts De Wet
en zijn zoon Izaak in het veld over
bleven
Financieele aangelegenheden.
Men schrijft aan de N. Rott. Ct-:
Er zijn tengevolge van den langdu-
rigen oorlog in Zuid-Afrika vele groo
te en kleine fortuinen gemaakt. Voor
al Natal heeft voordeel genoten van
den goudregen, welke daarginds elke
krijgsadminiistraitie vergezeld heeft.
Maar ook de contractjagers, zoowel
als de kleine lieden in de Kaapkolonie
hebben zich een deel weten toe te
eigenen van de tallooze oorlogsmilli-
oenen, welke uit de Britsche schat
kist zijn gevloeid. Het binnenland
van Zuid-Afrika werd verwoest, ver
armd, uitgeplunderd, maar in de
havensteden en in de provinciale cen
tra die buiten de machtssfeer der
Boeren bleven, heersclit thans onge
kende welvaart.
Dit belet intusschen niet dalt het
openbaar crediet der Zuid-Afrikaan-
scho gemeenschappen ongunstig
staat aangeschreven op de eenige
geldmarkt die in aanmerking kan ko
men, nl- die te Londen. Rhodesië le
vert jaavlijks tekorten op en kan niet
eens zijn eigen schijn van bestuur
bekostigen. Toen in 1899 de Kaapko
lonie weer een leening te Londen
gingen er stemmen op men zeide
toen, uüt de omgeving van Rhodes
zoo angstwekkend, dat de leening
dreigde te verongelukken. Trouwens,
de openbare schuld der Kaapkolonie
is bedenkelijk groot voor een land,
dat bijna niets anders uitvoert dan
(onbelaste) diamanten. Natal met
zijn uiterst kleine blanke bevolking
en zijn dure haven en spoorwegnet,
zit ook reeds behoorlijk in de schuld
en moet, in ruil voor de reeds vol
trokken gebiedsvergrooting, een deel
der Transvaalsche schuld overnemen.
De Vrijstaat en de Transvaal wa
ren, in vergelijking melt hun buren,
onder bijzonder gunstige omstandig
heden, vóór de oorlog uitbrak. De
Vrijstaat had enkel een spoorweg^
schuld' en Transvaal de Rothschild-
leening van 1892 en rente-garantie op
het kapiteal der particuliere spoor
wegondernemingen ten zijnen laste.
Doch nauwelijks heeft het Boeren-
bewind! opgehouden, of lefeaiingen-
uitschrïjven is aan de orde van den
dag geworden! De Oranjerivier-Kolo
nie heeft acht millioen pond sterling
noodig, naar het heet voor strategi
sche spoorwegen, schulddelging, uit-
keering van schadeloosstellingen, re
patriate van oude burgers en koloni
satie döor nieuwe burgers. Transvaal
zal nog meer behoeven voor zoodani
ge doeleinden vooral ook omdat Lord
Milner in de eerste plaats de veren-
gelsching van dit land' schijnt te wil
len beproeven.
De hulpbronnen van den Vrijstaat
een zuiver agrarisch gewest zijn
erg bescheiden en geenszins rekbaar;
die van Transvaal bieden meer be
koring voor wie zijn geld in staats
papieren wil beleggen, doch het besef
dat de landbezitters niet mogen be-
lasft worden ingevolge vredesovereen
komst en dat de goudmijnen niet zul
len belast worden ingevolge de poli
tieke overmacht der „Caffir-Circus"-
magnaten, kan niet strekken om de
Londensphe geldmarkt goedwillig te
stemmen ten aanzien van de in het
vooruitzicht gestelde inschrijvingen
voor nieuwe, ditmaal zeer otnvang-
i rijke leeningen.
Daar komt nog bij dat op dft oogen-
blik de Londensche beurs erg wars is
geworden van alles wat op koloniale
leeningen gelijkt. De Australische ko
lonies hebben, gebruik makend van
de imperiale koorts in het moeder
land, zich danig bij het Engelsche
publiek in de schuld gestoken, sedert
de paar laatste jaren. Zij hebben ge
leend bij dozijnen van millioen en
ponden sterling! Nu begint echter
de reactie merkbaar te worden;
scherpzinnige lieden klagen, dat, ter
wijl John Buil zijn spaarpenningen
op uiterst lage rente toevertrouwt aan
niet altijd zorgvuldige kolonische
schatkistbeheerders, broeder Jonathan
zich van de voordeelligste ondernie-
mingen in het eigen Engeland mees
ter maakt. Een sterk bewijs van de
ingetreden reactie 'is wel idle dezer
dagen gebleken volslagen mislukking
der door Victoria uitgeschreven lee
ning groot een millioen p.sft., waartoe
het publiek nauwelijks 50.000 p.st.
inschreef! Van een door Britsch Co
lumbia voorgenomen leening van
slechts 721.000 p.st, moest men vervol
gens afzien tengevolge van den plot
seling ingetreden afkeer der Engel
sche geldmarkt voor nooddruftige ko
loniën.
Hoe onder dergelijke omstandighe
den Lord Milner erin zal slagen niet
enkel om zijn veelomvattende koloni
satieplannen te verwezenlijken, doch
slechts om de doodgewone huishou
ding der nieuw verworven Britsche
wingewesten te drijven, is een vraag
welke het Europeesche vasteland ze
ker nieuwsgierig, doch den Britschen
belastingbetaler ongetwijfeld onrustig
moet maken.
Algemeene Berichten.
Lsn bericht in de „Cape Times" van 6
Juli geeft het nadere over de onlusten te
Durban door de Canadiërs er veroor
zaakt, die vooral in den nacht van 1 Juli
zeer erg werden. Het kwaad begon dien
avond toen een aantal van gezegde sol
daten heel of half dronken uit de hotels
op straat kwamen, waar zij weldra
standjes kregen met de politie wegens
hun lawaai, hun omgooien van riksha's
enz., en waar het erger werd toen eenige
gearresteerd waren en andere, wier ge
tal steeds toenamen en die ten deele re
volvers hadden, hun loslating vorderden
Superintendent Alexander, van de poli
tie, had spoedig een macht van blanken
en Kaffers bijeen om zijn diendermacht
te versterken, en daar de brandweer haar
spuiten op de oproermakers richtte,
strekte dit tot hun ontnuchtering; maar
toen schreeuwden velen om wraak,
begon men te schieten en met steenen te
gooien, en het scheelde weinig of de heer
Alexander was geraakt. Gelukkig wist
men de gekleurde politie buiten den
strijd te houden, maar sommige burgers
die zich aan de oproerlingen hadden aan
gesloten, riepen dat men geweren moest
halen en werden hiervoor den volgenden
dag opgebracht, om door den magistraat
naar den „clerk of the peace" verwezen
te worden. De officieren der oproerma
kers wisten ze niet inbedwang te hou
den; de heer Alexander slaagde eenigs
zins in zijn pogingen hiertoe.
In een interview verklaarde de Spaan-
sche minister-president Sagasta dat hij
het oogenblik gekomen acht om zich te
rug te trekken.
Hij hield verder een lofspraak op den
jongen, verstandigen en goeden koning,
die door het volk met geestdrift is be
groet
De partij van den Belgischen priester
Daens heeft z.ich geconstitueerd onder
den naam van vrije christen-democrati
sche partij.
In het Militair Tehuis aan.
den Jansweg alhier worden gedurende de
kermis de militairen iederen avond aan
genaam bezig gehouden door voordrach
ten, zingen, het vertoonen van lichtbeel
den enz., terwijl den bezoekers gratis
ververschingen worden toegediend.
Stadsnieuws.
Haarlem, 6 Aug. 1902.
Dinsdagmiddag omstreeks half vier
had een omstreeks lOjarige jongen de
brutaliteit de toonbanklade van den krui
denier Elfrink, in de Spaarnwouderstraat
te lichten. Met een drietal bakjes, welke
alle geld bevatten, zette hij 't op een loo
pen. Eenige bewoners dier straat bemerk
ten 't en achtervolgden den kleinen dief.
Toen deze bemerkte, dat zijn vervolgers
hem dicht op de hielen zaten, gooide hü
zijn buit te grabbelen, en wist op die
manier aan zijn vervolgers te ontkomen.
Bij vonnis van de arrondisse-
ments-rechtbank alhier, d.d. 5 Augustus
1902 is in staat van faillissement ver
klaard H. van Thienen. koopman en
winkelier te Haarlem. (Coornhertstraat).
Rechter-commissarls Jhr. Mr. R. de Ma-
rees van Swinderen.
Onze vroegere stadgenoot-
de heer Mr. A. Tak, thans sub. offi
cier van Justitie te Alkmaar is inge-
lijke functie overgeplaatst naar 's Her
togenbosch.
Maandelijkse!» overzichtvan
de Vereeniging „Weldadigheid naar Ver
mogen". Boekjaar: 1 November 1901—31
October 1902.
Voor behoeftigen werd toegestaan:
Aan brood en levensmiddelen: in Nov.
1901 r 198.25'; in Dec. 1901 f 296 53; in Jam
1902 450.20'; in Febr. 1902 f 361.42; in
Maart 1902 277.27', in April 1902 f 353.63.
in Mei 1902 f 268.78'; in Juni 1902 f 264.65'.
in Juli 1902 f 311,36'.
Aan brandstoffen: in Nov. 1901 f 14.96;
in Dec. 1901 f 163.68; in Jan. 1902 f 62.48;
in Febr. 1902 J 166 76; in Maart 1902 t 9.24.
in April 1902 f 3.%; in Mei 1902 f 0.—.
in Juni 1902 0.—; in Juli 1902 f0.—
Aan ligging- en kleedingstuklten: ln
Nov. 1901 17.50; in Dec, 1901 f 20.50; in
Jan. 1902 f 15.95; in Febr. 1902 f 16,55; in
Maart 1902 f 0.—; in April 1902 f 0.—, in
Mei 1902 14,75; in Juni 1902 f 4.80;
in Juli 1902 3.70.
In geld: in Nov. 1901 f 478.15; in Dec.
1901 f 631.50; in Jan. 1902 f 793.14; in Febr.
1902 f 781.85; in Maart 1902 f 474.79'; in
April 1902 f 634.95, in Mei 1902 f 535.10.
in Juni 1902 568.35; in Juli 1902 f 575.95;
Aan verplegingskosten en diversen: in
November 1901 f 0.—; in Dec. 1901 f 10; in
Jan. 1902 f 0,—; in Febr. 1902 t 0.—; in
Maart 1902 f 0.—; in April 1902 f 12.50.
in Mei 1902 f 25.00; in Juni 1902 f 60.00;
in Juli 1902 0.—.
Aan administratiekosten: in Nov. 1901
f 89.72'; in Dec. 1901 f 101.45; in Jan. 1902
t 114.32'; in Febr. 1902 /95.0I; in Maart
1902 f 336.05; in April 1902 t 122.30, in
Mei 1902 128.29'; in Juni 1902 f 82.17'; in
Juli 1902 J 82.00.
Totaal van 1 November 1901—31 Juli
1902 t 10030.19'.
Uit de Omstreken.
Overveeii.
Door eene overeenkomst tusschen
R.K. kiesvereeniging en die der vrij
zinnige zijn de wederzijdsche candi-
daten voor de commissie der grensre
geling tusschen de gemeenten Haar
lem en Bloemendaal overgenomen en
zullen dientengevolge op den dag der
verkiezing 12 Aug. a. s. door beide
vereenig1! ngen diezelfde candldaten
worden gesteld.
Deze zijn de volgende II. H.
J. B. Bos Az.; J. J. Roozen Bz. S. R.
Rynierse; A. J. de Waal Malefijt; Dr.
Bakker; A. Koolhoven en P. W. Voet.
Zandvoort.
Dinsdag kwam alhier eene schuit met
versche visch aan. Besomming f 3.50. De
prijzen der visch waren: tong t 0.30 tot
t 0.90 per stuk; scharren f 0.80 per mand
en bakschol f 0.55 per mand.
Als een bewijs van den vooruitgang
van Zandvoort kan dienen, dat op 1 Au
gustus jl. alhier anwezig waren 3791 per
sonen, tegen 3058 op denzelfden datum
van het jaar 1901 en 2737 op 1 Aug. 1900.
Aangekomen badgasten.
W. Werkhaus Dussaldorf Hotel Zee-
rust 1 persoon.
L. Shindhelm Londen Hotel d Orange
1 persoon.
Goutles Genève Hotel Kurhau» id.
Mevr. A. Lehman Amsterdam idem
1 persoon.
Fam, Repelius Amsterdam Pension
de Roos 4 personen.
Mej. Gruwe idem idem 1 persoon.
Muller Falirensbach idem Pension
Zee. en Duinzicht 1 persoon.
Mej. Koelewijn Haarlem Schelpen
plein 4. 3 personen.
Fam. Quarles van Ufford idem Hoo-
geweg no. 22 7 personen.