NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken. 20e Jaargang Donderdag 7 Augustus 1902. No. 5860 DAGBLAD A BONNEMENTSPRIJS Voor Haarlem per 3 maandenj fl) Voor de dorpen ia den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden'n 1.30 Franco door het gekeele Rijk, per 3 maandenL65 Afzonderlijke nummers0.02>£ Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per o maanden0.37J£ de ometreken en franco per post0.45 ADVERTENTIËN Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem ïb de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Zuider Buitenspaarae No. 6. Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122. Intercommunale aansluiting. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE BA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31*» Fauboura Monxmartre. Dit nummer bestaat uit zes bladzijden. Haanem's ïiagblad van 7 Aug. bevat o. a.: De ontmoeting der Keizers, Christiaan de Wet. Financieele aangelegenheden in Zuid-Afrika, De middenstand iu Nederland, De held van Spioenkop, Gemeente raad. Uificieele benemen. NATIONALE MILITIE. HERHALINGS-OEFENINGEN. De BURGEMEESTER van Haarlem roept bij deze op den milicien-verlofgan ger Anthonie Zwemmer uit de gemeente Haarlem, van de lichting 1S99, behooren- de tot het 2e regiment veld-artillerie, om zich op 23 September aanstaande, des na middags vóór vier ure, te bevinden te 's- Gravenhage bij zijn korps, voorzien van al da vo*örwerpen van kleeding en uit rusting, door hem bij zijn vertrek met groot verlof medegenomen, ten einde in werkelijken dienst te worden gesteld. Haarlem, 5 Augustus 1902. De Burgemeester voornoemd, BOREEL. INKWARTIERING. BURGEMEESTER en WETHOU DERS van HAARLEM Gezien de artikelen 17, 18 en 19 der wet van 14 September 1866 (Stbl. no. 138); brengen ter kennis, dat de lijst van inwoners, die voor het verleenem van Inkwartiering en Onderhoud i'n aanmerking komen, is herzien, en dat die lijst gedurende veertien dagen ter inzage is nedergelegd' op de gemeente secretarie (2e Aideeling) en bij af schrift is aangeplakt. Bezwalken tegen die lijst kunnen van 20 Augustus 1902 tot 2 September 1902, op ongezegeld papier worden in gediend. Zij. die mochten verlangen dat voor hunne rekening de inkwartiering wor de uitbesteed, kunnen eene daartoe strekkende aanvrage ter gemeente-se cretarie (2e AfdeeliUg) onderteekenen. Haarlem, G Augustus 1902. Burgern. en Weth voornoemd. BOREEL de Secretaris, J. W. VAN BILDERBEEK 1. s. PoliUek Uverziciiu Keizer Wilhelm heeft van Kiel zijn reis naar Reval aangevangen om keizer Niko- laas het bezoek terug te brengen van het vorige jaar te Dantzig. Men is aan beleefdheidsbezoeken van de Duitsche en Russische souvereinen reeds zoozeer gewend geraakt, dat de nuchtere krantenlezers deze gebeurtenis sen niet meer beschouwen als van hoo- gere politieke beteekenis; zooals de ,,Frankf. Ztg". opmerkt zou het tegen deel eerder de aandacht trekken. Maar al behooren de reizen van de Berlijnsche en Petersburgsche hoven over-en-weer al tot de jaarlijksche poli tieke verschijnselen toch dient men sa menkomsten, zooals er nu ook weer een te Reval plaats heeft, als aanduidingen te beschouwen, dat de betrekkingen tus- schen de beide buren uit 't oostelijk Euro pa vriendschappelijk of minstens „cor rect" zijn. Want hoewel tusschen Duitschland en Rusland het aantal pun ten van wrijving in de laatste tien jaar veeleer is toegenomen, komen toch ner gens beider belangen zoozeer met elkaar in botsing, dat ernstige conflicten te voorzien zijn. Niettemin vraagt men zich af, of er toch wellicht onderwerpen, die de hoo- gere politiek raken, door de beide mo narchen in deze week, dat de vloten voor Reval zullen liggen, zullen bespro ken worden, want niet voor niets zoo redeneert men misschien niet geheel ten onrechte behoort de rijkskanselier graaf Von Bülow tot het Duitsch gezel schap. en bevindt graaf Lambsdorf zich in de omgeving van den Czaar. Het „Berl. Tageblatt" wil daarom in deze ontmoeting wel iets meer zien dan een bloote plichtpleging. In het feit, dat Duitschland tot het Drievoudig Verbond behoort en Rusland tot het Tweevoudig kan geen beletsel liggen voor overleg. Immers, beide bondgenootschappen zijn, volgens de verklaring van den Czaar zelf, tegen niemand gericht, doch loopen parallel, bijna hand in hand, naar het gemeenschappelijke doel, bevestiging van het Europeesch evenwicht en daar door van den wereldvrede. Als het beste bewijs, dat dit de grondslag is van deze ontmoeting, wijst het blad er op, dat de Duitsche keizer in korten tijd de tweede vorst van het Drievoudig Verbond is, die de gast is van den Czaar. Er kon slechts één vraag van gewicht zijn, als belangrijk onderwerp van ge- dachtenwisseling: nl. het afsluiten van een nieuw handelsverdrag. Toch behoeft de stof voor verdere in ternationale gedachtenwisseling in de Revalsche week niet te ontbreken. Men denke aan de jongste offieïeuse nota van den Russischen minister van fi nanciën Witte. Gelijk daarin wordt ge meld. verwacht men in Rusland, dat de vreemde mogendheden op de verklaring van het Russische departement van fi nanciën, dat het zich niet bij de Brussel- sche suikerconferentie wenschte aan te sluiten, zullen antwoorden met verhoo gingen der inkomende rechten op Russi sche suiker. In dit geval, zegt de nota, zal de Russische regeering opnieuw ver klaren, dat de verhooging van het recht op Russische suiker beschouwd wordt als een inbreuk op de verdragen; daarom zal zij harerzijds, zoo een verhooging toegepast wordt, niet nalaten, waar het haar noodig voorkomt, ook van de ver dragen af te wijken. De Russische regeering, schijnt van plan geen algemeene maatregelen tegen over de mogendheden te nemen, maar van tijd tot tijd deze of geene mogend heid eens een hak te zetten. In de eerste plaats wordt reeds aangekondigd een recht op wijnen en voorts op eenige arti kelen, die door syndicaten vooral over de westgrens worden ingevoerd. Men verbaast zich, het meest wel ln Duitschland, over deze officieuss nota, die begint met het uitspreken van een verwachting, dat de mogendheden wel dit of dat zullen antwoorden en dadelijk daarop'met een geniepig systeem voor den dag komt, om den mogendheden, die de suikerconferentie teekenden, een gue- rilla-oorlog aan te doen. Het schijnt den heer Witte daarmee te doen om verdeeld heid te brengen onder de nu aaneengeslo- tenverdragsmogendheden, zegt de „Voss. Ztg."; voorloopig slaat de bedreiging, wat de wijnen aangaat, op Frankrijk en, wat de invoerartikelen over de Russische westgrens betreft, op Duitsch ijzer. En verontwaardigd schrijft de „Voss. Ztg". dat men zich zal weten te verdedigen, en dat de dag nog wel ens kon aanbreken, dat Rusland zich, zeer tot zijn spijt, in een toestand zal bevinden van „splendid isolation". Het Duitsche blad wil de quaestie aan het oordeel van het Haagsche Hof van Arbitrage onderworpen hebben, omdat hier een klassiek geval aanwezig is: Witte is overtuigd, „dat de vreemde mo gendheden zich bij de belasting van Rus sische suiker door hun eigen belang en niet door het recht laten leiden", terwijl de vreemde mogendheden even stellig overtuigd zijn, dat eigenbelang en on recht aan de zijde van den Russischen minister van financiën staan. Buitenlandsch Nieuws Christiaan de IVet. Het volgende is ontleend aan een beschrijving in het „Kaapsche Adver tentieblad". waarvan naar dit blad mededeelt de proeven voor het afdruk ken door De Wet zijn nagezien. Christiaan de Wet werd geboren op 7 Oct. 1854 op zijn ouders plaats werd het Smithfieldsche in het zuidelijk ge deelte van de O. R. Kolonie. Hij was het vijfde kind van eene familie van elf kinderen, waarvan 9 zoons en 2 meisjes. Zijn vader, J. E. de Met, had een groote plaats te Nieuwjaarsfontein en werd zeer geacht door de omliggen de boeren. Zoowel de vader als de moe der werden in de Kaapkolonie gebo ren. en ook hunne voorouders. Toen De Wet 5a 6 jaar oud legde hij alreeds die handelsneigingen aan den dag. welke hem in latere da gen zouden onderscheiden. Hij gaf als kind weinig om vermakelijkheden, en verkoos liever zijn vader naar de dor pen te vergezellen om zaken te doen. De Wet kreeg wat educatie zijne kindsdagen. doch was geen schitte rende ster. wél zeer stijfhoofdig. Hij was echter slim van natuur, en kon spoedig leeren wanneer hij zulks ver koos. Toen hij ouder werd. werd hem vrij wei toegelaten te doen wat hij ver koos; hij was een liefhebber van paarden. Hij hield niet veel tan schieten. doch als vader wat vleesch hebben wou. dan wist Christiaan zeer goed hoe het spoed,g te bekomen, want hij was een goed schutter. Hij was zelfs als kind een goed be- oordeelaar van paarden en vee. In het jaar 1874 huwde hij met ze kere jongejuffrouw Kruger, eene doch ter van een der buren. Het jonge paar woonde voor een tijd te Nieuwjaars fontein. doch vertrok later naar Jo hannesburg. alwaar De Wet spoedig veel geld verwierf. Christiaan de Wet en zijn jongere broeder Piet namen deel aan 't ge vecht te Majoeba, alwaar Christiaan de aanvoerder was bij een commari- dootje. Kort daarna werd hij tot lid van den Volksraad gekozen; zijn politiek was progressief hij was er altoos voor om 'den ultlanders meer voorrechten toe te kennen. In 1889 keerde hij terug naar Nieuw jaarsfontein. en kort daarna kocht hij die plaats van zijnen vader. In 1897 verkocht hij gameid eigendom aan den heer Jan Hauptfleiseh, en zette liij zich metterwoon neder in het district Heilbron, alwaar hij verscheidene plaatsen langs de Rhenosterrivi'er, na bij Roodewal-statie, opkocht. Bij zijn terugkomst uit Transvaal, werd hij tot Volksraadslid gekozen voor de wijk Boven-Modderrivier. Hij was een ijverig lid en een vloeiend spreker. Zijn broeder Piet werd tot Vol'ksraadslid1 gekozen voor Lieben- berg's Vlei, en zij ondersteunden des tijds de nauwere verbintenis met Transvaal. De Wet, had. toen de oorlog ver klaard werd, 8 zoons en 3 dochters. Hij liet ze goed leeren. De Wet is een uitmuntend type van een „zelfgemaakten" man. In zaken staat hij hekend als een slimhoofd, en weinigen kunnen verklaren, dat zij hem overtroffen hebben in transac ties. Hij is tevens een man van zijn woord, en precies met alle zaken. Al hoewel wel haastig-scherp van hu meur, is hij nochthans zeer goedhartig en betreurt 't altoos scherpelijk gc- proken te hebben of iemands gevoelen gekwetst te hebben. Toen de on derh an delingen tusschen Groot-Brittannie en Transvaal een steeds ernstiger keer namen, leidde De Wet een stil leven op zijne plaats te Rhenosterrivier. Weinig werd destijds van zijne opinie gehoord met betrek king tot den naderende strijd tusschen de twee rassen, doch men meent dat hij een oorlog met Engeland goedge keurd heeft, zoodat, zijns inziens, het voor altoos beslist kon worden dat de Afrikaners meesters van Zuid-Afrika zouden zijn. Hij was bij hefbegin van den oorlog adsistent-commandant van Heilbron. Hij deelde in de slagen te Modder spruit en Nicholson's Nek, eou ook in de eerste drie slagen bij Ladysmith. Hij werd toen naar het westelijk ge deelte van O. V. S. gezonden als vecht generaal. Kort vóór de overgave van Cronje aan lord Roberts op 27 Febr. 1900, leg de De Wet zooveel moed en bekwaam heid aan den dag als aanvoerder in zijne pogingen om den „Zwarten Wolff" (Cronje) bij te staan in zijne moeilijke positie, dat hij door de bur gers tot hoofdcammandant gekozen werd. Toen Cronjé zich overgaf, bevonden De Wet's derde zoon en drie zijner broeders zich ook bij de gelederen. N; zijne aanstelling hield De Wet nog steeds aan veel moeite te veroorzaken met zijne dappere en onverwachte aan vallen en door zijne listigheid in het betrappen van onze patrouilles. De Wet en zijn broeder Piet. tezamen met president Steijn. bleven steeds veel moeiie veroorzaken na de bezetting van Blomfontein. Toen lord Roberts' groote leger optrok naar Pretoria, be twistte hij den weg van kopje tot kopje wordende vele hevige gevechten ge voerd met den rechtervleugel onder generaal Ian Hamilton. Toen Steijn van uit zijne nieuwe hoofdstad verdre ven werd. retireerde hij met De Wet naar nieuwe, sterke plekken langs de lijn der voortrukking. en alhoewel zij meerendeels zich vevdediigden. be merkten zij desniettemin eenig zwak punt in de Engelsche positie, en vie len met vastberadenheid aan. waar eenigszins kans van slagen bestond. De Wet was in Juni 1900 succesvol in een gevecht aan de Rhenosterrivier. en benevens het bekomen van het tij delijk bezit ziiner eigen plaatsen, nam hij een groot aantal Engelschen ge vangen. en brak tevens den spoor weg aan weerskanten van het station Roodewal op. De moeite die hij alzoo veroorzaakte deed de generaals met elkander wed ijveren om De Wet te vangen, en liet was slechts zijn wonderbare kennis van de landstreek en zijn wonderbare kunst en slimheid als leidsmane die voorkwamen dat hij niet bij verschei dene gelegenheden gevangen werd ge nomen. „Chasing de Wet" was naderhand een spreekwoordelijke uitdrukking door gansch het Britsche rijk gewor den. De Wet's oudste zoon Jan. werd te Magersfontein gedood; Gert, Johannes, David, en Barend werden gevangen genomen en naar St. Helena en Indië gezonden, terwijl Piet zich te Bloem fontein overgaf. Zijn derde zoon Christiaan werd met Cronje gevangen genomen, on naar St .Helena gezonden, alwaar hij stierf. Jacobus werd onlangs gevan gen genomen, zoodat slechts De Wet en zijn zoon Izaak in het veld over bleven Financieele aangelegenheden. Men schrijft aan de N. Rott. Ct-: Er zijn tengevolge van den langdu- rigen oorlog in Zuid-Afrika vele groo te en kleine fortuinen gemaakt. Voor al Natal heeft voordeel genoten van den goudregen, welke daarginds elke krijgsadminiistraitie vergezeld heeft. Maar ook de contractjagers, zoowel als de kleine lieden in de Kaapkolonie hebben zich een deel weten toe te eigenen van de tallooze oorlogsmilli- oenen, welke uit de Britsche schat kist zijn gevloeid. Het binnenland van Zuid-Afrika werd verwoest, ver armd, uitgeplunderd, maar in de havensteden en in de provinciale cen tra die buiten de machtssfeer der Boeren bleven, heersclit thans onge kende welvaart. Dit belet intusschen niet dalt het openbaar crediet der Zuid-Afrikaan- scho gemeenschappen ongunstig staat aangeschreven op de eenige geldmarkt die in aanmerking kan ko men, nl- die te Londen. Rhodesië le vert jaavlijks tekorten op en kan niet eens zijn eigen schijn van bestuur bekostigen. Toen in 1899 de Kaapko lonie weer een leening te Londen gingen er stemmen op men zeide toen, uüt de omgeving van Rhodes zoo angstwekkend, dat de leening dreigde te verongelukken. Trouwens, de openbare schuld der Kaapkolonie is bedenkelijk groot voor een land, dat bijna niets anders uitvoert dan (onbelaste) diamanten. Natal met zijn uiterst kleine blanke bevolking en zijn dure haven en spoorwegnet, zit ook reeds behoorlijk in de schuld en moet, in ruil voor de reeds vol trokken gebiedsvergrooting, een deel der Transvaalsche schuld overnemen. De Vrijstaat en de Transvaal wa ren, in vergelijking melt hun buren, onder bijzonder gunstige omstandig heden, vóór de oorlog uitbrak. De Vrijstaat had enkel een spoorweg^ schuld' en Transvaal de Rothschild- leening van 1892 en rente-garantie op het kapiteal der particuliere spoor wegondernemingen ten zijnen laste. Doch nauwelijks heeft het Boeren- bewind! opgehouden, of lefeaiingen- uitschrïjven is aan de orde van den dag geworden! De Oranjerivier-Kolo nie heeft acht millioen pond sterling noodig, naar het heet voor strategi sche spoorwegen, schulddelging, uit- keering van schadeloosstellingen, re patriate van oude burgers en koloni satie döor nieuwe burgers. Transvaal zal nog meer behoeven voor zoodani ge doeleinden vooral ook omdat Lord Milner in de eerste plaats de veren- gelsching van dit land' schijnt te wil len beproeven. De hulpbronnen van den Vrijstaat een zuiver agrarisch gewest zijn erg bescheiden en geenszins rekbaar; die van Transvaal bieden meer be koring voor wie zijn geld in staats papieren wil beleggen, doch het besef dat de landbezitters niet mogen be- lasft worden ingevolge vredesovereen komst en dat de goudmijnen niet zul len belast worden ingevolge de poli tieke overmacht der „Caffir-Circus"- magnaten, kan niet strekken om de Londensphe geldmarkt goedwillig te stemmen ten aanzien van de in het vooruitzicht gestelde inschrijvingen voor nieuwe, ditmaal zeer otnvang- i rijke leeningen. Daar komt nog bij dat op dft oogen- blik de Londensche beurs erg wars is geworden van alles wat op koloniale leeningen gelijkt. De Australische ko lonies hebben, gebruik makend van de imperiale koorts in het moeder land, zich danig bij het Engelsche publiek in de schuld gestoken, sedert de paar laatste jaren. Zij hebben ge leend bij dozijnen van millioen en ponden sterling! Nu begint echter de reactie merkbaar te worden; scherpzinnige lieden klagen, dat, ter wijl John Buil zijn spaarpenningen op uiterst lage rente toevertrouwt aan niet altijd zorgvuldige kolonische schatkistbeheerders, broeder Jonathan zich van de voordeelligste ondernie- mingen in het eigen Engeland mees ter maakt. Een sterk bewijs van de ingetreden reactie 'is wel idle dezer dagen gebleken volslagen mislukking der door Victoria uitgeschreven lee ning groot een millioen p.sft., waartoe het publiek nauwelijks 50.000 p.st. inschreef! Van een door Britsch Co lumbia voorgenomen leening van slechts 721.000 p.st, moest men vervol gens afzien tengevolge van den plot seling ingetreden afkeer der Engel sche geldmarkt voor nooddruftige ko loniën. Hoe onder dergelijke omstandighe den Lord Milner erin zal slagen niet enkel om zijn veelomvattende koloni satieplannen te verwezenlijken, doch slechts om de doodgewone huishou ding der nieuw verworven Britsche wingewesten te drijven, is een vraag welke het Europeesche vasteland ze ker nieuwsgierig, doch den Britschen belastingbetaler ongetwijfeld onrustig moet maken. Algemeene Berichten. Lsn bericht in de „Cape Times" van 6 Juli geeft het nadere over de onlusten te Durban door de Canadiërs er veroor zaakt, die vooral in den nacht van 1 Juli zeer erg werden. Het kwaad begon dien avond toen een aantal van gezegde sol daten heel of half dronken uit de hotels op straat kwamen, waar zij weldra standjes kregen met de politie wegens hun lawaai, hun omgooien van riksha's enz., en waar het erger werd toen eenige gearresteerd waren en andere, wier ge tal steeds toenamen en die ten deele re volvers hadden, hun loslating vorderden Superintendent Alexander, van de poli tie, had spoedig een macht van blanken en Kaffers bijeen om zijn diendermacht te versterken, en daar de brandweer haar spuiten op de oproermakers richtte, strekte dit tot hun ontnuchtering; maar toen schreeuwden velen om wraak, begon men te schieten en met steenen te gooien, en het scheelde weinig of de heer Alexander was geraakt. Gelukkig wist men de gekleurde politie buiten den strijd te houden, maar sommige burgers die zich aan de oproerlingen hadden aan gesloten, riepen dat men geweren moest halen en werden hiervoor den volgenden dag opgebracht, om door den magistraat naar den „clerk of the peace" verwezen te worden. De officieren der oproerma kers wisten ze niet inbedwang te hou den; de heer Alexander slaagde eenigs zins in zijn pogingen hiertoe. In een interview verklaarde de Spaan- sche minister-president Sagasta dat hij het oogenblik gekomen acht om zich te rug te trekken. Hij hield verder een lofspraak op den jongen, verstandigen en goeden koning, die door het volk met geestdrift is be groet De partij van den Belgischen priester Daens heeft z.ich geconstitueerd onder den naam van vrije christen-democrati sche partij. In het Militair Tehuis aan. den Jansweg alhier worden gedurende de kermis de militairen iederen avond aan genaam bezig gehouden door voordrach ten, zingen, het vertoonen van lichtbeel den enz., terwijl den bezoekers gratis ververschingen worden toegediend. Stadsnieuws. Haarlem, 6 Aug. 1902. Dinsdagmiddag omstreeks half vier had een omstreeks lOjarige jongen de brutaliteit de toonbanklade van den krui denier Elfrink, in de Spaarnwouderstraat te lichten. Met een drietal bakjes, welke alle geld bevatten, zette hij 't op een loo pen. Eenige bewoners dier straat bemerk ten 't en achtervolgden den kleinen dief. Toen deze bemerkte, dat zijn vervolgers hem dicht op de hielen zaten, gooide hü zijn buit te grabbelen, en wist op die manier aan zijn vervolgers te ontkomen. Bij vonnis van de arrondisse- ments-rechtbank alhier, d.d. 5 Augustus 1902 is in staat van faillissement ver klaard H. van Thienen. koopman en winkelier te Haarlem. (Coornhertstraat). Rechter-commissarls Jhr. Mr. R. de Ma- rees van Swinderen. Onze vroegere stadgenoot- de heer Mr. A. Tak, thans sub. offi cier van Justitie te Alkmaar is inge- lijke functie overgeplaatst naar 's Her togenbosch. Maandelijkse!» overzichtvan de Vereeniging „Weldadigheid naar Ver mogen". Boekjaar: 1 November 1901—31 October 1902. Voor behoeftigen werd toegestaan: Aan brood en levensmiddelen: in Nov. 1901 r 198.25'; in Dec. 1901 f 296 53; in Jam 1902 450.20'; in Febr. 1902 f 361.42; in Maart 1902 277.27', in April 1902 f 353.63. in Mei 1902 f 268.78'; in Juni 1902 f 264.65'. in Juli 1902 f 311,36'. Aan brandstoffen: in Nov. 1901 f 14.96; in Dec. 1901 f 163.68; in Jan. 1902 f 62.48; in Febr. 1902 J 166 76; in Maart 1902 t 9.24. in April 1902 f 3.%; in Mei 1902 f 0.—. in Juni 1902 0.—; in Juli 1902 f0.— Aan ligging- en kleedingstuklten: ln Nov. 1901 17.50; in Dec, 1901 f 20.50; in Jan. 1902 f 15.95; in Febr. 1902 f 16,55; in Maart 1902 f 0.—; in April 1902 f 0.—, in Mei 1902 14,75; in Juni 1902 f 4.80; in Juli 1902 3.70. In geld: in Nov. 1901 f 478.15; in Dec. 1901 f 631.50; in Jan. 1902 f 793.14; in Febr. 1902 f 781.85; in Maart 1902 f 474.79'; in April 1902 f 634.95, in Mei 1902 f 535.10. in Juni 1902 568.35; in Juli 1902 f 575.95; Aan verplegingskosten en diversen: in November 1901 f 0.—; in Dec. 1901 f 10; in Jan. 1902 f 0,—; in Febr. 1902 t 0.—; in Maart 1902 f 0.—; in April 1902 f 12.50. in Mei 1902 f 25.00; in Juni 1902 f 60.00; in Juli 1902 0.—. Aan administratiekosten: in Nov. 1901 f 89.72'; in Dec. 1901 f 101.45; in Jan. 1902 t 114.32'; in Febr. 1902 /95.0I; in Maart 1902 f 336.05; in April 1902 t 122.30, in Mei 1902 128.29'; in Juni 1902 f 82.17'; in Juli 1902 J 82.00. Totaal van 1 November 1901—31 Juli 1902 t 10030.19'. Uit de Omstreken. Overveeii. Door eene overeenkomst tusschen R.K. kiesvereeniging en die der vrij zinnige zijn de wederzijdsche candi- daten voor de commissie der grensre geling tusschen de gemeenten Haar lem en Bloemendaal overgenomen en zullen dientengevolge op den dag der verkiezing 12 Aug. a. s. door beide vereenig1! ngen diezelfde candldaten worden gesteld. Deze zijn de volgende II. H. J. B. Bos Az.; J. J. Roozen Bz. S. R. Rynierse; A. J. de Waal Malefijt; Dr. Bakker; A. Koolhoven en P. W. Voet. Zandvoort. Dinsdag kwam alhier eene schuit met versche visch aan. Besomming f 3.50. De prijzen der visch waren: tong t 0.30 tot t 0.90 per stuk; scharren f 0.80 per mand en bakschol f 0.55 per mand. Als een bewijs van den vooruitgang van Zandvoort kan dienen, dat op 1 Au gustus jl. alhier anwezig waren 3791 per sonen, tegen 3058 op denzelfden datum van het jaar 1901 en 2737 op 1 Aug. 1900. Aangekomen badgasten. W. Werkhaus Dussaldorf Hotel Zee- rust 1 persoon. L. Shindhelm Londen Hotel d Orange 1 persoon. Goutles Genève Hotel Kurhau» id. Mevr. A. Lehman Amsterdam idem 1 persoon. Fam, Repelius Amsterdam Pension de Roos 4 personen. Mej. Gruwe idem idem 1 persoon. Muller Falirensbach idem Pension Zee. en Duinzicht 1 persoon. Mej. Koelewijn Haarlem Schelpen plein 4. 3 personen. Fam. Quarles van Ufford idem Hoo- geweg no. 22 7 personen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1902 | | pagina 1