NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Is Sier tan liet
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
20e .Jaargang
Vrijdag 15 Augustus 1902.
No. 5867
DAGBLA
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden ƒ1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maandenL65
Afzonderlijke nummers0.02
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Ota.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
ia de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spoarne, Zulder RuiteilSpanrue No. 6.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
JDit blad. verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
Hoofdagenten voor hel Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31Faubourg Monvmartre.
Haariem's Dagblad van 15 Aug.
bevat o. a.:
Waarom vrede geslotenDe
agitatie in Frankrijk, Zeldzaam
brutale inbraak. Rijksmiddelen,
Terugkeer van een onschuldig
veroordeelde.
Buitenlandsch Nieuws
Waarom vrede gesloten?
Een medewerker van het „Alg. Hbl."
heeft den heer Reitz gevraagd, waarom
eigenlijk de Boeren vrede hadden geslo
ten.
„Ik begrijp dat men hier verbaasd is
geweest", aldus ving de heer Reitz zijn
antwoord aan, „want het rapport van
Smuts was wat den stand van de oor-
logvoering betreft, volkomen juist. De
commando's verkeerden nog in vrij
gunstigen toestand. Er waren er een 700-
tal die hun mans en vaders op comman
do aan bepaalde plekken bonden. Zij
waren midden tusschen de Kaffers en
liepen gevaar door dezen mishandeld te
worden ,dus konden de mans hen niet
onbeschermd in 't veld laten. Te gelijker-
tijd konden de mannen niet op zekere
plekken blijven, omdat daar geen vol
doende kost was. Op andere plekken bv.
in Zoutpansberg en Waterberg was
kost genoeg voor alle commando's in het
veld, niets belette den commando's daar
heen te trekken, maar ze mochten de
vrouwen en de kinderen niet achterlaten.
En ze medenemen ging ook niet, de laat
ste wagen was verbrand, ^oodat ze te
voet tusschen de Engeische blokhuizen
hadden moeten doorgaan.
De Engelschen hadden geweigerd ze op
te nemen, denkelijk had een verrader
hun de moeielijkheid gezegd, waarin de
Boeren hiermee verkeerden.
Scherp liet de heer Reitz zich uit over
de National Scouts, de Judas Iscariots.
Naar Zuid-Afrika zou hij niet teruggaan.
Met de Fransche Regeering zal hij on
derhandelen over de vestiging van Boe
rengezinnen op Madagascar en daarna
lezingen houden in Amerika over Enge-
lands manier van oorlogvoeren, waar
voor hij tal van beëedigde verklaringen
heeft meegebracht.
Doekjes voor 't bloeden.
De Engeische regeering heeft de hee-
ien Morgan en Jenkin naar Zuid-Afrika
gezonden, om den toestand te bestudee-
ren van den Zuid-Afrikaanschen handel.
Hun officieel rapport is nog niet ver
schenen, doch zij verklaarden aan 't Reu-
ter-agentschap dat dit rapport, in onaan-
genamen zin, zeer verrassend zal zijn.
De toestand is op het oogenblik veel ern
stiger dan algemeen gedacht wordt. De
steeds in omvang en aantal toenemende
monopolies en trusts bedreigen de ont
wikkeling van het land.
Thans heet het, dat de monopolies en
trusts den handel bedreigen. Tijdens de
Boeren regeering hoorde men daar niet
van! De Engelschen willen al bij voor
baat hun wanbeheer verontschuldigen!
De dnitsche Kroonprins.
De „Matin" vertelt een zonderlinge ro
mantische geschiedenis. De kroonprins
van Duitschland heeft op zijn jongste
reis door Engeland kennis gemaakt, ten
huize van de hertogin van Marlborough,
met mej. Gladvs Deacon, dochter van
den heer Parker Deacon. De kroonprins
nu is volgens de „Matin verliefd op mej.
Gladys, een liefde die beantwoord wordt.
Miss Gladys gaf den prins te kennen
dat zij gaarne met hem trouwen zou,
maar van een morganatisch huwelijk
wilde zij niets weten.
Binnen drie dagen moest zij antwoord
hebben. Kroonprins Friedrich Wilhelm
stuurde haar binnen den bepaalden tijd
de verlovingsring, een souvenir afkom
stig van zijn overgrootmoeder koningin
Victoria.
Een bericht van gelijke strekking ont
leend aan de New-Yorksche avondbla
den, seinde onze Londensche correspon
dent, met de bijzonderheid dat keizer
Wilhelm een morganatisch huwelijk aan
raadt.
De agitatie in Frankrijk.
In Bretagne is de opgewondenheid
over de sluiting der kloosterscholen nog
geenszins verminderd.
Maandagnacht vertrokken verscheiden
automobilisten en wielrijders inderhaast
uit Landernaeu om de bevolking van
Ploudaniel, Folgoet, Saint-Méen en Les-
neven te waarschuwen dat de gendarmes
uitrukten om de zusters uit de scholen
te verwijderen. Toen de boodschappers
aankwamen, werd overal de alarmklok
geluid, waarop van alle zijden het land
volk toestroomde, verscheiden gewapend
met stokken. De bewoners van verafge
legen hoeven werden gewekt, en ruiters
gingen op weg om de gendarmes op te
sporen.
Te Saint-Méen versperden de boeren
de schooldeuren. Te Gonazec werden de
gendarmerie en de politie met stokken
en steenen ontvangen, en tot den terug
tocht gedwongen. Duizenden bezetten
de toegangen tot de school, en konden
niet verjaagd worden; in het gedrang
werden verscheiden ruiters uit het zadel
geworpen. Pas om zes uur 's avonds,
nadat een compagnie van het 118e linie-
regiment te hulp geroepen was, konden
de zusters verwijderd worden.
Te Roscoff trad, gelijk reeds gemeld
is, graaf de Mun kalmeerend tusschen-
beide. Te Crozon hadden de boeren een
kring van wagens, onderling door kettin
gen verbonden, om het schoolgebouw
heengeplaatst. Een detachement infante
rie en zes brigades gendarmes waren
noodig om die beletselen uit den weg te
ruimen. Te Morlaix moesten die scholen
opengebroken worden, na Verscheiden
botsingen met het volk. Het ging hier
zoo erg toe, dat takkenbossen in brand
gestoken werden om, door den rook, de
werklieden die de deuren wilden open
breken, op de vlucht te jagen. De troe
pen werden met een regen van steenen
bestookt.
De zegels, op de schooldeuren gehecht
te l.anderneau, Quimper, Vernelle de la
Roche en andere plaatsen zijn herhaal
delijk verbroken. Eenige personen wor
den deswege gerechtelijk vervolgd.
Charette, de burgemeester van Petit-
Mars, bij Nantes, is geschorst omdat hij
tegen de uitzettings-maatregelen had ge
protesteerd. De abbé Blouin is bij verstek
tot twee maanden gevangenis veroor
deeld. Het voorbeeld van luitenant-kolo
nel Rémy is gevolgd door kapitein Man-
gin d'Oince, die daarop in de vesting
Belle-Ile en Mer opgesloten is.
Te Ploujeau hadden een aantal aan
zienlijke personen binnen het schoolge
bouw postgevat, om een lijfwacht te
vormen voor de zusters. Toen de deur
geforceerd was, moest men één voor één
die mannen en vrouwen, die niet wijken
wilden, naar buiten dragen. De Gaulois
noemt de namen: Yvonne de la Barre de
Nanteuil, gravin de Gouyon-Beaufort,
gravin d'Honincthun. graaf de Gouyon-
Beaufort, commandant Dulong de Ros-
nau, enz.
De oud-minister Jules Roche, die ad
vocaat is, heeft in de „Figaro" een ad
vies openbaar gemaakt over de maatre
gelen cler Fransche regeering ter uitvoe
ring der wet op de vereenigingen. Het
betreft het geval van een fabrikant, die
al vele jaren geleden voor de kinderen
zijner werklieden een school had ge
sticht, waarin geestelijke zusters onder
wijs gaven en die door de regeering werd
gesloten. Volgens dat advies hebben de
ambtenaren die daartoe binnen de school
waren gedrongen, zich aan een strafbaar
feit schuldig gemaakt, daar bedoelde wet
geen terugwerkende kracht heeft en zelfs
uitdrukkelijk vergunning eischt voor j
nieuwe instellingen van congregaties,
terwijl bovendien dit geval niet onder de
bedoelde wet, maar onder de schoolwet i
behoort, die de vrijheid van onderwijs
onder bepaalde, hier nageleefde voor-1
waarden waarborgt. Bovendien behoorde
hier de school aan een particulier, niet
aan een congregatie en kan de fabrikant
dus met volle recht een aanklacht indie
nen wegens inbreuk op zijn eigendoms
recht. Dit advies is bekrachtigd door een
verklaring van zes dekens en oud-dekens
der balies van Parijs en Lyon.
De photo Paul Kroger.
In de „Kölnische Zeitung" van Dinsdag
wordt een verhaal overgenomen uit de
„La Plata Post". Daarin vertelt G. Mann-
chen van het leven, dat hij op Boeren-
commando heeft doorgebracht. In dit
stuk heeft hij het over zijn welgeslaagde
poging om president Kruger te fotogra
feeren te Waterval Onder. Het kostte
moeite, maar het resultaat was het be
kende portret met de snor, genomen on
der de veranda. „Aanhouden, list en
sluwheid", zegt Mënnchen, „en niet het
minst het offer van mijn laatste pond
stuk als een fooi voor den lievelings
kleinzoon én lijfkoetsier van den presi-
den brachten mij ten slotte toch nog tot
het gewenschte doel". Mannchen vertelt
dan hoe deze lievelingskleinzoon, over
wien hij in verdere bijzonderheden treedt
alles van den president gedaan kon krij-
gen. Ten slotte ging het zoo. De klein-1
zoon zeide: Oom, die kerl is nou dar!
Mdnnchen, die buiten de deur stond. I
hoorde de zware stem van den president
terugroepen: Wat kerl? Die kerl met
die fotografie. Mag ik hom 'rin late?
Nee, antwoordde de president. Ik wil die
kerl nie sien! Maar de kleinzoon, den
fotograaf binnenbrengende: Oom, ik laat
hom toch 'rin. De president was boos,
stond op en riep: Is jelle heelemaal gek!
Maar de kleinzoon stemde den presi
dent kalmer. Hij zeide, dat de burgers
niet gelooven wilden van die snor en dat
ze 't nu maar zien moesten, enz. De stoel
werd naar buiten geschoven en ten slotte
onderwierp de president zich.
Stadsnieuws.
Haarlem, 14 Aug. 1902.
Voor het examen fransch
1. o. slaagde Woensdag te 's Hagen o.
a. onze stadgenoot, de heer K. Lanter-
mans.
Handenarbeid.
Na alles wat wij over den handen
arbeid in verschillende nummers ge
zegd hebben, kunnen wij over de be
handeling der onderwerpen „De vouw-
arbeid" en ,een leerplan met han
denarbeid" in korte trekken volstaan.
De heer Sevenhuysen. die het eerste
onderwerp behandelde, schetste, hoe
de vouwarbeid stof gpeft tot rekenen
en teekenen, en toonde dit met vele
voorheelden aan.
De heer Swart, die het tweede onder
werp behandelde, zette uiteen, hoe z.i.
het onderwijs op de lagere scholen
moest worden gegeven. Aan den ar
beid moet een ruime plaats bereid
worden. De handenarbeid is een der
middelen om tot dat doei te geraken.
In beide voordrachten werd uiteen
gezet hoe noodzakelijk het is, dat men
de kinderen zelf leert denken, uitvin
den. waarnemen, vervaardigen en zij
niet moeten na-apen.
Mondeling en schriftelijk, in woord
en beeld, moeten de kinderen nauw
keurig weergeven, wat de hersenen
hebben opgenomen.
Is dit bereikt, dan kennen en kun.
nen de leerlingen wal, dan bezitten
zij een dosis handvaardigheid, waar
mede zij kunnen volstaan.
Een juist leerplan is niet aan te ge
ven, ieder onderwijzer moet volgens
zijn persoonlijk inzicht te werk gaan.
Achtereenvolgens schetste spr. nu.
hoe het op zijn school was ingericht
en hoe de tuin-, vouw- klei- kartou-
of houtarbeid alle worden toegepast op
de verschillende vakken, waardoor de
ze geheel tot hun recht komen.
De arbeid moet het middelpunt van
de opvoeding worden, wil men. dat het
onderwijs goede vruchten afwerpt.
In de laatste dagen hoort men veel
van plotselinge sterfgevallen.
Toen deze rdagen een vrouw die
over de Groote Markt liep met haar
dochter naar huis ging. zakte de vrouw-
plotseling ineeneenige voorbijgan
gers hielpen haar op. en brachten haar
naar huis, waar zij na een half uur
overleed.
Een kastelein diezijnklanten
een glas bier inschonk, gevoelde
zich niet lekker, hij ging even naar de
huiskamer, waar hij na eenigen tijd
stierf.
Voor den wedstrijd van den
Amsterd. Kegelbond hebben zich reeds
80 clubs aangemeld, o.a. uit Haarlem.
Tot en met 15 Aug. worden nog in
schrijvingen aangenomen. De wed
strijden beginnen Zondag 17 dezer,
's morgens 11 uur.
Voor het examen vrije- en
ordeoefeningen slaagde Woensdag te
Utrecht onze stadgenoot de heer G. P.
Zei men.
Naar wij vernemen zal
op een nader te bepalen dag der vol
gende maand de inwijding en inge
bruikstelling plaats hebben van de
nieuwe R.K. kerk in het Kleverpark.
Hedenmiddag om 1 uur
vertrokken de ouden van dagen uit
het Diaconessenhuis in de Jansstraat
alhier met eenige Jan Plezier# naar
Santpoort, om daar den middag ge
noeglijk door Ite brengen.
Naar wij vernemen heeft
de heer P. VV. J. Leising, welke gis
teren zijn 25-jarig jubileum bij de
firma J. J. Beijnes alhier herdacht,
van zijne kameraden een prachtige
regulateurklok en van de firma Beij
nes -een gouden remontoirhorloge
ontvangen.
Buntes Theater.
In ons vorig nummer hebben wij mee
gedeeld, dat Ernst von Wolzogens „Bun
tes Theater" in onzen Schouwburg op
treden zal.
Van een der vertooningen zegt het
„Nieuws van den Dag":
„Het tooneelstuk „Er", zooals 't eiken
„avond in het Grand Théétre door Olga
„Wohlbrück en Carl Forest van het
„Ueberbrett'l gegeven wordt, zoo pak-
„kend en met zooveel fijne nuances, heeft
„zooveel succes, dat 't nog eenige avon-
„den op het repertoire zal blijven. Ook
„de hof-scène tusschen „Serenissimus"
„en zijn trouwen adjudant. Kindermann
„boeit zeer, om niet te spreken van de
„andere nummer, zoowel de muzikale als
„de littéraire".
Ook de Amst. Courant geeft een zeer
gunstig relaas en zegt o. m.:
„Het stukje wordt door Olga Wohl-
„brück, Carel Forest en Clara Biesen-
„thal voortreffelijk gespeeld. Vooral Ca-
„rel Forest, die in zijn monologen zoo-
„veel comisch talent ten toon spreidt
„toont hier over welk een groot drama
tisch talent hij beschikt".
Gevonden voorwerpen:
een blauw geruit boezelaar; twee R.K.
kerkboekjes; een lederen hondenhals-
bandi; een gouden oorknopje en een
sleutel
Vertraging. Gisterenmiddag
brak op den Kruisweg een wiel van
een steenenwagen, waardoor de paar
dentram een half uur vertraging on
dervond.
In de bad- en zwemin rich,
ting aan de Houtvaart was de tempe
ratuur van het water hedenmorgen te
6 uur 59 en luedennidddag te 12 uur
60 graden Fahrenheit.
Schouwburg - voorstellin
gen. 7 cn li September a.s. treedt
in d.en Schouwburg op het Amster
dam sch Lyrisch Tooneel.
21 September het Rctfterdamsche
Tooneelgezelsehap, dir. D. F. van
Eijsden, terwijl nu reeds door onder
staande tooneelgezelschappen de vol
gende datums zijn vastgesteld:
Ned. Opera: 5 Ocitober. 15 October,
14 November 1902; 15 Januari, 11 Fe
bruari, 12 Maart en 20 April 1903.
Kon. Ver. Het Ned. Tooneel: 22 Oc
tober, 19 November, 17 December
1902; 21 Januari. 4 Maart en 1 April
1903.
Ned. Tooneelvereeniging, dir. v. d.
Hor^t: 9 October. 10 November. 4 De
cember 1902; 7 Januari, 18 Februari,
16 Maart 1903.
De overige datums van helt Lyrisch
Tooneel en het Rotterdamsch Too
neelgezelsehap (dir. D. F. v. Eijsden)
worden later bekend gemaakt. Bij
het stellen van daitums is rekening
gehouden met de Bach-concerten.
Uit de Omstreken.
Bloemen daal.
Tot leden van de commissie inzake
grenswijziging, bij candidaatstelling
zijn gekozen verklaard de heeren: dr.
D. Bakker, J. B. Bos Az., A. Koolho
ven, A. J. de Waal Malefijt, P. W.
Voet, S. R. Reynierse en J. J. Roozen.
Zaudvoort.
Thans zijn hier aanwezig 4000 bad
gasten.
Het salon-orkest onder directie yan
den heer S. L. Werthcim gaf Woens
dagavond in het Grand-Hotel voor gas
ten en ge introduceerden een uitste
kend geslaagde uitvoering.
Van het zeer schoon uitgevoerde
programma noemen We slechts: Aria
aus der Suite, voor orgel on viool van
Bach.
H. D. II. prinses Hohenlohe en H.
D. II. prinses van SoimsBrauenfels
vereerd-en de uitvoering met hare te-
genwöordigheid.
De werkzaamheden aan het Schui
tengat zijn hervat. Aan de boulevard
de Favauge ging het terrein tusschen
villa „Ondine" en villa „Paula" in
handen over van den lieer J. A. van
Noppen, terwijl, zoo we goed ingelicht
zijn. de achterterreinen aan de Dr.
Joh. George Mezgerstraat achter villa
Hendrika en villa Frederika respec
tievelijk aangekocht werden, door de
heeren H. Figée en P. B. Nienhuis.
Feuilleton.
Vertaald uit het Italiaamch.
Verbergt gij niets voor mij
Op mijn eer, verzekerde hij plech
tig „ik weet u niets te zeggen.
En toch heeft Attilio een geheim
verdriet, een of andere zorg, die hem
de rust ontrooft Ik ken hem zoo goed.
Ik zie het aan zijn oogen dat hem
iets drukt, dat bij iets voor mij ver
berg. Ik zou hem zoo gaarne helpen,
als ik kon, ik heb hem zoo lief.
Ik zal met hem spreken, als ge
mij dat veroorlooft.
O. ik smeek u er om. Pak hem
eens flink aan. en zeg hem, dat hij
niet alleen lijdt. Wilt ge. graaf?
Of ik wil. freule? Ik acht mij
jjelukkig u van dienst te kunnen zijn.
Ik dank u graaf, zeide zij op war
men toon en reikte hem nogmaals de
band.
Op dit oogenblik kwam Attilio te-
Willen we gaan. ze-Lde hij, zonder
op te zien. het rijtuig is voor.
Weinige minuten later steeg men
m. Attilio noodigde graaf Tozzo uit,
naast Cesina plaats te nemen, terwijl
hij op de voorbank ging zitten.
Men reeid' door cbe Chi'assa naar de
heerlijke pomenade omlaag diie zich
tusschen de> villa Nazionale en het
strand der zee tot aan de Posolippe uit
strekt Het was een buiengewoon
schoone dag. De hitte was wat afge
nomen. en de wind. die van de zee uit
over de schoone met de voortbrengse
len eener tropische vegetatie bekleede
oevers blies, werkte verfrisschend en
opwekkend.
Prachtig kwam het donkere schitte-
rende blauw van de golf uit, tegen liet
weelderige sappige groen der palmen
•en pijnboomen in de tuinen en de
plantsoenen, in de verte verhief zich
de steile rots van het eiland Capn uit
de golven, terwijl het met sierlijke
glinsterende witte huizen bedekte. Po-
sitano zich zacht afdalend in zee ver
loor. Daar zag men tal van rijke equi
pages en elegante wandelaars die al
len van de avondlucht genietende, zich
slechts langzaam naast elkander voort
bewogen pratend en lachend, zich ver
heugend in de goddelijke natuur,
waarin zij mochten wandelen een
beeld, zooals Europa geen tweede te
aanschouwen geeft, een beeld van de
grootste luxe en het meest verfijnde
zingenot naast de diepste ellende en
het bitterste lijden der armen in het
oud'e Napels.
En hebt gij uw kistje nog altijd
niet teruggevonden. Cesina? riep At-
til'io kregelig, zenuwachtig en heftig,
als wilde hij er haar een verwijt van
meken.
Helaas neen. Hoe kan ik ook iets
weervinden, als het weg is Wij heb
ben gezocht in alle hoeken en gaten.
Het is er niet. Het is gestolen.
Welk een onzin, altijd maar da
delijk van diefstal te spreken. Ik wil
wedden, dat het u vandaag of morgen
vanzelf weer in de handen komt. Ik
begrijp niet, hoe papa de zaak zoo tra
gisch kan opnemen. Gii moet hem
dat uit het hoofd praten, Cesina.
Hij sprak driftig, tn kort afgebro
ken zinnen. Zijn zuster zag hem ang
stig aan.
Hoe kan ik papa van zoo 'iets af
brengen, Attilio. Papa weet toch be
ter wat hij te doen heeft dan ik.
Het doet er niet toe. Het was
onverstandig van u. er zoo'n drukte
van te maken. Het is om uit je vel
te springen, als men de malle relazen
in de couranten leest. Binnenkort
kom ik te PoSitano. en ik wil mij la
ten hangen, als ik het niet vind.
Graaf Tozzo maakte een lichte be
weging. en Cesina wisselde met hem
een beteekenisvollen blik.
j Men zweeg geruimen tijd en reed
steeds verder, langzaam, stap voor
stap langs de andere rijtuigen heen-
schuivend, terwijl men elkander we-
derkeerig opnam en groette.
I De zon zonk al dieper en dieper, en
het strand en de eilanden wierpen
steeds langere schaduwen op de in het
levendigste kleurenspel schitterende
j golven.
j Op eens boog Attilio zich ver uit het
rijtuig, zijne trekken drukten verras-
I sing en verbazing uit, zijn oogen
die kort te voren nog met zekere onrust
ronddwaalden, namen een uitdruk j
I king van bewondering aan en fonkel j
den met echt zuidelijken gloed van ver-1
rukking. van ,rreugde, alsof hij een
blik in het paradijs had geslagen.
Emilio riep hij opgewonden, j
Ziet gij daar dat met schimmels be
spannen rijtuig?
Graaf Tozzo volgde met de oogen de
aangewezen richting in welke de rii-j
tuigen aan de andere zijde van den j
weg elkaar voorbij reden. Hij was
zelf nieuwsgierig, te weten, wat At-1
tilio toch zoo plotseling geheel in be
slag had genomen.
Dat vroeg hij eenigszins teleur- J
gesteld, dat is de bankier Bertini met
zijn vrouw.
Neen, dien meen ik niet. Ziet
ge dan daar den commendatore Guisi
met zijn zuster?
Ja. En verder?
Achter hem rijdt een met schim
mels bespannen rijtuig. Wie zit
daarin
Dat schijnt mij de Nederlandsche
consul te zijn, mijnheer Manuel de
Vries.
En dat prachtige ionge meisje
naast hem? ging Attilio geestdriftig
en meegesleept voort.
O. ozeide Cesina eenigszins
spottend. Zij kon niet zien, waarheen
haar broeder wees, en wilde zich over
het voor haar onbegrijpelijk plotseling
enthousiasme van haar broeder wat
vroolijk maken.
Ah ja, zeide de graaf nu toestem
mend. dat is juffrouw Elvira de Vries,
een blonde engel uit Amsterdam.
Sinds wanneer zijn de engelen uit
Amsterdam afkomstig? vroeg Cesini
nog steeds met een spottend lachje?
Attilio merkte het niet op. Zijn
dochter? vroeg hij verder, zonder ook
maar een blik van de jonge dame af
te wenden, die in haar blonde, noord-
sche gratie naast haar vader zat.
Neen, ik geloof zijn nicht; in elk
geval een bloedverwant van hem. Zij
is eerst sedert kort te Napels. Zij
komt uit Duitschland. waar ze te op
gevoed. Haar ouders zijn, naar ik
meen, dood. Ik heb haar onlangs
vluchtig gezien op een soirée in het
Palazzo Toreno.
Welk een schoonheid Zoo fijn
en slank - Ziet zij er niet uit als een
nimf?
Zij is ontegenzeggelijk een groo
te schoonheid en maakt hier in het
Zuiden een bij zonderen indruk, om
dat haar blanke teint, haar zacht,
blond haar zoo voordeelig afsteekt bij
onze bruine gelaatskleur en onze don
kere oogen.
Rijd toch langzaam, riep Attilij
den koetsier opgewonden toe.
Kan ik dat wonder ook niet eens
zien? vroeg Cesina nieuwsgierig. Zij
scheen het den heeren bijna kwalijk
te nemen, dat zij zooveel lof toezwaai
den aan een vreemde schoone, terwijl
zij er bij zat
Nu komt haar rijtuig hier heen
zeide Attilio levendig.
Groet dan toch, EmilioGij
moet mij aan haar voorstellen
Maar toch niet hier op het cor
so Ge moet wachten, tot zich een ge
legenheid voordoet misschien van
avond in den schouwburg.
(Wordt vervolgd.)
