ALLERLEI.
Prijsraadsel.
Wat al ziel'eleed wordt or in de we
reld veroorzaakt door een enkel spot
tend of onvriendelijk woord, door een
lastertong geuit.
De gelukkigste menseh zal altijd
die zijn. in wien de verhevenste idéé
woont, niet de grootste kracM.
Maeterlinck.
Het daglicht gluurt door kleine re
ten zoo komt ook het karakter van
een mensch door kleinigheden aan 't
licht; vooral door de wijze waarop
wij onze kleine plichten vervullen.
De nieuwste tunnel
wan Londen.
zoo mooi, als ik misschien zou vinden,
wanneer ik niet altijd denken moest aan
dien armen Karei Klomp, die daar tus-
schen de machinerie geraakt en verplet
terd is.
„Op dien heuvel daar is het kerkhof.
Ge kunt 's avonds bij maneschijn duide
lijk de gtraf&teenen door de boomen heen
zien schemeren. Daar ligt Hans Klos be
graven, die in een plotselinge vlaag van
krankzinnigheid zijn vrouw vermoord
de en zich daarna aan den beddekwast
ophing. Sommige menschen denken, dat
hij daar 's nachts komt spoken.
„Nu, mijnheer, ik hoop, dat gij het hier
naar uw zin zult hebben. Ik doe altijd
maar mijn best om het den menschen
bij mij aan huis zoo vroolijk en huise
lijk mogelijk te maken
- „Maar wat ziet u vreeselijk bleek! Dat
had ik zooeven nog niet opgemerkt!"
restaurant in den vorm van een olie
fant
Naar hetzelfde denkbeeld wordt in
Ohio een reusachtig gebouw opgericht
Sn den vorm van een visch. Dit bouw
werk moet tegelijkertijd dienen voor
hotel, restaurant en tentoonstelling.
Het zal op een zandplaat liggen, die
in een meertje, niet ver van den oever
ligt.
De groot© bezienswaardigheid van
Baldwin in Georgië is een reuzenvat
van 40.000 gallons inhoud, dat als
herberg dienst doet, ofschoon zijn
grootte, 22 bij 16 voet, niet veel ruim
te aanbiedt,
In plaatsen, waar gebouwen op het land
kostbaar zijn, komen drijvende hotelsin
den smaak.
De heeren Wicker's Son en Maxim
(Bij de plaxen).
Londen is sedert korten tijd een tun
nel rijker geworden, die onder de Theems
loopt en Greenwich verbindt met Mill-
wall. Deze tunnel heeft een totale lengte
van ongeveer 400 meter met een inwen
dige middellijn van ruim 3 meter. De toe
gang van den tunnel aan ieder einde
wordt bezorgd door cylindervormige
schachten van ruim 10 meter middellijn
miet trappen en lifts. De trappen tellen
96 treden, waaruit men kan opmaken,
dat de tunnel op aanzienlijke diepte is
gelegen.
Aan den tunnel, waaraan 3 jaar ge
werkt is, is voor 1.670 ton aan ijzer ge-„
bruikt en de verschillende platen zijn
met 180.000 nagels aaneengeklo^ken. De
verlichting geschied; door - electxische
gloeilampen, die natuurlijk dag en nacht
branden.
Voor hij voor het verkeer geopend
wordt, zal de nieuwe tunnel voor het pu
bliek te bezichtigen zijn tegen betaling
van eenige stuivers en de opbrengst is
bestemd voor een paar Londensche hos
pitalen. Voor de Biackwail-tunnel ge
opend werd, werd hij eveneens tegen be
taling toegankelijk gesteld ten bate der
hospitalen. De recette bedroeg toen ver
scheidene honderden ponden sterling.
Een nieuw soort agentuur.
Te Londen is een man op het denk
beeld gekomen, om een soort agentuur
op te richten, alwaar bedelaars raad en
bijstand kunnen bekomen, echter tegen
betaling eener vastgestelde som. Tot dat
doel heeft de man de adressen van .rijke
en weldadige menschen verschaft. Uit
deze aanteekeningen worden verscheide
ne lange en korte lijsten .samengesteld
en vermenigvuldigd. Een catalogus bv.
met 500 namen kost 6.50, voor «ene uit
voerige lijst met 1500 namen wordt een
bedrag van 15 gevorderd. De vertegen
woordiger van deze bedelaars-agentuur
is ook steeds bereid om de hartroerend-
ste bedelbrieven op te stellen. Men be
weert dat de man met dit zaakje een
jaarlijkseh inkomen van f 3600 heeft. De
viermillioenstad Londen herbergt allerlei
soorten elementen!
Zoo vroolijk mogelijk.
„Dat is nu uw kamer, mijnheer" zei
juffrouw Peters, de eigenares van een
pension op een dorp in eene gezonde
streek, tot een bleek en mager jonkman
"uit de stad, die door zijn dokter naar
buiten was gezonden „voor zijne zenu
wen".
„Meneer Tenger, die hier verleden zo
mer een poos heeft gewoond", zoo ver
volgde zij, „was er altijd zeer mede in
zijn schik. Hem mankeerde zoowat het
zelfde als u en hij schreef zulke mooie
verzen, van verloren verliefde en bleeke
manen en zoo. En hij leed aan flauwtes
ook.
„Hij stierf in den leuningstoel, waar
in u nu zit, Ik sprak met hem net als
nu met u. Daar valt hij opeens met een
zucht achterover en vwo dood. Ik ben
nooit in mijn leven zoo geschrikt!
„Iedereen, die hier komt, vindt het uit
zicht zoo mooi. Gij kunit. hier ook juist
op den ouden molen zien bij den vijver,
waarin de meisjes van Jansen acht ja
ren geleden zijn verdronken.
„Het was een treurig geval. Zij waren
tweelingen, pas 19 jaar. En Annemie zou
de volgende week trouwen.
,,De menschen uit de stad vinden alle
maal, dat die oude molen er zoo schil
derachtig uitziet. Maar ik vind hem niet
In den
Verjaarbrief van een
piano-onderwijzer aan zijn
leerling.
Een jubelouverture klinke tot je eer en
bazuinen mogen schallen in C-Dur (daar
je nog geen anderen toonaard kent) om
der wereld je geboortedag te verkondi
gen! Wanneer je in den vroegen geboor
tedagsmorgen nog in sluimer ligt en in
den droom misschien de toonladder op
klimt om de liooge c te halen, zal je
broertje al allegro con fuoco aan je bed
komen springen en je onzacht aan de
punt van den neus er uit willen trek
ken; of wanneer je daarvoor ongevoelig
blijkt, misschien je „Pedalen" erg on
hebbelijk kittelen, zoodat je vivace uit
je bed springt en je broer staccato aan je
hart drukt.
Mijne wenschen op je geboortedag nu
zijn .deze:
Dolce en piano stroome je leven daar
heen; doch slingeren je de stormen van
hei noodlot, zoo wees torie!
Geen disharmonie store ooit het spel
van je leven; geen wanklank zij er tus-
sehen .jou en je broertjes en zusjes.
Je geest en lichaam mogen steeds cres
cendo blijven, je karakter moderato!
Toon onder alle omstandigheden den
goeden tact! Kleed je en gedraag je in
gezelschap zoo, dat men je voor een
salonstuk aanziet en niet voor een ver
velende étude. Houd onder het spreken
de handen stil en ma.alc geen vingeroefe
ningen!
Begeleid1 menschen, die je nog niet
kent, hoogstens op de piano en niet op
andere wegen.
Wanneer je wat gewichtigs voor hebt,
ga dan niet, andante, maar accelerando
op je doel af, en hebt ,ge het bereikt, dan
zij hei sostenuto!
Wanneer je eens door eigen verdien
ste geld in handen krijgt, vergeet dan 't
nauwkeurig iellen niet!
Vier dien dag van heden scherzando
in Es-dur en hïermde fine, zonder dal
segno.
Je trouwe leeraar.
K. L.„.
Zonderlinge hotels.
Waarschijnlijk heeft, nooit een
bouwmeester een zonderlinger gedach
te gehad' dan die van een hotel op Co-
ney-'Jsland, hij New-York, dat den
vorm van een oliefant had. Van verre
gezien, was het zoo bedriegelijk mo
gelijk. Het gebouw, dat 2000 personen
kon bevatten, zag er met den snu'it
en den staart precies nit als een reus
achtig standbeeld van een oliefant.
Dit merkwaardige gebouw brandde
eenige jaren geleden af, maar in At
lantic City, de badplaats van Phila
delphia, bestaat een tweede oliefant-
hotel, dat niet zoo groot is. als dat van
Coney Island, maar evenveel bezoe
kers trekt.
Op de Reiswezen-tentoonstelling te
Amsterdam had men indertijd een
tunnel.
kochten onlangs het oude stoomschip
„Alaska" en richtten dit in als verblijf
voor vierhonderd hunner arbeiders in
Barrow. Het ligt in de dokken en de
vroeger door vorsten en millionnairs be
woonde hutten dienen nu tot verblijf aan
Engelsche werklieden.
Een ander tot hotel ingericht schip is
het lievelinsplan van den grooten koffie-
millïonnair Joch Arbuckle. Hij kocht het
zeeschip „Jacob A. Stamler" en richtte
dit tot een zeer elegant hotel met vijf- en
zeventig kamers in. Alleen overdag zal
het in het dok blijven liggen. Des zomers
zal het eiken avond zee kiezen, zoodat
de gasten het voordeel genieten een
nacht in de k'o^Ie. frissche zeelucht door
te brengen. De prijs voor een kooi aan
boord bedraagt 1 1/4 dollar 3.12 1/2 per
nacht. Geestrijke dranken zijn ,er niet
aan boord; maar voor die keuken zorgt
een kok van den eersten rang; bovendien
zal er een zeer goed orkest aan boord
zijn.
Uit Talma's leven.
De beroemde tooneelspeler Talma
deed een® e.en tooneelreis. In den post
wagen leerde hij een zeer aardigen
Parijzenaar kennen, die tot zijn groot
ste bewonderaars behoorde. De Pa
rijzenaar begeleidde den kunstenaar
dn alle plaatsen waar deze de gastrol
vervulde, te Bordeaux, Toulouse, Avig-
nen, Lyon, enz. Hij vertoefde altoos
in hetzelfde hotel, en ontbrak nooit bij
de toeschouwers, als Talma optrad.
Te Parijs teruggekomen, noodigde de
tooneelspele® zijn goeden bekende,
die ook naar de hoofdstad was terug
gekeerd; aan een diner. Deze betreur
de de onmogelijkheid, daaraan deel te
kunnen nemen, daar hij dadelijk we
der afreizen moest.
Toen Talma aan zijn middagmaal
zat, bracht men hem een pakket met
een prachtig horloge; een gouden
snuifdoos en een zeer kostbaren das
speld, met een schrijven, dat de woor
den bevatte„Ik ben noch koning,
noch vorsttoch verzoek ik u dit klein
bewijs van dankbaarheid van mij te
willen aannemen. Ik dank aan Ros-
cius veel meer, dan Rolscius van mij
ontvangt."
Ongeveer een maand later kreeg
Talma van de prefectuur van politie
te Parijs een brief. Er stond in. dat
een gevangene hem dringend om een
bezoek bad, daar slechts hij (Talma)
in de gelegenheid was, een groot mis
verstand op te helderen.
Talma begeeft zich naar de gevan
genis en vindt... zijn reisgenoot.
Alleen mijn bewondering voor u.
zeide deze, heeft mij hier gebracht.
Daar ik Parijs plotseling verlaten
moest, kon ik u geen bezoek brengen;
De toegang tot den nieuwen tunnel onder de Theems.
De SSeussap.
In de verzameling van I-Iagenbeck te
Hamburg bevindt zich thans een uit Bor
neo levend overgebrachte neus-aap, de
eerste die tot heden in Europa voor
kwam. Door zijn neus, die hem zijn naam
gaf, oudeischeidt zich het dier van den
gewonen aap. Die neus is langer enslap-
p«i dan één andere apenneus, de eige
naar kan hem op en neer bewegen, op
waarts zoover, dat de steeds naar bene
den gerichte neusgaten, die hij boven
dien wijder en nauwer maken kan, ver
ticaal opwaarts staan.
Het is een woest, kwaadaardig dier,
ofschoon het in hoofdzaak vegetariër is.
Het voédt zich, Ln de kronen der woud-
b;.omen, die hij bewoont, met bladen,
jonge twijgen-, knoppen en rijpe vruch
ten. In gevangenschap eet de. neusaap
salade, gekookte aardappelen en artisjok
ken, die hij als een voorname fijnproe
ver, uitzuigt. Ook lust hij gaarne brood
en melk.
Door de zeer zorgvuldige verpleging,
die hij _enoot, is men er in geslaagd
hem levend in Europa te brengen, alle
dongen koopprijs een grief, die ech
ter absoluut onleesbaar was voor
hem. Benassit aan het zoeken naar
iemand, die slecht schrift kon ontcij
feren. Eindelijk wordt hem een apo
theker aangewezen, die, naar het
heet, op dit gebied zijne sporen heeft
verdiend1..
Benassit stapt denwinkel binnen,
groet en geeft den apoltheker zonder
meer dan een: „Al® 't u belieft!" dien
on leesbaren brief.
De andere zet. zijn bril op, verdiept
zich een oogenblik in de lezing van
den brief, schenkt een flesc.hje vol
met een bruinachtig vocht, plakt er
een papiertje op, waarop hij te v.oren
een paar woorden krabbelde, en geeft
den verbluften schilder het fleschje in
de hand met de woorden: ,,'t Kasfo 3
francs."
Hij had Benassit voor een Klant
aangezien en den brief voor een re
cept. En op het etiket van U flegeK»
t4jjet$omd: Om de drie uur een lepeL
Het mausoleum, waar het stoffelijk
overschot van den Amerikaanschen
müliardair Mackay zal heengebracht
worden, is gelegen te Greenwood,
nabiji New-York. Het 'is een dier
prachtigste' graven, die op de wereld
bedtaan en kost 300.000 diollar. Het
mausoleum is van graniet opge
bouwd. Op ieder der vier hoeken
staat één enorme symbolische groep
uit brons gegoten. De standbeelden
verzinnebeelden die droefheid, het ge
loof, het leven en den dood. Toegang
tot het graf verleenen vier deuren van'
massief brons. Voor den hoofdin
gang staat een altaar met voetstuk
van wit Car arisch marmer; hei altaar
zelf is uit zwart. lersch marmer ge
houwen. In het geheel zijn ©r twin
tig graven in, het Mausoleum; Het
monument is 33 voet lang, 33 voet
breed en 47 voet hoog.
De oplossing van ons vorig prijsraad
sel Week te zijn:
MALARIA-MUG.
De prijs werd na loting toegewezen
aait den heer A. J, DIEL, Gaelstraat 19.
Ons nieuwe prijsraad luidt als volgt:
Het geheel is een dorp aan de Zaan
streek en bestaat uit 9 letters.
5, 8, 9, 2 is een Vlijtig dier.
Eik zaadje draagt! een 1, 8, 6, 4 in zich.
3 en 7 zijn letters.
Als prijs loven wij uit een BOEK.
maar toen ik gisteren hier weder aan
kwam, las ik uw naam op een tooneel-
biljet en snelde naar den schouwburg.
Onder de groote menigte die gij 'on
ophoudelijk weet te boeien, moeten
gisteren ook eenüge dieven ingeslopen
zijn. Verscheidene zakken zijn door
vlugge hand geplunderd. Door een
verkeerde opvatting geleid, greep mij
een politieagent. Maar. dank zij den
hemel, nu gij hier zijt, en het getui
genis, dat gij over mijn moraliteit ga.
ven kunt, waarde rdisgenoot, nu zal
Vergeef mij, viel Talma hem in
de rede. welke zijn de gestolen voor
werpen?
Dat weet ik niet zoo precies
horloges, shuifdoozen
Ook doekspelden misschien Ge
hadt ijm dus nog een geschenk willen
maken? vroeg de kunstenaar lachend.
Ach, mijnheer TalmaDus ook
gij verdenkt mij en valt mij af
Neen mijnheer, zeide Talma vroo
lijk. Ik wil u een goeden rechtsgeleer
de aan de hand doen.
De tooneelspeler hield woord. Maar
trots den goeden advocaat veroordeel
de men den zakkenroller, die van den
grooten toevloed van Talma's optre
den gebruik had gemaakt, om de zak.
ken der schouwburgbezoekers te ledi
gen en daarom alleen met den kunste
naar alle plaatsen in de provincie had
bezocht.
lang. Daar de Franschen ijverige
jagers zijn, wordt voor een betrek
king van wolvenjager steeds druk ge
solliciteerd.
Bonte steentjes.
Het zijn de besten, die zich beteren.
Wee hen, die het vertrouwen van
de kinderen dooden!
Een welopgevoed' man kan de waar
heid zeggen zonder te kwetsen.
Wat ge iemand niet in het gezicht
durft zeggen, zeg dat ook niet achter
zijn rug.
„Men is maar eens jong!" Juist,
men is het. maar ééns! Verbeuzel
daarom uw tijd niet; en geniet zóó,
dat gij er later zonder zelfverwijt op
kunit terugzien.
Oppervlakkige menschen. hebben
kleine verdrietjes en kleine vreug
den; zij voelen zoo weinig hun lijden
zoo weinig hun genietingen; het zijn
bijna poppen.
I-Iet vrachtverkeer vian alle schepen
der aarde bedraagt, aan gewicht jaar
lijks 185 miUioen ton, waarvan een
vierde gedeelte van kolen en een tien
de gedeelte van graan afkomstig.
Wolven.
De wolven zijn in Frankrijk nog
volstrekt niet uitgestorven, maar in
den loop van de laatste 20 jaren is
hun. getal, tengevolge van den feilen
strijd, dien men 'tegen hen voert, toch
aanzienlijk verminderd. Hunne volle
dige vernietiging is overigens geen
onmogelijkheid. In Groot-Brittan je
zijn zij bijv. sinds lang verdwenen.
De laatste wolven werden in Schot
land in 1860, in Ierland in 1710 ge-
d'ood, ©n in dien tijid! was het eigen
lijke Engeland reeds lang van ze be
vrijd. Frankrijk heeft nog niet het
zelfde resultaat bereikt als Engeland
omdat de aangewende middelen niet
zoo 'krachtig waren als aan de andere
zijde van het kanaal en omdat uit
naburige landen steeds weer nieuwe
wolven het land binnen trekken.
De departementen, waar zij thans
nog in vrij groote hoeveelheildl voor
komen, zijn Dordogne., Charente.i
Haute Saónne, Vogezen, Maas, Hau
te Vienna, Deux Sèvres, Incfcre en
Haute-Marne.
Het vervolgen der wolven in Frank
rijk geschiedt zoowel door bijzondere
personen als dioor menschen door den
Staat aangesteld, idle „lieutenants de
louveterie". Ieder heeft het recht het
roofdier te dooden. De staatswolven-
jagers krijgen ge©a traktement, maar
hebben recht op een premie. Zij wor
den door de prefecten uit de beste ja
gers van de streek uitgekozen, en
mogen zich van alle wapenen beldlie-
nen, bijv. strikken, wolfskuilen en
vergiftigde lokazen, wanneet* zij
slechts geen nadeel toebrengen aan
zaken van openbaar of privaat be-
Een eigenaardig duel heeft plaats
gehad tusschen een Amerikaan en
een Franschman. Deze, heeren, die
zich in Zwitserland bevonden, heb-
j ben, op het pistool geduelleerd, Ifier-
wijl zij ieder in een bootje stonden
op het meer van Lucern. De Fransch
man werd1 licht gewond.
Een trap die toegang geeft tot den
tunnel.
Kort geleden overleed te Parijs een
schilder, Benassit genaamd, die in
den laatstan tijd wat op den achter
grond was 'geraakt, maar in het Qualr-
tier laltin zijn tijd van beroemdheid
heeft gehad, al was het alleen maar
om de grappen, die hij verkocht.
Het volgende' is hem, naar hij ver
telde, eens overkomen; we staan voor
de waarheid geenszins in.
Een rijk liefhebber van schilderij
en had hem een paar stukken afge
kocht en zond' tegelijk met d'en be
verige proeven mislukten reeds te Suez..
Het is een slank mooi dier, met fraaie,,
bruine oogen. Zijn zijde-achtig baar is
op den rug geelbruin, op den kop en in
den nek roodbruin, .een donkere vlek
loopt -over den achterrug. De staart, is
zilvergrijs, armen en beenen zijn. licht
grauw, de banden zijn donker. Hij bezit
geen wangzakken. Overigens is van zijn
levenswijze en zijn gewoonten in de
wouden van Borneo niets bekend.
