Bontwerker.
Chemisier.
TELEPHOON
604.
Buitengewoon groote
aparte elegante modellen
Bericht de ontvangst der NOUVEAUTÉ'S voor het aan
staande Winterseizoen.
en prachtvolle collectie van zeer
Colliers, Moffen enz. van de goed
koopste tot de duurste soorten.
Pelsmantels, Pelsjassen, Dames en Heerenmutsen, Voetzak-
ken, Canapé- en Haardkleeden, Koetsierspelerines enz.
Maken, vermaken en overtrekken van pelsmantels, pelsjassen.
Vervormen van alle Bontwerken tot de nieuwste Amerikaan-
sche modellen. Zuiveren van mot, repareeren, moffen voeren enz.
Groote collectie Heeren-Artikelen, Tricot-Ondergoederen,
Parapluies enz.
Prijsraadsel.
komst van het paar den] volke te ver
kondigen bazuinblazers wachtten den
loekomstigen neerscher aan de noort
van het slot op en ontvingen den ge
lukkigen vrijer met schetterende fan
fares het geheele hof liep te hoon
en de oude koning, gelukkig over de
keus zijns zoons, verwelkomde de ^e'
ve verschijning allerhartelijkst.
Tot zoover ging alles goed, maar nu
moest het blijken of de toekomstige
vorstin voldeed aan des prinsen twee
de voorwaarde.
Naar de troonzaal voerde een lan
ge .spiegelgalerij en hierdoor zou de
uitverkorene, getooid met een vorste
lijk gewaad, en begeleid door een hof
dame, zich naar vader en zoon bege
ven, voor de officieele ontvangst.
Met het kostbare kleed en het d'ia
manten snoer om den albasten hals,
dat schitterde als de lieve zon. zag 'i
meisje er inderdaad verrukkelijk uit.
en de eerste blik, dien de jonkvrouw
in een der spiegels wierp, deecl haar
verraist stilstaan.
Zoo schoon had zij zichzelf niet ge
dacht, zij was een geboren koningin.
Voortdurend het hoofd links of rechts
wendend, schreed zij voorwaarts en
naderde met trotsche houding den
troon.
Het prachtexemplaar van een vrouw
werd alleen door den koning ontvan
gen. De prins had- zijn biezen al ge
pakt, vluchtend voor zooveel coquet-
terie, verstoord door loet fiasco met
dat hein zedig toeschijnende meisje.
Met vergramde trekken stond de oude
heer de schoone te woord.
Juffrouw, mijn zoon heeft zich
op het laatste oogenblik bedachthij
wenscht voorloopig nog vrijgezel te
blijven; ge kunt wel naar huis toe
gaan, maar in uw öigen plunje. En
tegen de prins zei papa
Ge zijt een eigenzinnige gek een
vrouw, zooals gij wilt krijgt ge ner
gens, maar ga je gang, ge moet het
zelf weten.
lie koningszoon trok er weer op uit
en bracht nummer twee mee, die ech
ter al evenmin als haar voorgangster
kon nalaten haar spiegelbeeld te be
wonderen en daarom cito naar de
oudelui teruggezonden.
Ten derdenmale werd de reis door
het land' ondernomen door den bruids
werver en nu blijkbaar met meer suc
ces. In een ganzenhoedster, een meis
je, zoo schoon, dat de beide and:eren
zelfs niet in haar schaduw konden
staan, meende de prins zijn ideaal te
hebben gevonden. Zoo'n zedig, zoo'n
naief, bescheiden kind, ze was nau
welijks zeventien jaar, had hij nog
nimmer ontmoet.
En het vertrouwen van den jongen
vorst werd ditmaal gelukkig niet be
schaamd.
Den blik noch links noch rechts wen
dend. maar het lieve kopje wat voor
overgebogen en de oogen naar den
grond gericht, .stapte het ganzenhoed
stertje, door de spiegelgalerij.
Met innige vreugde werd het meisje
door vader en. zoon in dc troonzaal
ontvangen.
De oude heer straalde van geluk,
dat e'hidelijk de vrijerij in orde was en
zag zich nu, naar hij hoopte, weldra
van den regeeringslast ontheven. En
de prins voelde zich natuurlijk niet
minder gelukkig, in haar een bruid
naar zijn wensch te hebben gevonden.
Onmiddellijk werd een aanvang ge
maakt met de toebereidselen voor de
huwelijksplechtigheid, die grootsch,
indrukwekkend moest zijn. De bruid
kreeg prachtige vertrekken en een uit
gezochte garderobe tot haar beschik
king en werd bediend door twee hof
dames en drie kameniers. Koeriers
verkondigden de olijde gebeurtenis
door het gansche land, dat zich ten
feest bereidde. Illuminaties en ootoch-
ten werden op touw gezet en op alle
muziekkorpsen werd beslag gelegd.
De koninklijke kapelmeester compo
neerde een hymne, waarvoor de hof
poeet het libretto had gedicht. Het
zou een jubeldag zijn voor volk en
vorst, een dag, met gulden letteren :n
de annalen der geschiedenis geboek
staafd.
Den avond vóór de groote gebeurte
nis zat de koningszoon met zijn toe
komstige gemalin in het prieel van
het slotpark. Het was een idylle. Zacht-
kens ruischte de wind door de toppen
dep boomen en vriendelijk schoot de
maan haar zilv'ren stralen door hei
gen la art, het lieflijke tooneel daarbin
nen flauw verlichtend. Het aanval
lige kopje van de bruid rustte1 aan
des prinsen breede borst en de heldere,
blauwe kijkers van de ganzenhoedster
blikten in het mannelijk gelaat van
den gelukkigen bruidegom.
Beiden gevoelden zich o, zoo geluk
kig.
Zeg, liefste, zei de koningszoon
eensklaps, hoe komt het toch, dat ge
op den dag- van de ontvangst ten pa-
leize, toen ge door de spiegelgalerii
liept, niet enmaal uw schitterend
beeld bewonderd hebt? trok het u
niet aan, mijn zedig meisje?
O ja, antwoordde d'e schoone met.
'n hemelschen glimlach, dol, dolgraag
had' ik mijzelf in die groote spiegels
willen bewonderen, maar het was mij
onmogelijk mijn hoofd om te draaien,
ik had juist dien dag een stijven nek.
Ordeteekenen.
Op een ver verwijderd eiland leefde
eens een koning. Aan zijn hof kwam
op zekeren dag een zeevaarder, wiens
borst met allerlei kruisen en ordetee-
kens was versierd, en deze vertelde,
dat in de landen over zee zulke teeke
nen door de vorsten werden gegeven,
als ze iemand eer wilden bewijzen.
De koning was zeer verstandig en
vol belangstelling in het geluk zijner
onderdanen, en zond een minister uit
om deze instelling te1 gaan bestudee-
ren. Na een jaar keerde deze terug en
bracht groote kiteten mee. vol van de
mooiste kruisen, sterren an linten, die
hij in de beschaafde landen had laten
vervaardigen.
De koning was verrukt en begon ter
stond de schitterende sieraden uit te
deelen. Het duurde niet lang, of het
geheele hof liep vol ordeteekenen rond.
daarna de beambten, vervolgens fa-
frikanten, winkeliers, airbeiders, ja,
11a eenige jaren was er niemand-meer
in het heele koninkrijk, die niet een
aantal zulke kostbare aanhangsels be
zat:
Daar deze mienschen echter onbe
schaafd waren, als waren het nog kin
deren, werden zij jaloersch op elkan
der, wanneer de een m.ee<r van zulke
borstversie-rselen bezat dan de ander
en allerlei nijd en haat kwam onder
hen op, benevens vele hartstochten,
dit te voren in het land geheel onbe
kend waren. Bovendien geschiedde
het goede dat ze verrichtten niet meer
uit plichtsgevoel of uit liefde voor de
gemeenschap, maar alleen om noa
meer en hoogere orden te krijgen.
Zoo was de koning zelf spoedig door
geheel andere menschen omgeven, die
het niet meer zoo trouw en opa-echt met
hem meenden maar slechts trachtten
hem te vleien, omgunstbewijzen te
ontvangen. De koning bespeurde dat
niet en ging voort met het uitdeelen
van orden, totdat de kisten leeg waren.
Wat nu
Men zou nieuwe hebben kunnen la
ten komen of laten maken. Maai- er
deed zich ee-n ander bezwaar voor:
de meesten hadden geen plaats meei
om nog maar éen enkele zon of kruis
of ster te kunnen hangen. En toch
wilde hij zoo graag onderscheidingen
verleenen het was zoo'n aangename
bezigheid, om zich des voormiddags
den tijd te dooden.
Daar kwam op zekeren morgen de
hofnar, die in den laatsten tijd bijna
nooit bij den koning was geroepen,
daar deze zich bezighield met de sol
licitanten naar ridderorden, en vroeg,
waarom zijn vorst zoo neerslachtig
was.
Aarzelend kwam de reden zijner be
zorgdheid uit 'skonings mond.
Ik zou wel iets weten, maar Uwe
Majesteit moet niet boos worden of er
om lachen.
Dat werd beloofd en de nar zei ern
sfcig
Uwe Majesteit moet morgen op
de audiëntie verschijnen zonder een
enkele orde, en clan tevens een persoon
dien Uwe Majesteit wil onderscheiden
een groote ster of zon ontnemen.
Ben je gek vroeg de Koning.
Ik niet antwoorde de nar, maai
ik heb ook nog nooit om een orde ge
vraagd. Uwe Majesteit moest het eens
probeeren, om iecler, die eer waardig
'is, een orde te ontnemen, en zulk een
gunstbewijs in hetStaatsblad" bekend
te maken.
De koning- bleef een wijle verbaasd
nadenken, toen wijfelde hij een poos,
en zei eindelijk
Maar als dan over jaren alle
menschen zondei* orde zijn
-- Dan, 0 koning, antwoordde de
nar, zijn de kisten weer vol en ka.11
Uwe Majesteit weer orden gaan dra
gen en d'e- sollicitanten zullen opnieuw
toestroom en.
Lang aarzelde de koning van het on
beschaafde eiland nog, maar eindelijk
volgde hij den raad vaai zijn nar op,
wijl hij geen anderen uitweg zag.
En zie... het. hielp!
Dadelijk was de nieuwe mode inge
burgerd toen de koning, volgens den
raad van zijn hofnar, den volgenden
morgen reeds een paar der hoogste,
waardigheidsbekleed'ers een heele groo
te ster had ontnomen, als bewijs zijner
bijzondere tevredenheid. Dezen para
deerden toen met groote open plekken
op hun borst, .en binnen een paar da
gen, begon het publiek de zaak met
heel andere oogen aan te zien.
Terwijl de menischen vroeger zoolang
'ze nog plaats hadden, hun orden ruim
uit elkaar hingen, om zooveel moge
lijk ruimte ermee te bedekken, schoven
zij ze nu heel dicht bijeen, om ook
open plekken te kunnen toonen.
De koniing was overgelukkig en
loonde zijn nar schitterend. Maar u. n
stelde hij hem daarbij éen vraag Hue
hij toch op het denkbeeld gekomen w as.
Ik weet, zoo luidde het antword
dat de menschen alles eervol vin tel,,
wat cle een van den ander onderscn?i.tt
en vooral wanneer het publiek dit kan
zien, want de menschen, 0 koning,
zijn menschen
lang zijn, nu met de langere avonden
en hei koelere weer, de lust tot dansen
terugkomt. In deze statistiek is uitgere
kend, dat bij een gewone wals iedere
danser gemiddeld een weg van 1200 me
ter aflegt. Dat is de langste der dansen
als men de quadrille uitzondert, welker
figuren ieder der acht personen, die er
aan deelnemen, bijna twee kilometer
laten afleggen.
Onder de enkelvoudiige dansen komt
a de wals de mazurka, die een w,eg
van. 950 meter vertegenwoordigt; de pol
ka 900 meter en de pas de quatre onge
veer 800 meter.
Op een groot bal, dat om ongeveer 10
uur 's avonds begint en om 5 uur in
den morgen eindigt, maakt iemand, die
aan alle dansen, ook aan den slotgalop
deel genomen heeft, niet minder dan
56.000 passen, die een afstand van 38
Kilometer vertegenwoordigen, dat is on
geveer zooveel als de weg van Amster
dam naar Utrecht.
Nagelschaar.
Een nuttig instrumentje voor de toi
lettafel is een nagelschaar in den vorm
van een tang, als hierbij is afgebeeld. De
nagels worden zeer gemakkelijk en rond
met deze schaar geknipt. De inrichting
van de tang is zoodanig, dat de lengte
der nagels willekeurig genomen kan
worden.
AL.JLERJLKL
Een dansstatitisek.
Een merkwaardige dansstati'stiek, die
dezer dagen verschenen is, kan van be
Domhuis. Zeker weer verspeeld.
Slimhof. Ja, verspeeld, altijd weer
verspeeld. Ik zie geen uitweg meer.
Alles is donker om ine heen. En ik
heb je laten roepen, om je mijn laat
ste besluit mede te deelen. Zie je dit
pistool
Domhuis. O hemel. Slimhof, Slim-
hofWat ga je doen
Slimhof. Ik wou het je verkoopen
voor een tientje
Uit de Moppentrommel,
Wanhopig besluit.
Domhuis. Hier ben ik, Slimhof
ik hel je briefje ontvangen en ik ben
onmiddellijk hierheen gehold,. Wat
is er
Slimhof Ach, goeie Domhuis, ik
heb je dringend:, heel dringend nooclig.
Domhuis. Dat heb je me geschre
ven. Wat is er aan d'e hand?
liever niet over spreken.
Domhuis En ik dacht, dat je me
juist had laten komen, om er over te
spreken.
Slimhof. Het is zoo ik word er
gek van. Ach goeie Domhuis, beste
Domhuis
Domhuis. Zeer vereerd, maar zeg
me nu toch wat er gebeurd is
Slimhof. Een verschrikkelijk on
gel uk
Domhuis. Sappea-loot, is je vrouw
dood.
Slimhof. O, brave kerel, nobele
vriendAlleen bij d'e gedachte dat
zijn lieve Trui dood is, wordt hij bleek.
Neen, stel je gerust, Trui leeftNiet
haar heb ik verloren, geld ben ik kwijt.
Ja, zei de moeder tot dje dochter,
men zegt, het huwelijk is een loterij,
en ik geloof het vast.
Tk ook, antwoordde het meisje,
maar waar kan ik een lootje halen?
Hoe is het met je -rheumatiek
Zachtjes aan, niet slechte, maar
'in ieder geval heb ik nu goede hoop.
Dat doet me genoegen.
Ja, dat lamme ding begon in mijn
voeten en het is nu al tot in -mijn
schouders gekropen. Over een week
hoop ik, dat het in mijn hoed zit
Kaartlegster Er zal een dag ko
men, waarop ge met groot gevolg langs
den weg zult rijden.
Heer. En wanneer zal dat zijn?
Kaartlegster. Dat mag ilc u niet
zeggen.
Heer. Hier is nog een gulden-
dien geef ik u als ge het mij zegt
Kaartlegster. Nu dan, op den dag
van uw begrafenis.
CORRECTIE.
Nu, ze -mogen zeggen wat ze wil
len, onze vriend Jan is toch een goed
huisvader.
Hm laten we zeggen een kof-
fiehuisvad'er.
Hij. Ach, wilt u mij dan zelfs
geen hoop voor de toekomst geven?
Dan zal ik wachten
Zij. Welnu, kom -over tien jaar
eens terug.
De oplossing van ons vorig prijsraad
sel was: PRESIDENT.
Na loting werd den prijs toegekend
aan den heer P. ROOS, Maarten van
Heemskerkstraat 44.
Ons nieuwe prijsraadsel is een plaats
in Noord-Holland.
Het eerste deel is een plaats in Dren
the, het tweede een plaats in Zuid-Hol
land.
Als prijs loven wij uit:
EEN KOP EN SCHOTEL.
1
r.Houts
