NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
te Hé lier ie üee
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
ADYERTENTIEN
Buitenlandsch Nieuws
October I'
■933
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente)p
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Riik, per 3 maandentt 1.65
Afzonderlijke nummers)f 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden 0.37%
de omstreken en franco per post 0.45
Van 15 regels 50 Ote.j iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
ii de pnje de? Advertenfciën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Zssicier StüitOïlSpaéïrttie No,
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertenties worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen asn hei Algemeen Adverteatie-Bureau A. DE TiA MAR Azn. te Amsterdam.
Uit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Emfdagenten voor het Buitenland: Qmpagnie Générale de Publicité Etrangère Li DAUBE Co. JOHN F. JQNE8L Bucc., Parijs 3P>» Faubourg Monimcfrfre.
KMt ammisaer toestaat
ss.es foïadsfjtieia.
Maart6»rs Dagblad vac 31 Oct.
bevat o. a.
Over de stakingen in Frankrijk.
Over Chamberlain's reis, Uit Zuid-
Afrika, Pensioen en faillissement.
Vervolg Gemeenteraad
Zuid-Afrika.
Uit .Johannesburg wordt gemeld
aan de Engelsche bladen, dat er een
sterke oppositie is. tegen bet benoemen
van Europeanen, in die nieuw openge-
komen betrekkingen.
De meeste dezer ambtenaren, die
meest de directie voeren over de mij
nen en spoorwegen, verstaan geen
woord Hollandsch. En alle bestaande
instructies zijn nog steeds in bet Hol-
landlsch geschreven, wat de quaestie
ingewikkelder maaktDe agenten van
politie in Johannesburg verstaan nóch
Hollandsch, nöeh de Kaffer-taal.
Uit Kaapstad verneemt de „Dai'ly
Express", dat een groote protest-mee
ting tegen de immigratie van Euro
peanen bijgewoond door 4000 werk
lieden Zaterdag jl. beeft plaats ge
had De sprekers betoogden dat bet-
een wreedheid was om de vreemde
werklieden over te halen naar Zuid-
Afrika te gaan, waar de loonen thans!
niet hooger. warecn dan in Engeland,
terwijl bet levensonderhoud zooveel
.meer kostte.
Chris Botha, broeder van den ©om-
unandant-generaal is overleden.
In generaal Chris Botha is een der
•flinkste en kuindigste aanvoerders
van de Transvalers heengegaan. Hij
beeft den vijand tot het einde toe bet
hoofd geboden en hun menigen zwa-
ren slag toegebracht.
Men herinnert zich. dat toen het
beleg van Ladysmith opgebroken was
en ■.de Boeren zich geleidelijk uit Natal
terugtrokken. Chris Botha den. terug
tocht leidde- Begin Juni 1900 had hij
bij, Laingsnek het bekend© gesprek
met Bulier, dlei hem uitnoodigde aien
hopeloozen strijd op te geven. o. a.
omdat anders de hoeven van de Boe
ren in brand gestoken zouden worden,
Chris Botha zeide, dat hij bereid was,
mits de Boeren hun onafhankelijk
heid behielden. Bullen- seinde toen aan
Roberts welke voorwaarden hij de
Boeren aanbood. Onvoorwaardelijke
onderwerping seinde Roberts terug.
In October maakte hij het in de .dis
tricten Ermelo en Carolina den Engel-
schen zoo lastig, d'at French ©r bij ge
haald werd. Men herinnert zich nog
de tocht van dezen uit het Noord-oos
ten naar Heidelberg, niet veel meer
dan een vlucht, met d'© troepen van
Chris Botha hem na op het lijf en hem
aanmerkelijke verliezen toebrengende.
In December 1900 viel Chris Botha
de Engelschen in Vrijheid' aan, en dat
er in dien slag van de Engelschen 30
vermist werden, zegt genoeg.
Bij den aanval op Mount Italai in
September was Chris Botha die aan
voerder der Transvalers. De Engel
sche militair dokter prijst den gene-
raal omdat hij zich bij die- gelegen-
heid tegenover de Engelsche gewon
den zoo liefderijk, gedroeg.
Chris Botha was het weer die, -een
groote maandi later, 30 October 1901,
onder het bevel van Louis Botha, Ben
son's colonne bij Bakenlaagte in de
pan hakte. En omtrent den lan Jan.
1902 bracht hij met Opeerman gene
raal Spens in die buurt van Stander-
ton een gevoelig verlies toe.
Ziedaar een paar herinneringen uit
het krijgsbedrijf van generaal Chris-
tiaan Botha.
De „Petit-Bleu" heeft wederom een
groot artikel over de gevangenen, nog
doer Engeland! vastgehouden, bevestigt
nogmaals hetgeen dagen geleden door
haar geschreven werd over -de behan
deling dier ongelukkigen en beweert
een nieuwen brief ontvangen te heb
ben, waarin het lijden van sommigen
als ondragelijk wordt genoemd. Een en
wonder zou dat niet.zijn Acht maan
den reeds is de vrede gesloten en ac-ht
maanden reeds verheugen.die duizen
den (want het zijn .er nog altijd 9.60G
gevangen Boeren in d'e verschillende
colonieszich in hun terugkeer doch
eiken dag te vergeefs.
Is het wonder, dat sommigen volsla
gen gek worden ©r waren er, die zich
geheel ontkleedden, een pakje van hun
klaeren maakten, dit in het water wier
pen en tot hun makkers zeiden „ons
gaat huis toe Er zijn er geweest-,
die aldus, vóór hun vrienden hun hulp
verschaffen konden, verdronken. An
deren worden .door woest© opgewonden
heid aangegrepen een heeft zich in
een. aanval van woede een oog uitge
rukt Van doze dingen hoort men in
de Engelsch© pers weinig, maar hat
wachtwoord) 'schijnt gegeven. Afrika
en de gevolgen van -den oorlog te laten
'ïrusten.
Engeland.
Vier kanonnen van de Engelsche for
ten op Malta waren afgedankt. Toen
bleek, dat de vracht naar Engeland hoo
ger was dan het bedrag, dat ze bij ver
koop in Engeland waarschijnlijk zouden
opbrengen en men ze op Malta niet van
de hand kon doen, werden de kanonnen
zonder veel omslag in zee gegooid.
Het voorgenomen bezoek van mi
nister Chamberlain aan Zuid-Afrika
vindt bij de „South African News",
naar het uittreksel dat Reuter uit het
artikel van dit blad geeft, onverdeel-
den bijval. Het blad1 verwacht van
dit bezoek niets dan goed en betreurt
het dat Chamberlain niet reeds vijf
jaar geleden naar Zuid-Afrika is ge
komen: „De loop van de geschiedende
ware dan waarschijnlijk heter ge
weest".
Een ander standpunt neemt „Ons
Land," het orgaan der Afrikaanders,
in. Dit blad schrijft:
,De nieuwe koloniën worden op
het ©ogenblik rechtstreeks uit Downing
Street geregeerd1 en de heer Cham
berlain is zelf rechtstreeks verant
woordelijk voor dit bestuur. Als het'
doel van zijn bezoek is een eind te ma
ken aan den bestaanden toestand en
zoo spoedig mogelijk zelfbestuur te
geven, kan dit den nieuwen koloniën
slechts tot blijdschap strekken. Mocht,
daarentegen het. doel van het bezoek
zijn het bestuur van Downing Street
over de binnenlandsche aangelegenhe-
den van Zuid-Afrika te versterken,
dan is van deze reis weinig goeds te
wachten.
De Engelsche bladen bevatten, weer
allerlei 'berichten over de generaals,
en men weet niet wat men ervan ge-
looven moet. Volgens het een© heb
ben de generaals in den vorm bij
Chamberlain aanzoek gedaan om een
tweede -samenkomst, maar heeft deze
geweigerd; o.a. omdat hij uit de eer
ste samenkomst de overtuiging had
gekregen, dat die generaals niet het
.geheel© Boerenvolk vertegenwoordi
gen (de bedriegelijke berich
ten, dienaangaande uilt Zuid-
Afrika gezonden, kunnen daar
bij dienst hebben gedaan),, en hij nu
in. Zuid-Afrika wel zelf zou uitzien.
Volgens een ander Reulter-felegram
uit Brussel zullen d'e generaals geen
tweede samenkomst aanvragen, nu
'Chamberlain, daarover gepolst, zich
•onwilligtoonde.
En nu heet het, dat de generaals
■den minister schriftelijk zullen nade
ren. En dan zouden tegelijk met
Chamberlain eenïge voormannen van
Boeren Zuid-Afrika dioorréizen.
Waarom? Om de verkeerde voor
stellingen van Chamberlain Itegen te
spreken? Maar in den Vrijstaat en
Transvaal geldt nog de krijgswet
Een dergelijke rondreis zou niet ge
duld worden. Maar, nu Chamber
lain weldra naar Zuid-Afrika gaat,
is het misschien maar goed, dat ge
neraal De Wet hem voor is.
Wat de onhebbelijke behandeling
betreft, die de generaals Zalterdag
•op het Travalgar-plein hebben onder
vonden, d'e Westminster-Gazette heeft
van den heier van Velden, een der
secretarissen, vernomen, dat de poli
tie de generaals niet tegen een vij
andige, maar Itegen ©en geestdriftige
betooging mioest beschermen. Het
verschil zouden wij, d'e houding
van het Engelsche publiek 'tegenover
de voormannen der Boeren kennen
de, zeggen zal niet duidelijk waar
neembaar zijn geweest.
In den Londenschen graafschaps-
raad is de voorzitter zoowaar nog ge
ïnterpelleerd over de aanwezigheid
van de generaals op de tribune van
den Raad. De voorzitter antwoordde
dat de generaals de particuliere gas
ten van hem en. zijn gezin waren, en
hij' hein zelf uitgenoodigd had. Wa
ren zij ©r met .goedkeuring van den
koning? werd er nog gevraagd. Zij
waren mijn eigen gasten, herhaalde
McDougall, mieer dan dat hoef ik
naar ik meen, niet te zeggen. Wij
zijn nu allen: Pro-boers, zeide John
Bums nog.
Naar het .schijnt is men in natio
nalistische leringen in Frankrijk on
tevreden, dat geen der generaals Zon
dag 'tegenwoordig was bij de onthul
ling van het standbeeld van de Ville-
bois-Mareuil; Zaterdag konden zij
wel den optocht van d'en koning gaan
zien- schrijft helt blad. Dit is mis
schien niet billijk geoordeeld.
Men beschouwt het verlof, dat de re
geering aan de Ieren gegeven heeft om
hun motie betreffende de toepassing
van de mïsdadenwet in Ierland in be
handeling te brengen, als een nederlaag
van de regeering. Immers had Balfour
eerst de behandeling geweigerd, tenzij
de geheele oppositie de motie indiende.
Dit is niet gebeurd, al steunde een groot
deel der aanwezige liberalen het lersche
voorstel, en toen gaf de minister toe
stemming. Blijkens een opmerking inde
..Times" zijn verscheiden unionisten
over die bereidwilligheid tegenover de
Ieren ontstemd. En van dien kant wordt
gedreigd, dat als de Ieren nog eens met
hun eeuwige lersche kwestie aankomen,
men wel een middel weet om door een
aantal andere moties te beletten dat hun
motie aan de orde komt. Bij de stemming
over O'Brien's voorstel stemden de libe
ralen met de Ieren. Campbell-Banner-
m.an hield een korte redevoering om de
dwangmaatregelen van de regeering te
brandmerken als onnoodig en onrecht-
vaardig.
Frankrijk.
Hamard, onderchef van den veilig
heidsdienst, is de man, die Boulaine
heeft gevat. Hij trof hem aan, Maan
dagavond om vijf uur, in de rue de
La Renaissance te Bots- de Colombes
in een familiekring, waar hij, op ver
zoek van een vriend, gastvrijheid ge
noot. Boulain© was sedert zijn ont
vluchting wel veranderd, het haar had
hij kortgeknipt en de groote snor was
verdwenen, maar ondanks de duister
nis van het vertrek in het schemeruur
herkende Hamard den voortvluchtige
terstond.
„Ik verwachtte1 u, zeide Boulaine,
toen hij begreep, dat er geen ontko
men meer aan was. ik kon mij niet
lang aan uw nasporingen onttrekken,
want ik ben geheel geldeloos."
Boulaine werd meegenomen, in een
rijtuig gezet en was om zeven uur
veilig en wel op het bureau van den
veiligheidsdienst.
Het ging deze maal zonder pleiste
ren.
Dnitechiand.
Het voorstel der .commissie om de mi
nimum-rechten op vleesch, met uitzon
dering van varkensspek, naar gelang
der toebereiding vast te stellen op 36, 43
of 96 mark per 100 K(T. werd bij hoofde
lijke stemming aangenomen met 162 te
gen 132 stemmen.
Het algemeen recht op rund-, schapen
en varkensvleesch werd aangenomen,
evenzoo de bemerkingen daarbij, alles
overeenkomstig de voorstellen der com
missie.
Het algemeen recht op varkensspek
(nummer 107A) werd overeenkomstig het
voorstel der commissie bij eenvoudige
stemming bepaald op 36 mark per 100
KG., eveneens werd, naar het voorstel
der commissie, het minimum recht op
varkens met 162 tegen 135 stemmen be
paald op 14.40 mark.
Ten slotte werd een voorstel-Herold
aangenomen, strekkende om ten opzichte
van verdere voorstellen-Wangenheim
omtrent minimum-rechten over te gaan
tot de orde van den dag.
Een klem diplomatiek incident heeft
zich voorgedaan, tusschen Duitschland
en Griekenland, waaraan het gerucht
naar men uit Athene meldt, van een
aanstaand bezoek van Keizer Wilhelm
en die verkiezingsperiode eenige belang
rijkheid geven.
Het geldt een vergissing, die door
den gezondheidsraad is begaan, die
aan een Duitsch schip verboden heeft,
dat van Konstantinopel te Delos aan
kwam, verder te reizen. De Duitsche
gezant heeft verscheiden conferenties
met- den Griekschen minister van Bui-
tenlandsche Zaken gehad, en dezen
een protest-nota overhandigd, waarin
voldoening van Griekenland wordt ge-
eïseht en schadeloosstelling voor het
Duitsche schip. De minister, die niet
gaarne zou zien, dat de tegenstanders
der tegenwoordige regeering dit inci
dent als wapen in den verkiezings
strijd zouden gebruiken, tegen het ka.
binet-Zaimiis, trachi de zaak met den
Duitschen gezant op minnelijke wijze
te schikken. Bij de afzending van dit
bericht uit Athene,had men de moei
lijkheden nog niet uit den weg ge
ruimd. maar een spoedige schikking
is toch zeer waarschijnlijk.
Stadsnieuw:
Haarlem, 39 Oct. 1902.
De Nabetrachting van den
Gemeenteraad moet tot het volgende
nummer blijven liggen.
Examen V r ij e- en orde-oefe
ningen, 28 Oct. Geëxamineerd 6 manne
lijke en 6 vrouwelijke candidaten. Ge
slaagd de heeren: S. Roeper, Velsen; C.
Rooker, Haarlem; A. Rookhuijzen, Haar
lem; R. Sasburg, Hoorn; J. F. Schoen
makers, Amsterdam; en de dames: W. E.
de Fauw, Haarlem; D. Franiort, Amster
dam; D. E. Geerlings, Amsterdam; M. E.
van Gelder, Haarlem; G. M. Gisius, Am
sterdam.
29 Oct. Geslaagd de dames M. Ph.
Graap te Amsterdam, A. P. Groenewoudt
te Monnikendam, M. J. Grootes te Haar
lem; de heeren J. Sipkes te Haarlem; S.
P. Slagter te Amersfoort, J. H. C. Ser-
her, te Haarlem.
onthouding. De heer A. J. Montijn uit
Haarlem sloot de vergadering en spoorde
eveneens de aanwezigen aan, om te
trachten de vereeniging te doen uitbrei
den, eenige voorbeelden illustreerden
de rede.
Het zangkoo-r „God is mijn Lied", gaf
eenige gezangen ten beste, die goed
werden uitgevoerd, onder leiding van
den directeur, den heer Uitermark.
Na afloop van de vergadering werd
eene collecte gehouden voor den Provin
cialen Bond.
Alhier is door eenige perso
nen het voornemen opgevat een Pluim-
vee-vereeniging op te .richten, welke zich
ten doel stelt de Pluimvee-belangen te
bevorderen, zoowel tot nut als liefheb
berij. Zij, die lust hebben zulk een ver
eeniging te 'helpen oprichten, worden
uitgenoodigd zich persoonlijk of per brief
te vervoegen bij A. C. v. Nikkelen Kuij-
per, Doelstraat 18, of bij J. C. Philippo
Jr., Leidschestraat 47.
Binnekort zal door de genie alhier
worden aanbesteed: Het maken van
heton-gebouwtjes met toebehooren in
nevenbatterijen in d© linie Kromme-
niedijkZuidwijkermeer. De raming
bedraagt f 33,460.
Het „Nieuws van den Dag"
bevat het bericht, dat de minister van
Binnenlandsche Zaken, Dr. Kuyper,
ten huize van den heer Joh. Enschedé
alhier het middagmaal zou gebruiken
na vooraf een bezoek aan de typogra
fische inrichting te hebben gebracht.
Wij kunnen dit bericht- ten stelligste
tegenspreken er is geen woord van
waar.
Nat. Chr. G eh.-O nt h.-V e r e eni-
ging. Bovengenoemde vereeniging hield
Woensdagavond een openbare vergade
ring in de kerk der Broedergemeente aan
de Parklaan.
De kerk was stampvol met aandachtige
toehoorders, die opgewekt werden door
ds. F. Kampstra, uit Heemskerk, Jkvr.
H. Hartsen, uit Hilversum, en den heer
J. Dallinga, uit Amsterdam, tot het te
gengaan niet alleen van het drankmis
bruik, .doch tot het strijden voor geheele
Naar wij vernemen zal binnenkort
door de firma Laane en Van Bemmel
alhier, in het perceel Voorstraat no.
28 te Noordwijk-Binnen een filiaal
van hun zaak worden gevestigd!.
Op 17 Nov. a.s. zal door den com
mandant van het detachement pant
serfort-artillerie alhier een© aanbeste
ding worden gehouden voor de leve-
rincr van rundvleesch en vet, ten be
hoeve van de soldaten-menages alhier.
Gevonden voorwerpen:
een wollen kinderhandschoen, een
portemonnaie waarin een loterijbriefje,
een ijzeren huis met metalen mond
stuk, een portemonnaie met eenig
geld.
Woensdagmiddag omstreeks
vier uur stond alhier op het Donkere
Spaarne een jongetje met een sportwa
gen, waarop eenige boodschappen.
Een groote trekhond, die voorbijkwam,
nam een papier met boter en zette het
op een loopen. Het jongetje huilde. Een
heer, die het voorval gezien had, gaf
den jongen geld om nieuwen boter te
koopen.
L. D. Labohm te Zaandam, die
door de Rechtbank alhier wegens dief
stal van gas was veroordeeld tot f 30
boete, is in hooger beroep door het Ge
rechtshof te Amsterdam vrijgesproken.
G. F. Muller, die doorde Recht
bank alhier is veroordeeld tot 6 jaren
gevangenisstraf wegens door hem ge
pleegde diefstallen met braak te Haar
lem en te Zandvoort-, is van dat vonnis
in hooger beroep gekomen.
D© Neder 1. Kegelbond!
houdt a.s. Zondag den derden onder-
lingen kegel wedstrijd op de banen van
Café Brinkmann.
F@sii! let®m.
door
MAX PEMBERTON.
36)
Er waren vier mannen op de rots
toen het kanon zijn vuurstraal uit
spoot over de zee, en twee vielen bij
de eerste knal. Ik zag een derde zich
legen de rotspunten optrekken, en met
zijn handen in vertwijfeling naar
iederen steen grijpen, een vierde kroop
naar omlaag en begon tegen zijn mak
kers in de boot te schreeuwen om hem
in 's Hemels naam weder in te nemen,
maar voor zij hun handen konden op
heffen, kregen zij reeds weder vuur
en nadat de schuimende golven
om hun heen vlogen, kregen zij weder
een lading brandend staal, dat hun
lippen voor immer sloot. O, hoe zal
ik u alles naar waarheid beschrijven,
do verbrijzelde boot, die onder hen
wegzonk, de wanhoop, de vrees, toen
de dood als een wervelwind aankwam.
Voor deze dingen sluit ik mijn oogen
ik wil ze niet meer zien, Het scherpe
geknal, die kreten van zielsangst, de
vloeken, die wilde bedreigingen, ze
kwamen en gingen als een storm. En
daarna .Viel de stilte in, en ik had
weder de zilveren zee voor me, de lek
kende vlammen van den brandenden
stoom er, de wouden waarin vele zee
lui hun doodstrijd streden.
Ik keerde mij naar mijn kameraden
en hun de hand schuddend, zeide ik
Goed opgepast
HOOFDSTUK XXI.
Het was even na zonsopgang, toen
Miss Ruth uit haar kamer beneden
kwam, en mij op mijn eenzame post
op het plateau der wachttoren vond.
George Venn sliep toen goed en wel,
en Peter Bligh en de timmerman wa
ren ook onder deii invloed' der slaap.
Ik had' z© naar hun bed gezonden, toen
het mij duidelijk was, dat, wat er in
de toekomst ook komen mocht, deze
nacht niets meer voor ons brengen zou,
en hoewel zelf ook overmand van
slaap, zette ik mij volgens mijn plicht
neer.
Ik waakte geheel alleen, mijn buks
tusschen mijn knieën en mijn oogen
op de brekende luchtwolken gevestigd,
toen ik een vlugge '-stap achtor mij
hoorde, en ik, mij omkeerend, Miss
Ruth zelf zag. en haar lief handje op
mijn schouder voelde.
ik kon niet slapen, Jasper, zeide
zij, een weinig bedrukt, naar 't mij
voorkwam. Ge zijt toch niet boos op
i. dat ik hier gekomen ben, Jasper?
Het was in den ochtendstond-koud en
ik was blij, dat zij haar hoofdjein een
warmen wit-wollen -doek gewikkeld
had, Zulke kleinigheden blijven je
altijd in herinnering, en dat haar
kleeding juist was, als oen vrouw op
die koude plek dragen moest. Zij had
donkere kringen om haar oogen, die
zooals ik altijd gezegd heb, je aanke
ken, zooals geen enkele vrouw ter we
reld' kon, en ik begon te bedenken, hoe
dwaas het was, dat wij tweën, die de
fortuin op deze eenzame rots tezamen
gebracht hadden, zoo weinig tot elkaar
gesproken hadden, sinds het schip m©
aan land had gebracht, aan de poort
van haar tehuis, op dit eiland.
Miss Ruth, zei ik, het is zoo n
wonder niet, wat ge mij vertelt. Deze
nacht zal zekerlijk niet door u of mij
vergeten wónden. Zelfs nu denk ik
somtijds nog, dat ik droom. Wel, j
kijk eens aan, geen twee maanden ge
leden was ik ;n Londen om een schip
van Philips, Westbury en Co. te hu
ren. Ik geloofde, dat gij in 't Oosten,
waart, waar alles wel even mooi zou
zijn Ik zag u in mijn geest, Miss
Ruth, op een eiland zitten, gelukkig
en tevreden, zooals het ons aller
wenseh was. Er waren geen lichter
harten op eenig halfdek, dan degenen,
die uitgingen om aan uw verzoek te
voldoen, 't Is Miss Ruth's verbeelding,
vertelden wij elkander, dat haar vrien
den haar een boodschap van de West
brengen zouden en klaar moeten zijn
om haar .te dienen, zoodra ze denkt
ze noodig te kunnen hebben. Aan wel
ke andere behoefte konden wij denken
Wees verzekerd, dat geen enkel praat
je over dit vijandelijke huis of van
ginds eiland, waar vandaag weer bra
ve mannen sterven zuilen, een van ons
gehoord had, Wij kwamen volgens
uw verzoek, zooals gij het ons hadt ge
vraagd. Gij kondt zeggen„Ga" of
„blijf Wij dachten nimmer, wat de
waarheid zijn kon, zelfs nu lijkt het
mij een vreeseiijke nachtmerrie, die
iemand zich slechts herinnert, wan
neer hij ontwaakt.
Zij kwam wat dichter naai- mij toe
en tuurde peinzend over de zee, waar
haar tehuis on vrijheid lagen. Wel-j
licht waren hare gedachten ver weg, j
naar de mooie stad Nice, waar zij haar j
liefde gegeven had aen den man. die!
j haar had verraden, en waar zij, zoo
als alle jonge meisjes, van haar hu
welijk gedroomd had, en wat de toe
komst haar zou brengen.
Als het dat alleen kon zijn, Jas
per, zei ze langzaam, slechts een
droom en niet meer Maar we weten,
dat het zoo niet is. O, bedenk, wat 't
voor mij geweest is Ik kwam van
Europa, in 't geloof, dat de Hemel
open voor mij zou liggen. Ik zeide,
dat een goed man mij beminde, en ik
gaf mijn hart en ziel aan hem. Ik was
slechts een onnoozel meisje, dat nim
mer vroeg, maar vertrouwde, ja, ieder
een vertrouwde die zei haar lief te
hebben. En toen de waarheidIk
was half krankzinnig Van kleinig
heden, die ik niet- zien wilde, kwamen
steeds grooter dingen tot mij, die ik
niet kon voorbijgaan, totdat ik wist
al het verschrikkelijke En al mijn
luchtkasteelen vielen ineen, en het
mooie schilderij was doorschoten, ik
dacht voor altijd. De wenseh, dien ik
tot de zee sprak, zou nooit beantwoord
worden, of eerst dan, wanneer ik niet
meer leefde. Neemt, gij een vrouw
haar zwakheid kwalijk'? Was het
verkeerd van mij te denken dat gij uw
belofte vergeten had?
Ik vergat het nimmer, Miss Ruth,
was mijn antwoord, nooit, geen oogen-
blik. 't Kan zijn. zeide ik tot Peter
Bligh, dat zij lachen zal, wanneer ik
aan land stap, maar 't is duizend te
gen éen, dat ze mij zal noodig heb
ben. Toen ik Ken's Eiland voor mijn
boeg zag opdoemen, toen sprak ik
,,'t Is juist een schiderachtig plekje,
dat een rijk man zich voor tehuis heeft
uitgekozen. Het is een tuin, een zon
nige haven in deze goede Stille Zuid
zee Ik bevroedde niet, hoe ver ik van
de waarheid af was, Miss Ruth, hoe
weinig ik van deze gevangenis wist,
die, als God ons helpt, aan de geheele
wereld zal worden bekend gemaakt nog
vóór er vele dagen verloopen zijn.
Zij was een ©ogenblik stil, baar
oogen tuurden naar het verwijderd©
eiland en zij scheen zijn mistige hoog
ten en nevelachtige dalen te onderzoe
ken, als om dat geheim te lezen van
dien nacht, waarvan ik hoopte, dat
niemand haai- iets had verteld.
(Wordt vervolgd)
