In de schaduw van den dood. AAN BOORD. vord, zoodat ze als een spiegel werken. De van buiten indringende warmte stralen worden dus teruggekaatst. Ten overvloede is elk dergelijk vat gepakt in een geraamte van ijzerdraad. be kleed met vilt, Tn deze verpakking herinneren de sierlijke 2 lfter-flesschen sterk aan de bekende biersvphons. liet duurt minstens U dagen, eer do vloei bare lucht in deze vaten verdampt is. zoodat men deze nieuwe koopwaar per spoor reeds drie tot vier dagreizen ver kan verzenden. Werkelijk is men dan ook reeds over die verzending in onderhandel ine met do dfircctiën dor Spoorweg-Maalschappijm. De toepassingen die men kan maken van die vloeibare lucht zijn vele. Ten eerste kan men haar gebruliken om voorworpen af te koelen, zoonls ge beurde met diverse tafeldrnnken Ie llubortiiisslock in tegenwoordigheid van don Duitschen Keizer. Verder kan men bakken met vloei bare lucht boven de tafel hangen en laten verdampen De koude gasvormi ge lucht zal zich dan over de tafel verspreid5.1 en aangenaam verkoelend werken. Op een deftige tafel in het aanstaan de zomerseizoen zal zich dan naast de wijnglazen een dubbelwandig plas met vloeibare lucht bevinden, en behalve dat tusschen de lichtkronen ook ver- koelmgskronen hangen. Verder zal mer: gebruik maken van de pronte hoeveelheid zuurstof, die de lucht bevat. Verkoelingtsdampen als hierboven omschreven, geven niet alleen een ver koelenden, maar ook eon zuurstofrij ken luchtstroom en zouden dus bij het lied van een longlijder of moeilijk adcmhalenden zieke zeer nuttige dien sten kunnen bewijzen. Op liet oogen- 1Iik is nog niets met zekerheid hekend omtrent het nut van vloeibare lucht bij 1 et sjiek bed, maar me.i is bozig met proefnemingen, waarvan de uitslag weldra hekend zal worden. Schudt men van de vloeibare» lucht die altijd nog uit de Lindo-inach'ine als een waterheldere vloeistof te voor schijn komt, oen weinig in een dubbel wandig val, dan kookt ze spoedig en do stikstof verdampt U-rwIJl de vloei stof zlich mooi blauw kleurt en er bli jft zuivere vloeibare zuurstof achter. Giet men iets daarvan op een brandend stuk hout, dan straalt e.r weldra een plans uit van een booglamp en de ver branding gaat snel en 'intensief. Ten slotte kan men vloeibare lucht nog bezigen als „ontploffing'-middel Bevochtigt men /and met petroleum en drenkt men het dan met L'indelucht, dan krijgt men een stof, die in ont- plofbuurh -ld niet achterstaat hij dyna miet! Na een kwartier »s evenwel de lucht verdampt en blijft er niefs an- dors over dan ongevaarlijk zand met petroleum. Dit nu is nog lastig, de wijl men kort na hof laden genood zaakt 'is het schot af n* vuren. Maar ook hierin zal wel verandering komen. Voor In-I gebruik van vloeibare lucht voor ontplofbare stoffen - die lang zoo gevaarlijk n'iet zijn als dynamiet- patroneu is te Hamburg al een Maatschappij opgericht, de Oxvligin- Gcsellsehaft, die daarmee proeven zal nemen bij den houw van don Simplon- lunnel. DeNachtmerrie van een Spiritist. Bessel en Vincent, twee compagnon - der handelsfirma van dien naam aan de St. Paul's churchyard te Londen, hiel den zich tn hun vrijen tijd veel beziig met zielkundige beschouwingen, zooals rechigcaarcLVn Engelschen spiritisten betaamt. De heer Bcssel interesseerde zich spe ciaal voor vraagstukken „de overbren ging van gedachten" en ..de opwekking van igeesten" betreffende en na rijpe overweging besloot de goede man met medewerking van zijn compagnon, een serie proeven to nemen omtrent de mo gelijkheid om door een enkele uiting van buitengewone wilskracht, zijn ei gen geest in de wereldruimte te doep verschijnen, Wanneer do proeven gelukten en dat leed volgens Bessel geen twijfel, dan konden de zaken voorgoed aan kant wor den gedaan: met hun lucratieve geestver schijning zouden zij spoediig de schaap jes op het droge hebben». De toebereidselen voor de experimen ten waren aldus geregeld. Op het voor af vastgestelde uur zou Bessel zich te huis in zijn studeervertrek opsluiten en Vincent moest zich op dezelfde wijze van de buitenwereld afzonderen. Alsnu ves tigde leder, zoo onafgebroken mogelijk, zijn gedachten op die van den ander. De ze heksentoer was voor Bessel slechts kinderspel. Hij stond bekend uls gerou tineerd meester in de kunst om zichzelf te hypnotiseeren en zooveel dus in zijn macht als spiritist was, hypnotiseerde hij vooraf zichzelf om diaarna, als het spook van een levend wezen, den af stand van circa twee mijlen, die hem van zijn compagnon scheidde, te door- loopen. Welke pogingen Bessel ook in het work stelde, hoe hij alle geesten aan riep om hem bijstand te verlecnen», het mocht alles niets baten. Het resultaat was, behalve zware hoofdpijn, nihil. Na don zesden of zevenden keer zat de heer Vincent weer rustig te wachten op de geestverschijning van zijn com pagnon, dio ook nu dreigde weg te blij ven. Onder ons gezegd was Vincent al heel weinig onderlegd in die transmissie van gedachten, en in 't algemeen voelde hij ntet veel voor spiritistische aanvech tingen. Een glas whiskey, een lange pijp en een luierstoel vormen met Vin cent oen onafscheidelijk viertal. Met een vloek en een zucht begon Vin cent in die conditie van „dolce far nicn- te" zijn gedachten te vestigen op die van zijn goachten compagnon, dien hij van harte een reis naar de maan toe wonschte. Plotseling meende Vincent een schim in den spiegel te zien. Ten hoogste ont steld merkte hij op dat Bessel's gelaat bleek en angstig verwrongen was, zijn 1 laren rezen te berge. Men had afgesproken om te beproeven het spook te fotografeeren, maar Vin cent had op dat oogenblik niet die koel bloedigheid die voor een opname ver- eischt wordt Ten slotte wat bij zijn be zinning gekomi'in, mam Vincent nota van den juislen tijd der verschijning. Tn allerijl vloog hij nu ^ptraat op, riep een cab aan, doch zo^Pa deze stilhield om hem te laten instappen,- remde Vin cent als een dolleman weer voort, niet meer omziende naar het rijtuig en den verbaasden koetsier. Na een eindelozen wedloop door ontelbare straten^ sommi ge opgepropt met menschen en na aan honderden denkbeeldige gevaren ie zijn ontsna.pl, bereikte Vincent Besisel's wo ning. Hij vloog de trappen op en deins de terug van schrik toen hij diö kamer van zijn compagnon veriaten vond. De wanorde in bet vertrek ging Vincent's begrip te boven, geen stoel of tafel stond meer overeind, spiegel en schilderijen waren vernield, alleen stond een cham- pagmeflesch ongedeerd te midden van den ch.aos. Vincent vloog de trappen weer af naar den portier. Waar is mijnheer Bessel? schreeuw de hij den portier toe. Alles ligt in zijn kamer overhoop, de meubels zijn ge broken... Nu begrijp ik het. zei de portier phlegmatiek, dat wist ik nog niet. Mijn heer Bessel is uitgegaan: hij is gok. De portier verhaalde in 't kort hoe Bessel op het tijdstip der verschijning uit het raam van de Zo verdieping gesprongen was en zonder hoofddeksel met verwil derde haren was weggerend, een valles onder den arm torsende. In 't voorbij gaan van den portier lachte hij met een helsclien lach, geopenden mond en woes te oogen. De portier ging verder: Hij gesticuleerde met gebalde vuis- (cn en met gillende stem schreeuwde hij: Voor mij al het geld! De geheele som voor mij! De hemel beware ons, dan heeft die Bessel mij leolijk te pakken en is hij er met den Inhoud van de brandkast van door. ik, domme idioot, die zooveel blind vertrouwen stelde in dien schurk Maar ik ben» geruïneerd verloren. Met een wilden, sprong stond Vincent weer op straat, die naar het hem voor kwam geheel ledig was en in een ontzet- tenden ang»?t vloog hij zoo snel als zijn beenen hem dragen konden, voorwaarts, als door furiën achtervolgd. Weer ging het door tal van straten, over pleinen en bruggen in de richting van Covent Harden. Aan het eind van de straat zag het zwart van de menschen. Plotseling verstijfde het bloed in Vincent's aderen daar om den hoek nabij het hotel veirscheen een individu, gewapend met een fikschen knuppel... Vincent herkende zijn compagnon; het valles droog hij stevig onder den linkerarm de gestalte rende op hem af met opgeheven sttok Bessel! riep Vincomt in doods angst, doch de vluchteling scheen het geluid niet te hooren, noch zijn com pagnon te herkennen. Met forsche sprongen was Bcescl in een oogwenk hij Vincent en takelde hij hem met zijn knuppel onbarmhartig itoe, onder den uitroep van geld. geld; al het geld is van mij! Dan vloog de krank zinnige weer verd'efr,' achtervolgd door een drom politieagenten en een joelende en lachende menschcnnias- sa. Eem oogenblik later waren alle menschen opeens ve»rdwenen on kwam Bessel met oen brandende pe troleumlamp in de hand aanhollen, ijverig achtervolgd door politieagen ten en publiek. Twee mannen en een vrouw had de razende met. zijn pjlok doodgeslagen, links en recht zwaaide hij den bebloeden knuppel e»n voor de vneten van Vincent sloeg hij een kind het hoofd te pleitter. Gil lend lachende wierp hij de brandende lamp door de ruilen van het nabij- zijnd postkantoor, dat in een oog wenk in lichtelaaie» stond. Daarna, gooide de gek zijn valies in heit bran dende huis en voort ging het weer: twee politieagenten diei hem den pas wilden afsnijden, werden als lede poppen togen den grond geslagen voort voort Vincent diuizeldei De krankzinnige wa« op den hoek der straat gekomen in plaats van een andere richting in nemen, vloog hij rechtuit en dreigde logen den muur te pletter te slaan Bom! Met ten luiden schreeuw ontwaakte Vincent uüt zijn benauw den droom. Tot zijn verbazing zat hij midden op den vloog, naast den omgevallen stoel, waarop hij den vo- rigen avond was in slaap gevallen, meer tengevolge van de whiskey dam wel van de hypnose, wier invloed, vooral achter een glas whiskey, hem niet veel deerde. Hij kwam tot hef. besluit een aardig uiltje geknapt te hebben, want de zon stond hoog aan den hemel. Na een vluchtig ontbijt spoedde Vincent zich naar zijn compagnon... Dq portier gaf hem 'te kennen dat, mijnheer Bessel met zware hoofdpijn Uit het Engelxch van E. W. H O IIN U N G. 37. Ten slotte moet hij het laatste deel nog eens nazien voor vergoten komma's en Charles Langholm geeft zijn eigen handschrift eindelijk e n titel, waar over hij op ecu goeden dag nog eeius lastig gevallen zal worden, omdat hij die altijd onderaan zet, en daar zal de drukker hom toch zeker geen plaats ge ven. Maar het is klaar, en de maker heeft de behoefte er zijn handteekentng onder to zetten, louter uit ongewone zelfvoldoening. En nu, Hemel zij dank Langholm was stijf van 't zitten ge worden, toen hij van zijn oud schrijf bureau opstond, waar hij. als hij goed bezig was. alle begrip van tijd uit :t oog kon verliezen hij was bovendien flauw van honger, omdat hij do slech te gewoonte had zichzelf een taak op geven, voordat hij zichzelf permis sie gaf tot do Jichame ijke en geeste lijke afleiding van hot eten. Die taak wa.j heden het einde van 't hoek en eenige gelukkige minuien liet I ang- holm zijn overmoed den vrijen teugel. Eindelijk was het klaar, en nu weer een andere novelle en tegelijk een veel hetere. Waarschijnlijk niet zijn beste, maar misschien toch vorder van het slechtste af, en ir. alle gevalle, liet ding was nu klaar Langholm kon dat feit nauwelijks vatten, ofschoon de laatste bladzijde juist lag te dro gen op zijn schrijftafel en stukken van hc-t overige in drukproeven verspreid lagen door de kamer. Bovendien, de uitgevers wnren voldaan, dat wns de grap Langholm peinsde erover, dat de grootste drijfveer, m aan liet bock een einde te maken, .bet voornomen en liet besluit was geweest oiiT eindelijk eens een hoek te schrijven voor zijn eigen genoegen, en die overdenking bracht l.ejn weer tot liet gewone terug. Do l'niackes gaven heden hun bui tenpartij en zij hadden werkelijk ook den armen schrijver gevraagd on de arme schrijver was van plan te gaan. Niet omdat hij schitlterde of zich bij zonder vermaakte In gezelschap; maar Mrs. Steel zou daar zijn en hij brandde van verlangen om haar te vertellen, dat hij zijn boek had afge maakt en dat hij eindelijk aan hot hare kon beginnen; want ter wille van haar zou hij de groolle novollo schrijven, waardoor d»e naam van Langholm beroemd moest worden en die hom door Hacliel Steel was inge geven over do rechtzaak van haar naamgenoot Rachel MinchLn. De overeenstemming van de voor namen had Langholm natuurlijk ge frappeerd, maar geen vermoeden van do waarheid was opgekomen bij ie mand die to zeer vervuld was van het samenstellen van dramatische toe standen, om te donken, dat hij c,r in werkelijkheid óéne zou ontmoeten. Langholm at dus snel e<n onvoldoen de, met een hart zoo licht als 'n veer tje. daarna maakte hij vlug toilet, waarna hij in eori bedaard gangetje op zijn Tij wiel naar Hornby Manor ging. Vlaggen hingen onbewegelijk langs de Stokken, een koord bewoog zich zoo nu en dan oven in d»ei slaperige Augustusluclit en rijtuigen kwamen af en aan in de lange laan, toen ook I.angholm zijn nederig entrée maak te. Hij was zich bewust niet op zijn gemak te zijn en kwelde zich met do gedachte dat hij Mrs. Steel nielt zou ontmoeten, want in dat geval was hij zeker liever thuis gebleven. Zijn oog zocht haar overal, toen hij op het gazon stond, nadat hij zijn rij wiel in de sltallen had afgegeven en zorgvuldig de clips van zijn pantalon afgenomen bad; maar voordat zijn oplettendheid beloond kon worden, had zijn gastvrouw hem naar de thee*- tent gezonden als cavelier voor een zeer jong meisje, voor deze éénc kPer meegekomen onder de hoede van oen mager, oud gentleman met bakke baarden en ingevallen wangen. Nog vol van zijn vermoeiende taak wislt Langholm niet. wat ter wereld hij zeggen zou tot het aardige school meisje. wier eigen verlegenheid op hem overging; maar hij deed zijn best en toen hij door oplettendheid boete wilde doen voor zijne tekortkomin gen als cavalier, moest hij in detent excuus maken voor een dame' in hét blauw, die bleek Rachol zelve te zijn met Hugh Woodgnte. naast zich. O, neen, wij wonen in Londen, zei het jonge meisje; ik ben op dee' zelfde school als Ida Uniacko en daarom logeor ik hier bij haar. Ik heb het af, fluisterde I.ang holm lot Rachel, dezen namiddag is 1 renkistjes voor klein gediertte» en toen moest moedor weten wat rupsen, tor ren. duizendpooten, wormen, mieren, enz. enz. gewoon waren te eten. Hoe heerlijk zou liet zijn, als ik dat alles voor mijn huwelijk geleerd had! Moeders moesten eigenlijk alles weten. Alle kinderen stellen najtuuir- lijlc niet in hetzelfde belang als de mijne, andere kinderen wenschein weer over wat anders te weten; een moeder moest daarom op alle moge lijkheden voorbereid zijn. Mijn man zegt, dat liet een geluk is dat die gedachte niet eerdier bij mij is opgekomen, dan zou hij met de bruiloft hebben moeten wachten, tot ik In de gelege»nheid geweest was mij de volgende titels rechtmatig itoe te eigenen: Luitenant van de reserve, Doctor med., Doctor phil., Mr., Doc tor lit. met actes voor leerares in handenarbeid, teekenen, gymnaslLiek land- en tuinbouw. Verder met een eind-diploma van do huishoudschool, voor naaien, koken, kappen, strijken enz. en van de ambachtsschool voor timmaren, smeidan, meubeflmaken, metselen en wie weet wat al. I-Iet duizelt mij en mijn man zilt mij vergenoegd aan te kijken. Die mannen nemen ook soms alle's zoo 'licht op maar ik voel, dat mijn jon gens met zoo'n prachtmoeder eerst recht klaar zouden zijn. HUISHOUDELIJKE WENKEN. T. Als wit schilderwerk vuil is,moet liet schoongemaakt wordom melt vette melk, het vuil gaat er dan gemakke lijk af. Gekleurde verf moet gereinigd worden met koude thee. Het zeilschip „Florida", van New- Vork naar Liverpool, bad in den vroe. gen morgen van 16 Juli 1844 do ha ven van Boston verlaten en dobberde lustig in het ruime sop. De zeilen stonden bol van d© flinke bries en de meester het Nederlandsch Tooneel vei laten voor het Lyrisch, en OrelJo heeft do Nederlandsche Opera den rug too- 2okeerd. Maar dat zijn heide minder speciaal Haarlemscho aangelegenheden. Veel meer locaal belang is er gelegen in (ie quaestb «nn de openbare spoel plaatsen. Met ontferming bewogen over de sp el grage» jeugd, die in haar spel overal wordt ve'dreven, waren of- f.' ieclc speelplaatsen aangewezen, lie laas. ook dezen bleken aan velen niet te voldoen on ze zijn dan ook. al i« het niet officieel, afgeschaft. Alleen spelen de jongens, klein en groot, die zich de -welde van een eigen terrein met kunnen veroorloven, nogmetlusle on d'e terreinen van hot voormalige Lu- konkoopersgildr aan den Ranmsingel en den Koninginneweg. Had ik de macht, dan zou ik dit terrein voor al* giMiieene speelplaats w-'llen ro.sorvee- ron. Maak liet wat gel ij kor. hoog liet hier en «har wat op en we hebben een speelterrein /.onder voorbeeld. Voor de gemeente zal dat een winst- dei ving wezen, maar alleen een schijn bare. Het kan haar niet onverschillig zijn, of de jongens door gezond bal spel in de open lucht hun gezondheid versterken »'ii hun lichaam hardon. Dut brengt, in guldens uitgedrukt, al licht meer op dun de verhuring in erf pacht, waarvoor naar 't seliijnt op het .ogenblik wel liefhebbers zijn maar die toch niet zoo in den smaak valt, dat daarvan in de naaste toekomst groot© voordoelen zijn Ie wachten. VV ie brengt d'.t denkbeeld eens in on zen Raad ter sprake mat witte weerkaatsing in de golven spoedde zich voort, gelijken, trett Hou dende met deai ranken schoener. Van den kapitein af tot de kajuitsjongen had de geheele bemanning schik in den bekw amen spoed van liet vaartuig eu menig passagier verzekerde Kapi tein Sinclair, dat de reis aanving als oen watertochtje en even genoivul be loofde te worden De stemming onder het tiental pas sagiers. waaronder eenige schatrijke landverhuizers, was dan ook uit muntend. Alleen do kapitein was som ber bij liep gestadig het halfdek op en neer en nauwlettend tuurde hij over de watervlakte naar den horizon, waar de wazige lucht samensmolt met de staalblauwe zee. De bel voor den avondmaaltijd luid- do en de gezagvoerder droeg den eer- stem stuurman op. hem onverwijld er van kennis te geven, wanneer er een zeil. wat dan ook. in 't zicht kwam. De maaltijd had zijn gewone verloop, aan het dessert werd het levendige ge sprek eensklaps gestoord door een be richt van den stuurman, die den ka pitein de mededc-ellng Dracht, aai een vuurpijl op het dek was terechtgeko men. Ze is afgeschoten uit een open boot op circa tien scheepslengten af- siands. kapitein. Kapitein Sinclair verbleekte. Een minuut later was hij aan dek en deel de de noodige commando's uit. Nieuws gierig spoedden do passagiers zich naar boven en verdrongen zich om den gezagvoerder, dien zij met vragen overstelpten. Hij stuurde lien met een kluitje in 't riet en zette den kijker voor het oog. Een gcruimen ujcl daar na doemde uit het duister d© gedaante »nn een boot op en een stem in de verte praaide den schoener. De kapi tein gelastte Gordon den opvarenden der boot toe te roepen, dat zij konden naderen en de stuurman kweet zien van die taak rnet een stentorstem. Vijf minuten later lag de boot langs zij en het bleek dat zij vol menschen was. wier gezichten zonderling geel wit, schemerden als zij opzagen. Ilet, volgende gesprek werd toen gevoerd niet den scheepsroeper: Ahoy! Wie zijt gij en van welk schip? Wij zijn overlevenden van ire be manning der bark ..Delaware", die door brand is vernield, klonk een flin ke stem. Hoe lang hebt ge rondgevaren? Twee dagen, mijnheer. Is uw kapitein bij u? Neen. de kapitein, stuurman en 2 man hebben met eenige passagiers Valt or in Haarlem's historie over 1602 te gewagen van verschillende overwinningen op muzikaal gebied, in den omtrek viel ook een nederlaag ti constateer?». Hoe ongeloof olijk liet nok klinken moge, er werd een neder laag geleden op waterstaatsgebied. Do fameuse stoomp.uiten. wuannee de wa terstaat bet, small».' kanaal te Velsen dacht te kunnen overbruggen, zijn mis lukt Hun waarde ligt alleen in hun gewicht aan oud ijzer enin de er varing die onze Nederlandsche Water staat heeft opgedaan. Jammer maar. dal wij de belastingschuldigen en niet de ingenieurs zelf. de kosten van deze ervaring inopten betalen. In do burgermaatschappij betaalt iemand (Ilessen die hij neemt zelf; in de amb. tonaarswereld laat men die door de burgerij betalen. Dan doen in elk geval werkstakers nog anders: die betalen voor een gioot deel /elf het gelag, zoo- als gebleken is hij de werkstaking van di* opperlieden en inc-tseinars in dezen tornar. Merkwaardig was het> te zien hoe daar tegenover de georganiseerde arbeiders de georganiseerde patroons stonden en hoe ten slotte de personen, cli'o ruzie gekregen hadden, verdwe nen om plaats 1< maken voor de ver enigingen, die elkaar bestreden. /.ai het bij de bekende ijsquaestie, die wij van t oude jnnr nog als laai. sto herinnering aan twist en twee dracht hebben meegekregen, ook zoo gaan? Moet liet geschil Bijvoet-van Bevervoorde ontaarden in de bewo. ging van de eeno massa tegen dc an dere? Ik zou het niet gaarne willen, maar het dreigt er op uit te loopen. in een andere boot het schip verlaten. Hoeveel man zijt gij sterk? Twintig. Kom aan boord! Een stormladder werd uitgeworpen en passagiers schaarden zich in twee rijen om de schipbreukelingen in (•ogenschouw te nemen. Juist brak de maan door de wolken en verlichtte de gastvrije ontvangst, den overlevenden door den stuurman bereid. De kapi tein was intusschen naar dc kajuit teruggekeerd'. Zonderling genoeg voor schip breukelingen zagen dezen er flink, sommigen zelfs welgedaan uit. Spo ren van uitputting waren op het- ge laat van geen van hen te bespeuren, doch wel deden ze een omstandig ver haal ,van de lijdensperiode, die zij hadden doorgemaakt. Passagiers hoopten zich dan ook bijeen om het hunne van de geschiedenis te hooren. Hel zeilschip ..Delaware" was op weg van Londen naar New-York en had in een lading brandbare stoffen, als olie spiritualiën enz. Door een onbe kende oorzaak ontstond brand en in minder dan een uur stond bet schip in lichtelaaie. Dat was twee dagen ge leden on 's avonds om 10 uur gingen de. bemanning en de passagiers in de booten. Ademloos luisterden allen naar den woordvoerder, Wilson geheeten als zagen ze het schip opdoemen in ros sige» gloed. de lekkende vlammen aan raas en masten; de bemanning, overal belemmerd door de radelooze passagiers, vliegt naar de booten en laat ze te water. In een oogwenk zijn de ranke vaartuigen volgepropt met schepelingen vol angst om te laat te komen. Eén minuut later drijven zij op den oceaan en het ontredderde schip levert een angstwekkend, maar tevens prachtig schouwspel op. Lang zamerhand dooven de vlammen uit en als de morgen komt. is niets an ders meer zichtbaar, dan een zwart verkoolde romp. die zinkende is en ten slotte in de diepte verdwijnt Een geweldig rumoer aan dek deed den volgenden morgen de pasagiers met schrik ontwaken In eon oogen blik waren de meesten gekleed en wil den zich naar boven spoeden. Tot hun ontsteltenis vonden zij de salondeur versperd en op hun roepen gaf een stem ten antwoord: Houdt u allen rustig en blijft waar ge zijt. anders sta ik niet in voor uw leven. Daarop bleef een muil voor de deur de wacht houden. Wanhopig zagen de passagiers elkaar aan. Eensklaps werd de deur opengerukt en verscheen Er bestaan plannen om te publicee- ron wie voor en wie tegen de beken de motie hebben gestemd met de be doeling dat wij, publiek de voor stemmers zullen kunnen taxeeren. Taxeeren waarop? Op leeftijd? Dat is wel niet waarschijnlijk, want het re glement van de ijsclub zelf heeft be paald: dat personen boven de achttien jaar lid kunnen zijn. Dit zoo zijnde, mag men het hun toch niet kwalijk ne men. wanneer zij meestemmen. Moet men hen gaan taxeeren op maatschappelijken stand? 't Zou niet billijk wezen, want iedereen weet. dat een grooto ijsclub niet bestaan kan, tenzij men de poorten wijd openzet en zich niet bepale tot een enkelen kring, welken ook. Of zal de taxatie geschieden op om wikkeling .en verstand, op intellect? Daarmee moet men voorzichtig we zen .want do best voorziene hersens vallen soms samen met de slechtst voorziene beurs en omgekeerd. Meer wil ik er niet van zeggen, want ik zou persoonlijk wenschen dal er niet meer van het geval ge sproken werd'. Schwamm d'r über. Moeten we persoonlijke (juaesties van 't eene jaar continueeren. in 't andere? Ik zou wel willen, dat liet R wet verboden was. Maar er is al zooveel bij do wet verboden, dat toch geheim Het inbreken bij voorbeeld. Reeksen van artikelen zijn er gemaakt om de menschen goed duidelijk te maken nat lid niet mag en toch zijn er altijd weer lui. die doen of ze de wet niet kennen. d© hofmeester. Hij trad met wagge lenden gang en doodsbleek gelaat binnen. Men bestormde hem niet vra. gen, di»- de man niet beter kon beant woorden dan met een relaas van de gebeurtenissen te geven. De mannen, die wij als schip breukelingen hebben opgenomen, be gun de hofmeester hijgend, zijn een bende zeeroovers; angstig gluurde hij naar dc deur. Maar wat is er dan gebeurd? Gedurende de middel-wacht heb ben zij zich meester gemaakt van de wapenkist, hebben zich tot de tanden toe gewapend, de bemanning over rompeld. dc hut van den kapitein en de kajuit gebarricadeerd en overal ge wapende schildwachten uitgezet, die ieder dreigen neer te schieten, die naar buiten durft komen, Het verhaal, dat alleszins waar heid bevatte, ontlokte de noodige ver- wenschingen Kort daarop trad een lange magere man den salon binnen, gevolgd door een matroos inet, geladen geweer op schouder. De eerste scheen het hoofd \an de bende te zijn. al thans 1'ij begon op aanmatigenden toon en met ruwe, schorre stem: Ik en mijn makkers hebben bezit genomen van dit schip en we zijn van plan liet in bezit te houden. We heb ben tegen u geen kwaad in den zin! —Laat hooien wat er met ons zal gebeuren, riep één der passagiers. Is ons leven in gevaar? Dat hangt af van uzelf. We zul len u aan wal zetten. Maar. n aar. mijnheer, waar, viel een tweede passagier met angstige stem in., ik heb plaats genomen van New-York naar Liverpool en ik wenscli niets anders dan daar te komen. Ik heb tal van belangrijke zaken af te doen en als ik Ik geloof niet, dat uw reis naar Liverpool zal leiden. Houdt u allen overigons bedaard, geen haar zal u gekrenkt, worden. Bij deze woorden draaide hij zich om en verliet den salon. Een uur later kwam do hofmeester berichten, dat de geheele bemanning in do urroote boot was scheep gegaan met uitzondering van kapitein Sin clair. den kok en den hofmeester. De zeeroovers hadden de bemanning ver vangen en dwongen den kapitein te kiezen tusschen den dood of naar hun orders het schip te sturen. Een tweede boot werd bereids voor de passagiers to water gelaten die platzak heit rut- me sop konden kiezen. Do ..Florida" wijzigde haar koers van noord- naar zuidwaarts. Kapitein Sinclair had het leven boven zijn oer Gelukkig, dat de politie de meesten gesnapt heeft en de justitie hun de gelegenheid geeft, eenige maanden of jaren over de wetsartikelen in quaes- tie na te denken. De opgeschoten kwajongens die een poos de Groote Houtstraat onveilig maakten, hebben nu ook den schrik bedt. Als de politie nu maar zorgt, dat dc schrik er in blijft en dat zij antwoord geeft wan neer de burgerij per telefoon om as sistentie belt. Op mijn lijstje stond ook nog, dat er slteeds geen directeur voor de» reini ging is benoemd. En alsof hot schalk- sche gemeentebestuur het wist stuurt het juist zooeven de voordracht rond. Er staan or maar twee op, do heeiren Boerkoel van hiér en Soutcndnm van Ilarlingen. Zeker een goed land. dal! Ihirlingen, want daar kwam tto heer Kriens. onze havenmeester, ook van daan. Het schijnt gewoonte te wor den niet meer dan twee namen op zoo'n voordracht te zetten. De keus voor de Raadsleden wordt daardoor n-lrt! groot, maar de kans voor den door B en W. gewon ach ten titularis zooveel te beter. Dat is in dit geval zonder twijfel de lieer Boerkoe.l, di© niet alleen eerst genoemd wordt om- dut hij -alphabetisc.h vroeger komjt! Maar waarom maar twee? Zou als er drie waren voorgedragen de heer Van de Kamp als middelmoot tus schen de R. en de S. zijn opgenomen? FIDELÏOi

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 7