NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Mcestgelezen Dagblad in Haarlem en Ombcreken.
In de schaduw ien den Dood,
2üe .Jaargang
Dinsdag 3 Februari 1903
No. 6011
HA ABB
Abonnementsprijs
Voor Haarlem per 3 maanden. 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk^per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02Ve
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37Va
de omstreken en franco per post. 0.45
ja.<3.-vorteiïa.tië33.
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0.75, elke regel meer J 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Salder Bniienspaarzxe No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitê Etrangère G. L. DATJBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Haar em's DftgbS&ö van 3 Febr.
be rat o a.
i)e ongerustheid van Engeland
aangaande de beweging in Rus
land, Eerste Kamer, De staking
in het tran portbedrijf. Een gou
den jubilé in St. Jacobs Godshuis
Buitenlandsch Nieuws
Zuid-Atrika.
Chamberlain heeft het verzoek van
een deputatie uit Mafekin/g, om Engelsch
Bechuamalanid bij Transvaal in te lijven,
van de haand gewezen. De woordvoerder,
de heeor Weil, afgevaardigde voor Mafe-
king in het Kaapsche Parlement, moti
veerde het verzoek als voJigt: al de be
woners van Maf elting zijn tegen de be
staande indeeling bij de Kaapkolonie;
zij zijn dichteT bij Delagoa-baai dan bij
Kaapstad: zij moeten buitensporig hoo-
ge spoorwegkosten op de Kaapsche lijn
betalen, terwijl zij vijfmaal zoover van
Kaapstad alis van Pretoria verwijderd
zijn; ten slotte weTd betoogd, dat die in
lijving bij Transvaal in het belang van
hun handel en landbouw was, daar Jo
hannesburg en Pretoria de natuurlijke
markten van Bechuanailand' waren.
De teleurgestelde deputatie vertrok on
dier den indruk, dat lord Milner tegen
een grens verandering was.
Het pluimpje dat Chamberlain aan de
bewoners van Mafeking gaf voor hun
houding in den oorlog, getoond bij het
beroemde beleg der stad, vermocht
blijkbaar de teleurstelling niet weg te
nemen.
Rusland
in koortsachtige spanning schijnt
een groot deel van Engeland elke be
weging van Rusland in en om de
Zwarte Zee te volgen. Werd onlangs
gemeld, dat de derde Russische tor
pedo-boot den Bosporus was gepas
seerd op weg naar Sebastopol, de cor
respondent van de „Standard" te
Constantinopeli meent daarin needs
de vijfde te zien en zijn collega te
St. Petersburg van de Daily Chroni
cle vertelt, dat de Russische regeering
krachtige maatregelen neepit om den
handel van de Zwarte Zee te bevor
deren.
De ongerustheid van Engeland is
niet ongegrond. Met. de bevordering
van den handel toch versterkt Rus
land tegelijk zijn politieken invloed,
hetgeen beide geschiedt ten nadeele
van Engeland.
Terwijl Rusland alles doet om zijn
macht hier te ver gr 00 ten, gaat het
in de Macedonische kwestie samen
met.Oostenrijk om na ruggespraak te
hebben gehouden met de overige mo
gendheden, de Porte tot het scheppen
van meer ordelijke toestanden in haar
gebied te dwingen.
De Russische Pan-Slavisten meenen
dat er, wat de Macedonische quaes-
tie aangaat, geen reden is om aan de
soliditeit van diplomatieke ententes
te gelooven en met het oog op de na
tuurlijke wereldpolitiek van Rusland
hebben zij' gelijk. Tot op een zeker
tijdstip zal Rusland met de anti-Sla
vische landen samenwerken, maar
is de ontwikkeling van de Oostersche
quaestie in het stadium gekomen,
waarin zij haar lokaal karakter ver
liest en de Siavische quaestie op den'
voorgrond treedt dan heeft deze
entente afgedaan en zal -de strijd tus-
schen het Slavische en Germfianisohe
ras meer zichtbare vormen aanne
men. Het ligt daarom op den weg
van den politicus, de Slavische bewe
ging in die verschillende vormen,
waarin zij zich openbaart, na te
speuren om den loop van hare ont
wikkeling te kunnen vaststellen.
De Russische Pan-Slavisten hebben
dezelfde aspiraties als hunne Servi
sche. Bulgaarsche en Moutenegrijn-
sche broeders: afschaffing van het
gehate Turksche juk. Hunne onder
linge twisten hebben zij in den laat-
sten tijd en hierin heeft weer Rus
land de hand gehad vergeten. Met
bedenkelijke voornemens jegens dé.
Turksche regeering bezield, zijn zij
steeds dreigender opgetreden; gewa-
pendie) benden Bulgaren overschreden;
de grenzen, hetgeen reedis tot een al-
genieenen opstand scheen te zullen
leiden. Zooals wij gezien hebben,
vonden de mogendheden echter een
vreedzamer ontwikkeling der kwestie
beter; zij hebben de woelige Balkan
staatjes voorloopig tot rust gebracht
met de verzekering, dat zij zelf dei
Porte tot rede zouden brengen.
En deze heeft hervormingen be
loofd, is reeds aan de invoering ervaar
begonnen. De Pan-Slavisten zijn hier
over echter niet tevreden. Dé Porte,
zeggen zij, wil bijv. sommige provin
ciale ambtenaren door ,,meer eerlij
ke' lieden vervangen. Maar kan zij
die vinden? vragen zij en wat de chris
tenen betreft die zij bij de gendarmei-
rie gaat inlijven, zijn die niet erger
dan de Turken? Die hervormingen
hebben dus niets te beteekenen. Voor
de handhaving van het „statu-s quo"
is noodig, zegt een hunner bladen,
dat al de gouvernements-hoofden
van Macedonië en oud-Servië ver
vangen worden door christenen die
het vertrouwen van Europa genieten;
elk systeem van belasting en die in
richting der rechtbanken moet geheel
veranderd worden, de troepen aan
de strenge controle van een nieuwen
gouverneur onderworpen, die vol
macht moet hebben orn te handelen,
enz. enz. En als Turkije dia hervor
mingen niet wil invoeren, welnu, dan
moet Europa het doen. niet door di
plomatieke onderhandelingen, maar
met geweld.
Aldus de Pan-Slavisten in Rusland.
Of daarmee echter bet „status quo"
wordt gehandhaafd, mag betwijfeld
worden. Zij verklaren verder voor
de. zooveelste maal. dat een algemeen
ne opstand in de Balkan zal uitbre
ken, als genoemde hervormingen niet
worden ingevoerd en dat al de Sla
visch© elementen, ondanks de verze-i
keringen, te Sofia en Belgrado aan
graaf Lamsdorff gegeven, zich bij die
beweging zullen aansluiten.
Maar zoowel deze beweging als de
latente gisting op de Balkanstaten
moet ten slotte Rusland ten goede
komen, zoodat dit land langzamer
hand Constantinopel van uit het Zui
den en het No or dien nadert.
Frankrijk
In de Fransche Kamer is de begroo
ting van oorlog behandeld.
Messiny betoogde dlat de lasten aan
Frankrijk opgelegd bijna dubbel zoo
groot waren als die in andere landen.
Alleen Engeland, zeide spr.geeft meer
uit dan wij voor zijn leger, maar dit
land' heeft geen conscriptie, die ten
nadeele van den nationalen arbeid een
geheel geslacht inlijft.
Spr. bepleitte de invoering van be
zuinigingen en van den twee-jarigen
diensttijd, welke met de vermindering
in de uitgaven toch de veiligheid van
den Staat volledig zou waarborgen.
De rapporteur M'aujan verklaarde dat
Frankrijk geen opoffering zou weige
ren; een sterk leger is de beste waar
borg voor de republiek en de demo
cratie. Er is niet meer te zeggen na
de verklaringen door Jaurès omtrent
de tegen spr. ingebrachte beschuldi
gingen gegeven. De rapporteur deed
een beroep op de vaderlandsliefde van
de Kamer voor de reorganisatie van
het leger. Wij hebben een leger van
den eersten rang en van gelijke sterkte
als Duitschland. Wij moeten het vre-
deseffectief handhaven, dat in over
eenstemming is met de oorlogseischen.
Elke Fr-anschman dient te worden in
gelijfd.
De eerste twaalf artikelen der be
grooting zijn aangenomen.
De Kamer nam met 277 tegen 221
stemmen een amendement aan, strek
kende tot opheffing van den oefenings
tij d van 30 dagen voor de territorial en.
Stadsnieuw
s.
Haarlem. 2 Febr. 1903.
De groote kerkeraad der Ev.
Luthersche geirneenite alhier, heeft uit
het drietal: lo. Ds. J. A. Helper Sesbrug-
ger, te Amsterdam; 2o. Dr. H. A. van Ba-
kel, te Edam en 3o. Ds. J. F. Ternooij'
Ape], te .Alkmaar, beroepen: Ds. J. A.
Helper Sesbrugger, uit -Amsterdam.
„De Krop®".
..Marguerite Gautier". van
Alex. Dumas, door het Holl.
Tooneeigezelschap, Dir. van
Lier.
We zijn aan de richting van Dumas
ontwend. Voor ons, die leven in een
heel ernstigen tijd ernstiger misschien
dan een dertig jaren terug heeft het
modern! tooneelspel. dat levensproble
men stelt en zich met sociale, zelfs met
politieke kwesties ophoudt, meer aan
trekkingskracht dan een zeden-schilde
ring van een dertig jaar terulg. Of er
clan nog geen toestanden zijn, gelijk aan
die, welke ons In Marguerite Gau
tier" wordén geschilderd? Misschien
wel érger nog ook, en het gegeven
zou misschien ook in modernen zin
nog wel te bewerken zijn, maar toch
stuit ons het erg-gewild-mooie het erg-
gewïM-leelijke tegen de borst. We vin
den 't ietwat bombasterij, fraseologie,
en de soms toch wel mooie igevoels-ex-
pressies l'aten ons koud.
Nu komt daarbij dat de leden van de
Holl. T00neefl.geizefl.1sic.hap over t alge
meen te weinig Parijsch in opvatting
van spel zijn, en helaas! wat al; te Am-
stecrdamsch in beweging en uitspraak.
Het. gedistingeerde ontbreekt., zoo al niet
bij alien, dan toch bij velen van het, ove
rigens zeer zijn best doende gezelschap.
Gaarne maken we een uitzondering voor
mevr. Julia van Lier—Kuypers. Zij heeft
een groot talent en een vonk van het
genie, dat kunstenaressen schept, die in
elk genre spreken tot het menschenhart
Daarom sprak ook het spel van mevr.
van Lier zoozeer tot het hart van vele
aanwezigen, dat de zakdoeken buitenge
wone diensten deden.
De heer Smith stond mevr. van Lier
waardig ter zijde als Armand Duval; al
was hij nu en. dan wat mat in zijn be
wegen. Het tooneelmatiige mag ook hij
nog wel afleeren.
Overigens heeft het publiek blijkens
het herhaald applaus wei genoten. Eenige
malen werd na elk bedrijf gehaald.
Het zaaltje was, behalve boven, zeer
goed bezet.
Eeu gouden jubilé in St. Jacobs-
Godshuis.
Zondag herdachten Bestuurderen en
de bewoners van het R. K Wees- en
Armenhuis op feestelijke wijze den
dag, waarop 50 jaar geleden de Eer
waarde Zusters Franciscanessen van
Steenbergen hare lofwaardige taak der
verzorging en verpleging van weezen
en armen op zich hebben genomen.
Het merkwaardige feest nam een
aanvang met een plechtige H. Mis, ge
celebreerd door den Hoogwaardigen
heer Mgr. A. J. Callier, Vicaris-Gene-
raacl van Z. D. H. den Bisschop van
Haarlem en daarbij geassisteerd door
de Zeereerw. heeren H. J. M. Pichot,
C. W. van der Burg en J, M. Goes,
respectievelijk Rectoren aan het ge
sticht St. Joan de Deo, van het St. Jo
zefs Gesticht aan het Spaarne en aan
het R. K. Weeshuis alhier.
Het zangkoor, geheel uit weesmeis
jes bestaande, voerde, onder leiding
van den directeur, den heer H. Pielage.
op voortreffelijke wijze uit een Mis,
gecomponeerd, door onzen stadgenoot,
den hear Phillip Loots.
De plechtige H. Mis werd bijgewoond
door den hoogeerw. heer P. J. Thün-
nissen,. heeren Regenten met hunne
echtgenooten, mevrouw wed. dr. J.
Brantjes, de leden van het college Ar
menverzorgers, en door een deputatie
uit het College Armencollectanten, be
nevens eenige genoodigden. De plaats
ruimte in de kapel liet niet. toe. het aan
tal genoodigden uit te breiden.
Na afloop der godsdienstoefening in
de smaakvol versierde kapel, vereenig-
den zich allen in de groote meiisjeszaa.l.
eveneens keurig georneerd met drape,
riën bloemen, groen en door de wees
meisjes vervaardigde guirlandes af
hangende van een kroon in het mid
den der zaal bevestigd. Aan de mu
ren waren toepasselijke inscription en
twee zinrijke chronica's aangebracht,
de gasleidingen waren met bloemen en
groen omstrengeld en hier en daar zag
men keurige houquetten geplaatst Het
geheele decor gaf een echt feestelijken
indruk en getuigde van den goeden
smaak der weesjes.
Hiex*, in deze recht gezellige zaal,
omringd van genoodigden en bewo
ners, hield de heer G. C. van Meeuwen
president van. het College Regenten,
een feesarede, schoon van vorm, zaak
rijk van. inhoud. Op zeer boeiende
wijzegaf de feestredenaar een intros
pectie van de voornaamste feiten in
de afgeloopen halve eeuw voorgeval
len en van den heilvollen arbeid door
deZusters verricht. Spr. schetste op
treffende wijze de moeilijke taak, wel
ke de Zusters op zich hadden genomen
en maakte gewag van de ondankbaar
heid en 't leed, die .zij in den aan
vang van haar werkkring van vele
toenmalige bewoners moesten onder
vinden.
Woorden van hairtelijken dank en
warme hulde wérden door spr. gewijd
aan de nagedachtenis van zoovelen die
een deel hunner levenstaak aan de
geestelijke en tijdelijke belangen van
de bewoners van het weeshuis hadden
gewijd en die nu in betere gewesten 'f
loon daarvoor ontvangen. Woorden
van lof en dank had spr. over voor
alle nog in leven zijnde weldoeners en
bewonderaars van de belangen der
stichting, zoowel geestelijken als lee-
ken.
Nadat de heer van Meeuwen gewag
had gemaakt van de talrijke verbou
wingen en verbeteringen, welke In den
loop der jongste 50 jaar in St. Jacobs
Godshuis hadden plaats gevonden, be
sloot spreker zijn weldoorwrochte rede
met een gelukwensch, gericht tot de
Eerwaarde. Zusters en niet het minst
tot de Eerwaarde Moeder-Overste Bo-
navenitura, de eenig overgeblevene van
dc zes Zusters, die den len Februari
van het jaar 1853 den drempel van St.
Jacobs Godshu'is hadden overschreden
om haré zwkre en gewichtige taak te
aanvaarden.
Tot deze eerbiedwaardige Moeder-
Overste richtte spr. in 't bijzonder har
telijke en gevoelvolle woorden van
clank voor de wijze .waarop, zij haar
arbeid heeft verricht, een arbeid, die
irieer dan gewone krachten v-ereischt
maar die onder Gods zegen in hooge
mate tot geestelijk en maatschappelijk
welzijn, tot tijdelijk en eeuwig geluk
van zoovelen had geleid.
Met een in juiste en goed gekozen
lofprijzing en een hartelijken wensch
voor cle toekomst hier en hiernamaals
gericht tot de Eerw. Moeder Bonaven-
tura eindigde de heer- van Meeuwen
zijn schocne feestrede, die een diepen
inclruk op alle aanwezigen maakte en
dan ook met daverend applaus werd
begroet.
Naclat door de feestgenooten een dé
jeuner was genuttigd, werden de fees
telijkheden in de meisjeszaal voortge
zet. Allereerst brachten de meisjes
een meerstemanigen lofzang ten gelioo-
ro, onder leiding van Mej. Betsy Pie
lage. Daarna volgden toespraken en
samenspraken in gebonden en onge
bonden stijl, gehouden door de kleine
en groote weesmeisjes en een vertegen
woordigster van de vrouwelijke ouden
van dagen, een en ander besloten met
een slotzang van het koor der wees
meisjes.
Vervolgens begaven zich de feest
genooten In de groote jongenszaal.
Ook hier waren keurige versieringen
aangebracht, schoone inscriptiën, door
bloemen geflankeerd, gaven ook aan
deze zaal een recht feestelijken aanblik.
De weesknapen, onder welwillende
leiding van den heer Jac. de Jong, zon
gen con amore een dooi' genoemden
heer gecomponeerd en feestzang op zeer
verdienstelijke wijze. Daarna werden
de Eerw. Moeder en Zusters, alsmede
heeren regenten, door kleine en groote
weesknapen en door een vertegenwooi
dliger van de mannelijke ouden van
dotren gelukgewenscht en dank be-
tuigcl. Treffend vooral was het, toén
een lOtal oud-weezen, thans allen
maatschappelijk goedgeplaatste man
nen. zich om de Eerw. Moeder groe
peerden en een hunner, de lieer A.
P. van der Vaart, Binnenvader van
het weeshuis, in korte doch zeer een
voudige woorden namens allen dank
bracht aan do Ferw. Moeder voor de
zorgen en moeite aan hen gewijd.
Met een slotzang van de weesknapen
wérden «Ie ochtend-feestelijkheden be
sloten.
Talrijk waven de gelukwenschen.
die de Eerw. Zusters in den loop van
den dag zoo' van cle Eerw. Geestelijken
der Stad, als van deputatiën uit onder
scheiden liefdadige vereenigingen en
van vele vrienden en bekenden moch
ten ontvangen.
Van heinde en verre had men zich
beijverd om aan den feestdag zooveel
mogelijk luister bij te zetten. Inder
daad, aan bewijzen van dankbaarheid
en sympathie heeft het den feestvie
renden niet ontbroken.
Met een gezellig samenzijn der be
woners van St. Jacobs Godshuis, op
geluisterd door zang en voordrachten
der weesmelisjes, werd deze feestdag
gesloten.
Ontegenzeggelijk zal hij bij velen de
aangenaamste herinneringen hebben
ac htergelaten.
Naar we vernemen, zullen de wees
knapen morgenavond de bewoners met
zang en voordrachten een tweeden ge-
zcdligen avond verschaffen, waarmede
dan de festiviteiten van het merkwaar
dig jubilé geëindigd zullen zijn.
Vergadering IJsc 1 ub. Zooals
wij wel verwacht hebben, wordt de
vergadering van de Haarlemsche IJs
club op Donderdag a.s. bijeen geroe
pen door het oude en het nieuwe Be
stuur gezamenlijk.
De convocatiën, die de leden ont
vangen hebben, luiden als volgt:
De ondergeteekenden, te zamen uit
makende het afgetreden bestuur van
de IJsclub voor Haarlem en Omstre
ken. roepen bij dezen, in overleg met
de personen, die in de vergadering
van 15 Januari tot lid van het. Bestuur
zijn gekozen en die tevens hunne be
noeming als zoodanig hebben aange
nomen, de leden van genoemde Club
op tot bijwouing eener Algemeene Lo
denvergadering op Donderdag 5 Fe
bruari in het Brongebouw (Groote
Zaal) 's avonds om 8 uur.
Tengevolge van bovengenoemd over
leg zal de vergadering worden geleid
door Jhr. Ch. F. van de Poll.
Punt van behandeling: Verkiezing
van Bestuursleden.
K. Th. E. VAN BEVERVOORDE.
F. ELDERING.
H. FOKKER.
L. H. KOOLHOVEN.
Ch. F. VAN DE POLL.
C. J. POSTHUMA.
J. POSTHUMA.
J. W. SCHORER.
Het Bestuur der IJsclub voor Haar
lem en Omstreken roept bij dezen, in
overleg met de leden van het afgetre
den bestuur dier Club, de leden op tot
bijwoning eener Buitengewone Alge
meene Ledenvergadering op den 5en
Februari 1903, in het Brongebouw
(Groote Zaal) 's avonds 8 uur.
Tengevolge van bovenbedoeld over-
tf»au 8 ietQB.
Uit het Engelsch
van
E. W. HORNUNG.
Omdat ik dacht, dat hij ver
der het oor zou leenen aan twee
dan aan een van ons, vertelde ik hem
op een avond wat ik wist. Hij was
één en al verbazing. Niemand droomde
daarvan in Nieuw Zuid-Wales. Neen,
niemand zijner ondergeschikten zou
dat van hem gedacht hebben! Blij
was bijzonder gesteld op Minchin, be
handelde hem als een zoon, en mis
schien was hij niet zoo'n goede zoon,
als hij behoorde te zijn. Maar toen
hij aan den baas vertelde, wat ik hem
gezegd had ,en het denkbeeld opper
de. dat ik hem aan de hand gedaan
had
Dat je beiden deelgenoot zou
worden in zijn zaken, niet waar? viel
Langholm hem in de rede.
Ja, wel zoo iets.
Ga voort, Abel. Ik zal je niet
weer in de rede vallen. Wat gebeurde
er toen?
Wel, toen kon Mr. Minchin heen
gaan! De haas zei hem, dat hij het
kon vertellen, aan wien hij -wilde,
maar heengaan moest hijen hij ging
met hangende pootjes en zonder tot
iemand iets te zeggen Ik geloof, dat
de baas zorgde, dat hij kon beginnen
in het Westen van Australië.
Zoo'n baas is nog zoo kwaad niet,
merkte Langholm droogjes op, en die
woorden deden hemzelf een oogenblik
nadenken. En hoe ging het jou? voeg
de hij er bij, met kracht zijne over
peinzingen onderdrukkende.
Ik bleef.
Werd het je vergeven?
Zooals u wilt.
En je beiden misbruikten het
geheim ten eigen bate in de toekomst!
Praat uw mond niet voorhij, mijn
heer, zei Abel woedend. Drijf het niet
te ver!
Je bewaarde dit geheim totdat je
het verkoopen kon voor zooveel als
het waard was in een land, waar het
weer meer op zou brengen dan in
Australië Dat wou ik alleen maar*
zeggen.
Welnu, als ik dat deed, dan was
dat mijn zaak.
O, zeker. Maar je kwam hier met
je eigen wil, ik veronderstel, o:m het
geheim aan mij te verkoopen.
Ja, om het u te verkoopen.
Zoo zie je dus maar, dat het min
of meer mijn zaak ook is.
Goed dun, zei Abel onnoozel.
En de uitdrukking van zijn gelaat
was heel onaangenaam, toen hij een
lucifer afstreek om zijn pijp opnieuw
aan te steken, maar vóór de vlam ging
Langholm achter uit opdat geen over
vloedig licht op zijn dunne polsen en
slecht gevulde mouwen zou vallen.
Ben je zeker, ging hij voort, diat
Mr. Minchin in bezit was van dit
kostbaar geheim ten tijde van zijn
dood?
Ik vertelde het hem zelf. En het
is er niet een, dat je zoo gauw zoudt
vergeten.
Kon hij het bewijzen?
Heel gemakkelijk.
Zou ik dat kunnen?
Iedereen zou het kunnen.
Nu ,en hoeveel vraag je er voor?
Vijftig pond.
Onzin! Ik ben geen rijk man zoo
als Mr. Steel,
Ik zou er van niemand minder
voor aannemen niet veel minder in
elk geval!
Niet voor twintig in klinkende
munt?
O ne©n; maar weet u wat, mijn
heer, geef mij er dertig en wij zullen
zien.
De stem klonk onaangenaam dicht
bij. En ten slotte waren er naderende
voetstappen te hooren van iemand met
zwaren gang en vlugge voetstappen
van een ander, die zich verwijderde.
Langholm lachte luid.
Dacht je werkelijk, dat ik een
briefschrijver zooals jij in den avond
zou gaan ontmoeten op een plaats als
deze met een enkel stukje geld in mijn
zak? Ga mee naar mijn huisje en daar
zullen wij den koop sluiten.
Ik ga niet mee naar binnen!
Tot ;de poort dan. Het is geen
drie honderd meters hier vandaan. Ik
zal je den weg wijzen.
Langholm begon vlug te stappen,
met kloppend hart. Maar de zware
voetstappen kwamen niet dichterbij;
een morrend gemompel was hun
eenig accompagnement; en na 'een
minuut zagèn zij het licht. In de vol
gende minuut waren zij het poortje
genaderd.
Verkies je werkelijk niet binnen
te komen?
Een moeilijk bedwongen humor
klonk daarbij uit Langholm's toon.
Neen, en laat mij niet lang wach
ten.
O, neen, ik ben in een minuut te
rug.
Er brandde ook nog licht in het
huisje daarnaast. Het was volstrekt
nog niet laat. Een lichtschaduw ver
scheen en verdween weer, toen Lang
holm zijn deur opende en naar bin
nen ging. Was het een geluid van slo
ten en grendels, dat daarop volgde?
Abel vroeg zich dat af, toen zijn voor
zichtige betaalmeester het venster
opende en weer verscheen boven het
kozijn.
Was het niet een chèque met drie
cijfers, die je van Mr. Steel ontving?
Ja ja maar niet zoo luid!
En daarna zond hij je naar den
duivel om te doen, wat je niet laten
kan?
Als je 't zoo op wilt nemen.
Ik doe het zelfdezonder de
cheque!
En het venster werd met een klap
dichtgeslagen ,de harpjes vastgezet en
de blinden dicht gedaan.
HOOFDSTUK XXVI.
Een nog belangrijker punt
De onweerstaanbare nederlaag van
dezen booswicht deed geen afbreuk
aan de waarde van de getuigenis, die
hij had losgelaten. Langholm verheug
de zich er over, dat hij zich zoo geuit
had; het schepsel was goed gestraft
voor zijn nijd en hebzucht; en de
vreedzame auteur, die wezenlijk niet
dikwijls tevreden was met zichzelf, kon
niet anders d:an zichzelf gelukwen
schen met een toevallige triomf, waar
over hij onmogelijk eenig berouw
kon voelen. Bovendien had hij 't nu
bij 't rechte eind gehad. Het was ge
noeg voor hem om te weten dat er aan
het leven van Steel een geheim ver
bonden was, waarvan de ellendeling
Abel misbruik had gemaakt .juist als
zijn meerdere Minchin klaarblijkelijk
van plan was geweest te doen vóór
hem.
(Wordt vervolgd.)
