Tweede Blad,
De Groote Boycot
Behoorende bij
„üsarlem's üagblsd"
van
Donderdag 19 Februari 1903
Nr. 6025
Stadsnieuws.
Gevonden Voorwerpen:
Een gele wandelstok; een doublé
armband; een kleine bruine taxhond;
een mand met turf; een vrouwenpan-
toffel; een zilveren sc h ak e 1 arrnband
een zilveren broche.
Gis tr en mid dag is een te
Heemslede woonachtige schilder in
dronkenschap in den Raamsingel ge-
loopen, doch spoedig daaruit gered.
Een tapper is bekeurd om
dat in zijne 'tapperij na sluitingstijd!
nog bezoekers waren en is tegen deze
model proces-vfcrbaali opgemaakt.
Firieschie to oneelveroeni-
ging.
Bij de hier gevestigde Frieschever-
eeniging „GysBert Japicx" bestaat het
plan den 14en Maart a.s.- in den
Schouwburg een voorstelling te laten
geven door een tooneeflgezelschap uit
Grouw (prov. Friesland).
Waren gewoonlijk de uitvoeringen
van onze Haarlamsche Friezen alleen
voor leden en gasten bestemd, deze
zal ook voor niet-ieden toegankelijk
gesteld1 worden tegen entrée.
Het. eigenaardige van dat Friesche
tooneel zal, hopen we, ook menig Hol
lander verlokken de uitvoering van
die bekende tooneelisten bij te gaan
wonen.
Binnenland.
Open brief aan mr, F. J.
Troeisfcra.
Van een spoorwegbeambte ont
vangt de N. Ct. den volgenden „Open
brief aan mr. P. J. Troelstra".
W-eled. Zeergel. Heer,
In de vergadering van spoorweg
personeel, gehouden te Utrecht op
Zondag 8 Februari j.l., werd, tot ver
bazing van vele aanwezigen ,ook door
ii het woord gevoerd, hoewel het een
vergadering van spoorwegpersoneel
was, waartoe u niet behoort en waar
van u geen verstand hebt.
In genoemde vergadering is u dan
ook alleen opgetreden om propaganda
te maken voor uw socialistische begin
selen, wat terecht door den beier
Westra van Haarlem werd opgemerkt
en waarmede blijkens de toejuicingen
door vele aanwezigen werd ingestemd.
Het bestuur en de leden der Vereen,
van spoor- en trampersoneel werden
door u gelukgewenscht met de door
hen betoonde solidariteit. Ik deel u
echter hierbij mede, dat het overgroo-
te deel van het spoorwegpersoneel de
ze door u zoo hoog geprezen solidari
teit ten zeerste betreurt, zoowel leden
als niet-ieden dier vereeniging, en ve
len zich nimmer als leden zullen aan
sluiten. Dez esolidariteit en het op
treden uwer partijgenooten en het
vooropstellen der socialistische poli
tiek heeft een scheuring in het ge-
heele spoorwegpersoneel gebracht, die
zeer is te betreuren.
Was de staking eerlijk? Had' men
de 'directiën eenige dagen te voren ge
waarschuwd. dat men niet voor de
veemen in quaestie wilde arbeiden?
Dan had de staking niet noodig ge
weest, want dan hadden dezelfde
maatregelen als na de staking getrof
fen kunnen worden, en waren niet
honderden onschuldige slachtoffers de
dupe geweest.
Vervolgens:
le. Is het met de schoon© partij-
ïeuze van u en uwe medestanders:
recht voor allen en broederschap,
overeen te brengen, dat de eene arbei
der den anderen belet zijn brood te
verdienen; of is deze leuze alleen be
stemd om' domme lieden voor uwe
partij te winnen?
2e. Heb ik als niet-aange9loten ar
beider niet evenveel recht op werk en
brood als een die tot een werklieden-
bond behoort, en heb ik het recht van
mijn patroon te eischen zulk een aan
geslotene te ontslaan? Hebben wij
beiden niet evenveel recht ieder op zijn
wijze in bet onderhoud van vrouw en
kind te voorzien? Of bestaat dit recht
alleen voor aangesloten werklieden?
3e. Heeft de patroon niet het recht
te laten werken wien hij verkiest, on
verschillig of hij tot een werklieden-
y m 5ï SI*s' t n,
In Hötel d'Angleterre.
De dame in het zwart richtte zeer
langzaam haar oogen op de spreekster,
keek haar een oogenblik in het rose
gezichtje, op een manier, alsof er ach
ter haar «ets te zien was. zeide daar-
po sleepeud „Heusch en keek een
anderen kant uit.
De teint van het meilsje werd iets
hooger gekleurd, waarmee tevens de
echtheid daarvan werd bewezen. Zij
keek haastig rond, ontmoette daarbij
nog andere vischachtig strakke blik
ken, maar bemerkte met vreugde, dat
zij allen van vrouwen afkomstig wa
ren, en keerde zich daarom haastig tot
Lord Strathallin, alsof hij, omdat hij
een man was. kon worden beschouwd
als de noodhaven, waarin zij den storm
kon ontvlieden.
Goede hemel, zeide ze, half fluis
terend. er, keek hem onder hare lange
wimpers vriendelijk aan, denkt u. dat
die dame mij afsnauwen wil
corporatie behoort of niet, of berust
dit recht alleen bij lieden welke zich
verdekt opstellen en hun mede-arbei-
d'ers met peper, bleekpoed'er en messen
verwondingen toebrengen, en aldus
beletten voor vrouw en kroost hun
broodJ te verdienen? Of denkt u, dat de
Durgerdammers voor hun pleizier het
voor hen ongewone en zware werk
kwamen verrichten; of zouden deze
ongelukkigen, door nood gedrongen
zijn? Vindt u het een eer voor het
spoorwegpersoneel zich met dergelijke
lieden solidair te verklaren? Ik en
duizenden met mij vinden het een
onuitwischbare schande!
4e. Door u is uw verachting uitge
sproken voor de zoogenaamde onder
kruipers. Zeer gel. heer, wat zijn on
derkruipers? Als een werkman met
zijn gezin zonder brood en kleeding is
en een andier wil voor 1 of f 2 per
d;ag niet werken, dan heeft eerstge
noemde het volle recht zijn arbeid
voor f 1 of f 2 te ve-rkoopen. Dat is
zelfs plicht voor hem, evengoed als van
den ander om niet te weTken, want
hij heeft niet hiet recht vrouw en kind
ter wille van de solidariteit te lateen
verhongeren. Ieder die dezen arbeider
bemoeilijkt door woord of daad, han
delt onwettig. Het is opmerkelijk dat
uw© volgelingen altijd spreken over
recht en het woord „plicht" niet schij
nen te kennen.
5e. Een onderkruiper is hij, diie zijn
mede-arbeiders door onware hande
lingen, of laster, zijn werk of betrek
king tracht te ontnemen, om zelf in
diens werk of betrekking te komen,
of zonder dat hij door den werkgever
wordt gevraagd, zijn werkkrachten
voor minder loon aanbiedt.
Ten slotte wil ik u nog opmerk aen,
dat u, die in weelde is grootgebracht,
niet het recht hebt altijd, over werk
man stoe standen te spreken die u al
leen van hooren en oppervlakkig zien
hekend zijn, en altijd van den don
kersten kant door u worden hekeken.
Om die grondig te kennen, moet u
evenals ik een kind des volks zijn,
die in zijn jeugd armoede en ellende
heeft geleend! en ondervonden. In ge
leerdheid kan ik mij niet met u meten,
want ik heb slechts 4 jaren school
onderwijs ontvangen, doch in gevoel
voor recht, plicht en waarheid zou ik
met u niet willen ruilen. Wilt u ech
ter bewijzen in waarheid volksverte
genwoordiger te zijn, helpt dan een
wet tot stand brengen, welke den
eenen arbeider tegenover den ande
ren beschermt zonder de vrijheid van
vereeniging in gevaar te brengen, en
die dé verhouding van werkgever en
werknemer tegenover elkander regelt.
Want u moet wel bedenken, dat tot
uw kiezers ook behooren kleine koop
lieden, reizigers, ambtenaren enz.,
welke door toestanden als thans heer-
schen enorme schade lijden, en wier
belangen het uw plicht is te beharti
gen.
N. N.,
spoorwegbeambte
15 Februari 1903.
Mijn naam doet niets ter zake,
anders zouden uw partij genooten mij
allicht van hielenlikkerij tegenover de
directiën verdenken.
Liever (ie cantinewaa;ei!.
Een zeer goede maatregel is door
de militaire autoriteit genomen; bij
oefeningen buiten, onder Waals dorp,
bijv., worden geen zoetelaars meer
toegelaten, omdat ontdekt was dat
op die wijze ter sluiks sterke di'amk
aan de soldaten we<rd verkocht. Er
gaat nu op zulk een tocht naar bui
ten een cantinewagen mede, een
maatregel, waarmee de manschappen
zeer zijn ingenomen.
Euzie.
In de heide bij Surhuisterveen (Fr.)
kreeg een vader ruzie met zijn zoon
e/n zijn schoonzoon. Het kwam tot een
vechtpartij, e«n de vader werd ten
slotte met een gewteer zóó op hoofd
en rug geslagen, dat terstond genees
kundige hulp moest worden ingeroe
pen en de man niet buitein levensge
vaar moet zijn.
De staking en Armenzorg.
Het Zaterdag verschenen nummer
van het „Tijdschrift voor Armenzorg
en Kinderbescherming" bevat bet vol
gend'^ artikel van den heer J. F. L.
Blankenberg:
„In de bewogen dagen, die achter
ons liggen is door vplen aanstoot ge-;
nomen aan de dreigende houding
der werklieden; waar dezen, sterk
door hun gro-ot aantal, en gebruik
Nu wilde bet toeval, dat de dame in'
't zwart een schitterende ster was in
het gezelschap, dat ieder jaar naar
Métretat kwam. Waarom die hooge
waardigheid haar verleend was wist
niemand precies, daar zij noch mooi.
noch bijzonder deftig, rijk of aange
naam was. Zij deed en zei alles wel
op een origineel© manier, en had zich
op de eene of andere, manier onmisbaar
gemaakt. Lord Sliafhallen was pas
met haar bevriend geraakt en had
geen lust die vriendschap op te offeren
voor oen vreemde, die bij haar binnen
komen door mevrouw Llynn Gryffyth
vrij hoorbaar een afschuwelijk per
soontje was genoemd. Het meisje was.
dacht hij, al bad ze zlich heel smak eb
loos opgetooid, bijzonder mooi en wan
neer zij hem buiten tegenwoordigheid
van de anderen toegesproken had, zou
hij haar stellig met. een zeker genoe
gen geantwoord hebben. In de gege
ven omstandigheden wist hij, wat het
vaderland van hem verwachtte en wil
de die verwachting niet teleurstellen.
Hij keek naar het meisje, wier ac
cent haar Amerikaansche afkomst had
aangeduid, voordat zij'het zelf erkend
had.
Hij keek naar de diamanten, die lioog
beven het prachtige bruine baar flon-
makend van een schijnbaar gunstig
tijdstip, onbillijk en militant optra
den en hun eischen, tot lotsverbete
ring, als met het pistool op de borst
dén werkgevers wilden afdwingen,
ergerden zich de ingezetene-^ daar
over bovenmate en gaven zij op aller
lei wijzen hun verontwaardigd mis
noegen daarover te kennen.
Wie zou dat niet doen, die recht
.boven macht verkiest?
Maar er waren er, die zóó verbol
gen waren, zóó dat hun hart zelfs
zich sloot en dat zij verklaarden: „ik
wil geen deel meer hebben aan hulp
betoon, van welken aard ook!" „Ik
geef geen cent. meer aan de armen",
zeide de een; ik sluit voorgoed mijn
beurs voor nood en behoefte" viel een
tweede in. Een derde zeide: „dit is
nu de dank voor onze goedgeefsch-
heid en menschenliefde; ik houd mij
voortaan doof voor alle verzoe
ken ..orn bijstand". En ee,n vierde be
toogde: „waar men dreigt, houdt alle
medegevoel op en is slechts het „ver
weer aan 't woord". Nog vele varian
ten op dit thema der wraak wqrden
gehoord, doch allen hadden hetzelf
de refrein: „nu geven wij niets ineer
voor de armen; dat zij zich zeiven
helpen!"
Welk ©en misverstand, welk een
ontzettende onbiHijkheid'!
En de arme weduwen dan? En de
onschuldige wee zen? En de verwaar
loosden en gestmikelden? En de zie
ken? de blinden, de doofstommen? Dei
werkzame. minvermogenden, die
zonder steun, den kost, voor hun ge
zin niet ophalen kunnen? En de dui
zenden, die verre van den werkmans
stand, in nood en d'roefenis ter neder-
zitten? Waar moet dan dit heirleger
van ongelukkigen heen, indien dat
het resultaat moest zijn van des we rk -
mans onbillijkheid"? Moeten deze lij
den om de fouten, genen aangere
kend? Moeten de zwakken lijden om.
de ruwheden dier sterken? Moeten
wouwen, kinderen en g|ehrekkigen
verstoeten worden, omdat krachtige
mannen misbruik poogden te maken
van hun kracht?
Is de wraak aldus naar billijkheid
gyjplaatst en treft zij hen, die bedoeld
zijn?
Zoovele vragen, zoovele ontkennin
gen. Glad mis is het doel, waarop ge
mikt wordt; glad verkeerd het wit ge
kozen.
Onmenscbe/lijk iis dit besluit, dat
alleen kan werden verklaard1 door de
opwinding, den toorn van het oogen
blik. Rustig beraad zal ander inzicht
brengen.
Een maatschappij, die haar zwak
keren en ongelukkigen verstoot, is
waard -zelve verstooten te worden,
omdat zij het heiligste aantast wat in
het menschelijke hart leeft: de liefde
tot dien medemensch.
En dan nog, wraak, wat is wraak?
Hoe, ellendig, hoe misdadig is de
wraak! Gij zult iemand die u kwaad
gedaan heeft, niet helpen als hij in
het ongeluk is? U verblijden in zijn
ellendiigen staat, omdat hij u kwaad
heeft gedaan? Hem aan zijn lot over
laten, omdat hij indertijd u be
laagde?
Er Tuisc-ht een andere stem, zacht en
wleMomd, om óns, een stem uit lang
vervlogen dagen, maar die eeuwig j ong
blijft, en roept tot het goede
„Wreekt uzelven nietindien uw
vijand hongert, .spijzügthem indien hij
dorst, zoo geeft hem te drinkenver
geldt geen kwaad voor kwaad, zijt ge
duldig in de verdrukking zegent hen.
die u vervolgenzegent, en vervloekt
niet. Overwin het kwade door het
goede.
Het is d i e stem, die ons tot het goede
pad roepthaar moeten wij volgen,
haar en haar alleen.
Voor wraak zij in ons hart geen
p laats.
Ned. Jongelingsverbond.
Den 20 en 21en Mei van dit jaar viert
het Ned. Jongelingsverbond zijn gouden
feest.
Het do,el van dit verbond, dat in 1852
werd opgericht door de beide vereenii-
gingen „Excelsior" en „Vereeniging on
der den Handwerkss/tamd" te Amsterdam,
alsmede die te Alphen, Haarlem, Nieu-
wer-Amstei, Wijntjeterp en Zwolle, is:
Eenheid te bewerken tusschen alle chris
telijke jongelingsvereenigingen en per-
somen,die op dit gebied willen werkzaam
zijn en daardoor mede te werken tot uit
breiding van1 het Godsrijk onder de jon
gelingschap van Nederland.
Aanvankelijk met, 7 vereemgimgen, be
gonnen, heeft het verbond zich langza
merhand uitgebreid en omvat thans
meer dan 300 afdeelingen met meer dan
7000 leden.
Ten einde het feest op waardige wijze
te vieren, heeft zich een comité gevormd
bestaande uit het Bonidsbestuur, bene
vens een eere-comité waarin zitting heb
ben de heeren: prof. dr. H. W. Bakhuis
keerden, naar het snoer van groote,
schitterende paarlen om haar blanke
hals en die in een slinger neervielen
tot haar middel, naar de drie of vier
vreemdsoortige versierselen die op
haar hals flonkerden en waarvan
de eene -Sen in diamanten, robijnen
en saffieren gevatte Amerikaansche
vlag was, en zei. niet met een duide
lijk blijkende afkeuring, maar met
geaccenteerdiei onverschilligheid:
„Neem mij niet kwalijk, maar ik
begrijp niet goed, wat u meent."
De vraag van het meisje was er niet
een om te herhalen. Zij deed dat dan
ook niet. bloosde sterk en haalde de
schouders op, alsof zij minachting
te kennen wou geven, wat haar even
wel slecht gelukte.
„Het doet er niet toe," gaf zij ten
antwoord en wijdde zich geheel aan
haar doperwten, door die een voor een
op te eten. Zij was het laatste in de
eetkamer gekomen, maar ging er het
eerste weer uit, met het hoofd zeer
recht omhoog. Toen ©em kellner de
deur achter haar gesloten had, wer
den er onder de gasten minachtende
glimlachjes gewisseld. Zij" was een
veelgezien persoontje, dat was duide
lijk, Wed mooi, zeker, maar veel te
veel opgesierd' en met juweelen be-
Roozeboom, Tyo H. van Eeghen, W. Ho-
vy, mr. Frank K. van Lermep, mr. H.
Oyens, jhr. mr. W. C. Quarles van üf-
ford, H. J. de Jong Schouwenburg. John
Schwartz, ,T. J. H. Verloop en dr. J. Th.
de VisseT.
Tevens heeft- zich eene commissie ge
vormd met het doel om door middel van
een bazar, fondsen bijeen te verzamelen
ten bate van een Bondsgebouw voor het
Verbond
Gelijktijdig met dit gouden feest, dat
zal gevierd woTden te Amsterdam, wordt
eene vergadering gehouden van alge
meen-secretarissen van alle Jongelings-
vereenigingen van het vasteland van Eu
ropa.
Opzichter en op/ichteres van
den arbeid
De Minister van Binnenlandsche
Zaken brengt ter kennis dat in den
loop van dit jaar vier opzichters en
een opzichteres van den arbeid kun
nen worden benoemd;
dat aan die betrekkingen is verbon
den eene jaarwedde van f 900, die bij
gebleken -geschiktheid1 kan gebracht
Wórden tot 1800;
dta zij, die in aanmerking wen-
schen te komen voor die betrekking,
zich vóór 1 Maart bij gezegeld adres
aan het Departement van Binnen
landsche Zaken kunnen aanmelden,
onder overlegging van hunne geboor
te-akte en van diploma's en verdere
stukken, waaruit kan blijken, waar
zij hunne opleiding hebben genoten
en waar ze werkzaam zijn of geweest
zijn. Wat de mann. candidaten be
treft, deze mogen op 1 Jan. 1903 hun
26sten, maar nog niet hun 36sten le
vensjaar zijn ingetreden. De manne
lijke candidaten zullen allen of een
gedeelte van hen voor 15 Maart wor-
de,n uitgenoodigd zich aan een onder
zoek naar h'un bekwaamheden te on
derwerpen.
Om ter benoeming te kunnen wor
den voorgedragen moet bij een ge
neeskundig onderzoek door een of
miee-r door den Minister aan te wijzen
geneeskundigen blijken, dat de can-
didaat lichamelijk geschikt is om de
betrekking' van opzichter of opzichte
rfis van den ai'beid te vervullen.
Uit de Arbeidprswereid
BINNENLAND.
Spoorwegpersoneel.
In De Telegraaf komt een ingezon
den stuk voor, onderteekend door vier
seinhuis wachters 'en rangeeredrs te
Amsterdam, G. S., in dienst dei- H.
IJ. S, M., waarin zij verklaren, dat
zij allen tot een beter inzicht geko
men zijn in dezen heerschenden toe
stand, hun lidmaatschap van de ver-
j eemiging hebben opgezegd en vertrou
wen, dat honderden zullen volgen.
Aan de koffiepejlerij van de firma
L. Jonker Lzn. en Co. in de Haarl.
J Houttuinen te Amsterdam, is aan het
I vrouwelijk personeel, meer bepaald
de koffieverieesters, op last
van den directeur geweigerd' bin
nen te gaan. Oorzaak daarvan is,
naar de directeur mededeed.de, het
volgende: De loonen voor de vrou
wen bovenbedoeld zijn des zomers
f 5.50 tot f 6, soms f 6.25. Des win
ters, bij korterm werkdag, gaat dit
terug tot 5 en f 5.25. Daar in de
laatste weken weer iets langer werd
gewerkt, bad de directeur het loon
verhoogd tot f 5.40, maar dit was den
wouwen niet genoeg. De directeur
poogde haar te overtuigen, dat hij bij
liet korten van den werktijd in den
winter niet het loon in verhouding
vermindert, eene maatregel in der
vrouwen belang, en dat hij daarom
niet tei sterk het loon kon verhoogen.
Toen de wouwen zijne weigering ver
namen, werd door haar aan den
meesterknecht gezegd, dat zij dan
minder hard zouden weaken. Dit
bleek heel duidelijk uit hetgeen, in die
laatste dagen werd afgeleverd en eene
waarschuwing aan het personeel
volgde.
Toen ook dit niet hielp, kondigde
Zaterdag de directeur aan, dat de
vfrouwen hedenochtend nfiet behoef
den terug te komen; zij die toch
kwamen, werden niet toegelaten.
Het schijnt dat, behalve d© waag
om meer loon, de vrouwen ook iets
hebben tegen eene vrouwelijke chef,
de zoogenaamde „nakijkstejr". Deze
verdient f 10 's weeks en de vrouwen
hebben verklaard, dat zij niet met
deze wilden werken.
Hedenochtend vergaderden de uit-
geslotenen in het Timmerliedengte-
bouw in de oRzenstraat., maar een
bepaald besluit werd niet genomen.
De beer Van Eikel heeft een brief
gericht tot den directeur, waarbij bij
zijn bemiddeling aanbiedt, maar,
naar men verneemt, zal geen tus-
srhenkomst worden aangenomen,
hangen als een afgodsbeeld. Over 't
algemeen een wezentje, dat op een
afstand moet worden gehouden.
Wanneer iemand in een zwak oogen
blik ook zelfs maar gewoon beleefd
was, zou zij zeker daarvan gebruik
maken en wilde men niet, dat zij in
dezen aangenamen tuin leen hinder
lijk onkruid bleef, dan moest zij van
het eerste oogenblik af ontmoedigd1
worden en afgeschrikt. Het was in
derdaad monsterachtig, dat de oude
Dupont haar kamers verhuurd had.
Hij wist toch wel, dat dit niet als
een gewoon hótel kon worden be
schouwd en wanneer hij inzag wat
goed voor hem was, zou hij niet be
ginnen met een toevallige openplaats
aan te vullen met de eerste de beste
vreemdeling, die eenvoudig -alles on
dersteboven keeren en hun uit Métre
tat zou verjagen, die de plaats juist
ontdekt hadden.
Iedereen was er benieuwd naar of
'het persoontje zoo voldoende afge
schrikt zou zijn, dat zij naar hare on-
ïechtmatig verkregen kamers terug
zou sluipen, of dat zij onbeschaamd
genoeg wezen zou om in de groote
vierkante hal te blijven, waar het
uitgelezen gezelschap gewoon was. na
het diner koffie te drinken. Maar de
Wij hebben gepoogd eenige van de
vrouwen te spreken, maar konden
daarin niet slagen en hebben dus
van die zijde niets over de quaestie
vernomen.
Volgens het Dev. Dagbl. lieert het
personeel der Kon. Dev. Tapijtlabnek
tich onlangs tot de directie der fa
briek gewend, om. verbetering van en
kele op de fabriek bestaande misstan
den. Commisarïssen nebben deze ver-
vanglijst behandeld, waarvan de uit
slag was. dat Zaterdagmorgen door
de directie in tegenwoordigheid van
den president-commissaris aan een
commissie uit het personeel, bestaande
uit de arbeider^ Jurgens, v. d. Leur
en Stegenman en één arbeidster, werd
medegedeeld, dat verschillende wen-
schen van het personeel werden inge
willigd.
Het weekloon van de arbeiders die
op vast geld werken, wordt, voor zoo
ver hen met Januari geen verhooging
is toegezegd, met 25 ct. verhoogd.
Bij werkloosheid in de mechanische
weverij zullen de arbeiders niet meer
werkloos rond'loopen, maar zooveel
mogelijk aan ander werk worden ge
zet, zij het dan soms ook tegen eenigs-
zins minder loon. Van de christelijke
feestdagen zullen voortaan de Kerst
dagen en de Nieuwjaarsdag- worden
betaald.
Het. uurloon der vrouwen wordt ge
bracht. van 10 op 15 cent per uur. Het
uurloon der mannen komt van 12 1/2
op 15 cent per uur.
Het kloppen van vuile smyrna-tapij-
ten komt van 15 op 17 1/2 cent per
uur.
Het schoonmaken van de werkloka
len zal voortaan geschieden om de 14
dagen, voor rekening der fabriek.
Verlofdagen, wat ook werd gevraagd,
werden niet toegestaan, tenzij de pa
troons in het algemeen daartoe over
gaan.
Uetteren en Kunst.
tas
..Nacbtasyl van Maxim Gorki beeft in
het Kleine Theater te Berlijn zooveel
succes, dat de directie met het Neue The
ater en contract heeft gesloten om de
stukken, die zij voor djit seizoen nog op
haar lijstje beeft staan, in dien schouw
burg te doen spelen. Daaronder zijn
Heijermans" „Ghetto", „Paap's Konings
recht", en Maeterlinck's „Pelléas et Mé-
li sande".
Rechtzaken.
Tonnis.
De Haag-sche rechtbank veroordeelde
Maandag den gewezen gemeente-ontvan
ger van Koudekerk wegenis verduistering
en valschheid in geschrifte tot 1 jaar en
6 maanden, met aftrek van den geheelen
tijd in preventieve hechtenis doorge
bracht.
Brandstichting.
Den 28en Nov. j.l. brandde aan den
Veerhuisterweg, onder Leeuwarden da
boerenschuur van den veehouder S.
Sybrandi af. Al dadelijk werd aan
moedwil gedacht en viel daarvoor het
vermoeden op den 27-jarigen knecht
Atze Dijkstra. Hij werd in hechtenis
genomen, doch ontkende. De bewijzen
van zijn schuld namen echter zóó toe,
dat hij, na een langdurige instructie,
den 23en Januari j.l. bekende het
feit te hebben gepleegd. Zaterdag werd)
hij deswege voor de rechtbank te
Leeuwarden terechtgesteld. Hij be
kende opnieuw volledig. Hij gaf als
beweegreden op, dat hij trouwplannen
had. Nu zou hij met Mei nog f 100
wegens loon ontvangen. Om de zaken
spoedig voor elkander te krijgen, zou
hij thans reeds over geld willen be
schikken. Werd nu de boerenwoning
door brand vernield, dan zou de boer
hem zijn loon wel vóór Mei uitbetalen!
Het O. M. eischte een gevangenis
straf van acht jaren.
Gemengd nieuws.
Een sneltrein CalaisPeking.
Men heeft besloten een directe snielle
verbinding tusschen. Galais en Peking
tot stand te brengen-.
Aangenomen wordt dat ongeveer 28000
le klasse passagiers van deze gelegen
heid zullen gebruik maken.
Voorloopig zal de reis achttien dagen
duren, doch raen hoopt later het traject
in 14 dagen te kunnen afleggen. I
Amerikaansche vlag is niet gemakke
lijk van haar standaard te rukken,
zelfs niet door een overmacht. Onge
temd en uitdagend zat de persoon op
de sofa in den hoek, naast de tafel,
die sinds lang als liet eigendom van
mevrouw Llynn Gryyfyth werden be
schouwd.
Dat hoekje, het aangenaamste in
de geheele hal en die gezellig werd
gemaakt door een groote lamp met een
zware geplooide kap, die mevrouw
I-'ynn Gryffyth aan het hötel cadeau
gedaan had, was weldra dood ver
klaard. Als een rivier die uit haar
bedding werd geleid, zoo ging de
stroom der gasten naar een tegenover-
sestelden hoek van de ha.l„ waar geen
lamp was, maar die nog vrij van smet
en blaam was gebleven. Ver weg zat
bet mooie meisje in het lichtrood sa
tijn .bij elke beweging glinsterend en
(flikkerend in het 'lamplicht op die
sofa als een juweel,dat gestrand was
iop teen eenzaam eiland. Zij dronk
zwarte koffie en las (of scheen te le
zen) in een roman met papieren om.
slag en hield het uit, zooals iemand
het noemde, totdat het gezelschap zich
verspreid had om ping pong of biljart
te spelen of iin de muziekzaal te gaan
dansen. Daarna wist niemand wat er
In alle groote steden zal men recht-
streeksclie piaatskaarten kunnen krij
gen, zullen retourbiljetten 9 maanden
geldig zijn.
Dnge'nk in Galicië.
Een veerpont over de Wisloka in
Galicië, waarop zich 120 boeren be
vonden. is onderweg gezonken. Ter
wijl ongeveer 20 personen naar den
oever zwommen, dreven de overigeu
op de zinkende schuit stroomafwaarts.
Het was onmogelijk hulp te brengen.
Tot lieden staat vast dat. 50 personen
verdronken zijn.
TtiRRcheu hemel en aarde.
De beroemde Er.gelsche meteoroloog
James Glaisher, die in den ouderdom
van 94 jaar te Londen is overleden,
heeft niet minder dan 29 groote lucht
reizen ondernomen met een weten
schappelijk doel. De merkwaardigste
dezer reizen deed Lij in gezelschap van
den luchtschipper Coxwell uit Wolver
hampton.
De beschrijving van hetgeen hem op
dien tocht weervoer, is in hooge mat©
belangwekkend. Op een hoogte van
vijf Engelsche mijlen was de tempe
ratuur reeds onder nul gedaald, toch
kon hij nog gemakkelijk ademen en
den stand zijner instrumenten afle
zen. Twee of drie minuten later -
de ballon steeg al maar door met
duizelingwekkende snelheid was hij
er niet meer toe in staat.
Spoedig daarop kon bij den arm
niet meer bewegen, zijn hoofd viel op
zijn schouder en de stem weigerde.
Hij viel in onmacht en bleef wel een
kwartier in dezen toestand. Intusschea
was het aan zijn reisgenoot met in
spanning zijner laatste krachten ge
lukt de klep van den ballon te openen,
zoodat zij met. vreeselijke snelheid
daalden en hij weer tot bezinning
kwam.
Yiseb vrouwen.
Een vischhandel te Groningen, meldt
de Prov.-Gron. Ct„ heeft het te kwaad
gekregen met zijne clienièle de visch-
vrouwen. Het publiek wordt in de
ruzie betrokken, want partijen ontha
len het. op manifesten en strooibiljet
ten. waarin men elkander nogal dui
delijk „de waarheid zegt", zooals dat
op de vischmarkt de gewoonte is.
Maar dat de vischvroinven zich op
een zoo bloemrijken stijl zouden toe
leggen als uit haar manifest, geti
teld, „Nieuwmodische Ontleedkunde"
blijkt, had men, merkt het C.roningsche
orgaan op, waarschijnlijk niet ver
moed. Daarin komen, naar het blad
mededeelt, ter weerlegging van een
aanval de volgende treffende regels
voor
.....I-Iet geval laten wij ook voor
bijgaan als een verstikkende lava
stroom of als een wolk van epidemliën:
waarvoor ieder mensch met karakter
op zij gaat."
Parijs Zeehaven
Tegenwoordig kan men niets onmoge
lijk noemen. Waarom zou dan ook het
plan van den heer Bouquet de la Grye
geen „fait accompli" kunnen worden,
waar deze heer voorstelt Parijs zeeha
ven te maken.
Men behoeft slechts een kanaal aan
te leggen van Rouaan naar Parijs, om
Frankrïjks hoofdstad van een goede ha
ven te voorzien.
Moeilijkheden schijnen er, althans vol
gens „Le Journal", niet vele te bestaan.
Men moet toegeven, dat de uitgaven, die
men op ongeveer 150 moHioen francs
schat, niet veel beteekenen als men
denkt aan de groote en verschillende
voordeelen die uit „Parijs Zeehaven"
zouden voortvloeien.
Het conserveercw van handschrif
ten en kaarten.
In eenige jongste afleveringen van
verschillende vaktijdschriften wordt
de aandacht gevestigd op een nieuw
irviddel om archiefstukken, kaarten,
enz. te behoeden tegen verwoesting,
voornamejijk door vocht of door an
dere oorzaken.
Dat nieuw© papierconserveerings-
middel, zapon genaamd, is een dikke
kleurlooze vloeistof, die hij het ge
bruik vermengd wordt, met een be
paal di verdun ni ngsmiddel
Het zapon bestaat hoofdzakelijk uit
een oplossing van schietkatoen, maar-
de juiste samenstelling wordt door
den uitvinder F. Crane te Short Hills
New-Yersey, geheim gehouden.
Het wordt in het buitenland ge
bruikt, voor heit tegen vocht bescher
men van stafkaarten, terwijl ook de
Universiteits Bibliotheek te Leiden 't
middel met uitstekend gevolg toepast
ter conserveering van aan die inrich-
ting behoorende handschriften.
van haar geworden was, en kon het
ook niemand schelen, daar zij met
haar onwenschelijke en ongewenschte
tegenwoordigheid opgehouden had,
iemand te beleedigen.
Dicky Wickham of Wicky Dickham
zooals hij meestal genoemd' werd,
een zachtaardig en vriendelijk wij
gezel, die zeer in de smaak viel, om
dat hij altijd deed wat hem gevraagd
werd en heel aardige kunstjes kende,
werd door een paar jonge meisjes er
op uitgezonden om den ouden Dup mt
eens bij de ooren te trekken en hem
te vragen, waarom hij in 's hemels
naam aan zoo iemanden zoo
voorts.
Na twintig minuten kwam hij met
dte noodigV inlichtingen terug. Het
speet Dupont, maai hij had geen be
rouw getoond. Hij had zich zelfs ver
dedigd met de verklaring, dat in elk
geval, het huis een hötel was, onder
worpen aan de regels die er ten op
zichte van deze etablissementen be
staan. Wanneer hij kamers vrij had,
kon hij geen klanten weigeren.
Wordt vervolgd.
