«Pl
6
DE ZATERDAGAVOND.
die ik hem over het bewuste portret
gaf, opvolgde, vroeg hij de hand van
miss Saunders, en ik behoef nog nau
welijks te zeggen, dat zijn aanzoek
vol vreugde werd aangenomen. Pas
kart geleden bracht ik een paar vrije
dagen op het slot door, waar ik steeds
vol vriendschap werd ontvangen.
Hij verzekerde mij bij die gelegen
heid. daf de door mij aangeraden kuur
uitstekend geslaagd was.
De ziekenkeuken in den
ouden tijd,
In het dokters* en apothekersboek
van 1512 staat, dat iemand, d'ie door
eon beroerte bedreigd wordt, altijd saf
fraan bij zijn eten moet hebben, en
dat hij dikwijls in knollen gekookt
varkensvleesch moet. eten, omdat dit
de aderen versterkt. Had men geen saf
fraan, dan kon men ook kaneel met
ossentong nemen. Saffraan gold als
versterking, en moest dus allen zwak
kentoegediend worden.
Men moet welen, schrijft Brunsch
weig, dat voor zwakte des harten niets
zoo dienstig is als saffraan drinken,
en hij voegt erbij als men ze heeft of
betalen kan. De zwakke moest ze al
tijd in zijn soep of in zijn moes ge
bruiken ze versterkt het hart en ver
warmt koude menschen.
Ook kan men eiken dag éen of twee
uur na den middag een ei nenieD.
waarvan het wit alleen hard is. Man
maakt dan hel ei open, doet den dooier
alleen in een schoteltje, giet er een
leper bouillon over en doet er een wei
nig gestooten saffraan op, zooals men
zout bij een ei doet en daarna nog een
weinig zout. Dat is niet alleen ver-
isteikend voor het hart, maar voor het
geheele lichaam.
Ook een oude duif of kip is goed
voor zwakken men kookt ze zoolang
tot het vleesch van de beenderen vali
en kookt vleesch en beenderen nog
eens niet saffraan op. Rijstebrij met
melk en saffraan, groene peterselie
met vleesch tot moes gekookt, en her-
te- en rundermerg uit den schenkel,
zijn uitstekend' voor zwakken.
Kippen met saffraan in wijn gekookt
geven een krachtige soep, evenzoo met
wijn en boter gekookt, 's morgens en
's avonds gebruikt.
Voor het hoesten wordt de asch van
gul raden bieten aangeraden, voor het
naar-bed-gaan, zoo heet mogelijk ge
nomen met den volgenden drank een
De ,,Lahn", een stoomschip van den
Norddeutschen LAoyd, metende 5356
ton, is 18 Januari 1.1., zooals destijds
werd medegedeeld, op dei reis van Na
pels en Genua naar New-York, ruim
IA K.M. ten noorden van Gibraltar
aan den grond geloop en. De- passa
giers en de lading werden behouden
aan land gebracht. Het groote schip
Gestrand
zat op zandigen bodam en de pogin
gen van vier sleepbooten en een Ame-
rikaansch vaartuig, op den dag der
stranding aangewend, om het bij
hoog water los te krijgen, bleven ver-
gcefsch. Men bleef echter volharden
en het gelukte eindelijk na veel moei
te, de ,,Lahn" vlet te maken. Zij
bleek geen noemenswaardige averij
tc hebben bekomen, zoodat de passa
giers en de lading weer aan boord
genomen konden worden en de reis
onmiddellijk kon worden voortgezet.
Terwijl het schip aan den grond
zat, kwamen uit alle kustplaatsen in
de nabijheid troepen bewoners naar
de ,,Lahn" kijken.
schotel vol gestampte gerst, 8 lood ro
zijnen en 12 vijgen, goed met warm wa
ter afgewasschen. Men doet dit alles
in een nieuwen pot met vier maten
water, laat het een half uur koken,
en doet het door een zeef daarna doet
men het nat weer in den pot en daar
bij 12 lood Suiker en laat het nog eens
doorkoken, en dan gedekt afkoelen. Is
het te dik, dan doet men er wat wa
ter bij.
Tegen slechten eetlust Wordt groene
gember aangeradenheeft men die
met, dan, moes van jonge brandnetels
dat verwarmt de maag, evenals groene
kalmoes. Is het winter, en heeft men
deze groenten niet. dan gebruike men
op de nuchtere maag anijszaad op
brood, met wat wijn bevochtigd.
Tegen de geelzucht kookt men een
handvol kersoblad.cn 'in melk of per
zikpitten met azijn.
Bij leverziekte, kreeften met een
saus van berberissen of agrestdit is
het sap van onrijpe druiven en aal
bessen. In dien tijd deed dat sap de
zelfde diensten als nu het citroensap).
Als drank voor leverzieken gaf men
het afkooksel van bottels in zuien wijn.
Aan. longz'ieken waren alle zure en
zoute .spijzen verboden, alsmede allé
vruchten, behalve rozijnen en blauwe
j pruimen. Ook mag hij kuikens en
houtsnippen eten... als hij rijk is,
staat er bij, maar geen tortelduiven of
vogels, die hun eten in het water zoe
ken.
Koortszieken waren alle zware spij
zen verboden, ook gebraden vleesch,
maar gevogelte, lams- en geitevleesch.
ook schapepooten, werden toegestaan.
Als drank gaf men amandelmelk en
hennepzaad in melk gekookt, en was
de zieke onraist'ig, niaankopzaad in,
melk gekookt. Bij heete koorts gaf
men water met violenstroop en
warme erwtensoep.
De vierdaagsche koorts had een dieet
in deze orde men zal zich hoeden voor
kaas, melk. varkens- en rundvleesch,
voor honing en, vooral voor vruchten,
versch, gekookt of gedroogd. Men moet
eten inoes van bieten, spinazie, haver
mout, gerst, alles met eenige amande
len er door.
Op vleetschdagen het vierde deel van
een, kip 'in water gekookt met wat pe
terselie en drie latuwbladeren, doch
men mag nooit genoeg eten. Op visch-
dag neemt men kreeften, baars of een
zacht ei. Wijn mag men alleen drin
ken bij het eten en dan nog vermengd
met gerstewater of gewoon water.
Het gerstewater werd bereid van ge
pelde gerst, rozijnen, zoethout, venkel,
steenvaren, of miltkriud, alsem en pim
pernel. Dus een heerlijk drankje
Voor bloedspuwing gaf men met wit
te was gevulde, aan het spit gebraden
duiven, ook met salie gekookte tuin-
slakken Dit werd ook voot kortade
migheid gebruikt.
Teringlijders moesten gebraden vos-
se vleesch eten, alsook de klelngehakte
long van een vos met honing en sui
ker tot brij gekookt. Tongen van dui
ven, die nog geen veeren hadden, zou
den, naar dokter Galenus, de geelzucht
verdrijven, alsook de wielewaal ge
kookt of gebraden.
Het was toen hoe meer men neemt,
hoe beter helpt.
Eerst moest heit lichaam door aderla
ten en purgeermiddelen, gereinigd wor-
De groote Boycot in
hotel dAngieterre.
5.
Dat zullen ze, zei John Calmour,
Je zei immers, dat zij bijzonder op dit
liótel gesteld zijn en zich gedragen alsof
hei hen toebehoort. Mij dunkt, zij
zouden een slag in 't gezicht krijgen,
als zij moesten inpakken en vertrek
ken?
Zij zouden buiten zich zelve zijn
van woede, zei Jenny.
Welnu, wij zullen zien, zei haar
vader.
Vadertje, wat ben je van plan? Ik j
zie aan je gezicht, dat je een besluit
genomen hebt.
Calmour floot een deuntje en was een of andere vraag omtrent de boy.
een oogenblik in gedachten verzonken, j cot en was van plan dan alle verant-
Toen zei hij: Ze wilden je wegjagen. woordelijkheid van zich af te schuiven
niet? Ik zal zorgen, dat jij in plaats Cn er zijngrooten spijt over te betuigen,
hen wegjaagt. De staalgrijze oogen van den groo-
i ten man bleven rusten op die van den
Het was lijd om te lunchen in hot hótellier, terwijl hij stilzwijgend eeni-
11 tel d'Angleterre, toen Miss Calmour j ge rookwolken de lucht inzond; hij
met haar vader terugkeerde en zij j stond daar, als loerende op oen prooi,
leiten zich de lunch in haar eigen zit- j Hoeveel geld wil u contant voor
kamer brengen. Even daarna slapte dit hötel hebben? vroeg hij op den
do groote, kalme John Calmour een nian af, met zijn aangename stem,
sigaar rookendo, het bureau binnen waarin cenigcn neusklank,
van den eigenaar, M. Dupont, een slu- ik vraag monsieur excuus, zei
wen, ietwat zwaar moedigen, kleinen de Bretagner aarzelend, niet zeker of
Bretagner. De Amerikaan had nog hij (]en Amerikaan goed begrepen had
niet om eon slaapkamer gevraagd, of dat hij een grapje maakte,
maar M. Dupont had een of twee on-1 Ik doe u een bod voor dit hól-el,
gebruikte slaapkamers, en was van ging John Calmour voort. Ik wensch
plan die in orde te laten maken, als het. lo koopen.
de millionair wenschle te blijven lo- j Maar monsieur, het is niet te
geer en. liet mannetje had een gepas- koop.
ten eerbied voor millionairs en hij De ondervinding als koopman
stond op ,toen de groote gestalte in j Heeft mij. geleerd, dat de meeste din-
geruit fluweel de deuropening vulde. gen te koop zijn als ze maar goed ge-
Zij begroetten elkaar in 'tEngelsch. M. j noeg betaald worden. Ik ben nu een-
Dupont was niet zonder reden trotsch maal gesteld op uw hötel en als ik op
dat hij die taal machtig was. Toen j j0ts mijn zinix n gezet heb, wil ik or
wachtte de Bretagner bescheiden opook goed yoor betalen. Ik heb bere-
het verwachte verzoek om een kamer kend, dat ik voor het geheele hötel
of misschien bereidde hij zich voor op met alles wat er bij behoort omstreeks
125,000 dollars over heb. Voor die som
J kan u een cheque van mij krijgen,
monsieur, en wel zoo spoedig moge-
lijk ,ais u mijn bod aanneemt.
Dupont wist niet, wat hem over-
kwam, maar hij was voldoende mees-
ter over zichzelf om spoedig een korte
I berekening op te maken. Honderd vijf
en twintig duizend Amerikaansche
I dollars maakten overgezet in francs
I een groot kapitaal. Maar hij kon
I toch niet besluiten oin zoo bliksemsnel
j tot den koop over te gaan.
Ik dank u voor uw aanbod, mon-
sieur. zei hij. Het is wol iels om eens
rijpelijk over te denken.
O neen, mijnheer, u begrijpt mij
niet, hernam John Calmour. U moet
besluiten, ja of neen. Het hötel is mij
alleen wat waard als ik het twee uur
vóór het diner heden middag mijn
eigendom kan noemen, omdat er dan
nog eenige schikkingen zijn te treffen.
De Bretagner keek den ander ont
steld aan
Mijn Hemel, dat is onmogelijk!
Weieeen, dat is het niet, als u er
bedaard over danken wilt. Er is nog
volop tijd. ik zal u zoo; noodig twin
tig minuten tijd geven om na te den
ken, maar ik zou het liever direct af-
DE ZATERDAGAVOND.
3
DE RINO.
In de vroegste tijden waren de be
woners van het Oositen d'ragers van
ringen, hetzij om den pols, of in de
ooren.
D> Romeinen gebruikten ze eerst
alleen om brieven en oorkonden te ze-
gttleamaar reeds ten tijde van Hadria-
nus droegen de senatoren, rechters en
vlddens ringen, welke dikwijls zeeT kost
baar waren. Bij het afsterven van
eeni familielid legde men d'it Sieraad af.
Gedurende de eerste eeuwen na
Christus' geboorte droegen de Katten
ijzeren ringen ten teeken. dat zij een
belofte gedaan hadden, gewoonlijk
daarin bestaande, dat zij bezwoeren
hun vijand te dooden. Onze Germaan-
sche voorouders waren groote liefheb
ber® van ringen. Vingers, armen
ooren en bonst waren er somwijlen
mee getooid. Hieruit volg-t, dat rij
niet uitsluitend ijzeren banden namen,
maar vooral ock tot sieraad gouden
of bronzen rangen gebruikten, enkele
uialen ook van been.
Wijl Mozes den ring als een symbool
der trouw aanwees, stelde de kerk het
gchruik in, de ringen te wijden. En
niet alleen voor de jonggehuwden,
maar ook den ring des bissch'ops en
van het opperhoofd den paus.
De bisschop van Rome voert sedert
eeuwen den Visscherrlmg, waarmee al
le pauselijke bullen gezegeld worden.
Zeer dikwijl schonken in de middel
eeuwen en nog later vrienden of ge
liefden, die afscheid namen, elkander
een halven ving, om zich later door de
zuiverhelid der op elkaar passende doe
len weder te herkennen of om van de
waarheid van oenc boodschap overtuigd
te zijn. Koningen en hertogen, gra
ven en andere mathtige heeren schon
ken dikwijls ringen met de belofte,
hem ter hulp te komen, die den ring,
het teeken der genade, zond of kon
vertooncn.
Beroemd werd de ring, welken ko
ningin Elisabeth haren gunsteling, den.
graaf van Essex, gaf, met de plechtige
gel ofte, eiken wensch te vervullen, wel
kc haar bij het toonen van dien ring
gedaan werd. Toen graaf Essex in
Kortelings heeft in hat keizerlijk
paleis te Berlijn de jaarlijksche plech
tigheid plaats gevonden, waarmee de
nieuwe ridders in de Pruisische orde
van diqn Zwarten Adelaar in de orde
word'en bevestigd door den keizer in
persoon. De plechtigheid droeg dit
maal een bijzonder karakter, doordat
Of de-bs vestiging.
zich onder de pas benoemde ridders
bevond prins Adalbert van Pruisen,
de derde zoon van keizer Wilhelm.
Op de plaat ziet men hoe de keizer
zijn zoon de ordeketen omhangt in
tegenwoordigheid der overige ridders
en met al het ceremonieel vertoon,
dat een dergelijke plechtigheid oog
verblindend) maakt.
Na de bevestiging werd er kapitti
■van de orde gehouden en 's avonc
vereenigden zich alle ridders aan ee
staatsdiner, voorgezeten door de
keizer.
den kerker geworpen werd. zond hij.
in de hoop op een spoedige bevrijding, j
/.ij a gebiedster het onderpand van ha
zen eed. Maar er kwam geen bode 1
net de boodschap, dat hij de gevange-
nis mocht verlaten het hoofd van den j
giraaf viel op het schavot De hertogin
van Nottingham had den ring onder
schept. Eerst op haar doodsbed be
kende zij haar misdrijf. Elisabeth
was zoo getroffen, toen zij zulks ver- i
nam, dat hare ziekte verergerde, en
zij drie dagen later stierf.
Den lezers en lezeressen is wellicht I
de schoon© ballade van den ring van
Polycrates bekend die den goden een
kleinood aanbood, maar het in de in- j
gewenden van een visch terugvond.
Of de ring van het „Vrouwtje van
Stavoren" in betrekking stond met
dlien van Polycrates, durf ik noch be
vestigen, noch ontkennen.
Tegenwoordig is het aanschaffen
van een trouwring een gemakkelijk j
werk en zelfs dan, wanneer een al te
verliefde of onverschillige bruidegom
den ring mocht vergeten hebben, is er
op het kleinste dorp bij den goudsmid
wel een ring ie koop, d'ie om den vin
ger der schoon© past.
Maar in oude tijden was dit niet zoo
en verkeerde men vaak in moeilijkhe
den. Het is gebeurd1, dat men den
kerksleutel' als ring aan den vinger
stak of haastig uit een nabijzijnd huis
een gordijnring leende.
Lord Chesterfield draaide uit den le
deren handschoen der briïid vinger
ringen.
Toen Colin Lindsay als bruidegom
's morgens in zijn slaaprok behaaglijk
een pijp rookte zonder aan ernstige
zaken te denken, kwam men hem
haastig roepen, met de tijding, dat de
bruid.hem reeds in de kerk wachtte.
Hij kleedde zich haastig aan, reed
naar Ie kerk, maar vergat de rfngen.
Nogmaals terugkeeren ging niet en
daarom verzocht hij zijn vriend on
diens ring. Nadat de bruid bij dei
rit van de kerk naar de woning haai
bruidegoms een blik op den ring wierj
viel zij in onmacht d'e ring droeg al
sieraad een doodskop. Niets kon bi
haar het droeve denkbeeld verdrijver
dat zij binnen het jaar sterven moes
eu werkelijk, haar voorgevoel werd bi
waarheid, wat natuurlijk anderen i
dat bijgeloof sterkte.
Thans gebruikt men meest eenvoud:
ge, gladde ringen, welke de echtelijk
trouw als symbool dienen helaas, dil
wijls wordt hij den bezitters een or
draaglijke keten, welke zij trachten t
verbreken.
Er zijn er echter ook, die den gou
den band beschouwen als het u'iterlij
ke teeken van de volkomen harmoni
tusschcn twee zielen. En wanneer d
hand van den geliefde door den dooi
hare warmte verliest, neemt de echt
genoot met eon heilige huivering dei
onzen dampkring zweven, iets dat ons
prikkelt tot ruziemaken-ij. Nergens in
het land heeft men te wijzen op een
serie van kleine ein groote geschillen,
zooals wij die hebben door- en mee
gemaakt. ALs het zoo voortgaat, dan
zullen voortaan de kinderen In de
schoolboekjes over Haarlem lezen:
„Haarlem is bekend om do uitvin-
„ding van de boekdrukkunst, die
„evenwel dooi' Gutenberg betwist
„wordt; om de bloembollen, die even-
„wel binnen hare grenzen niet meer
..vlerbouwd worden en om de einde-
„looze quaes ties, die niemand haar
„betwist of benijdt."
Intusschen, klagen haat niet. We
zeilen maar weer met mannenmoed
op die onstuimige golven van deze
nieuwe quaestie voort. Er is gevraagd
on dat heb ik ouk gedaan, waarom)
dc aannemer zoolang met zijn nieu
we request heeft gewacht en daarop
is het antwoord geweest: „omdat de
onderhoudstermijn niet eerder was
afgeloopen.
Een andere aannemer is een grap
penmaker. maar ik veronderstel, dat
hij dut zelf zoo niet inziet. Dat is de
man. aan vvien Burgemeester en
Wethouders de herstelling van ons
orgel wilden opdragen. Of is het niet
grappig, dat een aannemer, bij het
maken van een bestek als voorwaar
de stelt, dat eem zevende gedeelte van
de aanncmingssom vooruit zal wor
den betaald, omdat hij materialen
moet koopen in het buitenland en de
zen vooruit moeten worden betaald?
Andersom zou begrijpelijker zijn ge
weest, namelijk dat de gemeente tot
den aannemen* zei: „ik vertrouw u
een kostbaar kunstwerk toe en ver
lang dus, dat door u een gedeelte van
de aannemingssom zal worden ge
stort als waarborg voor de richtige
uitvoering van het werk.'
De bedoelde aannemer zal wol niet
in zijn schik wezen, nu ook bij an
dere orgelmakers naar do kosten zal
worden geïnformeerd. Evtenmin is do
Kamer van Arbeid voor de Voedings-
en genotmiddelen te spreken over de
toonbeweging van de bakkers aan de
Haarlemsche Brood- en Meelfabriek.
Voor haar is het onaangenaamste,1
dat ze boos is op iedereen, op de ge-I
zeilen van de fabriek, did haar zijn i
voorbijgegaan en zich hebben gewend
tot den burgemeester en ook op den
burgemeester, die de gezellen niet
naar de Kamer van Arbeid heeft ver-1
wezen. Tk voel iets voor die ontstem-)
ming. Wanneer je nu eenmaal, mot
vrij wat omhaal, geschrijf en gewrijf,
bent aangewezen als de officieel® vre
destichter en de een gaat je voorbij,
en de ander denkt niet aan je, dan
vraag je jezelf toch onwillekeurig af:
„waarvoor hen ik dan op die wereld?
Deze vraag zullen de leden van de
Kamer van Arbeid zich overigens nog
wel leens meer stellen, want met de
beste bedoeling van de wereld kun
nen zij maar weinig tot stand brem-
gen. Ben ik goed ingelicht, dan ont
breekt het niet aan heen en weer pra
ten in de vergaderingen van die Ka
mers, evenmin aan werk voor do Se
cretarissen. maar practische resulta
ten hebben wij, publiek, er nog niet
van gezien. Op den duur moet dit een
teleurstefllende zaak wezen voor de
menschen, die daarom niet hun tijd
en hun moeite er aan besteden. Vooral
voor de secretarissen, die er vrij wat
tijd aan besteden, die voor den Haag
statistieken moeten maken en daar
toe op de gebruikelijke haagsche1
ambtenaarsmanior toe worden gecom
mandeerd. Het grappige van 't ge
val ligt hierin, dat zoo nu en dan
'n pak boeken uit den Haag aan deze
secretarissen wordt gezonden. Zij
krijgen dan eon bericht van het. post
kantoor om ze af te halen en vinden
dan een pak vol statistieken, voor edl
lid van de Kamer een, te zwaar voo
den secretaris om het naar huis t
dragen. Heeft hij daarvoor een kruie
gehuurd, dan rest hem nog do aange
name taak om de exx. bij de lede]
te laten rondbezorgen. WÖ hij da
zelf niet doen, dan moet hij alwee
betalen om een man to krijgen, dl»
dat voor hem doet. En dat alles ter
wijl hij zelf geen cent salaris krijgt
Zou men niet zeggen, dat er aan de»
inrichting iets ontbreekt?
War.neej*, het Rijk met alle gewelc
de menschen gelukkig wil maken, me
statistieke opgaven, die geen sterveling
'inziet, dan zou het toch de beleefdhck
kunnen hebben, elk der loden van d<
Kameis van Arbeid zijn exemplaar pci
post thuis te zenden. Dit schijnt even
wel te veel gevergd tc wezen da
bet Rijk beleefd is, bedoel ik.
F1DELIO.
in een doos waarin wat fijne stijfsel
gestrooid is.
II. Koperen schenkbladen blijven
mooi als men ze in kokend heet wa
ter afwasclit en dan met een zeern-
leeren lap opwrijft. Als het blad erg
vuil is, kan men er wat zeep bij ge
bruiken.
