NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meestgele^en Hagblad in Haarlem en OmDtreken.
Liefde êii Haat.
20a Jaargang
Dinsdag 24 Maart 1903
No. (3053
DAGBLAD
Atoonnementsprlts
Voor Haarlem pér 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.021/»
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.371/»
de omstreken en franco per post. 0.45
üclvertentlën
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Duiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: duider Buitenspaarne No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad versohijnt dagelijks, be hal we &p Zon- on Feestdagen.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Pullicité Etrangère G. L. DA ÜBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montntartre.
Haarlem's Dagblad van 24 Maart
bevat 0. a:
Wat Chamberlain meent, Het
BiOemeumedium. Prinses Loai.se,
Tacantiescholen, Eerste vergade
ring van den Bond van Orde, De
nieuwe Arbeidswet.
Vacantiascholen.
Menige huismoeder zal watertanden
bij 't hooren van liet woord „vacan-
tieschool", aldus schrijft nar. C. A.
van Renterghem in bet „Tijdschrift
voor Armenzorg en Kinderbescher
ming"'. De lange vacantiedagen
waarop de kinderen zonder eenige be
zigheid vaak doelloos rondloopen, het
ieder lastig maken en uit verveling
eindigen met het doen van katte-
kwaad, brengen de moeders vaak tot
wanhoop.
In vele gevallen is liet voor ouders
uit de burger- of arbeidersklasse, die
hun kinderen niet naar buiten kun
nen sturen, ondoenlijk, goed voor het
heil hunner kinderen gedurende de
vacantiedagen zorg te dragen. Meest
al is de moeder, op wier schouders
deze plicht gewoonlijk rust, van 'smor-
gens tot 's avonds overladen met huis
houdelijke bezigheden, dan wel heeft'
zij de handen vol met naai-, wasch-j
of strijkwerk, waardoor zij geheel ofj
gedeeltelijk in de behoeften van heti
huisgezin moet voorzien. Nog erger j
is het, wanneer de moeder, zooals in
den laatsten tijd maar al te veelvul-j
dig voorkomt, den ganschen dag voor j
arbeid op een of andere fabriek van'
huis afwezig moet zijn. Wat moet er
onder die omstandigheden van de kin
deren. die dan geheel aan hun lot zijn
overgelaten, worden. Moeten zij doel
loos rondwandelen door de straten?
Aanvankelijk zal kattenkwaad het on
vermijdelijk gevolg van het ontbreken
van toezicht en leiding zijn, hetgeen
spoedig zal ontaarden in allerlei schel
merijen en straatschenderijen om
ten slotte te eindigen in een absolute
zoowel physieke als psychische ver-j
waarloozing van bet kind. Teneinde,
hierin te voorzien, heeft men aller
eerst ui de groote steden van Amerika,
doch thans ook te Londen, zg. vacan-j
tiescholen gesticht. In Amerika heb
ben deze scholen zich doen kennen
als een uitstekend middel tegen de
kinderverwaarloozing. De onkosten
zijn niet hoog, f0.50 per kind en per
week en wordten hoofdzakelijk veroor
zaakt door de salarissen der onder
wijzers en bestuurderen en het aan
schaffen van het noodige materiaal.
De school te Londen, waar, niettegen
staande het slechte weer van de af-
geloopen vacantie, dagelijks 500 tot
600 kinderen les kwamen nemen, be- j
vat 12 klaslokalen en een tuin. waar-,
van voor afleiding en verpoozing veel
gebruik wordt gemaakt. Er wordt
onderricht gegeven in buiishoudelij-
ken arbeid, als koken, breien, naaien
enz., teekenen, verschillende ambach
ais timmeren enz., zingen, gym-
en meer andere vakken. Het
onderricht wordt verstrekt door de
onderwijzers/ alsmede door ver
schillende studenten, Thans heeft men
afdeelingen gemaaktde eerste
de kleinste soort kinderen, die
bet grootste gedeelte van den dag On
leiding in den tuin spelen, de
voor de tusschensoort en de
laatste voor de oudere kinderen.
Zonder eenigen twijfel moeten deze
scholen, mits goed bestuurd en geor
ganiseerd. een uitstekenden invloed
hebben. Eenerzijds wordt die verwaar-
loozing voorkomen door de kinderen
van de straat te houden, anderzijds
wordt, met inachtnemling van de noo
dige rust en ontspanning, den kinde
ren datgene geleerd, wat hen later in
staat zal stellen zich een zelfstandig
bestaan te scheppen.
iienlandseh Niews
Z iid-Afrikit
Wat Chamberlain meent.
dat er reeds een aanzienlijke Engel-
sche partij in Zuid-Afrika is die geen
vertrouwen in hem stelt, en in Enge
land zelf is dat nog veel sterker het
geval. Spoedig zal de tijd komen, dat
zelfs de Boeren hem op prijs stellen:
maar al wat in, Zuid-Afrika oprecht
Afrikaander is haat niet alleen Mil-
ner, maar vindt hem valsch en ver
trouwt hem niet.
Duits chianti.
Prinses Louise.
Prinses Louise van Toskane heeft,
tot kort voor de openbaarmaking van
de verklaring van koning George, nog
de stellige hoop geuit eens naai' Sak
sen te zullen kunnen terugkeeren. Dit
blijkt uit den volgenden brief aan een
niet genoemde vriendin die door de
Bote aus demi Rüsengebrige openbaar
gemaakt wordt:
„Lindau, 14 Maart '03. Lieve vrien
din, Hoe dankbaar ben ik voor uwe
lieve letteren, dat gij nog aan mij ge
dacht hebt in al uw leed! Ik dank u
ook dat gij baai- (bedoeld wordt een
onlangs gestorven, oude vriendin van
de prinses) mijn kruisje gebracht hebt.
Chamberlain heeft eerst indertijd te
Pretoria, sprekend over den oorlog,
gezegd dat die het gevolg was van
een misverstand. Later echter heeft
hij betoogd, dat de oorlóg onvermij
delijk was, hetgeen hij nu dezer da
gen te Londen bevestigd heeft.
Hij herinnerde er in de City aan,
dat hij daar in den loop van den oor
log. den oorlog rechtvaardig en on
vermijdelijk" had genoemd, en nu hij
in Zuid-Afrika met menschen van al- j EÏTdat gij bij"uwen armen, lieven va-
leilei richting had gesproken, voelde ^er blijft, welk een groote troost voor
hij zich gerechtigd die verzekering te hem en u. Ik doe wat ik kan. om een
bevestigen. „Ik ben teruggekeerd", toenadering voor te bereiden, ik blijf
vervolgde hij, meer dan ooit over-standvastig ,en mijn hart heeft zijn
tuigd dat geen. staatsmanswijsheid den weg reeds lang gevonden; ik wil te-
oorlog had kunnen verhoeden, tenzijrug ai moest het ook jaren duren! Ik
men staatsmanschap zou willen noe- lijd grenzeloos, en de gedachte aan
men wat bet&ekent voor eeuwig prijs-mijn lieve kinderen verlaat mij dag
geven de imperiale politiek, die het j noch nacht. Met mijn leven ben ik
moederland nauw verbonden houdtaan hen gehecht; als ik den goeden
aan die krachtige maatschappijen over weg tot het hart van hun vader vind,
zee. die naar gindsche verre landen1 alles gewonnen! Ik weet nu, wat
onze voorstellingen van goede regee-1 lijden is en verlangen dat brandende
ring. rechtvaardige wetten en geregel-1 tranen schreit en geen troost, geen
d.e orde hebben overgebracht. Wij hoop vindt. O zend mij bericht over
werden tot den oorlog gedwongen door J mijne kleinen, trouwe vriendin, en
een niet uitgelokten inval, maar zulkhelp mij hopen en wachten. Ik ben
een inval zou nooit ondernomen zijn I geheel alleen bier. Mama is vertroli-
indien er in den geest van onze hen Zeg aan uw armen vader dat ik
tegenstanders niet een geheel ver- zijner weer waardig begin te worden,
keerde voorstelling was geweest van j Uwe Louise".
de kracht van het Britsche rijk en een 1 Uit Salzburg wordt aan het Rerli-
cliep ingeworteld achterdocht tegen ner Tageblatt gemeld dat prinses
onze politiek en onze oogmerken. en! Louise buiten zichzelve is over het
een volstrekt wantrouwen in onze laatste manifest van den Koning van
flinkheid en vastberadenheid'
Daar doet het misverstand' nog aven
dienst: de Boeren hadden een onge
rechtvaardigd wantrouwen in de be
doelingen van Engeland. Engeland
wilde de onafhankelijkheid der Boe
ren niet verkorten niet waai'? Neen,
Chamberlain mag de eenige krachtige
man zijn in de Engelsche regeering,
hij is even klein als de anderen, die
ook nooit er voor uit durven komen,
dat Engeland in Zuid-Afrika eenvou
dig zijn macht boven de aangroeiende
macht der Afrikaanders wilde stellen,
en telkens vervallen van het eene on
ware en geveinsde voorwendsel tot
het andere.
Van het grove en tevens geniepige
opsnijden over .mijn vriend de la
Reij" zuHen wij maar niet veel meer
zeggen. Wij beklagen den generaal,
die, ook al ten bate van zijn volk, niet
zeggen kan: ik ben uw vriend niet.
Nog een enkele greep in. Chamber
lain's rede. De Engelschen hebben na
dien oorlog de Boeren behandeld met
een voorbeeldelooze grootmoedigheid:
maar het trouwe volk, dat tot het ein
de streed krijgt geen cent schadever
goeding voor alle vernielde en geroof-
Saksen, vooral over de zinsnede be
treffende de diep gevallen vrouw".
Hare omgeving verliest haar geen
oogenblik uit het oog. De prinses riep
uit: „Ho© is het mogelijk, dat men
mijn zwijgen op deze wijze beloont!"
Zij dreigt met onthullingen om te zeg
den. waarom zij tot de vlucht heeft
besloten.
De opgewondenheid, waarin de
prinses verkeert moet naar de mee
ning van de geneesheeren van zeer
ongunstigen invloed zijn op den toe
stand van de prinses.
Het bloemen-medium.
Maandag begint voor de eerste straf
kamer van bet tweede Berlijnsche
Landgericht het proaas tegen het
bloemenmedium Anna Rothe. Er is
zooveel belangstelling voor deze zaak,
dat de toegangskaarten voor de open
bare tribune reeds een paar weken
geleden alle vergeven waren. Men
verwacht dan ook belangrijke onthul
lingen over de praktijken van de gees
tenzieners.
Anna Rothe is de weduwe van een
ketelsmiïcl, die verscheidene jaren ge
ide private bezit. Milner geniet het j leden géëtörven is. Zij heeft in ar-
volledige vertrouwen van eiken manmoedige omstandigheden geleefd, tot
van het. Britsche ras: maar ieder weet.zij op de gedachte kwam, het licht-
geloovige publiek te gaan bedriegen.
Reeds ails kind', zoo beweert zij, bezat
zij de gave der „helderziendheid" en
zag zij gestalten, die voor haar omge
ving verborgen bleven. Daardoor is
zij tot de overtuiging gekomen dat er
een „magnetische" kracht (in haar
school, welke zij tot genezing kon aan
wenden. Verder ontdekte zij ook dat
zij het vermogen bezat, om als me
dium de levenden met de dooden in
gemeenschap te brengen. Zij begon
op bescheiden schaal, door in hare
woonplaats Chemnitz en den naasten
omtrek séances te houden, die in weer
wil van het betrekkelijk hooge entree
geld goed bezocht waren. In de krin
gen van de geestenzieners ging Anna
Rothe spoedig door voor een ster van
de eerste grootte en hare aanhangers
namen met den dag toe. Haar faam
verbreidde zich zoo, dat een zekere
Gentsch, een taalmeester, zich aan
bood als haar 'ijnpressario. Deze wist
de zaak winstgevend te maken. Hij
ondernam met bet beroemde medium
groote reizen en had ontzaglijk suc
ces met haar. Een groote menigte,
waaronder* menschen uit de hoogste
standen, woonde de seances bij. Zij
wilden iets vernemen van hun gestor
ven familieleden, soms ook van groote
geesten uit vroeger tijd zooals Luther,
Melanchton e,a.
De zaal werd donker gemaakt, en
het medium verviel in haar „trance."
De toeschouwers wachtten een tijd
lang in ademlooze stilte en daar be
gonnen de aangeroepen geesten door
den mond van het medium te spre
ken. Onderwijl nam men bewegin
gen waar van de tafels, dJie in de na
bijheid van het medium stonden. Dik
wijls verschenen ook korte schrifte
lijke groeten van overledenen. Het
glanspunt van de voorstellingen wa
ren de zoogenaamde „apporteer-proe-
ven". Deze werdfen gewoonlijk aan
gekondigd door den mond van den
bizonderen ..beschermengel" van het
medium, het „kleine Friedchen". Zoo
dra deze aankondiging geschied was,
vlogen bloemen, vruchten, snuiste
rijen, klaverbladien en andere kleinig
heden door de luc-ht-. Deze werden
door het medium aan de aanwezigen,
als souvenirs van de geesten der over
ledenen, overhandigd en eerbiedig in
ontvangst genomen.
Te Berlijn en in de voorsteden zijn
vele van die bijeenkomsten gehouden.
De toeloop naar de belachelijke ver
tooning was buitengêwoon groot, het
sterkst was bet vrouwelijk geslacht
vertegenwoordigd. Het entree was
van 3 tot 20 nik. per persoon. Van
October 1901 tot Maart 1902 werden
60 bijeenkomsten gehouden die meer
dan 30.000 mark aan entrée's moeten
opgeleverd hebben. Maar de politie
had het bedrog intusschen in de ga
ten gekregen.
Den lsten Maart 1902 werd weer een
voorstelling gegeven, ditmaal de laat
ste. Onder de toeschouwers waren
drie ongeloovigen. twee commissaris
sen van die crimineele politie en een
lager beambte. Zij sloegen het be
loop van de vertooning aandachtig
gade. Toen de voornaamste vertoo
ning begon en de „groeten van de
overledenen" in den vorm van bloe
men enz. door het vertrek vlogen,
stonden de beambten van de politie
van hun plaats op en pakten het me-
dium beet. Zij werd onmiddellijk ge-
fou'illeerd. In haar onderrok vonden
de beambten nog 153 bloemen, 4 si
naasappelen en 3 citroenen. Van te
voren hadden de beambten reeds waar
genomen, dat het medium het geklop
met de hakken van haar laarzen maak
te en dat het met open oogen de toe
schouwers aandachtig opnam, terwijl
het zich in een droomtoestand moest
bevinden. Met groote handigheid wist
Anna Rothe de voorwerpen die in
haar onderrok .verborgen waren, on
gemerkt tegen het plafond te werpen,
zoodat het op de geloovige toeschou
wers den indruk maakte, alsof ze van
het plafond af door de kamer vlogen.
Een van de commissarissen van poli
tie vischte uit, dat de ketting, die een
van de bezoekers als groet van een
overledene bad ten geschenke gekre
gen, en die. naar het heette, afkom
stig was uit de Egyptische konings
graven, in een Berlijnsche bazar voor
50 pfennig gekocht was. Een op
schrijfboekje, ook al met een eerbied
waardig verleden, was afkomstig uit
een boekwinkel in Chemnitz.
Ook de bloemist, die de hemelsche
bloemen aan juffrouw Rothe leverde,
was spoedig gevonden. De helder
ziende dame werd dus in hechtenis ge
nomen. Na eenige dagen zou Gentsch
de impressario, hetzelfde lot te beurt
zijn gevallen, als hij er niet vandoor
gegaan en sedert nergens meer gezien
was. Het eerst geopperde vermoeden,,
dat Juffrouw Rothe niet toerekenbaar
was, is ongegrond gebleken. Zij zal
zich dus wegens bedrog en poging tot
bedrog voor de rechtbank te verant
woorden hebben.
Anna Rothe heeft twee verdedigers.
Men denkt, dat de zaak zee dagen zal
duren.
Oostenrijfe-Hongarije
Een duizendtal studenten is giste
ren te Boedapest aan het academiege
bouw bijeengekomen ter gelegenheid
van den sterfdag van Ladewij k Kos
suth. Zij plaatsten boven op het ge
bouw een omfloerste Hongaarsche
vlag. Vervolgens defileerden zij langs
het Nationaal Casino, den Nati.ma
len Schouwburg en andere gebouwen,
waan vlaggen uithingen en hiel
den daar luidruchtige be too gingen, die
de politie noodzaakten tusschenbeiden
te komen.
De studenten dwongen vervolgens
de professoren hun colleges te schor
sen. Daarop trokken zij naar de Poly
technische school, waar eveneens e^n
omfloerste vlag wend geheschen ter
eer.e van Kossuth en toen keerden ze
terug naar de academie. Tot besluit
hunner huldiging van de nagedachte
nis van den Hongaarsclien vrijheids
held wisten zij niets beters te doen
dan met steenen te gaan gooien,
waardoor verscheiden politieagenten
gekwetst werden.
Zoodra een aantal Kamerleden van
de Koasuth-partij vernamen wat er
gaande was aan de universiteit sneb
den zij daarheen en vermaanden zij
de studenten rustig uiteen te gaan,
„omdat ze hun doel bereikt hadden'.
De studenten gaven aan dien wensch
gehoor, maar vereenigden zich des
middags weer om naai1 Kossuth's
graf te gaan. Vijf der heethoofdsn
zijn in arrest genomen.
En de arme Frans Jozef, die op ver
langen zijner ..trouwe Hongaren nu
meen te Boedapest vertoeft dan ve
ger, en zulke „huldigingen" ter oore
van den overleden aartsvijand der
Habsburgers moet bijwonen!
Macedonië.
Te Sofia zijn telegrammen uit Kös-
tend'il ontvangen, waarin gemeld
wordt, dat er een wanhopig gevecht
in het Gola Planina gebergte heeft
plaats gehad tusschen eene bende p-
standelingen en eene groote macht
Turksche troepen en Baschi-bozubs.
De bende werd omsingeld en verloor
twaalf dooden, maaa- werd daarna
door eene andere bende insurgenten,
70 man sterk, bevrijd. De verliezen
der Turken worden ongelooflijk hoog
opgegeven.
De minister-president Daneu ver
klaarde in een onderhoud met den
correspondent der „Frankf, Ztg." dat
de Bulgaarsche Regeeiring noch ..re
den", noch bevoegdheid had om haar
oordeel te kennen te geven over de
heivormingen door den Sultan voor
Macedonië toegestaan, aangezien Ma
cedonië een Turksche provincie is.
Het ontbinden van de revolutionnaire
comité's was niet alleen 'een gevolg
van een direct verzoek van de zijde
van Rusland, doch allei groote ruv
gendbeden hadden hierop aangedron
gen.
De bewering in Engelsche bladen,
als zou het ontbinden der comité's al
leen geschied zijn op aandringen van
Turkije, is van allen grtond ontbloot.
De gevangenon waren thans in
handen der justitie en wanneer deze
thans sommige hunner onder strenge
bewaking naar Sofia deed vervoeren,
was dit hare zaak, waai/mode de re
geering niets te maken had.
Vereenigde Staten
De firma's Armour, Cudahy, Swift,
Hammond en Schwarzschild in Mis
souri, zijn wegens overtreding >an
de anti-trustwet elk veroordeeld tot
eene boete van vijfduizend dollars.
Eerste vergadering
van den Bond van Orde.
Speciale correspondentie van
(Peerebocm's algemeenen dienst)
voor Haarlem's Dagblad.
In het gebouw der Maatschappij
voor den Werkenden Stand werd Zon
dag de constitueerendo vergadering
gehouden van den Bond van Orde
voor het H.IJ.S.M.-penrsoneel.
De heer H. M, P. van Emmerik pre
sideerde de vergadering.
Hij wees erop, hoe in 1899 de toen
malige voorzitter der Vereeniging van
spoorwegambtenaren zijn makkers
had toegeroepen: „De slaapmutsen
af!" Thans zijn de slaapmutsen ver
vangen door de roode mufs der Jaco-
bijnen. In '1901 nog werd het H.IJ.S.
M.-personeel aangeraden en aangezet
zich te onttrekken aan den druk der
directie. In het vereenigingsorgaan
zijn de ambtenaren der H.IJ.S.M. ook
voortdurend tot ontevredenheid aan
gezet. En nu moet mei een trilling
van verontwaardiging geconstateerd
worden, dat vertrouwen en samen-
werking weg zijn. Men heeft getracht
ICöielïl i-s© m,
Vertaald uit het ENCrËLSCH.
Uw eier 1 Onuitsprekelijk bitter
dat woord. Uw eer 1 U, verra-
van uw koning en. verrader van
iw eigen bloedverwant 1
Zij had zich tot hevigen toorn op-
en alle energie van haar
idderlijke voorouders sprak uit de
van deze hoogstbegaafde ten-
ere vrouw. Zij had hem nu tot in 't
van zijn hart getroffen. Zij
een beweging als ojn zelve
te gaan, maar de stem van
launsell en iets onbewust overheer-
chends weerhield haar.
Luister naar mij, zei hij. Ik moet
in uw oogen rechtvaardigen
juist van u kan ik geen enkel
tegen mijn eer verdragen. Dat
c de wapens tegen Karei Stuart op-
am, is waar. Ik deed dat uiteecr-
jke overtuiging. Denkt u, dat het
was te breken met hen, die mij
liefst wai-en, mijn geweten te vol
gen en mij aan te sluiten bij lien, die
Engeland vrij wenschten te zien Ik
heb den koning niet verraden 1
En wat mijn neef aangaat. toe-,
gegeven dat Ilard'enholt mij toebe
hoort, dan heb ik bet alleen uit de
banden van Vreemden gered, omdat
Harden zijn eer zijn famiüegoed ver
dobbeld had.
Kit Harden had gelijk. Deze man
was buiten twijfel een doodsvijand
en, zou voor niets terugdeinzen om
tot zijn doel te komen, maar zij had
niet gedacht, dat hij zich verlagen zou
tot het bekladden van zijn afwezigen
bloedverwant en zij zei op opgewon
den toon
En u doet uw best dat goed te
verzekeren door hem op leven en dood
te achtervolgen. Kon u tenminste dat
beulswea'k niét aan andere handen
toevertrouwen
Ilc wenscht'e inderdaad dat het
aan andere handen toevetrouwd was.
Hoe onwaardig hij ook ijs, hij is mijn
bloedverwant, en wij waren vrienden,
totdat
O, aarzel niet, kolonel Maunsell,
uw neef is niet hier, om zich te verde
digen en ik ben maar een vrouw.
Neen, ik aarzel nu niet langer
ik ben al te ver gegaan. Wij waren
vrienden, zei ik, totdat hij zijn eier
verspeelde, en geen achtenswaardig
man hem nog langer vriend kon noe
men.
Uu durft dat zeggen
Ja, hoe het mij ook aan 't hart
gaat. Maar dat is niet de reden,
waarom ik hem achtervolg; Ik bén
maar een dienaar van den Staat.
En ik de mijne, om hem met
la-acht en macht te helpen. Want fik
ben de aanstaande vrouw van Har
den. Wat een lafaard, om een afwe
zige te "beschuldigen 1
Nu was alles voorbij. Geen straal
tje hoop bleef Maunsell meer over.
Hij wendde een oogenblik zijn gelaat
van haar af, en keek baar toen nog
eens aan.
God zij mijn getuige, dat ik daar
van niets Wist. Vergeef mij, en ver
geet, wat ik gezegd heb.
Zij antwoordde niet en hij verlief
haar, terwijl zij daar gedachteloos
met de kwasten stond te spelen.
Op dat oogenblik klonk er door het
open venster een verward rumoer van
stemmen en toen een kreet.
Plotseling kwam in haar overspan
nen brein de gedachte op, dat Harden
gevangen genomen was, en dat zijn
vijanden triomfkreten lieten hooren.
O Kit, hijgde ze, ze hebben je
gevangen 1
En toen gaf het dappere meisje voor
een oogenblik toe aan haar verdriet
en liet zich op een stoel neervallen,
snikkend als een kind.
HOOFDSTUK VII.
Boer tegeii fUdder.
Toen dóór Patience's scherpziniiig-
hetid Tutbury en zijn mannen vertrok
ken waren en zij zich weghaastten om
het op een afstand gelegen moeras te
onderzoeken, was er éen hunner, die
zijn redenen had, om achterdocht te
koesteren. Wij zagen hem, Manly,
het laatst, toen hij achter aan den
troep de brug overliep, onverschillig
met zijn zwaard ranken bloemen af
slaande. Eindelijk staakte hij dat
tijdverdrijf, veegde de schede van zijn
zwaard aan de mouw van zijn jas af
en volgde knorrig de achterhoede. Be
halve een grooten godsdienstijver be
zat Peter Manley nog een eigenschap
die somtijds de eerste overheerschte,
en dat was zucht naar geld. En in
dit geval was er geld te verdienen
en Manley hoopte, zoo mogelijk, voor
zich alleen de geheele belooning te
verdienen, die uitgeloofd was voor het
vangen van Harden.
Hij wist, wat niemand anders wist,
dat het geen vrouwenvoet was. die het
gras naast het kreupelhout had plat
getrapt. Als hij zijn stem maar ver
heven had, zou Harden verloren ge
weest, zijn, maar dan had hij ook het
bloedgeld met 4e anderen moeten dee-
len.
En daarom besloot hij uit iag? J,e"
rekening zich stil te houden en was
op die wijze tegen wil en dank Pa
tience behulpzaam.
Hij was de eenige van alle daar aan
wezigen, die haar doorzag als glas,
omdat hij wist hoe Harden eens edel
moedig tegénpver Bumside en zijn
dochter gehandeld haden hij had
lust om de anderen te laten heengaan
en zelf te blijven om Harden te arres
teeren. Maar dat was onmogelijk, en
toch moest hij er al mopperende tel
kens over denken, dat als hij direct
naar dezelfde plaats terugkeerde, Pa
tience daar niet meer alleen zou zijn.
Maar om daartoe permissie te krij
gen, moest hij Tutbury in zijn ver
trouwen nerhen en hoe zuur dat
ook was de buit met hem, deelen.
Maar een half aandeel was beter dan
een zesde, en daarom besloot hij zijn
maatregelen, te nemen.
Toen zij ongeveer een halve mijl
voortgemarcheerd waren, common-
deerde Tutbury halt en verdeelde zijn
manschappen in twee partijen. De
eene helft moest een omtrekkende be
weging naar het Westen m^':en
andere bestaande uit. Manley en hem
zelf, er waren in 't geheel maar zes
-.Li. moesten recht voorwaarts
gaan. De sterkste partij moest zich
weep in twee secties van twee man
'ieder v^eelen e» zooveel mogelijk
icderen doortocht afsnijden in hei
Noorden en het Westen. In het Oos
ten kon geen poging gewaagd worden,
want daar lag Coombe Royal en daar
wemelde het van vijanden, terwijl de
wacht gehouden werd tot ver buiten de
grenzen van het park.
Toen de eerste partij was heenge
gaan, gingen Tutbury en Manley
zwijgend naast elkaar voort, totdat de
laatste de stilte verbrak.
(Wordt vervolgd1).