NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Meestgele^en Hagblad in Haarlem en OmDtreken. Liefde êii Haat. 20a Jaargang Dinsdag 24 Maart 1903 No. (3053 DAGBLAD Atoonnementsprlts Voor Haarlem pér 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden„1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.021/» Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.371/» de omstreken en franco per post. 0.45 üclvertentlën Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Duiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. Bureaux: duider Buitenspaarne No. 6, Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122, Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad versohijnt dagelijks, be hal we &p Zon- on Feestdagen. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Pullicité Etrangère G. L. DA ÜBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montntartre. Haarlem's Dagblad van 24 Maart bevat 0. a: Wat Chamberlain meent, Het BiOemeumedium. Prinses Loai.se, Tacantiescholen, Eerste vergade ring van den Bond van Orde, De nieuwe Arbeidswet. Vacantiascholen. Menige huismoeder zal watertanden bij 't hooren van liet woord „vacan- tieschool", aldus schrijft nar. C. A. van Renterghem in bet „Tijdschrift voor Armenzorg en Kinderbescher ming"'. De lange vacantiedagen waarop de kinderen zonder eenige be zigheid vaak doelloos rondloopen, het ieder lastig maken en uit verveling eindigen met het doen van katte- kwaad, brengen de moeders vaak tot wanhoop. In vele gevallen is liet voor ouders uit de burger- of arbeidersklasse, die hun kinderen niet naar buiten kun nen sturen, ondoenlijk, goed voor het heil hunner kinderen gedurende de vacantiedagen zorg te dragen. Meest al is de moeder, op wier schouders deze plicht gewoonlijk rust, van 'smor- gens tot 's avonds overladen met huis houdelijke bezigheden, dan wel heeft' zij de handen vol met naai-, wasch-j of strijkwerk, waardoor zij geheel ofj gedeeltelijk in de behoeften van heti huisgezin moet voorzien. Nog erger j is het, wanneer de moeder, zooals in den laatsten tijd maar al te veelvul-j dig voorkomt, den ganschen dag voor j arbeid op een of andere fabriek van' huis afwezig moet zijn. Wat moet er onder die omstandigheden van de kin deren. die dan geheel aan hun lot zijn overgelaten, worden. Moeten zij doel loos rondwandelen door de straten? Aanvankelijk zal kattenkwaad het on vermijdelijk gevolg van het ontbreken van toezicht en leiding zijn, hetgeen spoedig zal ontaarden in allerlei schel merijen en straatschenderijen om ten slotte te eindigen in een absolute zoowel physieke als psychische ver-j waarloozing van bet kind. Teneinde, hierin te voorzien, heeft men aller eerst ui de groote steden van Amerika, doch thans ook te Londen, zg. vacan-j tiescholen gesticht. In Amerika heb ben deze scholen zich doen kennen als een uitstekend middel tegen de kinderverwaarloozing. De onkosten zijn niet hoog, f0.50 per kind en per week en wordten hoofdzakelijk veroor zaakt door de salarissen der onder wijzers en bestuurderen en het aan schaffen van het noodige materiaal. De school te Londen, waar, niettegen staande het slechte weer van de af- geloopen vacantie, dagelijks 500 tot 600 kinderen les kwamen nemen, be- j vat 12 klaslokalen en een tuin. waar-, van voor afleiding en verpoozing veel gebruik wordt gemaakt. Er wordt onderricht gegeven in buiishoudelij- ken arbeid, als koken, breien, naaien enz., teekenen, verschillende ambach ais timmeren enz., zingen, gym- en meer andere vakken. Het onderricht wordt verstrekt door de onderwijzers/ alsmede door ver schillende studenten, Thans heeft men afdeelingen gemaaktde eerste de kleinste soort kinderen, die bet grootste gedeelte van den dag On leiding in den tuin spelen, de voor de tusschensoort en de laatste voor de oudere kinderen. Zonder eenigen twijfel moeten deze scholen, mits goed bestuurd en geor ganiseerd. een uitstekenden invloed hebben. Eenerzijds wordt die verwaar- loozing voorkomen door de kinderen van de straat te houden, anderzijds wordt, met inachtnemling van de noo dige rust en ontspanning, den kinde ren datgene geleerd, wat hen later in staat zal stellen zich een zelfstandig bestaan te scheppen. iienlandseh Niews Z iid-Afrikit Wat Chamberlain meent. dat er reeds een aanzienlijke Engel- sche partij in Zuid-Afrika is die geen vertrouwen in hem stelt, en in Enge land zelf is dat nog veel sterker het geval. Spoedig zal de tijd komen, dat zelfs de Boeren hem op prijs stellen: maar al wat in, Zuid-Afrika oprecht Afrikaander is haat niet alleen Mil- ner, maar vindt hem valsch en ver trouwt hem niet. Duits chianti. Prinses Louise. Prinses Louise van Toskane heeft, tot kort voor de openbaarmaking van de verklaring van koning George, nog de stellige hoop geuit eens naai' Sak sen te zullen kunnen terugkeeren. Dit blijkt uit den volgenden brief aan een niet genoemde vriendin die door de Bote aus demi Rüsengebrige openbaar gemaakt wordt: „Lindau, 14 Maart '03. Lieve vrien din, Hoe dankbaar ben ik voor uwe lieve letteren, dat gij nog aan mij ge dacht hebt in al uw leed! Ik dank u ook dat gij baai- (bedoeld wordt een onlangs gestorven, oude vriendin van de prinses) mijn kruisje gebracht hebt. Chamberlain heeft eerst indertijd te Pretoria, sprekend over den oorlog, gezegd dat die het gevolg was van een misverstand. Later echter heeft hij betoogd, dat de oorlóg onvermij delijk was, hetgeen hij nu dezer da gen te Londen bevestigd heeft. Hij herinnerde er in de City aan, dat hij daar in den loop van den oor log. den oorlog rechtvaardig en on vermijdelijk" had genoemd, en nu hij in Zuid-Afrika met menschen van al- j EÏTdat gij bij"uwen armen, lieven va- leilei richting had gesproken, voelde ^er blijft, welk een groote troost voor hij zich gerechtigd die verzekering te hem en u. Ik doe wat ik kan. om een bevestigen. „Ik ben teruggekeerd", toenadering voor te bereiden, ik blijf vervolgde hij, meer dan ooit over-standvastig ,en mijn hart heeft zijn tuigd dat geen. staatsmanswijsheid den weg reeds lang gevonden; ik wil te- oorlog had kunnen verhoeden, tenzijrug ai moest het ook jaren duren! Ik men staatsmanschap zou willen noe- lijd grenzeloos, en de gedachte aan men wat bet&ekent voor eeuwig prijs-mijn lieve kinderen verlaat mij dag geven de imperiale politiek, die het j noch nacht. Met mijn leven ben ik moederland nauw verbonden houdtaan hen gehecht; als ik den goeden aan die krachtige maatschappijen over weg tot het hart van hun vader vind, zee. die naar gindsche verre landen1 alles gewonnen! Ik weet nu, wat onze voorstellingen van goede regee-1 lijden is en verlangen dat brandende ring. rechtvaardige wetten en geregel-1 tranen schreit en geen troost, geen d.e orde hebben overgebracht. Wij hoop vindt. O zend mij bericht over werden tot den oorlog gedwongen door J mijne kleinen, trouwe vriendin, en een niet uitgelokten inval, maar zulkhelp mij hopen en wachten. Ik ben een inval zou nooit ondernomen zijn I geheel alleen bier. Mama is vertroli- indien er in den geest van onze hen Zeg aan uw armen vader dat ik tegenstanders niet een geheel ver- zijner weer waardig begin te worden, keerde voorstelling was geweest van j Uwe Louise". de kracht van het Britsche rijk en een 1 Uit Salzburg wordt aan het Rerli- cliep ingeworteld achterdocht tegen ner Tageblatt gemeld dat prinses onze politiek en onze oogmerken. en! Louise buiten zichzelve is over het een volstrekt wantrouwen in onze laatste manifest van den Koning van flinkheid en vastberadenheid' Daar doet het misverstand' nog aven dienst: de Boeren hadden een onge rechtvaardigd wantrouwen in de be doelingen van Engeland. Engeland wilde de onafhankelijkheid der Boe ren niet verkorten niet waai'? Neen, Chamberlain mag de eenige krachtige man zijn in de Engelsche regeering, hij is even klein als de anderen, die ook nooit er voor uit durven komen, dat Engeland in Zuid-Afrika eenvou dig zijn macht boven de aangroeiende macht der Afrikaanders wilde stellen, en telkens vervallen van het eene on ware en geveinsde voorwendsel tot het andere. Van het grove en tevens geniepige opsnijden over .mijn vriend de la Reij" zuHen wij maar niet veel meer zeggen. Wij beklagen den generaal, die, ook al ten bate van zijn volk, niet zeggen kan: ik ben uw vriend niet. Nog een enkele greep in. Chamber lain's rede. De Engelschen hebben na dien oorlog de Boeren behandeld met een voorbeeldelooze grootmoedigheid: maar het trouwe volk, dat tot het ein de streed krijgt geen cent schadever goeding voor alle vernielde en geroof- Saksen, vooral over de zinsnede be treffende de diep gevallen vrouw". Hare omgeving verliest haar geen oogenblik uit het oog. De prinses riep uit: „Ho© is het mogelijk, dat men mijn zwijgen op deze wijze beloont!" Zij dreigt met onthullingen om te zeg den. waarom zij tot de vlucht heeft besloten. De opgewondenheid, waarin de prinses verkeert moet naar de mee ning van de geneesheeren van zeer ongunstigen invloed zijn op den toe stand van de prinses. Het bloemen-medium. Maandag begint voor de eerste straf kamer van bet tweede Berlijnsche Landgericht het proaas tegen het bloemenmedium Anna Rothe. Er is zooveel belangstelling voor deze zaak, dat de toegangskaarten voor de open bare tribune reeds een paar weken geleden alle vergeven waren. Men verwacht dan ook belangrijke onthul lingen over de praktijken van de gees tenzieners. Anna Rothe is de weduwe van een ketelsmiïcl, die verscheidene jaren ge ide private bezit. Milner geniet het j leden géëtörven is. Zij heeft in ar- volledige vertrouwen van eiken manmoedige omstandigheden geleefd, tot van het. Britsche ras: maar ieder weet.zij op de gedachte kwam, het licht- geloovige publiek te gaan bedriegen. Reeds ails kind', zoo beweert zij, bezat zij de gave der „helderziendheid" en zag zij gestalten, die voor haar omge ving verborgen bleven. Daardoor is zij tot de overtuiging gekomen dat er een „magnetische" kracht (in haar school, welke zij tot genezing kon aan wenden. Verder ontdekte zij ook dat zij het vermogen bezat, om als me dium de levenden met de dooden in gemeenschap te brengen. Zij begon op bescheiden schaal, door in hare woonplaats Chemnitz en den naasten omtrek séances te houden, die in weer wil van het betrekkelijk hooge entree geld goed bezocht waren. In de krin gen van de geestenzieners ging Anna Rothe spoedig door voor een ster van de eerste grootte en hare aanhangers namen met den dag toe. Haar faam verbreidde zich zoo, dat een zekere Gentsch, een taalmeester, zich aan bood als haar 'ijnpressario. Deze wist de zaak winstgevend te maken. Hij ondernam met bet beroemde medium groote reizen en had ontzaglijk suc ces met haar. Een groote menigte, waaronder* menschen uit de hoogste standen, woonde de seances bij. Zij wilden iets vernemen van hun gestor ven familieleden, soms ook van groote geesten uit vroeger tijd zooals Luther, Melanchton e,a. De zaal werd donker gemaakt, en het medium verviel in haar „trance." De toeschouwers wachtten een tijd lang in ademlooze stilte en daar be gonnen de aangeroepen geesten door den mond van het medium te spre ken. Onderwijl nam men bewegin gen waar van de tafels, dJie in de na bijheid van het medium stonden. Dik wijls verschenen ook korte schrifte lijke groeten van overledenen. Het glanspunt van de voorstellingen wa ren de zoogenaamde „apporteer-proe- ven". Deze werdfen gewoonlijk aan gekondigd door den mond van den bizonderen ..beschermengel" van het medium, het „kleine Friedchen". Zoo dra deze aankondiging geschied was, vlogen bloemen, vruchten, snuiste rijen, klaverbladien en andere kleinig heden door de luc-ht-. Deze werden door het medium aan de aanwezigen, als souvenirs van de geesten der over ledenen, overhandigd en eerbiedig in ontvangst genomen. Te Berlijn en in de voorsteden zijn vele van die bijeenkomsten gehouden. De toeloop naar de belachelijke ver tooning was buitengêwoon groot, het sterkst was bet vrouwelijk geslacht vertegenwoordigd. Het entree was van 3 tot 20 nik. per persoon. Van October 1901 tot Maart 1902 werden 60 bijeenkomsten gehouden die meer dan 30.000 mark aan entrée's moeten opgeleverd hebben. Maar de politie had het bedrog intusschen in de ga ten gekregen. Den lsten Maart 1902 werd weer een voorstelling gegeven, ditmaal de laat ste. Onder de toeschouwers waren drie ongeloovigen. twee commissaris sen van die crimineele politie en een lager beambte. Zij sloegen het be loop van de vertooning aandachtig gade. Toen de voornaamste vertoo ning begon en de „groeten van de overledenen" in den vorm van bloe men enz. door het vertrek vlogen, stonden de beambten van de politie van hun plaats op en pakten het me- dium beet. Zij werd onmiddellijk ge- fou'illeerd. In haar onderrok vonden de beambten nog 153 bloemen, 4 si naasappelen en 3 citroenen. Van te voren hadden de beambten reeds waar genomen, dat het medium het geklop met de hakken van haar laarzen maak te en dat het met open oogen de toe schouwers aandachtig opnam, terwijl het zich in een droomtoestand moest bevinden. Met groote handigheid wist Anna Rothe de voorwerpen die in haar onderrok .verborgen waren, on gemerkt tegen het plafond te werpen, zoodat het op de geloovige toeschou wers den indruk maakte, alsof ze van het plafond af door de kamer vlogen. Een van de commissarissen van poli tie vischte uit, dat de ketting, die een van de bezoekers als groet van een overledene bad ten geschenke gekre gen, en die. naar het heette, afkom stig was uit de Egyptische konings graven, in een Berlijnsche bazar voor 50 pfennig gekocht was. Een op schrijfboekje, ook al met een eerbied waardig verleden, was afkomstig uit een boekwinkel in Chemnitz. Ook de bloemist, die de hemelsche bloemen aan juffrouw Rothe leverde, was spoedig gevonden. De helder ziende dame werd dus in hechtenis ge nomen. Na eenige dagen zou Gentsch de impressario, hetzelfde lot te beurt zijn gevallen, als hij er niet vandoor gegaan en sedert nergens meer gezien was. Het eerst geopperde vermoeden,, dat Juffrouw Rothe niet toerekenbaar was, is ongegrond gebleken. Zij zal zich dus wegens bedrog en poging tot bedrog voor de rechtbank te verant woorden hebben. Anna Rothe heeft twee verdedigers. Men denkt, dat de zaak zee dagen zal duren. Oostenrijfe-Hongarije Een duizendtal studenten is giste ren te Boedapest aan het academiege bouw bijeengekomen ter gelegenheid van den sterfdag van Ladewij k Kos suth. Zij plaatsten boven op het ge bouw een omfloerste Hongaarsche vlag. Vervolgens defileerden zij langs het Nationaal Casino, den Nati.ma len Schouwburg en andere gebouwen, waan vlaggen uithingen en hiel den daar luidruchtige be too gingen, die de politie noodzaakten tusschenbeiden te komen. De studenten dwongen vervolgens de professoren hun colleges te schor sen. Daarop trokken zij naar de Poly technische school, waar eveneens e^n omfloerste vlag wend geheschen ter eer.e van Kossuth en toen keerden ze terug naar de academie. Tot besluit hunner huldiging van de nagedachte nis van den Hongaarsclien vrijheids held wisten zij niets beters te doen dan met steenen te gaan gooien, waardoor verscheiden politieagenten gekwetst werden. Zoodra een aantal Kamerleden van de Koasuth-partij vernamen wat er gaande was aan de universiteit sneb den zij daarheen en vermaanden zij de studenten rustig uiteen te gaan, „omdat ze hun doel bereikt hadden'. De studenten gaven aan dien wensch gehoor, maar vereenigden zich des middags weer om naai1 Kossuth's graf te gaan. Vijf der heethoofdsn zijn in arrest genomen. En de arme Frans Jozef, die op ver langen zijner ..trouwe Hongaren nu meen te Boedapest vertoeft dan ve ger, en zulke „huldigingen" ter oore van den overleden aartsvijand der Habsburgers moet bijwonen! Macedonië. Te Sofia zijn telegrammen uit Kös- tend'il ontvangen, waarin gemeld wordt, dat er een wanhopig gevecht in het Gola Planina gebergte heeft plaats gehad tusschen eene bende p- standelingen en eene groote macht Turksche troepen en Baschi-bozubs. De bende werd omsingeld en verloor twaalf dooden, maaa- werd daarna door eene andere bende insurgenten, 70 man sterk, bevrijd. De verliezen der Turken worden ongelooflijk hoog opgegeven. De minister-president Daneu ver klaarde in een onderhoud met den correspondent der „Frankf, Ztg." dat de Bulgaarsche Regeeiring noch ..re den", noch bevoegdheid had om haar oordeel te kennen te geven over de heivormingen door den Sultan voor Macedonië toegestaan, aangezien Ma cedonië een Turksche provincie is. Het ontbinden van de revolutionnaire comité's was niet alleen 'een gevolg van een direct verzoek van de zijde van Rusland, doch allei groote ruv gendbeden hadden hierop aangedron gen. De bewering in Engelsche bladen, als zou het ontbinden der comité's al leen geschied zijn op aandringen van Turkije, is van allen grtond ontbloot. De gevangenon waren thans in handen der justitie en wanneer deze thans sommige hunner onder strenge bewaking naar Sofia deed vervoeren, was dit hare zaak, waai/mode de re geering niets te maken had. Vereenigde Staten De firma's Armour, Cudahy, Swift, Hammond en Schwarzschild in Mis souri, zijn wegens overtreding >an de anti-trustwet elk veroordeeld tot eene boete van vijfduizend dollars. Eerste vergadering van den Bond van Orde. Speciale correspondentie van (Peerebocm's algemeenen dienst) voor Haarlem's Dagblad. In het gebouw der Maatschappij voor den Werkenden Stand werd Zon dag de constitueerendo vergadering gehouden van den Bond van Orde voor het H.IJ.S.M.-penrsoneel. De heer H. M, P. van Emmerik pre sideerde de vergadering. Hij wees erop, hoe in 1899 de toen malige voorzitter der Vereeniging van spoorwegambtenaren zijn makkers had toegeroepen: „De slaapmutsen af!" Thans zijn de slaapmutsen ver vangen door de roode mufs der Jaco- bijnen. In '1901 nog werd het H.IJ.S. M.-personeel aangeraden en aangezet zich te onttrekken aan den druk der directie. In het vereenigingsorgaan zijn de ambtenaren der H.IJ.S.M. ook voortdurend tot ontevredenheid aan gezet. En nu moet mei een trilling van verontwaardiging geconstateerd worden, dat vertrouwen en samen- werking weg zijn. Men heeft getracht ICöielïl i-s© m, Vertaald uit het ENCrËLSCH. Uw eier 1 Onuitsprekelijk bitter dat woord. Uw eer 1 U, verra- van uw koning en. verrader van iw eigen bloedverwant 1 Zij had zich tot hevigen toorn op- en alle energie van haar idderlijke voorouders sprak uit de van deze hoogstbegaafde ten- ere vrouw. Zij had hem nu tot in 't van zijn hart getroffen. Zij een beweging als ojn zelve te gaan, maar de stem van launsell en iets onbewust overheer- chends weerhield haar. Luister naar mij, zei hij. Ik moet in uw oogen rechtvaardigen juist van u kan ik geen enkel tegen mijn eer verdragen. Dat c de wapens tegen Karei Stuart op- am, is waar. Ik deed dat uiteecr- jke overtuiging. Denkt u, dat het was te breken met hen, die mij liefst wai-en, mijn geweten te vol gen en mij aan te sluiten bij lien, die Engeland vrij wenschten te zien Ik heb den koning niet verraden 1 En wat mijn neef aangaat. toe-, gegeven dat Ilard'enholt mij toebe hoort, dan heb ik bet alleen uit de banden van Vreemden gered, omdat Harden zijn eer zijn famiüegoed ver dobbeld had. Kit Harden had gelijk. Deze man was buiten twijfel een doodsvijand en, zou voor niets terugdeinzen om tot zijn doel te komen, maar zij had niet gedacht, dat hij zich verlagen zou tot het bekladden van zijn afwezigen bloedverwant en zij zei op opgewon den toon En u doet uw best dat goed te verzekeren door hem op leven en dood te achtervolgen. Kon u tenminste dat beulswea'k niét aan andere handen toevertrouwen Ilc wenscht'e inderdaad dat het aan andere handen toevetrouwd was. Hoe onwaardig hij ook ijs, hij is mijn bloedverwant, en wij waren vrienden, totdat O, aarzel niet, kolonel Maunsell, uw neef is niet hier, om zich te verde digen en ik ben maar een vrouw. Neen, ik aarzel nu niet langer ik ben al te ver gegaan. Wij waren vrienden, zei ik, totdat hij zijn eier verspeelde, en geen achtenswaardig man hem nog langer vriend kon noe men. Uu durft dat zeggen Ja, hoe het mij ook aan 't hart gaat. Maar dat is niet de reden, waarom ik hem achtervolg; Ik bén maar een dienaar van den Staat. En ik de mijne, om hem met la-acht en macht te helpen. Want fik ben de aanstaande vrouw van Har den. Wat een lafaard, om een afwe zige te "beschuldigen 1 Nu was alles voorbij. Geen straal tje hoop bleef Maunsell meer over. Hij wendde een oogenblik zijn gelaat van haar af, en keek baar toen nog eens aan. God zij mijn getuige, dat ik daar van niets Wist. Vergeef mij, en ver geet, wat ik gezegd heb. Zij antwoordde niet en hij verlief haar, terwijl zij daar gedachteloos met de kwasten stond te spelen. Op dat oogenblik klonk er door het open venster een verward rumoer van stemmen en toen een kreet. Plotseling kwam in haar overspan nen brein de gedachte op, dat Harden gevangen genomen was, en dat zijn vijanden triomfkreten lieten hooren. O Kit, hijgde ze, ze hebben je gevangen 1 En toen gaf het dappere meisje voor een oogenblik toe aan haar verdriet en liet zich op een stoel neervallen, snikkend als een kind. HOOFDSTUK VII. Boer tegeii fUdder. Toen dóór Patience's scherpziniiig- hetid Tutbury en zijn mannen vertrok ken waren en zij zich weghaastten om het op een afstand gelegen moeras te onderzoeken, was er éen hunner, die zijn redenen had, om achterdocht te koesteren. Wij zagen hem, Manly, het laatst, toen hij achter aan den troep de brug overliep, onverschillig met zijn zwaard ranken bloemen af slaande. Eindelijk staakte hij dat tijdverdrijf, veegde de schede van zijn zwaard aan de mouw van zijn jas af en volgde knorrig de achterhoede. Be halve een grooten godsdienstijver be zat Peter Manley nog een eigenschap die somtijds de eerste overheerschte, en dat was zucht naar geld. En in dit geval was er geld te verdienen en Manley hoopte, zoo mogelijk, voor zich alleen de geheele belooning te verdienen, die uitgeloofd was voor het vangen van Harden. Hij wist, wat niemand anders wist, dat het geen vrouwenvoet was. die het gras naast het kreupelhout had plat getrapt. Als hij zijn stem maar ver heven had, zou Harden verloren ge weest, zijn, maar dan had hij ook het bloedgeld met 4e anderen moeten dee- len. En daarom besloot hij uit iag? J,e" rekening zich stil te houden en was op die wijze tegen wil en dank Pa tience behulpzaam. Hij was de eenige van alle daar aan wezigen, die haar doorzag als glas, omdat hij wist hoe Harden eens edel moedig tegénpver Bumside en zijn dochter gehandeld haden hij had lust om de anderen te laten heengaan en zelf te blijven om Harden te arres teeren. Maar dat was onmogelijk, en toch moest hij er al mopperende tel kens over denken, dat als hij direct naar dezelfde plaats terugkeerde, Pa tience daar niet meer alleen zou zijn. Maar om daartoe permissie te krij gen, moest hij Tutbury in zijn ver trouwen nerhen en hoe zuur dat ook was de buit met hem, deelen. Maar een half aandeel was beter dan een zesde, en daarom besloot hij zijn maatregelen, te nemen. Toen zij ongeveer een halve mijl voortgemarcheerd waren, common- deerde Tutbury halt en verdeelde zijn manschappen in twee partijen. De eene helft moest een omtrekkende be weging naar het Westen m^':en andere bestaande uit. Manley en hem zelf, er waren in 't geheel maar zes -.Li. moesten recht voorwaarts gaan. De sterkste partij moest zich weep in twee secties van twee man 'ieder v^eelen e» zooveel mogelijk icderen doortocht afsnijden in hei Noorden en het Westen. In het Oos ten kon geen poging gewaagd worden, want daar lag Coombe Royal en daar wemelde het van vijanden, terwijl de wacht gehouden werd tot ver buiten de grenzen van het park. Toen de eerste partij was heenge gaan, gingen Tutbury en Manley zwijgend naast elkaar voort, totdat de laatste de stilte verbrak. (Wordt vervolgd1).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1