NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAP Meestgelezen Dagblad in Haarlem en OmLcrekcn. HILLEGOSM. F. DE VREUGD, I Dr&akwrerken. Liefde en Haat. 2e«; 'na Zaterdag 4 April !9'j3 No. 6063 HAARLEHTS DAGBLAD Afaonnementsprijs Voor Haarlem per 3 maanden. 1.20 Voor de dorpen in dan omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden 1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers 0.021/* Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.371/» de omstreken en franco per post0.45 Advèrtentiën a Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. Bureaux: duider Bafienspaarrae No. 6, Intercommunaal Telefoonnummer (lor Redactie 600 en der Administratie 122, Grooêe Motatstr&at No. 55. Telefoonnummer 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. ASjommemsnten en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zoa- en Feestdagen,. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publiciié Etrangère G. L. BAD BE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3 Ibis Faubourg Montmartre. Haarlems Dagblad vau 4 April bevat 0. a Koning Edward op bezoek. Ds. Hulsman over Maafcseh ppelyke samonwer iug, Seremssimus in de Raadszaal De wonderen van het menscheiijk lichaam, Gemeente raad vau Bloemen daal, Kamerover zicht. Tot Agent voor dit Blad te Hillegom is aangesteld de Heer Meerstraat te Hillegom, die zich derhalve belast met het aannemen van Abonuemeuten eu Advertentiën. DE ADMINISTRATIE. Advertentiën VOOE HET Zaterdagavondnummer. Meermalen zijn wij tot ons leedwezen ge noodzaakt Advertentiën af te wijzen voor het Zaterdagavondmimmer, die des Zaterdagsmor gens pas worden bezorgd. Wil men zeker zijn van de plaatsing dan ls inzending op Vrijdagavond noodig, uit gezonderd kleine advertenties of familiebe richten. die moeilijk vooraf kunnen worden ingeleverd. DE ADMINISTRATIE. umcieele berichten. KENNISGEVING VAN DE SCHOUW. Burgemeester en Wethouders der ge meenten Haarlem en Heemstede bren gen bij deze, ingevolge art. 3 van de verordening op het Schouwen der grep- pelöü, riolen en uitwateringen in den Hout, vastgesteld hij besluiten van den Raad der gemeente Haarlem van den lOden October 1883, no. 26 en van den Raad der Gemeente Heemstede van den 26sten October 1883, goedgekeurd door Gedeputeerde Staten van de provincie Noord-Holland, den 7den November daaraanvolgende, no. 33 ter kennis van de belanghebbenden, dat op Vrijdag, den 24en April 1903, te beginnen des mor- igens ten 10 ure, schouw zal^ worden ge- hmidetoh lo. Over de greppelen, riolen en uit wateringen in den Hout, beginnende achter het perceel, bij het kadaster be kend gemeente Heemstede onder sectie A no. 1087 en vandaar eerst noordwaarts en daarop westwaarts loopende, voor die perceelen voorheen de tapperij „de Wandelaar" sectie A, no. 103 en 916, en de buitenverblijven Voorhout, Lommer rijk, Groen en Hout, Houtrust en van daar noordwaarts op, tusschen laatst genoemd buitenverblijf en het buiten verblijf Westerbout naar de Meesterlot- telaan, in het aldaar door de gemeente Haarlem gemaakte riqol, door dat riool naar dat in den Wagenweg en vervol gens naar de watering langs de Schouw tjes- of Pijlslaan. 2o. Over de overdekte greppel of sloot van den zuidhoek van de buitenplaats Spruitenbosch, langs den Heerenweg lot aan het riool, dat uitwatert in d'e watering langs de Schouwtjes- of Pijls- iaan. Wordende de eigenaars van percee len of erven, langs of door welke de greppelen, riolen- en1 uitwateringen loo- pen, herinnerd, dat zij, ingevolge art. 5 der verordening op het schouwen, ver plicht zijn, die voor zoover die over of langs hunne perceelen. of erven loopen, behoorlijk te onderhouden en schoon te houden: en dat het hun en den bewo ners der bedoelde perceelen niet geoor loofd is, op die greppelen, .riolen en uitwateringen faeoall stoffen te loozen of daarin spruiten te brengen die in verbinding zijn met beerputten of pri vaten 2 April 1903. Burg. en Weth. van Haarlem, BOREEL. De Secretaris, PIJNACKER. Burg. en Weth. van Heemstede, D. E. VAN LENNEP. De Secretaris, A. G. A. COLLOT d'ESCURY. Buitenlandsch Nieuws /jötd-Alnka. ,,De Volksstem" bespreekt het stel sel van onderwijs voor Transvaal eu zegt dat reeds honderd particuliere scholen met 3500 leerlingen door het Afrikaandervolk zijn opgericht, zon der hulp der Regeering. Dit is een welsprekend bewijs, dat hoe verzoe nends d,e onderwijs-wet ook zijn moge, ten opzichte van de bevordering van vrij onderwijs, zij niet naar den .smaak is van een aanzienlijk deel der bevolking. Engeland- Chamberlain deelde heden in het) Lagerhuis mede, dat negentien onver zoenlijke krijgsgevangenen op Ceylon, die zich schuldig gemaakt hadden aan insubordinatie, 111 verzekerde bewa ring gesteld waren in de militaire ge vangenis te Colombo. Ik ben, ver volgde Chamberlain, in overleg met den gouverneur om deze mannen toe te staan naar Java te gaan, en heb reden te gelooven dat aldus binnen kort een regeling zal getroffen wor den. Eortngal. Koning E haard op bezoek. Het a-koninklijke jacht met den Ko ning van Engeland aan boord kwaraj hedenmiddag 3 uur op de Taag aan. Er wierden. 21 saluutschoten gelost. Don Carlos ging koning- Eduard te gemoet aan boord van de koninklijke staatsieboot, bemand met 80 roeiers. De bemanningen der oorlogsschepen stonden in het want. De zeelieden juichten luide. De ontmoeting dei- beide vorsten aan boord van het ko ninklijke jacht duurde anderhalf uur. Toen naderde,weer onder'het gedon der der kanonnen, de stoet van histo rische booten-, in de eerste waarvan de koningen gezeten waren, den oever en kwamen cüeze onder geweldig ge juich aan land. Bij de ontvangst in liet paviljoen waren de ministers en andere notabelen aanwezig. De vor stelijke personen bestegen vervolgens de oude staatsiekoetsen. De rit dooi1 de stad was éen lange ovatie elk venster, elk balkon, elk dak was vol. In beide Huizen werd op de harte lijkste wijze door vertegenwoordigers van alle partijen gewag gemaakt van het bezoek van den koning van Enge land, waarbij de oude vriendschap) tusschen de beide landen werd her dacht. De beide Kamers verdaagden daarop hun zittingen als een teeken van hulde aan koning Eduard. nadat zij deputaties ter verwelkoming van Z.M. hadden benoemd. Beüemarkeïh Ktizer Wilhelm. De Hohenzollern met den Duitschen Keizer aan boord ankerde Donderdag middag om 5 uur op de rede te Ko penhagen. De oorlogsschepen sa lueerden. Nadat koning Christiaan en de prinsien zich korten tijd aan boord hadden begeven, kwam de Kei zer om half zes onder- het gejuich der menigte aan land. waar hij door den- Koning aan den aanlegsteiger geest driftig begroet werd. De provinciale gouverneur te Kopenhagen heette den Keizer namens de stad welkom, waar op ,de vorsten langs de eerecompagnie gingen, vervolgens in hun rijtuig stapten en naar liet slot Amalienborg reden, terwijl zij door een talrijke me nigte jubelend werden begroet. De koning haalde den keizer per soonlijk af voor den galamaaltijd. De Keizer geleidde de koningin van En geland, de Koning de keizerin-wedu we van Rusland aan- tafel. De Koning en de Keizer zaten; naast 'elkaarrechts van den Keizer de koningin van Engeland en de kroonprinslinks van den Koning de keizerin-weduwe van Rusland, prins Waldemar en de kroonprinses. Te genover' hen zaten de 'voorzitters van het Landsthing en het Folkething. Koning en Keizer brachten in war me bewoordingen gestelde tafeldron- ken uit en voerden levendige gesprek ken. De Koning bracht zijn feestdronk, uit 'in het Duitsch hij heette den Kei zer welkom en sprak den wensch uit. dat het bezoek zou bijdragen tot het. verder gedijen van de hartelijke be trekkingen tusschen bieide huizen en de stamverwante volken. Hij dronk op het welzijn dies Keizers en dar Keizerin, voor wier spoedig herstel hij de beste wenschen koesterde en van het. keizerlijke huiis. De Keizer antwoordde, met den op- rechtsten dank, die opwelde uit zijn zeemanshart, uit te spreken voor de hooge eer zijner benoeming tot ad miraal der Dee-nsche vloot, welke met een ijzeren griffel haar geschiedenis had gegrift in de tafelen der wereld geschiedenis. Ik, ging de keizer voort, die een der jongste ben onder de vor sten van Europa, buig mij in eerbied voor den oudsten onder ons en spreek uit- het diepst van een vol hart d.en wensch ditGod behoede en zegene Uwe Majesteit, tot wien wij opblik ken als den- genadigen, zorgenden en hartelijken Vader des lands, het toon beeld van een echtgenoot en vader op I den troon. De Keizer besloot met een Leve de Koning. De muziek hief daarop het volks lied aan. Vereenigde Staten De roem van president- Monroe, die de politiek van de Vereenigde Staten met een n'ieuw denkbeeld, en de we reldtaal met een nieuw woord ver rijkt heeft, laat den Zuid-Amerikaan- schen staatsman Calvo.niet met rust. Deze Calvo heeft, naar aanleiding van de jongste gebeurtenissen in Vene zuela, een Calvo-leer opgesteld, waar bij aan „vreemdelingen, die in Ame- rikaansche landen wonen, het recht wordt ontzegd, om wegens aanspra ken op schadevergoeding, van welken aard ook, die zij in Amerika meernen te hebben, zich te wenden tot de Re geering van hun vaderland. En even min kunnen schulden, die Am.eri- kaansche landen bij niet-Amerikaan- sche landen maakten of aan vreem delingen in of buiten hun land heb ben. de aanleiding zijn tot dwang maatregelen, zooals in de Venezo- laanscbe quaestie. Deze vorderingen kunnen alleen door die rechterlijke beslissing van de gerechtshoven in den betrokken Amerikaanschen staat worden beslecht." Dat de Calvo-leer door Europa zal worden erkend en aangenomen, als de Monroeleer, is niet te denken. Zelfs de Regeering te Washington heeft er 'zich beslist tegen verklaard. Maar hiermede is de zaak niet uit. De Zuid-Amerikaanische Republieken en de Noord-apierikaansche Jingo'.'f willen trachten de Calvo-leer tot een onderdeel van de Monroeleer te ma ken. En de New-Yorlc Herald" zegt, dat als de Calvo-leer n'iet wordt ei kend, men ook de Monroeleer wel kan opbergen, en voor de Europeeseh© mogendheden de poorten zoo ver mo gelijk moeten en kunnen worden opengesteld. Met zulke drogredenen zal men zich echter in de Vereenigde Staten niet laten verleiden om, uitingen van Jin- goisme en chauvinisme als deze nieu we Calvo-leer goed te keuren. Wij vestigen bij veriiieawing de aandacht op ons Filiaal Groote Houtstraat No 55, waar den ge- lieelen, dag behalve Berichten, Abonnementen en Advertentiën voor Haarlean s Dagblad orders i worden aangenomeu op AÊmBLtL j Drukwerken, van de kleinste tot 'i de uitgebreidste. Levering van Handelsdrukwer ken des-verlangd binnen 24 uur _Lage pry zon, keurige uitvoering. Stadsnieuws. Haarlem, 3 April 1903. „Ser(•ni8simns', inde Uaitdszaal. Er was Woensdagmiddag in de Ja- cob ij nest,raat geen doorkomen aan. het Prinsenhof was één zwarte massa van nieuwsgierigen, opgedrongen te gen het hek eener de muur der i <a i i i ia* £i. Vertaald uit het ENGELSCH. Kolonel, ge.ef mij uw arm. Er zijn zaken, die ik met u alleen wensch te behandelen. Dit zeggende, stak hij zijn. arm door die van Maun sell. en het tweetal ging langzaam de hal door, gevolgd door Ireton en Pride en niemand anders. HOOFDSTUK X. Tusschen Man en Man. In een van de salons vain Coombe Royal zat een man ijverig te schrij ven aan een groote tafel, bedekt met een stapel papieren. Aan zijn elle boog stond een kunstig vervaardigde lamp, gedragen door een standaard, een koperen adder voorstellend met twee robijnen als oogen. De kop van de slang was licht voor over gebogen en haar woeste blikken waren gericht op den man, alsof het een levend ding was, die den stillen werker beloerde, terwijl het licht zelf zacht en vriendelijk, de norsche trekken van den Lord Protector van Engeland verlichtte, en zoo meteen I liet kijken, hoe mager ejn ingezonken het galaat was, en dat de blos opzijn gelaat niet het gevolg was van de kracht der gezondheid. Naast een venster, dat wijd open gezet was want de nacht was warm stonden drie mannen in fluisterend gesprek verdiept, en zoo nu en dan een blik werpend' op het gebogen hoofd en de breede, gebogen schouders van hun chef. Het waren Ireton, Maunsell, en de onvermoeide Pride, die alleen even zijn dorst had gelescht en nu stond te wachten nog met stof overdekt en warm op de wenschen van zijn beminden Gene raal Eindelijk hield hun fluisterend ge sprek op en zij stonden stil te luiste ren naar het scherpe krassen van de pen, die Cromwell's zware hand over het papier liet gaan. Zo schreef hij omstreeks een half uur door, toen maakte hij zorgvuldig drie pakjes. Hij zegelde en adresseerde ze, en wierp eindelijk zijn pen neer, terwijl hij scherp rondkeek. Maunsell, zei hij. zijn er post rijders gereed? Ja, uwe Hoogheid. Laat deze drie tijdingen dan di rect verzonden, en Cromwell stak zijn hand reeds uit om Maunsell de pa pieren te geven, toen hij plotseling van gedachte scheen te veranderen. Neen! ging hij voort. Ireton zal ar wei voor zorgen; an Pride! jij moet uitrusten je hebt dat brood- noodig; Maunsell en ik hebben het een en ander, te bespreken. Da twee .bogen, en vertrokken; Ireton met de pakjes in de band. Toen de deur open ging, zag Cromwefll snel de gestalte van een schildwacht in de gang. Laat die schildwacht heengaan! zei hij scherp. Het is hier veilig. Ireton bleef istaan en aarzelde; maar Cromwell herhaalde zijn bevel en die toon duldde geen tegenspraak. Snel werd een blik gewisseld tus schen Pride en Ireton. Zij zeiden achter niets, maar gehoorzaamden en een oogenblik later ging de. deur dicht, terwijl hun regelmatige voet stappen langzaam wegstierven. Eenige seconden lang zei Cromwell niets maar bewaarde aan mokkend stilzwijgen; toen wendde hij zich tot Maunsell. Maunsell, ik heb vandaag goed, zeilfs best nieuws gehad, maar ook slecht, zelfs heel slecht nieuws. Maai- het goede nieuws was bui- Statenzaal anderzijds. De eerzame deur der stads-bibliotheek, aan zoo buitenspoi'ig massa-gewriemel om ha re posten niet gewoon, keek vreemd- verwonderd op de menschenkoppen neer. Vóór haar stond Steenkist te zwee- ten. geëscorteerd door zes politie-agen- ten (zonder- petten) en twee recher cheurs, aan wie echter niets van hun gewichtig ambt te bespeuren viel. Niet temin moesten ze er wel wezen, want je kon niet weten of in deze roerige tijden niet een of ander revolutionair een bom zou werpen naar het Door luchtige hoofd van Z. K. H. „Serenis- simus". om wien al die duizenden hier waren gekomen. Het spreekt wel vanzelf dat aan de meerderheid een groote teleurstelling bereid was. Al was de Statenzaal nog dubbel zoo groot geweest als ze is, er zoudien niet meer dan een paar hon derd man hebben in gekund. De agenten lieten de menschen ..en haie" zetten, en Steenkist gaf num- I merijes uit. Steenkist wordt een ge wichtig man door de Raadszittingen, zoo klein als-ie is.! Eindelijk had het klokkenspel van de Bavo zijn nu ruim tweejarig deun tje afgetingeld, eindelijk sloeg de klok half twee Daar kwam een rijtuig met twee paarden aanrijden, de agenten maak ten ruim baan en Serenissinius in de schitterende uniform van het 3e regiment rijdende infanterie van het Keizerlijk-Koninklijk Pruisische leger, steeg uit, gevolgd door zijnen kanse lier, Z.Exc, Kindermann, die ook in groot tenue was en voor deze gelegen heid, evenals zijn doorluchtige ge bieder. een boeketje Corélias op de borst droeg, een attentie die blijkbaar door den ..10-jarigen burgemeester" den heer Boreel zeer op prijs gesteld werd. Z. K. H. maakte een buiging tot de vier leege stoelen voor den schoor steenmantel aangezien daar de vo rige maal de voorzitter en de wethou ders zaten en Z. K. II. kippig is. „Durchlaucht!" fluisterde Kinder mann. ,.U kijkt de verkeerde kant uit... De opper-ministers zitten nu met hun ruggen naar 't raam ..Ah so... dat is recht gut, es ge- ziemt sich nicht das die grosze Her ren die leute von der Presse recht in's Gesicht sehen sollen ..Recht so Durchlaucht, das ist ganz gefahrlich!" „Aber, Kindermann, was sol ich nun sagen?" Kindermann haalde een stukje pa pier te voorschijn en gaf bet „Durch laucht," die hakkelend, kuchend, te le zen begon. „Verehrter Herr wethouderWas ist das?" „Nichts, nichts, ga voort Durch laucht!" WethouderHet is vandaag voor de derde maal dat ik- u hoor .speechen tot een jubilaris, en ik inoet betuigen dat u er slag van gaat krij gen,.. Met dit jubileum feliciteer ik u zeer. en ik hoop dat u de gezondheid en de kracht mogen gegeven worden om nog vele jubilarissen te be-spee- chen Zeg, Kindermann, wat is nou een wethouder? „Wethouders, Durchlaucht. zijn de heeren die 't gedaan hebben, 't zij goed, hetzij kwaad ,-Ja, jawie nennt men das hierwrijfpalen, nicht?" „Recht so. Durchlaucht De Raad was bezig om de helmen d-er politieagenten door 'petten te ver vangen. Dr. Van den Berg had gezegd dat de agent,en no°- al eens klappen oploopen en wou dus alleen des zo mers uniformpetten geven „Was?" riep Serenissimus verbaasd. En toen vroeg-ie 't woord. „Herr Presidentdas ist nicht gut... Wir ,in Preussen. hahen schóne Pickel-hauben. Sie haben hier in Haarlem ungestaltete Pickel-hauben. ...aber doch Pickel-hauben! Was ist nun ein Pet. en was ist ein Pickel- haube... Een Pet. Hei-r Prasident, ist nichts.ein Pickelhaube alles Darum. keine Petten, aber Pickelhau- ben... Die sind in sommer und winter gut... Ich hab gesagt!" „Sie verstellen Durchlaucht nicht!" fluisterde Kindermann. Dat kwam j door de drukte die de heer Van de Kamp over de duurte van dJe petten maakte. Aan 't eind van de zitting nam Durchlaucht nog eenmaal het woord. „Es freut mich" zeide hij met een I buiging, „dat heute,... diesep archti- gen Tag... nicht-walir? Es freut mich, I das Sie heute wiedter eine grösze Fe- j hier gut gem acht haben. De Raad, I Herr Prasident, moet nooit, wat u hier in Holland noemt, krenterig zijd, vooral niet ,als je royaal kunt we- - zen ten koste van de beurs der inwo- I neren van .diese gute Stadt Haar- j lem.en der arme Herr van Rhijn, I nichtwahr? er hat... geen cent ver- 'd'iend aan die Lichtfabrieken.., Darum. meine Herren, ist es ganz gut. das I Sie den Herr van Rhijn twaalf dui- I zend gulden cadeau p-eéftHij heeft het noodigDat praten over con- j tracten en beloften is larie... wat zou i je aan een contract hebben als je je daaraan houden moest... De logica gebiedt dat je twaalf centen betaalt 1 als een ander 't je voor een dubbeltje I kan leveren, nietwaar?... daarvoor i hebt u een gemeente-kasKinder- j rnann, ik benoem aJ deze heeren tot ridders in de orde van den Dornmen I Gans J Er ging een applaus 0 van de hon- derden, die op de publieke tribune za- ten. Serenissimus werd luide toege- 1 juicht .en stapte daarna in zijn rijtuig j om een bezoek te gaan brengen aan de gemeentelijke bad- en zweminrich- j ting, dievooreerst nog niet klaar is! DICK. tengewoon; en de flinke oogen van Maunsell zochten liet gelaat van Cromwell met een vragenden blik. Hij wist. dat dit alles slechts de in leiding was voor hetgeen den Lord- Protector geheel beheerschte, maar wat dit was. kon hij onmogelijk gis sen. Ja! het was niet alledaagsch! stemde Croinwe-ll toe. En de wolven die om Engeland huilden, zijn voor langen tijd op den vlucht gedreven, maar weet ge. dat Willis dood is neergeveld: bij een gewoon standje? Ik wist het niet, zei Maunsell ernstig, terwijl hij begon te begrij pen, waar de gedachten van den Pro tector heen wilden, en hij zich ver baasde, hoeveel hij wist; en toch, ging hij voort, er was voor een ver rader en spion maar ééna uitkomst denkbaar En die was? De galg. De Protector glimlachte somber. Die woorden zal ik onthouden, Maunsell. en toen schijnbaar op on verschilligen toon: Hebt ge het pas poort voor den heer Falaise? Niets in d6 stem van Cromwell ver- ilaadde, dat hij iets meer deed dan een gewone vraag; maar voor Maun- serll ging een licht op en hij giste op- j eens. dat zijn geheim op een of an dere manier was ontdekt. Toch was het niet zoo; maar Maunsell speelde een robber met den grootsten gene raal van die eeuw, en een kleine wenk van Ireton was voor dat slim me brein voldoende geweest om een -doodelijken zet te doen. Maunsell zag plotseling dat hij opgejaagd en in het nauw gebracht was. Hij was van plan geweest Dorothy nog dien zelfden avond na de audiëntie het kostbare papier ter hand te stellen, en hij had het nu in zijn borstzak. Dat zou zijn gebeurld, als de gelegen heid hem niet ontnomen was, doordat hij den Lord Protector moest verge- j zeilen. Hoe zorgeloos en onverschil- i lig de woorden van Cromwell ook klonken. Maunsell voelde dat er ge- vaar in de lucht hing, en dwong zichzelf het onder d« oogen te zien. j Hebt ge mij verstaan. Maunsell? Is het paspoort in uw bezit? I 1 De vreemde, schorre stem klonk strenger dan gewoonlijk, e<n Antony Maunsell antwoordde eenvoudig. Ja, uwe Hoogheid! Geef het dan aan mij. Het dient 1 nu nergens meer voor. De stag was gevallen, en zonder, een woord maai- met een bloedend hart, overhandigde Maunsell het pa-' De wonderen van het men scheiijk lichaam. Over dit interessante onderwerp sprak Donderdagavond dr. J. Schoemaker van 's Gravenliage I voor de afdeeling Haarlem en omstre ken van den Nederlandschen Bond voor Ziekenverpleging. De bovenzaal van het Nutsgebouw was goed gevuld, j Spreker wees er al dadelijk op dat i op het gebied der spieren in sa- menstelling en werking onver klaarbare wonderen voorkomen. Neem bijv. het hart, dat. geregeld slaat, zoo- lang wij leven. Het werkt buiten ons j om en onvermoeid, me de noodige, maar ook niet meer dan de noodigé I kracht. En men heeft uitgerekend, dat bi] een volwassen mensch het hart j in ,24 uur 2U.0ÜÜ kilometer verricht. Ook op het gebied van de been-sa^ menstelling komen vele mysterieën voor. Het is alsof een vernuftig in genieur de beenderen heeft samenge steld. Naar mate men ouder wordt, pier aan Cromwell, die het van hem aannam, er een scherpen blik op wierp en het toeai langzaam in hon- derd stukjes scheurde, j En nu, Kolonel Maunsell, zei hij met een onheilspellende, drei- gende stem, het is goed zoo, niet waar en maakt zekerheid des te ze kerder. j Het waren twee sterke mannen, die daar tegenover elkaar stonden. Crom- I well's lippen waren gesloten als ijzer en de interessante oogen doorboor den Maunsell's blik, alsof zij hem met hun vuur wilden verteren, maar de blik, dien hij ontmoette, was niet minder vurig en beslist Ik houd niet van raadsels, edele Heer. Maak mij uw meening 'duide lijk. Cromwell lachte kortaf. Wat was volgens uw edgen zeg gen het beste lot voor,' een verrader? Snel al's dolken wisselden zij een blik bij die woorden, en de hand van Maunsell zocht een oogenblik het gevest van zijn zwaard, toen viel die hand langs zijn zijde neer, Met een bovenmenschelijke kracht bedwong hij zichzelf en vermande zich tot een kalm antwoord. Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1