NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAP
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en OmLcrekcn.
HILLEGOSM.
F. DE VREUGD,
I Dr&akwrerken.
Liefde en Haat.
2e«; 'na
Zaterdag 4 April !9'j3
No. 6063
HAARLEHTS DAGBLAD
Afaonnementsprijs
Voor Haarlem per 3 maanden. 1.20
Voor de dorpen in dan omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden 1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers 0.021/*
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.371/»
de omstreken en franco per post0.45
Advèrtentiën a
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: duider Bafienspaarrae No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer (lor Redactie 600 en der Administratie 122,
Grooêe Motatstr&at No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
ASjommemsnten en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zoa- en Feestdagen,.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publiciié Etrangère G. L. BAD BE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3 Ibis Faubourg Montmartre.
Haarlems Dagblad vau 4 April
bevat 0. a
Koning Edward op bezoek. Ds.
Hulsman over Maafcseh ppelyke
samonwer iug, Seremssimus in de
Raadszaal De wonderen van het
menscheiijk lichaam, Gemeente
raad vau Bloemen daal, Kamerover
zicht.
Tot Agent voor dit Blad te
Hillegom is aangesteld de Heer
Meerstraat te Hillegom,
die zich derhalve belast met het
aannemen van Abonuemeuten eu
Advertentiën.
DE ADMINISTRATIE.
Advertentiën
VOOE HET
Zaterdagavondnummer.
Meermalen zijn wij tot ons leedwezen ge
noodzaakt Advertentiën af te wijzen voor het
Zaterdagavondmimmer, die des Zaterdagsmor
gens pas worden bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaatsing dan
ls inzending op Vrijdagavond noodig, uit
gezonderd kleine advertenties of familiebe
richten. die moeilijk vooraf kunnen worden
ingeleverd.
DE ADMINISTRATIE.
umcieele berichten.
KENNISGEVING VAN DE SCHOUW.
Burgemeester en Wethouders der ge
meenten Haarlem en Heemstede bren
gen bij deze, ingevolge art. 3 van de
verordening op het Schouwen der grep-
pelöü, riolen en uitwateringen in den
Hout, vastgesteld hij besluiten van den
Raad der gemeente Haarlem van den
lOden October 1883, no. 26 en van den
Raad der Gemeente Heemstede van den
26sten October 1883, goedgekeurd door
Gedeputeerde Staten van de provincie
Noord-Holland, den 7den November
daaraanvolgende, no. 33 ter kennis van
de belanghebbenden, dat op Vrijdag, den
24en April 1903, te beginnen des mor-
igens ten 10 ure, schouw zal^ worden ge-
hmidetoh
lo. Over de greppelen, riolen en uit
wateringen in den Hout, beginnende
achter het perceel, bij het kadaster be
kend gemeente Heemstede onder sectie
A no. 1087 en vandaar eerst noordwaarts
en daarop westwaarts loopende, voor
die perceelen voorheen de tapperij „de
Wandelaar" sectie A, no. 103 en 916, en
de buitenverblijven Voorhout, Lommer
rijk, Groen en Hout, Houtrust en van
daar noordwaarts op, tusschen laatst
genoemd buitenverblijf en het buiten
verblijf Westerbout naar de Meesterlot-
telaan, in het aldaar door de gemeente
Haarlem gemaakte riqol, door dat riool
naar dat in den Wagenweg en vervol
gens naar de watering langs de Schouw
tjes- of Pijlslaan.
2o. Over de overdekte greppel of sloot
van den zuidhoek van de buitenplaats
Spruitenbosch, langs den Heerenweg
lot aan het riool, dat uitwatert in d'e
watering langs de Schouwtjes- of Pijls-
iaan.
Wordende de eigenaars van percee
len of erven, langs of door welke de
greppelen, riolen- en1 uitwateringen loo-
pen, herinnerd, dat zij, ingevolge art. 5
der verordening op het schouwen, ver
plicht zijn, die voor zoover die over of
langs hunne perceelen. of erven loopen,
behoorlijk te onderhouden en schoon te
houden: en dat het hun en den bewo
ners der bedoelde perceelen niet geoor
loofd is, op die greppelen, .riolen en
uitwateringen faeoall stoffen te loozen
of daarin spruiten te brengen die in
verbinding zijn met beerputten of pri
vaten
2 April 1903.
Burg. en Weth. van Haarlem,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Burg. en Weth. van Heemstede,
D. E. VAN LENNEP.
De Secretaris,
A. G. A. COLLOT d'ESCURY.
Buitenlandsch Nieuws
/jötd-Alnka.
,,De Volksstem" bespreekt het stel
sel van onderwijs voor Transvaal eu
zegt dat reeds honderd particuliere
scholen met 3500 leerlingen door het
Afrikaandervolk zijn opgericht, zon
der hulp der Regeering. Dit is een
welsprekend bewijs, dat hoe verzoe
nends d,e onderwijs-wet ook zijn moge,
ten opzichte van de bevordering van
vrij onderwijs, zij niet naar den
.smaak is van een aanzienlijk deel
der bevolking.
Engeland-
Chamberlain deelde heden in het)
Lagerhuis mede, dat negentien onver
zoenlijke krijgsgevangenen op Ceylon,
die zich schuldig gemaakt hadden aan
insubordinatie, 111 verzekerde bewa
ring gesteld waren in de militaire ge
vangenis te Colombo. Ik ben, ver
volgde Chamberlain, in overleg met
den gouverneur om deze mannen toe
te staan naar Java te gaan, en heb
reden te gelooven dat aldus binnen
kort een regeling zal getroffen wor
den.
Eortngal.
Koning E haard op bezoek.
Het a-koninklijke jacht met den Ko
ning van Engeland aan boord kwaraj
hedenmiddag 3 uur op de Taag aan.
Er wierden. 21 saluutschoten gelost.
Don Carlos ging koning- Eduard te
gemoet aan boord van de koninklijke
staatsieboot, bemand met 80 roeiers.
De bemanningen der oorlogsschepen
stonden in het want. De zeelieden
juichten luide. De ontmoeting dei-
beide vorsten aan boord van het ko
ninklijke jacht duurde anderhalf uur.
Toen naderde,weer onder'het gedon
der der kanonnen, de stoet van histo
rische booten-, in de eerste waarvan
de koningen gezeten waren, den oever
en kwamen cüeze onder geweldig ge
juich aan land. Bij de ontvangst in
liet paviljoen waren de ministers en
andere notabelen aanwezig. De vor
stelijke personen bestegen vervolgens
de oude staatsiekoetsen. De rit dooi1
de stad was éen lange ovatie elk
venster, elk balkon, elk dak was vol.
In beide Huizen werd op de harte
lijkste wijze door vertegenwoordigers
van alle partijen gewag gemaakt van
het bezoek van den koning van Enge
land, waarbij de oude vriendschap)
tusschen de beide landen werd her
dacht. De beide Kamers verdaagden
daarop hun zittingen als een teeken
van hulde aan koning Eduard. nadat
zij deputaties ter verwelkoming van
Z.M. hadden benoemd.
Beüemarkeïh
Ktizer Wilhelm.
De Hohenzollern met den Duitschen
Keizer aan boord ankerde Donderdag
middag om 5 uur op de rede te Ko
penhagen. De oorlogsschepen sa
lueerden. Nadat koning Christiaan
en de prinsien zich korten tijd aan
boord hadden begeven, kwam de Kei
zer om half zes onder- het gejuich der
menigte aan land. waar hij door den-
Koning aan den aanlegsteiger geest
driftig begroet werd. De provinciale
gouverneur te Kopenhagen heette den
Keizer namens de stad welkom, waar
op ,de vorsten langs de eerecompagnie
gingen, vervolgens in hun rijtuig
stapten en naar liet slot Amalienborg
reden, terwijl zij door een talrijke me
nigte jubelend werden begroet.
De koning haalde den keizer per
soonlijk af voor den galamaaltijd. De
Keizer geleidde de koningin van En
geland, de Koning de keizerin-wedu
we van Rusland aan- tafel.
De Koning en de Keizer zaten;
naast 'elkaarrechts van den Keizer
de koningin van Engeland en de
kroonprinslinks van den Koning de
keizerin-weduwe van Rusland, prins
Waldemar en de kroonprinses. Te
genover' hen zaten de 'voorzitters van
het Landsthing en het Folkething.
Koning en Keizer brachten in war
me bewoordingen gestelde tafeldron-
ken uit en voerden levendige gesprek
ken.
De Koning bracht zijn feestdronk,
uit 'in het Duitsch hij heette den Kei
zer welkom en sprak den wensch uit.
dat het bezoek zou bijdragen tot het.
verder gedijen van de hartelijke be
trekkingen tusschen bieide huizen en
de stamverwante volken. Hij dronk
op het welzijn dies Keizers en dar
Keizerin, voor wier spoedig herstel
hij de beste wenschen koesterde en
van het. keizerlijke huiis.
De Keizer antwoordde, met den op-
rechtsten dank, die opwelde uit zijn
zeemanshart, uit te spreken voor de
hooge eer zijner benoeming tot ad
miraal der Dee-nsche vloot, welke met
een ijzeren griffel haar geschiedenis
had gegrift in de tafelen der wereld
geschiedenis. Ik, ging de keizer voort,
die een der jongste ben onder de vor
sten van Europa, buig mij in eerbied
voor den oudsten onder ons en spreek
uit- het diepst van een vol hart d.en
wensch ditGod behoede en zegene
Uwe Majesteit, tot wien wij opblik
ken als den- genadigen, zorgenden en
hartelijken Vader des lands, het toon
beeld van een echtgenoot en vader op
I
den troon. De Keizer besloot met
een Leve de Koning.
De muziek hief daarop het volks
lied aan.
Vereenigde Staten
De roem van president- Monroe, die
de politiek van de Vereenigde Staten
met een n'ieuw denkbeeld, en de we
reldtaal met een nieuw woord ver
rijkt heeft, laat den Zuid-Amerikaan-
schen staatsman Calvo.niet met rust.
Deze Calvo heeft, naar aanleiding van
de jongste gebeurtenissen in Vene
zuela, een Calvo-leer opgesteld, waar
bij aan „vreemdelingen, die in Ame-
rikaansche landen wonen, het recht
wordt ontzegd, om wegens aanspra
ken op schadevergoeding, van welken
aard ook, die zij in Amerika meernen
te hebben, zich te wenden tot de Re
geering van hun vaderland. En even
min kunnen schulden, die Am.eri-
kaansche landen bij niet-Amerikaan-
sche landen maakten of aan vreem
delingen in of buiten hun land heb
ben. de aanleiding zijn tot dwang
maatregelen, zooals in de Venezo-
laanscbe quaestie. Deze vorderingen
kunnen alleen door die rechterlijke
beslissing van de gerechtshoven in
den betrokken Amerikaanschen staat
worden beslecht."
Dat de Calvo-leer door Europa zal
worden erkend en aangenomen, als
de Monroeleer, is niet te denken.
Zelfs de Regeering te Washington
heeft er 'zich beslist tegen verklaard.
Maar hiermede is de zaak niet uit.
De Zuid-Amerikaanische Republieken
en de Noord-apierikaansche Jingo'.'f
willen trachten de Calvo-leer tot een
onderdeel van de Monroeleer te ma
ken. En de New-Yorlc Herald" zegt,
dat als de Calvo-leer n'iet wordt ei
kend, men ook de Monroeleer wel kan
opbergen, en voor de Europeeseh©
mogendheden de poorten zoo ver mo
gelijk moeten en kunnen worden
opengesteld.
Met zulke drogredenen zal men zich
echter in de Vereenigde Staten niet
laten verleiden om, uitingen van Jin-
goisme en chauvinisme als deze nieu
we Calvo-leer goed te keuren.
Wij vestigen bij veriiieawing
de aandacht op ons Filiaal Groote
Houtstraat No 55, waar den ge-
lieelen, dag behalve Berichten,
Abonnementen en Advertentiën
voor Haarlean s Dagblad orders i
worden aangenomeu op AÊmBLtL j
Drukwerken, van de kleinste tot 'i
de uitgebreidste.
Levering van Handelsdrukwer
ken des-verlangd binnen 24 uur
_Lage pry zon, keurige uitvoering.
Stadsnieuws.
Haarlem, 3 April 1903.
„Ser(•ni8simns', inde Uaitdszaal.
Er was Woensdagmiddag in de Ja-
cob ij nest,raat geen doorkomen aan.
het Prinsenhof was één zwarte massa
van nieuwsgierigen, opgedrongen te
gen het hek eener de muur der
i <a i i i ia* £i.
Vertaald uit het ENGELSCH.
Kolonel, ge.ef mij uw arm. Er
zijn zaken, die ik met u alleen
wensch te behandelen. Dit zeggende,
stak hij zijn. arm door die van Maun
sell. en het tweetal ging langzaam
de hal door, gevolgd door Ireton en
Pride en niemand anders.
HOOFDSTUK X.
Tusschen Man en Man.
In een van de salons vain Coombe
Royal zat een man ijverig te schrij
ven aan een groote tafel, bedekt met
een stapel papieren. Aan zijn elle
boog stond een kunstig vervaardigde
lamp, gedragen door een standaard,
een koperen adder voorstellend met
twee robijnen als oogen.
De kop van de slang was licht voor
over gebogen en haar woeste blikken
waren gericht op den man, alsof het
een levend ding was, die den stillen
werker beloerde, terwijl het licht
zelf zacht en vriendelijk, de norsche
trekken van den Lord Protector van
Engeland verlichtte, en zoo meteen I
liet kijken, hoe mager ejn ingezonken
het galaat was, en dat de blos opzijn
gelaat niet het gevolg was van de
kracht der gezondheid.
Naast een venster, dat wijd open
gezet was want de nacht was
warm stonden drie mannen in
fluisterend gesprek verdiept, en zoo
nu en dan een blik werpend' op het
gebogen hoofd en de breede, gebogen
schouders van hun chef. Het waren
Ireton, Maunsell, en de onvermoeide
Pride, die alleen even zijn dorst had
gelescht en nu stond te wachten nog
met stof overdekt en warm op de
wenschen van zijn beminden Gene
raal
Eindelijk hield hun fluisterend ge
sprek op en zij stonden stil te luiste
ren naar het scherpe krassen van de
pen, die Cromwell's zware hand over
het papier liet gaan. Zo schreef hij
omstreeks een half uur door, toen
maakte hij zorgvuldig drie pakjes.
Hij zegelde en adresseerde ze, en
wierp eindelijk zijn pen neer, terwijl
hij scherp rondkeek.
Maunsell, zei hij. zijn er post
rijders gereed?
Ja, uwe Hoogheid.
Laat deze drie tijdingen dan di
rect verzonden, en Cromwell stak zijn
hand reeds uit om Maunsell de pa
pieren te geven, toen hij plotseling van
gedachte scheen te veranderen.
Neen! ging hij voort. Ireton zal
ar wei voor zorgen; an Pride! jij
moet uitrusten je hebt dat brood-
noodig; Maunsell en ik hebben het
een en ander, te bespreken. Da twee
.bogen, en vertrokken; Ireton met de
pakjes in de band. Toen de deur open
ging, zag Cromwefll snel de gestalte
van een schildwacht in de gang.
Laat die schildwacht heengaan!
zei hij scherp. Het is hier veilig.
Ireton bleef istaan en aarzelde;
maar Cromwell herhaalde zijn bevel
en die toon duldde geen tegenspraak.
Snel werd een blik gewisseld tus
schen Pride en Ireton. Zij zeiden
achter niets, maar gehoorzaamden
en een oogenblik later ging de. deur
dicht, terwijl hun regelmatige voet
stappen langzaam wegstierven.
Eenige seconden lang zei Cromwell
niets maar bewaarde aan mokkend
stilzwijgen; toen wendde hij zich tot
Maunsell.
Maunsell, ik heb vandaag goed,
zeilfs best nieuws gehad, maar ook
slecht, zelfs heel slecht nieuws.
Maai- het goede nieuws was bui-
Statenzaal anderzijds. De eerzame
deur der stads-bibliotheek, aan zoo
buitenspoi'ig massa-gewriemel om ha
re posten niet gewoon, keek vreemd-
verwonderd op de menschenkoppen
neer.
Vóór haar stond Steenkist te zwee-
ten. geëscorteerd door zes politie-agen-
ten (zonder- petten) en twee recher
cheurs, aan wie echter niets van hun
gewichtig ambt te bespeuren viel. Niet
temin moesten ze er wel wezen, want
je kon niet weten of in deze roerige
tijden niet een of ander revolutionair
een bom zou werpen naar het Door
luchtige hoofd van Z. K. H. „Serenis-
simus". om wien al die duizenden
hier waren gekomen.
Het spreekt wel vanzelf dat aan de
meerderheid een groote teleurstelling
bereid was. Al was de Statenzaal nog
dubbel zoo groot geweest als ze is, er
zoudien niet meer dan een paar hon
derd man hebben in gekund.
De agenten lieten de menschen ..en
haie" zetten, en Steenkist gaf num-
I merijes uit. Steenkist wordt een ge
wichtig man door de Raadszittingen,
zoo klein als-ie is.!
Eindelijk had het klokkenspel van
de Bavo zijn nu ruim tweejarig deun
tje afgetingeld, eindelijk sloeg de
klok half twee
Daar kwam een rijtuig met twee
paarden aanrijden, de agenten maak
ten ruim baan en Serenissinius in
de schitterende uniform van het 3e
regiment rijdende infanterie van het
Keizerlijk-Koninklijk Pruisische leger,
steeg uit, gevolgd door zijnen kanse
lier, Z.Exc, Kindermann, die ook in
groot tenue was en voor deze gelegen
heid, evenals zijn doorluchtige ge
bieder. een boeketje Corélias op de
borst droeg, een attentie die blijkbaar
door den ..10-jarigen burgemeester"
den heer Boreel zeer op prijs gesteld
werd.
Z. K. H. maakte een buiging tot
de vier leege stoelen voor den schoor
steenmantel aangezien daar de vo
rige maal de voorzitter en de wethou
ders zaten en Z. K. II. kippig is.
„Durchlaucht!" fluisterde Kinder
mann. ,.U kijkt de verkeerde kant
uit... De opper-ministers zitten nu met
hun ruggen naar 't raam
..Ah so... dat is recht gut, es ge-
ziemt sich nicht das die grosze Her
ren die leute von der Presse recht in's
Gesicht sehen sollen
..Recht so Durchlaucht, das ist
ganz gefahrlich!"
„Aber, Kindermann, was sol ich
nun sagen?"
Kindermann haalde een stukje pa
pier te voorschijn en gaf bet „Durch
laucht," die hakkelend, kuchend, te le
zen begon.
„Verehrter Herr wethouderWas
ist das?"
„Nichts, nichts, ga voort Durch
laucht!"
WethouderHet is vandaag
voor de derde maal dat ik- u hoor
.speechen tot een jubilaris, en ik inoet
betuigen dat u er slag van gaat krij
gen,.. Met dit jubileum feliciteer ik
u zeer. en ik hoop dat u de gezondheid
en de kracht mogen gegeven worden
om nog vele jubilarissen te be-spee-
chen Zeg, Kindermann, wat is nou
een wethouder?
„Wethouders, Durchlaucht. zijn de
heeren die 't gedaan hebben, 't zij
goed, hetzij kwaad
,-Ja, jawie nennt men das
hierwrijfpalen, nicht?"
„Recht so. Durchlaucht
De Raad was bezig om de helmen
d-er politieagenten door 'petten te ver
vangen. Dr. Van den Berg had gezegd
dat de agent,en no°- al eens klappen
oploopen en wou dus alleen des zo
mers uniformpetten geven
„Was?" riep Serenissimus verbaasd.
En toen vroeg-ie 't woord.
„Herr Presidentdas ist nicht
gut... Wir ,in Preussen. hahen schóne
Pickel-hauben. Sie haben hier in
Haarlem ungestaltete Pickel-hauben.
...aber doch Pickel-hauben! Was ist
nun ein Pet. en was ist ein Pickel-
haube... Een Pet. Hei-r Prasident, ist
nichts.ein Pickelhaube alles
Darum. keine Petten, aber Pickelhau-
ben... Die sind in sommer und winter
gut... Ich hab gesagt!"
„Sie verstellen Durchlaucht nicht!"
fluisterde Kindermann. Dat kwam
j door de drukte die de heer Van de
Kamp over de duurte van dJe petten
maakte.
Aan 't eind van de zitting nam
Durchlaucht nog eenmaal het woord.
„Es freut mich" zeide hij met een
I buiging, „dat heute,... diesep archti-
gen Tag... nicht-walir? Es freut mich,
I das Sie heute wiedter eine grösze Fe-
j hier gut gem acht haben. De Raad,
I Herr Prasident, moet nooit, wat u
hier in Holland noemt, krenterig zijd,
vooral niet ,als je royaal kunt we-
- zen ten koste van de beurs der inwo-
I neren van .diese gute Stadt Haar-
j lem.en der arme Herr van Rhijn,
I nichtwahr? er hat... geen cent ver-
'd'iend aan die Lichtfabrieken.., Darum.
meine Herren, ist es ganz gut. das
I Sie den Herr van Rhijn twaalf dui-
I zend gulden cadeau p-eéftHij heeft
het noodigDat praten over con-
j tracten en beloften is larie... wat zou
i je aan een contract hebben als je je
daaraan houden moest... De logica
gebiedt dat je twaalf centen betaalt
1 als een ander 't je voor een dubbeltje
I kan leveren, nietwaar?... daarvoor
i hebt u een gemeente-kasKinder-
j rnann, ik benoem aJ deze heeren tot
ridders in de orde van den Dornmen
I Gans
J Er ging een applaus 0 van de hon-
derden, die op de publieke tribune za-
ten. Serenissimus werd luide toege-
1 juicht .en stapte daarna in zijn rijtuig
j om een bezoek te gaan brengen aan
de gemeentelijke bad- en zweminrich-
j ting, dievooreerst nog niet klaar
is! DICK.
tengewoon; en de flinke oogen van
Maunsell zochten liet gelaat van
Cromwell met een vragenden blik.
Hij wist. dat dit alles slechts de in
leiding was voor hetgeen den Lord-
Protector geheel beheerschte, maar
wat dit was. kon hij onmogelijk gis
sen.
Ja! het was niet alledaagsch!
stemde Croinwe-ll toe. En de wolven
die om Engeland huilden, zijn voor
langen tijd op den vlucht gedreven,
maar weet ge. dat Willis dood is
neergeveld: bij een gewoon standje?
Ik wist het niet, zei Maunsell
ernstig, terwijl hij begon te begrij
pen, waar de gedachten van den Pro
tector heen wilden, en hij zich ver
baasde, hoeveel hij wist; en toch,
ging hij voort, er was voor een ver
rader en spion maar ééna uitkomst
denkbaar
En die was?
De galg.
De Protector glimlachte somber.
Die woorden zal ik onthouden,
Maunsell. en toen schijnbaar op on
verschilligen toon: Hebt ge het pas
poort voor den heer Falaise?
Niets in d6 stem van Cromwell ver-
ilaadde, dat hij iets meer deed dan
een gewone vraag; maar voor Maun-
serll ging een licht op en hij giste op-
j eens. dat zijn geheim op een of an
dere manier was ontdekt. Toch was
het niet zoo; maar Maunsell speelde
een robber met den grootsten gene
raal van die eeuw, en een kleine
wenk van Ireton was voor dat slim
me brein voldoende geweest om een
-doodelijken zet te doen. Maunsell
zag plotseling dat hij opgejaagd en
in het nauw gebracht was. Hij was
van plan geweest Dorothy nog dien
zelfden avond na de audiëntie het
kostbare papier ter hand te stellen,
en hij had het nu in zijn borstzak.
Dat zou zijn gebeurld, als de gelegen
heid hem niet ontnomen was, doordat
hij den Lord Protector moest verge- j
zeilen. Hoe zorgeloos en onverschil- i
lig de woorden van Cromwell ook
klonken. Maunsell voelde dat er ge-
vaar in de lucht hing, en dwong
zichzelf het onder d« oogen te zien. j
Hebt ge mij verstaan. Maunsell?
Is het paspoort in uw bezit? I
1 De vreemde, schorre stem klonk
strenger dan gewoonlijk, e<n Antony
Maunsell antwoordde eenvoudig.
Ja, uwe Hoogheid!
Geef het dan aan mij. Het dient 1
nu nergens meer voor.
De stag was gevallen, en zonder,
een woord maai- met een bloedend
hart, overhandigde Maunsell het pa-'
De wonderen van het men
scheiijk lichaam. Over dit interessante
onderwerp sprak Donderdagavond dr.
J. Schoemaker van 's Gravenliage
I voor de afdeeling Haarlem en omstre
ken van den Nederlandschen Bond
voor Ziekenverpleging. De bovenzaal
van het Nutsgebouw was goed gevuld,
j Spreker wees er al dadelijk op dat
i op het gebied der spieren in sa-
menstelling en werking onver
klaarbare wonderen voorkomen. Neem
bijv. het hart, dat. geregeld slaat, zoo-
lang wij leven. Het werkt buiten ons
j om en onvermoeid, me de noodige,
maar ook niet meer dan de noodigé
I kracht. En men heeft uitgerekend,
dat bi] een volwassen mensch het hart
j in ,24 uur 2U.0ÜÜ kilometer verricht.
Ook op het gebied van de been-sa^
menstelling komen vele mysterieën
voor. Het is alsof een vernuftig in
genieur de beenderen heeft samenge
steld. Naar mate men ouder wordt,
pier aan Cromwell, die het van hem
aannam, er een scherpen blik op
wierp en het toeai langzaam in hon-
derd stukjes scheurde,
j En nu, Kolonel Maunsell, zei
hij met een onheilspellende, drei-
gende stem, het is goed zoo, niet
waar en maakt zekerheid des te ze
kerder.
j Het waren twee sterke mannen, die
daar tegenover elkaar stonden. Crom-
I well's lippen waren gesloten als ijzer
en de interessante oogen doorboor
den Maunsell's blik, alsof zij hem
met hun vuur wilden verteren, maar
de blik, dien hij ontmoette, was niet
minder vurig en beslist
Ik houd niet van raadsels, edele
Heer. Maak mij uw meening 'duide
lijk.
Cromwell lachte kortaf.
Wat was volgens uw edgen zeg
gen het beste lot voor,' een verrader?
Snel al's dolken wisselden zij een
blik bij die woorden, en de hand van
Maunsell zocht een oogenblik het
gevest van zijn zwaard, toen viel die
hand langs zijn zijde neer, Met een
bovenmenschelijke kracht bedwong
hij zichzelf en vermande zich tot een
kalm antwoord.
Wordt vervolgd).