NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Om&creken.
Drukwerken.
Liefde en Haat.
20e Jaargang
Woensdag 22 April 19(13.
No. 6077
HAABLENTS DAGBLAD
Atoonnemontsprljs Advertentlën i
Voor Haarlem per 3 maanden1.20 ^ÊÊÈw1 Van 1—1regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Prti3 ^er Advertentiën van 1 5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15.
gemeente), per 3 maanden 1.30 y/7 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 1 Reclames 30 Cent per regel.
Afzonderlijke nummers0.021/» BureauxZuider Bialtenspaarne No. 6,
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37V» Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
de omstreken en franco per post0.45 Groote Hnntstrant No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM.
ASNJaaemeaten en Advertent!®® worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad vorsohljnt dag olijk abahalva op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. BAG BE CoJOHN F. JONES, Succ., Parijs 3 Ibis Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 22 April
bevat 0. a.:
De Macedonische kwestieDe
Dreyfa8-zaak, Amerika alsNyver-
heid8laud, Na de staking.
Buitenlandsch Nieuws
Znid-Atrika.
De luitenant gouverneur van Trans-
Vaal, te Carolina op bezoek, heeft ge
zegd, dat de regeering met de gemeen
tegronden het plan bad aan elk dorp
overeeoKomstig zijn grootte een stuk1
te laten en het overige e gebruiken'
vo'or kolonisatie en modeldorpen.
Blijkens een advertentie in de
Transvaalische bladen zouden de be
redderaars van den boedel van presi
dent Kruger's overleden echtgenootel
den Hen April de residentie van pre
sident Kruger te Pretoria verkoopen.
Het uit afbeeldingen welbekende huis
bevat salon, zit- en ontvangkamer,
vijf slaapkamers, keuken, provisie-,
en badkamer. Een Reutertelegram.'
meldt nu, dat Eloff, de schoonzoon
van president Kruger, het huiis ge
kocht heeft.
Frankryk
De Dreyfu8-za.ak.
Weer iets nieuws in verband met
den brief van keizer Wilhelm. We
hebben gezien, dat Jaurès heeft ge
tracht te bewijzen dat een valisch
stuk van de handteekeningen des
Duitschen keizens voorzien, een. ge
heime rol zou hebben gespeelld bij 't
proces te Renneg en we hebben mede- j
gedeeld, dat eenige leden van den j
krijgsraad tegen deze bewering zeer
beslist zijn opgekomen. Thans heeft
Jaurès een brief ontvangen van een j
heer over dat stuk van keizer Wil
helm, niet over de vraag echter in!
hoeverre dat valsche stuk eeqiigen
invloed kan hebben gehad op het j
vonnis van den krijgsraad te Rennes 1
maar een brief om aan te toonen,
dat het bewuste stuk wel degelijk be
staan heeft en dat het echt was. Het
is Fea'let de Bourbonne, die dit j
staande houdt. Jaurès had hem eenige
malen in die Kamer genoemd als
iemand, die had- geijverd voor het
verspreiden dier legende van het val
sche stuk van keizer Wilhelm en Fer-
let de Bourbonne staat nu Jaurès te
woord in een brief met verzoek dien
brief te plaatsen in die Petite Répu-
'blique. Aan d'at verzoek heeft Jaurès
voldaan. Een uitvoerige ©r&tiék op 't
betoog van Ferlet d'e Bourbonne geeft
Jaurès er niet bij. enkele opmerkin
gen slechts, die trouwens voldoende
zijn om te doen begrijpen, hoe on
waarschijnlijk deze bewering van de
Bourbonne is.
De Bourbonne zegt, dat hij Stoffel,
de militaire attaché van Frankrijk te
Berlijn, zeer goed kendë en hij brengt
in herinnering dat Stoffel sedert lan
gen tijd op intiemen voet omging met
graaf Munster, den Duitschen gezant
te Parijs. Kolonel Stoffel nu had op
een goeden dag. eenigen tijd na het
aftreden van Casimir-Perier, een ge
sprek oververteld, dat hij, Stoffel,
gehouden had met graaf Münster over
dien brief van keizer Wilhelm. Graaf
Münster had aan Stoffel verteld, dat
•er een zeer ernstig stuk, afkomstig
van keizer Wilhelm uit de Duitsche
ambassade was ontvreemd. Münster
had dit stuk direct van Casimir Pe
rier zelf opgeëischt op last van aen
Duitschen keizer in eigen persoon en
oven en weer had men elkaar beloofd
dat dit stuk als nooit bestaan heb
bende zou worden beschouwd.
De Bourbonne heeft van Stoffel,
den vriend van graaf Münstecr, dien
tekst gekregen van de a anteekening,
die de Keizer had) o-emaakt op dat be
wuste borderel, dat hij aan Schwarz-
koppen had gezonden en diet tekst zou
luiden: Stuur mij zoo spoedig moge
lijk de bewuste stukken. Maak dat
dat canaille van een Dreyfus haast
maakt Wilhem (de heer de Bour
bonne laat die tweede 1 weg).
,,De sluier, die over deze twee korte
zinnetjes is geworpen heeft gemaakt,
dat de heele wereld sedert bijna tien
jaren Frankrijk en zijn leger mietbe-
leedigingen heeft, overladen Ja, <k
heb gesproken, ik heb gehandeld, 'k
heb willen verspreiden, wat ik be
schouwde als een soort van herstel
van eer van mijn vaderland tegen
over dein slecht ingelichten vreemde
ling."
Aldus de heer Ferlet de Bourbonne.
Jaurès vraagt in zijn onderschrift:
Hoe is he.t mogelijk, dat men gedu
rende driie weken tastende is geweest,
voor men een schuldige heeft kunnen
aanwijzen als de naam van dien
schuldige en het beslissende bewijs
van zijn schuld geschreven stonden
op het vermeesterde stuk?
Een van deredacteurs van Libertó
is naar Stoffal gestapt om hem >'e
vragen wat, die er van dacht, maar
Stoffel zei. dat hij niet begreep, waar
de men van de Liberté het over had,
dat hij niets ervan weten wilde en er
niets over te zeggen had. Niets over
het gesprek met de Bourbonne, niets
ovor de verhalen van graaf Münster,
niets over het borderel met de hand-
teekening van Keizer Wilhelm. Ik
vraag u wel excuus, zei kolonel Stof
fel, maar ik sta geheel buiten die
zaak.
Hoe zou het toch komen, dat er uit
sluitend tweede- en derdehandsche
kennis omtrent de zaak-Dreyfus
schijnt te bestaan, alsof het een zaak
was, die door eenige geslachten heen
ons was overgeleverd?
Turkije.
De Macedonische lcwestie.
Het bevel om het doodvonnis aan
den Albaneeschen soldaat Ibrahim,
den moordenaar van consul Stsjer-
bina, te voltrekken ,is Donderdag
reeds naar Mifrovitsa verzonden.
Zooals wij weten, willen de Alba-
neezen niets hooren van hervormin
gen en bedreigen zij gewoonweg de
commissie der oelema's, die hen tot
andere gedachten moest brengen. Het
is nu maar de vraag of de Sultan hen
aan zal durven met de 38 bataljons,
welke op 't oogenblik in Oud-Servië
zijn saamgetrokken en waarbij spoe
dig nog 25,000 man redifs (reserve) uit
Klein-Azië komen. Omer-pasja. het
hoofd van den grooten staf tijdens
den Grieksch-Turkschen oorlog, is met
de opperleiding der operaties tegen de
Albaneezen belast.
Op Jildiz-Kiosk voelt men zich be-1
grijpelijkerwijs niets plezierig onder
al de tegenspoeden in Macedonië. Aan
den eenen kant boezemt de dreigende
houding der Albaneezen, gesteund
door de oud-Turksche pasja's en de
Albaneesche lijfwacht te Konstantino-
pel, groote bezorgdheid in; aan den
anderen kant staaji de steeds driester-
optredende Macedonische benden, ter
wijl de gezanten van Oostenrijk en
Rusland eiken dag haast nadrukkelij
ker komen aandringen op grootere
troepenzen dingen naar Macedonië en
Albanië, vooral om de hoogst onge-
wenschte basji-boezoeks te kunnen
verwijderen en de spoorwegen beter
te bewaken, hoewel de Porte verze
kert, dat er nu 8 man per kilometer
dienst ooen. De Sultan geeft dan
.geruststellendie verzekeringen" en
toont voor de rest wat rapporten van
Hilmi-pasja, den inspecteur-generaal
der hervormingen dat alles goed op
schiet. Omgekeerd heeft Hilmi van
uit Konstantinopel telegrafisch een
door de militaire commissie ten Palei-
ze ontworpen „reglement betreffende
de tegen de opstandelingenbenden te
volgen taktigk" ontvangen. En tegelij
kertijd heeft de Porte weer eens
krachtige vertoogen tegen de Bulgaar-
sche regeering gericht.
Laatstgenoemde krijgt het overi
gens evenals d'e Porte ook van twee
kanten. De studenten te Sofia wilden
met het orthodoxe Paschen (Zondag)
'een monsterbijeenkomst beleggen om
te protesteeren tegen het anti-Bul-
gaarsche" gedra'- der Bulgaarsche re
geering in de Macedonische quaestei
en tegen die houding der Russische
regeering, die er niet populairder op
wordt in Bulgarije.
Volgt de Bulgaarsche regeering in
derdaad wat de studenten te Sofia ge
lieven te noemen een ..anti-Bulgaar-
sche" (Je-es: anti-opstandelingen) ge
dragslijn? Of zijn de vertoogen der
Porte werkelijk verdiend en heult de
regeering van v-orst Ferdinand althans
voor een deel met de beweging in Ma
cedonië? Het valt niet met eenige ze
kerheid te zeggen, maar als men na
gaat wat er zooal op de Bulgaarsche
grens gebeurt, dan kost het nu en dan
wel moeite te ge-looven aan een ernstig
streven van Danef en de zijnen om
den opstand met alle macht te helpen
tegengaan. Vooral in het Rilo-gebergie
in den zuidwesthoek van Bulgarije,
waar zich het bekende klooster be
vindt, r-en groot heiligdom der Bulga
ren. krijgt men, naar 't schijnt. alieT
minst den indruk van een argusach
tige grensbewaking. Overal in de
buurt "van Dubnitza, Koestendil, Sa-
makof, he.er.scht de grootste bedrij
vigheid; tal van Macedoniërs offi
cieren van het Bulgaarsche leger
en andere in 't oog loopend-e persona
ges, wandelen er rond, wachtende op
een .gelegenheid om in de Macedoni
sche vlakten af te dalen. De leiders der
,binnenlan-dsche organisatie" deelen
hier de lakens uit en geven er hun or
ders voor de gevechten met dynamiet-
bommen. roof. moord en brandstich
ting -en de andere beschaafde opera
ties, waarmee de opstandelingenben
den op hun marnier oorlog voeren.
Vermoedelijk zal ook hier of te Sofia
beslist worden wanneer de groote, ai-
gemeene opstand zal beginnenals
hij tenminste begint Want waar ons
in de vorige week verteld werd, dat
Zondag de bom zou barsten, nu heet
het weer. dat die comité's ,,uit gods
dienstige overwegingen" (sic) de (or
thodoxe) stille week eerst voorbij heb
ben willen laten gaan en ook het
Grieksch-katholieke Paaschfeest zelf.
Anderen meenen. dat die algemeene
opstand eigenlijk al begonnen is met
dynamietaanslagen op de spoorwe
gen en alleen nog maar met de mooie
dagen xn omvang behoeft toe te ne
men.
Duitsclilaud.
Prinses Louise
Prinses Louise van Toscane isnofj
steeds op vlilla Toscana in Lindau
(Beieren), waar zij een stil leve\n
leidt. Zij rijdt dikwijls uit met de
oude kamenier, die in haar jeugdi
haar kinderjuffrouw was. Een ge
deelte van het publier neemt geen no
titie van haar. maar sopnnigen groe
ten haar en krijgen dan een vriende
lijken groet tei-ug. Verleden week is
zij voor het eerst in stad gekomen,
om met een dameskleermaak-ster te
spreken. In de laatste dagen gaat zij
ook weer naar de mis. Kortgeleden
is een vergulde wieg uit Salzburg
aangekomen. De veiligheidsdienst!
rondom de villa, die in den beginne
zeer streng was, is nu verslapt Men
was in den beginne blijkbaar nog
steeds bang voor bezoeken van Giron.
Vereenigde Staten
Amerika als Nijver heideland.
Verleden jaar besloot een Engelsch-
man. Mosely gehe-eten,. getroffen door
den vooruitgang van Amerika als nij-
verheidsland, een onderzoek in te stel
len naar de oorzaken daarvan. Hij
noodigde een twintigtal kundige am
bachtslieden uit met hem naar Ame
rika te gaan. De Mosely-commissie,
die zes weken rond is getrokken, heeft
nu verslag uitgebracht. De Engelsche
bladen geven er uittreksels uit en
daaraan ontleenen wij het volgende:
De commissie bevond, dat in Ame
rika de werkman naar verhouding 25
pet. meer verdient dan in Engeland.
,,De geboren Amerikaan", zegt Mose
ly zelf, is beter onderwezen, beter
gevoed, beter gekleed, flinker en on
eindig matiger; het natuurlijke ge
volg is, dat bij beter in staat is zijn
hersenen en zijn handen te gebrui
ken."
De vraag waarom de Amerikaan-
sche werkgever de helft of eens zooveel
loon kan geven als de Engelsche
wordt beantwoord met de bewering,
dat de Amerikaan geleerd heeft zui
niger te werken, en dat vooral door
altijd de beste machines aan te schaf
fen. Hij aarzelt niet een machine af
te danken, als er een betere te krijgen
is. En de werkman ziet in. dat dit
ten slotte zijn voordeel is. Het spaart
hem arbeid uit, er wordt meer ver
diend, er komt meer werk aan den
winkel, en dat komt hem ten goede.
Bovendien zijn Amerika's natuurlijke
hulpbronnen, mijnen water- en spoor
wegen rijker dan in eenig ander land.
Dan is tr het streven naar vereeniging
van de voortbrengers, waardoor alles
zoo goedkoop mogelijk gaat en er
weinig schadelijke concurrentie is.
Niet alleen Mosely maar een der
werklieden zelf zeet. dat de werkman
op den langen duur van de trusts voor
deel heeft.
Een andere reden is, dat de Ameri
kanen rit hun machines halen wat er
uit te halen is Men is daar niet zoo
bang voor slijten als in Engeland.
Een slechte gewoonte in Engeland
vindt Mosely 't ook. om het loon te
verminderen als de werkman een ze
ker maximum heeft bereikt. Dat doodt
den werklust Hij hoopt, dat de
werkgevers het met de vakvereenigin-
gen eens kunnen worden over een loon
voor stukwerk, zonder korting.
De commissie heeft de meening, dat
de Amerikaansche werkman harder
weirikt, meer aanmaakt, zich haast
niet bevestigd gezien. Zoo min von-
dien zij bewijzen on straat, dat in
Amerika het industrieele leven ge-
haas ter, vlugger gaat.
De commissie is overtuigd', diat de
Engelsche werkman van even goede
soort is als de Amerikaan. Men moet
hem echter beter onderwijzen. In ber-
halingsonderwijs vooral is Amerika
Engeland- ver vooruit. En men kibbelt
er niet over den godsdienst op school.
In het machinevak. meent Barnes, kan
Engeland 't tegen Amerika nog wel
houden; en in den scheepsbouw, mee
nen de twee vaklieden in de commis
sie. is Engeland Amerika nog vooruit.
De commissie verlangt voor Engeland
ook een beter en goedkoop werkend!
patentkantoor, opdat den Engelschen
uitvinder zijn uitvinding gewaarborgd
blijve. De commissie is overal in Ame
rika goed ontvangen. Men liet haar
vrijelijk rondzien.
herinenting van de ingezetenen, die
zich daartoe in do openbare lager©
school aanmelden.
Den militairen, die alhier in het
station tijdelijk aanwezig zijn. is van
wege de burgerij een feestavond aan
geboden. De heeren Schoo en Ohm
stede brachten geld bijeen en behalve
het gewone onthaal kon elk militair,
nog een kistje van 100 sigaren ge
schonken wordarii a
Binnenland.
Tweede Kamer.
Tengevolge van zijne benoeming
lot generaal-majoor dier infanterie,
zal de heer Van. Vlijmen moetenaftre-
den als lid der Tweede Kamer voor
het kiesdistrict Veghel. Hij is echter
herkiesbaar.
Wij vestigen bij vernieuwing
de aandacht op ons Filiaal Groote
Houtstraat No 55, waar den ge-
heelen dag behalve Berichten,
Abonnementen en Advertentiën
voor Haarlem s Dagblad orders
worden aangenomen op ALLÉ
Drukwerken, van de kleinste tot
de uitgebreidste.
Levering van Handelsdrukwer
ken desverlangd binnen 24 uur.
Lage prijzen, keurige uitvoering.
Stadsnieuws.
Haarlem, 21 April 1903.
Stukken van den Gemeenteraad
B. en W. stellen voor in begin
sel als plaats voor de vestiging van
een zwem- en badinrichting aan te
wijzen bet Zuider-Buitenspaarne. on
geveer tegenover de Rustenburger-
laan.
Door B. en W. is benoemd
tot onderop zich ter bij de gemeente
reiniging de heer J. W. Mügge, con
troleur bij de politie te Leiden.
Uit de Omstreken.
Hillegom.
In vervolg op ons bericht aangaan
de het ontslagnemen van den ge-'
meenteveldwachter B. de Wreede,
kunnen we thans melden, dat deze)
op zijn besluit is teruggekomen.
Burgemeester en Wethouders dezer
gemeente maken bekend, dat op.
Woensdag'22 April a.s., des namid
dags half vier de gelegenheid zal zijn.
opengesteld tot kosteloozc inenting em
Wij kunnen rnet zekerheid melden,
dat ex-president Kruger in de vol
gend© maand zijn zomerverblijf to
Hilversum zal vestigen; daartoe is
bereids een villa aan den Hoogen
Naar der weg gehuurd. (Telegraaf)
Woensdagmogren is de heer mirv
P. .T. Troelstra met den D-trein van
9 uur *x0 van 't Weesperpoort-station
te Amsterdam, naar Harzburg ver
trokken. De socialistische leider zou
daar. naar wij vernemen, herstel van
krachten gaan zoeken. (Tel.)
Waterstand.
Onder de bewoners van de Vecht
streek circuleert een request aan den
minister van Waterstaat, waarin ge
wezen wordt op den buitengewoon
hoogen waterstand in die streek en
verzocht wordt maatregelen te doen
nemen, om daarin verandering te
brengen.
Stranding.
Gisteren is bij de Oostkaap ran
Texel tegen het Vlak aan den grond
grond geraakt een© van Harlingen
komende stoomboot met zwarte pijp
en twee masten. Schuiten zijn naar
die gtrandingsplaats vertrokken en
aan de bergings-maatschappij is tele
grafisch bericht gezonden. Nadere
bijzonderheden ontbreken tot nog toe.
Hevige brand op Wieringen.
Op Wieringen heeft een hevige brand
gewoed. De hofstede van S. Klein is
een prooi der vlammen geworden.
Het ergste is echter dat de bewoner
en zijn dochter in den rook gestikt
zijn, terwijl die zoon zulke hevige
brandwonden heeft gekregen, dat zijn
toestand hopeloos is.
Zestien koeden, drie paarden en
twintig schapen met hun lammeren
zijn mede verbrande
Ongeluk.
De brugwachters van de brug oven
het Heusdensche kanaal hebben tij
dens een windvlaag een hachelijk
oogenblik doorleefd. Toen zij voor
een stoomboot de brug opendraaiden,
vloog deze door den hevigen wind/
met zulk een kracht open. dat het ge
vaarte over de pal sloeg. De brug
bleef ronddraaien en kreeg een ont-
zettende vaart. Met bijna bovenmen-
ft1" «ft M i i i to J
Vertaald uit het ENGELSCH.
42.
Juist de woorden: U zal hem voor
mij redden, sneden haar als een
scherp mes door het hart. Terwijl
zij daar stond, omhelsd! door Dorothy
greep haar hand het gevest van de
dolk, die zij nu onder haar mantel
droeg; maar neen! .Het zou allee in
de war sturen. Er was zoeten wraak
te wachten.
En toen. eer zij er op bedacht was,
raakten de zachte lippen van Dorothy
haar wang en voelde zij haar warme
liefkozing.
Eén oogenblik dacht Patience
Burnside. dat hare krachten te kort
zouden schieten, dat haar zelfbeheer-
sching haar zou begeven, en men
zou ontdekken, wie zij eigenlijk was,
maar met bovenmenschelijke inspan
ning beheerschte zij zichzelf, en Do
rothy omarmende, kuste zij haar
wild en hartstochtelijk.
Ja! zei ze, laat deze kus het
zegel zijn op een verbond tusschen
ons beiden. En toen stootte zij plot
seling Dorothy van zich af en zei:
Luister! daar komt hij weer.
En bij die woorden hoorden zij het
ritslelen van de blaren, zij gingen
vanéén en Maunsell stond voor hen.
De weg is gemakkelijk te vinden,
zei hij; de wachten zijn rechts en
links verdubbeld, maar dit gedeelte
wordt maar door één schildwacht
bewaakt en hij staat bij die poort.
Toen hij zich omkeerde stak ik de
open plek tusschen hem en het bosch
over, en zocht den weg naar dé iepe-
boomen. Zij staan, zooals u zei,
maar een honderd passen van de
muur af. Ik kwam zooals ik ging,
alleen nog wat gemakkelijker, want
een pummel van een schildwacht is
zeer zortgeloos ten opzichte van zijn
plicht. Het is die ijdele dwaas Hop
kins, ik vrees dat hij bezig is zijn
eigen strop to maken.
Job Hopkins! riep Dorothy uit
D,e Hemel is met ons. Hij is aan onze
zijde. Hij is onze vriend.
En onze zijde is gedeeltelijk ook
met hem, want als ik mij niet bedrieg
is uw kamenier bezig hem van zijn
plicht af te houden, zei Maunsell,
eenigszing boos.
Dan zijn we veilig, zei Dorothy
end.
"Vólkomen veilig. Met die woor
den viel Patience hen in de nede, en
toen naar boven wijzende: Maar kom!
de maan staat al boog aan den He
mel, en ik moet nog een heel eind
loopem.
Dat was waar, de schemering had
volkomen plaats gemaakt voor den
helderen maneschijn. Spoedig zou 't
bijna zoo halder als op den dag zijn,
en zelfs nu van uit de schaduw van
de muur, waar' zij stonden, zagen zij,
dat de omtrekken van de boomen
vorm en substantie aannamen en
dat die nevelachtige schaduw van
Coombe Royal langzaam duidelijker
werd, dat ten laatste het groote ge
bouw klaar en duidelijk uitkwam,
terwijl van de transen van den Toren
het krassen van de uil' klonk als wel
komstgroet aan de koningin van den
nacht.
Kom, zei Meunsell, het is tijd
om te handelen. Er resten ons nog
nauwelijks vier uur.
Gezamenlijk ging het drietal terug,
steeds in de schaduw van de muur,
zach(t en .behoedzaam voorwaarts
gaand. Toen zij Kenalm's Toren be
reikt hadden, keerde Patience, die
wat vooruit geloopen had, zich om en
bleef staan.
Ik moet eerst gaan en alleen, zei
ze. Neen! niemand zal het mij lastig
maken; ein nu goeden avond, tot mid
dernacht.
j Zij had haar muts over haar hoofd
getrokken, en hield de plooien met
ééne hand vast, terwijl ze sprak. Bij
die laatste woorden ging zij vlug
naar de deur, de uitgestoken hand
I van Dorothy over het hoofd ziende,
en het volgend oogenblik was zij ver
dwenen.
Het is een vreemd meisje, zei
Dorothy: zoo nu en dan ben ik bang
voor haar, maar...
Zij en zij alleen kan Harden nu
redden, zei Maunsell ernstig. Hij had
ook een paar uur geleden de bijzon
der zenuwachtige opgewondenheid,
waaraan Patience Burnsidie ten prooi
was, opgemerkt, en hij had zijn eigen
conclusie getrokken. Ofschoon zij op
waarheid gegrond waren, had hij het
toch mis, hij dacht dat PatienceBurn-
side zich een groote opoffering ge
troostte, terwijl inderdaad haar hart
dorstte naar de wraak, waarvoor zij
zich zooveel moeite gaf.
En nu zij weer samen waren, ver
viel Maunsell opnieuw in zijn stijve
en voorname houding.
Freule, zei hij, ik verzoek u nu
Harden te waarschuwen. Hij zweeg
een oogenblik en ging toen voort: Wij
moeten elkaar even ontmoeten, al is
het maar voor een paar minuten. Me
dunkt, het is hier veilig; ik zal bij
de fontein op heen wachten.
Ik zal hiet hem zeggen, zei ze,
en toen plotseling hoogst ernstig:
Kolonel Maunsell, denkt u, dat
alles goed zal gaan? Zeg het mij? Ik
wil zoo graag weten wat u er in het
diepst van uw hart van denkt.
Zij keek hem aan met schitterende
oogen vol verlangen, maar die vraag,
de hoop, de liefde, die uit die oogen
straalden niets van dat alles was
voor hem. Wat zou hij er niet voor
geven, als het hem betrof? Het was
tweemaal een menschenleven waard.
Dat alles beheerschte zijn hart, maar
wat van zijn lippen kwam klonk heel
andei's.
Alles zal goed gaan. Er zal ech
ter nog heel wat te doen zijn en ik
zal hier wezen om te helpen. Ik ga
niet weg, voordat alles voorbij is; en
ga nu heen en zend hem bij mij.
Hij keek haar na, terwijl zij weg
ging, toen keerde hij zich langzaam
om, wandelde naar do fontein en ging
op een hoek van het bassin zitten.
Hij begon zich te verdiepen in de
gebeurtenissen van die laatste dagen.
Hij had zijn carrière weggegooid en
misschien ook zijn fortuin en zijn
levetn, waarvoor? eigenlijk voor niets
meer dan een droombeeld. Hij zou
nooit den prijs winnen. Hij wist dat
nu en toch was hij hier, zoo noodig
bereid om te sterven, om den ander tq
redden, ofschoon hij wist, dat hij het
niet waard was om hem to redden
voo,p haar.
Het was voor hom een weldaad,
grooter dan fortuin of leven. Maar
toch, waarom zou hij het eigenlijk
doen? Hij had maar alles aan zijn
beloop te laten en dan...l
Hij stond op en richtte zich in zijn
volle lengte op, zijn norsch gelaat
doodsbleek door innerlijken strijd.
Tweemaal deed hij een paar stappen
naar de deur van don toren en twee
maal ging hij weer terug, toen kwam
zijn betere natuur weer boven, zijn
steiik, goed hart had overwonnen.
Ik zal hem redden, mompelde
hij beslist tot zich zelf, als een mensch
daartoe in staat is, zal ik hem red
den.
En toen stond' hij te peinzesn bij de
fontein, en keek naar het water, dat
klaterend terugviel in het bassin,
daarin teere golfje® vormend van zil
ver en goud.
