NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Orukwerken.
Liefde en Haat.
20e Jaargang
Dinsdag 28 April 1903.
No. 6082
DAGBLAD
Abonnementsprijs
Voor Haarlem per 3 maanden. 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.021/»
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37Vi
de omatreken en franco per post. 0.45
Ad.vertentlën a
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Zuider Bul&enspaarne No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgavo der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Aboaxunenien en AdvartentiSn worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad versohljnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland:
Générale de Fublicité Etrangère G. L. BAD BE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3 Ibis Faubourg Montmartre.
Düt nummer öeaiaat ufit
zes foaadzajdera.
Haarlem's Dagblad vau 28 April
bevat o. a.:
De Macedonische kwestie, Met
geval Hüssener in den Rijksdag,
Frank v. d. Goes voor de Amst.
rechtbank, De Kethel-polder over
stroomd, Afd. Haarlem N. 0. G.,
Courses te Woestduiu.
Öfücieeie Berichten.
ONBEWOONBAARVERKLARING.
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van Haarlem brengen, ter-vol
doening aan het voorschrift van art.
197 der Algemeene Politieverorde
ning voor deze gemeente, tei* open
bare kennis, dat door den Raad der
gemeente bij besluit van 22 April j.l.
No. 14, is verklaard, dat het perceel
aan de Noorden Schoolsteeg No. 15
alhier, toebehoorende aan A. Misset,
ongeschikt tot bewoning is.
Haarlem, 25 April 1903.
Burgem. en Weth. voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Buiteolandsch Nieuws
Duitschland.
Het geval Hüssener in den Rijksdag.
In den Rijksdag is Zaterdag geïn
terpelleerd over liet geval Hüssener.
Hüssener is, zooals-men zich herinne
ren zal, de adelborst, die te Essen den
artillerist Hartmann doodstak, toen
deze, eenigszins aangeschoten, hem
zonder groeten voorbijliep, waarop
een twist volgde tusschen den officier
en den soldaat.
Lenzmann. van^ die vrijzinnige
volkspartij, noemde het geval ..de
vloekwaardige daad van een bengel",
en verlangde een algemeen verbod van
het dragen van wapens buiten dienst,
Het dragen van wapens huiten dienst,
zeid'e hij. dient tot niets, het i.s slechts
een offer aan de ij delheid.. Bebel on
dersteunde dezen eisch. Dergelijke
schandelijke voorvallen zouden, zeidie
hij. eerst ophouden als met het gehee
le stelsel van het militarisme gebroken
werd. De daad van Hüssener is niets
anders dan een ergerlijk gevolg van
bet stelsel, en aan dat stelsel is de re
geering medeplichtig.
Deze woorden lokten verzet uit bij
den nationaal-liberalen afgevaardigde
Paasche Bebel had schromelijk over
dreven. vond hij; er was hier slechts
sprake van een uitzondering. (Hevige
protesten bij de sociaal-democraten)'
De vraag van liet verbod om, tijdens
verlof, de wapenen te dragen, moest
ernstig overwogen worden, doch kon
zóó maar niet worden afgedaan. Een
echt soldaat zonder wanens kon hij
zich niet goed voorstellen.
Wat een kleingeestige opvatting!
riep Ledebour. En Gröber. van het
centrum vroeg of Paasche dan den ma
rine-matroos. die thans reeds ongewa
pend is, als hij verlof heeft, geen echt
soldaat vond. Gröber eischte dat aan
de bepalingen op het gebruik van
wapens zoo streng mogelijk de handl
gehouden zou worden
Vice-admiraal v Tirpitz was nu aan
het woord, om de sprekers te beant-
woorden. Hij had. zei.de hij. geen
woord "an verontschuldiging voor die
schandelijke daad. Ten aanzien van
Hüssener had de minister intusschen
vernomen, dat er vroeger reeds ern
stig sprake geweest was van het ont
slag van dien officier; men had het
echter nog eens met hem willen pro-
heeren. Hüssener was altijd lomp ge
weest tegen zijn ondergeschikten, en
zijn kameraden hielden niet van hem.
Nog voordat hij met verlof ging. was
hem op 't hart gedrukt, dat hij geen
ondergeschikten wegens overtreding
van de voorschriften or het groeten
ter verantwoording moest roepen. Er
kon dus geen sprake van zijn. dat, het
stelsel 'bij dit geval betrokken was.
Dat wordt overigens ook bewezen door
de bestaande voorschriften op de be
handeling van dronken militairen:
nadlrukkelijk wordt aan de officieren
ingeurent dat zij tegenover dronken
ondergeschikten alles vermijden moe
ten wat aanleiding zou kunnen ge
ven tot insubordinatie.
Nadat de c entrum s-afgevaardigde
Bacheni nog aangedrongen had1 op een
juister en uitleg van de voorschriften
op het gebruik van wapens (dat was
een zaak van de rechtbanken, ant
woordde de minister) was het geval
afgehandeld.
Italië.
Oproer van werkeloozen.
Te Galatina (in Apulië) moet de toe
stand reeds sinds geruimen tijd erbar
melijk zijn. Vruchteloos wendde het
gemeentebestuur zich tot de Regee
ring om arbeid voor de vele werkloo-
zen. De stedelijke kas was leeg. en ook
met den besten wil stond men dus
machteloos tegenover de ongeveer 40UÜ
werkloozen. Toen nu Zondagmiddag
brood werd rondgedeeld, ontstonden er
zeer ernstige onlusten.
Men schreeuwde: ..Weg met de po
litie! Wij willen geen aalmoezen trek
ken!" Tweehonderd man rukten naar
het station en begonnen de telegraaf
draden te vernielen. Tevens werd een
aanval beproefd op het telegraaf-kan-
toor. dat met steenen gebombardeerd
werd. Toen politie en gendarmerie
verschenen, begon men ook hen met
steenen te werpen.
Tegen twee uur begon de toestand
wat te l edaren, daar de oproerstokers
in de meening verkeerden dat de tele
grafische gemeenschap met Lecce ver
broken was. en zij hadden dus hun
doel indruk te maken op 't gemeen
tebestuur bereikt maar zij vergis
ten zich! De prefect va,11 Lecce had
soldiaten gezonden, die des namiddags
te zes iur aankwamen. De menigte
vloog op den trein aan om te beletten
dat de soldaten uitstapten. Toen werd
geschoten. Men klauterde toen op de
daken en balkons, en bombardeerde
van daaruit ..den vijand".
Toen de soldaten eindelijk in de
stad1 kwamen, verzamelden zich de
van het station komenden achter hen.
zoodat zij van twee kanten werden
aangevallen Eerst vuurden zij, als
waarschuwing. in de lucht, maar toen
de woedende menigte steeds meer op
hen aandrong werd 't treurige ernst.
Een man werd gedood, en dertig zijn
gewond. Toen trad de kalmte eindelijk
in Dertig personen werden gevat.
De ,,Giornale d'Italia" die een en
ander mededeelt voegt er aan toe. dat
die heerschende werkloosheid ook te
Mesagne het uitbreken van ernstige
onlusten doet vreezen.
De Duitsche Keizer zal bijna dade
lijk na den koning van Engeland
Rome bezoeken, gelijk men weet. De
aankomst is bepaald op 2 Meide
Keizer wordt ontvangen met hetzelfde
ceremonieel als koning Eduard. Den
3den Mei is er gala-diner ten hove
en. 's avonds weer gala-voorstelling in
het Argentina-theater. Den 4en re
vue der troepen en militair gala-maal
ten paleize den 5den bezoek aan het
klooster Monte CassLno, '3 avonds bal
en verlichting van den Palatijnschen
heuvel. Den 6den eindelijk lunch bij
de koningin-moeder Margherita,
waarna het vertrek volgt. Wan
neer de keizer naar den Paus zal gaan
is nog niet bekend
De Duitsche kolonie te Rome had
een groot feest op touw gezet in de
hoop, dat de beide Duitsche prinsen
van Napels komende te Rome zouden
uitstappen. Maar zij zijn, doorge-
'spoord naar Florence om vandaar
met hun vader naar Rome te gaan.
Tarfeije.
De Macedonische kwestie.
De twee gevechten waarvan mel
ding is gemaakt, hebben onderschei
denlijk plaats gehad ten noorden van
Prilep, in het wilajet Monastir, bij
het dal van de Tsjerna Ricka, dat
aan gene zijde van de Vardar eau
voortzetting is van het Bregataica-
dal en zich tot Bulgarije uitstrekt.
De twintig Turken, dte gesneuveld
en gewond zijn, zijn voor het groot
ste deel weer door dynamietb ommen
getroffen. Het andere gevecht had
plaats te Petrisj, in het wilajet Salo-
niki, tusschen Seres en de grens.
Hier was het doel den dood te
Stsjerbina, de soldaat Ibrahim, niet
terechtgesteld. Men schrijft dat toe
aan vrees van den Padisjah om de
Albaneezen nog meer te prikkelen.
En dat terwijl er reeds een gerucht
loopt van een aanslag, die beraamd
zou zijn tegen den Russischen consul
Machkof van Uskub, die op het oogen-
biik den post van wijlen Stsjerbina
waarneemt. Er wend zelfs al verteld,
dat Machkof reeds door een Albanees
gewond was, maar dit wordt nu te
gengesproken.
De Russische consuls staan er ove"
rigens geen van allen plezierig voor
in Turkije. Want terwijl de Albanee
zen het op Machkof en anderen voor
zien hebben, omdat zij als de be
schermers bij uitnemendheid der Ser
vices gelden, heet het dat de Macedo
nische comité's de andere Russische
consulaire vertegenwoordigers naar
het leven staan, omdat deze in hun
rapporten de Bulgaarsche handels
agenten" beschuldigen met de op
standelingenbenden te heulen.
De Sultan, de Porte en een aantal
diplomaten hebben weer een nieuw
middel bedacht om den opstand te
breidelen. Zij hebben namelijk het
Bulgaarsche exarchaat in den arm
genomen en het verzocht door de
geestelijkheid te beproeven, de Mace
donische comité's te bewegen de ben
den uitéén te doen gaan en de anti-
Turksche propaganda te staken. Een
verzoek dat wel van weergalooze naï
viteit getuigt!
Maar er is een andere factor, die
wèl invloed zou kunnen oefenen. Van
verschillende kanten wordt n.l. vol
gens het Weensche K. K. TeL Koitr.
iiioi' YVC1.3 UC11, U'UCi utu uuua rS -ii ji, i
wreken van het Macedonisch opstan- ,ur-, ,®ricat, dat hek d'en heeren op-
delingenhoofd Saef, den man, die het sUmdehngen aan wapen». munitie en
vooral op den spoorweg Konstanti-1 begint te mankeeren. Dót zou
nopel—Saloniki—Monastir gemunt inderdaad een tastbaar voordeel voor
- - - - deu Turk zijn!
China.
Rusltnd's plannen.
Met vasten tred gaat Rusland voort
op dien weg naar 't ideaal; de hege
monie in Azië. Engeland: gevoelt, hoe
zijn Indische macht steeds meer be
dreigd wordt; gevoelt dat dë groote
had. Hier zijn 50 Turken gesneuveld
en 25 gevangen gemaakt, maar weer
I09 gelaten. Hun wapenen zijn na
tuurlijk achtergehouden. Hun aan
voerder werd' uitgekleed en moeder
naakt op het veld achtergelaten.
Meer zorg dan de opstandelingen
echter blijven de Albaneezen inboeze
men, hoewel Omer-pasja gereedstaat
hen met een groote macht op 't lijf j worsteling in de toekomst niet kan
te vallen. Man vreest te Belgrado, j uitblijven; doet alles om Rusland's
hoe zeer de Turken het ook trachten y°°rtdringen te belemmeren. Maar 't
te verheimelijken, hoe langer zoo i13 vrucbteloos. De Russische taktiek is
meer voor een algemeienen moord opevfn s jm bedachtzaam. Van ..re
de stamgenooten in Oud-Servië. DiepouT sauter is zijwaar
vrees is niet ongegrond, als men ver- .m°est
neemt, wat de Albaneezen aan de®ehJk uit Mantsjoerije
commissie dier oelema's hebben vei^ 9^in'e^c^® r0°"
klaard. Deze hebben zij namelijk J1l?i l H ,a,1(i,ekgebief d,uur*
medegedeeld, ..dat zij niet zullen dul-1 SS^°nhLer aanle>dl?*
den dat de Sultan hen verkoont en (tot Engeland s bittere ergernis)
flat af nen verKoopi en- nieuwe troepen op Chineesch gebied
1S^!SSL o5Uh zend«*>- D® Oost-Aziatische
de jgxaours of de christenhonden, bemdgenooten moesten 't lijdelijk aan-
gelijk de Mohamedaan pleegt te zeg- zjeBi
gen op te offeren en hun hervor- Thans wil Rusland, het kiezen van
min gen op te leggen; dat zij dan tocheindelooze uitviuchten
verder onuoo-
vau te voren de Serviërs zuUen uit- di„ oordeelend. open kaart spelen,
roeien en zich tegen de Turken zelf zijn invloed en macht in Mantsjoerij©
tot hun laatsten droppel bloed zullen voor goed vestigen: daar aan 't eind-
verzetten, omdat zij den dood verkie-:punt van de groote Siberische lijn,
zen boven een leven, waarbij zij be-de vrije hand hebben Rusiand voor_
roofd zouden zijn van hun onafhan- zjet. dat hetzij Japan of Enceland
kelijkheid en bun eeuwenoude vrij
heid."
Het lijkt er inderdaad wat op of
zich daar nestelen zal en wenscht dit
te .beletten
Daarom heeft het aan China deze
men zich te Konstantinopel door dezevoorwaarden met betrekking tot Mant-
dreigende taal laat imponeeiën, want sjoerije gesteld. Geen havens of ste-
nog steeds is de moordenaar van den in Mantsjoerije zullen meer voor
den vreemden handel worden open
gesteld. Geen nieuwe consuls mogen
verder worden toegelaten. Geen vreem
delingen. behalve Russen, zullen open
bare betrekkingen mogen bekleeden.
De oestuursinrichting blijft, zooals
die nu is. De invoerrechten der haven
van Niu-Tschwang komen aan de
Russisch-Chineesche Bank. Een ge
zondheidsraad, onder Russische con-
tröle. zal worden ingesteld. Rusland
zal telegraaflijnen aan alle Chinee-
sche lijnen in Mantsjoerije kunnen ver
binden. Geen gebied tot Mantsjoerije
behoorend. mag aan eene andere mo
gendheid vervreemd worden.
Thans is 't aan de EngelschJa-
pansche alliantie om zich tegenover
deze inderdaad indrukwekkende
elschen van Rusland te doen gelden.
Ze zijn gesteld ails conditiones sine
qua non" voor de ontruiming van het
Chineesch gebied .Doch na de ontrui
ming is 't land zeker niet minder Rus
sisch dan tevoren, bukt China voor de
Russische conditiën!
Wü vestigen bij vernieuwing
de aandacht op ons Filiaal Groote
Houtstraat No 55, waar den ge-
heelen dag behalve Berichten,
Abonnementen en Advertentiën
voor Haarlem s Dagblad orders
worden aangenomen op ALL£
Drukwerken, van de kleinste tot
de uitgebreidste.
Levering van Handelsdrukwer
ken desverlangd binnen 24 uur.
Lage prijzen, keurige uitvoering.
Stadsnieuws.
Haarlem, 27 April 1903.
D© volgende motie is verzonden
aan den gemeenteraad:
„De afdeelimgen der Christelijke werk
lieden-ver een iig i ngen P atr imoniu m,
„Christelijke Nationale Werkmansbond"
R. K. Volksbond en „Maarten Luther",
in wettige vergadering saaingekomen,
brengen hulde aan het stedelijk gezag
voor de uitnemende wijze, waarop zij de
orde heeft gehandhaafd, voor de toezeg
ging, die zij heeft gedaan, om te willen
zorgen dat zij, die werken wilden, ook
daartoe in staat zijn gesteld geworden,
en voor de loyale wijze, waaróp zij die
toezegging heeft willen vervullen.
„Zij bidden het Gods onmisbareai ze
gen toe en hopen, dat het nog lang mo
ge werkzaam blijve to.t heil en weistand
van onze goede stad en haar burgerij.
neq dagelijks van voedsel te voorzien.
Het aantal rechthebbenden op steun is
377 gehuwden; 161 ongehuwd en en 925
kinderen.
Gebroken. Zondagmiddag om
streeks 5 uur reden eenige personen int
een wagentje, dat met een paard bespan
nen was. Door de zwaarte brak het
achterwiel en c(lie inzittenden vielen
op de straat, zonder zich evenwel te be-
zeereu.
Paard en kan- werden naar een stal ge
bracht, zoodat al'les nog goed afliep.
Steun toegezegd. In eene spoid-
eïischend'e vergadering der S. D. A. P. cp
Zaterdagavond werd besloten f 200 uit te
tr.-i ken voor het comité voor steun der
uitgestotenen; de Katoen bewerkers, or-
eeniiging stond haar geheele kas t 'i9.4lj,
af, terwijl nog vele hooge bedragen In
kwamen; zoodat de eerstvolgende uitkee-
ring grooter zal zijn dain de vorige.
Naar wij vernemen wordt ook dc ir
verschillende ingezetenen steun ver
leend, door de kinderen der uitgeslote-
N. 0. G.
In het Nutsjsebouw had Zaterdag
avond eene vee-gaderimr plaats der af,
deeling Haarlem van het N. O. G.. Be,
halve bet bestuur waren een zeven
tiental leden aanwezig.
De agenda bevatte 0. a. de volgende
punten: Behandeling van de vraag:
,,Is het wexisoheiijk. dat onze af dea
ling blijft bestaan?"; bestuursverkie
zing (indien de vergadering besluit da
afdeeliug niet op te beffen.)
De vergadering werd gepresideerd
door den beer Swart. hoofd der 2a
Doopsgezinde school.
De VOORZITTER opende de verga,
dering en sprak er zijn leedwezen over
uit dat nog zoovele leden afwezig wan
ren. niettegenstaande de belangrijk
heid! der punten, diie aan de orde kwa
men.
Hij licopte dat dë leden ernstig het
te nemen besluit omtrent de afdeeling
zouden overwegen.
Daarna werden de notulen der vori
ge bijeehkonist gelezen en goedge
keurd.
Alsua kwam punt 2. betreffende da
vraag ..Is het wenschelijk dat onze
af deeling blijft bestaan?" aan de orde.,
De VOORZITTER zeide dat den aan
wezigen de motieven, die het. bestuur
tot bet doen van dit voorstel hadden,
geleid, voorzeker wel bekend waren.
Plet is i-npleizierig. dat het aantal le
den steeds zoo weinig belangstelling
toont, zoodat bet bestuur de zaken;
niet kan afdoen, waarom het me eren
de el der bestuursleden geen roeping
meer gevoelt om aan te blijven.
Alle vea-gadetringen, door het be
stuur uitgeschreven, waren bezocht
door slechts resp. 18. 12 en 10 leden.
En op die vergaderingen kwamen
vaak belangrijke punten aan de orde.:
Dit getuigt van de weinige belangstel
ling der leden voor het N. O. G.
De beer SEVKNHUYSEN meent dat
waar van de 70 leden slechts 17 aan
wezig zijn. geen besluit kan worden
genomen. Voorts meent spr. dat het
wenschelijk is dat de afdeeling be
houden blijft en acht het 't beste, dat
aan alle leden schriftelijk de vraag
zal worden gesteld: of het wenschelijk
is dat de afdeelins1 blijft bestaan.
Spr ziet de toekomst voor het L.
O. donker in. Daar de afd. nog krach
tig is en goed kan werken, acht spr.:
het bepaald in het nadeel van het L.
O., wanneer de afd werd opgeheven.
De Bond van Ned. Ond. heeft niet
de algemeene sympathie; aan een
adres van het N. O. G wordt meer
waarde gehecht dan aan een van den
Bond.
De VOORZITTER wijst er op dat
het voorzeker in 't belang der leden
is, dat het bestuur nu en dan bij d©
openbare machten optreedt. Meerma-
len is dit dan ook geschied De laatste
S?® saSïi»É«» 8».
Vertaald uit het ENGELSCH.
47)
Hij keerde zich om; maar meteen
sloegen de paarden achteruit en stei
gerden. De teugels ontglipten hem en
de bruine snoof en galoppeerde weg;
maar intusschen had een gestalte zich
van den grond opgericht en hield) den
vos vast. terwijl een ander met ge
trokken zwaard naast hem kwam
staan, en een stem op somberen toon
uitriep:
Mr. Burnside, gij zijt mijn ge
vangene! Ik neem u gevangen in naam
van den Lord-Protector
Hij gaf geen antwoord', maar bleef
onthutst en als bedwelmd staan.
Zijn hoed was afgevallen en het
maanlicht viel op zijn grijs haar en
bleeke, magere gelaatstrekken, zoo
mager en bleek, dat het hart van
Rock er door bewegen werd; maar
op dat oogenblik klonk de schorre
stem van Manley vol minachting voor
den gevangene Priester van Baül!
Verrader van uw volk! Zie, de vurën
daarbeneden zijn voor u aangestoken
en gij zult nu in een onbekend land
komen.
Maar een sterke hand stootte hem
achteruit en diep en gestreng klonk
de stem van Rock:
Terug, zei hij, terug, en zwijg.
Gij vergeet waar uw plaats is. Laat
het paard los, het is niet noodig en
dan geen woord meer.
Manley deinsde terug voor dien
blik en de toornige woorden van
deen Kornet, die zich tot Burnside
wendde.
Mr. Burnside, zei hij, en zijn
stem klonk vriendelijk, eigenlijk is
het niet het werk van een soldaat dat
mij nu is opgedragen, ik wenschte,
dat er een ander mee was belast;
maar Zijn Hoogheid wacht ons daar
ginds kom!
En Burnside bij den arm nemend,
leidde hij hem voorwaarts, Burnside
nog zwijgend en zonder weerstand te
bieden. Slechts eenmaal kermde hij:
Mijne dochter Patience!
Vrees niet! zei de Kornet, haar
zal geen kwaad overkomen, en
Maar hij stotterde en bedwong
zichzelf. Hij wilde bijna zeggen dat
ook Burnside geen kwaad zou over
komen, maar wie wist wat de Lord
Protector van plan was?
Langzaam bi'acht Rock zijn gevan
gene langs het smalle open pad tot
dat zij de hoog met klimop begroeide
muur van den rozentuin bereikten, en
toen kwam er een gestalte uit de
schaduw naar voren en naderde hen.
Het was Pride.
Heb je den man, Rock? zei bij
op zachten toon; en het antwoord
'luidde:
Hier is hij, Kolonel.
Goed! Zijn Hoogheid kan hem
nu niet gebruiken. Houd hem intus
schen in de schaduw met twee man
om hem te bewaken.
Jij en Manley zijn ergens anders
noodig.
Rock deed wat hem bevolen werd,
en voegde zich toen bij de anderen.
Bij den hoek van den muur bileven
zij staan, en Rock, die vooraan liep,
ging behoedzaam den hoek om. Vlak
voor hem was de oprijlaan met zijn
twee torens in den stroom maan
licht voor de poort stond een schild
wacht met geweer op schouder, tu
rende in het bosch. Het was Job
Hopkins en in de oogen van Rock
flikkerde een kwaadaaidig licht, toen
hij aan zekere gebeurtenissen dacht
en hoe hij den knaap zou doen boe
ten voor zijn lichtzinnigheid. Hij was
nu geen dertig pas van hem af in
het heldere maanlicht en de lummel
zag niets; maar stond daar te droo-
men voor ieders aangezicht als een
houten beeld!
Maar als men alles wist,: dan kon
men Job excuseeren. Afgescheiden
van het feit, dat hij daar ai eenige
uren stond dank zij Rock's maat- i
regelen was zijn gemoed vervuld'
van droefheid. Want dieaizelfden
avond hadden Polly Maple en hij
voor altijd afscheid van elkaar ge
nomen, op haar eigen voorstel en zij
had daarbij iets door laten scheme-
m over zekeren Gideon, wat Hop
kins' bloed deed koken van woede en
zijn hart van jaloezie verscheurde.
Bovendien was dit allies vermengd
met zeker gevoel van trots, want dien
•avond had Polly zichzelf als beloo
ning uitgeloofd, wanneer Hopkins
eenvoudig deed of bij niets zag van
hetgeen voorviel en Harden liet pas-
seeren. En tot zijn eer zij het gezegd,
Job Hopkins had geweigerd. Polly
vleide en flikflooide, maar Job hield
zich flink.
Eindelijk begon zij te dreigen en 't
lier inn ©rien aan Gideon had Job in
woede doen ontbranden, een woede,die
hem kracht gaf het uit te houden.
Hij deed een keuze de keuze van
een man.
Meisje, zei hij, ik heb je harte
lijk lief; maar omdat ik dit aan mijn
zijde draag, en hij greep het sta-
leii gevest van zijn zwaard kan ik
niet neen kan ik niet.
Bij het witte maanlicht keek zij
hem aan en had hem lief om zijn
kloeke eerlijkheid, beminde hem zoo
als zij nooit te voren bemind had, en
toen speelde zij haar laatste kaart
uit eu dreigde hem. Dat was te veel.
Gleek en ernstig keerde bij zich tot
haar: Je wilt mij verleiden,
schaam je wat! zei hij. En als je
dan wilt scheiden, ga in vrede, en
laat er voortaan niets meer tusschen
ons bestaan, zooals je zelf zegt
Had Job maar geweten, dat hij vol
komen en roemrijk overwonnen had
en dat Polly één oogenblik bevend
van plan was toe te geven, en hem
vergiffenis te vragen. Het volgend
oogenblik keer de ZD hem den rug toe,
ging heen zonder een woord, met
trillende stem neuriënd, maar met
oogen vol tranen.
En Job! Hij vervloekte de listen en
dubbelhartigheid vou vrouwen in het
algemeen en van Polly in 't bijzon
der en dankte God, dat hij van haar
bevrijd was, en toen welde uit uet
diepst van zijn hart alle liefde op en
tegen wil en dank ontsnapte hem een
zucht, die zijn kloeke lichaam deed
beven, terwijl hij daar op zijn post
stond, hij voelde zich den ellendig--
ste aller mannen en totaal verloren-
Zoo jong en lummelachtig als hij;
was, wist hij toch heel goed, wat het
zeggen wilde lief te hebben even op
recht als een of anderfe gentleman
met fijne kanten lubben, en zoo stond
hij daar uren achtereen met gebro--
ken hart, onverschillig voor alles,,
enkel denkende aan dat eene, dat
voor hem meer waard was dan
leven. Daar kwam Rock te voor
schijn in het licht.
Hei! hei! grinnikte hij; de cel
staat al voor je open en misschien
wacht dan de strop.
De schildwacht hoorde een hardeü)
voetstap. Het volgend oogenblik bad
hij zich omgedraaid en de karabijn
aangelegd.
Halt! zei hij, of ik geef vuurl
En zij zagen den rooden gloed van
dc lont glinsteren op de loop, toen
lüj op hen aanlegde.
Maar een strenge, schorre stem, die
Job tot op bet gebeente verkilde, liet
het bevel hoor'en:
Houd op, en kijk uit! Ik ben hetl
(Wordt vervolgd).
