NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meestgfeieren Dagblad 1st Haarlem en Om&creken.
Liefde en Haat.
20e Jaargang
Woensdag 29 April 1903.
No. 6088
HAABLEBTS DAGBLAD
Atoonnementsprlls
Voor Haarlem per 3 maanden. f 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 8 maanden 1.30
Franco door het geneste Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers 0.021/*
Gsïlli88treerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.371/»
de omstreken en franco per post. 0.45
-A-dveartentiën
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Adverterïtiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zolder Buitenspaarsae No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster, DirecteurJ. C. PEEREBOOM.
en AdvartsmtiëOi worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
Reclames betreffend® Easdeï, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks* b&hatwó op Zon- en Feestdagen*
Hoofdagenten voor hel Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. BAVBE CoJOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 29 April
bevat 0. a.:
De Macedonische kwestie, De
nederlaag in Somalilam), De door
braken bij Kethel, Eeu Haarlemsch
Tooneelgezelschap.
Officieele Berichten.
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van HAARLEM brengen ter
openbare kennis dat door hen is ont
vangen eene bekendmaking van
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Schoten, dat ter secretarie
dier gemeente ter inzage ligt een ver
zoek met bijlagen van K. J. van Wel-
senes te Schoten om vergunning tot
het oprichten eener broodbakkerij
aan de Reitzstraat, hoek Generaal
Cronjéstraat in de gemeente Schoten
kadastraal bekend in Sectie B No.
1759.
Op Maandag, den 4en Mei, 1903, des
voormiddags te elf uren, zal ter Se
cretarie van Schoten (Bakenesser-
gracht No. 79 te Haarlem) gelegen
heid bestaan om bezwaren tegen dit
verzoek in te brengen en deze monde
ling en schriftelijk toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij. die be
zwaren hebben, kunnen gedurende
drie dagen, voor het bovengemelde
tijdstip op de Secretarie der Gemeente
Schoten kennis nemen van de ter
zake ingekomen schrifturen.
Haarlem, den 25en April 1903.
Burgem. en Weth. voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Buitenlandsch Nieuws
Engeland.
De nederlaag in Somaliland.
Het bericht van de nederlaag van
kolonel Plunkett in Somaliland heeft
in Engeland een verpletterenden in
druk gemaakt. Want men begint nu
in te zien met hoeveel opofferingen
aan menschenlevens en geld het doel
van dezen veldtocht door waterarme
woestenijen, de vernietiging van den
Moellah, gepaard zal gaan
Daarbij komt, dat de veldtocht in
Somaliland zich nooit erg in de sym
pathie van de Engelschen heeft mo
gen verheugen. Die veldtocht werd
het departement van buitenlandsche
zaken,, zooals lord Lansdowne in het
parlement mededeelde, opgedrongen,
door den eerzuchtigen Engelschen re
sident; zooals uit de mededeelingen
van lord Lansdowne bleelc was net
departement niet. of slecht op de hoog
te gehouden. De Moellah dien men in
Engeland nog steeds den bijnaam ,.de
gekke Moellah" geeft blijkt niet zoo
gek te zijn. als kolonel Swayne zich
dat wel voorstelde. Hii heeft nu reeds
tweemaal den Engelschen een ontzet
tende, nederlaag toegebracht; en on
danks 1 et ontzet van de colonne-Cob-
be door generaal Manning is de toe
stand sr nog hoogs» ernstig. Tot ont
zaggelijke middelen zal Engeland
waarschijnlijk de toevlucht moeten
nemen, om de Somalis te onderwer
pen.
,,In plaats van den Mahdi te achter
volgen ir de waterlooze woestenij had
den de Engelschen beter gedaan zegt
de Voss Ztg.. om hun economische en
militaire' positie te versterken door
den aanleg van een spoorwef naar
I-larrar in Abessynië. Zij kunnen op
■dit punt een lesje nemen van de Fran-
ëchent, die dn Djibouti met groote.
krachtsinspanning een spoorweg naar
I-larrar aanlegden, die zijn voleindi
ging nadert. Indien deze verbinding
met Abessynië gereed is dan is het
Britsche protectoraat in Somaliland,
welks verdediging tegen den Moellah
reeds schatten heeft gekost, voor den
handel volkomen waardeloos, daar
deze dan zijn weg over Djibouti nemen
zal".
Reeds nu is de handel over Zeila
met het Abessynische Hinterland da
lende. De waarde hiervan beliep in
het jaar 190102 nog slechts 275,000
pond sterling of ongeveer 1/4 minder
dan in het vorige jaar. Zeila is van
Djibouti dat een prachtige haven heeft,
slechts 16 KM. verwijderd: die haven
van Djibouti biedt een veilige anker
plaats. terwijl in Zeila de schepen op
een open reed© moeten liggen, zoodat
hij stormachtig weder het ontschepen
met groote moeilijkheden gepaard
gaat
Het groote gebrek van Engeland dat
steeds te veel hooi op den vork neemt,
blijkt weer duidelijk uit deze Somali-
1 and-geschiedenis. Het laat de voor-de-
hand liggende voordeelen die vaak
van zeer groote waarde zijn, loopen
en jaagt roem en lauweren na in een
woestenij of- een moeras, terwijl de
huren ue voordeelen plukken.
Ersakrigh
De Dreyfus-quaestie.
De vrouw van luitenant Wessel heeft
aan den heer Gabriel Monot een brief
gezonden in antwoord op dien van
kapitein Dreyfus en naar aanleiding
van de opmerking die. de heer Monot
over dit onderwerp in een Italiaansch
blad had gemaakt
Zij zegt daarin„Nooit heb ik ge
zegd. dat mijn man en ik in verstand
houding hebben gestaan met den heer
Dreyfusnooit hebben wij hooren
zeggen, dat de naam Dreyfus in spion-
nenkringen hekend was. Bovendien
verklaar ik, dat noch mijn man. noch
ik, ooit in relatie hebben gestaan met
de familie Dreyfus, evenmin met den
heer Reinach en met wien ook van
de Dreyfus-partij. Ik wensch een
punt van het grootste belang te rec-
tificeeren, voorkomende in een door
de „Petit Bleu" van Brussel en de
..Petite République" dd. 23 April ge
publiceerde correspondentie, die het
verzoek tot revisie van den heer Drey
fus gemotiveerd hebben. Mijn man
heeft geen deel gehad in den door den
heer Cernusky gesloten koop, hij is
dus niet medeplichtig. De tegenr
woordige toestand belet me in een
brief te vertellen wat nu openhaar zou
kunnen worden gemaakt. Ik ben be
reid de heele waarheid te onthullen
voor de Commissie van Onderzoek."
Nadat de Kamer van Koophandel
het plan was bijgevallen om haar ad-
haesie te betuigen aan het beoogde
arbitrage-tractaat tusschen Frankrijk
en Engeland heeft zij ook tot een
feestmaal besloten, waaraan minister
Chamberlain zal worden genoodigd
om bij die gelegenheid zijp inzichten
uiteen te zetten over de betrekkingen
tusschen beide landen. Men hoopt ook
.den Franschen oud-minister Millerand
te bewegen aan het feestmaal deel te
nemen.
Een warm strijder voor de goede
verstandhouding tusschen Frankrijk
en Engeland is ook de Fransche ge
zant te Londen, Paul Cambon; dit
bleek lij 'het banket, dat Zaterdag
avond werd gegeven ter eere van de
verjaring van het Fransche Zieken
huis te Londen. Een uitgelezen gezel
schap was tegenwoordig: de lord-
mayor van Londen, de sheriffs van
de City, tal va-n regeeringspersonen
en gezanten. De gezant deed de .Mar
seillaise" en God save the King" aan
heffen en sprak woorden van huldi
ging aan president Loubet en koning
Eduard. wien. volgens hem. een schit
terende ontvangst te Parijs wachtte.
Duitschlaud.
Nieuw marine-gebouw.
De negrootingscommissie uit den
Rijksdag heeft Zaterdag in hare laat
ste vergadering een door de regeering
ingediende aanvullingsbegrooting voor
de oprichting van een nieuw gebouw
van het departement van marine (ge
vraagd werd voor het koopen van
gxoncl 5 633,400 mk terwijl men het
oude terrein voor 4,553.404 mk van de
hand kan doen) verworpen.
De meerderheid van de leden vond
dat de regeerjn^ onvoordeeiige zaken
deed en wilde eerst eens afwachten
of er geen goedlkooper grond voor het
nieuwe gebouw te vinden was. Mul
ler uit Fulda voegde er de stekelige
opmerking- bii. dat de zaak volstrekt
geen haast had! en dat de regeering
■evengoed geduld kon oefenen als de
Rijksdag die noa_sl.eeds op toekenning
van reis- en veruJi]fkosten wachtte.
De verwerping geschiedde ten slotte
met 20 tegen 6 stemmen.
Vijf jaren geleden, werd hij het
Landgericht te Leipzig een aanklacht
wegens majesteitsschennis ingediend,
tegen het Munchensche spotblad Sim-
plicissimus. De teekenaar Heine on
derging een deel van de straf, waar
hoe hij veroordeeld was, maar Langen
de verantwoordelijke redacteur van
de Simplicissimuis, die getrouwd is
met een dochter van Björnsterne
Björn-son, nam, om een veroordeeling
te ontgaan, de wijk naar Zwitserland
en daarna naar Pai-ijs. waar hij se
dert als een, politieke balling leefde.
Thans wordt uit Munchen gemeld,
dat de Koning van Saksen aan Lan
gen gratie verleend heeft en deze bin
nenkort in zijn vaderland terug zal
keeren.
Tarkye.
De Macedonische kwestie.
De nieuwe Russische consul, die
volgens een bericht in de Temps, te
Mitrovitsa vermoord zou zijn, is
Machkof, de consul van Uskub, die
naar Mitrovitsa was gezonden cm
wijlen Stsjerbina's post waar te ne
men. Het heet, dat Machkof door een
Albanees met een mes is overhoop
gestoken, maar nu bedien zulk een
om de gevolgen allerbelangrijkst
feit nog niet is bevestigd, het tele
gram in de Temps is van Zaterdag
morgen en komt uit Sofia mag men
aannemen, dat het onjuist is.
Eveneens zal men goed doen een
ander sensatienieuwtj e uit Sofia
het verhaal van een bloedige botskig
tusschen Bulgaarsche en Turkse he
troepen op de zuidgrens van het vor
stendom nabij Samakof, ook met
een korrel zout te nemen. Wanneer
zoo iets bedenkelijks had plaats te-
had, zouden wij het eveneens allang
bevestigd hebben gezien. Meer geloof
verdient de mededieeling dat de Bul
gaarsche grensbewaking verst erkt is;
de reserve van het 14e regiment in
fanterie is daarvoor 'opgeroepen.
Met de Albaneezen komt de Sultan
intusschen .nog niet veel verder. Van
uit Jildiz-kiosk wordt nu eens met dit,
dan weer met een ander element mt
de Albaneeschie bevolking onderhan
deld om ze gesteund door militair ver
toon, te. nopen hun verzet op te ge
ven. Op het oogenblik wordt vooral
met de Albaneezen in het wilajet Us
kub gemarchandeerd. In diplomatie
ke- kringen te Konstantinopel ismen
weinig ingenomen met deze man.er
van doen. Men vreest, dat zij juist 't
tegenovergestelde zal uitwerken en de
Albaneezen in hun verzet tegen de
hervormingen zal aanmoedigen. En
gesteld, dat de heeren al schijnbaar
zouden toegeven, dan zal dat toch
malar oogenblikkelijk zijn en de oude
toestand wederkeeren als een krach
tig militair optreden achterwege
blijft. Op het paleis denkt men er
evenwel andeifs over en vindt men,
dat er geen wapengeweld moet worden
gebruikt, zoolang de Albaneezen riet
offensief optreden bijv. niet eerst
een paar honderd Serviërs om hals
hebben gebracht en alle vredelie
vende middelen niet zijn uitgeput,
Ter vermijding waarschijn.jjk van
lastige dwarskijkerij bij dat geknoei
heeft de Sultan eeu iradé uitgevaar
digd, aan de overheid te Uskub, waar
bij deze wordt gelast aan buitudund-
•schie dagbladcorrespondenten geen
verlof tot reizen op het land ie vei lee-
nen.
Wilde de Sultan echter eens flink
optreden, dan zou hij dat. nu wel zoo
langzamerhand kunnen doen. De op
perbevelhebber, Omer Roesjdi-pasja,
tot dusver te Ferisovits gelegerd, be
schikt over twintig bataljons infante
rie, benevens artillerie en naar ver
houding cavalerie, tezamen een
macht van 25.000 man. Chemsi-pasja
blijft met 10 bataljons te Prizrend
om de andere Albaneesch© stammen
te beletten zich bij die van het wila
jet Kossovo aan te sluiten, terwijl
hij tevens een oogje zal houden op
de Albaneezen van Metocha, Dja.t >->a
en Ipek, voor het geval Omer gaat
ageer en tegen de onwiliigen in Pritej-
tina en Mitrovitsa.
Een niet, al te geloofwaardige tij
ding brengt een correspondent van
de Neue Freie Presse in Uskub. Vol
gens deze zou Sahib-pasja aldaar
verklaard hebben, dat Ibrahim, de
moordenaar van Stsjerbina, nog niet
terecht heeft gestaan omdat zijn ge
zondheidstoestand het nog niet heeft
veroorloofd. De berichten over ver
oordeelingen tol 15 jaar dwangarbeid
en later tot de doodstraf zouden dus
niets dan fantasiën zijn geweest. \Ja
de veie en pertinente verklaringen
van de meest uiteenloopendje, kanten
over deze zaak. zijn wij zoo vrij ie
gelooven, dat de Neue Freie Presse
zich ditmaal maar wat op den mouw-
heeft laten spelden. Mocht Ibrahim
echter nog niet ter dood veroordeeld
zijn, dan kan men er toch wel zeker
van zijn, dat Rusland zorgen zal dat
dit gebeurt- niet alleen, maar dat het
vonnis voltrokken wordt óók.
China.
Volgens een Reuter-telegram. uit
Peking hebben de Engelsche en de
Japansche gezant prins Tsjing aange
raden, van Rusland te eischen dat het
Mantsjoerije terug zal geven gelijk 't
was vóór den oorlog. De Amerikaan-
sche gezant te Peking heeft nog geen
officieelen stap gedaan.
Wel heeft de regeering te Washing
ton nu een memorandum openbaar
gemaakt, dat twee jaren geleden, 19
Februari 1901. aan den Chineeschen
gezant ter hand werd gesteld, en
waarin de minister van buitenland
sche zaken wees op het gevaar van
afstand van eenig deel van China aan
een andere mogendheid. Aan een ge
zamenlijk protest, bij het hof te Pe
king (de Engelsche, regeering doet
alle moeite, dit te verkrijgen) zal de
regeering der Vereenigde Staten naar
alle waarschijnlijkheid niet meedoen.
Dat Rusland inderdaad de reeds
vroeger gepielde voorwaarden heeft
gesteld, wordt intusschen door den
Japanschen gezant te Londen beves
tigd.
Stadsnieuws.
Haarlem, 28 April 1903.
Blijkens achterstaande advertentie is
de algemeen© repetitie op Woensdag
avond en de uitvoering op a.s. Donder
dagavond van Verdi's „Requiem" ook
toegankelijk voor heeren niet-leden van
Toonkunst.
VOLKSBOND.
Stuiversspaarbank.
Gedurende de maanden Januari,
Februari en Maart 1903 werd inge
bracht. m 2798 posten f 4015.13, en uit
betaald: in 203 posten f 3694.4-5, ter
wijl i34 nieuwe hoekjes werden uit
gereikt.
Maandag zijn alhier door
Gebr. Witkamp, commissionairs in
groenten en fruit, de eerste Hollandsche
bloemkool aan de groentenmarkt ge
bracht. Ze zijn opgekocht door W. Nijs-
sen, wonende Gasthuisstraat.
Een schadepostj e. Hedenmorgen
omstreeks half zeven struikelde aan den
Oostsingel een jongen achter zijn melk
wagen. Het gevolg hiervan was, dat de
wagen kantelde en- ongeveer 20 L. melk
verloren ging.
Aan de ui tg es 101 en. en der
Centrale Werkplaats is toezegging ge
daan voor vrij vervoer van huisgezin en
huisraad tot 30 Mei e.k.
fi*'1 m Si 1 6® m,
Vertaald uit het ENGELSCH.
In den schrik van het oogenblik
liet Joh zijn wapen bijna vallen; maar
hij herstelde zich. Intusschen kwam
Cromwell naast hem staan.
Kornet Rockl zei hij, op Job wij
zende, er moet hier meer discipline
zijn.
Rock knarste op zijn tanden. Weer
leen verwijt en weer door den schuld
van dien lichtzinnigen dwaas!
Hij zal er voor boeten, Gene
raal, zei hij. Hier, Truncott, Price,
arresteer dien knaap! Bij het aan
breken van den morgen zal hij zijn
•deel hebben.
Job gaf zich zonder een woord over.
Alles was hem nu onverschillig en
toen hij wegm arch eerde tusschen de
twee dragonders, zei Cromwell:
Deze poort moet geopend wor
den.
Rock zocht in een zacht leeren
knapzak, dien hij over den linker
schouder droeg en haalde daaruit
een klein fleschje en een monster
achtig grooten sleutel. De inhoud
van het fleschje goot hij, in het sleu
telgat en smeerde het over den gren
del. Toen den sleutel er in stekend,
draaide hij hem met kracht om en
het slot werd onhoorbaar geopend.
De poort zal. knarsen, Generaal,
zei Rock, toen hij de niet olie be
smeerden sleutel ©n het- fleschje weer
in zijn zak deed.
Duw haar zoover open, dat er
één man doorheen kan dat is vol
doende.
Rock duwde met zijn schouder te
gen d© massieve deur en deed haar
ééns, tweemaal open, en toen met
een luid geknars vloog de poort open
ver genoeg om twee man naast elkaar
door te laten.
Genoeg! zei Cromwell, en stak
zijn hand op als om stilte te gebie
den, maar behalve dat ongelukkige
geknars was er niets te hooiden.
Even daarna liet Comwell Hjn
hand weer zakken. Het was een
domme zet, mopperde hij, en alles
zou verloren hebben kunnen zijn. En
toen zich tot Rock wendend:
Plaats hier een schildwacht
een die vertrouwd is. Laat hij zich
daar verbergen, en hij wees naar het
dichte klimop, en laat hij ieder, die
de poort door wil, aanhouden. Als
er ook maar den geringsten tegen- j
stand is, moet hij schieten.
Manley! zei Rock, neem jij
dezen post op je. Heb je de bevelen;
gehoord?
Ja, Kornet! en rad van tong als
een papegaai, herhaalde Pete]» Man- i
ley de bevelen van Cromwell.
En nu, Ireton, zei Cromwell, 1
neem vier man mee, en volg mij.
Pri.de! Ga met de rest achter die i
muur daar liggen. Als ik fluit kom
dan bij mijl
Langzaam en zachtjes slopen zij j
er heen, steeds in de schaduw van
de muur blijvend; en terwijl zij voort
gingen fluisterde Cromwell tot Ire
ton:
Dit brengt oude dagen in mijn
h/eiUnnePing terug. Waarachtig! Ik
heb iets dergelijks niet weer onderno
men sinds ik schildwacht was bij
Blue Boar.
God geve, dat dit even goed
moge afloopen!
Si Ireton; ge krast als een raaf.
Maar hier zet uw mannen hier in
den donkersten hoek op post. Denk er
aan, dat zij geen beweging of gebaar
mogen maken, totdat ik het zelf zeg.
Hun leven is er mee gemoeid! Wijs
Kunst door Oefening.
Zaterdagavond gaf de M armen zang ver-
eeniiginig „Kunst door Oefening", direc
teur de heer .T. Th. Windt, eene uitvoe
ring in het Brongebouw, met welwillen
de medewerking van het Haarlemsch
Mandoline-trio, bestaande uit de heeren
J. Vergaai, D. H. A. van Aken en N. P.
Ranzijn, benevens een kwartet.
Over het algemeen 'genomen is de uit
voering uitstekend geslaagd,, en getuig
de zij van flinke studie onder bekwame
leiding.
De verschillende nummers, door het
mannenkoor ten gehoore .gebracht-, wer
den zeer verdienstelijk uitgevoerd .en
door de aanwezigen warm toegejuicht.
Niet minder succes had. het Mandoline-
trio, dat zich eveneens in de waardee.
ring van het publiek mocht verheugen.
Een luid applaus na ieder nummer viel
den uitvoerders ten dJeel.
Het kwartet had evenmin over gebrek
aan belangstelling te klagen. De bijzon
der goed afgewerkte nummers vielen al
gemeen in den smaak.
Na de pauze werd nog opgevoerd het
aardige blijspel In één bedrijf, getiteld:
„De twee Vrienden". De verschillende
rollen bleken alle in zeer goede handen
te zijn, en ook het samenspel viel te roe
men, zoodat dit stukje eveneens naar
wensch slaagde.
Wij zeggen dan ook niet te veel, wan
neer wij beweren, dat Kunst door Oefe
ning, met deze uitvoering haar naam
eer heeft aangedaan, en dat de avond
van Zaterdag er één geweest is vol suc
ces, waarop èn directeur èn leden met
veel genoegen mogen terugzien.
Met een gezellig bal, dat tot laat In
den nacht duurde, werd de uitvoering
besloten.
He.t plaatselijk comité van
steun verzoekt ons te melden, dat het
berichtje, als zou een dame uit het Flo
rapark aan het comité 250 geschonken
hebben, onjuist is.
S t a t i 0 n-s c n e.
De avond-trein 8.55 staat op vertrek
ken. Een lange trein met bijna geheel-
gevulde coupés. Toch nog plaatsen ge
noeg voor wie ze zien wil. Drie heeren (1)
die- langs de coupé's loopen draven zien
ze echter niet. Een hunner geeft wenken
en knipoogjes tegen de twee anderen,
schreeuwt om den conducteur en fluis
tert zijn collega's toe: Niet haasten, niet
haasten, we kunnen zóó tweede...
Conducteur, wij nog.drie plaatsen...!
Dadelijk meneer, vooraan...
Zij naar voren, zien weer geen open
plaatsen. Drietal draaft weer terug,
langs een meneer, die een woordje tot
dear conducteur fluistert. Deze sluit de
portieren, de hoofdconducteur fluit ver
treksein... de trein trilt... de drie heeren
trachten in een tweede klas te springen,
maar worden tegen gehouden...
De trein vertrekt zonder de drie hee
ren., die met. hun derde klas-kaartje zoo
graag tweede hadden gereisd. Met booze
gezichten trekken ze naar den chef...
Die haalt de schouders op, wijst hen.
naar zijn bureau, waar ze heel frisch
ontvangen worden doorden meneer,
die straks met den conducteur sprak,
een inspecteur van den spoordienst.
DICK.
hun hun plaatsen, en voeg u weer
bij mij. Ik ga daarheen. En hij wees
naar het tuinhuisje.
Ireton mompelde iets op zachten
toon. en ging terug; en Cromwell be
reikte onder beschutting van de rozen
haag het tuinhuisje en ging zachtjes
naar binnen Bij het bleeke maan
licht zag hij een rustieke tafel en bank
voor zich en met ééne hand op de tafel
leunend, schoof hij de rozen op zijde
met de ander en keek naa,r huiten.
Voor zich zag hij den roem van den
tuin, en daarachter wierp boom en
heester onduidelijk in het bleeke
maanlicht hooge schaduwen in wier
midden de Normandische slottoren van
Coombe Royal, met hier en daar een
licht schijnend uit den somheren ge
vel. Een weinig rechts, half in de
schaduwen half in volslagen duister
nis stond vierkant Kenelin's Toren, en
toen zijn oogen daarop vielen, hoorde
hij een zachten stap aan zijn zijde.
Het was Ireton.
Alles is klaar. Hoogheid, fluis
terde hij.
Cromwell liet zijn opgeheven arm
vallen ,en de klimrozen vielen terug.
Ga dan terug naar uw post, Ire
ton. Denk er aan. geen beweging tot
dat ik roep.
bleef?
Zou htjt niet beter zijn, als ik hier
Neen, Ireton! Er is geen gevaar!
En terwijl hij antwoordde, blonk zijn
zwaard in zijn hand,
Ireton ging even zacht terug als hij
gekomen was en Cromwell was nog
eens alleen De nacht, de lucht en de
tijd had een vreemde bekoring voor
hem. Weer schoof hij de rozen op
zij die en lette op de nevelachtige lich
ten. De minuten gingen langzaam
voorbij. Het was intens stil Toen ging
er een licht uit-, toen weereen en nog
een en de groote slottoren was in
duister, uitgezonderd een glinsteren-
den lichtstraal, die zwakjes scheen
door een dakvenster.
En toen, onder den indruk van die
bekoring, begon Cromwell in zichzelf
te spreken.
Och ja, mompelde hij, een voor
een gaan zij uit, behalve die kleine
lichtstraal, en hij wees naar het licht
je, die straal die daar schijnt als van
hoop. En zoo sta ik ook even som
ber als die toren, maar voor mij heeft
de Almachtige geen enkelen licht
straal overgelaten Hij zweeg even
en ging toen voort
Wat zei ikIk laster. Ik heb
mijn hoop. mijn gids. Hij hield het
blinkende lemmet van zijn zwaard
voor zich uit, O, God van den Oor
log Gij hebt dit zwaard gezegend
Evangelische Maatsch.
Den 14en Mei wordt alhier de 51e al-
gemeene vergadering der Evangelische
maatschappij gehouden en tevens
haar 50-jarig bestaan herdacht wor
den. Don avond te voren is er in de
Doopsgezinde kerk een openbare sa-
menkomst. waarin de heeren dr. P. J.
en het heeft den draak vernietigd,
die Engeland onderdrukte. Van nu
af zal er vrede zijn.
Langzaam stak hij zijn zwaard weer
op en zich omkeerend ging hij naar
de deur van het tuinhuisje. Hij stond
voor het vierkante grasveld en glin
sterend lag het tuinpad voor hem.
Deze maan werpt vreemde scha
duwen, fluisterde hij en toen raakte
een hand zachtjes zijn mouw aan
het sombere gelaat van Ireton was
vlak bij hem.
Wat is er? fluisterde Cromwelb
Zonder een woord te spreken wees
Ireton in de richting van den toren.:
HOOFDSTUK XVII.
De rozentuin.
Deze Juninacht was voor Dorothy
Capel om nimmer te vergeten. De
zware lucht was warm en drukkend,
een doodelijke stilte heerschte, De
bloemen, die hier en daar in vazen
verspreid stonden, lieten sentimenteel
hun kopje hangen en ofschoon het
licht van de kaarsen zacht was. scheen
het haar pijn aan de oogen te doen.
Eén voor éen kneep zij ze uit en ging
toen voor 't raam zitten uitkijken in
den rustigen nacht.
(Wordt vervolgd).
