NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAP
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Liefde en Haat.
20e Jaargang
Dinsdag 5 Mei 1903
No. 6088
DAGBLAD
üTaonnemoiatsprijs
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden 1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.021/»
Geïllustreerd .Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.371/»
de omstreken en franco per post. 0.45
ü-dvertentlën
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux. Ztilder Buitenspaarne No. 6,
Eatercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM.
Aioaaiameataa Adv®rfc«ntiêi& wordaa aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiera. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentién
ea Reclames betreffende Kandel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad vorsoh/Jni dagelijksbehalve op Zoo- en Foostdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland:
Générale de Fublicité Etrangère G. L. BAD BE Co,, JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3 Ibis Faubourg Montvnartre.
Haarlem's Dagblad van 5 Mei
bevat o.a.
Graanrechten in Engeland, Re-
zoek van deu keizer van Dnitseli-
laud aan Rome, Koning Edward
te Parijs, Meeting te Woestdain,
Een bloedig familie-drama, De
watersnood bij Breda.
Buitenlandsch Nieuws
Zuid-Af'rika.
Donderdag is te Somerset-Oost het
19e congres van den Afrikaander
Bond geopend. Er staan belangrijke
onderwerpen op de dagorde: de be
kende verandering van de statuten, al-
gemeene amnestie schadevergoeding,
ruimer erkenning van de rechten van
het Hollandsch op de school, veran
dering van de wet op de kiczersindee-
ling, het verbod van Aziaten-invoer,
een belasting op de diamanten, krijgs-
wetgrieven ,de teruggave van in be
slag genomen geweren, de bescher
ming van 's lands voortbrengselen te
gen bijdragen voor den oorlog.
Theron, lid van de wetgevende ver
gadering .opende als voorzitter het
congres. De Manchester Guardian
weet een en ander uit ziin redevoering
mee te deelen. De hardheid van de
krijgswet in aanmerking nemende,
verwonderd© hij er zich over dat de
Bondsleden trouw waren gebleven.
Maar hij dankte God dat de grooie
meerderheid trouw was gebleven en
na den oorlog gelijk ervoor verklaar
den: wij zijn trouwe. Britten Hij hoop
te. dat het congres zich van een ge
voelen zou verklaren met de gevoe
lens. neergelegd in Hofmeyr's zend
brief. De Bond heeft plechtig den uit
slag van den oorlog aanvaard' en is
besloten voor goed daarbij te blijven.
De Bond eert Gordon Sprigg om zijn
mannelijke verdediging van de grond
wet. maar betreurt, dat hij in andere
en even belangrijke vraagstukken niet
tegen de Rhodesianen is ingegaan. Die
partij wil de kiesdistricten nu zoo
splitsen, dat de boer voorgoed op den
achtergrond raakt. Ten slotte spoorde
Theron het congres aan d'e statuten
van den Bond zoo te wijzigen, dat hij
uitdrukkelijk zich verklaart voor een
verbond der Zuid-Afrikaansche staten
onder Engelsche vlag.
De Transvaalsche regeering heeft
drie ambtenaren aangesteld! als be
stuur van Pretoria.
Donderdag is de nieuwe zitting van
het Natalsche parlement geopend.
Ook de doodstraf van den vijfden
muiteling te Pretoria is ten slotte nog
in gevangenisstraf veranderd.
Sb gehand.
Graanrechten.
Toen bij de indiening van de be
groeting bleek, dat die regeering de
graanrechten wilde opheffen, hebben
de liberalen gezegd, dat de regeering
ondervonden had op hoe kracnüge
tegenstand de hroodbelasting bij het
volk stuitte, en dat dit haar een les
zou zijn om het niet weer te probse-
ren. Ja, niet licht zou eenige regee
ring er weer mede aankomen, 0
lieten enkele van hun woordvoerders
zich uit en schreef de liberale pers.
Chaplin, de oud-minister en beken
de protectionist, denkt er anders over
en is zelfs bezig den landbouw te 1 e-
werken, opdat hij die regeering nope
zijn voorstel terug te nemen. Zij kon
daarentegen het recht op de thee la
ten vallen. Balfour keurdfe gisteren
in een redevoering tot de leden van
ide Primrose League het streven van
Chaplin af. Deze toch richt zich tot
den landbouw en zegt daarmede, dat
de graanrechten in het belang a an
den landbouw zijn ingesteld, terwijl
Balfour van meening is, dat het ge
ring e bedrag van die belasting zoo
min den landbouw voelbaar be
schermt als den minderen man nena-
deeld' heeft.
Maar Balfour had een andere iede-
neering, die lijnrecht tegen het over
moedige woord van de liberalen in
ging. De graanrechten zijn inge
voerd, zeide hij, gedurende den oor
log om de regeering aan geld te hel
pen; nu zijn die buitengewone om
standigheden voorbij en kan zij wat
geld missen. Dus heft zij de graan
rechten op. Daarmede is bewezen, dat
de graanrechten een goed hulpmid
del zijn om de regeerïng geld te ver
schaffen, als zij bet noodig heeft.
Het ig een belasting, waarop zij in
tijd van nood rekenen kan. Elke mi
nister van financiën kan. daar in de
toekomst gebhuik van maken.
Hoewel Balfour-dus het openrijk
protectionistisch drijven van Chaplin
afkeurt, verdedigt hij de graanrech
ten als een fiskalen maatregel'. Maai
de vrijhandelsbeginselen van Balfour
staan allerminst vast, en het is -erre
van onmogelijk, dat in den a-rond
zijn neiging tot bescherming n deze
zijn oordeel beheerscht. Zoo min is
het onwaarschijnlijk, dat Ritchie, de
minister van financiën, het voorstel
tot opheffing der graanrechten heeft
gedaan, niet zoozeer of althang niet
alleen omdat d'e schatkist het buiten
deze bijdrage stellen kan, als wel om
dat hij een overtuigd vrijhandelaar
is. Mocht hij te eeniger tijd door
een minister van financiën met pro-
■tionifötilsche! neigingen veitvangen
worden, dan kon de beslissing wel
andiers uitvallen
Er is nog een overweging, die stel
lig voor de opheffing van de graan
rechten gepleit heeft, maar die Bal
four niet noemde, n.l. het verlangen
om kiezers te winnen. Lord Cran-
borne zeide dezer dagen in een 1 ede
voering argeloos: De liberalen heb
ben ©enige tusschenrtij dsche verkie
zingen gewonnen, maar dat was voor
de begrooting. Duidelijker hoeft een
minister de liberalen niet gelijk te
geven, die beweren, dat het een vet-
kiezingsbegrooting is geweest; en
niet alleen door de f 0.20 die er van
de inkomstenbelasting afgaan, maar
ook door de opheffing der graanrech
ten.
Frankrijk.
Het Bezoelc van Koning Edward,
Koning Edward heeft Zaterdag een
revue te Vincennes bijgewoond, die
schitterend was.
Op den weg naar Vincennes werd
de Koning voortdurend begroet met,
de kreten: Leve de Koning! Leve Lou-
bet! Leve de Republiek!
De Koning betuigde aan generaal
André zijn bewondering over die hou
ding en de flinkheid der troepen.
Na de revue ging de Koning naar
het Stadhuis.
De president van den gemeente
raad. Devilie hield een toespraak,
waarin hij den Koning dank zeidie
voor zijn bezoek. Wij stellen hoogen
prijs op de eer en het belang van een
bezoek zeide hij, dat een waarborg
voor den vrede tusschetn twee landen,
en een pancf van de steeds nauwer en
hartelijker wordende betrekkingen tus-
schen onze volken is.
De prefect der Seine. De Selves, sloot
zich bij deze woorden aan. Een zeer
groot aantal personen kwam zich in
schrijven in de registers in de Engel
sche ambassade.
's Avonds had het schitterende diner
plaats in het Elysee. door president
Loubet den Koning aangeboden. Een
honderdtal gasten zaten aan.
Aan het diner bracht president Lou
bet een toost uit. waarin hij zei dat
het bezoek des Konings het bewijs is
van de vriendschappelijke verhouding
tusschen. beide landen, die zich nog
nauwer aaneensluiten moeten.
Koning Edward, dankte voor die
ontvangst hem door Frankrijk bereid,
en bracht zijn voortdurende vriend
schap voor dat land in herinnering.
Hij dronk op president Loubet en de
welvaart van Frankrijk.
In zijn redle zei koning Edward
voornamelijk dat hij een dronk uit
bracht op de toenadering van Frank
rijk- en Engeland, in hun heider be
lang. en ter wille van een nog hooger
belang, dat van den vrede en de be
schaving.
Na afloop van het Zondag gehou
den déjeuner aan het departement van
buitenlandsche zaken verzocht koning
Edward den minister Delcassé den
heer Waldeck-Rousseau aan hem voor
te stellen. Hij voerde daarop met dezen
em lang gesprek.
De prefect van de Seine, de prefect
van politie en de voorzitter van den
gemeenteraad werden begiftigd met
het Victor ia-kruis.
Koning Edward verzocht minister
Delcassé om een particulier onder
houd, betuigde daarbij zijn vreugde en
zijn dank over de ontvangst en over
handigde den minister het grootkruis
der Victoria-ordie in een prachtig
doosje.
De Koning verliet het departement
van buitenlandsche zaken te kwart
voor vieren, en werd overal levendig
toegejuicht.
Er deed' zich geen enkel incident
voor.
Italië.
Bezoek van den Keizer van Duitschland
Nauwelijks is het bezoek van Ko
ning Edward achter den rug of van
een tweede vorstelijk bezoek vult
melding te maken.
Thans heeft keizer- Wilhelm een
bezoek aan de Eeuwige Stad gebracht
De Keizer begaf zich Zondag te 2
uui- 50 m. naar 'tVatikaan. Langs jen
weg van het Pruisische gezantschrps-
hotel stonden de troepen geschaard,
welker muziekkorpsen bij het voorbij
gaan van den Keizer het Duitsche
Volkslied speelden. De straten en
de vensters waren vol menschen, die
d>en Keizer luide toejuichten.
Te 3 uur 25 min. kwam de stoet in1
het Vatikaan aan en begaf zich naar
de appartementen van den Paus. Na
gehuldigd te zijn door tal van Duit-
sche bisschoppen, die zich in het pa
leis bevonden, werd de Keizer door
den Paus ontvangen in diens kabi
net. De Keizer ging daar alleen bin
nen, de Kroonprins ien prins Eitel
Fritz bleven met het glevolg en de
pauselijke hoogwaaa'digheidsbeklee-
ders in een zaal achter. Het bezoek
van keizer Wilhelm duurde 27 mi
nuten; na afloop bezocht hij kardi
naal Rampolla.
Na het bezoek van den Keizer ont
ving de Paus de prinsen, met wie
hij zeveji minuten sprak; daarop stel
de de Keizer* de leden van zijn gevolg
aan den Paus voor.
Te 4.50 keerde de Keizer van het
Vatikaan in het Pruisische gezant
schapshotel terug;
Gisteravond was er gala-diner cp
het Quirinaal.
Koning Vittorio Bmanuele III dronk
daarbij op Duitschland, den Duit-
schen Keizer en heit Keizerlijk Huis.
Hij zeide o.m. gelukkig te zijn bij
zich te zien zijn getrouwen bondge
noot, met wie hij even nauw verbon
den was als hun grootvaders en hun
vaders zijn geweest. In de tegen
woordigheid derf prinsen zag de lo
ning een blijk van de uitstekende ver
standhouding die bestaan heeft ge
durende drie geslachten tusschen de
beide families, legers en volkeren.
Het samenzijn van heden, zeide de
Koning, is en hernieuwde bevestiging
van den vasten wil van Duitschland
en Italië om al hun pogen te doen
strekken tot profijt van dien vrede on
der de beschutting van het weder-
lidsch verbond.;
Keizer Wilhelm zeide dank voor de
warme en hartelijke ontvangst ham
door de hoofdstad bereid- Hij ziet
daarin de verzekering, dat het ltali-
.aansche volk met volkomen sympa
thie hef verbon,d tusschen heide vor
stenhuizen en beide naties aan
schouwt, en wenscht dat dit veroond'
onwankelbaar zij.
Keizer Wilhem herinnerde aan de
onvergetelijke figuur van wijlen ko
ning Umberto, wiens aandenken hem
steeds heilig zal zijn als dat van een
(ridderlijken held, die' aller harten
veroverde. Hij riep zijn zegen en crien
des hemels in voor den Koning, de
Koningin en het Huis van Savoye, en
dronk op de souvereinen, het leger,
en het volk van Italië.
Beide dronken werden staande aar-
gehoord en door de volksliederen ge
volgd.
eerste concert en van de heerlijke na
tuur te genieten.
Nieuwe maatregel. Door d'e
directie der electrische tram is be
paald dat op iederen Zondagmiddag
na 3 uur alleen op het traject van
Bloemendaal naar Haarlem geen over-
stapkaartjes meer gegeven mogen
worden.
Voor vele reizigers was dit gisteren
eeue onaangename mededeeling.
Nog goed afgeloopen. Zon
dagavond had met de trein, die om
half 5 uur uil Den Helder vertrekt,
een ernstig ongeluk kunnen gebeu
ren. Zekere J. K. uit Haarlem stond
voor een geopend raampje om iemand
toe te wuiven. Toen de trein in be
weging was. ging liet portier plotse
ling open. J. K. hield zich gelukkig
stevig vast. Alleen verspeelde hij zijn
hoed en kreeg een verwonding aan
die rechterhand'. Door J. K. is bij den
chef te Haarlem een klacht ingediend'.
Surveillance. Nog steedis
wordt het terrein van de Centrale
Werkplaats der II. IJ. S. M. alhier
des nachts verlicht.
Zondags is één agent en des nachts
zijn nog altijd twee agenten op het
terrein aanwezig, die den geheelen
nacht surveilleeren.
Hiervoor betaalt de directie der H.
IJ. S. M. wekelijks 1 36.
Verandering diensttijd'.
Met de zomerdienstregeling is de
diensttijd der overw.egwachters en
-wachteressen zeer veranderd'. De
vrouwen doen dienst van des morgens
half zes tot des avond 5 uur. Des mid
dags genieten zij 1 1/2 uur schafttijd.
De wachters doen dienst van des
avonds vijf uur tot den anderen mor
gen half zes. Des nachts hebben zij
rust van ongeveer 2 uur tot 4 uur. In
dien tusschentijd rijdt dan geen trein.
Stadsnieuws.
Verzoek ontslagenen. Zon
dag kwamen alhier op de Centrale
Werkplaats der H. IJ. S. M. verschei
dene brieven van ontslagenen, bevat
tende aanvragen om weder in dienst
te worden gesteld.
Zeer waarschijnlijk zal een groot
gedeelte aangenomen worden en dan
in de Rietlanden en te Amersfoort in
dienst worden gesteld.
amuseerden, zich reeds weder met
paardrijden. Badstoelen waren ech
ter nog niet buiten gebracht. Vandaar
dat het strand er nog wat kaal uitzag.
Geef acht. Dit zuiver Hol
landsch militair commando wordt
niet altijd door al onze soldaten ver
staan. O.a. niet door een dooien sok
daat, zou men zeggen. Maar een
dooie soldaat i$ ook geen soldaat*
Het geval, of beter gezegd de geval
len, die wij op het oog hebben, 'rijn
van anderen aard.
Gepasseerde week zijn in ona leger
ingedeeld „zwei junge stramme deut-
sche kerlen". Geen van beiden spreekt
of verstaat een woord Hollandsch. Ze
zijn geboren in Duitschland, doch
hun ouders zijn Hollanders gebleven.
Ook in onze Haarlemsche Infanterle-
kazerne komt eenzelfde geval voor.
Deze soldaat verstaat evenwel ztJfs
geen Duitsch ook, om de eenvoudige
reden dat hij Franschman is. Dit
jongmensch is echter goed van aan
nemen, hij kan al van 1 tot 10 tellen,
eii Spreekt al van „Mi Woultje",
waarmee hij bedoelt mijn wol (kazer
ne-uitdrukking voor mijn bed).
Haarlem. 4 Mei 1903.
Examens L. O. Geëxamineerd' 8
mannelijke candidaten Geslaagd die
heeren J. van Eijk en C. de Goede,
beiden te Alkmaar; C. Fonteijn te
Leiden; P. Glas en T. de Groot, beiden:
te Haarlem, en P. Groen, te Edam. j
Zomers-idee. In de tent in den
Hout bad Zondag de eerste openbare
muziekuitvoering in dit jaar plaats, I
Het Haarlemsch Muziekkorps voer- j
de een mooi programma uit.
Bij honderden waren de Haarlem-1
mers naar buiten gesneld om van dit
Druk b'ezoek. Dank zij; het
prachtige zomersche weder op Zon
dag werden onze stad en de omstre
ken met een buitengewoon druk be
zoek vereerd.
Tal van automobilisten en wielrij
ders maakten tochtjes in den omtrek;
de electrische trams naar Bloemen
daal en Zandvoort waren telkens dicht
bezet, en tot ver in den middag voer
den de treinen uit de richtingen Den
Haag en vooral van Amsterdam nog
honderden reizigers aan. die. daar zij
niet in de gelegenheid waren geweest
van ,.een bloemendag" te genieten, nu
Haarlem's schoone omstreken kwa
men bewonderen. Het was dan ook
zoo druk als anders 00 een mooien
tweeden Paaschdag. De café's maakten
beste zaken. Vooral op het heerlijk ge
legen „Duin en Daal" was het den ge
heelen middag buitengewoon druk en
gezellig.
Ook de badplaats Zandvoort maakte
reeds een vrii zomerschen indruk. Het
aantal bezoekers was groot, en velen
W achtershuis j ie. Naar wij
vernemen is bij den spoorweg-over
gang aan den Harmenjansweg een
wachterishuisje geplaatst.
Buurtverkeer HaarlemAmi
sterdam. Niet minder dan 52 trei
nen rijden nu dagelijks van Haarlem
naar Amsterdam. Op alle deze treinen
is buurtverkeer.
Militaire wacht Station.
Zondagmiddag te vier uur rukte
deze wacht (bestaande uit 36 man) in.
De restauratiezaal heeft dus weer
haar oude aanzien teruggekregen.
De lijn wordt dagelijks nog door ten
patrouille van twee man met een ser
geant of korporaal bewaakt.
50-jarig jubileum. Morgen,
Dinsdag, 5 Mei zal het 50 jaar gt>le-<
den zijn dat de heer Eliazer Swart,
wonendie Ged. Raamgracht 37, ln
'dienst trad bij de firma Emrik en
Binger. In deze halve eeuw heeft de
jubilaris deze zaak zich zien rtb.•■ei-
den tot wat 7-e thans is en steeds beeft
hij de achting en genegenheid zijner
patroons verworven.
Dat de firma Emrik en Binger hit
op prijs stelt blijkt hieruit, dat zij
den jubilaris een feest aanbiedt in
het Brongebouw, waarop, naar ver
luidt, zelfs vroegere firmanten, thans
woonachtig te Parijs, zullen tegen
woordig zijn.
R.-K. K i e 3 v e r e e n i g i n g.
Naar wij vernemen heeft de heer
N. C. Hin bedankt als bestuurslid
van bovengenoemde Kiesvereenigiag.
Geheim pakket. Zooals onze
lezers zich zullen herinneren is door
de Directie der Holl. IJ. Spoorweg->
Maatschappij aan al hare stations
chefs een geheim pakket verzonden,
bevattende nrededeelingen bij een
(toen reeds verwachte) tweede spoor
wegstaking. „Het Volk" gaf 't eerst
kennis van het bestaan van dit pak
ket. zoomede van den inhoud. Aan
gezien nu de strengste "geheimnou-
Sf ss 11 1 - i 4» ss
Vertaald uit het ENGELSCH.
53.
Maunsell nam de aangeboden hand
aan. Engeland kan niet langer mijn
thuis zijn, Hoogheid, zei hij. Bin
nen een week of wat vaar ik op zee
en in de nieuwe wereld hoop ik al
het andere te vergeten, alles uit
gezonderd de dagen, dat wij streden
en bloed vergoten voor de goede zaak.
De Lord Protector keek hem ernstig
aan, met innige sympathie in zijn blik.
Het zij zoosprak hij. Gisteren
I nacht zagen wij God's werk. moge Hij
n altijd geleiden.
En zonder nog een enkel afscheids
woord gaf hij zijn paard d'e sporen en
galoppeerde weg.
Een oogenblik bleef Antony Maun
sell staan, terwijl hij de zich weg-
spoedende robuste gestalte nakeek
Zoo nu en dan. als Cromwell uit de
schaduwen van de groote boomen te
voorschijn kwam 'in het heldere mor
genlicht. zag hij het zonlicht schitte
ren op zijn harnas, en zoo zag Maun
sell hem voor de laatste maal in
een glans van stralen, toen een bocht
in den weg hem aan het oog onttrok.
Langzaam en droevig trok Maun
sell aan die teugels om terug te keeren
en toen dacht hij eraan, dat hij zich
op dezelfde plaats bevond, waar hij
drie dagen geleden zijn wrekende
band had ingehouden.
De groote olm gaf hem zijn scha
duw; hij was er maar weinige pas
sen van verwijderd, en het gras was
nog door paardenhoeven vertrapt.
Waar de brug de twee oevers van
dien beek verbond was alles licht en
kleur, het roodborstje sprong er rond
•tusschen madeliefje en boterbloem.
Hier had hij gevoeld, dat bet dezen
keer niet zijn hand behoorde te zijn,
die moest treffen.
Het is zoo. mompelde hij. giste
ren zagen wij God's hand, en toen
het zwarte paard de sporen gevende,
reed hij weg in de richting van Coom-
be Royal.
Zij brachten Kit Harden naar zijn
eigen kerk op Hardenholt. waar zijn
voorvaderen hun laatste rustplaats
gevonden hadden, en waar hij als
laatste van zijn geslacht ten grave
diaalde. En zij —zijn arm slachtoffer
werd door vriendelijke handen in
een ander graf gelegd, en toen het-
voorbij was scheurde Elihu Burnside
zijn gewaad als een oude profeet, en
zijn staf ter hand nemende, ging hij
weg. niemand wist waarheen. En zij,
d)ie hem zagen gaan en zijn zilvergrijze
hanen aanschouwden en de eindeloo-
ze smart op zijn zorgvol gelaat lieten
hem ongevraagd en ongehinderd trek
ken, ieder eerbiedigdie den ouden,
rampzaligen man.
Voor dit alles en nog veel meer
kwam Maunsell op. en toen zijn plich
ten volbracht waren stond hij voor
een bleeke vrouw met weemoedige
oogen heden een vrouw wat giste
ren nog een meisje was en wenschte
haar vaarwel.
In de dagen van beproeving had zij
dezen man als haar besten vriend lee-
ren kennen .terwijl zij hem baar doo-
delijken vijand waande. In haar wan
hoop bad zij zich tot hem gewend, en
hij had haar tot bet einde toe gehol
pen en gesteund;. Zij dacht nu aain
hem als een vriend, op wien men
kon vertrouwen, en was zich vaag
bewust van een groote opoffering, die
hij zich ter wille van haar had ge
troost. En nu ging hij heen voor al
tijd dat wist ze.
Zij begreep ten volle waarom, en
voelde ook. dat het zoo het beste was.
Er was geen hoop voor hem nooit
en daarom liet ze hem gaan.
Zij ging niet dood of werd ziek of
gaf zich over aan buien van wan
hoop. maar de lach, de jeugd en het
geluk, die zoo bij haar behoorden wa
ren met de liefde voor Harden totaal
uit haar leven verdwenen.
Trots kwam haar te hulp. en de
tijd heelde ook hier wonden, ofschoon
de litteekens nog bleven bestaan.
Er was zoo veel te doen in haar
kleine koninkrijk en geëerbiedigd als
een echte, leenheerlijke chatelaine
leefde zii in haar eigen streek haar
werkzaam leven.
Zoo nu en dan echter vloog haar
hart terug naar het verleden, en tus
schen de schaduwen, die daar op
doemden stond altijd één gestalte,
sterk en dapper En in 't begin half
onbewust begon zij hem te missen, te
verlangen hem nog eens weer te zien.
zelfs zichzelve te verwijten, dat zij
hem had laten heengaan. Zij had hem
wel tegen kunnen houden, zelfs al zou
er nooit iets tusschen hen bestaan.
Er kwam in 't geheel geen bericht van
Maunsell. Vanaf het oogenblik. dat bij
was weggereden van Coombe Royal,
had hij gezwegen als het graf.
Eens op een avond zat zij te pein
zen bij het vuur. haar gedachten wijl
den weer in het verleden, en toen werd
de man. dien zij verbannen bad, on
willekeurig weer het middelpunt van
haar gedachten Zij dacht nu echter
nog welwillender, nog hartelijker aan
hem dan andere malen. Waar zou hij
zijn? In welk ver land? Leefde hij of
was hij gestorven? Zij wist niets van
hern. In haar hart begon zij hem zijn
stilzwijgen kwalijk te nemen. Hij zou
toch wel een regeltje hebben kunnen
schrijven, of anders een bericht zen
den.
Boos sprong zij plotseling op.
Hij heeft er niet aan gedacht,
zei ze; hij heeft vergeten
Haar oogen vulden zich met tra
nen. een blos kwam op haar gelaat,
en toen werd zij zich bewust, dat er
voor haar nog liefde, leven en geluk
mogelijk was en met haar eigen
handen had zij het weggegooid!
Zekeren dag ging er door het ge
heele land een gefluister van oor tot
oor en eindelijk maakte een postrijder
uit Londen het tot zekerheid. De Lord-
Protector was gestorven; de sterke
hand die zijn land met ijzeren vuist
omklemde, was voor altijd koud, en
er was niemand om hem te vervan
gen.
Lang sluimerende hoop herleefde.
Er ontstond gefluister over die terug
komst van den Koning. En eens op
een morgen bij vroolijk klokgelui,
kwam de door God begenadigde weer
terug in zijn land en het gelukkige
volk ging hem verwelkomen; maar te
midden van de massa, die de straten
van de groote stad' vulde en tusschen
het gepeupel dat voor Westminster
Hall juichend krioelde, waren enkele
sombere, woest uitziende mannen
mannen, die nooit konden vergeten,
mannen, die vloeken uitstieten wan
neer hun oogen vielen op het grijn
zende doodshoofd, dat hoog boven
twee anderen geplaatst was op do
punten van de poort, waardoor die
Koning moest passeeren.
Nog maar kort geleden waren in die
ledige oogholten oogen. wier blik al
leen voldoende was om hen. die nu
schimpten en spotten, te doen beven en
sidderen. Er was een tijd waarin één
woord van de lippen van den doode
naties aan den overkant van de zee
zouden hebben doen beven, en dit was
het einde! Levend) konden zij hem niet
aan; nu hij dood was. wreekten zij
zich op zoo onedele wijze.
(Wordt vervolgd).
