NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Dm^crekeia.
Liefde en Haat.
20e Jaargang
Woensdag 6 Mei 19U3
No. 6089
HAAHLENTS DAGBLAD
Atoonnementsprljs
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het gehee-e Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers 0.021/*
Geïllustreerd Zondagsblad^ voor Haarlem, per 3 maanden 0.371/»
de omstreken en franco per post. 0.45
Acivertentiën s
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0.75, elke regel meor 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zuider Bttitengpaarne No, 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote SSoutstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave dar Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
AktOMB«m«ffiten Adveriemtiê® worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
e& Reclames betreffend® Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
DU hladt vor&ohljni dageltjka, hohalwm ofi Zon- on Feostdagon
Hoofdagenten vow het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitê Etrangère G. L. BAÜBE CoJOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 6 Mei
bevat o.a.
De dynamiet-aanslag, Koning
Edward in Frankrijk. Katholieke
actie, Kinderhandel, Loterij zaak,
Wie is de aanstoker van de alge
meene werkstaking Op de Boter
markt
Buitenlands® Nieuws
Engeland.
Er heeft rich in Engeland een vei-
eeniging gevormd van menschen die
tegen de toepassing van de onderwijs
wet een lijdelijk verzet zullen voeren.
Zij zijn besloten de onderwijsbelasting
niet te betalen en er, hetgeen er het
gevolg van wezen zal, de gevangenis
voor in te gaan. In het bestuur zit
ten meest predikanten, nonconfor
misten natuurlijk. Hun standpunt is
dat zi;j geen geld willen- opbrengen
voor scholen, waar een geloof wordt
aangekweekt dat zij niet. belijden en
voor volk en staat verderfelijk achten.
Frankrijk.
De Fransche kranten staan vol van
het bezoek van koning Eduard en over
't algemie en h eeirscht er een opgewekte
toon over het welslagen van de fees
ten die voor den gast in de hoofdstad
werden aangericht. „De dag van gis
teren" schrijft de Temps ,,zal
voor allen, die hemmee hebben door
leefd, een prachtige herinnering ach
terlaten en een diepen indruk maken
niet alleen in Frankrijk en Engeland
maar in de geheel© beschaafde we
reld. Men mag zeggen, dat Europa
ons gadesloeg, dat alle volkeren met
opgewonden nieuwsgierigheid af
wachten, welke ontvangst Parijs den
Engelsehen Koning zou bereiden. Die
ontvangst heeft d'e verwachtingen
overtroffen van de warmste voorstan
ders van den vrede tusschen de twee
landen. En mochten er soms op het
aardoppervlak onder de mededingers
van Frankrijk en Engeland waarzeg
gers geweest zijn, die voorspelden,
dat de Parijsche bevolking vijandig
of onvriendelijk zou zijn, dan zijn zij
pijnlijk teleurgesteld. Nooit is een
vorst bij een beleefdheidsbezoek in
een land. met hetwelk hij op voet
van vrede verkeert, maar waarvan
hij geen bondgenoot is, ontvangen
met meer geestdrift en hartelijkheid."
De Temps uit het vermoeden, dat
het bezoek vrij wat laatdunkendheid
kan hebben weggenomen en dat de
houding van Parijs op de publieke
meening over en weer en zoo ook op
het diplomatiek verkeer der twee lan
den een gunstigen invloed kan heb
ben.
Turkije.
De dynamiet-aanslag.
De berichten over den dynamiet aan
slag in Salonika) zijn werkelijk aller
merkwaardigst.
Het blijkt, dat de Turksche over
heid te Saloniki veertien dagen lang
over den voorgenomen aanslag was
ingelicht, en elke voorzorgsmaatregel
verzuimde, óf uit achteloosheid' of
zooals de Times vermoedt opzette
lijk
Het laatste kan alleen het geval zijn,
wanneer men aanneemt, dat de Turk
sche overheid wel graag dien aanslag
zag. opdat die haar aanleiding kan
geven tot krachtiger optreden tegen de
opstandelingen. Maar in dat geval zou
de Porie in de kaait der opstandelin
gen spelen; want zooals wij reed's heb
ben uiteen gezet, verlangen deze niets
liever dan Turksche wreedheden, die
de aanleiding zouden kunnen worden
voor Europeesche- interventie.
Het Berliner Tageblatt oppert de
veronderstelling, dat het geen achte
loosheid of onwil van de Port© was,
maar onmacht, die haar belette voor
zorgsmaatregelen te nemen. De gezan
ten van Oostenrijk en Rusland verga
deren voortdurend met de Portie, om
op het ernstige van den toestand' te
wijzen. Vrijdag had Sinowyef, na de
Selamlik, een audiëntie bij den Sultan,
waarin hij een nota overhandigde, die
volgens de berichten uit Komstantino-
ped een soort ultimatum bevatte, en
waarin met die landing van marine
troepen in Saloniki en de bezetting
van Novi Bazar door Oostenrijk wordt
gedreigd, zoo de Porte niet krachtiger
optreedt.
Het blijkt, dat het dynamiet, voor
den aanslag op de banken in Saloniki
gebruikt, uit Bulgarije afkomstig is.
Te Kustendje, in het zuidwesten van
Bulgarije, is het hoofddepöt van wa
penen en ammunitie der opstandelin
gen; dit depot staat onder het beheer
van den lceraar Stankof, die tevens
chef is der geheim© post. en brieven,
proclamaties, enz., naar Turkije aan
de leiders van den opstand zendt. De
bommen worden vervaardigd in de
nabijheid van het klooster Rilo in Ma
cedonië. onder leiding van een Bul
gaar. Takisjef geheeten. Op verschil
lende plaatsen worden de benoodigd-
hedien de grenzen overgebracht; en die
Bulgaarsche gendarmes en grens
troepen weten dit heel goed, maar
doen niets om het te beletten.
Uit aanteekeningen. gevonden op
het lijk van een gedooden Bulgaar,
die in een gevecht hij Wladimirovo
sneuvelde, blijkt dit alles, en verder
nog, dat gendarmes en troepen de
Bulgaarsche uitgewekenen niet alleen
oogluikend over de grenzen lieten
trekken, maar hun zelfs-den weg we
zen en veel succes wenschten.
De houding der Bulgaarsche vegee-
ring komt door deze feiten in een zon
derling licht. Officieel door Rusland
en Oostenrijk aangemaand om den
opstand niet te steunen, ontbond zij
de Macedonische comités en zegde zij
grensbewaking toe. Maar in stilte
laat zij alles gaan. zooais het gaan
wil.
Het wordt voor Rusland en Oosten
rijk thans de vraag, wat zij moeten
doen om aan dezen toestand een einde
te maken. Toen deze mogendheden de
verplichting op zich namen om de
hervormingen in Macedonië in te voe
ren. namen zij tevens op zich te zor
gen. dat hun poging door buitenland-
sche bemoeiingen niet zou worden te
gengewerkt. Zij zijn dus verplicht het
tegenover Bulgarije niet bij waar
schuwingen te laten, maar desnoods
krachtig op te treden om aan dien uit
voer van wapenen en ammunitie en
het uitzenden van Bulgaarsche samen
zweerders een. einde te maken. Dat
kan en mag het beschaafde Europa,
in het belang van dien vrede van hen
verwachten.
Wie is de aanstoker van de al
gemeens werkstaking.
Daarover verschillen de meeningen.
In ,,Het Volk" wordt Domela Nieu-
wenhuis, de oude man, er op aange
zien.
In .,Het Volksdagblad" werpt A. M.
Reens deze gedachte ver weg en noemt
mr. P. J. Troelstra als de eigenlijke
dader.
Troelstra zegt Reens wilde
persé den „revolutionnair" uithan
gen, terwijl Domela Nieuwenhuis, die
altijd als dolle doordrijver zonder ver
antwoordelijkheidsgevoel wordt afge
schilderd. maar inderdaad een bijzon
der voorzichtig man 4s, voorstelt, om
geen partieels werkstakingen te procla-
meeren, en vooral niet zoolang Am
sterdam nog zoo vol militairen zit.
Dit voorstel was niet erg naar den
zin van vele organisaties,_ en Troel
stra. dit bemerkend, deed nu het twee
voudig voorstel om de partieele sta
kingen niet tegen te gaan en het een
maal genomen besluit om de dwang-
wetten te beantwoorden met de alge-
meene werkstaking, te handhaven.
Zijn voorstel werd natuurlijk aan
genomen.
Hij had Domela Nieuwenhuis „ge
troefd", zijn plan was (voor het oogen-
blik) gelukt
En den volgenden dag brak dan ook
de grondwerkersstaking en een paar
dagen later braken die der burgersme.
den, schuitenvoerders en aan de
..Simplex" uit.
Dit z ij n voorstel werd aangenomen
Zondagmiddag omstreeks vier uur
en den volgenden dag verscheen het
Volk met een hoofdartikel, getiteld
„Wat nu?" waarin de idee der Alge-
meene Werkstaking genoemd werd
een Anarchistisch Avontuur
Wat te denken van zoo'n man?
En wat te denken van personen als
mevrouw Rolant Holst, die alles zoo
goed als ik weet, of dr. Gorter en. P.
L. 'Tak, die nu alles „kunnen" weten,
en geen enkele poging wagen hunne
partij te zuiveren van een smet, door
hun protest te laten hooren tegen hun
leider, die bij ieder weldenkende den
naam van eerlijk man verloren heeft?
Tot zoover Reens in „Het Volks
dagblad".
Mr. P. J. Troelstra legt nu in „Het
Volk" een persoonlijke verklaring af,
en komt tot de volgende conclusies:
a. ik heb een staking in de trans
port- en daarmede samenhangende be
drijven als opgedrongen middel
protest, bij gebrek aan tijd voor een
gewone agitatie tegen de wetten, mede
aanvaard en het mijne gedaan, om de
arbeiders daarvoor te mobiliseeren;
b. ik heb tijdig, reeds een paar we
ken vóór de interpellatie, in Het Volk
en in meetings, dat karakter eener
eventueele staking uitdrukkelijk in het
licht gesteld;
c. ik heb in de Kamer, bij de behan
deling der interpellatie, al het moge
lijke gedaan, om aan de noodzakelijk
heid van die toepassing van dat uiter
ste middel te ontkomen, door op uit
stel van behandeling der strafwetten
aan te dringen;
d. ik heb. zoodra het scheen, dat die
behandeling lang genoeg zou vxitblij-
ven om den t&gënstand tegen de wet-
ten in een gewone agitatie tot zijn
recht te doen komen, in de vergade
ring van hoofdbesturen gedaan wat
met behoud van de bestaande bewe
ging mogelijk was. om den waarborg
te verkrijgen, dat niet onnoodig en
lichtzinnig een werkstaking zou wor
den geproklameerd;
e. toen de daartoe gedane poging
was mislukt, heb ik als hoofdredac
teur van ons partij orgaan eene poli
tieke werkstaking afgeraden en boven
dien aangetoond ,dat zij waar zij
bij gemis aan andere middelen van
agitatie den arbeiders mocht worden
opgedrongen alleen als uiting van
protest en in geen geval als dwang
middel jegens de bourgeoisie denkbaar
zou zijn; tevens heb ik getracht, deze
denkbeelden bij het Komitee van Ver
weer en de hoofdbestuurders der
spoorwegorganisaties ingang te doen
vinden;
f. toen de behandeling der wetten
tóch nog overhaast plaats greep en de
aanwezige hoofdbestuurders der be
trokken vakbonden onder den invloed
van het drijven der anarchisten naar
een .algemeene werkstaking", ver
klaarden, dat hunne organisaties de
werkstaking wilden, heb ik getracht
het besluit daartoe over te laten aan
nog te beleggen voltallige vergaderin
gen dier hoofdbesturen zelve, wat
echter wegens gebrek aan tijd niet
meer mogelijk bleek;
g. toen de anarchisten, na aanne
ming der wetten, dé bestaand© bewe
ging wilden omzetten in een algemee
ne werkstaking, om de Regeering als
nog te dwingen, die wetten in te trek
ken. heb ik mij daartegen zoo sterk
mogelijk verzet.
Kunstnijverheid te Haarlem verbon
den boekerij ontving van Jhr. Ernst
van Loon in bruikleen eene aanzien
lijke verzameling boek- en plaatwer
ken, welke betrekking heeft op de
kantindustrie uit verschillende lan
den en tijdperken.
Deze verzameling zal gedurende
de in genoemd Museum te houden
tentoonstelling voor di© bezoekers
ter raadpleging beschikbaar worden
Stadsnieuws.
Haarlem, 5 Mei 1903.
Een zeer geriefelijke trein is
ingelascht, van hier naar den Haag en
Rotterdam, n.l. te 3 uur des namiddags;
opmerking verdient dat alleen deze trein
van de richting Amsterdam een even
nummer heeft (216), terwijl van tegen
gestelde richting trein 217 is ingelascht
als uitzondering op de even nummers.
Onze vroegere stadgenoot,
de heer N. M, H. Doppler, eerste luite
nant der artillerie op non-activiteit en
thans hoofd Van het technisch bedrijf
van het electrisch centraal-station der
maatschappij „Eliectra" te Amsterdam, is
benoemd tot electro-technicus bij de ar-
beidJs-inspectie.
Kegelbond. De 1ste Bondsavond
zal dit jaar gehouden worden op Don
derdag 7 Mei op de banen van Café
Brinkmann.
De Bond sa vonden en de wedstrijden
zullen dit jaar op denzelfden voet ge
houden worden als het vorige jaar.
den Feestavond op 1 Mei. door boven
genoemd lichaam gehouden, in Siut-
Bavo, bedroeg f 38.21L Dit bedrag is
aan het Comité voor steun voor de
werklooze slachtoffers
Aanrijding, Maandagavond had
op den Koninginneweg nabij het
wachthuisje, waar de lijnen der Cein
tuurbaan en die van Zandvoort
elkander kruisen, eene aanrijding
plaats tusschen eene electrische tram,
komende uit die richting Zandvoort en
een bestelgoederenwagen van de H. IJ.
S. M.De botsing was vrij hevig; het
voorbalcon der electrische tram werd
gedeeltelijk ingedrukt en de wagen
der H. IJ. S. M. van de rails geduwd.
Een eel uk mag het genoemd worden
dat het paard, een zeer schrikachtig
dier. niet op hol sloeg en alleen een
weinig begon te steigeren, zoodat
het ongeval betrekkelijk goed afliep.
Aan wie de schuld ligt is moeilijk uit
te maken. De wagenvoerder belde en
de koetsier hoorde het. Doch deze
dacht dat de tram der Ceintuurbaan
uit de richting Wagenweg er aan
kwam. en wilde derhalve het spoor,
waarop deze tram reed. vrijmaken, en
week daarom naar de buitenste rails
uit. waardoor hij juist de lijn van
Zandvoort versperde, waarop de bel
lende tram aankwam en de hotsing
plaats vond.
Een verwijt van enkele toeschou
wers aan den koetsier, dat hij zat te
dutten, was geheel onverdiend. Want
de man riep. naar wij hoorden, zelfs
nog een koetsier van een doktersrij
tuigje. dat het stadsspoor versperde
toe, d;at ook hij moest uitwijken voor
de naderende tram.
Deze aanrijding heeft ons doen zien,
hoe noodzakelijk het is. dat op dat
drukke punt. waar de trams van en
naar Zandvoort en die van de Cein
tuurbaan dikwijls gelijktijdig aanko
men. een vaste waarschuwingspost
werd. geplaatst. Vooral in den avond
is dat gewenscht.
Op de Botermarkt.
Maandagmiddag 'n oploopje bij de
drinkfontein. 'n troep jongens, één
schreeuwende Ke-e-e-e-s, kèk is. 'n
dronke scharreboer, hij 's as 'n meeuw.
„Houd je sm...". zei een Zandvoort-
sche vrouw „de man is niet. goed,
hij heit 'n kleur as 'n lijk..." liet op-,
loopje wordt steeds grooter. een agent
van politie nadert, nog éénnog één,
het drietal, alle ..spik splinter nieuwe".
probeert hem overeind te krijgen, geen
kans d'r zat wicht an. 'n Appelesi-
netenfc doet dienst als fauteuil. „Och
C?od," roept een stem. „het die weêr
'n toeval gehad?" De agenten prevelen
wat tegen elkaar: hij is niet dron-
n,„, Ar hei dier 9 See rel a- I ken"- "hii is "Me <k anderen.
Hetvoordeeïi saldo van' ze eïen verschalkt door
Met roordeeng saldo van een koopman die roept: .Hè, wat wier
die naar ineens!" „Zie je wel, dat ie
niet flauw is? Geef een beetje water,
wel ja laat 'm eens drinken, dan komt
ie wel weer bij".
'n Halve diop van 'n cocosnoot met
frisch water wordt 'm aan z'n lippen
Museum van Kunstnijver- gebrachthij drinkt.'t smaakt
heid. De aan het Museum van 'm niet alles loopt over z'n boezeroen.
Zijn oogen gaan open. „Ben je ziek?"
vraagt agent No. 3... de man schudt
van neen. d'r komt 'n beetje beweging
in. hij wil opstaan ,kan niet. Agent 2
ondersteunt, de man staat te wagge
len en d'e Zandvoortsche vrouw staat
met den koopman te lachen. D'r lachen,
nog meer. de jongen die zoo juist
K-e-e-e-s geroepen heeft gaat tusschen
het volk uit en schreeuwt weer: „Ze
dochten dat de scharreboer ziek was,
ha, ha, ha!" Alles lacht mee, de eerste
agent weer: Zie je nou wel dat ie
blauw is". Een rechercheur wenkt en
de scharreboer gaat de lik in.
„Zie zoo", schreeuwt de koopman,
„nou gaene we de laatste ook weg
geven. u ook eèn. jongeheer? nou heb
ik 'r nog negen, da's 1. da's 2. dia's 3,
d'a's 4. (hij pakt een ouwe zeis, een
mes en een paar vijlen uit) dezelfde
jongen schreeuwt weer:da's 5, hij zit
er al goed in. in de zaak. die jongen
is akkeraat. .Wat heit de koopman
nou te koop? Niets. Alles poer reklame
ben 'k hier. u moet weten, gepasseerde
week was 't in Kras. en toen sprak me
'n m'nheer an en die vroeg: „M'nheer
is u koopman?" Ja. zei 'k. toen zeit ie:
wil je me verrepresenteeren? k Heb
'n bijzonderen steen, geen diamant,
geen barnsteen, geen agaatsteen,
maar 'n wetsteen, dat is 't geheim van
ons genootschap, ziet eens". Ik keek
en de steen beviel me. en ik vroeg voor
hoeveul kan 'k die verkoopen? Toen
zeit ie: „voor de vrachtprijs of één
dubbeltje, en zoo staan ik nu vóór je,
met de steen van het genootschap, en
die behandelt men zoo en zoo (hij
strijkt geweldig hard en gauw over
een groot mes) ©n- kan je niet zoo. dan
probeer je 't zoo of anders zoo als
dat gemakkelijker is, u ziet op alle ma
nieren. en ziet nou dat mes waar ik
hout mee gehakt en ijzer mee ge
kloofd heb, 't is als 't fijnste raseer- of
scheermes; m'n steen doet ook dienst
als glassnijer... op deze manier, zie
hier, da's een. da's twee, met m'n
steen kan je '11 as van 'n wagen deur-
vijlen, 'n leuning van 'n brug, of als
je 't geluk heb 5 jaar spinhuis te krij
gen. (God bewaart ons allemaal d'r
voor) de spijlen uit het circus en dat
allemaal voor een dubbeltje of tien
centen geld, en nou zal je vragen: is
die steen dan nergens anders te koop?
Jawel hier op den hoek in 't ijzerma-
gazijn van den heer Van Molk, doch
bij die m'nheer kost-ie ein mark, und
ein mark ist seksig sengs of twaalf
stuivers, daar heb je 'r bij mij zes
voor 't zijn de laatste en wie nou?
Kijk 'r 's hier. een boerenarbeider moet
z'n zeis zóó haren of zóó strijken (hij
vijlt weer geweldig hard over een
oude zeis). U ziet wel an me gezicht
en m'n kostuum, dat 'k geen arbeider
bint. zie eens hoe gemakkelijk dit
gaat met mijn steen. Ja. zal je nou
zeggen, ik woon drie hoog dus 'k heb
geen gras te maaien, maar je gebruikt
toch allemaal een mes 'n scheermes,
'n broodmes, 'n tafelmes, 'n knipmes
of 'n ander mes, en wanneer je mijn
steen mee draagt bespaar je 'm dui
zend maal aan de instrument- of scha
renslijper, en wie nou de laatste? (een
hand gaat omhoog) en wie nog één,
achteruit jongen... ik zal u ook hel
pen, en wie nog meer?... een rond half
uur heeft de man gewerkt, slechts twee
steenen verkocht... hij smijt den steen
in zijn koffertje en schreeuwt uit al
zijn macht: .,ik sluit, ik sluit, ik sluit!"
5. w I i i a
Vertaald uit het ENGELSGEÏ.
M)
Dit alles en nog meer nieuws
van de grootheid aan het Hof. bericht,
dat aan allen door een genadig Koning
vergiffenis was geschonken, dat de
groot© stad zoo vroolijk eu schitterend
was, dat alles drong ook tot Dorothy
door in haar landelijk tehuis; maar
door niets liet zij zich verleiden
Coombe Royal te verlaten, en daar
bleef zij heexschen als een vriendelijke
koningin van haar omgeving.
Op zekeren avond toen de Coombe-
bosschen rood en goud gekleurd wa
ren in herfstpracht, was Dorothy Ca-
Pel diep het bosch ingewandeld. De
zon ging bijna onder; de schadiuwen
Werden grooter en donkerder, en tel
kens als de wind door de reusachtige
boomen gierde, vielen er een aantal
bladeren neer en de takken boven
haar hoofd schudden en kraakten als
d© takelage van een schip in den storm
In schakeering van licht ©n scha
duw strekte zich voor haar een lange
weg uit, die zich verloor in d'e duister
nis van het bosch &n terwijl zij daar
stond' en haar oogen westwaarts liet
afdwalen, waar tegen de lage met roo-
den gloed overtogen heuvelen Coombe
Royal massief en solide uitkwam,
hoorde zij in d© verte het geluid! van
galoppeerende paardenhoeven. Zij
kwamen steeds nader, en zij keek rond
om te zien, wie dat zijn kon. Heel in
de verte kwam een ruiter den weg
langs Ofschoon nog zoo ver af. kwam
die gestalte haar bijzonder bekend
voor. Het was neen. dat was onmo
gelijk... het kon niet zijn! En zij ver
borg zich in de schaduw van een
knoestagen eik, terwijl haar hart luide
klopte. Toen hij naderde, matigde de
ruiter zijn gang. Toen hij eindelijk
vlak in haar nabijheid gekomen was,
hield; hij zijn paard in. een mooi zwart
beest, wiens met schuim bedekte dijen
getuigden van een langen, snellen rit
En toen. geheel onwetend wie daar
zoo dicht bij hem was. sprong hij uit
het zadel, en de teugels in zijn arm
nemend, ging hij staan evenals Doro
thy een oogenblik te voren gedaan
had. en liet zijn oogen dwalen over de
purperen heuvels naar Coombe Royal.
Het was Zwarte Tony ,hij was te
ruggekomen iets magerder dan vroe
ger maar even somber als altijd; een
wonderlijke zachte uitdrukking lag
echter op zijn gelaat, terwijl hij daar
naar Coombe Royal stond te kijken.
En toen hoorde hij een stem een
stem, die hij gedacht had nimmer
weer te zullen hooren. en daar stond
iemand voor hem met uitgestoken
hand, die hem welkom heette in het
vaderland.
Hij hield haar hand in de zijne, en
keek haar aan. Zij was dezelfde, en
toch weer niet dezelfde. Slanker, sta
tiger, ernstiger, maar mooier dan
vroeger.
Toen de eerste begroeting voorbij
was. voelden zij zich beiden niet op
hun gemak. Zij hadden elkaar in zoo
lang niet gezien en gesproken, wat
was er in die jaren gebeurd!
Hij beschouwde ten onrechte haar
•terughoudendheid als koelheid, en zij
vond hem stijver en formeeler nog dan
vroeger.
Eenigen tijdl spraken zij over de
meest ordinaire zaken, en zij vertelde
hem al haar nieuws hoe Polly
Maple niet langer Polly Maple was,
maar als Mrs. Hopkins de plaats in
genomen had van Mrs. Battersby
dat was ongeveer een jaar geleden ge
beurd. toen op een goeden dag Mar-
jorie Battersby haar naam veranderd
had in Rock. en nu dicht bij Coombe
Royal woonde in een huisje, dat de
Kornet gekocht had.
En je moet weten, zei ze lachend
terwijl iets van de oude vroolijk-
heïd in haar oogen schitterde dat
de Kornet de geschiedenis van den
dertigjarigen oorlog schrijft.
En zoo ging zij verder, totdat Maun.
sell eindelijk zei:
De Koning heeft mij met anderen
vergiffenis geschonken, en toen kreeg
ik verlangen Engeland nog eens te
zien, en daarom kwam ik terug.
En nu blijf je hier, niet waar?
Hoe zij ook trachtte het te verbergen,
mnig verlangen klonk uit haar stem.
Neen, antwoordde hij, waartoe zou
het dienen? Aan den anderen kant van
de zee ligt een groote wereld waar een
man kan werken en vergeten als het
hem mogelijk is.
Is het noodig om te vergeten?
Hij ontstelde bij het hooren van
die woorden. Zij was een pas achter
uitgegaan. terwijl ze sprak en haar
gelaat was in de schaduw, anders zou
hij gezien hebben, dat haar oogen vol
tranen stonden.
die voorbij zijn en nimmer weer voor
ons terugkeeren kunnen Wil je daar
voor vergiffenis vragen?
En Anthony Maunsell nam de ver
giffenis met een kus van haar lippen.
EINDE.
Waartoe zou het dienen om al die van stilzwijgen want dat zijn jaren,
herinneringen weer terug te roepen? A'~-:;
En toch kan ik niet vergeten, en daar
om ga ik weer heen.
Zij kon hem niet weer voor goed
heen laten gaan. Als hij slechts wist,
o, als hij eens wist! Het bloed stroom
de naar baar wangen. Een oogenblik
aarzelde ze nog. toen klonk het:
Maar als je nu verzocht werd...
verzocht werd te blijven? zei ze zacht
jes.
Door jou? zei hij en deed een
stap voorwaarts, en toen ontmoetten
hun oogen elkaar één oogenblik, en
nu wist Anthony Maunsell. dat hij
overwonnen had overwonnen toen
alle hoop vervlogen scheen.
Eindelijk! zei hij. Eindelijk! En
zich vooroverbuigende nam de sterke
man het tengere meisje in zijn armen.
Zoo stonden zij. terwijl do onder
gaande zon de toppen der heuvelen
verguldde, en Dorothy keek Maunsell
aan en zei:
De Koning heeft je vergeven,
maar je moet ook nog een ander ver
geving vragen, xü. mij.
Waarvoor? in welk opzicht heb
ik je beleedigd? En hij keek haar glim
lachend aan.
Je misdaad ligt in lange jaren
