/NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meestgelezen Dagblad in Haarlem esi OmLcreken.
20a Jaargang
Woensdag 13 Mei 1903.
No. G095
HAARLEM'S DAGBLAD
Atoonnementsprlls
Voor Haarlem per 3 maanden. f 1.20
Voor da dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per S maanden „1.30
Franco door het geheel® Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.021/»
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37V*
de omstreken en franco per post. 0.45
A.civerteiitiën
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsraimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zuicler IBuitenspaame No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgcv» der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
£Jto©aa«Ea«aten «n Advartenttên s&angenomen door onze Agenten en door all® Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
as. Reclames betreffend® Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
DSt blad verschijnt dagelijksf bmhalws op Zon- an Foastdagon
Hoofdagenten, voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. LBAVBE Co., JOHN F. JONESSuco., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 13 Mei
bevat o.a.
De Macedonische kwestie, Fin
land, De Dreyfas-zaak, Magere
Toelichting, Troelstra's schuld,
Een rede van Mr. S. van Houten.
Magere Toelichting.
Vroeger, 't is al vrij lang geleden, heeft
de pers eens gevraagd1 om de vergade
ringen van, de Kamer van Koophandel
bij te wonen.
Daar voelden de leden van deze Ka
mer 'niet veel voor. Krantenmeoischen
zijn heele geschikte, nuttige en gemak
kelijke menschen, als je ze noodig hebt,
tmaar in vergaderingen zijn ze wel eens
wat lastig. Ontsnapt je eens een... ver
gissing, flang staat ze op 't papier en de
heele wereld hoort er van. Bovendien
zijn er in dezen diep verdorven, niets
ontzienden tijd van. die persmannen, die
den volgenden dag met een critiek of
een beschouwing aankomen en dan
maar precies zeggen wat ze ervan den
ken, alsof ze even knap waren als een
lid van de Kamer van Koophandel zelf.
Zulke verdwazing moet. niet aange
moedigd worden. Derhalve kregen, de
heeren van de persbericht, dat de Kam.er
er niet toe zou overgaan, maar dat er
voortaan door den Secretaris berichten
aan de couranten zouden worden ge
zonden.
Sedert dezen gedenkwaardigen dag
kómen er dan ook berichten. De een
kreeg ze wei eens wat later, dan de an
der, maar dat is toeval, zegt men. Al
thans ik voor mij ben er zeker van dat
de brave Secretaris allen gelijkelijk be
deelt.
Natuurlijk staat er in die verslagen
niet meer, dan de Kamer kwijt wil we
zen. Daarvoor zijn ze ook, niet waar?
Gedachtig aan de leus: „Stel zooveel
mogelijk iedereen tevreden en je zelf
ook", tracht de Secretaris^ in zijn
relazen mee te dieelen, openlijk mee te
deel en, wat er gebeurd is en besloten,
zonder daarbij at te dalen in bijzonder
heden die binnen de vier muren van de
vergaderzaal behooren te blijven en
waarmee de krantenlezende menschen
niets hebben uit te staan.
Als het niet een beetje oneerbiedig
leek, dan zou ik den toestand willen
vergelijken met het optreden van mijn
eierenboer, die mij wel zegt: „hier heb
ik een versch gelegd ei voor u", maar
niet afdaalt in bijzonderheden als: welke
kip het gelegd heeft, in welken hoek van
't hok en of ze daarbij al dan niet met
opgewektheid heeft gekakeld.
Derhalve alleen hoofdpunten. Geen
details. En in verband met dit stelsel
is het dan ook. volkomen juist, dat de
Secretaris ons, arme leeken die buiten
staan, niet wat méér heeft verteld van
de bijzonderheden der subsidie, die de
gemeentekas eventueel zal veTleenen
voor de electrische spoor (tram)-wegen
in de Haarlemmermeer.
De zaak zit zoo. De Holl. Electr.
Spoorw. Maats, vraagt aan de gemeente
om subsidie, het gemeentebestuur vraagt
aan de Kamer van Koophandel: „hoe
denken jelui er over?", de Kamer van
Koophandel benoemt een Commissie van
ik geloof drie leden- om rapport uit te
brengen, de Commissie voldoet daaraan
en nu bericht de Secretaris in zijn voor
'openbaarheid bestemd verslag aan het
•".publiek het .navolgende:
„Overeenkomstig den inhoud van dat
„rapport en op grond der daarin aange
roerde redenen werd besloten de aan-
.vrage om gemeente-subsidie ten behoe-
,ve van de bedoelde spoorweg(tram)-
'plannen bij Burgemeester en Wethou
ders te ondersteunen en voorts hieT-
„van aan de Directie der Spoorweg-
'maatschappij kennis te geven".
Meer niet. Precies als mijn eierenboer.
Kort en bondig. „Hier breng ik u een
pasgelegd ei". Wie het gelegd heeft de
gele, de bonte of de zwarte, vertelt M
mij niet. En Uc denk er natuurlijk in t
geheel niet aan, hem verder te onder-
vragen.
Hier is dat evenwel een ander geval.
Dg Kamer van Koophandel doet mij te
kort. Ze is vóór het subsidie aan de
j tramlijnen in de Meer. Heel goed. Maar
j Waarom.? „Overeenkomstig den inhoud
I „van. 't rapport en op grond der daarin
„aangevoerde redenen". Maar eilieve,
wat is de inhoud van dat rapport en
wat z ij 11de daarin aangevoerde re
denen?
Dat is het, wat we graag zouden we
ten, dat is des Pudels Kern, de dooier
van het ei. W ij publiek hebben wel
geen subs'idae te verleenen, daar is de
Raad voor, maar we zouden toch wiel
willen weten waarom de K. v. K. aan
raadt, een subsidie te verleenen, waar
van wij mettertijd rente en aflossing
zullen- moeten betalen. We zijn het na
melijk over de beieekenis van. die tram
lijnen in de Meer nog niet zoo heelem-aai
eens. Sommigen zeggen-, ,,'t zal Haar
lem benadeelen", en ze geven redenen,
anderen: ,,'t Zal Haarlem bevoordeelen"
en geven ook redenen, wieer anderen:
,,'t Zal Haarlem voor- noch nadeel bren
gen", en geven ook redenen.
Waar zijn mi, ter onzer stichting, ver
lichting en opbouwang de redenen van
de1 K. van K.?
Ze zijn aan den binnenkant van de
muren der vergaderzaal gebleven. En nu
ik dat. bedenk, vraag ik me af, of 't geen
tijd wordt dat .die lastige krantenmen-
sc-hen nogeenis probeeren of zij niet de
deur der vergaderzaal voor zich kunnen
openen. Als ik, na de laatste verkiezing,
de hoofden tel1, dan zou ik zoo zeggen
dat de deur op de klink staat.
Ruitenlandsch Nieuws
Zuid-Afrika.
Dat in die Kaapkolonie de amnestie
ui et algemeen was, wisten wij al lang,
maar we dachten in Natal wel. Het blijkt
van niet. In Land en Volk staat een op
roeping om 1750 pd. st. bijeen te brengen
ten einde vier Natalsche rebellen uit de
gevangenis te helpen. Zij zijn beboet E.
P. Lezar voor 250 pd. st„ P. P. Jordaan
voor 300 pd. st., O. P. Kemp voor 1000
pd. st. en R. J. Vermaak voor 200 pd. st.
Zij worden vastgehouden, omdat de boete
niet betaald is. De assistent-magistraat
van Utrecht schrijft, dat zij „de eeniige
vier rebellen zijn die nog in de gevange
nis worden gehouden omdat hunne boe
ten nog niet betaald zijn". Worden er
nog meer rebellen in Natal gevangen ge
houden om andere redenen?
Louis van Coller. een winkelier te
Hopetown, in d.e Kaapkolonie, schreef
den 21 en September 1899 een brief aan
staatssecretaris Reitz, om hem in te
lichten over de sterkte van Engelsche
troepen ter plaatse en in den omtrek.
Die brief is later de Engelschen in
handen gevallen, en nu is van Coller
wegens hoogverraad veroordeeld tot
3 maanden gevangenis of 30 p. st. boe
te. Vergeefs betoogde de advokaat,
dat er geen hoogverraad kon wezen,
omdat er geen oorlog en geen vijand
was. Was 't misschien alleen de be
doeling van Coller zijn kiesrecht te
ontnemen? vraagt Ons Land.
Naar men aan de Volksstem mede
deelt, wordt in meier afgelegen dis
tricten hier en daar het stichten van
private schol'en tegengewerkt, en
wordt aan hen die het plan hiertoe
hebben, gezegd, dat men niet maar
zoo een private school mag vestigen,
doch dat hiertoe een speciaal verlof
noodig is, afgegeven door den direc
teur van onderwijs, en dat, om. dat
verlof te krijgen, de som van 7.10 p.s.
moet worden betaald. Het is ons niet
bekend, vervolgt de V. S. wie
deze ijverige tegenwerkers van het
private onderwijs zijn; we wenschen
daarnaar voonloopig ook geen onder
zoek in te stellen; dit alleen Welen
we, dat de iregeering hoegenaamd
geene hindernissen als bovengenoemd
aan het stichten van private scholen
in den weg legt.
De Volksstem leest in een Engelsch
Transvaalsch blad, dat de normaal
school van Johannesburg naar Pre
toria is overgebracht en ongeveer
honderd leerlingen t'eitt. Zou het nu
niet tijd worden vraagt het blad
om ook voor het private onderwijs
aan de opleiding van onderwijzers en
onderwij zei-essen te gaan denken, en
uit te zien welke middelen er kunnen
gevonden worden om daartoe te ge
raken? Het zal niet lang duren of het
getal beschikbar^ onderwijzers is niet
meer voldoende om aan de behoeften
van het private onderwijs te voldoen.
De Volksstem schrijft.
Dankbaarheid zoo werd ons door
onze Engelsche collegats verteld is
het motief geweest voor d/e Sn te stel
len voorkeursrechten op Engelsche in-
voergoederen. Een edel motief, voor
waar klaar dan moet het ook in alle
opzichten worden toegepast. Gedu
rende den oorlog heeft men paarden
uit Oostenrijk, muilen uit Noord-Am e-
rika, prikkeldraad uit Duitschland,
mielies uit Zuid-Amerika ingevoerd in
ons werelddeel. Om kort te gaan,
zonder niet-Britsche fabrikanten en
producenten zou men de gewezen Boe-
renstaten nooit rood' hebben kunnen
verven. Is het. nu dankbaar tegenover
het buitenland om, na volbrenging
der verf-kwast-operatie, datzelfde bui
tenland teleur te stellen met af wegren
de douane-tarieven Onze leus is niet
enkel„Gelijke rechten" maar tevens
„Gelijke dankbaarheid".
Engekwiö.
Hit Lig er huis.
In het Lagerhuis beantwoordde
lord Cranborne een vraag die betrek
king had op een gemeenschappelijke
actie van Engeland, de Vereenigde
Staten, en Japan, om van Rusland'
te verkrijgen de volkomen vervulling
van de vroeger gegeven verzekeringen
ten aanzien van de ontruiming van
Mandsjoerije. Lord Cranborne zeide:
De Russische regeering gaf in ant
woord op de geheel zelfstandige ver-
toogen van Engeland en Amerika te
kenn'en, dat. zij zich zal houden aan
de verplichting Mandsj oerijie te ont-
ruim'en, hoewel de ontruiming tijde
lijk is vertraagd.
De Britsche consul te Nin-tswang
verklaarde, dat do berichten omtrent
eën herbezetting door de Russen on
gegrond zijn. Er is geen voldoende
reden om den voorgeslagen weg in te
slaan.
Balfour verklaarde in antwoord op
een vraag betreffende de onderhan
deling over e'en arbitrageveiidrag tus-
sclien Engeland en Frankrijk, dat de
regeering steeds wenschte internatio
nale geschillen zoo mogelijk d'oor
arbitrage te doen oplossen. Indien
wij iets kunnen doen in d'eze richting
in liet algemeen en ten aanzien van
Frankrijk, zijn wij met genoegen
hiertoe bereid.
De liberale bladen verheugen zich
wel over de kleine meerderheid1, die
de regeering tegenover Shackleton's
stakingswet. trouw bleef, maar zijn
toch zeer ontstemd, dat de vakvereenï-
gingen ten deze geen recht hebben
kunnen krijgen. De radicale Star zegt:
„De vakvereenigingen vragen niets
anders dan bevrijd te worden van den
onduldibaren last. dien e enige rech
terlijke vonnissen uit den laatsten tijd'
in zake het posten en het recht van
vereeniging. op ze gelegd hebben. De
rechters hebben dat. recht, uitdrukke
lijk door het Parlement verleend', weg
gevaagd Shackleton's wetsontwerp
was niets anders dan een bescheiden
bevestiging van de bedoeling van het
Parlement Het was feitelijk een be
roep op het Parlement om zijn eigen
statuten te beschermen tegen de ju
risterij. De heer Asquith zette in zijn
uitmuntende redevoering uiteen, dat
de koninklijke commissie van dertig
jaar geleden en de wet van 1875 de
bepaalde bedoeling hadden 'het posten
te wettigen als een middel in den ar-
heidstrijd. mits het binnen wettelijke
perken bleef. De rechters nu hebben
het posten, hoe gematigd ook, onwet
tig gemaakt. Wat het recht van ver
eeniging betreft toonde hij aan, dat de
practijken, die 25 jaar lang als wettig
zijn erkend, nu onwettig worden ver
klaard. Hij waarschuwde de regee
ring. dat, als zij de behoorlijke uit
oefening van dat recht van vereeni
ging. dat. zoowel aan de eené als aan
de andere zijde toegekend, in een er
varing van 50 jaar het eenige bevre
digende middel is gebleken om niet
in anarchie te vervallen, gevaarlijk
maakt en er allerlei onvoorziene be
zwaren tegen opwerpt, zij niet werkt
voor arbeidsvrede, maar arbeidsoor-
log (want de zaak aan individueele en
sporadische actie over te laten kan
slechts de schromelijkste gevolgen heb
ben".
De zaak naar een koninklijke com
missie verwijzen, zegt het blad ten
slotte, is haar voor lang van de baan
brengen.
Frankrijk.
De Dreyfus-zaak.
De correspondent der Petit Bleu, die
eenigen tijd geleden van den oud-lui
tenant in Pruisischen dienst Wessel
gehoord had. dat een Pool. Przybo-
rofski. een gewichtige rol had gespeeld
in zake de voor Dreyfus bezwarende
getuigenis van Czernuski voor den
krijgsraad te Rennes, is dien Pool zelf
gaan opzoeken Deze bevestigt de ver
klaringen van Wessel. De man. die
nu eigenlijk de getuigenis van Czer
nuski heeft voorbereid en in elkaar
gezet, is volgens Przyborofski geweest
kapitein Maréchal.
Van elders heeft de correspondent
vernomen, dat de oud-luitenant Wessed
vóór het proces te Rennes aan een
Franschen agent stukken heeft gele
verd van het uiterste gewicht. Uit die
stukken moet blijken dat er geheimen
van Frankrijk van militairen aard
waren overgebracht aan Duitschland,
door een officier van de Ecole dn génie
te Fontainebleau. door een agent van
het tweede bureau en door Esterhazy.
Wat is er van die stukken geworden?
De man van de Petit Bleu, Galmot,
een Franschman, heeft een brief ge
richt tot den minister van oorlog An-
dré, waarin hij zijn laatste ontdekkin
gen mededeelt
Oosteiffijk-Moogarije.
Men herinnert zich nog wel het groo
te speelschandaal in de Jockey-.Cluh
te Weenen verleden jaar, waar de
Poolsche graaf Potocki een mlillioen
kronen verloor aan den Hongaarschen
baron of graaf Szemere. Dat schan
daal maakte toen zulk een gerucht,
dat de Keizer er per islot van rekening
aan te pas kwam en Potocki op een of
andere wijze zijn misnoegen blijken
liet, terwijl Szemere als Hongaar het
verblijf op Oostenrijksch grondgebied
ontzegd werd.
Die geschiedenis is op 't oogenblik
weer voor den dag gehaald in verband
met een soortgelijke zaak in het Na
tionale Casino te Budapest. De Wie
ner Allgemeine Zeitung vertelde na
melijk dezer dagen, dat een zekere
meneer Justh daar in éen nacht twee
en een half millioen. gewonnen had.
Verscheiden leden der club hebben nu
dit verhaal wel niet ablsoluut durven
loochenen, maar het toch tot althans
beperkter afmetingen teruggebracht.
Justh heeft anderhalf millioen gewon
nen en niet in éen nacht, maar in den
loop eener week.
De New York Herald zulk een
affaire is nog eenis Amerikaansche be
langstelling waard weet te ver
tellen. dat het grootste deel van dit
bedrag verloren is door graaf Karolyi;
verder behoorden tot de spelers graaf
Csaky, graaf Ilunyadi en genoemde
Szemere, die aldus een deel van Po-
tocki's millioen in Budapest weer heeft
moeten afstaan aan een nog gelukki
ger dobbelaar.
Rusland
k\nland.
Onderstaande oproep wordt den 12n
Mei in verschillende Europeesche
dagbladen openhaar gemaakt
„Pinnen, verontwaardigd over de
gewelddadige maatregelen, in hun
land genomen door vertegenwoordi
gers van de Russische regeering, doen,
zoowel in hun eigen naam als in dien
van talrijke landgenooten. een beroep
op de openbare meening in de wester-
sche landlen.
„Vier jaren geleden werd de grond
wet. die door Alexander I was be
krachtigd, toen Finland veroverd
werd, verkracht door den autocraat,
die thans in Rusland heerscht en die
niettemin, gelijk al zijn voorgangers,
zelf plechtig beloofd had haar te zul
len handhaven. De ontwikkelde men
schen op de geheeJe wereld drukten
onder allerlei vormen hun veront
waardiging uit over deze breuk van
een eens gegeven woord. Toen de
gouverneur-generaal, om aan zijn des
potische neigingen te voldoen, van den
door valsche rapporten bedrogen sou-
verein verlof had weten te verkrijgen,
tot allerlei onwettige maatregelen, die
de geheele rechtsorde omverwierpen,
weigerden vele Finsche burgers, steu
nende op de plechtig bezworen wet
ten, zich aan die maatregelen te on
derwierpen. De Russische regeering,
door dien tegenstand verbitterd, heeft
nu in Finland een schrikbewind in
gevoerd, waarvan menschen die on
der een wettelijk bewind leven, rich
moeilijk een denkbeeld kunnen vor
men. Een volk, dat tot dusver ge
woon was, de wet boven alles geste'd
te zien. en zijn eigen nationalen aard
te ontwikkelen onder bescherming
van een vrijzinnige wetgeving, onder
vindt thans iederen dag hoe het recht
openlijk verkracht, verklikking en
leugen rijk beloond worden hoe mis
dadigers. indien men hen voor spion
nen dienst gebruiken kan. met geweld
aan de justitie worden ontrukt.
Maar dat is den satraap, aan wiens
willekeur de souverein thans het
Finsche volk heeft overgeleverd, nog
niet .genoeg geweest. Zich hero epen-
<re op het leugenachtige voorwendsel
dat Finland in een oproerigen staat
zou verkeeren, heeft hij zich het recht
doen toekennen, bijzondere personen
te verbannen ongevonn'isd, of hen een
verblijf aan te wijzen in de een of
andere plaats van het Russische Rijk
(Siberië bijvoorbeeld), en hen voor hun
uitzetting gevangen te houden zoolang
hem dat belieft. Krachtens dit „recht"
heeft hij dezer dagen tal van personen
over de grenzen gezet.
Verscheiden van de beste zonen deR
lands hebben aldus een der zwaarste
straffen ondiergaan die iemand kun
nen treffen: verbanning, eep straf die
opzettelijk uitgesloten is voor dé Fin
sche strafwetgeving, en in de wetge
vingen van vele andere landen onbe
kend is. Geen onzer verbannen me
deburgers draagt kennis van de be
schuldigingen die tegen hen worden in
gebracht. maar ten aanzien van het
meerendeel hunner kan men vermoe
den dat aanbreng seis op goed geluk
gedaan, of persoonlijke wrok, zulk
een ongehoorde straf tengevolge gehad
hebben. De mannen van de politie
hebben gehectografeerde verbannings-
besluiten vertoond, waar de onbedrukt
gelaten plek voor den naam van den
verbannene somtijds zelfs niet inge
vuld was. Deze agenten van den gou
verneur-generaal zijn in particuliere
woningen en werkplaatsen doorge
drongen. zij hebben de magazijnen
van boekhandelaars met geweld ge
opend. geplunderd en verwoest als
wandalen; voorwerpen die aan bij
zondere personen toebehoorden wer
den vernield, boeken die men niet le
zen kon werden in beslag genomen.
Men zou zeggen dat een sedert lang
gekoesterde wenscli om de vruchten
der Finsche beschaving met voeten te
treden .eindelijk vervuld is geworden;
dat men slechts gewacht heeft op een
teeken om den vrijen loop te laten
aan nijdigen wrok, en te vernielen
waar men kon.
„Wij verwachten zekerlijk niet dat
het geweld in zijn voortgang gestuit
ltan worden door de uitlatingen van
de Europeesche pers. In dezen laat
sten tijd heeft de ervaring ruimschoots
geleerd welk een geringen invloed op
de besluiten der staatkunde wordt uit
geoefend door stemmen die opgaan
voor de rechten der menschlievend-
heid Maar wij hebben hen. die open
lijk hun med«aevoei met ons uitspra
ken, bekend willen maken met d'e
laatste ruwe maatregelen van een be
wind. dat ons volksbestaan geheel
tracht te verstikken; wij hebben ons
willen wenden tot die vertegenwoordi
gers der beschaving in de landen waar
men ons kent, om in den naam onzer
beschaving verzet aan te teekenen te
gen deze uitroeiing van een brand
punt der westersche beschaving, tegen
den waren ooi-log die. in vollen vre
destijd. verklaard- wordt aan een sa
menleving welke zich ontwikkeld had
1 on cl er de (bescherming van haar
eeuwenoude wetten en van het. recht,
en welker leden thans, zonder een
schijn van onderzoek, op gewelddadi
ge wijze ontrukt worden aan hun mid
delen van bestaan, hun werk. hun va
derland".
Finnen van iederen stand.
Helsingfors. 28 April 1903.
Het gerechtelijk onderzoek naar de
jodenmoorden/ te Kisjinef zal nog wel
twee maanden duren. Intusschen is
al uitgemaakt, dat de heele zaak niet
maar zoo eens een plotselinge losbars
ting van opgezweepte volkshartstoch
ten is geweest, maar en dit maakt
het geval honderdmaal erger1 dat
de plundering van de huizen der on
gelukkige Israëlieten met d'e ermee
samenhangende moorden en andere
gruwelen geschiedde volgens een voor
af in de puntjes vastgesteld plan, wat
trouwens uit de wijze van werken der
woestelingen ook duidelijk schijnt op
te merken geweest te zijn.
Het aantal geplunderde woonhui
zen bedraagt 700 dat der winkels 600.
Van de 800 personen, die in hechtenis
zijn genomen, zijn 150 wegens gebrek
aan bewijs reeds weer op vrije voeten
gesteld.
Tnr,k|je.
De Macedonische kwestie.
De Porte heeft toegegeven aan Bul
garije's bezwaren tegen de bewoordin
gen, waarin de jongste Turksche nota
was vervat. Bulgarije heeft echter be
halve door die nota in den oorspron-
kelijken vorm te weigeren, ook gepro
testeerd door zijnerzijds een nota te
zenden naar St. Petersburg. Weenen
en Parijs om verzet aan te teek en en
tegen de Turksche beschuldigingen,
met name tegen die in verband met de
aanslagen te. Saloniki. Het geeft te
verstaan, dat de Turksche overheid en
de Turksche troepen daar alleen ver
antwoordelijk voor zijn. De buitenspo
righeden van diezen, zegt de nota, te
gen d'e onschuldige Bulgaren zullen
ten langen leste de bevolking tot wan
hoop brengen en het aantal bedrijvers
van aanslagen nog doen toenemen.
De nota besluit met een voorstel, dat
voor de onderdrukking der revolutio
naire daden van geweld in Euro-
peesch Turkije de medewerking der
Europeesche consuls aldaar zal wor-
den ingeroepen.
De Turksche regeering heeft harer
zijds de mogendheden ook op een ver
toog onthaald, waarin zij waagt om
Bulgarije eindelijk eens voor goed op
zijn plaats te zetten.
De clood' van den onderwijzer Delt-
sjef, den man der „binnenlandsche
organisatie" vindt hoe langer zoo min
der geloof: Er schijnt een misschien
niet onopzettelijke verwarring te
bestaan met den naam van een an
deren voorman der Macedonische be
weging. een zekeren Detsjef. die eenige
dagen geleden tusschen Dzjoemaja en
Seres zwaar gewond is Deltsjef zelf
vertoeft vermoedelijk op 't oogenblik in
Bulgarije.
Wat overigens ook tegen de juist
heid van het bericht over Deltsjefs
dood pleit is het ontbreken van elke
bevestiging er van aan Turksche zijde.
Niet voor niets hebben de Turken een
prijs van 500 Turksche ponden op zijn
hoofd gezet. Hij is de man. in wiens
hand alle draden der geheimzinnige
en gevreesde „binnenlandsche orga-
inisatie" toch wél een mooie naam
voor het devolutionair bedrijf der Ma-
cedoniërs samenloopen; hij kent de
namen van alle eedgenooten; hij kent
al de leiders cl'er verschillende groe:
pen, die elkaar vaak niet kennen; hij
heeft een lijst van alle wapenberg
plaatsen. van alle' dynamieldepots in
de bergen. Deltsjef is de icnfschen-
persoon tusschen de comités in Bul
garije en de ..binnenlandsche organi
satie" in Macedonië. Kortom, Deltsjef
is bijna onmisbaar voor de geheele
revolutionaire beweging en zijn dood
zou om zoo te zeggen een onherstel
baar verlies ervoor zijn. Dat de Mace-
doniërs zulk een voor hen kostbaar
leven roekeloos aan gevaar zouden
blootstellen is niet wel aan té nemen
en een gevecht tusschen opstandelin
gen en Turken waar het om Deltsjef's
to be or not to be ging zou de telegraaf
allang werk gegeven hebben.
Nu komt de Weensche correspon
dent van de Temps vertellen, dat ook
generaal Zontsjef niet dood is, inte
gendeel rustig in Bulgarije woont en
nog altijd het tegenwoordige revolu-
tionaii-e optreden in Macedonië afkeurt
als biedende toch geen kans op suc
ces
Werkelijk, de Engelsche oorlogsbe
richten uit Zuid-Afrika beginnen te
verbleeken als proeven van onbe
trouwbaarheid bij wat ons nu over al
lerlei draden uit oostelijk Europa
wordt geseind!
Stadsnieuws.
Haarlem, 12 Mei 1903.
Het sp ejoiaHt;ei ten-gezelschap,
dat Zondagavond onder directie van den
beer Smit optrad, had een 600tal bezoe
kers getrokken en oogstte veel succes.
Prof. Ri-Ki-Ri, Mevr. en de heer Ca-
rels, de 3 Richardini's en de heer Röffi,
voetbalanceur, voerden de verschillende
nummers van het met zorg samengestel
de programma op zeer verdienstelijke
wijze uit.
Maandagavond liep een
jongeije van omstreeks 4 jaar mef
eenige flesehjes bier in de Lange
Raamstraat, toen opeens de kleine
struikelde, waardoor dje flesehjes bra
ken en hij met zijn polsjes in 't glas
terecht kwam. Door een paar bewo
ners van de Lange Raamstraat werd
het ventje naar Dr. Maas gebracht,
die de wonden verbond.
Electrische Tram. D© E. N.
E. T. heeft strenge bepalingen op het
rooken in haar dienstregeling gezet.;
En terecht, want niets is voor velen
onaangenamer, dan in een gesloten
wagen omhuld te wezen van dichte
rookwolken, van somtijds bedenke-,
lijkje geur.
Zoover gaat die zorg, dat in een
open wachtlokaaltje op de lijn naar
Zandvoort het rooken. met vette lëtn
tors verboden is.
Men kan evenwel ook het doel
voorbijschieten en dat is, schijnt ons
toe, gebeurd waar de dienstregeling
voorschrijft, dat het streng verboden
is in die wagens te hebben gedoof-
d e sigaren, sigaretten of tabakspij
pen. Wat heeft een gedoofde sigaar
of pijp nu aan de Directie voor kwaad
gedaan?
Dat dacht onlangs ook een inworier
van Zandvoort, laat ons zeggen een
