NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD L J§ Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Gmtcreken. Be Gouvernante, 20v •laaii'H'j Woensdag 1 Juli iöüb. No. 6135 HAMLEHTS DAGBLA1 ^.!3e>zu3.ezx3Len.°tsx>xrl3s s Too? Easrlein per 3 maande®.. f 1.20 Voor d« dorpen ia éea omtrek waar eon Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 8 maanden 1.30 IFsJimco door het geheels Rijk, per S maanden 1.65 ASÜso&dsrliijk® nummers O.OIVt Geïllustreerd Zondagsblad, voor Eaarlem, per 2 maanden 0.3TVs de cffiBtr«k62. en franco psr post. „0.45 Advertentlën Van 1—5 regeis 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem Is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. Bureaux: Zulder BuItenBpaarne No. 6, iats^i'ommunaal Telofoonnummer dor Redactie G00 en der Administratie 122, Groote Houtstraat No. 55, Telefoonnummer 724. Uiligs»® «ter Vsmiootschap Lourens Oester, Directeur: C. PEEREBOOM. &jr>32®©Bi;&!6i's8Sfc «s. vtMni K&ngenomen dco? osse Agentea ©n door s'ü® Boekhandelaren sn CourantlerSo i£at uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën. e$ S?sclams5 betrefiands Haa.de 1, Nijvsrhs'd es: Geldwezen, opgsdrsges. aan heè Algsmses Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. DSi A/ttf wermohffiti! dagei#k&p «g* les- Feestdagen* - Hmfdsgmtm vrnr hst Buitenland: Compagnie Générale de Publicitê Etranglve G-, L. BAUBM Co., JOHN F. JONES, SuccParijs 3Ibis Faubourg Montmartre Easriaui's Dagblad vaa 1 Jnli bevat o.a. Uit Servië, Uit de Franscfce Kamer, Tereen. tot afscli&tfiug van alkoliolhoudende dranken Schimmel 80 jaar. Liuiteniancisch Nieuws Frankr^k Parmeggiani, een bekend anarchist, die al meermalen Frankrijk was uitge zet, was onlangs teruggekeerd te Parijs, waar hij zijn intrek had genomen in een huis in de rue de Londires. De politie was hem evenwel op het spoor gekomen en Zaterdag kwamen een paar agenten zich aanmelden om hem af te halen. Het was een zeer nauwe trap en op die trap hadden twee dikke vrouwen post gevat. Parmeggiani heeft tijd gehad te ont vluchten over de daken, want het ge lukte de beide dikke vrouwen den nau- wen pas met hare lijven te verdedigen. Toen de agenten eindelijk dit levend bol werk overwonnen hadden en boven kwa men, was de vogel gevloden. In de kooi deed men evenwel een zonderlinge en kostbare vangst. Men vond er een schat, niet een schat in geld maar een schat van kunstvoorwerpen, kunstvoorwerpen, oppervlakkig gezien wel ter waarde van een miilioen Crank, en onder deze kunstvoorwerpen een tiara., die er nog echter moet uitzien dan de allerberoemd ste, maar officieel onecht verklaarde tiara. 1 Parmeggiani is vooral bekend uit de jaren 1892 en 1893, hij was een vurig re denaar voor de anarchistische zaak. Hij was een bondgenoot van Ravachol, Vail- lant, Henri, Pauwels en andere lieve jongens. Al een jaar lang zocht de Fran- 6che politie hem. Hij was altijd weer op het juiste oogenblik verdwenen. Nog •steeds hield hij redevoeringen te Parijs, maar telkens, als de politie er achter kwam en hem zou pakken, was hij als een aal haar uit de vingers geglipt. In I zijn partij behoorde hij tot de fractie, die sterk tegen de mtellectuels onder de an archisten gekant was. Hij was dus een man van uiterst vooruitstrevende begin selen, zelfs de anarchisten in 't algemeen waren hem niet rood genoeg, heelerr.aal links anarchist was hij. Behalve anar chist was hij oplichter, en hij verdedig de de stelling, dat deze twee waardig heden bij elkaar behoorden. Maar ook was hij dief en inbreker op groote schaal. Als zoodanie kwam hij veel in aanraking met juweelen en kunstvoorwerp» van allerlei aard en zooals blijkt had hij deze j bijeengebracht in zijn woning in de rue de Londires. De oud-minister Waldeck-Rousseau beeft dan eindelijk gesproken in het openbaar en de vader van de congrega tie wet wil niet beschouwd worden als de vader van de maatregelen, die Com bes en de zijnen ter uitvoering van die wet in het verloop en jaar hebben geno men. Men heeft mij veel laten zeggen, zeide Waldeck-Rousseau, om de meest niteenloopende stellingen te verdedigen, altijd zonder dat men mijn meening had gevraagd. Ik hoop, zeide hij, dat de Se naat het niet overdreven zal vinden, dat ik van mijn kant zorg draag nu o-ok eens zelf mij te laten hooren in mijn eigen zaak. Ik houd mij overtuigd, dat deze opeen volging van nieuwe ontwerpen, dat al die moeilijkheden, waarmede men te genwoordig te kampen heeft, voortko men uit deze eene oorzaak, dat men met de wet van 1901 een toestand in het le ven heeft willen roepen, waarvoor die wet niet geschapen was, en voor namelijk heeft men met die wet op de ver.eenigin.gen langs een omweg een op lossing gezocht voor geinige van de moeilijkste vraagstukken, die uitsluitend behooren tot het domein van het onder wijs, en die met een wet op de vereeni- ging niet konden worden doorgehakt. De oud-minister heeft uitgelegd, hoe cle wet van 1901, die wet-Waldeck-Rous- seau mag zij wel genoemd worden, tot stand gekomen na een strijd van dertig lange jaren, bestemd was geweest om langzaam en stelselmatig mede te wer ken tot cle hervorming van den gewes telijken en gemeentelijken dienst van den onderstand en de dienst van. het on. derwijs. De senator weidde eerst uit over den financieelen kant der kwestie, hij bracht de cijfers in herinnering, die hij destijds had genoemd, en wees er op, dat de hoog© kosten, die de geheel© uit voering van al die plannen zou mee brengen, niet plotseling ineens zouden kunnen worden bestreden. Daarop gaf hij een critïek op de maatregelen, die ter uitvoering van de wet van 1901 waren genomen, en deze critiek was van dien aard, dat de senator Aucoin bij een ap plaus hem terecht kon toeroepen: wie tegen de wet gestemd hebben, klappen in de handen. De Fr arische Kamer De Kamer nam in behandeling het voorstel van den afgevaardigde Debussy betreffende de verhooging der invoer rechten op vee. Raibsrtï vroeg dit voor stel terug te zenden naar de commissie. Bos deed een'gelijkluidend verzoek, op dat de commissie nog nadere inlichtin gen zou kunnen inwinnen. De minister van buitenlandsche zaken zeide dat de commissie den minister van landbouw gehoord had, die gesproken had namens de gansche regeering. De algemeene beraadslagingen werden daarop gesloten. De minister van landbouw Mougeot vroeg, naar aanleiding van het feit dat de minister van buitenlandsche zalven in de onmogelijkheid verkeerde zich over deze zaak uit te laten, terugzending van het voorstel naar de commissie. Debussy vroeg der Kamer deze terug wijzing te verwerpen. Minister Mougeot bevestigde dat hij er de commissie op gewezen had, dat zijn collega van buiteni. zaken wenschte door haar gehoord te worden. De terugwijzing naar de commissie werd verworpen met 406 tegen 181 stem men. De Kamer besloot daarop over te gaan tot een artikelsgewijze behandeling. I In de couloirs van de Kamer werd nis te doen. Men zou zoo zeggen, dat de Oostenrijksche heeren er zelf meer schuld aan hebben, dat zij achter 't net visschen dan de Kossuthpartij. 't Is trouwens niets dan afgunst. Servië. Waarschijnlijk zullen de verkiezin gen voor de Skoepsjtina plaatshebben half September. De leiding dier ver kiezingen zal berusten bij den tegen- woordigen minister van binnenland- sche zaken Stojan Potits, oud-redac teur van de Odjek en een gematigd radicaal staande tusschen de oude ra-, dicalen als Pasjits, Groeït-s. Voeïts en Welimirovits en de jongere als Gif- kovits en Stanojevits. Potits was een der sympathiekste slachtoffers van het Maandag druk besproken de redevoering Zaterdag door den premier Waldeck- Rousseau gehouden in den Senaat, en de gevolgen, welke deze reden zou kun nen hebben met het oog op het voort bestaan van dit kabinet. Algemeen nagenoeg was de meening, en dit vooral met het oog op de aan staande spoedige sluiting van deze zit ting ,dat het ministerie geen kwade ge volgen behoefde te vreezen. 1 uitschlacd Op de werf te Kiel is Zaterdag de romp van een nieuw kruiser-type afge- loopen. De Keizer, de Keizerin, prins Heinrich en zijn gemalin, de groother- prinsen, de rijkskanselier (in de uni form der huzaren), graaf Waldersee, minister Tirpitz, de Amerikaansche marine-officieren enz. waren er hij te- toe van Mecklenburg, de keizerlijke Proces na den aanslag op koning Mi- - lan. Reuter seint uit Belgrado, dat Peter I ook gelukwenschen heeft ontvangen „.j „v.-v?.?1 de koningen van Italië en Roeme- nwoordig. Verder was nog de fami-1 van President Louhet en vorst lie Roon uitgenoodigd, omdat het1f°j£l,as vai) Montenegro. De sultan schip naar haren beroemden vertegen-zal dlt voorbeeld volgen. Deze tele- woordiger generaahveldmaarschalk "j anunen worden te Belgrado opgevat graaf Roon is genoemd. De Keizer die j beY'i,z<t? .Yaa erkenning, in zijn vijftienjarig regeeringstijdperk IDe felicitaties hebben begrijp el ij- zoo menige dooprede heeft gehouden, Kenyi]s een uitmuntende uitwerking stond ditmaal zijn plaats op den doop-°.p de stemming der Serviërs. Alles is kansel af aan graaf Waldersee. j ?an.?ok volmaakt rustig te Belgrado Graaf Waldersee speende zich in Koning werkt den geheelen dag het indrukwekkende gezelschap van r~k aiet zïJB ministers, al te bloemrijke of hoogdravende zins-Pe e der uumestie is nog niet wendingen. Het was een officieel©, i S!: kalme, geen enkel oogenblik harts- raoet de gewezen ko- tochtelijke lofrede op de verdiensten Nathalie bericht hebben, dat van zijn beroemden voorganger dieP, j In, ouden konak waar zich, zeide hij. er op kon beroemen een ander en Draga woonden haar boezemvriend geweest te zijn van den„«n e.n daA zx\ ,fr naar welge- ouden Keizer. Wien dat beschoren I over an beschikken. was, die moest een edel en rein De zusters van wijlen koningin mensch zijn, en dat. was Roon; een Draga, die naar Zurich zijn gegaan, echt Duitsch man vol van de vreeze zijn door een correspondent van de Gods, maar vrij van alle at ces voor de Journal geïnterviewd. Zij vertelden menschen. dat zij len gevolge van de omwente ling in Servië geruïneerd zijn c-n hulpeloos staan als de Servische re geering hen ook de spaarpenningen "ontrooft, die zij overgelegd hebbep voor haar zuster koningin werd. Zij beklaagden zich ook tegenover dezen journalist over de wijze, waarop de samenzweerders iuet het lijk van hun broeder, den aspirant-troonopvol- Oostenryk-Hoagarye Von Koerber hèeft aan de voorzit ters van Kamer en Heerenhuis mede gedeeld. dat de zitting \rerdaagd is. De militaire Avet zal nu in Oostenrijk op den grondslag van het in Honga rije tusschen de regeering en de oppo- sit ie getroffen vergelijk krachtens ger, hadden gehandeld.. Do soldaten art. XIV blij keizerlijk decreet tot hadden na de executie het lijk de vin. stand komen. j gers afgesneden om zich van de rin- Er loopen te Weenen hardnekkige gen meester te maken. Ten slotte ver geruchten, dat zoowel von Pittreich,klaarden zij dat haar zuster Draga de gemeenschappelijke minister van volstrekt niet de aanmatigende, slechte oorlog, als graaf Welsersheimb, de j atouw was zooals zij algemeen be- Oo.stenrijksehe minister van landver-schreven werd. maar dat zij het slacht- dediging. den Keizer om ontslag wil- offer van stelselmatigen laster was ge len vragen. Von Pittreich moei het,weest. feitelijk al gedaan hebben, maar op formeel verlangen van Frans Jozef aangebleven. Graaf Welsersheimb deed mededeeling van zijn plan aan zijn collega's en von Koerber bracht liet den Keizer over. Waarschijnlijk zal deze ook dit ontslag weigeren. Alles is natuurlijk een gevolg van de overwinning der Onafhankelijkheids- partij in de militaire kwestie. En de Oostenrijksche afgevaardigden zijn ook al kwaad om dezelfde reden. Zij hadden tegen eenige beloften zich voor Stadsnieuws. Haarlem, 30 Juni 1903. Maandagmiddagö uur viel een man aan den Wagenweg zooda nig op het hoofd, dat hij een diepe wonde bekwam en beAvusteioos bleef liggen. Het eerste arerband werd door een heer, die aan den Wagemveg het militair ontwerp verklaard en nu woont, gelegd, waarna de man, gehol- zien zij. dat hun Hongaarsche colle-jpen door eeniee omstanders naai-het ga's van de regeering precies wetenDiaoonessenhuis gebracht Averd. gedaan te krijgen wat zij verlangen I zonder eenige concessie van beteeke-1 Wedvlucht. Zondag 28 Juni hield de Postduiven-vereeniging „de Snelvlie. ger" alhier een wedA'lucht van Hanno ver (Duitschland), afstand 325 KM.; cle duiven werden om 5 uur in vrijheid ge steld met prachtig weer, waardoor ze verbazend snel a-logen. De prijzen aver- den als volgt behaald: lste prijs R. Slot 2de prijs P. J. v. Daalen 3de prijs P. J. v. Daalen 4de prijs P. J. v. Daalen 5de prijs J. \r. Booren 6de prijs P. Bannink 7de prijs P. Bannink 8ste prijs P. J. v. Daalen 10.2.14 10,11.53 10.26.37 10.28.35 10.36.55 10.37.59 10,42.29. 10.43.30 Zondag 28 Juni hield de post- duivenvereeniging „De Zwaluw" te Haarlem haar derde wedvlucht in dil seizoen van Salzbergen. lste prijs H. v. Leen, 8.50.20 2de prijs P. Traksel 8.50.28 3de prijs W. Aartsen 8.55.23 4de prijs P. C. v. Goes 9.—.15 5de prijs A. Kamp, 9.14.21 Poule-prijzen: lste prijs: H. v. Leen; 2de prijs: P. Traksel; 3de prijs: H. v. Leen, 4de prijs: Dezelfde; 5de prijs: P. C. v. Goes. Steun voorde uitgeslotenen. Bus Haarl. Arbeids-secretariaat de som van f 0 68; sigarenverkoop Jacobs- fabriek 0.27; idem Beijnes 6.75; idem l'igée t 7.79' idem Conrad, f 3.53; idem Centrale Werkplaats 22.58s; inteekenbil. jetten Haarlem en omstreken 1 136.75; lijsten typografen-gezellen 7.40; lijsten stucadoors-gezelkn 5.S5; lijsten meu belmakersgezellen (Pool), 5.30; lijsten Akkerman 11.10; lijsten timmerlieden (v. d. Berig), t 1.45; sigarenverkoop (alge meen! ƒ6.60; timmerlieden-vereeniging D. E. V. 12-50, lijst Mienes f 1.97*; lijsten Gemeenschappelijk Grondbezit en bood. schappen, 4.05; lijsten Haar], Arbeids secretariaat f 14.45; particulier 0.95; particulier 2.95; particulier 3.40; lijst 11. Reinalda 2; lijst schildersgezellen 1.35; collecte provinciale meeting ƒ15.18; van de Alg. Ned. Diamantbewerkersbond (Amsterdam), 81. Totaal 340.81'. Het comité voor steun heeft een adres aan den Raad der gemeente Haarlem verzonden, om een subsidie uit de ge meentekas te trekken, groot 1000 voor de uitgesJotenen, daar de burgemeester de collecte geweigerd heeft, is er hulp noodig om geen slachtoffers meer te ma ken. De uitkeering zal hedena\'ond plaats hebben van 7^ tot uur in St. Bavo, voor de rechthebbenden gehuwden 0.50, ongeh. 0.35 per dag en elk kind 0.25 per week berekend. Het comité voor steun en al de uitge- slotenen zullen Donderdagmorgen de laatste eer bewijzen aan het slachtoffer H. Prins. Verschillende sprekers zullen op den doodenakker het woord nemen. Binasnland Toreenigiög tot afschaffing van alcoholhondonde dnuikën. De Ned. Vereeniging tot afschaffing van alcoholhoudende dranken lél, hare 7Üste algemeene vergadering houden te 's-Gravenhage op Maandag; 3 Augustus. De agenda bestaat uit een groot aantal punten. Wij noemen daarvan die betreffende de propaganda, .^let blad „Sluit Schiedam!'dc misSian- den in verband met drankgebruik bij bevrachting van schepen, pogingen om bij de 'levensverzekeringsmaat schappijen lagere tarieven Ingevoerd te krijgen voor geheel-onthouders, hef I dragen van den blauwen kimop door geheel-onthouders onder hei spoor wegpersoneel ook in uniform, toegan- kelijkstelling voor geheel-onthouders van de lessen in het alcoholvraagstuk op de normaalscholen, opdragen van het onderAA'ijs in he:, paedagogisch ge deelte van het alcoholvraagstuk op de j normaalscholen aan geheei-onthou- ders. liet jaarverslag der Vereeniging over 1902 geeft de volgende opsom ming van het aantal leden der ver schillende drankbestrijders-vereeni- gingen. vergeleken met de beide vo rige jaren: Volkshond, vereeniging tegen Drankmisbruik 13500 (98007300), Vereeniginge-n aangesloten bij den Bond van Roomsch-Katholicke Drank bestrijders „Sobriëtas" 8572 (7473— 5272); Nationale Christen-Geheel-Ont houders-Vereen i ging pi min. 7000 6424—8500); Leger" des Hoils 4500 (4200); Nederlandsche Vereeniging tot Afschaffing van Alcoholhoudende Dranken 3012 (2550—2375 Alg. Ned.. Geheel-Onth. Bond 1041 *70': NVd. Christen Geheel-Onth. Bond i min. 1000 (pi. min. 90TF—1000); Nederland sche Onderwijzers Propaganda-Club 835 (782765); Gereformeerde Vereeni ging a'oor Drankbestrijding 597 (pl. imin. 400); Nederlandsche VrouAven- bond voor Geheel-Onthouding 118 Vrouwen Christen-Geheel-Onthouders Unie 105 (10375); Nederland-olie Stu denten Anfci-alcoholbond 81 (32); Ne- derl. Artsen Geheel-Onthouders-Veree- nigine 32 (30—30). Daaruit blijkt, dat alle vereenigin- gen in ledental zijn vooruitgegaan; sommige vereenigingen zelfs zeer be duidend. Het ledental van alle a-er- eenigingen^gezamenlijk is over 1902 Jmrt bijna 7000 toegenomen. Tot de Vereeniging tot afschaffing van alcoholhoudende dranken traden in 1902 11 nieuwe af deelingen toe, terwijl er 5 afvielen. In het geheel waren er op het einde van 1902 69 afdeelingen, a\*elk getal nu einde Mei gestegen was tot 77. Uit h*t Engelseh naar DOROTHEA GERARD. SU Intusschen werd er een drukke brefwisseliD? gehouden met verschil lende uitgevers, onverdroten maar voor zoover na te gaan. te vergeefs. Te cordeelen naar de uitdrukking van haar crelaat ais zij deze zakenbrieven doorlas had de ongelukkige vrouw veel doornen gevonden in haar „bed Diet rozen". Maar wat Clara als het vueest ernstige symptoom beschouwde, was dat Mr. Grant zekeren dag wezen lijk was weggebleven van een tennis match oiq een conferentie te houden, die veel Kelijkenis had met een krijgs- nad. Op den avond van denzelfden dag, waaroc' Tiara déze overpeinzingen had gedaan noodig de Mrs. Grant haar in baar eigen zitkamer, hetgeen meteen baar le'.K-riaindig eigendom was. De schrijfster van „Een Bed met Rozen" was een groote. zware vrouw met een gelaat, dat uit stopverf gemaakt scheen te zijn, en een kanten mutsje dat altijd scheef stond op haar slordig hoofd, hetgeen de aandacht eenigszins afleidde van haar grove trekken en uitpuilende groene oogen. Toen zij zich vermoeid in den stoel bij de schrijftafel liet vallen, merkte Clara op. dat haar mutsje nog onver schilliger stond dan gewoonlijk, en dat de tafel zelf bestrooid was met pas geschreA'en a'elletjes "napier, hetgeen bijna deed vermoeden, dat Mrs. Grant bezig geweest was de sabbath te ont heiligen. Hier en daar tusschen die bekende stukjes papier kwam er een hoekje van een huishoudboek uitkij ken. Zou zij mij werkelijk mijn trac- tement willen uitbetalen? peinsde Cla ra gedurende de pauze, die volgde. Maar het was iets geheel anders. Mrs. Grant begon met Clara te verzekeren, dat zij in 't geheel niet 0arer haar te klagen had en haar diensten zeer op prijs steldo een begin, dat zelfs Clara met haar luttele ondervinding onheilspellend voorkwam. Toen ver telde zij Clara, dat zij ongelukkig niet in staat geweest was haar boek zoo voordeelig te plaatsen als zij gehoopt had en dat zij daardoor noodwendig gedAvongen was wat zuiniger te gaan leven. Zij en Mr. "Grant hadden den toestand ernstig onder de oogen ge zien en konden tot geen ander resul taat komen. Toen kon zij zoo moeilijk uit haar woorden komen dat Clara^ ofschoon zij al raadde wat komen zou, hevig medelijden met haar voelde. Na rijp beraad zijn wij besloten dit huis te verhuren en een kleiner te nemen, in een of andere plaats, waar het leven minder duur is, dit is daar voor te dicht bij Edinburg. Ik weet nog niet waar wij heen zul len gaan ergens waar een goede baan is voor het golfspel, denk ik„ zei Mrs. Grant, met een onderdrukten zucht. De baan hier valt niet in hun smaak. Wij hebben al een goed bod voor dit huis gehad, het zou dwaas zijn om dat te weigeren. Natuurlijk zal ik de kosten voor de huishouding zooveel mogelijk inkrimpen, en om dat te doen is het noodig. dat Nan naar school gestuurd wordt. Ik begrijp, zei Clara, zichzelf dwingende kalm te blijven, ofschoon alles bii haar in opstand kwam. waar door het bloed haar in 't gelaat steeg, dat u mij dan niet meer noodig heeft Ik weet zeker, dat ik u altijd noo- dig zal hebben! zuchtte de arme Mrs. Grant met onmiskenbare oprechtheid, u is altijd mijn rechterhand geweest, beste Miss Wood, maar hélaas, ik zal die rechterhand moeten missen, be grijpt u? Daarom is u van plan haar af te snijden en weg te gooien? Wel hard voor de rechterhand, vindt u nieï? Ja, het is hard voor u dat stem i ik toe, zei Mrs. Grant, nederig. Maar ik kon toch niet voorzien, dat die uit gevers zoo hardA'ochtig zouden zijn. Hoe zal Edith dit dragen? vroeg Clara, die liever dien kant van de kwestie niet aanroeren wilde. Edith zal er niets van merken. Onze kring van kennissen is gelukkig groot, zij kan de helft van het jaar uit logeeren gaan. als zij er lust in heeft. Het toilet was de eenige moeilijkheid, en door uit te winnen in huur van het huis zal ik in staat zijn haar zelfs beter dan tot nu toe te kleeden. O neen, A'oor Edith heb ik gezorgd. Bovendien, zei Mrs. Grant, terwijl er even glans in haar groene oogen kwam, die langs Clara uit het venster naar de tuin muur blikten Edith ziet er zoo goed uit. dat die vraag een of anderen dag wel opgelost zal worden. Clara ging de kamer uit zonder veel ontroering te verraden, en toch met een Avanhopig gevoel, dat haar ge dachten onwillekeurig terug deed gaan naar die twee andere critieke dagen in haar leven den dag, toen Baro nes Seifort begraven werd en dien van de catastrophe in de circus. Weer drijvende! Daar kwam het op neer! Alweer los gelaten op de levens zee zonder houvast, zonder anker, zonder een haven in 't gezicht! Weer terug naar dat vervelende bureau, waar zij telkens met meer koelheid ontvangen werd; weer terug naar dat naargeestige ..Tehuis", waar op den laatsten dag van het vorige iaar de moed haar bijna in de schoenen zonk! Enkel de gedachte aan die kaal-fat- soenlijke zitkamer joeg haar een ril ling door de leden. Wie zou zij daar nu vinden? Misschien dezelfden nog van A'roeger? Alle ook speelballen van de golven der levenszee geslingerd! van den een naar den ander, wat een toe komst. En een schild daartegen? Dat was een eigen tehuis zooals een oude gouvernante haar verleden jaar gezegd had. O, ja, maar hoe zou zij er juist op dit oogenblik een vinden? Een eigen tehuis! Clara zei die woorden hardop, alsof zij er op die wijze ten volle van genieten wilde. Nog nooit hadden zij haar zoo intens Een meevaller. Zaterdagnacht is aan het strand tus schen Loosduinen en ter Heijde een "na zettende menigte zeevisch opgeraapt, ter grootte van makreel, maar door de visschers „marsbankers" genoemd. Deze visch maakt jacht op spiering, dio toen juist veel onder de kust n heerlijk toegekionken als op dit oogenblik. Hoe vermoeide haar nu al na drie jaar dat onbeheerd ronddrij ven! Hoe ontzettend zou haar dat be ginnen te vervelen, a! zij het nog eenige jaren moest volhouden! En dan zou het waarschijnlijk onmogelijk ge worden zijn om er een eind aan to maken. Waarop wachtte zij? Zij was nu toch al drie-en-twintig jaar? En zou haar jeugdig uiterlijk haar niet spoedig verlaten? En wat hield zij dan voor aantrekkelijks over? Ja, die oude juffrouw had gelijkt zij had gelijk! mompolde ClaTa, J* woede de kamer op en neer loopende. met hamerende polsen en wild klop pend hart. in opstand tegen bet nood lot in 't algemeen. Hei is de eenige uitkomst! Zij ble-ef plotseling voor de schrijf tafel staan, waarop de brief van Frftu- lein Pohl nog open lag. de brief, diea zij haastig had moeten afmaken, om dat Mrs. Grant haar ontbieden liet. (Word! vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1