NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD L J§
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Gmtcreken.
Be Gouvernante,
20v •laaii'H'j
Woensdag 1 Juli iöüb.
No. 6135
HAMLEHTS DAGBLA1
^.!3e>zu3.ezx3Len.°tsx>xrl3s s
Too? Easrlein per 3 maande®.. f 1.20
Voor d« dorpen ia éea omtrek waar eon Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 8 maanden 1.30
IFsJimco door het geheels Rijk, per S maanden 1.65
ASÜso&dsrliijk® nummers O.OIVt
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Eaarlem, per 2 maanden 0.3TVs
de cffiBtr«k62. en franco psr post. „0.45
Advertentlën
Van 1—5 regeis 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
Is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zulder BuItenBpaarne No. 6,
iats^i'ommunaal Telofoonnummer dor Redactie G00 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55, Telefoonnummer 724.
Uiligs»® «ter Vsmiootschap Lourens Oester, Directeur: C. PEEREBOOM.
&jr>32®©Bi;&!6i's8Sfc «s. vtMni K&ngenomen dco? osse Agentea ©n door s'ü® Boekhandelaren sn CourantlerSo i£at uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën.
e$ S?sclams5 betrefiands Haa.de 1, Nijvsrhs'd es: Geldwezen, opgsdrsges. aan heè Algsmses Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
DSi A/ttf wermohffiti! dagei#k&p «g* les- Feestdagen*
-
Hmfdsgmtm vrnr hst Buitenland: Compagnie Générale de Publicitê Etranglve G-, L. BAUBM Co., JOHN F. JONES, SuccParijs 3Ibis Faubourg Montmartre
Easriaui's Dagblad vaa 1 Jnli
bevat o.a.
Uit Servië, Uit de Franscfce
Kamer, Tereen. tot afscli&tfiug
van alkoliolhoudende dranken
Schimmel 80 jaar.
Liuiteniancisch Nieuws
Frankr^k
Parmeggiani, een bekend anarchist,
die al meermalen Frankrijk was uitge
zet, was onlangs teruggekeerd te Parijs,
waar hij zijn intrek had genomen in een
huis in de rue de Londires. De politie
was hem evenwel op het spoor gekomen
en Zaterdag kwamen een paar agenten
zich aanmelden om hem af te halen. Het
was een zeer nauwe trap en op die trap
hadden twee dikke vrouwen post gevat.
Parmeggiani heeft tijd gehad te ont
vluchten over de daken, want het ge
lukte de beide dikke vrouwen den nau-
wen pas met hare lijven te verdedigen.
Toen de agenten eindelijk dit levend bol
werk overwonnen hadden en boven kwa
men, was de vogel gevloden. In de kooi
deed men evenwel een zonderlinge en
kostbare vangst. Men vond er een schat,
niet een schat in geld maar een schat
van kunstvoorwerpen, kunstvoorwerpen,
oppervlakkig gezien wel ter waarde
van een miilioen Crank, en onder deze
kunstvoorwerpen een tiara., die er nog
echter moet uitzien dan de allerberoemd
ste, maar officieel onecht verklaarde
tiara.
1 Parmeggiani is vooral bekend uit de
jaren 1892 en 1893, hij was een vurig re
denaar voor de anarchistische zaak. Hij
was een bondgenoot van Ravachol, Vail-
lant, Henri, Pauwels en andere lieve
jongens. Al een jaar lang zocht de Fran-
6che politie hem. Hij was altijd weer op
het juiste oogenblik verdwenen. Nog
•steeds hield hij redevoeringen te Parijs,
maar telkens, als de politie er achter
kwam en hem zou pakken, was hij als
een aal haar uit de vingers geglipt. In
I zijn partij behoorde hij tot de fractie, die
sterk tegen de mtellectuels onder de an
archisten gekant was. Hij was dus een
man van uiterst vooruitstrevende begin
selen, zelfs de anarchisten in 't algemeen
waren hem niet rood genoeg, heelerr.aal
links anarchist was hij. Behalve anar
chist was hij oplichter, en hij verdedig
de de stelling, dat deze twee waardig
heden bij elkaar behoorden. Maar ook
was hij dief en inbreker op groote schaal.
Als zoodanie kwam hij veel in aanraking
met juweelen en kunstvoorwerp» van
allerlei aard en zooals blijkt had hij deze
j bijeengebracht in zijn woning in de rue
de Londires.
De oud-minister Waldeck-Rousseau
beeft dan eindelijk gesproken in het
openbaar en de vader van de congrega
tie wet wil niet beschouwd worden als
de vader van de maatregelen, die Com
bes en de zijnen ter uitvoering van die
wet in het verloop en jaar hebben geno
men. Men heeft mij veel laten zeggen,
zeide Waldeck-Rousseau, om de meest
niteenloopende stellingen te verdedigen,
altijd zonder dat men mijn meening had
gevraagd. Ik hoop, zeide hij, dat de Se
naat het niet overdreven zal vinden, dat
ik van mijn kant zorg draag nu o-ok eens
zelf mij te laten hooren in mijn eigen
zaak.
Ik houd mij overtuigd, dat deze opeen
volging van nieuwe ontwerpen, dat al
die moeilijkheden, waarmede men te
genwoordig te kampen heeft, voortko
men uit deze eene oorzaak, dat men met
de wet van 1901 een toestand in het le
ven heeft willen roepen, waarvoor
die wet niet geschapen was, en voor
namelijk heeft men met die wet op de
ver.eenigin.gen langs een omweg een op
lossing gezocht voor geinige van de
moeilijkste vraagstukken, die uitsluitend
behooren tot het domein van het onder
wijs, en die met een wet op de vereeni-
ging niet konden worden doorgehakt.
De oud-minister heeft uitgelegd, hoe
cle wet van 1901, die wet-Waldeck-Rous-
seau mag zij wel genoemd worden, tot
stand gekomen na een strijd van dertig
lange jaren, bestemd was geweest om
langzaam en stelselmatig mede te wer
ken tot cle hervorming van den gewes
telijken en gemeentelijken dienst van
den onderstand en de dienst van. het on.
derwijs. De senator weidde eerst uit over
den financieelen kant der kwestie, hij
bracht de cijfers in herinnering, die hij
destijds had genoemd, en wees er op,
dat de hoog© kosten, die de geheel© uit
voering van al die plannen zou mee
brengen, niet plotseling ineens zouden
kunnen worden bestreden. Daarop gaf
hij een critïek op de maatregelen, die ter
uitvoering van de wet van 1901 waren
genomen, en deze critiek was van dien
aard, dat de senator Aucoin bij een ap
plaus hem terecht kon toeroepen: wie
tegen de wet gestemd hebben, klappen
in de handen.
De Fr arische Kamer
De Kamer nam in behandeling het
voorstel van den afgevaardigde Debussy
betreffende de verhooging der invoer
rechten op vee. Raibsrtï vroeg dit voor
stel terug te zenden naar de commissie.
Bos deed een'gelijkluidend verzoek, op
dat de commissie nog nadere inlichtin
gen zou kunnen inwinnen. De minister
van buitenlandsche zaken zeide dat de
commissie den minister van landbouw
gehoord had, die gesproken had namens
de gansche regeering.
De algemeene beraadslagingen werden
daarop gesloten.
De minister van landbouw Mougeot
vroeg, naar aanleiding van het feit dat
de minister van buitenlandsche zalven
in de onmogelijkheid verkeerde zich over
deze zaak uit te laten, terugzending van
het voorstel naar de commissie.
Debussy vroeg der Kamer deze terug
wijzing te verwerpen.
Minister Mougeot bevestigde dat hij er
de commissie op gewezen had, dat zijn
collega van buiteni. zaken wenschte door
haar gehoord te worden.
De terugwijzing naar de commissie
werd verworpen met 406 tegen 181 stem
men.
De Kamer besloot daarop over te gaan
tot een artikelsgewijze behandeling.
I
In de couloirs van de Kamer werd nis te doen. Men zou zoo zeggen, dat
de Oostenrijksche heeren er zelf meer
schuld aan hebben, dat zij achter 't
net visschen dan de Kossuthpartij.
't Is trouwens niets dan afgunst.
Servië.
Waarschijnlijk zullen de verkiezin
gen voor de Skoepsjtina plaatshebben
half September. De leiding dier ver
kiezingen zal berusten bij den tegen-
woordigen minister van binnenland-
sche zaken Stojan Potits, oud-redac
teur van de Odjek en een gematigd
radicaal staande tusschen de oude ra-,
dicalen als Pasjits, Groeït-s. Voeïts en
Welimirovits en de jongere als Gif-
kovits en Stanojevits. Potits was een
der sympathiekste slachtoffers van het
Maandag druk besproken de redevoering
Zaterdag door den premier Waldeck-
Rousseau gehouden in den Senaat, en
de gevolgen, welke deze reden zou kun
nen hebben met het oog op het voort
bestaan van dit kabinet.
Algemeen nagenoeg was de meening,
en dit vooral met het oog op de aan
staande spoedige sluiting van deze zit
ting ,dat het ministerie geen kwade ge
volgen behoefde te vreezen.
1 uitschlacd
Op de werf te Kiel is Zaterdag de
romp van een nieuw kruiser-type afge-
loopen. De Keizer, de Keizerin, prins
Heinrich en zijn gemalin, de groother-
prinsen, de rijkskanselier (in de uni
form der huzaren), graaf Waldersee,
minister Tirpitz, de Amerikaansche
marine-officieren enz. waren er hij te-
toe van Mecklenburg, de keizerlijke Proces na den aanslag op koning Mi-
- lan.
Reuter seint uit Belgrado, dat Peter
I ook gelukwenschen heeft ontvangen
„.j „v.-v?.?1 de koningen van Italië en Roeme-
nwoordig. Verder was nog de fami-1 van President Louhet en vorst
lie Roon uitgenoodigd, omdat het1f°j£l,as vai) Montenegro. De sultan
schip naar haren beroemden vertegen-zal dlt voorbeeld volgen. Deze tele-
woordiger generaahveldmaarschalk "j anunen worden te Belgrado opgevat
graaf Roon is genoemd. De Keizer die j beY'i,z<t? .Yaa erkenning,
in zijn vijftienjarig regeeringstijdperk IDe felicitaties hebben begrijp el ij-
zoo menige dooprede heeft gehouden, Kenyi]s een uitmuntende uitwerking
stond ditmaal zijn plaats op den doop-°.p de stemming der Serviërs. Alles is
kansel af aan graaf Waldersee. j ?an.?ok volmaakt rustig te Belgrado
Graaf Waldersee speende zich in Koning werkt den geheelen dag
het indrukwekkende gezelschap van r~k aiet zïJB ministers,
al te bloemrijke of hoogdravende zins-Pe e der uumestie is nog niet
wendingen. Het was een officieel©, i S!:
kalme, geen enkel oogenblik harts- raoet de gewezen ko-
tochtelijke lofrede op de verdiensten Nathalie bericht hebben, dat
van zijn beroemden voorganger dieP, j In, ouden konak waar
zich, zeide hij. er op kon beroemen een ander en Draga woonden haar
boezemvriend geweest te zijn van den„«n e.n daA zx\ ,fr naar welge-
ouden Keizer. Wien dat beschoren I over an beschikken.
was, die moest een edel en rein De zusters van wijlen koningin
mensch zijn, en dat. was Roon; een Draga, die naar Zurich zijn gegaan,
echt Duitsch man vol van de vreeze zijn door een correspondent van de
Gods, maar vrij van alle at ces voor de Journal geïnterviewd. Zij vertelden
menschen.
dat zij len gevolge van de omwente
ling in Servië geruïneerd zijn c-n
hulpeloos staan als de Servische re
geering hen ook de spaarpenningen
"ontrooft, die zij overgelegd hebbep
voor haar zuster koningin werd.
Zij beklaagden zich ook tegenover
dezen journalist over de wijze, waarop
de samenzweerders iuet het lijk van
hun broeder, den aspirant-troonopvol-
Oostenryk-Hoagarye
Von Koerber hèeft aan de voorzit
ters van Kamer en Heerenhuis mede
gedeeld. dat de zitting \rerdaagd is.
De militaire Avet zal nu in Oostenrijk
op den grondslag van het in Honga
rije tusschen de regeering en de oppo-
sit ie getroffen vergelijk krachtens ger, hadden gehandeld.. Do soldaten
art. XIV blij keizerlijk decreet tot hadden na de executie het lijk de vin.
stand komen. j gers afgesneden om zich van de rin-
Er loopen te Weenen hardnekkige gen meester te maken. Ten slotte ver
geruchten, dat zoowel von Pittreich,klaarden zij dat haar zuster Draga
de gemeenschappelijke minister van volstrekt niet de aanmatigende, slechte
oorlog, als graaf Welsersheimb, de j atouw was zooals zij algemeen be-
Oo.stenrijksehe minister van landver-schreven werd. maar dat zij het slacht-
dediging. den Keizer om ontslag wil- offer van stelselmatigen laster was ge
len vragen. Von Pittreich moei het,weest.
feitelijk al gedaan hebben, maar
op formeel verlangen van Frans Jozef
aangebleven. Graaf Welsersheimb
deed mededeeling van zijn plan aan
zijn collega's en von Koerber bracht
liet den Keizer over. Waarschijnlijk
zal deze ook dit ontslag weigeren.
Alles is natuurlijk een gevolg van de
overwinning der Onafhankelijkheids-
partij in de militaire kwestie. En de
Oostenrijksche afgevaardigden zijn
ook al kwaad om dezelfde reden. Zij
hadden tegen eenige beloften zich voor
Stadsnieuws.
Haarlem, 30 Juni 1903.
Maandagmiddagö uur viel
een man aan den Wagenweg zooda
nig op het hoofd, dat hij een diepe
wonde bekwam en beAvusteioos bleef
liggen. Het eerste arerband werd door
een heer, die aan den Wagemveg
het militair ontwerp verklaard en nu woont, gelegd, waarna de man, gehol-
zien zij. dat hun Hongaarsche colle-jpen door eeniee omstanders naai-het
ga's van de regeering precies wetenDiaoonessenhuis gebracht Averd.
gedaan te krijgen wat zij verlangen I
zonder eenige concessie van beteeke-1
Wedvlucht. Zondag 28 Juni hield
de Postduiven-vereeniging „de Snelvlie.
ger" alhier een wedA'lucht van Hanno
ver (Duitschland), afstand 325 KM.; cle
duiven werden om 5 uur in vrijheid ge
steld met prachtig weer, waardoor ze
verbazend snel a-logen. De prijzen aver-
den als volgt behaald:
lste prijs R. Slot
2de prijs P. J. v. Daalen
3de prijs P. J. v. Daalen
4de prijs P. J. v. Daalen
5de prijs J. \r. Booren
6de prijs P. Bannink
7de prijs P. Bannink
8ste prijs P. J. v. Daalen
10.2.14
10,11.53
10.26.37
10.28.35
10.36.55
10.37.59
10,42.29.
10.43.30
Zondag 28 Juni hield de post-
duivenvereeniging „De Zwaluw" te
Haarlem haar derde wedvlucht in dil
seizoen van Salzbergen.
lste prijs H. v. Leen, 8.50.20
2de prijs P. Traksel 8.50.28
3de prijs W. Aartsen 8.55.23
4de prijs P. C. v. Goes 9.—.15
5de prijs A. Kamp, 9.14.21
Poule-prijzen: lste prijs: H. v. Leen;
2de prijs: P. Traksel; 3de prijs: H. v.
Leen, 4de prijs: Dezelfde; 5de prijs: P. C.
v. Goes.
Steun voorde uitgeslotenen.
Bus Haarl. Arbeids-secretariaat de
som van f 0 68; sigarenverkoop Jacobs-
fabriek 0.27; idem Beijnes 6.75; idem
l'igée t 7.79' idem Conrad, f 3.53; idem
Centrale Werkplaats 22.58s; inteekenbil.
jetten Haarlem en omstreken 1 136.75;
lijsten typografen-gezellen 7.40; lijsten
stucadoors-gezelkn 5.S5; lijsten meu
belmakersgezellen (Pool), 5.30; lijsten
Akkerman 11.10; lijsten timmerlieden (v.
d. Berig), t 1.45; sigarenverkoop (alge
meen! ƒ6.60; timmerlieden-vereeniging
D. E. V. 12-50, lijst Mienes f 1.97*; lijsten
Gemeenschappelijk Grondbezit en bood.
schappen, 4.05; lijsten Haar], Arbeids
secretariaat f 14.45; particulier 0.95;
particulier 2.95; particulier 3.40; lijst
11. Reinalda 2; lijst schildersgezellen
1.35; collecte provinciale meeting ƒ15.18;
van de Alg. Ned. Diamantbewerkersbond
(Amsterdam), 81. Totaal 340.81'.
Het comité voor steun heeft een adres
aan den Raad der gemeente Haarlem
verzonden, om een subsidie uit de ge
meentekas te trekken, groot 1000 voor
de uitgesJotenen, daar de burgemeester
de collecte geweigerd heeft, is er hulp
noodig om geen slachtoffers meer te ma
ken.
De uitkeering zal hedena\'ond plaats
hebben van 7^ tot uur in St. Bavo,
voor de rechthebbenden gehuwden 0.50,
ongeh. 0.35 per dag en elk kind 0.25
per week berekend.
Het comité voor steun en al de uitge-
slotenen zullen Donderdagmorgen de
laatste eer bewijzen aan het slachtoffer
H. Prins.
Verschillende sprekers zullen op den
doodenakker het woord nemen.
Binasnland
Toreenigiög tot afschaffing van
alcoholhondonde dnuikën.
De Ned. Vereeniging tot afschaffing
van alcoholhoudende dranken lél,
hare 7Üste algemeene vergadering
houden te 's-Gravenhage op Maandag;
3 Augustus.
De agenda bestaat uit een groot
aantal punten. Wij noemen daarvan
die betreffende de propaganda, .^let
blad „Sluit Schiedam!'dc misSian-
den in verband met drankgebruik bij
bevrachting van schepen, pogingen
om bij de 'levensverzekeringsmaat
schappijen lagere tarieven Ingevoerd
te krijgen voor geheel-onthouders, hef I
dragen van den blauwen kimop door
geheel-onthouders onder hei spoor
wegpersoneel ook in uniform, toegan-
kelijkstelling voor geheel-onthouders
van de lessen in het alcoholvraagstuk
op de normaalscholen, opdragen van
het onderAA'ijs in he:, paedagogisch ge
deelte van het alcoholvraagstuk op de
j normaalscholen aan geheei-onthou-
ders.
liet jaarverslag der Vereeniging
over 1902 geeft de volgende opsom
ming van het aantal leden der ver
schillende drankbestrijders-vereeni-
gingen. vergeleken met de beide vo
rige jaren:
Volkshond, vereeniging tegen
Drankmisbruik 13500 (98007300),
Vereeniginge-n aangesloten bij den
Bond van Roomsch-Katholicke Drank
bestrijders „Sobriëtas" 8572 (7473—
5272); Nationale Christen-Geheel-Ont
houders-Vereen i ging pi min. 7000
6424—8500); Leger" des Hoils 4500
(4200); Nederlandsche Vereeniging tot
Afschaffing van Alcoholhoudende
Dranken 3012 (2550—2375 Alg. Ned..
Geheel-Onth. Bond 1041 *70': NVd.
Christen Geheel-Onth. Bond i min.
1000 (pi. min. 90TF—1000); Nederland
sche Onderwijzers Propaganda-Club
835 (782765); Gereformeerde Vereeni
ging a'oor Drankbestrijding 597 (pl.
imin. 400); Nederlandsche VrouAven-
bond voor Geheel-Onthouding 118
Vrouwen Christen-Geheel-Onthouders
Unie 105 (10375); Nederland-olie Stu
denten Anfci-alcoholbond 81 (32); Ne-
derl. Artsen Geheel-Onthouders-Veree-
nigine 32 (30—30).
Daaruit blijkt, dat alle vereenigin-
gen in ledental zijn vooruitgegaan;
sommige vereenigingen zelfs zeer be
duidend. Het ledental van alle a-er-
eenigingen^gezamenlijk is over 1902
Jmrt bijna 7000 toegenomen.
Tot de Vereeniging tot afschaffing
van alcoholhoudende dranken traden
in 1902 11 nieuwe af deelingen toe,
terwijl er 5 afvielen. In het geheel
waren er op het einde van 1902 69
afdeelingen, a\*elk getal nu einde Mei
gestegen was tot 77.
Uit h*t Engelseh
naar
DOROTHEA GERARD.
SU
Intusschen werd er een drukke
brefwisseliD? gehouden met verschil
lende uitgevers, onverdroten maar
voor zoover na te gaan. te vergeefs.
Te cordeelen naar de uitdrukking van
haar crelaat ais zij deze zakenbrieven
doorlas had de ongelukkige vrouw
veel doornen gevonden in haar „bed
Diet rozen". Maar wat Clara als het
vueest ernstige symptoom beschouwde,
was dat Mr. Grant zekeren dag wezen
lijk was weggebleven van een tennis
match oiq een conferentie te houden,
die veel Kelijkenis had met een krijgs-
nad.
Op den avond van denzelfden dag,
waaroc' Tiara déze overpeinzingen had
gedaan noodig de Mrs. Grant haar in
baar eigen zitkamer, hetgeen meteen
baar le'.K-riaindig eigendom was. De
schrijfster van „Een Bed met Rozen"
was een groote. zware vrouw met een
gelaat, dat uit stopverf gemaakt
scheen te zijn, en een kanten mutsje
dat altijd scheef stond op haar slordig
hoofd, hetgeen de aandacht eenigszins
afleidde van haar grove trekken en
uitpuilende groene oogen.
Toen zij zich vermoeid in den stoel
bij de schrijftafel liet vallen, merkte
Clara op. dat haar mutsje nog onver
schilliger stond dan gewoonlijk, en
dat de tafel zelf bestrooid was met pas
geschreA'en a'elletjes "napier, hetgeen
bijna deed vermoeden, dat Mrs. Grant
bezig geweest was de sabbath te ont
heiligen. Hier en daar tusschen die
bekende stukjes papier kwam er een
hoekje van een huishoudboek uitkij
ken.
Zou zij mij werkelijk mijn trac-
tement willen uitbetalen? peinsde Cla
ra gedurende de pauze, die volgde.
Maar het was iets geheel anders. Mrs.
Grant begon met Clara te verzekeren,
dat zij in 't geheel niet 0arer haar te
klagen had en haar diensten zeer op
prijs steldo een begin, dat zelfs
Clara met haar luttele ondervinding
onheilspellend voorkwam. Toen ver
telde zij Clara, dat zij ongelukkig niet
in staat geweest was haar boek zoo
voordeelig te plaatsen als zij gehoopt
had en dat zij daardoor noodwendig
gedAvongen was wat zuiniger te gaan
leven. Zij en Mr. "Grant hadden den
toestand ernstig onder de oogen ge
zien en konden tot geen ander resul
taat komen.
Toen kon zij zoo moeilijk uit haar
woorden komen dat Clara^ ofschoon
zij al raadde wat komen zou, hevig
medelijden met haar voelde.
Na rijp beraad zijn wij besloten
dit huis te verhuren en een kleiner te
nemen, in een of andere plaats, waar
het leven minder duur is, dit is daar
voor te dicht bij Edinburg.
Ik weet nog niet waar wij heen zul
len gaan ergens waar een goede
baan is voor het golfspel, denk ik„
zei Mrs. Grant, met een onderdrukten
zucht. De baan hier valt niet in hun
smaak. Wij hebben al een goed bod
voor dit huis gehad, het zou dwaas
zijn om dat te weigeren. Natuurlijk
zal ik de kosten voor de huishouding
zooveel mogelijk inkrimpen, en om dat
te doen is het noodig. dat Nan naar
school gestuurd wordt.
Ik begrijp, zei Clara, zichzelf
dwingende kalm te blijven, ofschoon
alles bii haar in opstand kwam. waar
door het bloed haar in 't gelaat steeg,
dat u mij dan niet meer noodig heeft
Ik weet zeker, dat ik u altijd noo-
dig zal hebben! zuchtte de arme Mrs.
Grant met onmiskenbare oprechtheid,
u is altijd mijn rechterhand geweest,
beste Miss Wood, maar hélaas, ik zal
die rechterhand moeten missen, be
grijpt u?
Daarom is u van plan haar af te
snijden en weg te gooien? Wel hard
voor de rechterhand, vindt u nieï?
Ja, het is hard voor u dat stem
i ik toe, zei Mrs. Grant, nederig. Maar
ik kon toch niet voorzien, dat die uit
gevers zoo hardA'ochtig zouden zijn.
Hoe zal Edith dit dragen? vroeg
Clara, die liever dien kant van de
kwestie niet aanroeren wilde.
Edith zal er niets van merken.
Onze kring van kennissen is gelukkig
groot, zij kan de helft van het jaar uit
logeeren gaan. als zij er lust in heeft.
Het toilet was de eenige moeilijkheid,
en door uit te winnen in huur van
het huis zal ik in staat zijn haar zelfs
beter dan tot nu toe te kleeden. O neen,
A'oor Edith heb ik gezorgd. Bovendien,
zei Mrs. Grant, terwijl er even glans
in haar groene oogen kwam, die langs
Clara uit het venster naar de tuin
muur blikten Edith ziet er zoo goed
uit. dat die vraag een of anderen dag
wel opgelost zal worden.
Clara ging de kamer uit zonder
veel ontroering te verraden, en toch
met een Avanhopig gevoel, dat haar ge
dachten onwillekeurig terug deed gaan
naar die twee andere critieke dagen
in haar leven den dag, toen Baro
nes Seifort begraven werd en dien van
de catastrophe in de circus.
Weer drijvende! Daar kwam het op
neer! Alweer los gelaten op de levens
zee zonder houvast, zonder anker,
zonder een haven in 't gezicht! Weer
terug naar dat vervelende bureau,
waar zij telkens met meer koelheid
ontvangen werd; weer terug naar dat
naargeestige ..Tehuis", waar op den
laatsten dag van het vorige iaar de
moed haar bijna in de schoenen zonk!
Enkel de gedachte aan die kaal-fat-
soenlijke zitkamer joeg haar een ril
ling door de leden. Wie zou zij daar
nu vinden? Misschien dezelfden nog
van A'roeger? Alle ook speelballen van
de golven der levenszee geslingerd! van
den een naar den ander, wat een toe
komst.
En een schild daartegen? Dat
was een eigen tehuis zooals een
oude gouvernante haar verleden jaar
gezegd had. O, ja, maar hoe zou zij
er juist op dit oogenblik een vinden?
Een eigen tehuis! Clara zei die
woorden hardop, alsof zij er op die
wijze ten volle van genieten wilde.
Nog nooit hadden zij haar zoo intens
Een meevaller.
Zaterdagnacht is aan het strand tus
schen Loosduinen en ter Heijde een "na
zettende menigte zeevisch opgeraapt,
ter grootte van makreel, maar door de
visschers „marsbankers" genoemd. Deze
visch maakt jacht op spiering, dio toen
juist veel onder de kust n
heerlijk toegekionken als op dit
oogenblik. Hoe vermoeide haar nu al
na drie jaar dat onbeheerd ronddrij
ven! Hoe ontzettend zou haar dat be
ginnen te vervelen, a! zij het nog
eenige jaren moest volhouden! En dan
zou het waarschijnlijk onmogelijk ge
worden zijn om er een eind aan to
maken. Waarop wachtte zij? Zij was
nu toch al drie-en-twintig jaar? En
zou haar jeugdig uiterlijk haar niet
spoedig verlaten? En wat hield zij
dan voor aantrekkelijks over?
Ja, die oude juffrouw had gelijkt
zij had gelijk! mompolde ClaTa, J*
woede de kamer op en neer loopende.
met hamerende polsen en wild klop
pend hart. in opstand tegen bet nood
lot in 't algemeen. Hei is de eenige
uitkomst!
Zij ble-ef plotseling voor de schrijf
tafel staan, waarop de brief van Frftu-
lein Pohl nog open lag. de brief, diea
zij haastig had moeten afmaken, om
dat Mrs. Grant haar ontbieden liet.
(Word! vervolgd.)