ffl
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
ffisegtgelezen Dagblad in Haarlem en Om&creken.
RONDSCHRIJVEN
Stadsnieuws.
Ie Gouvernante.
|2!e Jaargang
Vrijdag 31 Juli (903.
No. 6161
DAGBLAD
■ySVU-üit^Tni irn <^,mn fn taprl -|s»
Vooï H&ajrl«Ea u»? S mn&BMSss. 1.20
Jsm nfi® «Soupa» 4a\ uSsm omte& waar een Agent gevestigd is (kom der
smmaM®® 1.30
jFmuïftCQ dlooir M gohaofts Rijk. p«ï S maanden1.65
Mso&telliljlb® nmnamaffffl O.OtVu
©<S8lmate««ifia ZoiadaffaMdiö, voo? Unaniem, per 3 maanden 0.37Vo
op op oo <S« omsteek*® franco per post. 0.45
Advertentlën
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zuider Buitenspaarne No. 6,
flk&Sfföommimaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122s
•Groot© Houtstraat No-, 55. Telefoonnummer 724.
5£®DD0!Hi®aitsiL ®ai AfiwurfeBffiMSiB as®!tg®®cm®a dooir ons® Ag®ffl2ssi ea. do©ir ®M© Boakhandelaran «a Comrantisrs. M®S mltsoffidarimg van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiëii
IRsslam®® beteefitoM® H&md®!, Nijv®rïn«M ex Geldwezen, opgedragen assi üi«6 Algen»®®® Adverieatia-Biireau A. BE LA MAR Azn. te Amsterdam.
HaarJeifiS Dagiiiad eau 31 Juli
rot o.a.
De Paus. lluzie 011 schandaal in
Hongaarsche KamerRechts
lioks Uit de Pers), Nationale
biet wedstrijd. De verkiezing in
ttard. Rondschrijven aan gele-
nlieids-correspoiidenten.
Vemmaeteetaja LoMPems C®st®F. DIpeetesFJ. C. PEEREBOOM.
fclmdl téms&lliftlkep BjoHislit® ap Sent" au F&amtdaaam.
sow hsi Buitenland: Ccmpzgniti Générale de Piibliciiê JSirangèrs L, BAUMJS Vo^ JOHN F. J0NE3, 8uco.t Parijs 3Ibis Faubourg Mmitmartre.
IAN ALLE GELEGENHEIDS-CORRES-
PONDENTEN EN HEN, DIE DAT
WILLEN WORDEN.
)nze Redactie constateert met vreugde
ingenomenheid niet alleen de steeds
jgciide belangstelling voor dit blad
n lezers, maar ook die van bericht-
ivers. Het aantal gelegenheids-corres-
adenten, dat zonder bepaalde aansteL
igvan ons te bezitten, ja zelfs zonder
Boodiging onzerzijds, van daig tot dag
6 komt verheugen met het inleveren
n berichten over wat in Haarlem voor
raden is, voorvalt en zal voorvallen
dat aantal, zeggen wij, neemt voort
rend toe. Telkens zien wij op de
Bine stukjes papier, veelal in den be-
opien vorm van recepten en gewoon
te even onduidelijk geschreven, nieu-
namen van inzenders. En het is
onze geringste vreugde, dat de
lesten van deze gelegenheids-corres-
ndenten behooren tot de bloeiende
igd, daar hun leeftijd varieert van
n tot vijftien jaar. Immers het jonge
SJe kan men nog buigen. Welk een
loile voor de toekomst van het vak
elk een voorraad van aankomende
palisien vormen deze onze geachte
edewerkers, ten wier genoegen wij er
'etmalen ernstig over gedacht hebben
i plankje aan ons loket belangrijk te
rlagen, omdat zij er nu niet dan met
lette overheen kunnen kijken.
!e!f laag bij den grond, zijn ook hun-
persproducten niet van verheven
otl. Ernstige beschouwingen over ge-
eeniezakc-n zijn van hen niet te ver
achten en ook niet te eischen. Hun
ndacht is vooral gespitst op jongens
üe water vallen, wagens die een wiel
tiiezen en fietsers, die in de versukke
ld raken: het kleingoed derhalve van
stadsberichten. Ook hebben zij een
lopend oog voor jubilea van allerlei
En daar ook dit kleingoed zijn
«hangers heeft en het toch wel wat
aard is om, wanneer men vandaag in,
verte een standje heeft bijgewoond,
morgen in de courant details over te
aden, zoo wenschen wij allerminst
fer deze soort van berichten met ge-
Dgschatting te spreken.
Alleen schijnt het ons toe, dat wij van
'elen verschillen met eenige van
ize berichtgevende vrienden over de
eerdere of mindere belangrijkheid van
n aantal hunner mededeelingen. Hoe
is daarbij ook 't harte bloedt, meer dan
s bef is zijn we gedwongen een
rap en het veelbeteekenende woord
te plaatsen op berichten, waar-
js toch veelal met grooten vlijt, zij het
in ook gerinig succes ten opzichte van
taal en stijl, is gearbeid. Die streep en
dat kleine woordje „niet" doen alle hoop
van den inzender ,op zijn corresponden-
tenloon verdwijnen. Pijnlijke gewaar
wording! Kwellende teleurstelling!
Het is daarom, dat wij er naar
strevende om onze jonge vrienden zoo
weinig mogelijk onnut werk te laten
doen bij dezen willen trachten hun een
grens aan te wijzen, waarover hun ijver
zich niet behoeft te begeven.
Het laat ons koud, dat een. man en
vrouw, dronken of niet dronken, elkaar
den toegang tot de woning betwisten en
dat een politieagent er een eind aan
maakt.
Het is ons onverschillig, dat een paard
voor een kar van de gemeentereaniging
op een britg komt te vallen en metgroote
moeite weer opgeholpen wordt.
Het schijnt ons niet van overwegend
belang, dat er in den singel een mo
torboot vastraakt, omdat er een tak in
de schroef is vastgewerkt.
Het kan bezwaarlijk een belangrijke
tijding heeten, dat een cacaofabrikant
ergens op een land een reclamebord
heeft neergezet.
Het mag als regel worden aangeno
men, dat onigelukken die bijna gebeurd
zijn, of gebeurd hadden kunnen zijn, de
belangstelling kwalijk gaande kunnen
maken.
Het feit, dat een wielrijder op de mod
derige straat komt te slippen en daarbij
alleen maar zijn duim schaaft, is een
te vaak voorkomende gebeurtenis, dan
dat daaraan beteekenis gehecht mag
worden.
Wij zouden op deze wijs nog wel een
poosje doorgaan, wanneer we niet meen
den, dat met het bovenstaande de grens
palen aan onze zeer gewaardeerde ge
legenheids-correspondenten duidelijk ge
noeg zijn aangewezen. Hun scherp ver
nuft en helder doorzicht heeft geen an
der houvast meer noodig. En waar wij
hen met het oog ook op de kermis, op
wekken tot vernieuwde arbeidzaamheid,
daar vertrouwen wij, dat zij de grenzen
door ons aangeduid, niet meer zullen
overschrijden. Zij en wij en onze snip-
permand zullen daar ontegenzeggelijk
wèl bij varen.
lil
itenlaiidsch Nieuw:-
Engeland.
Leger van Britsch-Indi'è.
In Britsch-Indië veroordeelt de Engel-
sche en de inlandsche pers eenstemmig
en heftig Brodrick's voorstel om Indië
te laten bijdragen in de kosten voor het
Engelsche leger in Zuid-Afrika. Een
volksvergadering te Madras heeft een
parig een besluit van afkeuring aange
nomen. Vergaderingen te Calcutta en
Bombay zullen dat voorbeeld volgen.
Suiker wet.
In het Lagerhuis werd na een leven
dig debat in tweede lezing de suïker-
conventie-wet met "244 tegen 144 stemmen
aangenomen.
Minister Chamberlain ondersteunde de
wet door te wijzen op het gevaar voor
een Duitsch-Oostenrijksch suikermono
polie, indien het premiestelsel bleef be
houden. Hij wees op het onrecht West-
Indië en der Britsche raffinaderijen door
de premies berokkend en verklaarde dat
de conventie den vrijen handel in sui
ker verzekerde, de stabiliteit van de sui
kerindustrie deed toenemen en ten goe
de zou komen aan West-Indië.
5)nitscliland
Par Lijsamensmelting.
De nationaal-soiciale partij van ds.
Naumann en de Vrijzinnige Vereeniging
(Barthianen) hebben officieel besloten,
zich te versenigen. Bij de laatste ver
kiezingen voor den Rijksdag kregen de
nationaal-socialen omstreeks 30.000 stem
men, terwijl de Barthianen er 240.000
hadden. Van groote praktische beteeke
nis voor het partijleven is de samen
smelting dus niet, alleen wordt het so
ciaal-liberale karakter van de Vrijzinni
ge Vereeniging tegenover Eugen Rich
ters vrijzinnige volkspartij er nog wat
scherper door uitgedrukt.
i talie.
De Paits.
Dinsdagmorgen heeft een geheime bij
eenkomst der kardinalen plaats gehad.
Om 10 uur volgde in de Sixtijnsche ka-
pel de eerste der drie door het Heilig
college bevolen rouwdiensten. Behalve
52 kardinalen waren er hij tegenwoor
dig het corps diplomatique, de groot
meester der Malteezer orde, de Romein-
sche adel en een aantal; genoodigden.
In het midden van de kapel was een
prachtige met do tiara gekroonde kata
falk opgericht, waaromheen brandende
kaarsen. Als eerewacht stonden er iguar-
die nobili bij. De kardinalen waren ge
kleed in paars rouwgewaad en traden
in plechtigen optocht, geëscorteerd door
guardie nobili en Zwitsers de kapel bin
nen. Kardinaal Serafino Vannutelli ce
lebreerde de mis; daarna voltrokken de
kardinalen Agliardi, Vincenzo Vannu
telli, Satolli en Richard na elkaar de
absolutie.
Volgens de Messagero heeft bisschop
Bonomelli van Cremona, een persoon
lijk vriend van Zanardelli, dezen in een
brief zijn vreugde uitgesproken over de
gematigde en onpartijdige houding der
Italiaansche regeering onder de tegen
woordige moeilijke verhoudingen.
Servie.
Bedevaart des Konings.
Koning Peter I heeft een bedevaart
ondernomen naar het graf van Kara-
george te Topoia, den bevrijder van het
Servische volk, die door Milosj Obre-
nowitsj werd vermoord. De reis des ko-
nings was een ware zegetocht; vooral
aan de stations en (gedurende den tocht
per rijtuig van Wladenowatz naar To
poia was de geestdrift der bevolking zeer
groot.
Eigenaardig is, dat koning Alexander
I van Servië een soortgelijke bedevaart
maakte, kort na zijn troonsbestijging,
toen men nog hoopte, dat hij met prin
ses Helena, dochter van den tegenwoor-
digen koning, in het huwelijk zou tre
den; maar Milan was toen hevig tegen
dit huwelijk gekant.
Hongarije.
Ruzie en schandaal.
In de Kamer van Afgevaardigden ver
zocht de minister-president de opening
der discussie over de indemniteitswet.
De obstructionisten hieven weldra oor-
verdoovende kreten aan. De vice-presi
dent schorste de zitting. Bij heropening
herhaalde zich het rumoer en de presi
dent kon niet aan het woord komen.
Het tumult was onbeschrijfelijk. Da pre
sident hief de zitting op en besloot het
publiek bij de verdere debatten uit te
sluiten.
De afgevaardigde Papp, van de Ivos-
suth-partij, veroorzaakte groote sensatie
met de mededeeling, dat de oud-afge
vaardigde Dienets hem gisteren 12.000
kronen gaf, opdat hij de obstructie zou
opgeven en Boedapest verlaten. Hij
voegde er bij, dat Dienets 2000 kronen
achterhield als commissieloon. Papp
deponeerde bij het bureau het bedrag,
dat hij had aangenomen om bewijs in
handen te hebben voor deze poging tot
omkooping.
Thot stelde voor een commissie te be
noemen ter onderzoek. Het voorstel
werd met algemeene stemmen aangeno.
men.
In een zitting met gesloten deuren,
onder voorzitterschap van Apponyi, ver
klaarden de afgevaardigden Olaij en Po-
lonyi, dat zoolang over deze poging tot
omkooping niet volledig licht is gege
ven, de oppositie geen geregelde dis
cussie zal toelaten. Na verklaringen
van den vice-president Tallian, werd de
zitting weder openbaar gemaakt. Zij
duurde tot 's avonds acht uur.
Tnrfetje.
De Balkanquaestie.
Naar de „Times" uit- Konstantinopel
verneemt dringen Oostenrijk en Rusland
er bij den Sultan op aan, dat deze de
emigratie uit Adrianopel naar Bulgarije
zal tegengaan.
China.
Mandsjoerijnsche havens.
Volgens een Laffan-bericht uit Was
hington bestaat er geen twijfel aan de
juistheid van het bericht, dat de Chi-
neesche regeering hij tractaat de Mand
sjoerijnsche havens heeft opengesteld
voor den wereldhandel.
De „Times" verneemt uit Peking, dat
de ratificaties van het tractaat-Mackay
zijn uitgewisseld.
Rusland heeft beloofd Mantsjoerije te
zullen ontruimen en zal deze belofte
zeer zeker gestand doen d. w. z. het zal
zijn militaire bezetting terugtrekken.
Maar inmiddels voert het in groote ge
tale burgergezinen en vooral voormalige
60ldaten met hun gezinnen als kolonis
ten in en gaat deze invoer op den tot
dusver gevolgdcn voet voort dan zullen
op het tijdstip voor de definitieve ont
ruiming in Mantsjoerije, naar men be
rekend heeft, honderdduizend Russi
sche gezinnen zijn gevestigd.
Coltimbië.
Operette revolutie.
Aangaande het dusgenaamde pronun-
ciamiento te Panama wordt nader ge
meld dat generaal Cobos, de aanlegger
van den coup, te rijkelijk gemiddag
maald en gedronken had en rtoen in
brooddronken stemming met zijn mili
taire macht van nog geen dozijn solda
ten alle andere ambtenaren (gevangen
poogde te nemen. Iedereen vluchtte het
bosch in en wachtte tot de generaal weer
nuchter was. Toen keerde men terug,
•stopte hem een prop in den mond en
knevelde hem. Hij is nu generaal af en
moet voor den krijgsraad komen. De
toestand, zoo zegt men nu te Washington,
was alleen ernstig in de oogen van den
Amerikaanschen consul-generaal en van
de dagblad-correspondenten.
Haarlem, 30 Juli 1903.
Door de afd. Haarlem van
den Bond van Miliciens en Oud-
Miliciens is besloten, de leden der
lichting 189?, welke onder de wapens
zijn geroepen, financieel te steunen.
De afd. doet een beroep op ieder om
haar in staat te stellen dit zoo ruim
mogelijk te doen. Daarvoor zullen lijs
ten circuleeren. Giften kunnen ook
afgedragen worden in het H. A. S.,
Smedestraat- eai bij P. v. d. Gevel, Gen.
Cronjestraat no. 6.
Woensdagavond te 8 uur
maakten eenige jongens, terwijl zij
stonden te visschen, gekheideen
hunner gaf een ander een duw, met
dat gevolg, dat deze door de glad
heid van de wal, in hiet Spaarne te
recht kwam. Op het hulpgeroep van
zijne makkers, schoten een paar man
nen toe. die den knaap met grooto
moeite en veel inspanning er uithaal
den. Hij begon reeds uf te drijven.
Door zijnÊ makkers werd de opge-
vischte visscher in optocht naar zijne
woning aan de Oostvest gebracht.
i den door de kinderen verschillende
j vaderlandsche liederen gezongen, en
werden zij meermalen getracteerd.
I Ook had hier een optocht met
1 zang plaats, en daarna amuseerde
het jonge volkje zich met verschillen
de kinderspelen, waarvoor honderden
prijzen waren uitgeloofd.
Een paar regenbuitjes uitgezonderd,
;was het weder vrij goed.
j Het kinderfeest slaagde dan ook
uitstekend en. in de prettigste stem
ming werd omstreeks half zeven per
trein de terugtocht naar Amsterdam
aanvaard.
süt de Omstreden.
Lisse,
I Dinsdagavond is voor Dintel gezon-
.ken het schip van G. Slottje, te Lisse,
'geladen met 104,000 kilogram maïs
I niet bestemming voor de gist- en spi
ritusfabriek te Brugge.
2huü voort.
Thans 'zijn alhier aanwezig 3331
badgasten.
JJmuiden.
i Een jongmensch, zoon van den
winkelier B., welke per fiets bood
schappen had bezorgd, keerde al
fietsende over den ouden sluis huis
waarts.
Bij het passeeren der middelmuur
had hij het ongeluk uit- te glijden en
met rijwiel en al naar beneden in den
kolk te storten.
Gelukkig bewaarde hij zijn tegen
woordigheid van geest en wist zich
zwemmende boven te houden. Met
behulp van het sluispersoneel werd
hij weder behouden op het droge ge
bracht.
Bij de strandvonderij zijn alhier
aangebracht 11 zakken lijnzaad, door
de stoomtrawler „Zeehond" ter hoogte
van het haaksvuurschip in de Noord
zee opgevischt.
I
Jubilé.
Den 20sten Augustus zal de direc-
teur van het Rijkstelegraafkantoor j
alhier, de heer N. M. Keukenmeester,
zijn 40-jarige ambtsvervulling herden-1
ken.
V a c a n t ie - K i n d er f ee s t.
Het 9e vacantie-kinderfeest voor de
leerlingen van verschillende scholen
te Amsterdam, werd Woensdag in de
omstreken van Haarlem gevierd.
Reeds te 6.54 vertrokken de jeug
dige feestvierders in verschillende
groepen met een feesttrein van Am
sterdam C.-S. resp. naar Haarlem,
Bloemendaal. Santpoort. Velsen en
IJmuiden, alwaar verscheidene uit
stapjes werden gemaakt en de meest
bezienswaardigheden in oogenschouw
genomen.
Omstreeks half twee verzamelden
de ongeveer 1500 deelnemers onder lei
ding van 120 onderwijzeressen en on
derwijzers zich op het buitengoed
„Spaarnberg". te Santpoort, waar
het feest werd voortgezet, dat nu werd
opgeluisterd door een muziekkorps.
Evenals tijdens de wandeling wer-
Bi nnenland.
Hofbericht.
J H. M. de Koningin en Z. K. H.
Prins Hendrik, alsmede het gevolg,
kwamen Woensdagavond te 8 uur 6
min. op het station Het Loo aan,waar
zich op het perron bevond de jager-
meester Loudon en. daarbuiten een
groot aantal belangstellenden.
H. M. droeg een der talrijke meege
brachte bouquetten in de hand en ver
trok in open rijtuig naar het paleis.
Benoemd tot kamerheer in buiten
gewonen dienst der Koningin, jhr. H.
van Panhuijs, burgemeester van Leek,
en jhr. mr. W. Alberda van Eken-
stein. rechter in de rechtbank te Gro
ningen.
Uit rte Staatscourant.
Kon. Besluiten Benoemd tot ridder
in de orde van den Nederlandschen
Leeuw mr. E. R. Borgesius, kanton
rechter te Appingedam tot officier in
de orde van Oranje-Nassau dr. J.
Feaïli
Uit het Engelsch
van
DOROTHEA GERARD.
Zij had den man gewonnen, dien
wenschte te winnen, omdat hij
man was en zij etn vrouw met
lüwelijke scherpzinnigheidmaar
mu niet laag genoeg zijn hem te
"wen. Als hij wist. door welke
Welen zij hem tot zich getrokken
'I. zou hij haar zeker verachten.
zij zou het hem nooit zeggen,
ion zijn verachting niet verdra-
han nog beter voor altijd van
gescheiden door een onoverko-
Gjken muur.
Zij had het al lang voelen aanko-
maar eerst toen zij hem in de
vitamer op zich af zag komen,
j!Qg het valsche van den toestand
somen tot haar door.
'H scheen haar nog mogelijk, dat
onder deze omstandigheden een
Wren man had kunnen trouwen
hem niet. o neen snikte zij,
^et. gelaat in de handen.
Zou dat beteelienen, dat ik hem
liefheb zei ze een oogenblik later,
toen haar gezond verstand zegevier
de.
Maar dat oogenblik van helderheid
werd dadelijk weer donker door wan
trouwen met zichzelf.
Hoe kan ik zelfs zeker zijn of ik
hem bemin, ja of neen? kan zoo een
intriguante als ik ben werkelijk lief
hebben? Ik had een tehuis noodig
een toekomstomdat ik dat nu moet
verliezen, ben ik zeker zoo rampzalig,
want inderdaad' voel ik mij diep on
gelukkig.
Ik wou dat ik er nooit over ge
hoord had. dat hij erfgenaam van1
zijn oom zal zijn daardoor is alles
gekomen. Als ik hem ontmoet had
en bemind, voordat ik het wist., dan
zou alles in orde zijnmaar er is
geen twijfel aan, dat was de reden, i
waarom voor 't eerst mijn aandacht1
op hem gevestigd werd. O, hemel,
hoe zal ik ooit weer zeker worden
van mij zelve? Ik zie geen kans mijn
eigen motieven te ontwarren. Ik heb
ze zelf zoo dicht in elkaar geweven.
In ieders leven komt een moment,
waarin zijn geweten volkomen ont
waakt. Dien nacht kwam dat oogen>-
blik voor Clara. Zij had terecht haar
vrouwelijkheid als haar eenig kapi
taal beschouwd, maar zij had dat. ka
pitaal niet goed uitgezet. Zij had ge
zondigd tegen het hoog-vrouwelijke in
zichdat wist zij nu en zij was be
reid voor haar fout door onthouding
te boeten.
j En hij? Werd hij ook gestraft voor
haar zonde?
I Als een mes stak die vraag haar
in 'thart. Hij zou lijden en niet voor
't eerst in zijn leven maar toch zou
het minder wreed' zijn, dan hem een
I onwaardige vrouw te geven. Waar
schijnlijk leed hij nu op dit oogen
blik alwant een rustelooze stap
1 boven haar hoofd zei haar al uren
I lang, dat zij niet de eenige was, die
igeen rust kon vinden.
Zij kon dat niet meer aanhooren
1 het klonk haar als een luide beschul-
1 diging. Zij moest weg van hier en van
hem, zoo mogelijk, vóórdat er nog
een dag voorbij was. Zij kon hier toch
onmogelijk langer blijven.
I Iedereen zou er onder lijden, zelfs
de arme, onschuldige ziekemaar
i daaraan was nu niets te doen. Dat
kon niet meer hersteld worden.
Toen de morgen aanbrak, had zij
een besluit genomen.
Kalm, ofschoon met ontroerd gelaat
zond zij na het ontbijt Jane naar
boven met verzoek, of mr. Aikman
even bij haar wilde komen. Dat was
beter dan zelf naar het atelier te gaan.
Mevr. Aikman was geen hinderpaal
bij hetgeen zij te zeggen had, en of
schoon zij evenmin bescherming van
haar kon verwachten, zou het feit,
dat er nog een derde in de kamer
was, haar misschien helpen om zich
flink te houden.
Hij beantwoordde dat verzoek met
I een stiptheid, die haar bijna haar
zorgvuldig voorbereide bedaardheid
deed verliezen, maar alleen zijn wijze
van binnenkomen deed haar de tegen
woordigheid van geest weer herwin
nen, die zij bijna verloren had, toen
zij zoo spoedig zijn stap in cie gang
hoorde.
i Zonder een blik rechts of links,
ging hij direct naar den stoel van zijn
moeder en over haar heen buigende,
kuste hij hartelijk haar hand. Toen
eerst wendde hij zich tot Clara met
zoo'n vasten blik, dat Clara zich er
over verwonderde, toen zij dacht aan
gisteren.
Wenscht u mij te spreken
1 De kalme, hoffelijke wijze, waarop
hij dat zei. deed haar denken aan
den tijd, toen zij hier pas was.
Het was zoo natuurlijk het beste,
maar die verandering in zijn houding
deed haar toch uiterst onaangenaam
aan.
Ja, ik wilde u alleen maar /'?-
gen, dat ik hier op 't oogenblik on
mogelijk langer blijven kan.
En haastig voegde zij er bij
U begrijpt dat natuurlijk volko
men.
Het antwoord kwam zonder aarze
len, klaarblijkelijk had hij zoo iet«
verwacht.
Dat begrijp ik volkomen.
En u wil mij dus laien gaan?
Ik heb geen recht u ie weer
houden.
I Nu direct? hijgde zij bijna.
Dit leek niet op denzelfden man,
die gisteren tegenover haar gestaan
had in de torenkamer?
Waar waren de hartstocht, de toorn,
de moedeloosheid gebleven, die zij gis
teren op zijn gelaat meende te lezen?
Had zij zich dat. alles maar verbeeld?
En hadden haar ooren haar ook be
drogen Was het zijn stap niet ge
weest. dien zij tijdens den langen,
slapeloozen nacht boven haar hoofd
gehoord had. Hij zag er niet uit.
als iemand, die 's nachts niet gesla
pen had er was zelfs een energie in
zijn oogen te lezen, die zij zich niet
herinnerde, daar ooit te voren ontdekt
te hebben.
i Gisteren had hij zich als een zeer
teleurgesteld minnaar gedragenhe
den scheen hij een man, die zich
over alles had heengezetdie den
toestand onder de oogen durfde zien
en zichzelf weer gevonden had Zoo
veel te beter, maar toch dat hij
zich zoo gauw daarover heengezet
had. verwonderde haar een beetje en
viel haar eigenlijk tegen.
Hij glimlachte zelfs even, terwijl
hij haar laatste woorden herhaalde.
Nu direct? Ik denk, dat u bij
een weinig nadenken overtuigd zal
zijn, dat zoo n baast niet best doen
lijk is. Terwijl hij dat zei, legde hij
zijn hand vriendelijk op het hoofd
van. zijn moeder.
Het kan uw wensch niet zijn,
haar zoo plotseling te verlaten.
Maar het. zal weken duren, voor
dat U iemand anders gevonden heeft,
zei Clara, een beetje in de war, en
ik kan zoo lang ndet blijven, niet
onder één dak, bedoel ik.
Ik begrijp het, merkte hij even
koel op als te voren. Natuurlijk kan
u dat niet, ook ben ik niet van plan,
zoo veeleischend te zijn. Toen u mij
uw boodschap zond. was ik juist van
plan naar beneden te komen, om u
te vertellen, dat ik u van mijn tegen
woordigheid ga verlossen. Ik ga nog
heden van huis. Hoe lang ik weg zal
blijven, kan ik niet precies zeggen,
maar mijn boodschap zal mij in ieder
geval een week in beslag nemen.
Gaat u dan op een plaatsver
vangster voor mij uit?
Ik kom zeker niet terug, totdat
ik gevonden heb. wat ik zoek, zei
Aikman. langs Clara het venster uit
kijkend. U weet zelf, hoe moeilijk het
soms is, to verkrijgen, wat men heb
ben wil.
Het beredeneerde van zijn toon
scheen haar onverdragelijk.
Ik ik wou liever direct gaan,
zei ze hijgend..
Toen keek hij haar aan met een
