9
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
M©©@tgele«ein Ha^blad itt Haarlem en Om&creken.
In Zorg ei Druk.
Donderdag 20 Augustus I
So. 6178
DAGBLAD
Haarlem's Dagblad *an 20 Aug.
lijst o.a.
Gronden in Erfpacht, l)e opstand
in Macedonië, Politiebond, Een
ingewikkelde knoeiboel, Gemeen
teraad.
Al2ora33,ementspxl]s
Veoï ïï&arltm ptx S maaadsa~f 1.20
Vooir dorp-sa. lm d«t omtrek waar osAgent gevestigd is (kom der
8®m®®aiv,®)p ®«r 1.3G
JFïaiiMO tfioor e®k®§2» Rijk; p*r aaaaadem 1.65
Aflsoafellijfc® aajnmmsms O.OIVo
C&sflMsfcwffd ZoadagoMaA, veer Itósm, per S maanden 0.37l/c
pp pp pp t» omibrakca sa franco per peet. 0.45
Advertentlën i
Vaa 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zuider Buitenspaarne No* 6,
tósirsommimaaE Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
G?oote Houtstraat No, 55* Telefoonnummer 724.
UKtgms éer Vcmoettehcp Lotairosis Geste. DSreotesjrJ. C. PEEREBOOM.
iSöifc ®a Mv«jrt«®MSHï wsEtflös; aai»s«!R02a®aj door cats® Ag®at«ai cai do®? alle Boekhandel area, sa Cotarftattsra, M«s nSisoadering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentita
0$ ffisete®» briraffittrös NJjvwfeaMl -
1 Gslawesssü, opgedragen «icai
BOBS BoBsitÊ V®S°i8(Bfo$üDQ ($8kgJ®B%)[kQp
Algsm®®® Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Ann. te Amsterdam.
Stsm^ »ao
Mmfétoyeitim mm- M Buitenland: Compagnie Générale de Puhlioüé Eircmgèm JL BAVMM
1 JOHN F. J0NE3Suoo.? Party* 31bu Faubourg Montmartre*
Officieeie Beriehteo.
BURGEMEESTER EN WETHOU
DERS van Haarlem, gelet op art. 15
der Hinderwet, brengen ter openbare
lermis. dat bij hen bericht is ingeko
men van P. Hamel, Directeur der
Maatschappij tot detailverkoop van
petroleum „de Automaat", houdende
door hem in beroep is gegaan bi j
H. M. de Koningin van de beschik-
king van 30 Juli j.L No. 1/71, waa'rbij
vergunning is geweigerd tot oprich-
van eene bewaar- en vulplaats
van petroleum op het terrein ..de
Phoenix'' aan de Parklaan, kad. sec
tie P No. 2644 ged.
Haarlem, 18 Augustus 1903.
Burgemeester en Wethouders voor-
oemd,
BOREEL.
de Secretaris,
PIJNACKER.
Gronden in Erfpacht.
Een vrij groot aantal raadsleden heeft
rich de moeite getroost, een nieuw voor
stel samen te stellen tot regeling van
voorwaarden waaronder gemeente
gronden in erfpacht zullen worden uit
gegeven. Dit voorstel is door elf
raadsleden onderteekend en heeft der
halve veel kans van slagen. Toch geloof
ft niet, dat het vandaag nu het voor
flen eersten keer op de agenda staat
xal worden afgehandeld.
Maar zelfs wanneer dat wel geschiedt
en het nieuwe voorstel er vandaag al
fedelijk door gaat dan is daarmee de
nog volstrekt niet afgedaan. Dan
begint het Pas. Immers het is niet het
voornaamste wat de raad in deze besluit
of de bouwers in 't algemeen vor
erfpacht zijn te vinden. Voorloopig meen
ft daaraan nog te mogen twijfelen.
voorstellers maken het den
üifhebbers in een opzicht wel smakelijk.
Een percentage zooals zij wenschen, van
drie en een half hoogstens, is zeer
laag, maar dit is de eenige factor niet.
De vraag is hoe de waarde van den,
grond zal worden geschat en
nu komt het mij voor, dat de hierom-
voorgestelde bepalingen den bou-
*er op erfpachtsgrond in een onaan-
ne onzekerheid brengen. Want al
het percentage gedurende den ge.
heelen erfpachtstermijn niet worden ver
hoogd, de waarde van den grond kan,
toor het eerst reeds na twintig jaar
daarna om de tien, jaar, aan
herschatting worden onderworpen, wan
neer een van de beide partijen, de ge
meente of de erfpachter, dat wenscht.
In normale omstandigheden zal van den
e deze wensch wel niet uitgaan,
hear hij natuurlijk al leen vermindering
ha wenschen, maar de gemeente, als
ïeerpartij, zal verplicht wezen tegen
over de gemeentekas, om, wanneer een
eenigszins belangrijke stijging van de
grondwaarde is ingetreden, herschatting
te verlangen. Hoe deze uitvalt zal de
erfpachter dan dienen af te wachten en
meenen de drie arbiters, dat inderdaad
de waarde van den grond gestegen is,
dan zal de erfpachter die dienen te be
talen. Zoo als het nu voorgesteld wordt
hangt dit zwaard van Damocles hun ge
durende den erfpachtstermijn van hon
derd jaren, niet minder dan acht maal
boven het hoofd.
Het lage percentage legt dus weinig
gewicht in de schaalt daar het mogelijk
is, dat dit geheven zal worden van een
voortdurend stijgend bedrag, als geta
xeerde grondwaarde.
Behalve dit belangrijke bezwaar is er
nog een tegen het beginsel van erfpacht
zelf en dat hier nog wel eens mag wor
den aangestipt. Het is de quaestie der
hypotheken. In den tagenwoordigen tijd
nu bij het bouwen van allerlei huizen
de hypotheekbanken niet kunnen wor
den gemist, is het zaak rekening te hou
den wij het standpunt dat zij in de
quaestie innemen.
Hiernaar is met ijver onderzocht en
de antwoorden van verschillende hypo
theekbanken wijzen duidelijk uit, dat
zij bet bouwen op erfpachtsgrond lang
niet gunstig gezind zijn.
Een van de banken verklaarde dat zij
elk geval op zichzelf beschouwt.
Een tweede had geen bezwaar mits de
erfpacht eeuwigdurend is.
Een derde heeft steeds bezwaar ge
maakt, ook nu nog. In Amsterdam,
waar wel hypotheek op erfpacht gege
ven wordt is de verordening haar
nog veel te bezwaarlijk.
Een vierde deelt mede, dat hare sta
tuten het verleenen van hypotheek op
gebouwen op erfpachtsgrond beslist ver
bieden.
Een vijfde verklaart, zich hieraan tot
dusver te hebben onthouden en verwijst
naar een Bank, die igéén bezwaar maakt.
Een zesde zegt, dat haar adviseurs het
beslist ontraden.
Een zevende sluit geen dergelijke lee
rling, zoolang het burgerlijk wetboek
niet veranderd is.
Een achtste verstrekt geen hypotheek
op erfpacht, uitgezonderd te Amster
dam.
Een negende heeft geen bezwaar hypo
thecaire leening te sluiten op erfpacht,
mits deze eeuwigdurend is.
Zoo denkt, naar we zagen, ook no. 2 er
over. In het voorstel der elf Raads
leden wordt slechts van 99 jaar ge-
I
Buitenlandsch Nieuws
Zuid-Afrika
Moordverhaat.
De .Volksstem" leest in de „Leader"
van het volgende verhaal
Gedurende den oorlog dwaalden
twee Boeren, genaamd Zwarts en Van
Niekerk, moedwillig of per ongeluk in
het district Lijd'enburg van hun kom-
mando af en liepen langen tijd rond
in het boschveld ten noorden van Lij
denburg. Door honger en dorst ver
volgd. zochten zij naar hun komman-
do terug te keer en, en na dagen lang
rond gedwaald te hebben, kwamen
zij op het wit verbleekte geraamte
van een man, waarnaast twee zak
ken met goud en diamanten lagen
Zwarts en Van Niekerk maakten zich
van deze schatten meester, en na ze
begraven te hebben, keerden zij naar
hun kommando terug. Na afloop van
den oorlog gingen beiden er heen om
ze op te graven en na langen tijd
keerde alleen Zwarts terug.
Zwarts is nu te Pietersburg in hech
tenis genomen op de beschuldiging,
Van Niekerk vermoord te hebben,
wiens lijk door de politie in hetLage-
veld gevonden, en naar Pietersburg
j gestuurd is. Een afdeeling S. A. C.
zou nu bezig zijn het Lageveld te
doorsnuffelen, om de verborgen schat
ten te zoeken, die op eenige millioe-
nen pond geschat worden.
Uit hel Kaapsche Par ement.
Iii de Wetgevende Vergadering vroeg
de lieer Merriman welke maatregelen
worden genomen om de ellende in de
Oranje-Kolonie en Transvaal te
keeren.
De premier, sir J. Gordon Sprigg,
antwoordde, dat over den toestand in
deze koloniën tegenstrijdige berichten
in omloop zijn en hij zich met de
regeetfingen in verbinding heeft ge
steld om den feitelijken toestand te
leeren kennen.
Dr. Smartt merkte op, dat de pogin
gen van de besturen van de Oranje-
Kolonie en Transvaal om de ellende
te verminderen, die het gevolg is van
den oorlog zonder voorbeeld zijn in
de geschiedenis.
Ik overdrijf dus niet, wanneer ik zeg,
oat wie hier op erfpachtsgrond bouwen,
groote moeite zullen hebben om een hy
potheek op hunne gebouwen te sluiten,
een omstandigheid, die de animo niet
zal bevorderen.
Met het oog op een en ander blijf
ik daarom van meening, dat de Gemeen
teraad verstandiger doen zal met de
gronden die zij bezit, op de gewone wij
ze in koor uit te geven.
J. C. P.
Immigratie.
Als een waarschuwing tegen het
roekeloos emigreeren naar Zuid-Afri
ka, deelt men aan de „N. R. Ct." de
volgende ware gebeurtenis mede
Een echtgenoot en vader van een
zevental spruiten, wonende te Am
sterdam, wildle zijn lot verbeteren door
te emigreeren. Hij verdiende een
schamel stukje brood als kunstenaar.
Met het toenemen van de zorgen voor
het gezin hielden de inkomsten geen
gelijken tred. De kermissen zijn in
de laatste jaren ook minder geworden
waar onze artist als goochelaar, acro
baat en buikspreker zijn slag moest
slaan. Gewapend met de kennis van
een weinig plat Duitsch ging het
soms naar Oost-Friesland of Rijn-
Pruisen, maar de waardeering van
I de kunst uitte zich slechts in enkele
j koperstukken.
j De verhalen van de rijkdommen van
j Transvaal, waar goud en diamanten
'gevonden werden in fabelachtige hoe-
veelheid, waar Engeland millioenen
ponden sterling uitdeelt onder de Boe
renbevolking. bereikten zijne oorenen.
gedachtig aan de verantwoording, die
op hem rust als man en vader, besluit
hij alleen den overtocht te onderne
men naar Zuid-Afrika, waar immers
Iiollandisch de spreektaal is.
In April verlaat hij Nederland vol
moed en hoop op de toekomst, met
300 in zijn zak, tot bestrijding van
de reiskosten en een kist, bevattende
eenvoudige goocheltoestellen.Hij dacht
op het stoomschip nog wel wat te
verdienen met het geven van voorstel
lingen. Hoe spoedig verandert zijne
optimistische stemming. Onder zijne
medepassagiers zijn er slechts een
paar, die Hollandsch spreken, zoodat
er van het geven van voorstellingen
aan boord geen sprake is.
Hij troost zich met de gedachte, dat
in Kaapstad zich de schade wel spoe
dig zal inhalen. Nauwelijks daar aan
geland. ontwaart hij. voor zooverre
het betreft het uitgaand publiek, dat
dit Engelsch sprekend is, zoodat hij
niet in staat is eenige voorstelling te
geven. Nog niet ontmoedigd, gaat hij
hot binnenland in en tracht zijn kunst
j om te zetten in gerande schrijven bij
Oom Daantje. Hij wordt, vriendelijk
ontvangen en geeft als een soort in
troductie eenige bewijzen van handig
heid en vingervaardigheid, spreekt
buik en tracht zich aangenaam te
'maken; tilt Oom Daantje's pet af en
i baalt daaruit eenige shillingen. Ver-
j hazing voor die artistieke vaardigheid
I wordt weldra vervangen door vrees,
en-de oude oom voelt zich verlicht als
de gast hem verlaat. Eenige dagen la
ter vertelt hij in vertrouwen, dat een
Hollander hem bezocht heeft, die
duivelskunsten verrichtte en geld op
zijn kop getooverd haddat hij zich
niet gerust gevoeld had, zoolang die
man onder zijn dak was, en hij onder
den indruk is. dat die Hollander hem
betooverd heeft
Onze goochelende Nederlander be
gint nu te begrijpen, dat. de Kaap
kolonie zijne talenten niet weet te
waardeeren en hunkert naar het
oogenblik, waarop het aangevraagde
permit om naar Transvaal te gaan.
hem door den consul zal worden uit
gereikt. In Transvaal, waar in Johan
nesburg immers het goud voor het
oprapen ligt, daar zal hij toch zeker
slagen Week na week vergaat, maar
het permit komt niet. Hoe zuinig ook
j levende, smelt zijn geld je weg
sneeuw voor de zon. Evenals in Ne
derland met guldens wordt in Zuid-
Afrika met ponden sterling gerekend.
Het hotel, waar hij kost en inwoning
genoot, heeft zijn kist met goochel-
toestellen reeds in beslag genomen en
zet hem, in het laatst van Juli. op
straat.
i Nu is het slapen a la belle étoile in
Zuid-Afrika, mits bet maar niet re
gent, nog niet zoo erg. Ongelukkiger-
j wijze regent het dat het giet, tot op
129 Juli 1.1. de zon weder uikornt en
hem dus de gelegenheid geeft zich te
drogen. Een van de Union-Castle-
mailstoombooten ligt in het dok en
zal over enkele uren naar Europa
vertrekken. Onze thans ontmoedigde
artiest mengt zich onder de passa-
giers, die zich gereed maken om te
embarkeeren. Een hunner herkent
hem en vraagt of hij ook niet naar
Holland gaat met die boot. Op die
vraag schieten de tranen in des kun
stenaars oogen, wat welsprekend ant
woord genoeg is. De passagier reist
in gezelschap van nog een half dozijn
Hollanders, aan wie hij den toestand
van onzen artiest blootlegt, en bewo
gen door zijn lot,, besluiten zij op
staand en voet zijn overtocht te beta
len, bijna ƒ200, en nemen hem aan
boord, waar andere medelijdende pas
sagiers hem verder geldelijk steunen,
om naar Amsterdam door te reizen,
terug bij moeder de vrouw en de ze-
ven spruiten.
Dat half dozijn Hollanders bestond
uit personen, die te Kaapstad drie
maanden tevergeefs gewacht hadden
op een permit om in Transvaal te
komen. Zij hadden een zevental kis
ten bij zich met gemaakte kleeren, die
zij huis aan huis gevent hebben en
waardoor zij in staat geweest zijn te
repatrieeren.
Frankrijk
He. proces Humbert.
Welke de groote naam is, die als
een tooverspreuk de verloren schatten
voor de oogen der rechters moet. too-
veren en de deuren van de rechtzaal
voor Thérèse Humbert openen zal,
opdat in vevullimg kom» hare voor
spelling dat zij. vrijgesproken, aan
den arm van haren echtvriend triom-
pliantelijk het leven weer zal ingaan,
dat weet de „Autorité". Met stoute
sprongen van verbeelding deelt dit
blad dan eindelijk de waarheid der
waarheden, mede. De ..Autorité" werpt
een sluier van geheimzinnigheid over
Thérèse's geboorte. De millioenen be
staan, Thérèse is evenwel niet de
eigenares, maar zij behooren aan me
vrouw Lebaudy, de weduwe van den
bekenden suikeroom. De Crawfords
bestaan, althans, zij hebben bestaan,
want. achter dien naam verschool zich
de rijkaard! Lebaudy. Er was een fa
miliegeheim, welks openbaring schan
de zou brengen over het gezin Lebau
dy, en dat geheim was belichaamd
in de kleine Thérèse, die op zeer
jongen leeftijd werd toevertrouwd aan
het echtpaar Daurignac, dat het kind
je opvoedde als haar eigen kind. Enti
le en Romain zijn dus de pleegbroe
ders van Thérèse. bloedverwantschap
.bestaat er evenwel niet tusschen deze
zuster en deze broers, die waarlijk
.noch innerlijk noch uiterlijk op elkaar
gelijken zegt de ..Autorité". De
oude Lebaudy verloor het kind even
wel niet uit het gezicht, en de kleine
Thérèse kende hem ook zeer goed.
doch niet anders dan onder den schuil
naam Crawford. Ook was een deel
van de millioenen van Lebaudy voor
Thérèse bestemd. Zij zou die evenwel
pas krijgen na den dood der weduwe
Lebaudy. Zoo was alles in het testa-
;ment van den ouden beer bepaald.
Lebaudy is thans dood, maar de we-
j duwe leeft nog. Zij is het geweest,
die aan Thérèse somtijds de vele mil
lioenen leende, die toch op den duur
f aan haar zouden vervallen, om haar
j in staat te stellen de schuldeischers
'gerust te maken. Natuurlijk heeft
Thérèse die millioenen teruggebracht
vóór de brandkast werd opengebro
ken, en daarmede deed zij verstan
dig, want hoeveel woekeraars zouden
er niet op dien buit afgekomen zijn
1 Thérèse heeft haar vermogen gered,1
maar tot welken prijs? Zij zal den
sluier van het geheim harer geboorte
hebben op te lichten en de nagedach
tenis van de dooden moeten bezoe
delen.
Het verhaal van de „Autorité" hel
dert veel op in de geschiedenis der
Humberts, dat tot dusverre duister
was. Jammer maar. dat de rechters er
weinig nut van zullen trekken. Of de
oude mevrouw Lebaudy het prettig
zal vindc-n, dat haar man in verband
met dergelijke kwinkslagen genoemd
wordt, valt te betwijfelen.
Duitsch land.
Vriendschap met Oostenrijk.
Bij hee dejeuner te Wilhelmshöhe
ter eere van den verjaardag van kei
zer Franz Joseph, waar de gezant van
Oostenrijk-Hongarije. de heer Von
Szoegyeni en de leden van diens ge
zantschap aanzaten, stelde keizer
Wilhelm een dronk in op keizer Franz
Joseph, op het welzijn van zijn „trou
wen vriend en bondgenoot".
Ooetenryk.
Bezoek van koning Eduard.
Het program van het bezoek van
koning Ediward aan Weenen is thans
vastgesteld. Bij zijn komst zal de
Koning worden ontvangen door den
Keizer en de te Weenen aanwezige
aarts-hertogenop den avond van
den 31en zal een feestmaal worden ge-
gpven in het keizerlijk paleis. Den
avond van den Ion Sepiember zal een
gala-voorstelling in de opera worden
bijgewoond Den volgenden morgen
heeft een jachtpartij plaats bij Scliön-
bruun gevolgd door een feestmaal,
terwijl des avonds een bezoek zal wor
den gebracht aan het Burgtheater.
Den dag daarop zal de Koning naar
Londen terugkeeren,
Turkye.
De opstand in Macedonië
De troepen schijnen weinig voort
gang te maken tegen de revolutionai
re beweging, die veld wint. De appro-
VLandeeringsdienst der toepen is over
al zeer slecht geregeld. De beweging
schijnt op het punt van uit te breken
iin het wilajet Adrianopel. Hedenmor
gen ontvangen berichten melden het
optreden van benden in dit wilajet,
(waarvan er één een detachement van
zestig Turksche soldaten nabij de
grens heeft gevangen genomen.
Een telegram uit Sofia aan de bla
den hier meldt, dat de opstandelingen
te Terlepe, den Kaimakam, den oe-
vclhebber der gendarmerie, den ont
vanger der belastingen, twee kadi's en
den vertegenwoordiger van de Open
bare Schuld hebben vermoord.
In de nabijheid van Monastir is
zwaar gevochten. Drie Turksche ba
taljons vielen een troep van duizend
opstandelingen aan. Na een verwoeden
strijd van zes uren lang werden de
Turksche soldaten afgeslagen met een
verlies van 210 gesneuvelden en ge
wonden. De verliezen der opstandelin
gen zijn niet bekend.
Volgens authentieke rapporten uit
Konstantinopel hebben do Turken na
de inneming van Krushevo de gehecle
Christen-bevolking, zonder uitzonde
ring vermoord; ook eenige geëmplov-
eerden aan het tabaksregie, die onder
Europeesclie bescherming staan.
Feuilleton.
Naar het Engelsch
yan
ROBERT MACHRAY.
i
De gedachte aan het groote fortuin,
it Kitty Thornton eens zou erven,
Waaraan hij bij de aanstaande komst
fan haar vader opnieuw moest den-
fca. had hem terneergedrukteven-
Jlshet feit dat zij onder voogdij van
iaar vader stond, want, hij had haar
Ihrtstochtelijk lief. Daarom had hij
jot nu toe gezwegen met groote zelf-
«beerschingtoch dacht hij, dat
kitty wel iets van zdjn liefde bemerkt
moest hebben. Hij wist, dat zij hem
wel mocht lijden, en hij hoopte in-
dat die genegenheid eens mocht
leranderen in liefde.
Maar tot nu toe. had hij nog niet
Sewaagd haar dat te vragen. Èn nu
ttoeg hij zich af. of de komst van
Paar vader eenige verandering in haar
doelens zou brengen, en wat haar
Tader van hem en zijn plannen zou
talken.
Wat zullen wij heden middag
doen vroeg Kitty van onderwerp ver
anderend.
Nu jij er bent, Gilbert, moeten
w'ij wat plezier van je hebben.
Hij sprak er van wat te gaan
roeien, merkte Helena op.
Ja. ja. zei Kitty vol v
daar heb ik nooit genoeg aan.
Gaat u mee, moeder? vroeg Gil
bert aan Mrs Eversleigh.
Maar Mrs Everleigh sloeg dat af
onder voorwendsel van eenige huis
houdelijke besognes.
Ik kan niet meegaan, zei ze,
maar ik dacht aan een ander planne
tje. Laten de twee meisjes haar fiete
sen halen, dan kan Gilbert die van
Ernest nemen en naar Molesey rijden.
Om daar een boot te huren, zei
Gilbert, juist in een stemming om
zijn ongerustheid door lichaamsoefe
ning ie doen verdwijnen. Ik kan mij
zeker in Ernie's kamer wel wat ver-
kleeden. zei hij tot zijn moeder?
O, ja. zei mrs. Eversleigh, en
hij ging naar boven.
Toen fietsten de jongelui naar Ma-
lesey, waar zij spoedig aankwamen.
Heel gauw hadden zij een boot ge
huurd, en na enkele seconden roei
de Gilbert hem stroomopwaarts met
forsche slagen, niettegenstaande de
warmte.
Na eenigen tijd voortgeroeid te
hebben, meerden zij de boot vast op
een schaduwrijk plekje,, waar zij een
uur lang vroolijlt met elkaar babbel
den, en toen roeiden zij weer terug.
Zij hadden eenige honderden me
ters voortgeroeid, toen zij in vollen
vaart een skiff zagen aankomen,
waarin een jongmensch. die hen on
der het voortgaan zeer beleefd groette.
Dat is Harry Bennet, zei Helena
Eversleigh, hem nakijkende en met
de hand groetend.
Bonjour, Harryriep Gilbert,
toen de boot voorbij vloog.
Bennet was nu een eind voorbij en
bleef op zijn riemen rustenhij
groette Helena met zijn hand, die
evenals Kitty naar hem keek. maar
hij had zijn oogen steeds op de laat
ste gevestigd. Toch deed hfij geen
moeite een gesprek met hen te begin
nen maar staarde naar de boot, tot
dat hij door een bocht van de rivier
voor zijn oog verdween. Zijn gelaat
drukte daarbij gemengde gevoelens
uit. n.l. groote bewondering voor Kitty
Thonrton benevens intense haat voor
Gilbert Eversleigh. die hij bepaald
zou vervloeken, als hij uit het ge
zicht verdwenen was.
Hij is een flink roeie-r, een echte
athleet, merkte Helena op. terwijl de
boot verder den stroom afgingzij
bedoelde met dien roeier Harrv Ben
net. die zii haar geheeie leven al ge
kend had en dien ztij graag mocht
lijden. Ik kan niet gelooven, dat
hij zoo slecht is, als men van hem
verteld. Als hij maar niet zoo bijzon
der veel deed aan racen en wedden
Men zegt-, dat hij op weg is al zijn
geld te verliezen. Wat toch jammer
en zij zuchtte.
Maar nu waren zij weer te Molesey
en er werd niet meer over Bennet ge
sproken. 's Avonds aan tafel vertelde
Helena echter dat zij hem roeiende
gezien hadden.
Ik denk, dat hij niet veel meer
zal roeien zei haar broer Ernest, die
hetzelfde vak als zijn vader had en
hoopte spoedig in de firma van Lin
coln's zun opgenomen te worden.
Hij heeft er eenvoudig den. tijd niet
voor. Zijn stallen en paarden en zijn
wedden hemen hem geheel in beslag.
Het zal mij benieuwen, wat zijn nieu
we paard vertoont Go Nap noemt
hij hetHij heeft er veel verwachting
van.
Go Napwat een naam, zei
Gilbert,
Och, laten wij toch liever zwijgen
over Harry Bennet, zei Francis Ever
sleigh van af het hoofd van de tafel,
waar hij voortdurend zonder iets te
zeggen, gezeten had. Hij was zoo an
ders dan gewoonlijk, dat zijn vrouw
zich ongerust maakte, maar toen zij
vroeg, wat hem scheelde, zei hij. dat
nooit over hoofdpijn klaagde. Entoen
de, een verzekering, die haar maar
ternauwernood geruststelde, omdat hij
nooit over hoofdn n klaagde. Entoen
zij nog meer bij hem aandrongen,
klonk zijn antwoord scherp en ver
bitterd. Maar de rampzalige man wist
ternauwernood waf hij zei of deed.
In één opzicht wilde hij de raad van
S.lwood opvolgen, en dat was, dat
hij zich voornam niets te doen om
het noodlot vooruit te loopen, dat de
firma moest overkomen, maar dat hij
af zou wachten, fnf de slag viel. En
toen hij tot dit besluit gekomen was,
zei dp ongelukkige man tot, zichzelf,
dat, hij zich moest gedragen in zijn
familiekring, alsof er niets gebeurd
was. maar dat was hem onmogelijk.
Het onverwachte en hevige van den
slag was te veel voor hem.
Nu hij aan zijn tehuis dacht en aan
zijn vrouw en kinderen en aan het
verschrikkelijk geheim van den on
dergang, die hen dreigde, nu was zijn
gemoed van bitterheid vervuld. Ge
woonlijk hield hij van een luchtig,
aangenaam praatje aan tafel, heden
was hij stil en somber.
Slechts éénmaal nam hij aan het
gesprek deel.
Kitty sprak er over. dat zij een
brief van haar vader had ontvangen,
toen vertelde hij. dat ook de firma er
een gekregen had.
1 Intusschen. zei hij. ziin best
doende gewoon te spreken, heeft uw
vader in zijn brief aan ons wat ver
zuimd hij zegt niet precies, wanneer
hij komt. Ilij zegt zeker in den brief
aan jou wel. welken datum hij denkt
te komen, niet Kitty?
Neen. dat zegt hij niet, Mr. Ever
sleigh. ten minste niet heel precies.
Hij zegt, dat hij zijn brief spoedig zal
volgen, maar hij wil mij zeker ver
rassen. Hij zal bepaald de volgende
week komen.
De volgende week, zei Eversleigh,
langzaam en' droevig en weer verviel
hij in diep stilzwijgen.
HOOFDSTK IV.
Toen het diner afgeloopen was, trok
Francis Everleigh zich in zijn kamer
terug, weer zichzelf excuseerende on
der het voorwendsel van hoofdpijn,
op onzeker en toon er aan toevoegend,
dat hij morgenochtend wel weer beter
zou zijn. maar hij zag er onrustig, on
gelukkig en ziek uit. Zijn vrouw ver
borg haar angst over zijn toestand
zoo goed mogelijk, en trachtte er een
reden voor te vinden. Al peinzende
dacht zij. dat zijn opmerking aan
tafel over Harry Bennet, wiens zaken
zij wist, dat in handen der firma wa
ren. misschien de sleutel gaven voor
zijn onverklaarbaar gedrag.
(Wordt v#rv*lgd).