9 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD M©©@tgele«ein Ha^blad itt Haarlem en Om&creken. In Zorg ei Druk. Donderdag 20 Augustus I So. 6178 DAGBLAD Haarlem's Dagblad *an 20 Aug. lijst o.a. Gronden in Erfpacht, l)e opstand in Macedonië, Politiebond, Een ingewikkelde knoeiboel, Gemeen teraad. Al2ora33,ementspxl]s Veoï ïï&arltm ptx S maaadsa~f 1.20 Vooir dorp-sa. lm d«t omtrek waar osAgent gevestigd is (kom der 8®m®®aiv,®)p ®«r 1.3G JFïaiiMO tfioor e®k®§2» Rijk; p*r aaaaadem 1.65 Aflsoafellijfc® aajnmmsms O.OIVo C&sflMsfcwffd ZoadagoMaA, veer Itósm, per S maanden 0.37l/c pp pp pp t» omibrakca sa franco per peet. 0.45 Advertentlën i Vaa 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0.75, elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. Bureaux: Zuider Buitenspaarne No* 6, tósirsommimaaE Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122, G?oote Houtstraat No, 55* Telefoonnummer 724. UKtgms éer Vcmoettehcp Lotairosis Geste. DSreotesjrJ. C. PEEREBOOM. iSöifc ®a Mv«jrt«®MSHï wsEtflös; aai»s«!R02a®aj door cats® Ag®at«ai cai do®? alle Boekhandel area, sa Cotarftattsra, M«s nSisoadering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentita 0$ ffisete®» briraffittrös NJjvwfeaMl - 1 Gslawesssü, opgedragen «icai BOBS BoBsitÊ V®S°i8(Bfo$üDQ ($8kgJ®B%)[kQp Algsm®®® Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Ann. te Amsterdam. Stsm^ »ao Mmfétoyeitim mm- M Buitenland: Compagnie Générale de Puhlioüé Eircmgèm JL BAVMM 1 JOHN F. J0NE3Suoo.? Party* 31bu Faubourg Montmartre* Officieeie Beriehteo. BURGEMEESTER EN WETHOU DERS van Haarlem, gelet op art. 15 der Hinderwet, brengen ter openbare lermis. dat bij hen bericht is ingeko men van P. Hamel, Directeur der Maatschappij tot detailverkoop van petroleum „de Automaat", houdende door hem in beroep is gegaan bi j H. M. de Koningin van de beschik- king van 30 Juli j.L No. 1/71, waa'rbij vergunning is geweigerd tot oprich- van eene bewaar- en vulplaats van petroleum op het terrein ..de Phoenix'' aan de Parklaan, kad. sec tie P No. 2644 ged. Haarlem, 18 Augustus 1903. Burgemeester en Wethouders voor- oemd, BOREEL. de Secretaris, PIJNACKER. Gronden in Erfpacht. Een vrij groot aantal raadsleden heeft rich de moeite getroost, een nieuw voor stel samen te stellen tot regeling van voorwaarden waaronder gemeente gronden in erfpacht zullen worden uit gegeven. Dit voorstel is door elf raadsleden onderteekend en heeft der halve veel kans van slagen. Toch geloof ft niet, dat het vandaag nu het voor flen eersten keer op de agenda staat xal worden afgehandeld. Maar zelfs wanneer dat wel geschiedt en het nieuwe voorstel er vandaag al fedelijk door gaat dan is daarmee de nog volstrekt niet afgedaan. Dan begint het Pas. Immers het is niet het voornaamste wat de raad in deze besluit of de bouwers in 't algemeen vor erfpacht zijn te vinden. Voorloopig meen ft daaraan nog te mogen twijfelen. voorstellers maken het den üifhebbers in een opzicht wel smakelijk. Een percentage zooals zij wenschen, van drie en een half hoogstens, is zeer laag, maar dit is de eenige factor niet. De vraag is hoe de waarde van den, grond zal worden geschat en nu komt het mij voor, dat de hierom- voorgestelde bepalingen den bou- *er op erfpachtsgrond in een onaan- ne onzekerheid brengen. Want al het percentage gedurende den ge. heelen erfpachtstermijn niet worden ver hoogd, de waarde van den grond kan, toor het eerst reeds na twintig jaar daarna om de tien, jaar, aan herschatting worden onderworpen, wan neer een van de beide partijen, de ge meente of de erfpachter, dat wenscht. In normale omstandigheden zal van den e deze wensch wel niet uitgaan, hear hij natuurlijk al leen vermindering ha wenschen, maar de gemeente, als ïeerpartij, zal verplicht wezen tegen over de gemeentekas, om, wanneer een eenigszins belangrijke stijging van de grondwaarde is ingetreden, herschatting te verlangen. Hoe deze uitvalt zal de erfpachter dan dienen af te wachten en meenen de drie arbiters, dat inderdaad de waarde van den grond gestegen is, dan zal de erfpachter die dienen te be talen. Zoo als het nu voorgesteld wordt hangt dit zwaard van Damocles hun ge durende den erfpachtstermijn van hon derd jaren, niet minder dan acht maal boven het hoofd. Het lage percentage legt dus weinig gewicht in de schaalt daar het mogelijk is, dat dit geheven zal worden van een voortdurend stijgend bedrag, als geta xeerde grondwaarde. Behalve dit belangrijke bezwaar is er nog een tegen het beginsel van erfpacht zelf en dat hier nog wel eens mag wor den aangestipt. Het is de quaestie der hypotheken. In den tagenwoordigen tijd nu bij het bouwen van allerlei huizen de hypotheekbanken niet kunnen wor den gemist, is het zaak rekening te hou den wij het standpunt dat zij in de quaestie innemen. Hiernaar is met ijver onderzocht en de antwoorden van verschillende hypo theekbanken wijzen duidelijk uit, dat zij bet bouwen op erfpachtsgrond lang niet gunstig gezind zijn. Een van de banken verklaarde dat zij elk geval op zichzelf beschouwt. Een tweede had geen bezwaar mits de erfpacht eeuwigdurend is. Een derde heeft steeds bezwaar ge maakt, ook nu nog. In Amsterdam, waar wel hypotheek op erfpacht gege ven wordt is de verordening haar nog veel te bezwaarlijk. Een vierde deelt mede, dat hare sta tuten het verleenen van hypotheek op gebouwen op erfpachtsgrond beslist ver bieden. Een vijfde verklaart, zich hieraan tot dusver te hebben onthouden en verwijst naar een Bank, die igéén bezwaar maakt. Een zesde zegt, dat haar adviseurs het beslist ontraden. Een zevende sluit geen dergelijke lee rling, zoolang het burgerlijk wetboek niet veranderd is. Een achtste verstrekt geen hypotheek op erfpacht, uitgezonderd te Amster dam. Een negende heeft geen bezwaar hypo thecaire leening te sluiten op erfpacht, mits deze eeuwigdurend is. Zoo denkt, naar we zagen, ook no. 2 er over. In het voorstel der elf Raads leden wordt slechts van 99 jaar ge- I Buitenlandsch Nieuws Zuid-Afrika Moordverhaat. De .Volksstem" leest in de „Leader" van het volgende verhaal Gedurende den oorlog dwaalden twee Boeren, genaamd Zwarts en Van Niekerk, moedwillig of per ongeluk in het district Lijd'enburg van hun kom- mando af en liepen langen tijd rond in het boschveld ten noorden van Lij denburg. Door honger en dorst ver volgd. zochten zij naar hun komman- do terug te keer en, en na dagen lang rond gedwaald te hebben, kwamen zij op het wit verbleekte geraamte van een man, waarnaast twee zak ken met goud en diamanten lagen Zwarts en Van Niekerk maakten zich van deze schatten meester, en na ze begraven te hebben, keerden zij naar hun kommando terug. Na afloop van den oorlog gingen beiden er heen om ze op te graven en na langen tijd keerde alleen Zwarts terug. Zwarts is nu te Pietersburg in hech tenis genomen op de beschuldiging, Van Niekerk vermoord te hebben, wiens lijk door de politie in hetLage- veld gevonden, en naar Pietersburg j gestuurd is. Een afdeeling S. A. C. zou nu bezig zijn het Lageveld te doorsnuffelen, om de verborgen schat ten te zoeken, die op eenige millioe- nen pond geschat worden. Uit hel Kaapsche Par ement. Iii de Wetgevende Vergadering vroeg de lieer Merriman welke maatregelen worden genomen om de ellende in de Oranje-Kolonie en Transvaal te keeren. De premier, sir J. Gordon Sprigg, antwoordde, dat over den toestand in deze koloniën tegenstrijdige berichten in omloop zijn en hij zich met de regeetfingen in verbinding heeft ge steld om den feitelijken toestand te leeren kennen. Dr. Smartt merkte op, dat de pogin gen van de besturen van de Oranje- Kolonie en Transvaal om de ellende te verminderen, die het gevolg is van den oorlog zonder voorbeeld zijn in de geschiedenis. Ik overdrijf dus niet, wanneer ik zeg, oat wie hier op erfpachtsgrond bouwen, groote moeite zullen hebben om een hy potheek op hunne gebouwen te sluiten, een omstandigheid, die de animo niet zal bevorderen. Met het oog op een en ander blijf ik daarom van meening, dat de Gemeen teraad verstandiger doen zal met de gronden die zij bezit, op de gewone wij ze in koor uit te geven. J. C. P. Immigratie. Als een waarschuwing tegen het roekeloos emigreeren naar Zuid-Afri ka, deelt men aan de „N. R. Ct." de volgende ware gebeurtenis mede Een echtgenoot en vader van een zevental spruiten, wonende te Am sterdam, wildle zijn lot verbeteren door te emigreeren. Hij verdiende een schamel stukje brood als kunstenaar. Met het toenemen van de zorgen voor het gezin hielden de inkomsten geen gelijken tred. De kermissen zijn in de laatste jaren ook minder geworden waar onze artist als goochelaar, acro baat en buikspreker zijn slag moest slaan. Gewapend met de kennis van een weinig plat Duitsch ging het soms naar Oost-Friesland of Rijn- Pruisen, maar de waardeering van I de kunst uitte zich slechts in enkele j koperstukken. j De verhalen van de rijkdommen van j Transvaal, waar goud en diamanten 'gevonden werden in fabelachtige hoe- veelheid, waar Engeland millioenen ponden sterling uitdeelt onder de Boe renbevolking. bereikten zijne oorenen. gedachtig aan de verantwoording, die op hem rust als man en vader, besluit hij alleen den overtocht te onderne men naar Zuid-Afrika, waar immers Iiollandisch de spreektaal is. In April verlaat hij Nederland vol moed en hoop op de toekomst, met 300 in zijn zak, tot bestrijding van de reiskosten en een kist, bevattende eenvoudige goocheltoestellen.Hij dacht op het stoomschip nog wel wat te verdienen met het geven van voorstel lingen. Hoe spoedig verandert zijne optimistische stemming. Onder zijne medepassagiers zijn er slechts een paar, die Hollandsch spreken, zoodat er van het geven van voorstellingen aan boord geen sprake is. Hij troost zich met de gedachte, dat in Kaapstad zich de schade wel spoe dig zal inhalen. Nauwelijks daar aan geland. ontwaart hij. voor zooverre het betreft het uitgaand publiek, dat dit Engelsch sprekend is, zoodat hij niet in staat is eenige voorstelling te geven. Nog niet ontmoedigd, gaat hij hot binnenland in en tracht zijn kunst j om te zetten in gerande schrijven bij Oom Daantje. Hij wordt, vriendelijk ontvangen en geeft als een soort in troductie eenige bewijzen van handig heid en vingervaardigheid, spreekt buik en tracht zich aangenaam te 'maken; tilt Oom Daantje's pet af en i baalt daaruit eenige shillingen. Ver- j hazing voor die artistieke vaardigheid I wordt weldra vervangen door vrees, en-de oude oom voelt zich verlicht als de gast hem verlaat. Eenige dagen la ter vertelt hij in vertrouwen, dat een Hollander hem bezocht heeft, die duivelskunsten verrichtte en geld op zijn kop getooverd haddat hij zich niet gerust gevoeld had, zoolang die man onder zijn dak was, en hij onder den indruk is. dat die Hollander hem betooverd heeft Onze goochelende Nederlander be gint nu te begrijpen, dat. de Kaap kolonie zijne talenten niet weet te waardeeren en hunkert naar het oogenblik, waarop het aangevraagde permit om naar Transvaal te gaan. hem door den consul zal worden uit gereikt. In Transvaal, waar in Johan nesburg immers het goud voor het oprapen ligt, daar zal hij toch zeker slagen Week na week vergaat, maar het permit komt niet. Hoe zuinig ook j levende, smelt zijn geld je weg sneeuw voor de zon. Evenals in Ne derland met guldens wordt in Zuid- Afrika met ponden sterling gerekend. Het hotel, waar hij kost en inwoning genoot, heeft zijn kist met goochel- toestellen reeds in beslag genomen en zet hem, in het laatst van Juli. op straat. i Nu is het slapen a la belle étoile in Zuid-Afrika, mits bet maar niet re gent, nog niet zoo erg. Ongelukkiger- j wijze regent het dat het giet, tot op 129 Juli 1.1. de zon weder uikornt en hem dus de gelegenheid geeft zich te drogen. Een van de Union-Castle- mailstoombooten ligt in het dok en zal over enkele uren naar Europa vertrekken. Onze thans ontmoedigde artiest mengt zich onder de passa- giers, die zich gereed maken om te embarkeeren. Een hunner herkent hem en vraagt of hij ook niet naar Holland gaat met die boot. Op die vraag schieten de tranen in des kun stenaars oogen, wat welsprekend ant woord genoeg is. De passagier reist in gezelschap van nog een half dozijn Hollanders, aan wie hij den toestand van onzen artiest blootlegt, en bewo gen door zijn lot,, besluiten zij op staand en voet zijn overtocht te beta len, bijna ƒ200, en nemen hem aan boord, waar andere medelijdende pas sagiers hem verder geldelijk steunen, om naar Amsterdam door te reizen, terug bij moeder de vrouw en de ze- ven spruiten. Dat half dozijn Hollanders bestond uit personen, die te Kaapstad drie maanden tevergeefs gewacht hadden op een permit om in Transvaal te komen. Zij hadden een zevental kis ten bij zich met gemaakte kleeren, die zij huis aan huis gevent hebben en waardoor zij in staat geweest zijn te repatrieeren. Frankrijk He. proces Humbert. Welke de groote naam is, die als een tooverspreuk de verloren schatten voor de oogen der rechters moet. too- veren en de deuren van de rechtzaal voor Thérèse Humbert openen zal, opdat in vevullimg kom» hare voor spelling dat zij. vrijgesproken, aan den arm van haren echtvriend triom- pliantelijk het leven weer zal ingaan, dat weet de „Autorité". Met stoute sprongen van verbeelding deelt dit blad dan eindelijk de waarheid der waarheden, mede. De ..Autorité" werpt een sluier van geheimzinnigheid over Thérèse's geboorte. De millioenen be staan, Thérèse is evenwel niet de eigenares, maar zij behooren aan me vrouw Lebaudy, de weduwe van den bekenden suikeroom. De Crawfords bestaan, althans, zij hebben bestaan, want. achter dien naam verschool zich de rijkaard! Lebaudy. Er was een fa miliegeheim, welks openbaring schan de zou brengen over het gezin Lebau dy, en dat geheim was belichaamd in de kleine Thérèse, die op zeer jongen leeftijd werd toevertrouwd aan het echtpaar Daurignac, dat het kind je opvoedde als haar eigen kind. Enti le en Romain zijn dus de pleegbroe ders van Thérèse. bloedverwantschap .bestaat er evenwel niet tusschen deze zuster en deze broers, die waarlijk .noch innerlijk noch uiterlijk op elkaar gelijken zegt de ..Autorité". De oude Lebaudy verloor het kind even wel niet uit het gezicht, en de kleine Thérèse kende hem ook zeer goed. doch niet anders dan onder den schuil naam Crawford. Ook was een deel van de millioenen van Lebaudy voor Thérèse bestemd. Zij zou die evenwel pas krijgen na den dood der weduwe Lebaudy. Zoo was alles in het testa- ;ment van den ouden beer bepaald. Lebaudy is thans dood, maar de we- j duwe leeft nog. Zij is het geweest, die aan Thérèse somtijds de vele mil lioenen leende, die toch op den duur f aan haar zouden vervallen, om haar j in staat te stellen de schuldeischers 'gerust te maken. Natuurlijk heeft Thérèse die millioenen teruggebracht vóór de brandkast werd opengebro ken, en daarmede deed zij verstan dig, want hoeveel woekeraars zouden er niet op dien buit afgekomen zijn 1 Thérèse heeft haar vermogen gered,1 maar tot welken prijs? Zij zal den sluier van het geheim harer geboorte hebben op te lichten en de nagedach tenis van de dooden moeten bezoe delen. Het verhaal van de „Autorité" hel dert veel op in de geschiedenis der Humberts, dat tot dusverre duister was. Jammer maar. dat de rechters er weinig nut van zullen trekken. Of de oude mevrouw Lebaudy het prettig zal vindc-n, dat haar man in verband met dergelijke kwinkslagen genoemd wordt, valt te betwijfelen. Duitsch land. Vriendschap met Oostenrijk. Bij hee dejeuner te Wilhelmshöhe ter eere van den verjaardag van kei zer Franz Joseph, waar de gezant van Oostenrijk-Hongarije. de heer Von Szoegyeni en de leden van diens ge zantschap aanzaten, stelde keizer Wilhelm een dronk in op keizer Franz Joseph, op het welzijn van zijn „trou wen vriend en bondgenoot". Ooetenryk. Bezoek van koning Eduard. Het program van het bezoek van koning Ediward aan Weenen is thans vastgesteld. Bij zijn komst zal de Koning worden ontvangen door den Keizer en de te Weenen aanwezige aarts-hertogenop den avond van den 31en zal een feestmaal worden ge- gpven in het keizerlijk paleis. Den avond van den Ion Sepiember zal een gala-voorstelling in de opera worden bijgewoond Den volgenden morgen heeft een jachtpartij plaats bij Scliön- bruun gevolgd door een feestmaal, terwijl des avonds een bezoek zal wor den gebracht aan het Burgtheater. Den dag daarop zal de Koning naar Londen terugkeeren, Turkye. De opstand in Macedonië De troepen schijnen weinig voort gang te maken tegen de revolutionai re beweging, die veld wint. De appro- VLandeeringsdienst der toepen is over al zeer slecht geregeld. De beweging schijnt op het punt van uit te breken iin het wilajet Adrianopel. Hedenmor gen ontvangen berichten melden het optreden van benden in dit wilajet, (waarvan er één een detachement van zestig Turksche soldaten nabij de grens heeft gevangen genomen. Een telegram uit Sofia aan de bla den hier meldt, dat de opstandelingen te Terlepe, den Kaimakam, den oe- vclhebber der gendarmerie, den ont vanger der belastingen, twee kadi's en den vertegenwoordiger van de Open bare Schuld hebben vermoord. In de nabijheid van Monastir is zwaar gevochten. Drie Turksche ba taljons vielen een troep van duizend opstandelingen aan. Na een verwoeden strijd van zes uren lang werden de Turksche soldaten afgeslagen met een verlies van 210 gesneuvelden en ge wonden. De verliezen der opstandelin gen zijn niet bekend. Volgens authentieke rapporten uit Konstantinopel hebben do Turken na de inneming van Krushevo de gehecle Christen-bevolking, zonder uitzonde ring vermoord; ook eenige geëmplov- eerden aan het tabaksregie, die onder Europeesclie bescherming staan. Feuilleton. Naar het Engelsch yan ROBERT MACHRAY. i De gedachte aan het groote fortuin, it Kitty Thornton eens zou erven, Waaraan hij bij de aanstaande komst fan haar vader opnieuw moest den- fca. had hem terneergedrukteven- Jlshet feit dat zij onder voogdij van iaar vader stond, want, hij had haar Ihrtstochtelijk lief. Daarom had hij jot nu toe gezwegen met groote zelf- «beerschingtoch dacht hij, dat kitty wel iets van zdjn liefde bemerkt moest hebben. Hij wist, dat zij hem wel mocht lijden, en hij hoopte in- dat die genegenheid eens mocht leranderen in liefde. Maar tot nu toe. had hij nog niet Sewaagd haar dat te vragen. Èn nu ttoeg hij zich af. of de komst van Paar vader eenige verandering in haar doelens zou brengen, en wat haar Tader van hem en zijn plannen zou talken. Wat zullen wij heden middag doen vroeg Kitty van onderwerp ver anderend. Nu jij er bent, Gilbert, moeten w'ij wat plezier van je hebben. Hij sprak er van wat te gaan roeien, merkte Helena op. Ja. ja. zei Kitty vol v daar heb ik nooit genoeg aan. Gaat u mee, moeder? vroeg Gil bert aan Mrs Eversleigh. Maar Mrs Everleigh sloeg dat af onder voorwendsel van eenige huis houdelijke besognes. Ik kan niet meegaan, zei ze, maar ik dacht aan een ander planne tje. Laten de twee meisjes haar fiete sen halen, dan kan Gilbert die van Ernest nemen en naar Molesey rijden. Om daar een boot te huren, zei Gilbert, juist in een stemming om zijn ongerustheid door lichaamsoefe ning ie doen verdwijnen. Ik kan mij zeker in Ernie's kamer wel wat ver- kleeden. zei hij tot zijn moeder? O, ja. zei mrs. Eversleigh, en hij ging naar boven. Toen fietsten de jongelui naar Ma- lesey, waar zij spoedig aankwamen. Heel gauw hadden zij een boot ge huurd, en na enkele seconden roei de Gilbert hem stroomopwaarts met forsche slagen, niettegenstaande de warmte. Na eenigen tijd voortgeroeid te hebben, meerden zij de boot vast op een schaduwrijk plekje,, waar zij een uur lang vroolijlt met elkaar babbel den, en toen roeiden zij weer terug. Zij hadden eenige honderden me ters voortgeroeid, toen zij in vollen vaart een skiff zagen aankomen, waarin een jongmensch. die hen on der het voortgaan zeer beleefd groette. Dat is Harry Bennet, zei Helena Eversleigh, hem nakijkende en met de hand groetend. Bonjour, Harryriep Gilbert, toen de boot voorbij vloog. Bennet was nu een eind voorbij en bleef op zijn riemen rustenhij groette Helena met zijn hand, die evenals Kitty naar hem keek. maar hij had zijn oogen steeds op de laat ste gevestigd. Toch deed hfij geen moeite een gesprek met hen te begin nen maar staarde naar de boot, tot dat hij door een bocht van de rivier voor zijn oog verdween. Zijn gelaat drukte daarbij gemengde gevoelens uit. n.l. groote bewondering voor Kitty Thonrton benevens intense haat voor Gilbert Eversleigh. die hij bepaald zou vervloeken, als hij uit het ge zicht verdwenen was. Hij is een flink roeie-r, een echte athleet, merkte Helena op. terwijl de boot verder den stroom afgingzij bedoelde met dien roeier Harrv Ben net. die zii haar geheeie leven al ge kend had en dien ztij graag mocht lijden. Ik kan niet gelooven, dat hij zoo slecht is, als men van hem verteld. Als hij maar niet zoo bijzon der veel deed aan racen en wedden Men zegt-, dat hij op weg is al zijn geld te verliezen. Wat toch jammer en zij zuchtte. Maar nu waren zij weer te Molesey en er werd niet meer over Bennet ge sproken. 's Avonds aan tafel vertelde Helena echter dat zij hem roeiende gezien hadden. Ik denk, dat hij niet veel meer zal roeien zei haar broer Ernest, die hetzelfde vak als zijn vader had en hoopte spoedig in de firma van Lin coln's zun opgenomen te worden. Hij heeft er eenvoudig den. tijd niet voor. Zijn stallen en paarden en zijn wedden hemen hem geheel in beslag. Het zal mij benieuwen, wat zijn nieu we paard vertoont Go Nap noemt hij hetHij heeft er veel verwachting van. Go Napwat een naam, zei Gilbert, Och, laten wij toch liever zwijgen over Harry Bennet, zei Francis Ever sleigh van af het hoofd van de tafel, waar hij voortdurend zonder iets te zeggen, gezeten had. Hij was zoo an ders dan gewoonlijk, dat zijn vrouw zich ongerust maakte, maar toen zij vroeg, wat hem scheelde, zei hij. dat nooit over hoofdpijn klaagde. Entoen de, een verzekering, die haar maar ternauwernood geruststelde, omdat hij nooit over hoofdn n klaagde. Entoen zij nog meer bij hem aandrongen, klonk zijn antwoord scherp en ver bitterd. Maar de rampzalige man wist ternauwernood waf hij zei of deed. In één opzicht wilde hij de raad van S.lwood opvolgen, en dat was, dat hij zich voornam niets te doen om het noodlot vooruit te loopen, dat de firma moest overkomen, maar dat hij af zou wachten, fnf de slag viel. En toen hij tot dit besluit gekomen was, zei dp ongelukkige man tot, zichzelf, dat, hij zich moest gedragen in zijn familiekring, alsof er niets gebeurd was. maar dat was hem onmogelijk. Het onverwachte en hevige van den slag was te veel voor hem. Nu hij aan zijn tehuis dacht en aan zijn vrouw en kinderen en aan het verschrikkelijk geheim van den on dergang, die hen dreigde, nu was zijn gemoed van bitterheid vervuld. Ge woonlijk hield hij van een luchtig, aangenaam praatje aan tafel, heden was hij stil en somber. Slechts éénmaal nam hij aan het gesprek deel. Kitty sprak er over. dat zij een brief van haar vader had ontvangen, toen vertelde hij. dat ook de firma er een gekregen had. 1 Intusschen. zei hij. ziin best doende gewoon te spreken, heeft uw vader in zijn brief aan ons wat ver zuimd hij zegt niet precies, wanneer hij komt. Ilij zegt zeker in den brief aan jou wel. welken datum hij denkt te komen, niet Kitty? Neen. dat zegt hij niet, Mr. Ever sleigh. ten minste niet heel precies. Hij zegt, dat hij zijn brief spoedig zal volgen, maar hij wil mij zeker ver rassen. Hij zal bepaald de volgende week komen. De volgende week, zei Eversleigh, langzaam en' droevig en weer verviel hij in diep stilzwijgen. HOOFDSTK IV. Toen het diner afgeloopen was, trok Francis Everleigh zich in zijn kamer terug, weer zichzelf excuseerende on der het voorwendsel van hoofdpijn, op onzeker en toon er aan toevoegend, dat hij morgenochtend wel weer beter zou zijn. maar hij zag er onrustig, on gelukkig en ziek uit. Zijn vrouw ver borg haar angst over zijn toestand zoo goed mogelijk, en trachtte er een reden voor te vinden. Al peinzende dacht zij. dat zijn opmerking aan tafel over Harry Bennet, wiens zaken zij wist, dat in handen der firma wa ren. misschien de sleutel gaven voor zijn onverklaarbaar gedrag. (Wordt v#rv*lgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1