L
Tweede Blad,
Mr. 6192
9(
r4
Is Zorg en Bink.
Behoorende bij
MasarS^m'a 63 agblad"
van
Maauda# 7 Sept, 1903.
iaarlemsche Handels-
vereeniging.
oedgekeurd bij Kon. Besluit van 12
November No. 22, 1899.
De Haarlemsche H andelsver e eniging
ier ter stede, opgericht 1Ü Mei 1902,
jeft in den loop. van den tijd! wel
iar recht van bestaan bewezen. In
er veel gevallen, zaken van ver-
killenden aard betreffende, is zij
getreden en dikwijls met groot suc-
s. Jammer echter, dat men alge-
een niet meer blijk geeft dit te
aardeeren door als lid der vereeni-
Kng toe te treden. Er zijn wel meer
Ka 600 leden, maar dat is niet vol-
lende. Elk handelaar, neringdoende,
zelfs particulieren moesten lid
orden om ten minste te laten gevoe
lt, dat men het werk op prijs stelt,
,t de Haarlemsche Handelsvereeni-
og steeds opneemt als doende, wat
ire hand vindt om te doen.
p. De voordeelen, die de Vereeniging
e'iiten hare bemoeiingen van ver-
II tiillenden aard haren leden aan-
edt, zijn zeer vele, en zeer groot te-
nover de geringe j aarlij ksche con-
butie van 2.50die gevraagd
ordt.
O )e Haarlemsche Handelsvereeniging
moeit zich in de eerste plaats er
j. 9de de belangen van hare leden
bevorderen door onwillige betalers
or hun tot betaling aan te manen,
informatiën voor hen in te winnen.
k pvendien hebben de leden het recht
hun gratis te verstrekken advies
de rechtsgeleerde adviseurs der
eeniging te vragen, die ook in
Beduren en faillissementen gratis
r hen optreden, natuurlijk alleen
r zaken, betreffende den handel
het bedrijf der leden.
Rechtsgeleerden, adviseurs der ver-
jging zijn de hoeren Mrs. Th. de
in Hugenholtz en, H. Ph. de Kan-
Spaaroe 24, alhier.
[et bureau der Vereeniging is ge-
iigd Lange Begijnenstraat 22.
'oor incasso's door bemiddeling der
eeniging wordt een vast recht van
lt. der vordering berekend. Boven-
moet 10 ct. voor port steeds wor-
bijgevoegd', bij inzending van
leringen door bemiddeling der
beaten te innen.
'e kosten van informatiën naar
ten de stad woonachtige personen
ragen 60 ct. pea" informatie plus
:t. porto-vergoeding. Informatiën
'i binnen de stad wonende perso-
i worden gratis verstrekt.
'retentiën op buiten de stad wo-
de personen worden niet behan-
wanneer niet 10 ct voor porto-
goeding is bijgevoegd,
luim 1450 informatiën en rechtkum-
adviezen werden in het afgeloo-
jaar gegeven.
[n April zijn 50 vorderingen tot een
[rag van ƒ506,65 betaald 9 vorde-
gen worden afbetaald. 11 vorde-
gen zijn uitgesteld,
i Mei zijn 58 vorderingen tot een
Irag van 1533.01^ betaald 9 vor-
T* ingen werden afbetaald, 13 vorde-
gen zijn uitgesteld.
Folgens art. 7 dient het geheim der
ten van wanbetalers ongeschonden
raard te blijven.
He brieven, aanvragen, reclames,
wat dan ook, moeten worden ge-
■esseerd aan liet bureau, dat ge-
end is dagelijks van 's morgens 9
1 uur, en 's namiddags van 2 tot
ur. waar dan ook verdere inlich
ten zijn te bekomen.
Jen wordt geraden alvorens te le
en aan
A. Wennekes, bierhuishouder,
oenixterrein en B. F. A. Buijs,
sigaren. Lange Veerstraat 2 zich
inlichtingen te vervoegen aan het
reau.
HET BESTUUR.
btaiisnieuws.
piarlemscbe zangerfi opcoucours.
Jondag 6 Septembeer zal de Man-
I nzangvereeniging Crescendo van
er. onder haren directeur, den heer
M. Andriessen, deelnemen aan
i concours van de liedertafel de
ireenigde Zangers te Amsterdam.
Zij treedt daarbij op in de eerste
Ieeling en heeft belangrijke ver-
j nigingen als concurrenten. Vooral
t Haagsch Mannenkoor en Euterpe
Utrecht worden, zooal niet ge-
eesd. dan toch als gevaarlijke me-
dingers beschouwd. De andere ver-
ligingen zijn Rotterlamsche Liede.--
teJ, Crescendo uit Den Haag en de
?ai des Volks uit Amsterdam.
Als verplicht koor wordt in dez*
afdeeling gezongen Baiter's Dood,
een compositie van Roeske op een
onmogelijk gedicht van Ch. J. M.
Gilhuys, waarin wij o. a. de navol
gende ulevellenpoëzie vinden
„Eens was hij bang en droef te
moede,
„Een droom had hem zijn dood
gemeld,
„Geen middel wist hij zich te
hoeden,
„Wijl niet „waardoor" was mee
voorspeld."
Als nummer naar keuze zingt Cres
cendo het mooie maar zeer moeilijke
werk van Hegar „Todtenvolk".
Het aantal zangers is opgegeven als
83. Komen zij allen op, dan is er zeer
zeker e1?11 mooie kans voor Crescendo,
want wij vinden in het tekstboekje tai
van namen van Haarlems beste zan
gers en, naar wij vernamen, gaven
de repetities alle reden tot tevreden
heid.
Zondagmiddag houdt de liedertafel
nog een laatste repetitie in de Vaux-
hali.
Moge zij met kostelijke lauweren
uit den strijd terugkomen.
Zaterdagavond treedt in de 3de afd.
op het mannenkoor Kunst na Arbeid,
en Dindua, beide van hier.
Zondagochtend te één uur in d?
tweede afdeeling het mannenkoor
Caecilia, oiider directie „van den heer
Henri Pielage. Zij heeft zes mededin
gers. waaronder Arnhemsch en Wor.
m erve ersch Mannenkoor. Verplicht
koor is een compositie van C. van der
Linden, Soldatenlied, en vrij nummer
de Hymne aan den Vrede, van
Richard Hol. die de liedertafel op den
Koninginnedag zoo kranig uitvoerde.
De vereeniging gaat met 78 zangers.
Moge het ook haar aan succes niet
ontbreken
Op 12 Sept is de afd. Gemengde
Koren, waaraan ook twee vereenigin-
gen uit Haarlem meewerken.
Aan de Redactie van Haar
lem's Dagblad is verbonden de heer
W. A. Reuther, vroeger achtereenvol
gens verbonden aan de Telegraaf, de
(Indische) Locomotief en het Nieuws
blad van het Noorden.
Uit de Omstreken
Reeoistede.
Vergadering van den Raad. der Ge
meente Heemstede op Dinsdag 8 Septem
ber 1903 des avonds 77» uur.
Onderwerpen
Beëediging en installatie van den heer
Jhr. I. B. van Merlen.
Benoeming wethouder.
Id. ambtenaar van den Burgerlijken
Stand.
Nadere behandeling adres Haarlem
sche huishoud en industrieschool om
subsidie.
Meidedeelingen.
De Minister van Oorlog heeft afwij
zend beschikt op het adres van B. W. R.
alhier, om ontheffing van den werktlij-
ken dienst, alsmede op zijn verzoek om
anders het genoot eener geldelijke ver
goeding te worden gesteld.
De begrootinig der gemeente voor 1904
ligt der gemeente-secretarie ter visie van
2 tot 17 September en is tegen betaling
verkrijgbaar gesteld.
Door baldadige handen zijn vijf rozet
ten van het ijzeren hek, staande aan
de Wilhelrninalinde afgeruktde dader
is heleend.
Halt weg
Met de opruiming der hoornen langs
den straatweg SloterdijkHaarlem ten
behoeve 'van de Electrische Spoorweg-
Maatschappij is men het hier lang niet
eensintegendeel, daarover bestaat
groote verontwaardiging. Nog zijn po
gingen aangewend om dat besluit zoo
mogelijk .geen uitvoering te doen geven
een telegraphisch verzoek is daaromtrent,
aan den Minister gericht en een uitvoe
rig adres volgt, terwijl ook de Wielrij-
dersbond tot" protest is uitgenoodigd.
„Te betreuren valt dit rooien voorze
ker, daar de genoemde weg juist door
de boomen de laatste jaren in aantrek
kelijkheid veel heeft gewonnen." (Hbl.)
IJmuiden
Tot onderwijzer aan ©en openbare
school in den Helder is benoemd de heer
I. Poldervaart, tijdelijk onderwijzer aan
de openbare school alhier.
Berervryk.
Heden 5 September 1903 is het 25 jaar
geleden dat de meisjes-kostschool van de
dames Lojenga werd opgericht.
Vele jongedames uit alle oorden des
lands, werden er opgeleid en het zal
de algemeen geachte jubilaresse op de
zen dag zeker niet aan blijken van be
langstelling ontbreken.
Tot leden der commissie van toezicht
op de gemeente-landerijen zijn benoemd
de heeren J. van der Werf en G. Poel.
Binnenland.
De Koningin en de Prins zijn voor
nemens van 14 tot 23 of 24 September
in Den Haag te verblijven.
Amsterdainsehe Tram
Naar de Tel. verneemt, wordt te
Amsterdam eene verlaging van het
tramtarief overwogen. Het zou de be
doeling van B. en W. zijn, een voor
stel in te dienen, om den prijs van
een enkelen rit te verlagen van 7J
tot 5 ct. en dien der overstapkaartjes
van \2\ toi 10 ets.
De zaak is echter nog in een niet
vergevorderd stadium van voorbe
reiding.
Be paJeis-stadhniK-quwestie.
Uit Amsterdam schrijft men aan de
N. R. Ct.
Het is nu twee jaren geleden, dat
B. en W. den Raad verzochten, hen
..diligent te verklaren ten opzichte der
vraag of het oude Raadhuis op den
Dam weder ter vrtije beschikking van
de gemeente kon worden gesteld"
Aan bet verzoek werd voldaan en se
dert. heeft men van de zaak niets
meer vernomen. Tezelfder tijd be
noemde bet genootschap Architectura
et Amicitia de heeren dr. P. I. H.
Cuypers. Jan Springer en Prof. mr.
D. Josephes Jitta tot eene commissie
die een onderzoek in loco zou hebben
fin te stellen. Ook van dat onderzoek
heeft men sedert taal noch toeken ge
hoord of gezien. Waarin schuilt de
oorzaak van dit stilzwijgen?
De commissie van Architectura be
hoefde voor haar onderzoek eene of-
ficieele toestemming tot betreding
van het Koninklijk paleis, van den
kelder tot den zolder, en de omstan
digheden stelden B. en W. voor de
netelige noodzaak, die vergunning bij
de intendance der Koninklijke palei
zen aan te vragen. Tegen deze vraag
zien B. en W. op. En dit is begrijpe
lijk, wijl immers het bedoelde onder
zoek niet is los te maken van de ge
dachte, dat H. M. de Koningin één
maal er toe zou willen overgaan, het
gebouw op den Dam vrij te geven.
Zoolang men H. M. geen ander vor
stelijk verblijf hier ter stede kan aan
bieden zou het verzoek, te mogen on
derzoeken. of het paleis op den Dam
nog tot Raadhuis zou kunnen dienen,
in zekeren zin onkieisch zijn. Wel re
serveert men voortdurend een groot
stuk gronds tusschen Rijksmuseum en
Concertgebouwmaar. terwijl men
reeds zou mogen vragen, of het Mu
seumkwartier, gelijk dit nu met af
wijking van het oorspronkelijk pl«a
geworden is. nog wel eene passende
omgeving voor een Koninklijk pavil
joen zou zijn, drijft de gedacht^ aan
den schat van geld. die deze oplossing
van het vraagstuk zou kosten, lier
denkbeeld, dat Amsterdam deT Ko
ningin een lustverbl'ijf binnen hare
muren zou willen aanbieden, terug
naar het rijk der pia vota.
Ook raakt de vraag om vergunning
'tot een onderzoek fn loco aan de las
tige qua est ie vau bet eigendomsrecht.
Prof. Jitta en de stedelijke overheid
achten de stelling, dat het „achtste
wereldwonder" een bezit der gemeen
te Amsterdam is, onomstootelijk,
maar een en andër, in den loop der
tiijden voorgevallen, heeft den indruk
achtergelaten, dat het eigendomsrecht
der gemeente van gene zijde bij lange
niet grif wordt erkend. In 1898 nog
zou er. zoo de stedelijke autoriteit niet
het hoofd in den schoot had gelegd,
een klein geschif zijn gerezen. Men
bemerkte, dat in" het paleis werd ge
bouwd het bleek, dat er een houten
optrekje, dat hoofdzakelijk tot bijkeu
ken zou dienen, op een der binnen
plaatsen werd getimmerden daartoe
was geene vergunning van B. en W.
gevraagd, ofschoon toch eene ge
meentelijke verordening tot het aan
vragen van vergunning, zoodra men
binnen de gemeente iets bouwen of
verbouwen wil, verplicht. Na eenige
correspondentie liet men aan deze
zijde ten slotte de zaak rusten.
Al is uit het aangevoerde het aar
zelen te verklarenom meer dan één
leden mag men toch naar eene oplos
sing van' het vraagstuk haken. Zoo
lang men dezen staat bestendigt, eene
uitspraak ontwijkt of verschuift, zal
telkens weer uit de burgerij de nu
reeds herhaaldelijk uitgesproken
wensch opkomen, het oude Raadhuis
opnieuw aan zijne oorspronkelijke be
stemming te doen beantwoorden. En,
al zou het. paleis volslagen ongeschikt
blijken om nog tot zetel van het stads
bestuur te dienen, het eigendomsrecht
aangaande een gebouw als dit, be
hoort toch eigenlijk aan alle zijden
vast te staan. Indien de vraag om
trent het eigendomsrecht geheel op
zich zelve aan de orde werd gesteld,
zou een antwoord verkregen kunnen
worden zonder dat daarbij eenigerlei
onkieschheid werd begaan, 't Is waar,
dat het stadsbestuur, zoo het de
vraag rechtstreeks stelde, zijn eigene
positie reeds eenigermate in gevaar
zou brengen. Maar Amsterdam heeft
een stadsadvocaat, die wel een veiligen
weg weet te vinden om het hart der
quaestie te benaderen.
T)e schoorsteen te Amsterdam.
Voorloopig kunnen noch de gemeente
lijke bouwpolitie, noch de Duitsch© des
kundigen met zekerheid de oorzaak mee
deden van het omvallen van den schoor
steen der Waskaarsenfabriek. Echter
schijnt vrijwel vast te staan, dat de ver
laging van het polderpeil oorzaak is van
het ongeval.
Of oo(k de andere schoorsteen en der
fabriek hier de nadeelige "gevolgen van
ondervinden, kan naar ons heden
verzekerd werd niet worden nagegaan
omdat dan ook de fundamenten dezer
schoorsteenen zouden moeten worden
onderzocht. Is het onderzoek afgeioopen
dan zal zoo snel mogelijk met den we
deropbouw van den omgevallen schoor
steen worden begonnen.
Do schade is zeer gering.
Middenstands Congres.
In do Donderdagavond te Rotterdam
■gehouden comité-vergadering van het
Nationaal Congres voor den Handeldrij-
venden Middenstand is verslag uitge
bracht door de verschillende commissiën.
Mededeeling werd gedaan, dat door
het overlijden van de echtgenoote van
den den eere-voorzitter, den heer 's Jacob
burgemeester van Rotterdam, diens
functie zal worden waargenomen door
den loco-burgemeester die het Congres op
Woensdag 9 September, te 7'/» uur pre
cies, officieel ten Raadhuize zal ontvan-
geu.
Het aantal nieuw toegetreden congres
leden was gedurende de laatste dagen
bijzonder groot, zoodat met recht door
de verschillende commissiën van orde
enz. maatregelen zijn getroffen om bij
de te verwachten groote opkomst ten
congresse, alles goed van stapel te doen
loopen.
Nog enkele belangrijke rapponeA zijn
ter verzending gereed, waarbij over het
crediet-vraagstuk van den heer Akker-
huijsconsumptie, coöperatie van J. van
Duinen snel en goedkoop recht van. mr.
B. Denekamp 't opdringen van onbe-
stelde waren van mr. dr. L. Geelen en
bescherming van den intellectueelen'
eigendom van J. H. Haage
Nog werd door den algemeenen secre
taris medegedeeld, dat de heer *M. H. G
T. Fiedeldij Dop, lid der Kamer van
Koophandel te Amsterdam, zich bereid
verklaard heeft in de sluitingszitting een
redevoering ie houden, waarin een ré
sumé van al het ten congresse verhan
delde zal worden gegeven.
Gisterennacht om drie uren vertrok
van Leiden, als naar gewoonte, destoom-
pakschuit van den heer P v. d. Meer
naar Rotterdam. Aan de spoorbrug Lei
den—Woerden over den Trekvliet wilde
de machinist W. v. d. Weyde de schoor
steenpijp laten zakken om onder de
brug door te varen met het treurig ge
volg echter, dat de man daarbij'over
boord sloeg. Dadelijk stoomde men ach
teruit, maar de ongelukkige was al in
de diepte weggezonken. Zijn lijk werd
om halfelf opgevischt en naar huis ver
voerd. De verdronkene laat een weduwe
met negen kinderen achter.
Een eripjeüe:® vondst.
Bij hst schoonmaken van den zolder
werd bij den confiseur Lak te Weesp,
door een der huisgenooten in een kast
gevonden een koffertje (blijkbaar nieuw)
waarin zich na opening bleek te bevin
den een in verregaanden staat van ont
binding verkeer end kinderlijkje, dat vol"
gens geneeskundigen schouw reeds eeni
ge jaren daarin aanwezig moet zijn ge
weest. Blijkbaar is de kast in de laatste
jaren niet schoongemaakt.
Koning Edward te Tlissingen
Vrijdagmorgen te 9.53 uur kwam
de extra-trein niet Koning Eduard te
Vlissingen aau. De Koning werd ver
welkomd doop den Britschen consu',
den heer P. L. de. Bruyne, en Jen
burgemeester dier gemeente, benevens
door den commandant van zijn jacht.
Na een zeer kort oponthoud ï»egaf Z.
M. zich naar het aan de Zuidelijke
ponton gereed liggend jacht ..Victoria
and Albert", hetwelk te 10.45 uur van
Vlissingen vertrok, op de reede ge
volgd door de daar geankerd liggende
kruisers „Dudo" en „Isis". Buitenge
wone politiemaatregelen waren ook
nu weer genomen en alle toegangen
tot. de havens en het station waren
door gemeente- en Rijkspolitie afge
zet. De kruisers losten bij het aan
boord gaan van den Koning de ge
bruikelijke saluutschoten.
Smokkelen.
Van de Belgische grenzen schrijft men
aan de Tel.
In den laatsten tijd is de smokkelhan
del in vee sterk toegenomen. Dagelijks
trekken uit de meeste grensplaatsen, zoo
wel over dag als 's nachts prachtige Ne-
derlandsche runderen frauduleus over de
grenzen. Van aanslagen hoort men bij
na nooit.
WaaromWel de veesmokkelaars ne
men natuurlijk hunne voorzorgen en de
douanen, over talrijke groote en kleine
posten verdeeld, kunnen onmogelijk de
geheele grenslijn bewaken. Om aan dien
toestand een einde te maken en ook het
mokkelen van allerlei koopwaren tegen
te gaan is met ingang van 1 September'
1.1. tusschen de douanen en den dienst
der spoorwegen ©ene belangrijke over
eenkomst gesloten.
De douanenposten. ingericht in de 60
voornaamste spoorwegstations des lands
zijn met 1 September afgeschaft en de
douanendienst wordt verricht door de
beambten der spoorwegen, die den rang
van klerk hebben.
Het spoorwegpersoneel zal in evenre
digheid met de uitbreiding van dezen
dienst vergroot worden en het bestuur
zal hiervan gebruik maken, om een
aantal bedienden, die vroeger als over
tollig voorloopig werden afgedankt, in
deze nieuwe kaders te plaatsen.
De nu vrijkomende douaniers zullen
over de grensposten worden verdeeld.
Alleen de douanenposten in de spoor
wegstations aan de grenzen zullen be
houden blijven.
Rechtzaken.
Om een boompje.
Voor de rechtbank ie Heerenveen
stond terecht dejieer A. P. J. te Gro
ningen, 'lijnopziehter bij 's rijks tele
graaf. Deze moest een nieuwen tele
graafdraad te Olterterp spannen en
liet daartoe een jong boompje omkap
pen. Dit boompje was particulier
eigendom van jhr. Sandberg, procu
reur-generaal bij bet gerechtshof te
Arnhem, het was door dezen zeiven
geplant en hij stelde er belang in. Hij
liet dan ook den lijnopziehter calan-
geertn. Deze beweerde, niet geweien
te hebben, dat het boompje particulier
eigendom was. Bovendien achtte hij
het p'anten van een boompje onder
een telegraaflijn niet practisch en
ook meende hij, dat niet hij. maar zijn
chef verantwoordelijk was voor het
omkappen.
Het O. M. zag in hem den schuldige
en requireerde zijne veroordeeling
tot 10 boete of 10 dagen hechtenis.
Wraakzucht.
De 17-jarige kleermaker H. Roest
was uit den dienst van zijn patroon,
den heer C. Engel, ontslagen. Hij was
ruim twee maanden werkzaam toen
hij stilletjes wegbleef, omdat hij acht
dagen geleden een standje had ge
had. Later had hij berouw en deed
pogingen om weer bij zijn patroon in
genade te worden aangenomen. Als
tusschen persoon gebruikte hij daar
voor den lOjarigen H. C. Schmitz wiens
vader voor den heer Engel werkte.
Dat jongetje zou den patroon trachten
te vermurwen. Maar de patroon wilde
den ontslagene niet meer in zijn dienst
terugnemen behalve over het stille
tjes wegblijven, was hij niet best over
hem te spreken, omdat bij om.
welke reden is onbekend onder
een valschen naam bij hem in dienst
was gekomen. De 10-jarige bemidde
laar deelde, buiten gekomen, de treu
rige boodschap aan Roest mede en
schijnt daarbij gezegd te hebben, Jat
de patroon geantwoord had: „ik wil
dat patser niet meer ui dienst hen
ben". De heer Engel had dat hatelijke
woord „patser" niet gebezigd, dat hel
jongetje hem in den mond had gelegd.
Maar dat wist Roest niet en het
maakte op den blijkbaar erg ..aan-
trekkelijken" knaap een indruk zoo
groot, dat hij wraakgedachte in zich
voelde opkomen.
Zijn wraak bestond uit den volgen,
den streek.
Toen de jonge Schmitz een pasklare
jas bij den patroon moest brengen,
zei biij het gebeurde op de Wete
ringschans .wil fik het pakje voor
je dragen?' Blij van zijn last verlicht
te worden, overhandigde de knaap het
pak, waarmee Roest zich nu als een
haas uit de voeten maakte. Op den
Overtoom gekomen scheurde hij de
pasklare ja$ aan flarden en verstopte
die op een veld.
De zaak kwam natuurlijk uit m
Roest stond terecht, beklaagd van
diefstal subsidiair zaakbeschadiging.
Na het hooren van den heer Engel
en het 10-jarige jongetje trok het O.
M., waargenomen door mr. Van Dam.
den ten laste gelegden diefstal in en
eischte tegen den beklaagde wegens
zaakbeschadiging veroordeeling tot
8 boete, subsidiair 8 dagen hechte
nis. Uitspraak over 14 dagen.
Loterijzaak te Soeek.
Voor het gerechtshof te Leeuwarden
heeft Donderdag in hooger beroep te
rechtgestaan Johannes G. Helling,
oud 38 jaar, makelaar te Buiksloot,
thans in hechtenis, die door de recht
bank te Leeuwarden wegens valsch-
heid in geschriften (de bekende lote
rijzwendel te Sneek op 10 Juni j.l.) is
veroordeeld tot 3 jaar gevangenis
straf.
Er zijn nog drie getuigen gehoord,
waarvan één a décharge, die echter
weinig nieuw licht in de zaak aan
brachten.
Het O. M. eischte bevestiging van
het vonnis. De verdediger, mr. B. van
Loon, vorderde ontslag van rechts
vervolging, subsidiair een lichtere
straf.
Uitspraak 10 September a.s.
Koloniën.
Atjeh.
Het „B. N." geeft het volgende tele
gram, den 7en Aug. van Kotah-Radja
verzonden
De colonne onder commando van kapi
tein Stolk, waarbij overste Van Daaleo,
keerde over de Oostkust terug.
Onderweg werden zeven vijanden neer
gelegd. waarbij Toeankoe Kali.
Een patrouille onder luitenant Dar-
laing bad een ontmoeting met een bende
te Pang Saneh en bracht den vijand een
verlies van elf dooden toe.
Een patrouille onder luitenant Ver-
schuer had in Keumala een ontmoetinig
met een bende te Tjot-tjitjem en bracht
den vijand een vrelies van tien dooden.
toe.
Bij het doorzoeken van een ihuis ln
kampong Bloeö werd de fuselier Van
Soesch, stamboek no. 49150 licht gewond
door een rentjongsteek.
In Oenga verdronk bij het baden Ja
een rivier de Europeesch Korporaal De
Lugt, stamboek no. 46007.
Men schrijft uit Padang aan het
„Soer. Hbld." o.a. het volgende
Met de Mentawei-eilanden is het
weer niet pluis. Kort geleden heeft
het gouvernements-soomertje Condor,
met den controleur aau boord, oen
vergeefschen tocht naar die eilanden
ondernomen, om een nieuwen moord
op Malcische schepelingen tot klaar
heid1 te brengen.
De eilanders leven met ons op voet
van oorlog, en Maleiers, die naar die
eilanden stevenen om handel te drij
ven of rottan te halen, zijn hun leven
niet zeker.
Het zal wel tot eene expeditie moe
ten komen, want de huidige toestand
kan zoo niet voortduren. Óf de zen
deling I.eth, die naar die eilanden
is vertrokken, reeds veel succes heeft
met zijn bekeerings- en beschavings
werk, valt te betwijfelenwe hooren
er niets meer van.
Timor
Tengevolge van het telegram be
treffende de excursie tegen den djeraal
Bakikooi [opgenomen in de „Javasch©
Courant" van 17 Juli j.l., N. 57), sein
de de resident van Timor en onder-
hoorigheden onder dagteekening van
12 Juli j.l. het volgende
Na arresteering broeder Radja Paai,
wegens geheime verstandhouding met
Bakikooi, en na aankomst fettor Tai-
bokko, voeling met Bakikooi gekregen.
Door dezen beproefde onderhandelin
gen afgewezen en onvoorwaardelijk©
aanmelding te Noéitokko gevorderd.
Feuilleton.
ii
iesi-
-IJ' il
Naar het Nngeléth
van
ROBERT MACHRAY.
- Dat is dtis precies veertien da-
g&leden, zei liet menschelijk wrak
t een onmiskenbaar teeken van
ïetogenheid dezelfde avond, dezelf-
avond, mompelde hij, maar zoo
luidelijk, dat de ander d"e woorden
it kon verstaan.
Was je dien avond toevallig bier
de buurt? vroeg de ander, wan-
uwend.
Ja, dat was ik.
- En zag je iets of iemand
ik zag niets of niemand, zei
wrak kortaf.
'laar den volgenden morgen had
wat meer te vertellen,
ïij had zijn goede redenen om niet
ar Scotland Yard te gaan, daarom
ig hij naar het bureau van Evers-
Silwood en Eversleigh, wiens
lam stond onder de advertentie,
arm duizend pond! uitgeloofd werd.
deed zijn verhaal aan Francis
ersleigh. die Gilbert juist bij zich
had. De laatste was haastig bij zijn
vader ontboden,omdat bij liemwensch-
te te spneken over een zaak van bet
grootste belangzij waren daarover in
hevige discussie toen Williamson bin
nen gekomen was en aankondigde,dat
er een man beneden was, die kwam
spreken over de advertentie, waarin
het verdwijnen van Thornton gemeld
werd.
Hij zegt, dat hij iets weet, maar
liet niet aan mij wil zeggen, merkte
I Williamson op beleedigenden toon op.
I ITij wist, dat Francis Eversleigh reeds
j een brief uit Italië ontvangen bad en
hij vermoedde, dat liet een brief was,
Idle betrekking had op mr. Cooper
'Silwood.
I Hij had zelfs gewaagd daarover in-
I direct een vraag te richten tot Fran-
1 cis Eversleigh, maar zonder succes.
In plaats daarvan had zijn chef hem
gevraagd direct Gilbert te gaan ba
len van de Temple, of, als bij daar
niet was, hem op te zoeken en mee
te nemen.
I Hij zag nu aan het gelaat van Gil
bert, zoowel als aan dat van zijn va-
der, dat er iets zeer ernstigs bespro
ken was. Op de tafel lagen twee pa-
i pieren, het ééne was gedeeltelijk be-
drukt, terwijl het andere een lange,
dichtbeschreven brief was. Vóórdat hij
wegging, trachtte Williamson te zien.
wat er op het eerste papier gedrukt
stond maar liet lukte niet.
Mij diunkt, wij moeten dien man
binnenlaten, zei Gilbert tot zijn va
der.
Ja, ja, stemde Francis toe. Hij
;zei het op den toon van iemand, die
i niets ergers meer te vreezen heeft.
Daar verscheen het armzalig wezen
in de deur.
j Met havelooze, platgetrapte schoe-
nen, een vuile pet op, met ongunstige
I trekken en een algemeen voorkomen
j van onherroepelijk tot het kwade ver
wallen te zijn; zoo stond hij daar;
Itoch gedroeg hij zich goed en zijn
taal en accent waren die vaneen gent
leman. Hij keek de twee Eversleighs
j aan en zich tot den oudsten wenden
de, vroeg hij, of hij mr. Eversleigh
voor had.
I Francis Eversleigh boog tot hem,
die eens een gentleman geweest was.
ik ben Francis Eversleigh, zei
hij, dit is mijn zoon Gilbert. Heb je
jons iets te vertellen? vroeg hij.
Ja, maar eerst wensch ik te
.zeggen, dat mijn informatie op zich-
zelf niet zoo heel belangrijk is. Toch
[kunt u daardoor misschien op het
spoor gebracht worden. Als dat het.
•geval is, dan wil ik u vragen, mij te
beloven, dat ik een gedeelte van de
belooning zal krijgen.
Dat zou niet meer dan billijk
zijn.
Zonder aarzelen sprak nu de schooi
er
l Mr. Thornton verdween op den
avond v§.n Vrijdag 30 Juli. Hij ging
uit om over Chancery Lane naar Ilol-
born te gaan. Ik was dien avond in
Chancery Lane, en ik zag iets, dat
mij als bijzonder merkwaardig trof.
I Het. wrak zweeg even nadrukkelijk.
I Wat zag je dan? vroeg Gilbert,
i Ik zag een man, aan zijn klce-
ding leek hij mij een soort van werk
man, uit den ijzeren poort komen,
het kleine ijzeren poortje aan den
noordoostelijken hoek vair dezen Inn
van Lincoln's Inn.
Maar dat is altijd 's avonds ge
sloten, wierp Francis Eversleigh hier
tegen in-.'
Het was dien avond in elk geval
'niet gesloten, verklaarde liet wrak. Ik
hoorde, dat het opengesloten werd
het maakte weinig leven, maar het
'was heel stil. Ik zag, dat de man liet
poortje vau buiten weer op slot deed,
en hij keek rond als iemand, die bang
is bespied te worden; hij zag mij niet
want ik stond juist in de schaduw
van het gangetje. Hij scheen heel ze
nuwachtig te zijn. Dadelijk liep hij
vlug weg. Het scheen mij heel vreemd
toe, dat een werkman een sleutel
,van het poortje zou hebben en dat
'op zoo'n uur. Ik vroeg mij af. wat
het te beteekenen had, maar ik zou
het bepaald vergeten zijn. als de-
j zelfde man niet teruggekomen was.
j Hij was nog geen half uur weg ge-
Iweest, toen hij weer terugkwam, het
'poortje openmaakte en weer naar
binnen ging. Ik bracht dien nacht in
het gangetje door, maar hij verscheen
niet weer.
lk begrijp niet recht, wat het
geen je ons verteld hebt. met het
verdwijnen van mr. Thornton te ma
ken heeft.Natuurlijk was. hetgeen je
zag, zeer vreemd en het moest aan de
autoriteiten van de Inn bekend ge
maakt worden, maar ik zie geen vel
band tusschen den man, die uit het
poortje kwam en mr. Thornton. Ge
looft gij, dat er verband tusschen
was
j Ik zei u bij het begin, dat wat
ik u te vertellen had, niet heel be
langrijk voor u zou zijn. Ik dacht een
ter, dat het misschien passen zou m
;iets. wat u bekend was, of dat het
voor u een wenk zou zijn. zei het
wrak op een toon van diepe neerslach
tigheid.
1 Wij zullen niet vergeten, wat u
ons verteld heeft, zei Gilbert, toen de
man zich gereed maakte om de ka
mer te verlaten.
i Gilbert volgde hem tot bij de deur
en stopte hem wat zilver in de hand.
toen hij heenging. Toen sloot Gilbert
de deur en ging weer bij zijn vader
zitten.
I Het ziet er uit, zei hij. alsof er
vreemde dingen in deze oude Inn ge
beuren.
Maar zijn vader lette nauwelijks op
wat hij zei. de blik van Francis Evers
leigh was nu geketend aau het pa
pier, dat voor hem op tafel lag. het
papier, dat gedeeltelijk bedrukt, ge
deeltelijk beschreven was.
Het was een officieel certificaat van
den Syndicus van Camajore in Italië,
degelijk geteekend en gezegeld vau
den dood van Cooper Silwood.
HOOFDSTUK XII.
Het bewijs van Cooper Silwood's
overlijden en de bijgaande brief wu-
ren dien morgen bezorgd in een lang-
j werpige, vreemd-uitziende enveloppe,
j waarvan de helft bedrukt was met
postzegels en postmerken. Hij was
geadresseerd aan Francis Eversleigh
persoonlijk, daarom was hij doornie
mand aangeraakt voordat deze zelf
op hst bureau kwam.
1 Zoodra hij den brief zag. scheen
hij hem een onheilsbode toe en een
zeker voorgevoel, dat hij slecht nieuws
bevatte, weerhield hem. hem dadelijk
te openen. Hij keek eerst den brief
in; hij was geschreven in een voor
hem onbekende taal. maar hij raadde
dat liet Italiannsch was; hij was met
kleine, onduidelijke letters geschreven,
in elk geval moeilijk om te ontcijfe
ren en daarom legde hij hem terzijde.
Toen bekeek hij het certificaat. Daar
bij hielpen hem de gedrukte woorden
jen zijn Latijn en hij had weinig
moeite, om te begrijpen, wat het was.
(Wordt vervolgd.!
