Poort van Trinité-college te Cambridge. Magdalen-college te Oxford. eerste-klassige den student laten kwam. in plaats van algemeene stu die liet inpompen voor de vereischte examens. Door de weinigen samen hang tussclien de studeerenden kon ook aan die hoogeacholen geen corps, geest ontstaan, en alleen sportclubs brengen eenigen band' tussclien de studenten. In Oxford, Cambridge en Dublin dragen de studenten, als zij als zoo danig optreden, een soort toga. wel ke hen als student kenmerkt en ze voor uitspattingen moet bewaren. Trouwens aan deze universiteiten staat de student, die al heel jong, meest nog geen achttien jaar oud, de studie aanvangt onder strenge con trole zoowel voor zijn studie als zijn levenswandel. Gelijk echter uit het voorbeschreve ne spreekt, is het bijna onmogelijk aan een Engelsche universiteit een meer dan alledaagsche wetenschap pelijke ontwikkeling te Verkrijgen en vv ie dat verlangt, moet op t vasteland zijn troost zoeken. De meeste Engel sche vakgeleerden "zijn dan ook ,,made in Germany". Vacantiescholen. Menig moeder, en. dat niet het minst onder die arbeidersklasse, ziet met een zucht de vacantie barer spruiten nr.- d'eren en dankt dien hemel, als de scholen weer begonnen zijn. Kinderen een geheelen dag over den vloer is lastig an> op straat voeren ten de concurrentie verbazend groot is, behoeft geen twijfel, wanneer wc opmerken, dat zelfs enkele hakkers een papier voor hun ramen hebben hangen met de woorden ,,Wie hier zeven brooden haalt, behoeft er maar zes te betalen. Groote gezinnen ma ken hier ongetwijfeld een goed ge bruik van. Tot zeer laat in den avond, zelfs nè twaalf uur, zijn de meeste winkels nog open. Proeflokalen en, café's zijn er in deze overbevolkte buurten na tuurlijk niet schaarsch ook zij va ren wel bij den Zaterdagavond. Tot sluitingsuur (2 uur) hebben zij gere geld bezoek. Vaak zjijn er onder de „plakkers" die te veel aan Bacchus geofferd hebben, en kost het den kas telein soms heel wat moeite, hen op een goede manier 't huis uit te krijgen. Eerst n twee uur zijn alle win kels en proeflokalen gesloten en ziet men het de Jordaan, evenals andere gedeelten der stad aan. dat de tijd van rust gekomen is. om den volgen den Zaterdag weer opnieuw dezelfde levendigheid te vertoonen. W. F. K. v. H. Engelsche universiteiten. (Bij de plaatjes). Bijna overal' in d'e Oude Wereld is de student een type in 't openbare leven, hier meer, daar minder op den voorgrond tredend, maar door zijn optreden altijd van gewone jongelui zijner jaren onderscheiden. In Engeland is dat anders. Elke Brit trekt bij den klokslag, die hem 't eindigen van zijn arbeid aan zegt, den beambte, den zakeman, den officier uit, en wordt gezelschaps man, clubman, huisvader of wat ook, want het is hem een genoegen vreem den omtrent zijn maatschappelijke positie in valschen waan. te laten. Hij acht het een tceken van slechte op voeding, als men zijn maatschappe lijke positie openlijk te kijk draagt. Zoo ook de student. Buiten de uni versiteit is hij een jongmensch zoo als elk ander. In Engeland, dat nan de democra tische stroomingen der laatste eeuw grootcndeels vreemd bleef, vindt men Ivings-college te Cambridge. de sterkste klasse-tegenstellingen, wel ke zelfs in 't studentenleven door werken. Men vindt er studenten eer ste klas en studenten tweede klas, waarvan de eersten zich minder door bekwaamheid dan wel door geboorte of vermogen van de anderen onder scheiden. Slechts de universiteiten te Oxford Cambridge en Dublin kweeken. eerste klas-studenten de overige zijn van de lagere, orde. Wie echter vermoeden zou, dat de eerste klasuniversiteiten, welke over enorme kapitalen beschikken, ook eerste-klaskweekplaatsen zijn voorde wetenschap, vergist zich deerlijk. Het geld! gaat heen aan allerlei nuf- telooze eereposten. wedstrijden enz., terwijl de werkelijk beroemde profes soren. die er aan verbonden zijn," al leen hun naam leenen en het onder richt overlaten aan ondergeschikte docenten. Gewoonlijk eens in de maand houdt zoo'n officieele profes sor eens een voorlezing van algemee- neri aard, die echter door de studen ten meest niet wordt bezocht. Het gevolg is dan ook. dat het grootste deel der studenten slechts de algemcene ontwikkeling opdoet, wel ke,, behoudens wat. filosofie, met hot eindexamen van een vastelandsch gymnasium overeenkomt. Hoogstens één tiende der studenten geraakt tot ernstige studie en uit dit. tiende ko men dan d'e professoren dezer uni versiteiten. Ondanks die slechte resultaten ach ten de eerste-klas-universiteiten zich ver boven de and'ere verheven en slechts de daar gepromoveerden wor den voor vol aangezien. Daarbij komt nog, dat het promoveeren aan een andere universiteit, of het verwisselen tijdens de studie niet is geoorloofd iedere hoogeschool, welke een graad verleent, beurt graag de gezamenlijke collegegelden van den student. Door het exclusieve der eerste rangs-universiteiten er toe genood zaakt, heeft de groote massa haar toevlucht tot de kleiner universiteiten genomen en ze hier verbeterd, daar nieuwe gesticht. Uiteraard zijn deze echter in hoofd zaak inrichtingen voor vakstudie ge worden en door do groote vrijheid welke zij in tegenstelling met de zij kattekwaad uit. En de verstandigen onder de ouders getroosten zich nog maar het liefst den last van de kinde ren thuis te hebben, dan ze op straat te zenden, waar, naiast gevaren van physieken aard, veel moreel gevaar dreigt., veel kwaad geleerd en gezien wordt. Thuis hebben zulke kinderen niet veelze profiteeren niet van hun vacantie en degenen, die de straat opslenteren, al vinden ze het. misschien voor 't oogenbliik heel prettig, eens ge heel vrij. zonder toezicht, te kunnen doen wat zij willen, zonder later, als ze er eens over gingen nadenken tot dc conclusie komen, dat ze zich toch eigenlijk niet zoo bestin hun. vacantie geamuseerd hebben. De idéé van vacantiescholen is daar om een' zeer goede en, hoewel de va- canties pas achter den rug zijn, ge- looven wo toch geen onnut werk te doen, de aandacht op zulke scholen te vestigen door het overnemen van het volgend verslag. Immers, wat aan staanden zomer1 gereed moet zijn, d.'ient dezen winter overwogen en voui- bereid te wordlen en waarom zou ook Haarlem de eerstvolgende groote va cantie zijn vacantieschool niet bezit ten Het verslag, dat wij bedoelen en hier laten volgen, is dat betreffende ..De eerste Haagsche vacantieschool" en is ontleend aan het „Tijdschrift voor Armenzorg en Kinderbescher ming". Wat is eigenlijk een vacantieschool Dit schijnt niet aan ieder even duide lijk te zijn caa toch is de zaak dood eenvoudig. Een gymnastiekschool is een inrichting, waar men gymnastieK leert; een muziekschool is een inrich ting. waar men muziek leert beoefenen en verstaan; een vacantieschool is een inrichting, waar men het vacantie- hebben leert. Vreemd, dat men ook deze kunst moe.t leeren Toch is cut zoo. Menig ontwikkeld man gevoeit zich bij het einde zijner vacantie min der frisch en sterk dan bij haren aanvang hij moet het vacamtie- hebben nog leeren. Onder de leerlingen der volksscno ilen zijn er velen., die zelfs het a-b-c van het vacantie-hebben niet verstaan, omdat hunne ouders nooit den tijd hadden, met hen vacantie te houden en hen zoo, al spelende, deze kunst te leeren. Even gemakkelijk als het is te zeg gen wat een vacantieschool is, even moeilijk is het te zeggen, hoe zij moet zijn ingericht. De ervaring moet ons hier wijs maken, en bovendien moet ieder rekening houden met plaatselij ke toestanden en gelegenheden. Voor de Haagsche Vacantieschool, gehouden Maandag 27 Juli tot Zater dag 22 Augustus, had men die „men" was mejuffrouw A. Kalff met enkelen, die haar mochten bijstaan de beschikking over huis en tuin van het jeugdige Kinderhuis aan den Zuid Binnensingel No. 16; vooral die mooie, groote tuin was onwaardeerbaar. De ruim 40 leerlingen waren in de eerste plaats vaste bezoekers van het Kin derhuis en voorts een 25-talkinderen, ons aanbevolen door hoofden van scho len meest halve weezen allen kin deren. die, zonder de vacantieschool vermoedelijk hun vrijen tijd zouden hebben besteed tot het inademen van wat meer bedorven stadslucht oau gewoonlijk en tot het beoefenen van die ledigheid, welke den duivel tot oorkussen dient. Nu kwamen zij te negen uur aan liet Kinderhuis. Na zoo nood'ig een kleine aanvulling der huiselijke ochtend reiniging, speelden allen onuer toezicht ee uur vrij in den tuin. l'e tien uur verschenen Uirie vakmannen onderwijzers, een blikwerker, een mandenmaker en een timmerman. Nu werden de kinderen verdeeld in groe pen 10 jongens bij den blikslager, 10 jongens bij den timmerman en een twaalftal jongens en meisjes bij den mandenmaker, terwijl enkelen eter oudste meisjes onder leiding der ai- rectrice van het Kinderhuis zich bezig hielden met naaien van poppenkleeren of het leeren van eenvoudige huiselijKe bezigheden. Het was een lust de jeugdige werk lieden aan den arbeid te zien. Een oudle schuur achter in den tuin diende den blikslagers tot werkplaats tan gen, scharen en soldeerbouten hingen aan den wandeen oude tafel was tot werktafel ingericht, Tusschen 20 en 12 was geen stuk gereedschap up zijn plaats, alles was in handen dei- jeugdige nijveren. Naast de schuur was een tijdelijke werkplaats afgeschoten en met zen doek overdekt voor de timmerlieden dla&r stonden drie kleine meubelma ker, swerltbanken en Werd lustig ge zaagd en geschaafd, gehamerd en ge beiteld. De mandenmakers haddien zich -in den tuin opgesteld, bij regen weder werd in huiskamer of prieel een toe vlucht gezocht. De artistieke vakman, die dit werk onderwees,, had veel succès van zijn welwillenden arbeid vooral die m eisjes lieten gaarne li aar naaiwerk liggen voor het mandjes makenten slotte moesten nog een bediende en een leerling tc hulp ko men om alle leergierigen aan den arbeid' te houden. Klokslag twaalf werd het werk neer gelegd en het gereedschap opgebor gen die vaste bezoekers van het Kin derhuis blevetn middagmalen, de ove rigen gingen naar huis. Te 2 uur waren alle leerlingen weer presentzij werdten in drie of vier groepen gedeeld, elke groep onder lei ding van ccn onderwijzer of onderwij zeres enmen trok er op uit. Met ren wandeling in de omstreken, een tocht naar de duinen, een les in gym nastiek of vrije- en ordeoefeningen werd de middag doorgebracht. Te 5 uur was het gezelschap weder bijeen, hetzij in het Kinderhuis, hetzij op een terrein in die duinen, daartoe dooreen grondeigenaar welwillend afgestaan. Nu werd' het avondeten gebruikf^vaar- na tol 8 uur tie avond werd doorge bracht met spelen, vertellen of zingen onder leiding van de directrice en een of twee bevoegde personen. Behoudens kleine afwijkingen ging het zóó vier weken langen of de jongens en. meisjes de vacantieschool prettig vonden Van weg blijven ol te laat komen was geen sprake en op den dag der sluiting waren allen trouw op hun post, ofschoon sonnniger va cantie reeds een week vroeger was geëindigd. Dien Zaterdag was de inrichting tot 3 uur gesloten, terwijl van 3 tot 5aan helangstellendlen gelegenheid werd gegeven van doel en arbeid der va cantieschool kennis te nemen. Vele stadgenooten onder wie onderwij zers, mannen van de Pers, bestuur ders en werkende leden van „Pro Juventute", bestuursleden van de vereeniging „Armenzorg" en van het. moderne luchtballons. De luchtballons, die hier worden bedoeld, hebben niets te maken met de ernstige quaestie van de oplossing der luchtscheepvaart. Het zijn de kleine ballonnetjes, die men in den kermistijd als kinderspeelgoed ziet. De rusteloos voortschrijdende nij verheid en de voortdurend houger eischen stellende smaak van het pu bliek hadden niet meer genoeg aan d'e eenvoudige kinderballonnetjes. Eerst zag men mooie, met figuren beschilderde op de markt komen en tegenwoordig heeft men in sommige landen den vorm gewijzigd tot komi sche figuren. Men ziet ze bijvoorbeeld in de Karnevalsweek te Parijs, aan de Biviera, in Italië. En dan is het wel aardig plotseling tegen het blauiwvan den hemel een polichinelle, een jockey, een bloeddorstig loenschenden karper, een varken, een koe of zelfs een olifant omhoog te zien zweven. Op de plaat zijn ook eenige bal lonarbeiders en -arbeidsters afgeneeid, die de laatste hand leggen aan de fi guren. Dan zijn ze reeds met dewina- machine opgeblazen. Deze ballons worden zoodanig vervaardigd, dat de afzonderlijke deelen saamgedrukt eu de slangachtige voorwerpen met duD- belkoolzuur ammonium gevuld woi- Iden. Dan komen zij in ijzeren vormen en worden daarin verhit, waardoor 'het ammonium uitzet en ze de gediaan- te van dien vorm doet aannemen. Wor den zij uit dien vorm gehaald, aan slinken de figuren in die koele huiten- lucht weer spoedig en daarom moeten zij nu eerst door de windmachine op geblazen worden. Dit geschiedt door midd'el van klei ne, dunne, spitse buisjes, die door leen gurnmiprop aan den ballon ge stoken worden. De buisjes worden na de vulling weggetrokken en de ope ningen onmiddellijk met gummi dicht geplakt. „Kinderhuis" hadden aan de uit.noo- diging van mejuffrouw Kalff gehoor gegeven en woonden de Openbare Les hij, die begunstigd door het schoonste weder, in den lommerrijken tuin plaats had. Van 3 tot 4 uur waren de jeugdige werklieden aan den arbeid, Handig werd' de schaaf en de soldeerbout ge hanteerd en aan verschillende aar dige mandjes werd vlug en net ge werkt, De reeds afgewerkte voorwer pen waren tentoongesteld een stevige serre-tafel, mooie papier en bloemen manden, voetenbankjes, rekjes, zand- bakjes, spaarpotten, puddingvormen koffiemaatjeste veel om op te noe men. A11 ei bezoekers hadden schik in het werk en menigeen kocht, als aan denken aan de vacantieschool, een aar dig en bruikbaar voorwerp. Van vier uur tot half vijf maakten do jongens en d'e meisjes, onder af zonderlijke leiding, gymnastische oefe ningen terwijl de les besloten werd met het. gezamenlijk zingen van enkele kinderliederen, \yaarvan de studie oen onderwijzers meer inspanning had ge kost, dan de dankbare bezoekers zich zullen hebben voorgesteld. Dat het bij het eenvoudig feestmaal, dat op de les volgde, wat luidruchtig toeging, was te verwachten. Na twea uren „netjes werken", mochten zij wel eens „uit die plooi" komen; doch het bleef binnen de perken. Te G uur waren bezoekers en leer lingen vei-trokken, en behoorde oe eerste Ilaagsche vacantieschool tot het verleden. Toen allen naar huis waren, stelden oprichtster en helpers zich de vraag of nu waarlijk een goed werk was verricht, en of dat werk goed was gedaan. Zij meenden een goed iwerk le doen mat aan 40 arme kinderen gezonde, nuttige, prettige ontspanning te verschaffen, gedurende vier weken, die voor die kinderen en voor hunne ouders wellicht de moeilijkste weken zijn van het gansche jaar. en aij trachtten er naar dit werk zoo goed mogelijk te doen. Wat het resultaat van het werk betreft, ook daarvan geldt het bijbelwoord„Werpt uw brood uit op het water, want gij zult het vinden na vele dagen." 's Gravenhage, 31 Augustus 1903. J. R. SNOECK HENKEMANS. De krant in Japan, (Bij de plaatjes). Nieuw-Japan noemen de bewoners van 't Aziatisch eilandenrijk thans hun vaderland en al blijft het Oude Japan, met z-Ün voorname kunst, zijn verheven literatuur hun lief, trotsch zijn ze op dien eersten naam. En werkelijk hebben ze er reden toe. In vele opzichten is de hervor ming geslaagd, welke in vijftig jaar van een Aziatisch rijk, een land maakte, dat als gelijke ccn plaats vindt in d'e rij der groote mogend heden. En zij, die eerst in dien plotselin- gen omkeer niets anders zagen, dan 'l werk van handige vervalschers. die een nieuwen gevel voor een nieuw huis lieten doorgaan, ze zijn er thans meest van teruggekomen. De oorlog met China. Japans me dewerken aan het dempen van den Boxersopstand en niet het minst zijn verbond met Engeland, hebben ge toond. dat het voorgoed' een plaats innam in de rij der moderne Staten. Door een geheel nieuw regeerings- steNel, een nieuwe administratie en vertier door de samenstelling van een modern leger, en een formidable oor- togsmarine. maar riie'er nog door het sticlil:,i van een bloeiende dagblad pers is de bevolking zoo gewlijzigd, dat een terugkeeren in den ouden staat onmogelijk is. De ontwikkeling der dagbladpers is een der merkwaardigste feiten in dat wonderlijk land. Vijftig jaar ge leden werd de eerste krant opgericht. Vóór dien tijd kende men er niets, dat °P een krant leek. De gezongen courant.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 8