NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
Zorg «n Brak.
21e Jaargang.
No. 6206.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DONDERDAG 24 SEPTEMBER 1903
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37>|
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Monlmartre.
Haarlem's Dagblad van 24 Sept.
"jpvat o. a.
Buiten!. Overzicht, Karuerover-
b cht. Reorgauisane Middelbaar
aderwijs, De Manoeuvres in de
telling Amsterdam, ttinueiil. eu
z ladsberichteti, Zitting van den
ar emeenteraad.
lütenlandseh Overzicht
Hoe het er op het
BALKAN-SCHIEREILAND
tziet, blijft een raadsel. Tegenover
geruststellend1 bericht, dat inkomt,
aat meestal een ander, dat oorlogs-
Èicktig klinkt. Zoo wordt bijvoorbeeld
t Sofia gemeld
„Generaal Petrof bad vandaag een
0| iderhoud met Ali Feruk bei. den
,TDrkschen commissaris alhier, waar
de geheele toestand in Macedonië
oferd behandeld. De premier klaagde
er den toestand, die te Boergas ge-
ibapen is door de aankomst aldaar
a duizenden nooddruftige vluchte-
igen uit Losengrad. Het onderhoud
idde tot de feitelijke afspraak, dat
irkije de bescherming van de vluch-
lingen zal waarborgen, en hen in
lat zal stellen hunne woonplaats
eöer te betrekken. Dientengevolge
lerscht er thans eene veel betere
amining, en men spreekt nu met
rtrouwen de hoop uit, dat eene
vredigende oplossing van de moei-
ltheden zal verkregen worden.
Dat klinkt zoo 'kwaad niet ein zou
top geven, dat een eind van den
spannen toestand nabij is.
Maar dan wordt even later uit Kon-
antinopel geseind
In haar antwoord op de nota van
ilgarije aan de Porte, de benoeming
lorstellend van eene internationale
nmiissie tot oplossing van het Mace-
nische vraagstuk, zegt de Porte, aai
zending van Hilrni pasja evengoed
als zulk eene commissie, en dat
nneer Bulgarije niet bij machte is
orde te herstellen, de Suzerein te
ilp zal komen.
En dit lijkt wat minder gunstig.
Nog alarmeerender is hetgeen ae
(■respondent van de Daily Mail"
Goeitsjevo op de Turksch-Bulgaar-
he grens meent te kunnen meidien.
Deze noemt den toestand daar ui-
onrustbarend.
Turkije trekt, zegt hij, 40,000 man
Palanka samen, waar tegenover
ilgarije slechts over 4000 man geoe
ide soldaten beschikt. Reeds zijn er
'J^schen hen en de Turken schermut-
ingen voorgevallen. Vele bewoners
q die grensdistricten gaan op de
Iucht. van oordeel zijnde, dat de
I rlog ophanden is en dat de Turkscne
•epen weldra Bulgarije zullen bin-
nrukken.
*1 SVij wezen er reeds op dat namens
"■lame Peter van
SERVIE
toestand aldaar veel rooskleuriger
J) irdt voorgesteld, dan hij werkelijk
Wat blijkt ook uit een medeaee-
j van den correspondent van ae
imes" te Belgrado, die den toestand
ckelijk noemt
De zoogenaamde samenzweerders te-
i dé koningsmoordenaars, welke
or de laatstgenoemden een onbetee-
aend hoopje menschen genoema
•rden, zijn volgens den correspon-
integendeel een invloedrijke
aal,
it
acht ze tellen wel 1000 van de 1500
officieren. Het is dus de vraag of oe
koningsmoordenaars het kunnen uit
houden, hoewel zij den Koning in
beth\ ang houden door middel van een
brief waarin naar 'theet, de Koning
zich onvoorzichtig uitgelaten moet
hebben., zoodat zijn medeplichtigheid
aan den moord zou vaststaan.
Peter zit nog steeds in een leelijk
parket.
De Engelsche bladien sloven zich
nog uit met het geven van beschou
wingen ovetr de verandering, die in de
regeering heeft plaats gehad.
Zoo zegt bijvoorbeeld de „Westmin
ster Gazette"
Er is nu klaarheid gekomen.
Mocht Balfuor ooit gedacht neb
ben, dal hij door Chamberlain's
politiek officieel uit te stellen de unio
nistische partij losgemaakt heeft van
voorkeurLarieven en voedselbelasting,
nu kan hij tniet meer. De unionisti
sche bladen hebben bijna alle Cham
berlain in de kaart gespeeld. Boven
dien de benoeming van Austen Cham
berlain tot minister van financiën zegt
genoeg. Algemeen geeft men toe, dal
de protectionistische politiek een en
ondeelbaar is.Balfoui' begint en Cham
berlain zet voort. Wat de eene zaait,
j zal de andere maaien. Wij hebben er
I dus op te rekenen, dat de regeering
zich aan het protectionisme gebonden
heeft, beginnende met vergelding en
eindigende met voorkeur en voedsel
belasting. De overwinning van depro-
tectionisten in die partij is dUs nage
noeg volkomen, en spoedig zal blijken
dat er nog alleen voor protectionasten
plaats in is.
Taktisch acht de „W. G." dit voor
de liberalen een groot voordeel, want
zij kunnen nu het volk waarschuwen,
■dat, als het zijn stem geeft aan ver
gelding. voorkeur en voedselbelasting
moeten volgen. Maar een ernstige zaak
is het, dat nu voortaan een der twee
groote politieke partijen voorgoed vei -
bonden is aan bet protectionisme. De
vrijhandelaars onder de unionisten
zijn er niet in geslaagd, dat te belet
ten. Dat Balfour den hertog van De
vonshire heeft kunnen winnen, is uit
dit oogpunt de grootste slag, die üen
vrijhandel kon treffen. Balfour is daar
mede zeer handig te werk gegaan. En
het zal waarschijnlijk maanden duren
voor de hertog inziet, dat Chamber
lain's ontslag, waarin bij nog onge
twijfeld een overwinning voor hem
zelf ziet, in werkelijkheid een middel
is om de regeering bijeen te houden,
opdat Chamberlain den noodigen tijd
krijgt oin voor zijn broodbelasting
propaganda te maken. En intusschen
zal het aanblijven van den hertog een
aantal weifelaars een voorwendsel ge
ven om alsnog de regeering. te steu
nen, al zijn zij tegen een voedselbe
lasting en ook zullen een aantal
menschen, die in hem de vleeschwor-
ding zien van al wat soliede en plech
tig is, nu gelooven dat er, met hem,
niets ernstigs gebeuren kan.
En terwijl nu Chamberlain zijn
gang gaat, blijft de regeering zitten
met de verantwoordelijkheid van oen
oorlog en de onderwijswet, waarvan
Chamberlain zich de handen zal
wasschen. En wat Chamberlain doet,
daarvan schuift de regeering alle
verantwoordelijkheid van zich. Er is
zeker nooit een vernederender schouw
spel geweest, zegt de ,,W. G."
De „Standard", het gezaghebbende
regeeringsblad. poogt aaji te toonen,
dat er niet de minste reden is waar
om, de regeering het Parlement zou
ontbinden. Zij is er nog om het man
daat van die laatste verkiezingen uit
te voeren (de khakiverkiezing in 1900,
met een opdracht feitelijk alleen om
den oorlog af te wikkelen en er is
geen reden te meenen, dat de regeering
het vertrouwen van het land heeft
verloren (dit ondanks de reeks van
tusschentijdsche verkiezingen, die na
genoeg alle in liberale overwinningen
zijn geëindigdDe regeering kan dus
kalm voortgaan, „ongestoord door den
econoniischen strijd, die niet dadelijk
met de praktische politiek te maken
hoeft. De beginselen van het ministerie
zijn ongewijzigd en als de gelegenheid
goed wordt waargenomen, zal het
kabinet uit het hervormingsproces met
een aanmerkelijke vermeerdering van
gezamenlijk gezag en persoonlijke ge
schiktheid te voorschijn treden." Het
is haast onbeschaamd.
In lndië is men met de wijziging
in het ministerie allerminst ingeno
men. Het bericht dat Brodrick staats
secretaris van lndië zal worden, wekt
daar groote ontevredenheid.
De voornaamste courant van Cal
cutta, de „Statesman", schrijft, dat
Brodrick zoo ongeveer de ongeschikste
man is, dien Balfour voor dezen post
kon uitkiezenzijn ongemanierdheid
evenaart zijn onbekwaamheid.
De ..Morning Post" uit Delhi maakt
de opmerking, dat volgens Ballour
alles goed genoeg schijnt te zijn voor
lndië.
Prettig voor Brodrick, dit oordeel
Stadsnieuws.
Haarlem, 23 September.
Gaarne voldoen wij aande
uitnoodiging om de aandacht te vestigen
op de in dit nummer onzer courant voor-
komende advertentie waarbij heeren en!
dames worden uitgenoodigd zich aan te
sluiten bij de zangvereeniging der Haar-
lemsche afdeeling der Maatschappij tot;
bevordering der Toonkunst onder leiding
van den heer W. Robert.
In studie zal worden genomen het
Oratorium „Odysseus" van Max Bruch. i
In Juni 1904 viert de Maatschappij van
Toonkunst haar 75-jarig bestaan in
Utrecht met een groot driedaagsch mu-i
ziekfeest, waartoe ook de leden onzer
zangvereeniging zullen worden uitge
noodigd hunne medewerking te verlee-j
nen.
Wij vertrouwen dus dat vele zange-
ressen en zangers zich bij het koor van
Toonkunst zullen aansluiten.
De Manoeuvres.
Timmierliède n-V e r e e n i ging.
Maandagavond werd in het lokaal van
Parklaan 17 eene vergadering gehouden
door de Protest. Christ. Timmerlieden-
Vereenigiing. Na opening door den voor
zitter werd o.m. aan de orde gesteld de
bespreking van het Huishoudelijk Re
glement, waarin de bepaling werd opge
nomen dat werklieden, werkzaam in
aanverwante vakken lid kunnen worden
tot zoo lang dat zij een eigen vakafdee-
ling kunnen oprichten.
Vervolgens werd eene bestuursverkie
zing gehouden. De aftredende leden wer
den herkozen en daar voor den bloei der
vereeniging het noodig werd geoordeeld
uitbreiding te geven aan het bestuur,
werden hiervoor aangewezen de heeren
van Trigt en C. Niemulder. Het laatste,
punt van de agenda, de lezing van het,
reglement van den Prot. Christ. Tim
merlieden-Bond kon wegens het verge-j
vorderde uur niet doorgaan. Bepaald'
werd over 14 dagen weder eene vergade
ring te houden. De bijeenkomst die door
den voorzitter met gebed was geopend,
werd met dankgebed gesloten door den
heer C. NiemuUer.
We gingen Dinsdagmiddag het terrein
van den strijd, die dezer dagen in de
nabijheid van Haarlem gevoerd wordt,
eens opnemen.
Reeds in de verte kondigden doffe sla
gen aan dat de artillerie van beide par
tijen elkaar bestookte.
Den weg naar Sandpoort volgend
ons doel was eens te zien hoe ver de
aanvaller reeds gevorderd was zagen
wij de omgeving zoo rustig en vrediig
dat we ons moëïïijk konden voorstellen
in een streek te zijn, die door den geesel
des oorlogs geteisterd werd, maar bij
Schoten vertoonde zich aan ons oog
dreigend een batterij, terwijl hier en daar
een witte plakaat de plaats aanduidde
waar een véldwacht was ondergebracht.
Want het bleek dat we juist in de voor
postenlinie van de aanvallende krijgs
macht waren terecht gekomen. Tot hier
de lijn langs den straatweg kon de aan
valler gedekt voorwaarts rukken en het
verdere terrein tusschen den straatweg
en de aangevallen forten is open. Tot
hier had dan ook de vijand zijn aan-
valsbatterijen vooruitgeschoven. We heb
ben ons gewaagd in het open voorter
rein, onveilig gemaakt door het artille
rievuur daar bewogen zich enkele
sluippatxouilles van den aanvaller, ter
wij] men hier en daar tegen het groene
gras zwarte vlekken ontwaardede door
de veldwachten uitgezette dubbelposten.
Het voorposten-detachement, waarvan
deze veldwachten waren uitgezonden,
bleek te liggen op Middenduin, het Sros
te Duinlust.
Zooals men uit vroegere oorlogsbe
richten in dit blad heeft, kunnen zien,
zijn de troepen, deels in tenten, deels
bij de inwoners ondergebracht. We be
zochten een véldwacht, gelegerd in een
schuurtje, een andere had een stal be
trokken en verlangde duchtig afgelost
te worden, want men had ze al eenige
uren te lang op post gelaten.
Tegen den ochtend was het nogal
koud, zoo werd me verteld, maar overi
gens kon men zich best schikken en was
zelfs liever op deze gevaarlijke posten
aan den straatweg dan meer achter- j
waarts bij voorpostendetachement of
gros omdat dank zij de passage hier nog
al afleidiflfc was.
Niettegenstaande de verschrikkingen
van den oorlog bleek men goed voor den
inwendigen menSch te zorgen, we zagen
soldaten druk bezig met fourageeren.
Ook bleek ons dat de vijand
voorloopiig nog geen gebrek aan
voedingsmiddelen zal hebben. Een
batterij was opgesteld vlak naast een
varkensslager, waar voor het raam keur
van ham en spek was uitgestald, dat
bij den dreun van elk schot allerverlei-
delijkst drilde. Ook zag men overal vee
in de wei, dat gerequireerd kan worden
in geval van behoefte.
Een frisch blozende deerne vroegen we
of ze niet erg geschrikt wa* van dat
plotselinge krijgsgewoel en of de bevo!
kind niet veel last had van het vreemde
krijgsvolk. Ze begon eerst te giegelen
maar antwoordde ten slotte dat ze niet
zoo heel schrikachtig is en dat ze al die
beweging wel aardig vindt. Ja, "t is
meer gezien dat de dochteren des lands
maar al te veel behagen vinden in den
omgang met de vijandelijke soldaten
Het schieten had maar heel sporadisch
plaats. Van tijd tot "tijd vuurde een der
batlerijen, waarop de forten antwoord
den.
Aangezien we de postenketen niet
mochten passeeren en er dus geen ge
vaar bestond dat wij het plan aan de
bezetting der forten zouden meedeelen,
nchtte men ons in dat om half drie een
algemeen bombardement zou aanvan
gen als voorbereiding voor een algemee-
nen aanval te drie uur. In de hoop een
verbazend gepaf bij te wonen en den
aanval gade te slaan wachtten we tot
geruimen tijd na da uur, maar er ge-
Beurde niets en toen speet het ons weer
dat we igewacht hadden omdat nu de
lezers van Haarlem's Dagblad eerst he
den. kennis kunnen nemen van dit ons
getrouw verslag.
daarheen zijn afgezet, zal men dit
gevecht moeilijk kunnen gadeslaan.
En waagt het maar niet op de door
schildwachten afgesloten wegen te
gaan, want dan zou het u kunnen
gaan. als 2 personen, die gisteren in
strijd met het verbod van den schild
wacht den Slaperdijk opliepen, en even
daarna door een troepje militaire*
onder schot werden genomen, zoodat
zij overijld' door een sloot de vlucht
moesten nemen en druipnat te Sant
poort terugkeerden.
Het schieten heeft, naar wij ver
nemen, toch slachtoffers geëischt
namelijk tal van ruiten, die hier en
in den omtrek zijn verbrijzeld.
Den geheelen avond rommelde en
knetterde net geweervuur, donderde
de zware vestingkanonnen hetgeen
j uren in den oinlrek werd gehoord.
Het was een groote geschu l-aanval,
welke gisterenavond ouder begunsti
ging van een prachtigeu zomeravond
werd uitgevoerd.
j Onophoudelijk flikkerden de viam-
men uit de vuurmonden, die op de
forten gericht warenhetgeen beant
woord werd door hel zwaar donderen
de vuur dei* vesting Penningsveex
welk vuur zoo nu en dan door net
fort te Spaamdam werd ondersteund.
Alle ruiten in den omtrek dreunden
i de dieren in de weiden, niet gewoon
aan een oorlogstoestand, liieven een
angstig geloei aan; de hond'en op de
boerderijen blaften tegen het onge
kende lawaai, en de rustige dorps-en
stadgenoolen, die in hunne woningen
het overal weerkaatste gedonder hoo-
1'tiu, zien in hunne verbeelding reeds
I de gruwelen van een werkelijken oor-
I log voor zich afspelen.
I Den geheeien avond duurde dat ge
knetter der geweren, dal gerommel
der kanonnen, en liet dol poffen der i
kardoezen.
Omstreeks 10 uur wei d het nachle-
lijk duister eensklaps verbroken door
een fel-verblindend zoeklicht van het
fort Penningsveer, en zag men overal
i in het veld de troepenbeweging klei
ne snel voortbewegende troepjes mi
litairen. die het terrein verkenden.
Plots wordt het zoeklicht gedoofd,
eu alles in duister gehuld.
Aan ons oog onttrokken zijn de
aanval troepjes.
Doch slechts voor een oogenhlik.
Nauw doen de metalen vuurmonden
der aanvallers zich weer hooren. of
daar valt de lichtgolf weer neer in de
richting, vanwaar het geluid kwam,
en wordt als eenige begroeting een
bulderend kanonschot door de veste
afgeschoten.
Tot 12 uur gaat dit zoo door, waar
na de vijandelijkheden worden ge-
staakt om hedenmorgen weder met
i frisschen moed aan te vangen.
Bekeuringen.
Proces-verbaal is opgemaakt tegen een
koetsier en een heer, ter zake van het
rijden met een rijtuig bespannen met een
paard", voorzien van geluid dempende
banden op het Staten Bolwerk, aan welk
rijtuig een luid klinkende bel ontbrak.
Een paar jongens, die een plank met
opzet hadden stuk gemaakt, wer
den bekeurd.
Bekroond.
De firma P. v. Velsen Zonen aan de
Houtvaart te Overveen is op de tentoon
stelling d'agriculture et d'horticulture te
Luxembourg, met een zilveren medaille
bekroond voor haar inzending bloem
bollen.
Wij verwijzen gaarne naar
achterstaande advertentie van het St.
Elizabeths-Gasthuis, over dienstboden
abonnementen.
Deze eenvoudige en goedkoope assu
rantie waarborgt aan de dienstbode, voor
wie zij gesloten wordt, in geval van
ziekte de uitstekende verpleging in het
Gasthuis."
Eene wazige damp strekte zich nog
over de velden en de verschillende
kampementen uil, toen het eerste ge
weervuur werd gehoord en kleine
i schermutselingen van voorpostenli-
nies, weder een aanvang namen.
Omstreeks 10 uur openden de batte
rijen op Zorgvrij hun vuur en werd
aanhoudend het fort Spaarndam
j krachtig bestookt.
Zoo nu en dan bulderde het ves
tingkanon terug, maar daar bleef het
vandaag dan ook bij.
Tot laat in den middag werd de
verkenning voortgezet, waarna alle
posten zich terugtrokken, om heden
avond den aanval te hervatten.
Het hevigst zal nabij Spaarndam
gestreden worden, doch daar de wegen
Uit de Omstreken.
Heemstede.
Dinsdagmiddag had alhier zekere G.
Bos, opperman bij den heer W. v. Am-
stel, en werkzaam aan de nieuwe villa
van Mr. D. E. v. Lennep het ongeluk,
boven van een steiger te vallen. Uitwen
dig bekwam hij bijna geen letsel, maar
klaagde zeer over zijn hoofd. Hij werd1
naar zijn woning op de Molenwerf ge
bracht. Dr. Droog verleende hierbij hulp.
Nader meldt men ons:
De opperman G. Bos die gistermiddag
het ongeluk had van den steiger te val
len, is hedennacht reeds aan de gevol
gen overleden.
Zand voort.
Thans zijn alhier aanwezig 546 bad
gasten.
De agenda voor de op Vrijdagavond
a.s. te houden openbare raadsvergade
ring, die tegen half 8 uur is uitgeschre
ven, luidt als volgt:
Ingekomen stukken en mededeelingen.
Vaststelling begrooting 1904.
Uitbreiding bestrating en rioleering.
Benoeming onderwijzend personeel
herhalingsonderwijs.
Praeadvies B. en W. op verzoekschrif
ten gemeente-vroedvrouw en de heeren
Koek en Fohren.
Kohier schoolgeld.
Feuilleton.
Naar. het Enyelsch
van
ROBERT MACHRAY.
nlfferceval, directeur van de „Call",
Ultnde achterover in zijn stoel, voor
li enkele minuut in strijd met zich-
UJ Gewoonlijk duurde het voor hem
lang niet een besluit te nemen.
- Goed, zei lüj. Je kunt gaan. Eer
natuurlijk, ga je naai- die plaats
Italië, om je te verzekeren, datSil-
•od gestorven en begraven is. Dan
je onderzoek meteen afgeloopen
ar zoo niet, ga dan je gang, West-
le. Ga nu zonder uitstel op reis en
it mij zoo spoedig mogelijk weten,
1 je doet.
Eu Westgate verwijderde zich uiterst
heugd; een opdracht te hebben
kregen, dat zoo'n kolfje naar zijn
ld was.
Ilaarom viel het hem buitengewoon
en, dat bijna de eerste persoon,
a hij bij aankomst in Genua za£
adjunct-inspecteur Brydges was,
ondergeschikte van Gale op Scot-
landJ Yard. Toen bij hem zag, raadde
Brydges direct, dat hij door zijn supe
rieur naar Italië gezonden was om
onderzoek le doen naar d;en dood van
Silwood, eu een kort gesprek met den
ambtenaar, dien hij dikwijls ontmoet
had en heel goed kende, gaf hem op
dat punt zekerheid.
Brydges maakte geen geheim van
zijn opdracht. Hij had reeds getele
grafeerd aan Gale, dat hij de bewij
zen had, dat Silwood gestorven en be
graven was le Camajore, zooals hem
door de Eversleighs verteld was. En
hij zag geen reden om dit voor West
gate te verbergen, nadat zij er te za-
men over gepraat hadden, waarin
heiden open kaart speelden.
U kan van mij aannemen, besloot
Brydges. dat mr. Silwood dood is -
zoo dood als een pier.
Maar Westgate was niet voldaan.
Daarom ging hij naar Camajore,
sprak den syndicus, den doctor, de
verpleegsters, den eigenaar van het
hótel, waar Silwood verblijf gehouden
had en bovendien ieder ander, van
wien hij eenige informatie krijgen
kon. Het resultaat was overal hetzelf
de, Silwood was gestorven. De beleefde
syndicus nam hem zelfs mee naar de
begraaf plaats, waai* de stoffelijke over-
blijfselen van Silwood rustten.
Het vermoeden was dus onjuist
vroeg de chef van Westgate. bij zijn
terugkeer op hetbureua van de „Call".
Totaal onjuist, zei Westgate,
uiterst terneergeslagen.
HOOFDSTUK XVIII.
Op de leden van de familie Evers-
leigh had het vonnis van het gerech
terlijk onderzoek een totaal verschil
lende uitwerking.
Mrs. Eversleigh was uiterst zenuw
achtig geweest, toen zij vernam van
het vinden van het lijk van Thornton
in de particuliere vertrekken van bil-
wood. den compagnon van haar echt
genoot, maar na de uitspraak leefde
zij spoedig weer op, daardoor was een
menigte angstige gedachten weer uït
haar ziel verdwenen.
De tegenwoordigheid van Kitty bij
het onderzoek was volkomen haar
eigen idéé geweest, en het had een
bijna wanhopigen moed gekost om
dat plan uit le voeren. Toen haar
verloofde zag wat een energie het haar
kostte, wilde hij haar dat plan uit
het hoofd praten, maar zij bleef dap
per volhouden. Toen de uitspraak was
gevallen en zij getuige was van ae
verlichting, die daardoor haar vrien
den ondervonden, voelde zij zich meer
dan beloond. Tegelijkertijd voelde zij
zich zeer somber gestemd wegens het
tragisch uiteinde van haar vader. De
liefde van Gilbert en zijn onverander
lijke sympathie hielpen haar dat dra
gen. Het meisje zelf won onder deze
vreemde en pijnlijke gebeurtenissen
aan ernst en kracht van karakter.
Tot nu toe was alles, wat somber en
duister was, verre van haar gebleven.
Wat Gilbert Eversleigh aangaat, hij
wist niet wat er van te denken, daar
alle pogingen van zijn kant om hei
geheim van Stone Buildings op te
lossen, onveranderlijk Lot verwarring
aanleiding gaven hij zei tot zichzelf,
dat het geheimzinnige van de zaak
waarschijnlijk wel nooit ontdekt zou
worden, en hij wist niet zeker of hij
dat jammer of niet zou vinden. Toch
had hij zoo nu en dan een onaang*
naam gevoel, dat er misschien nog
meer achter stak.
Op den versuften geest en de half
verdoofde hersenen van Francis Evers
leigh had het gerechterlijk onderzoen
tijdelijk een bekorenden invloeddat
onverwachte resultaat had voor hem
iets betooverends. Hij had gemeena,
dat Cooper Silwood Morris Thornton
vermoord hadhetgeen hem alleen
bekend was. maakte dat maar al 'e
waarschijnlijk om dan plotseling tot
de ontdekking te komen, dal er geen
moord gepleegd was, gaf hem ee«
verlichting, die alle beschrijving te
boven ging. Voor eenige dagen maait-
te het werkelijk weer een man van
hem. Hij zag, dat er veel duisters was
met betrekking tot den dood van zijn
ouden vriend en cliënt, en hij was
er absoluut zeker van, dat Silwood er
op één of andere wijze bij betrokken
l was, maar te weten, dat zijn compag-
non niet werkelijk schuldig was aan
I de zwartste misdaad, die er bestond,
had een weldadigen invloed op hem.
I De lang- onderdrukte opgewekte
zijde van zijn aard, begon zich weer
te vertoonen; hij maakte zich zelfs ae
i mogelijkheid wijs. dat zijn ondergang
I vermeden kon worden.
Eerst vreesde hij, dal de naam van
de firma zoo ernstig gecompromitteerd
j zou zijn door alles, wat er gebeurd
was, dat haar positie hopeloos zou
worden, omdat de cliënten hun geid
opvroegen. In tegenstelling daarmee
werd hem groote sympathie betoond
verschillende cliënten gingen zelfs zoo-
I ver, dat zij hem verzekerden van hun
j onverminderd vertrouwen. Geen van
allen vermoedde, dat er iets bij de fir-
ma niet in orde was. De dood van
I Thornton werd beschouwd als een on-
j verklaarbare speling van het noodlot,
die van Silwood evenzeer.
Onder deze geruststellende omslan-
j dagheden herleefde zijn moed en hij
i zei tot zichzelf, dat hij gedecideerd
I verandering moest brengen in zijn
j gewoonten en wijzen van doen. dat
j hij niet langer zoo gemakzuchtig
moest zijn, zoo zorgeloos en onsyste
matisch, maar dat hij dubbel hard
i moest werken en alles moest doen, waf
in zijn macht was, om den toestand
te redden.
Maar iemand kan zijn karakter
maar niet zoo plotseling veranderen en
Francis Eversleigh bleef in het diepst
van zijn gemoed dezelfde Francis
Eversleigh. in spijt van zijn dappere
voornemens. En al had hij nog zoo
veel energie bezeten om verloren ter
rein te herwinnen, het was een bijna
onmogelijke zaak voor hem. zelfs al
was het met zijn zaken anders gesteld
geweest.
Hij wist. dat zijn hoofdzakelijke en
dringende plicht bestond in het na-
gaan van de boeken zijner firma, wat
hij al veel eerder van plan geweest
was. Eens op een morgen aan heleind
van de week, waarin het gerechterlijk
onderzoek had plaats gehad, kwam
hij op het bureau, vast besloten de
rekeningen van het begin lot het eind
na te zien, maar zijn ingekankerde
slapheid deed hem weer op dat besluit
terugkomen, Bovendien kwam er bij
zijn laksheid nog een andere reden,
die hem terughield. En die reden was
Williamson.
(Wordt vervolgd.!
