NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
JOH. J. ROGMANS.
In Zorg en Druk.
21e Jaargang. No. 6208. Verschijnt dagelijks, behalve op /oh- en Feestdagen.Z ATFJKD Ali 26 SI'JkXKAlBKK 1008.
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
PER DRIE MAANDEN: ÜilL Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem ƒ1.20 Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
»cmee°te)en °m' WMf g geVe5"g (kom der 30 Gr00te Ietters naar PbatsnUmte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per' post" door" Nederland' 1 1 1 1 I 065 Ivï Kleine advertentiSn 3 maal plaatsen voor 2 maai betalen.
GeïUusbeerd Zondagsblad, 'voor Haarlem' a°7C Hoofdbureau en Drukkerij: Zolder Buitenspaarue No. 6.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad vau 26 Sept
bevat o. a.
Een. interview met den heer
Joh. J. Rogmaus, Buitenl. Over
zicht, i)e manoeuvres in de stelling
Amsterdam, Blnuenl., Sport- en
Jtadsberichten.
Advertentiën
VOOB HBT
Zaterdagavondnummer.
Meermalen, zijn. wij tot ons leedwezen
genoodzaakt Advertentiën af te wijzen
roor het Zaterdagavondnummer, die des
Zaterdagsmorgens pas worden bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaatsing
an is inzending op Vrijdagavond noo-
iig, uitgezonderd kleine advertenties of
amilieberichten, die moeilijk vooraf
rannen worden ingeleverd.
DE ADMINISTRATIE.
In het herstel van onzen beroemden
tenorzanger Rogmans heb lk aanlei
ding gevonden om hem eens te gaan
spreken. Welwillend had hij mij dag
en uur opgegeven, maar ik kan niet
zeggen, dat de entourage, waarin ik
den kunstenaar aantrof, geschikt was
>m mij te brengen in de muzikale
lemming, die bij dit interview paste.
)e heer Rogmans was namelijk aan
t verhuizen van den eenen kant van
den Willemsparkweg naar den ande-
en en nadat wij elkaar wederkeerig
sxcuses hadden gemaakt, had ons ge
sprek piaats in een kamer, die ge-
neubileerd was met groote kisten en
aet twee kransen als herinnering aan
lehaalde triomfen.
Maar onze zanger zelf verkeerd© in
Ie beste conditie. Hij zag er met een
(ezellig embonpoint en blozende kleur
ils Hollands weivaren uit. Toch is hij
ïoogst ernstig ziek geweest. Met een
ongontsteking valt niet te spotten.
De aanval had onzen zanger ver
ast. „Op den dag vóór den nacht
oen ik ziek werd", vertelde hij, ..ge
roeide ik mij zelfs bijzonder wel."
>ia zes of zeven dagen heftig ziek
sijn, toen de dokter hem zijn herstel
aankondigde, was hij weer ingestort
en had een tweeden, niet minder hevi-
5en aanval doorgemaakt.
„Ja", zei hij, .,'t is wèl een ernstig
ijden geweest, klaar wat u nu weten
vilt, is natuurlijk hoe mijn stem er
ich onder gehouden heeft. U begrijpt:
,daar was ik zelf 'ook benieuwd naar
ia ik heb er toen ik beterende was,
len professor naar gevraagd. Hij zei
ie stem zal er op verbeterd wezen.
En dat is ook waar. Ik zing gernak-
telijker dan vroeger en een soort van
lijgeluid, dat vroeger in mijn
preekstem had. is nu verdwenen.
Zóóveel bewijzen van vriendschap
belangstelling heb ik in mijn ziekte
indervonden, dat ik er- werkelijk zeer
loor getroffen ben geweest. Wanneer
k toen weer voor 't eerst gezongen
leb Bij den dood van Paus Leo XIII
k heb toen gezongen in de kerk ,,de
Irijtberg" in het Requiem. Welnu,
k zing toch al jaren en ik verzeker
i. dat ik zoo zenuwachtig was alsof
k vergunning had gekregen om voor
le eerste maal van mijn leven in
publiek op te treden.
Nu behoef ik mij niet meer te ont
zien en kan zooveel zingen als ik wil.
Een drukke winter staat mij te wach
ten. Behalve in verschillende kleinere
plaatsen, waar ik in oratoria optreed,
heb ik engagement voor Groningen,
waar in conceptvorm Samson et
Dalila van St. Saens wordt opge
veerd voor Deventer, Damnation de
Fausi, —voor Amsterdam, waar ik
op Toonkunst in het Requiem van
Mozart zingen zal en in een nieuw
oratorium „Alfonsus" van Hubert
Cuijpersdan tweemaal in de Orato-
rium-vereeniging, te Zwolle in de
Eve van Massenet en te Arnhem op
het tweedaagsch muziekfeest van
Toonkunst.
Ik doe nu maar een greep uit- mijn
geheugen, want mjijn portefeuille is
al verhuisd naar den overkant", zei
de heer Rogmans. „Alleen op buiten-
landsclie voorstellen ben ik nog niet
ingegaan. Ik wil eerst eens zien, hoe
het dezen winter met de vermoeienis
gaat. Het zingen is Jt niet. Meermalen
is het gebeurd, dat ik na een avond
van inspanning graag opnieuw begon
nen zou zijn. De vermoeienis zit in 't
reizen en daarom ben ik nog wat
voorzichtig met het buitenland."
Ik vroeg onzen zanger naar zijn
levenswijs en naar de middelen, die
hij gebruikte om zijn stem te bewa
ren. 's,Morgens te half acht studeert
hij al solfèges en is dan al dadelijk
goed bij stem. Bepaalde voorzorgen
om zijn stem te bewaren, neemt hij
niet, behalve deze. dat hij zich zooveel
mogelijk onthoudt van bijeenkomsten
na een concert. „Drukke gesprekken,
soupertjes en dergelijke acht ik dan
voor de stem hoogst nadeelig. Na de
inspanning heeft de stem rust noo-
dig. Ik ga daarom 's avonds na een
concert zoo gauw mogelijk naar bed.
Overigens is een geregeld leven na
tuurlijk noodzakelijk."
Terwijl hij daar nu en dan met een
prettigen glimlach zat te vertellen,
kon ik niet nalaten hem even naar
zijn meening te vragen over de mo
derne muziek. „Ik vind er veel
schoons in', zei hij, „maar ook wel,
wat ik niet genieten kan. al ligt dat
misschien zei hij er bescheiden bij
aan. mij zeiven. Ik kan bij
voorbeeld. het mooie moeilijk vinden
in een werk als Heldenleben van
Strauss."
Bijzonder roemde de heer Rogmans
den componist Diepenbrock. Deze
heeft een „Memorare" geschreven,
een gebed van den H. Bernardus tot
de H. Maagd, dat Diepenbrock zelf
met een organist als Verhefij met hem
heeft ingestudeerd en dat Rogmans te
Lourdes in de basiliek heeft ge
zongen.
„Heeft u nooit lust gehad om in de
opera op te treden?"
„Lust wel", zei de zanger „en het
heeft mij aan uitnoodigingen niet
ontbroken, maarhet operaleven
trekt mij niet aan. En wanneer ik be
gonnen ben te zingen? In 1869 en
1870. Wilhelmina Gips was mijn leer
meesteres. In 1872 trad ik voor 't
eerst op als solist U ziet dus. dat ik
al lang mijn 25-jarig zangers-jubilé
had kunnen vieren, maar ik hou er
niet erg van om, naar buiten te wer
ken en bovendien vierde mijn vriend
Messchaert in dien tijd zijn jubilé.
Den 20sten October 1904 is het 25
jaar geleden, dat ik te Amsterdam
kwam en daaraan (met een vroolijk
lachje) zal ik niet kunnen ontkomen.
Daarop heeft men nvij al voorbereid."
Toen ik sprak van de groote sym
pathie, die wij Haarlemmers voor hem
koesteren, zei hij, dat hij veel voor
Haarlem gevoelde. Ik ben er gebo
ren". zei hij. ..en ik zing er graag.
Voor den eersten "keer ben ik daar
opgetreden bij het 20-jarig bestaan
van Euterpe. Het ,»Lobg.esang" werd
er toen o. a. gegeven. Robert was
dirigent. Ik wil van deze gelegenheid
gebruik maken om eens uit te spre
ken, met hoeveel genoegen ik altijd
gezongen heb onder Robert, die een
humaan man is voor zijn solisten en
voor allen, die op muzikaal gebied met
hem werken.
Kort geleden heb ik er, na mijn
herstel, nog gezongen op een gezel
lige bijeenkomst van Benedicamus
Domino, waarvan ik eerelid ben."
De verhuisman, die inmiddels zijn
neus al eens om het hoekje van de
deur had gestoken, vroeg nu of hij
zijn gang kon gaan. Ik vond het tijd
om te vertrekken en nam afscheid van
onzen grooten zanger, die zooals
hij 't zelf uidrukte een tweede
jeugd is ingegaan, tot glorie voor de
kunst, tot genot, van allen, die hem
kunnen gaan hooren en tot voldoe
ning van hem zelf.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De twee tegenstandei's op het
BALKAN-SCHIEREILAND
hebben nog eens een ernstige waar
schuwing van Rusland ontvangen.
Er is namelijk een kennisgeving van
de regeeriug te Petersburg verschenen
van den volgenden inhoud
De aanvankelijk van goeden uitslag
vergezelde invoering van hervormin
gen in d'e drie Turksche provinciën
van Macedonië is verstoord, door cïe
comité s, die met baatzuchtige doel
einden de bestuursorde van Macedo
nië in een Bulgaarsch Macedonië wil
den veranderen, met schending van
de rechten en voorrechten van andere
Christelijke volken. Ondanks aanvan
kelijk genomen tegenmaatregelen van
de Bulgaarsche regeering, vond de
beweging in het vorstendom zeir aan
zienlijke verbreiding, aangezien men
hoopte, dat de opstand Rusland zou
dwingen, metterdaad tot steun van de
onuitvoerbare plannen van de leiders
der beweging in le grijpen. Aan deze
verderfelijke dwaling kan een einde
gemaakt worden, in de eerste plaats
door te verhinderen, dal nieuwe ben
den in het Turksche gebied vallen en
door de opheffing van de comité's der
revolutionaire actie. In dezen geest
hebben do regeeringen van Rusland en
van OostenrijkHongarije nogmaals
gebiedende vertoogen te Sofia en te
Konstantinopel ingediend. Bovendien
hebben de mogendheden, die het Ber
lijn scha verdrag hebben gcteekend.hun
vertegenwoordigers bij de Porte en in
Bulgarije opgedragen, duidelijk le
maken, dal de toestand, zooals hij op
't oogenblik door de comité's is teweeg
gebracht, bet standpunt van de mo
gendheden tegenover het door Rusland
en OostenrijkHongarije uitgewerkte
program van actie niet verandert, en
Turkije noch Bulgarije in geval van
openlijken of heimelijken tegenstand
tegen de uitvoering van dat program
op den bijstand van eenige mogend
heid! te rekenen heeft.
Men ziet dat de oproerlingen-comité'
•er in deze nota slecht afkomen.
Ter illustratie van hetgeen we giste
ren zeiden betreffende de houding van
Bulgarije kan nog het volgende dienen.
De Bulgaarsche regeering heeft ken
nis gekregen, dat de sultan een iradee
heeft uitgevaardigd, waarbij het beken
de program van hervormingen onder
leiding van een gemengde commissie be
krachtigd wordt, en dat Hilmi pasja, af
gezonden om als gouverneur-generaal
de hervormingen in te voeren, bevel
heeft gegeven de vervolging van Bulga
ren te staken.
Aan die hervormingen wordt te Sofia
echter geen geloof geslagen. Men ziet
er een uitvlucht van de Porte in om tijd
te winnen voor mobilisatie.
Nu is dit laatste heel wel mogelijk,
doch we zouden zoo zeggen, waar twee
partijen twist hebben en als het op on
derhandelen aankomt ten einde tot een
vergelijk te geraken de eene al terstond
begint met te verklaren dat hij den ander
toch niet vertrouwt, daar bestaat de vrees
dat deze onderhandelingen onmogelijk
tot een resultaat zullen kunnen leiden.
Er blijft dan niet veel anders over dan
te zien wie de sterkste is, want die
heeft gelijk volgens gewone wereldsche
opvatting.
Bulgarije toont ook wel te verwachten,
dat het daarheen zal gaan, want het
gaat voort, aldus de berichten, zijn
te mobiliseeren. Een paar dagen geleden
verklaarde het wel dat slechts enkele
afdeelingen aan de grens gemobiliseerd
zouden worden, maar die verklaring
blijkbaar al weer vergeten.
Betreffende de eigenlijke krijgsver
richtingen wordt het volgende gemeld
Het is een ware slag, die in den Kres-
napas geleverd wordt. De verliezen der
Turken zijn tot nog toe 5 officieren en
320 minderen dood of gewond, die der
opstandelingen 20 man buiten gevecht.
De opstandelingen handhaven zich in
hun stellingen, die zeer sterk zijn.
Een telegram uit Kustendil meldt.In
het gevecht bij Kotsjana op den lSen
verloren de Turken 600 man aan dooden,
niet 50 zooals eerst gemeld werd. De Tur
ken waren 7000 man sterk. Na het ge
vecht roofden en verbrandden de troepen
verbitterd over hun verhezen, de Bul
gaarsche dorpen Novoselo. Naboeno er
Brotsjeka.
Er hebben gevechten plaats gehad in
het Perim-gebergte en tn den omtrek van
Sihane, Perlepe, Fikriëh, Prespe en R"-
dos, waarbij 188 opstandelingen den
dood vonden en veel geweren en mu
nitie buitgemaakt zijn. Bewoners vin.
Bulgaarsche dorpen, die door toedoeu
van de comité's gewapend zijn, gaan
voort hun wapenen aan de Turksche
overheid in te leveren.
De krijgsverrichtingen in Saloniki
staan stil ten gevolge van hevige regen'.
Woensdag is een kleine bende uiteen
gejaagd bij Kotsjanazij verloor daar
bij drie dooden en een gewonde.
Groote hoeveelheden oorlogsbenoodigd-
heden, leeftocht, kleeren, zadelwerk en
tenten komen dagelijks over zee en per
spoor te Saloniki aan. Er zijn. bevel-n
ontvangen om alle bajonetten en sabels
te slijpen.
Dat klinkt bloeddorstig genoeg 1
De mogendheden schuiven zoo zoetj:s
aan op naar het terrein van den opstand.
Een deel van het Engelsche Middelland-
sche Zee-eskader is reeds aangekomen
in de Soedabaai aan het eiland Kreta
en naar men zegt heeft de Fransche re
geering besloten 4000 man met voorraad
voor een veldtocht van zes maanden
te zenden eveneens naar Kreta. Een
FTansche flottille ligt gereed om naar
het oosten te vertrekken.
De vergadering van de Kamer van A*
gevaardigden was gisteren stormachtig
iets wat daar noig al eens voorkomt.
Olay kondigde een interpellatie aan
tegen de houding van den. minister-pre
sident in de omkooperij-zaak van graaf
Szapary.
Kossuth stelde voor, een adres aar
den koning te richten om te proteste;-
ren tegen de legerorder en tegen de
zienswijze, neergelegd in den brief vaj
dén koning.
Graaf Khuen-Hedervary .ond op om
te antwoorden, maar een oorverdoovenl
kabaal belette hem het spreken. Bij de
eerste woorden die hij uitte, schreeuwde
Frans Rigo, van de oppositie, hem toe
Spreek met I Daarop ontstond een onb
sehrijfelijk tumult, waarop de vergad -•
ring geschorst werd. Bij de heropenin
verlangde de minister-president toepas
sing van het reglement van orde op Rig
De minister-president herhaalde ver
volgens de verklaringen dis hij eergis
teren afgelegd heeft. B arabas schreeuw
de toen Wij gelooven denkoning niet
Dadelijk stonden alle leden van d.
rechterzijde op en riepen Barahas aller
lei woorden toeEllendeling Verrader
EruitZelfs een deel van de opposit's
protesteerde.
De voorzitter riep Barabas tot de orde
met. opteekening. De verg ale ring werd
vervolgens verdaagd tot het nieuwe ka
binet. zich aan de Kamer zal voorstellen
Stadsnieuws.
is men nog niet uitgeraasd over 's ke.-
zers legerorde.
Haarlem, 25 September.
Aiioaxi uturnen is» hach i ban
Terechtzitting van 24 Sept. 1903.
Een steekpartij tj e. A. van
Egmond, te Beverwijk, had op 2
Augustus j.l. gedurende een twist
mei M. Muis zijn mes getrokken en
daarmede laatstgenoemde een steek
in het hoofd en een snede in de hand
toegebracht, waardoor één zijner
vingers voor altijd onbruikbaar is ge
worden. Beklaagde ontkende zijn mes
getrokken te hebben.
Het O. M. vorderde vijf maanden
gevangenisstraf.
Verduistering. L. Vooges, huis
vrouw van J. J. Opzeeland, had een
muziekauthomaat gehuurd voor 175,
onder conditie, dat zij iedere maand
ƒ12 zou betalen.
Eerst wanneer de ƒ175 betaald zou
zijn, zou beklaagde eigenares zijn ge
worden.
Nadat beklaagde 105 had betaald,
heeft zij het instrument verkocht en
derhalve had zij zich nu wegens ver
duistering te verantwoorden.
Beklaagde beweerde door slapte in
zaken niet meer in staat te zijn ge
weest 12 per maand te betalen.
Zij had daarop aan Metzelaar, den
verhuurder der automaat, aange
boden om ter voldoening van het
laatste gedeelte iedere maand 5 te
betalen.
Zij was dus geenszins van plan het
instrument te verduisteren, maar wel
om het geheel te betalen. En dat
voornemen bestond thans nog bij
haar. Maar inplaats van aan dit ver
zoek te voldoen, was Metzelaar dade
lijk naar de Politie geloopen en had
de zaak aangegeven. Had hij dit niet
gedaan, dan zou hij elke maandgeld
ontvangen hebben.
He: M., van meening, dat hier
toch verduistering had plaats gehad,
daar bekt. nog geen eigenares van
het instrument was. en het dus geenè-.
zins had mogen verkoopen, vorderde
1 week gevangenisstraf.
Mr. Joost de Graaff, als verdediger
toegevoegd, zette uiteen, dat bekL,
zoodra het instrument in haar huis
was. daarvan eigenares was. en pleit
te ook op andere gronden ontslag van
r echts v er v o 1 ging.
UITSPRAKEN.
1. J. H. van Deursen, los werkman
te Haarlem, mishandeling 7 dagen gev.
straf.
2. J. Reus, timmerman te Amsterdam
diefstal, met braak, 5 maanden gev.straf.
J. van der Winden zonder beroep*
te Lisse, bedelarij, 5 dagen hechtenis en
jaar 6 maanden plaatsing in een«
Rijkswerkinrichting.
4, G. Hekkert, los werkman te Haarlem
■ederspannigheid 14 dagen gev.straf.
5. J. de Boo, los werkman te Haarlem,
wederspannigheid, 10 dagen gev.straf.
I. J. H. Woudenberg, sjouwer te Haar
lem, wederspannigheid en opzettelijk
wegmaken van eens anders goed, 5 da
gen gev.straf met vrijspraak van het
meerdere.
7. J. H. Duiker arbeider te Beverwijk
mishandeling 5 boete of 3 dagen hech
tenis.
8. D. Kwak, melkverkooper te Oost-
zaan, opzettelijke vernieling, vrijgespro
ken.
9. C. H. van Egmond, arbeider te Be
verwijk, eenvoudige beleediging ambte
naar in functie 2 dagen gev.straf.
10. H. J. ter Wolbeek, ezeldrijver te
Zandvoort, dierenmishandeling met
oord. des ond. ƒ3 boete of drie dagen
hechtenis.
11 en 12. J. Engelhart, arbeider te
IJmuiden 2 appèllen kantongerecht
Haarlem, 2 maal 10 boete of 4 dagen
hechtenis voor iedere boete en 7 dagen
hechtenis.
Manoeuvres.
Woensdagavond is een onderofficier
van bet 7e regiment infanterie uit eetr
schuit in de Mooie Nel gevallenhij
werd door zijn kameraden gered, maar
zijn geweer is in de diepte verdwenen.
Woensdagavond, wilde een
manspersoon de landerijen aan den
Ouden weg oversteken om zoodoende d«
fortmanoeuvres bij te wonen. Door de
duisternis misleid geraakte bij in een
sloot. Op zijn hulpgeroep schoten eenige
voorbijgangers van den Oudenweg toe,
die er met moeite in slaagden hem op
het droge te brengen.
Uit de Omstreken.
Haai-lemmerliede en Spaarnwonde
Bij eene Haarlemsche combinatie zijn
plannen in bewerking tot aanleg en be
bouwing van tweè straten op een wel
land bij Haarlem, loopende van den
straatweg naar de" -Fuikvaart in den
Zuiderpolder.
Aan de suikerfabrïek te Halfweg zal
de campagne zoo mogelijk 7 October
aanvangen; het vorige jaar was zulke
17 October.
Zandvoort.
Door B. en W. is afwijzend beschikt
op het verzoek van H. A. Gieske aihier
om vergunning te verkrijgen voor den
verkoop van sterken drank in het klein
in gesloten kannen, kruiken en flesschen
Feuilleton.
Na'ir het Engelsch
van
ROBERT jMACHRAY.
5)
Veertien dagen, drie weken gingen
oorbij en Eversleigh was weer vol-
omen vervallen in zijn vroegeren
»estand van doffe wanhoop tot
rooten angst van zijn vrouw en ove-
ige bloedverwanten, die zich afvroe-
en, wat ter wereld daarvan de oor
aak kon zijn. Hij had wel eenig respijt
ekregen in de zaken die hem zoo
ngerusl maakten, maai' hij wist maar
1 te goed, dat het slechts kort uitstel
an executie was.
Hij zag den dag van Afrekening
lader en nader komen, waarschijnlijk
oor toedoen van zijn zoon Gilbert en
iittv, van wie hij hield als van zijn
igen kind, en dat maakte zijn lijden
es te heviger.
Het was gewoonte bij de familie
Iversleigh geworden zich gedurende
e maand Augustus naar een badplaats
begeven, maar dit jaar was men
daartoe niet gekomen, om alles wat
er gebeurd was.
Zijn familie raadde Francis Evers
leigh aan eenige dagen vacantie te
nemen, maar hij sloeg dat af met het
voorwendsel van te veel bezigheden.
Hij deed zijn best zijn vrouw over le
halen wat verandering van lucht te
nemen, maai' zij had geen lust en het
gevolg was, dat de geheele familie,
ook Kitty, te Surbeston bleef.
Kitty toonde meer dan een der an
deren, hoe zij aan hem gehecht was,
door alles in achl te nemen, wat tot
zijn gemak kon dienen. Het meisje
hield van hem zoowel om zijn zelfs-
wille, als omdat hij de vader van Gil
bert was? Op allerlei wijzen trachtte
zij hem op te vroolijken en de donkere
schaduw Le verdrijven, die hem omgaf.
En al die liefdevolle attenties waren
voor den rampzaligen man evenzoo-
vele dolksteken.
Steeds meer raakte Eversleigh ten
prooi aan angsthij voeldle zich als
een opgejaagd dier, dat nergens meer
uitkomst ziet.
En de crisis kwam, maar van een
heel anderen kant, dan hij verwacht
had.
Zij kwam in den vorm van een
verzoek om een voorschot van een
groote som gelds, en wel van Harry
Bennet, een man, die Eversleigh bijna
vergeten was, vooral omdat hij sinds
eenigen tijd niet meer op Ivydene
kwam.
Dat verzoek beteekende evenveel al»
geruïneerd zijn.
HOOFDSTUK XIX.
Het verzoek van Bennet was vervat
in een korten brief, en de som, die hij
noodig had, was tien duizend pond.
Met een korte verklaring, dat een
paard, waarop hij een groote som
gelds gezet had, hem had teleurgesteld,
verzekerde hij, dat hij deze som di
rect noodig had.
Hij schreef verder, dat hij wist, dat
zij van hem geen gereed geld onder
hunne berusting hadden, maar zij
zouden ongetwijfeld in staat zijn hel
direct voor te schieten, als hij Beau-
clerk Mansions als onderpand aan
bood, dat hij van plan was te verkoo
pen. Het zou echter eenigen tijd ne
men, om dat ie kunnen verkoopen.
Daarom wilden zij hem zeker wel
de genoemde som uitbetalen, dan kon
den zij dat later van den verkoop van
zijn bezitting afhouden.
Hij was overtuigd, dat de verkoop
van de Mansions veel meer op zou
brengen dan tien duizend pond.
Er waren slechts eenige weken ver-
loopen sinds Harry Bennet door Kitty
afgewezen was en toch scheen dit veel
langer geleden door de belangrijk-
gebeurtenissen, die in deze tijdruimte
hadden plaats gehad. Zooals iedereen
ivergelijkelijken ijver na;
ij gelukkig, maar veel
was ook Bennet daarvan niet onkundig
gebleven, maar hij werd geheel in
beslag genomen door zijn speculaties
hij de wedrennen.
Hij was zijn plan niet vergeten om
zich op Gilbert te wreken, maar voor
't oogenblik sluimerde het.
Na de Goodwood courses liep Ben
net de geheele maand Augustus alle
races met om-
soms was hij
vaker verloor hij hevig.
Hij had spoedig de aanzienlijke som
opgemaakt, die hij had overgehouden
van zijn Goodwood-campagne en had
nu groote behoefte aan nieuw geld.
Hij had reeds zijn geheel eens zoo
kolossaal vaderlijk erfdeel opgemaakt,
met uitzondering van een groot blok
werkmanshuizen, die hij nu in de vei
ling wilde brengen.
In gewone omstandigheden zou er
geen bezwaar geweest zijn om direct
een flink voorschot te krijgen op de
bezittinev die veel meer dan tien dui
zend! pond waard was, zooals Bennet
zei. Maar Cooper Siiwood had het on
mogelijk gemaakt.
Williamson, die nu Eversleigh be
loerde als een kat een muis, evenals
hij vroeger Siiwood beloerde, had den
brief aan zijn principaal gegeven, met
de opmerking, dat hel zoo jammer
was, dat mr. Bennet zichzelf ruïneer
de hij scheen van plan zichzelf hee-
lemaal ten gronde te richten
Francis Eversleigh knikte enkel
maar toestemmend, las den brief en
zei mat, dat hij direct zelf de zaaii
in orde zou brengen.
Eerst bad iiij nog niet alle hoop ver
loren, dat alles goed zou gaan en het
voorschot gegeven zou kunnen wor
den. Maar na eenige papieren van
Siiwood ingezien te hebben, kwam hij
tot de conclusie, dat Beauclerk Man
sions niet langer stond op naam van
Bennelzij waren het vorige jaar
verkocht.
Dit beteekende o.a., dat Siiwood de
handteekening van Bennet had nage
maakt. Maar Eversleigh gaf zich geen
tijd om daar lang over na le denken
het eenige afschuwelijke feit. dat hem
duidelijk voor oogen stond was, dat
Beauclerk Mansions al verkocht wa
ren.
Wat staat mij nu te doen?
zuchtte Eversleigh.
Hij ging na of hij op een of andere
wijze aan het geld zou kunnen ko
men maar tienduizend pond is een
groote som, zelfs voor een rijk man,
als het Lu baar geld moest uitbetaard
worden. Nog was het crediet van de
firma ongeschokt en even permitteerde
Eversleigh zich de luxe, zich te ver
beelden, dat zijn bankiers hem het
geld zouden voorschieten.
Maar hij wist, dat zij het miet zou
den doen zonder onderpand, en hij
had niets aan te bieden. Daar had
Siiwood voor gezorgd
Wat moet ik beginnen in Gods
naam, wat moet ik beginnen?
Dat vroeg Eversleigh zichzelf af.
terwijl zijn hart scheen in elkaar
gedrukt te worden door stevige, ijze
ren hand.
Ik ben geruïneerd, mijn val is
diep
Het nadert, het nadert met
•rassche schreden
En veel erger dan het verliezen van
zijn geld, was nog de eerloosheid
Weer als zoo dikwijls te voren zag
hij in gedachten de cel van den ver
oordeelde, zijn verwoest huiselijk ge
luk, voor altijd geminacht door zijn
vrouw en kinderen, van wie hij zoo
innig veel hieldL
Het koude zweet brak den rampza
ligen man van schrik en wanhoop uit.
Hij beefde en trilde als van koorts.
Het was hem als kon hij niet meer
denken langzamerhand vaagde alles
weg en plotseling daarop had hij zijn
bewustzijn verloren.
Toen Williamson even later in de
kamer kwam,vond hij Eversleigh in
een flauwte over de tafel heenhan-
gende.
tWordt vervolgiï