NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Etn Kijkje in de Vergadering
der Provinciale Staten van
Nocrrd-Holland.
INDUSTRIE BAfiK.
HET TOONEEL,
la £org en Druk.
21e Jaargang. No. 6242
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DONDERDAG 5 NOVEMBER 1903. A
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN A D V E R T E N TI N
PEP DRIE MAANDEN: ^an reSe's 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor deadoerpen'in'den omtrek waar 'een Agent gevestigd is (kom der Haarlem van 1-5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
gemeente)1.30 A Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per post door Nederland1.65 (é^Jf fcfe i1 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers0.02X u WV wjJÉMwJ/«sfT^af
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37X Ai Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co.. JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31Ms Faubourg Montmartre.
Eerste Blad,
Dit aiunimer bestaat uit
zes bladzijden.
Haarlem's Dagblad vao 5 Nov.
brat o. a.
Blad A. Ëen kykje ia de verga
dering der Prof. Staten van N -
Holland. Buitenl. Overzicht. Too-
oeeicritiek van Frans Netscher,
Huziekverslag van Philip Loots,
Yerslag zitting der Gemeenteraad
(Binnenl. en Stadsberichten.
Blad B. Boeiend detective-ver
haal: De terngkeer van Sherlock
Holmes, Militiewet, Binnenl. be-
riehten.
Het ouderwetsche gebouw op het
Prinsenhof wordt Dinsdagochtend
tegen elf uur bewaakt door een politie
macht van twee man, een op de bin
nenplaats en een aan den anderen
ngang bij de Hoogere Burgerschool.
(Vat zij er doen moeten is niet duide-
ijk. Om zich een houding te geven,
alueeren zij beleefd de leden van de
Staten, die ter vergadering komen.
Voor 't overige drentelen zij op en
neer, totdat de vergadering is afge-
oopen en de leden zijn heengegaan.
Dan gaan zij ook heen, misschien
peinzende over de vraag of gesteld
jL dat een onverlaat de vergadering
eens mocht willen verstoren de
drie boden van het gouvernement
ilus de kastelein van het Prinsenhof
liet mans genoeg zouden wezen om
lem er uit te zetten.
Tegen elf uur dan komen de leden
Tan de Staten aangewandeld. Som
migen heel op hun gemak, dat zijn
plattelandsburgemeesters, die al
sg op reis zijn gegaanandere
met snelle stappen, dat zijn de Am-
terdammers, die altijd haast hebben.
)wars door den onfrisschen hoek,
tij het kantoor van de duinwater-
ading, schieten zij de ouderwetsche
tin in, die dichtvalt met een ge
licht en laten zich door de boden
Tin het gouvernement, die getooid
iju met de kleurige hallsjerp, van
lira hoed en jas ontdoen. Dan stap
ten zij de kamer in, die anders voor
«esmuseum dient en nu voor wacht-
arner van de Staten en begroeten
met meerdere of mindere har-
ïlijkheid. Vertegenwoordigers van
tad en platteland hebben elkaar
eelal sedert de vorige bijeenkomst in
üli, niet gezien.
Uit de Koningstraat komt intus
sen een coupé aanrollen met twee
aarden bespannen, en met koetsier-
palfrenier op den bok. De typische
jmir van den Commissaris der
oningin, Mr. van Tienhoven, stapt
uit, gevolgd door den griffier, Mr.
and, met de witte das om en een
ortetéuille met stukken onder den
ra.
Intnsschen is de vergaderzaal nog
«g. Er zitten in de banken voor 't
ubliek een paar journalisten. Een
fel lid an de staten stapt naar!
binnen, legt zijn stukken op zijn
plaats en gaat dan maar weer in de
wachtkamer, waaruit druk gepraat
klinkt en blauwe sigarenrook de zaal
in drijft. Dan komt de griffier en
ordent op de tafel zijn stukken. Spoe
dig. daarna verschijnt Mr. van Tien
hoven zelf en geelt drie slagen met
den voorzittershamer op tafel, ten
teeken dat de vergadering gaat be
ginnen. Dan stroomen de leden door
de smalle deuren de zaal in, zoeken
hun plaatsen op en terwijl er nog
een die zich verlaat heeft, komtaan-
loopen, leest de Commissaris van een
stuk carton het gebed, waarmee de
vergadering geopend wordt en dat de
leden staande aanhooren.
Nu worden de ingekomen stukken
gelezen en als er zijn de notulen,
waarnaar niemand luistert. De leden
houden gesprekken met hunne huur
lieden. Tal van bekende personen
vinden we er onder: professor Van
Hamel, den jurist met den romein-
schen neus in den intelligenten kop
de lange smalle figuur van Mr. Wes-
terwoudt, de kleine figuur van het
Kamerlid de Boer, den Amsterdam-
schen Wethouder Serurier met het
lange geelblonde haar, Mr. J. C. de
Vries met den ietwat spottenden trek
op het baardeloos gezicht en zooveel
anderen.
De aandacht van de leden keert
pas weer terug, wanneer de voor
zitter op de tafel klopt en overgaat
tot het benoemen van Commissies,
die rapport zullen hebben uit te bren
gen over de verschillende voorstellen.
Iiofielijk laat de Voorzitter altijd de
keus aan de vergadering, om zelf de
benoeming aan zich te houden of
wel die aan den Voorzitter over te
laten, maar de vergadering blijk
baar terugschrikkende voor het reu
zenwerk om een half dozijn commis
sies elk van een paar dozijn leden te
gaan benoemen, laat die taak aan
den voorzitter over. En zij kan dat
veilig doen want de Commissies zijn
met groote zorg en onpartijdigheid
samengesteld: ieder wordt benoemd
daar waar hij door zijn bijzondere
studie of zijn bedrijf bet nuttigst
wezen kan en een plaats ingeruimd
ook aan de oppositie.
Haastig teekenen de leden de Com-
missiën op. Zij zullen spoedig ver
gaderen en de rapporten opmaken,
die dan de volgende week zullen
worden uitgebracht. Daarna komen
de discussies, en ik verzeker u dat
er dan gelegenheid zal wezen om
mooie redevoeringen te hooren. Wie
zich aan welsprekendheid wil ver
kwikken, moet dan de Statenverga
dering bezoeken, boewei ik niet zeg
gen zal, dat zij altijd veel uitwerkt,
omdat Gedeputeerde Staten alles zoo
hebben voorbereid, dat er voor een
ingrijpend amendement moeilijk een
meerderheid is te vinden.
Zijn eenmaal de sluizen der wel
sprekendheid geopend, dan weet men
niet hoelang het duren kan, maar
deze eerste bijeenkomst loopt altijd
met een uur al'. In enkele minuten
zijn de leden weer vertrokken, de
Commissaris met den griffier in den
coupé weggereden en niemand blijft
over dan Steenkist, de kastelein van
't Prinsenhof, die de zaal in orde moet
gaan brengen voor de Raadsverga
dering op Woensdag.
J. C. P.
Buitenlandse!: Overzicht
Zooals we reeds meldden, is Maan
dagmorgen om negen uur in ue
groote zaal van de Arbeidsbeurs te
PARUS
de eerst© van de reeks vergaderingen
gehouden welke de bond van den
arbeid, die de leiding op zich
heeft genomen van de beweging te
gen de plaatsingbureau's, heeft uit
geschreven. Het publiek van deze
eerste vergadering werd1 gevormd
door de bakkersknechts.
In de buurt van het gebouw stond
Lépine op post, de prefect van politie,
met nog andere hooge politieambte
naren, Daar hadden ze gardes te
paard laten komen, die stonden op
gesteld voor den ingang der rue du
Chèteau-d'Eau en bij de uitmonding
van den boulevard Magenta op de
place de la République. Twee afdee-
lingen gardes te voet stonden viak
voor de beurs zelfs langs het trottoir
opgesteld.
Binnen zette een zekere Charlier,
die de vergadering der bakkersknechts
leidde, den toestand uiteen.
Hij kwam op tegen de brutalitei
ten van de politie verleden Donder
dag. Verschillende afgevaardigden
van andiere vakvereenigingeu kwa
men nu aan het woord, eenstemmig
in luin haat tegen de plaatsingsbu-
reau's. Ze zijn lang niet mak, de
sprekers, en dreigen in geval men
hen weerstaat, desnoods met wapen
geweld hun zin door te drijven. Bous-
quet evenwel, secretaris van den
bond der arbeiders in den tak der
voedingsmiddelen. keurt wel de ge
welddadige bezetting van de Ar
beidsbeurs door de politie af, maar
spoort, in tegenstelling met de ande
ren, tot kalmte aan in de toekomst.
Hij verzoekt de aanwezigen rustig
het beursgebouw te verlaten en alles
te vermijden, wat op een uitdaging
zou kunnen lijken.
De vergadering heeft een motie
aangenomen van eerbiedwaardige
lengte, niet in een adem te noemen,
waarbij de bakkers den minister-pre
sident Combes aansprakelijk stellen
voor den gepleegdien moord, elk denk
beeld van bet tQekennen van schade
vergoeding aan de plaatsingsbureau's
ver van zich werpen, het ontwerp-
Coutant steunen, dat onmiddellijke
afschaffing eischt van die bureau's.
De motie eindigt met de vraagCom
bes, uw handen zijn rood van bloed.
Wat denkt gij te doen
De vergadering is afgeloopen maar
de 500 bakkersknechts zijn nog niet
op straat De vergaderden weten, het
is hun aangezegd, dat zij niet in
gesloten rijen het gebouw mogen ver
laten. Langzaam' gaat dus het uit
gaan van de zaal: bij kleine troepjes
of elk op zich zelf komen de bakkers
de vestibule door en de straat op.
Binnen wordt den wachtenden de tijd
gekort door een geïmproviseerd con
cert. Een werkman zet met forsche
stem de Internationale in en andere
stichtelijke liederen. De zanger heeft
succès en wordt na elk couplet toe
gejuicht.
Ruim 12 uur zijn alle bezoekers
uit de Arbeidsbeurs verdwenen en
veel politie trekt dan heen.
Eenige bestuursleden van vakver-
eenigingen waren tijdens de vergade
ring' naar het ministerie van binnen-
landscbe zaken gegaan. Zij hadden
ook al aan Lépine gevraagd 's mor
gens op straat of die al die troepen
wou terugtrekken. De arbeiders zou
den zelf wel voor de orde zorgen.
Maar de prefect van politie had alleen
maar geantwoordpassez 1 passez
passez
Toen waren zij naar het ministerie
gegaan, maar tevergeefs, de bestuurs
leden waren niet ontvangen.
Trouillot. de minister van koop
handel. heeft gisteren een syndicaat
van kellners bij zich gehad om over
de plaatsingsbureau's te spreken.
De bond van houders van plaat
singsbureau's is met de gebeurtenis
sen van de laatste dagen begrijpelij
kerwijs maar matig ingenomen. Zijn
president, Govard. heeft den prefect
van politie een brief geschreven om
hem mede te deelen. dat er groepjes
in de buurt van de bureau's blijven,
omhangen, die in woord' en aanplak-
papier dreigen, met geweld de regel
matige werking der bureau's te zullen
verstoren. Zij verzoeken dat er alle
maatregelen genomen zullen worden
om aan hun cliënten den veiligen
toegang tot de bureau's te verzeke
ren.
's Middags was er in de rue Jean-
Jacques-Rousseau een vergadering
van een vereeniging van kellners.
Ook elders in Frankrijk houden
arbeiders-vereenigingen vergaderin
gen om hun afkeuring te kennen te
geven over het gedrag van den prefect
van politie Lépine. zoo te Marseille,
te Brest. Combes moet Lépine afzet
ten, aldus de Brester vergadering,
anders komt de aansprakelijkheid
van bloedige tafereelen op hem zelf
neer.
De
FRANSCHE KAMER
houdt zich met de zaak dei" verhuur
kantoren bezig en behandelde giste
ren het door den Senaat goedgekeur
de wetsontwerp.
Nadat verscheidene leden vóór of
tegen de opheffing van die kantoren
gesproken hadden.zei minister Frouil-
Iet, dat de regeering voor het wets
ontwerp der commissie is. Hij toonde
aan. dat het beter is dan het oude
ontwerp. Art. 1, bepalende dat na af
kondiging van de wet geen vergun
ning meer verleend zal worden voor
een verhuurkantoor dat betalen laat,
werd aangenomen; Art. 2, bepalende
dat kostelooze verhuurkantoren, op
gericht door gemeentebesturen, syn
dicaten of arbeidsbeurzen, geen ver
gunning noodig hebben, eveneens. En
zoo alle artikelen. Het geheele wets
ontwerp werd aangenomen met 495
tegen 16 stemmen.
Heden is het de groote dag van de
KEIZERSBIJEENKOMST TE
WIESBADEN.
Keizer Wilhelm kwam gisteren
reeds daar aan. De stad was rijk met
vlaggen versierd in de Russische,
Duitsche en Wiesbadensche kleuren.
De Keizer kwam te 11/4 uur aan
hij werd aan het station ontvangen
door den minister van bimienland-
sche zaken, baron Hammerstein. Door
de bevolking levendig toegejuicht,
begaf de Keizer zich naar het slot
Hij was. behalve door zijn gevolg,
vergezeld door d'en rijkskanselier,
graaf Voo Bülow.
Morgen zullen we zeker wel weer
hooren van de noodige berichten om
trent hetgeen verhandeld is, natuur
lijk uit wèl-ingelichte bron.
Het gaat langzaam, maar het vor
dert nu toch iets. het onderhandelen
tusschen
TURKIJE
en de mogendheden en tusschen de
zen onderling over het controle-voor
stel van Rusland en Oostenrijk. De
mogendheden hebben nu, wel niet
zeer beslist, maar slapjes te verstaan
gegeven, dat zij zich tegen het con-
iröle-voorstel niet zullen verzetten.
Alleen Italië liet nog niets van zich
hooren. maar dat wordt toegeschre-1
ven aan de ministerieele crisis.
En het antwoord der Verheven
Porte is nu ook aan de- Russische en
Oostenrijksche gezanten meegedeeld.
Het is geen nieuws, dat dit ant
woord van weinig ingenomenheid ge
tuigt met het voorstelwe wisten
dat dit zoo zijn zou. Tegen enkele
punten heeft dé sultan bezwaar en
hij wijst er daarbij op, dat Turkije
de maatregelen, in Februari voorge
schreven, nu ook eerlijk invoert en
toepast.
Heel dikwijls hoort men niet iets uit
MIDDEN-AMERIKA
en als men iets hoort, betreft het
meestal geharrewar. Zoo ook nu
weer.
Uit New-York wordt gemeld, dat ex
geruchten loopen van dreigende en
hevige verwikkelingen in verband
met het plan om de onafhankelijk
heid van de land-engte te verzekeren.
Een Columbiaansche kanonneer
boot. met verscheidene honderden
man aan boord kwam te Colon aan.
Een kanonneerboot der Vereenigde
Staten is eveneens aangekomen.
Stadsnieuws.
Haarlem, 4 November.
De "SHYLOCK" van Louis
Bouwmeester.
In de Dinsdagmiddag gehouden al-
gemeene vergadering van aandeelhou
ders der Indu9trie-Bank, onder voor
zitterschap van den heer Mr. A. A.
van der Mersch, werd benoemd tot lid
van den Raad van Beheer, in de
plaats van Ed. de Lanoy, de heer A.
H. baron van Hardenbroek van Am-
merstol. die zich zijne beslissing over
de al of niet aanneming van deze be
noeming wenschtö voor te behouden.
De Voorzitter deed, uit eigen be
weging en in antwoord op enkele
vragen, eenige mededeelingen over
den toestand van de Bank, die hierop
neerkwamen, dat weliswaar door het
faillissement van de Noord- en Zuid-
hoilandscbe Bank het dividend voor
dit jaar is verkeken, doch dat de
schade die de Bank hierbij lijden zou,
niet onoverkomelijk kan worden ge
acht te zijn.
Daartegenover mag worden opge
merkt, dat men niet kan voorzien,
wat de toekomst ten aanzien van
andere debiteuren der Bank kan op
leveren en dat. toch in elk geval de
Wijze van werken der Bank zal moe
ten worden veranderd. Inmiddels is
door de déconfiture der "Noord en Zuid-
holiandsche Bank als van zelf een
stilstand in de zaken der Industrie-
Bank ontstaan en worden geen nieu
we zaken ondernomen. De realisatie
van de beleeningen. uitgegeven on
der waarborg van onderpand, levert
reden, tot tevredenheid op.
Orgelbespeling in de Groote-
of St. Bavokerk alhier, op Donderdag
5 Nov. 1903, des namiddags van 2
tot 3 uur, door den heer W. Ezer-
man.
Programma: 1. Preludium en Fu
ga, J. S. Bach 2. Andante (4e Sym
phonic;Mendelssohn3. Sonate op
58, W. Rudnick. a Allegro maestoso,
b Andante, c Fuga4. Adagio, G.
Merkel5. Aria, Stradella.
Ofschoon de voorstelling van giste
renavond officieel was geannonceerd
als «De Koopman van Venetië" van
Shakespeare, schrijven we hierboven
toch opzettelijkde «Shylock van
Louis Bouwmeester".
En dat om twee redenen.
In de eerste plaats omdat het «Haar-
lemsch Tooneel" niet over de noodige
krachten beschikt, om een stuk als
«De Koopman van Venetië" zelfs maar
te kunnen benaderen, zoodat het niet
in staat is Shakespeare-kunst te laten
zien.
En in de tweede plaats, omdat
gelijk reeds bij een opvoering op een
andere plaats van dit stuk is opge
merkt er met dit werk vrijheden
worden uitgehaald, die Shakespeare
een scheef gezicht zouden hebben doen
trekken. Wat den persoon, die daar
voor verantwoordelijk is, in zijn
kraam te pas komt, werd eenvoudig
weggelaten (hoe kon iemand als Sha
kespeare zich dan ook vermeten 't beter
te willen weten dan een anonimus
van het jaar 1903!), om de figuur van
Sbylock zooveel mogelijk op den
voorgrond en in het licht te stellen,
ten einde Bouwmeester gelegenheid
te geven zijn talenten in de Shylock-
vertolking te doen ontplooien.
Wij vinden dit alles goed en wel
want we hebben er de verantwoorde
lijkheid niet voor te dragen maar
wij willen ons dan ook de vrijheid
voorbehouden van den «Shylock van
Bouwmeester" inplaats van «De Koop
man van Venetië van Shakespeare"
te spreken.
Wat en öf er gisterenavond uit
Shakespeare's werk is weggelaten,
weten we niet, omdat te Haarlem
onder het spelen de zaal in het donker
wordt gezet en het dus onmogelijk is
eenig geschrift te raadplegen.
Maar dat doet er ook minder toe,
aangezien er uit de rol van Shylock
wel niets zal zijn weggelaten. Endd&r
kwam het op aan. Ddarvoor waren
de menschen gekomen en niet voor
de andere rollen, die over 't algemeen
(we zonderen den jeugdigen Bouw
meester Louis Junior uit, die een
zeer levendigen en goed geacteerden
Lancelot liet zien de verrassing van
den avond) middelmatig of beneden
bet middelmatige werden gespeeld.
Men wilde Bouwmeester als Shylock.
En ofschoon er geen beschaafd Hol
lander wordt gevonden, die Bouw
meester nog nooit in deze rol heeft
gezien, toch oefent onze eerste tooneel-
speler als Shylock nog een magneti
sche kracht op de menigte uit.
Dat bleek ook weer gisteren-avond,
want, o wonder voor Haarlemde
zaal was uitverkocht en velen moesten
zelfs worden geweigerd, zoodat er
zeker nog wel een tweede voorstelling
zal komen.
Van Bouwmeester valt hier niets
meer te zeggen. Zijn veelgeprezen
Shylock is een zijner standaardrollen,
door hem zelfs in het land van Henry
Irving gespeeld, en waarmee hij niet
alleen plaats heeft genomen onder de
eerste Hollandsche tooneelspelers
(want dat zegt nog niet veel) maar
onder de beroemdheden van Europa.
En zijn Shylock-creatie staat in geenen
deel achter bij die van Ernst Possart
en bij die van Irving.
Ware 't er hier de plaats voor, dan
zou 't wel interessant wezen eens een
vergelijking te maken tusschen de
vertolkingen van den bestudeerden
métierachtigen en irucachtigen Pos-
Feuilleton»
Jjaar het Engelsch
van
ROBERT MACHRAY.
De broeders riepen nu een rijtuigje
ra en reden naar de kamers van
Tbert in de Temple. Gilbert merk
mal Ernest hem nog meer te ver
ben liad en giste half, wat het was.
i ieder geval dacht Gilbert, moet
raest nu toch de ware toestand van
i firma Eversleigh, Silwood en
^ersleigh, zooals ze nog heet, ver
gil worden.
- Toen je brieven aan vader
«urnen, merkte Ernest op, was hij
ia den toestand, waarin hü nu is
"ik opende en las ze. Zooals ik je
iegrafeerde, begreep ik totaal niets
ra hetgeen je schreef, maar ik deed
mijn best het raadsel op telos-
ra Toch gelukte mij dat niet ge-
«1 en al.
- Ik zal je alles vertellen. Ernie,
Gilbert.
- En, Gilbert, er is nog iets. De
«toren zeggen, dat vader's ziekte
p gevolg is van overspanning. Ik
toof, dat zij gelijk hebben, en ik
zal je zeggen, waarom. Mr. Archi
bald Johnstone vroeg zijn effecten op
en ik heb er overal naar gezocht,
maar kan ze op ons geheele bureau
niet vinden; Ik ging naar Archer Mar
tin, den accountant, hopende, dat
hij mij eenig licht zou kunnen ge
ven, maar hij zei, dat ik het maar
liever aan jou moest vragen. Gilbert,
Gilbert, ik weet niet. wat er van te
moeten denken, maar het schijnt mij
toe alsof er iets zeer ernstigs op
handen is in onze zaken.
Ja, Ernie, dat is zoo. zei Gil
bert. het is zoo ernstig als met mo
gelijkheid kan zijnhet is zoo ern
stig, dat ik mij er bijna over zou
kunnen verheugen, dat vader niet
meerfbij zijn verstand is.
Gilbert
Het is zoo. En nu zal ik je alles
zeggen, wat ik weet. De hoofdzaak is,
dat Cooper Silwood de firma voor
een groote som gelds heeft bestolen.
Hij vluchtte naar Camajore in Italië,
waar hij met behulp van den Syndi
cus van de plaats, wist bekend te
maken, dat hij gestorven was.
Ernest keek zijn broeder woest aan.
Wat zeg je daar'? riep hij uit.
Silwood bestal de firma, vluchtte
naar Italië en gaf voor. dat hij dood
was.
Juist. Maar ik moet bij het be
gin beginnen en je alle bijzonderhe
den vertellen.
Toen hij alles wist. was Ernest
als door den donder getroffen.
Die Silwood moet een duivel
zijn, riep hij uit.
Ja, een dnivel in verstand, ver
nuft. slimheid en praktijk en wij
moeten die hoedanigheden bevechten
en ten onder brengen. Hij moet ge
vonden worden.
De politie? opperde Ernest.
Kunnen we haar op de hoogte
brengen met onze zaken
C), neen. Wil je particuliere dé-
tectives in je dienst nemen?
Ja; in Amerika zijn uitsteken
de particuliere détectives, Pinberton
bijv. Zooals ik je reeds vertelde, is
er een man in Engeland, die het
spoor van Silwood volgt als James
Russell.
Er lagen verscheidene brieven bij
Gilbert op tafel. Geheel vervuld van
zijn gesprek met Ernest had hij er
nog niet op geleten nu hij ze op
nam. kwam de hoop bij hem op,
dat er één van dein détective bij zou
zijn en dat bleek ook het geval te
wezen.
De détective schreef dat hij op de
lijst van de tusschendekspassagiers
van één der stoombootmaatschappij
en te Liverpool den naam van James
Russel, vrouw en kind, had gevon
den. Na onderzoek had hij gehoord,
dat het kind lam was dit feit en
de naam James Russell, benevens het
aantal personen, stemde overéén met
wat hem verteld was omtrent de fa
milie Russell, die gewoond had in
Stepney, Douglas Street 99, zoodat hij
niet twijfelde, of hij was op het
rechte spoor. Verder schreef hij. dat
James Russell naar New-York ging
en daar was aangekomen, hetgeen
zijn correspondenten aldaar hem ge
meld hadden. Na landing had James
Russell verklaard, dat hij een land
verhuizer was en toen men hem zei,
dat hij vóór verder te gaan, volgens
de Amerikaansche wet een zekere som
gelds moest kunnen vertoonen, had
hij die som laten zien en daarna toe
stemming gekregen verder het land
in te reizen. Russell had ook gezegd,
dat zijn plan was westwaarts te gaan
en St. Paul in de Staat. Minnesota
als het waarschijnlijk doel van zijn
reis opgegeven. De détective voegde
er bij. dat deze feiten hem per tele
graaf waren meegedeeld en nu vroeg
hij om verdere instructies.
Gilbert overhandigde den brief aan
Ernest met de opmerking, dat er goect
nieuws in stond.
O, als wij Silwood maar spoe
dig te pakken kunnen krijgenriep
Ernest uit. na den brief te hebben
doorgekeken.
HOOFDSTUK XXXV.
Silwood te pakken krijgenja,
dat is op 't oogenblik van hei groot
ste gewicht voor ons, al het andere
moet daarvoor wijken, zei Gilbert
met énergie. Ik zal den détective te-
lefoneeren, dat hij een telegram moet
zenden aan zijn Amerikaanschen cor
respondent om het onderzoek voort
te zetten.
Toen zweeg Gilbert een poosje in
diep nadenken verzonken.
De terechtzitting van Bennet,
zei bij eindelijk, is bepaald tegen
midden November, nietwaar. Ernie
Ja, 15 November, te York-Noord-
oostelijken kanton; rechter Warren-
der, hernam Ernest vlug.
Dan zou ik nog zes weken tijd
hebben, merkte Gilbert peinzend op.
WatBen je van plan Silwood
naar de Vereenigde Staten te volgen
Zes weken is niet lang.
Natuurlijk niet. maar toch lang
genoeg. Ik geloof, dat het noodig is,
dat ik ga, ik heb een voorgevoel,
dat ik zal slagen. St. Paul is een
heel eind naar het Westen.
Gilbert raadpleegde nu een atlas.
St. Paul ligt ongeveer half weg
het Amerikaansche vasteland. Ik zou
het in tien dagen kunnen bereiken.
Zeg twintig dagen voor heen en te
rug dan blijven er nog twintig
dagen over om den man teachtervol-
gen. Ja, ik zal gaan. Wil jij eens
informeeren naar een stoomboot, ter
wijl ik naar Surbiton ga om vader,
moeder en Helen even te zien?
Ja, maar mij dunkt, je rekent
er te vast op, dat Silwood iu St. Paul
is? Zeker weet je dat toch niet.
Zeker niet. maar toch is het heel
waarschijnlijk. Ik geloof, dat Sil
wood zoo zeker was, dat zijn voor
zorgen goed genomen waren, dat hij
het niet noodig vond1 zijn reisplan
nen. geheim te houden. Ik geloof,
dat hij de waarheid sprak, toen nij
opgaf naar St. Paul te gaan. maar
misschien heb ik ongelijk. Maar dat
zal ik gauw weten.
Denk je, dat hij zoo vol ver
trouwen was, dat hij om zoo te
spreken het verleden uitwischte en
geen verdere vooTzorgen nam.
Ja, juist. Maar hoe het ook zij, je
kunt gaan onderzoeken naar de boo
ten en een hut voor mij bestellen
op de eerste, de beste, die afvaart?
Intusschen ga ik even naar Ivvdene.
Ja, zeker, zei Ernest en ging
naar de bureaux van Lincoln's Inn.
Toen belde hij de stoomvaartmaat
schappijen op. en bestelde eindelijk
per telefoon een overtocht op de ..St.
Louis", die den volgenden morgen
Southampton zou verlaten.
(Wordt vervolgd.)'
