NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. ONS ONDERWIJS Iu teg en Druk. 21e No. 6248 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. DONDERDAG 12 NOVEMBER 1903. A HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN: Voor Haarlem1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente)„1.30 Franco per post door Nederland„1.65 Afzonderlijke nummers0.02>£ Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37}| „de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Toster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. tc Amsterdam. Hoofdakten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Eirangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Suec., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre. Eerste Biad. Dit nnmmer beslaat uil zes bladzijden. Haurïem's Dagblad van 12 Nov. Ii?at o. a. Blad A. Ons Onderwijs, Buiten!. Irerzieht, Kameroverzicht, Hof hb Arbitrage, Binnen!, en Stads- erichten. Blad B. Vervolg verslag Prov. Itaten, Staten-Generaal, Gebr. Sa- tólit in 't Aardr. Genootschap. Wanneer ik zeg, dat ons onderwijs in iiarlem op dit o ogenblik niet in .schlt- iieaden toestand verkeert, dam bedoel Waarmee niet leeraren en onderwijzers aar dan heb ik het oog op de andere óiwaarden .waaronder het onderwijs Haarlem wordt gegeven. Voorname- jï op het gebrek aan schoolruimte en deeltelijk ook op de inrichting van het derwijs. Beginnen wij van onder af, bij het la ir onderwijs, dan zien we zeer gebrek- i|ö toestanden. De schoolwijken waar- ide stad verdeeld was. zijn geheel en fictie 'geworden, kinderen die in ie wijk wonen gaan wei in de srsivan hen verwijderde wijk op school, wal zijn weer klassen gedetacheerd wanneer dehii'euwe lagere school ge- sd zal zijn, is ze al meer dan vol. In- aschen is het nog hoogst onzeker, waa ier die .school haar deuren voor de igd zal openen. Nadat maanden lang ■Mbbeld is over vloeren van hout of ia beton, werd den 24sten September «r den Raad met algemeene stemmen sloten, dat een nieuw plan voor een hooi zou worden ingediend, daar de sa voorgelegde plannen in het oog ia den Raad te kostbaar waren. Bat besluit werd vandaag juist zeven geleden genomen en nog is er sa een nieuw plan niets vernomen. Van uwen voor den winter zal dus weer ün sprake kunnen wezen, zoodat in li allicht het gebouw niet klaar zal lanen zijn. wat het lager onderwijs hetreft. de opleidingsschool voor jongens tot (middelbaar onderwijs gaat het den- lldèn weg op. Bijna alle klassen heb- een parallelklasse en in het Prove- Itsbuis is van deze school een klasse Macheerd. Hier is pas nog een andere atregei genomen, die verwondering- tkkend is. Sommige klassen hebben Sn gasverlichting en in plaats van die ante maken, wat toch zeker voor eene hooi met vrij hoog schoolgeld geen Klde wezen zou, wordt de middag- hooitijd voor die klassen verzet van uur op half twee, zoodat de leer (jen dan te half vier uit school kun- gaan. Deze schijnbaar eenvoudige lossing is er toch eigenlijk geen, want ïee wordt de rusttijd voor de leer- i, die vroeger toch wel op goede Wen op twee uren zal zijn bepaald, minderd toch anderhalf uur. Was het veel regelmatiger om dan maar He li in deze klassen gasgloeilicht aan te Bgen vooral voor een stad, die haar sa gasfabriek heeft? Ik-kom nu tot bet Middelbaar Onder wijs. Jaren geleden is met grooten ernst gezocht naar een geschikt terrein voor een nieuwe hoogere burgerschool. Men heeft het niet kunnen vinden en ten slotte maar rustig afgewacht, totdat er van zelf terreinen zouden vrijkomen aan den Raamsingel en van de Engelsche gasfabriek. In afwachting daarvan was letterlijk iedereen overtuigd van de on afwijsbare noodzakelijkheid om zoo spoe dig mogelijk een nieuwe school te stich ten. Hef was niet alleen omdat directeur en de leeraren de lokalen alleen maar onaangenaam en ongeschikt vonden, maar ook omdat het onderwijs er onder leed, dat het werd gegeven in vertrek ken, waar gedruisch van buiten het zoo goed1 als onmogelijk maakte. Er was dus alle reden om een plan gereed te maken, dat zoodra er een geschikt terrein vrij kwam, onmiddellijk kon worden uitge voerd. Niets daarvanide gronden aan den Raamsingel zijn al een paar jaar vrij en die van de gasfabriek bijna een jaar en nog is geen voorstel bij den Raaa gedaan voor het bouwen van een nieu we hoogere burgerschool. Zelfs is er nog niet eens in beginsel tot den bouw besloten. We schepen ons dus maar weer in op de lange, lange rivier van verwachtingen voor de toekomst. Ook ten opzichte van de reorganisatie van de school voor mid delbaar onderwijs voor meisjes, die al jaren in de pen is. Het is niet pleizieiig om te zeggen, maar het is zooals men ziet, toch ook niet onwaar, dat ons onderwijs in Haar lem niet in schitterenden toestand ver keert. Den ernst van deze feiten mogen wij niet voorbijzien. Voor allen zonder onderscheid is 'onderwijs, dat goede vruchten dragen kan, van het hoogste belang. En dat kan het onderwijs niet, wanneer niet alle voorwaarden gunstig zijn. De beste leeraren en onderwijzers kunnen in onvoldoende lokalen of in te groote klassen met de grootste inspan ning niet bereiken wat zij wenschen en noodig vinden. Ik wil er nu nog maar niet eens den nadruk op leggen, dat het ook voor den bloei van Haarlem noodig is om bier de scholen te hebben. Deze finan- cieele beweegreden komt pas in de twee de plaats. Allereerst staat de ontwikke ling van onze kinderen op 't spel, die machtige factor in den tegenwoordig toch al zoo moeilijken strijd om het be staan, Voor Burgemeester en Wethouders en voor den Raad is er dan óolt op onder wijsgebied veel en goed werk te doen. Laat ons hopen, dat het nu spoedig zal worden gedaan. Er is haast bij. J. C. P. Buitenlandsch Overz'cht Naar een bericht, in Duitsche bladen in het Nr. van gisteren onder onze telegrammen vermeld, zou COLUMBIA nu tegen zijn machtigen tegenstander in Amerika steun zoeken bij Duitsch- land. Maar als practische' menschen begrijpt de Colurnbiaansche Regeering wel, dat men niets om niet gedaan krijgt en zij biedt dan ook Duitsch- land in ruil voor zijn protectie een landstreek aan bij Panama, 't Is een verleidelijk aanbod, want wie daar land bezit, heeft het recht mee te spreken in zake het Panama-kanaal. Maar zou Columbia bedoelen een stuk van of het geheele opgestane ge bied, dat nu Republica del Isthma heet Het stuk, dat het dus toch reeds kwijt is Dan is het een cadeau van twijfelachtige waarde, want dan krijgt de nieuwe eigenaar, in casu Duitsch- land, nieuwe onderdanen, die afhan kelijk willen zijn en dus terstond al opstandelingen worden en, waf nog erger is, het komt in conflict met de Vereenigde Staten, een niet te (minach ten vijand. Maar laat ons niet ver der op het bericht ingaan, 't is te (onwaarschijnlijk om er veel waarde aan te hechten en andere tijdingen doen juist gelooven, dat de oplossing in een geheel andere richting zal liggen, en wel' in die van een verge lijk. TURKIJE heeft nu het antwoord van Rusland en Oostenrijk op zijn nota ontvangen en dat antwoord luidt, dat de eischen van het oorspronkelijk program van hervormingen gehandhaafd blijven. Dat klinkt erg bar. maar het kan nog wel meevallen. Ten minste aan de „Frankf. Ztg." wordt gemeld In Yildiz Kiosk is sedert een twee tal dagen, dank zij den bemoeiingen der bevriende mogendheden, een op vallende ommekeer ingetreden. De. Sultan schijnt meer geneigd, zich met onwrikbare grondslagen van het pro gram der verbonden mogendheden te verzoenen. Een overeenkomst zal waarschijnlijk gemakkelttjkér worden, door de te gemoetkomende houding van Oostenrijk en Rusland, welke ze ker niet meer zullen vasthouden aan de ten uitvoerlegging van het ongewij zigd ontwerp, doch wel te vinden zijn, bij d© vaststelling der onderdeel en concessies te doen, die, de eigenliefde van den Sultan zullen ontzien en re kening zullen houden met zijn moei lijken toestand. Minder parlementair uitgedrukt kan me.n dus zeggen er is nog wel een mouw aan te passen. In het Duitsche blad de „Grenz- boten1' komt oen, naar men meent, officieus geïnspireerd artikel voor, dat een aardigen kijk geeft op de uiterst handige POLITIEK VAN RUSLAND, dat trots allen en alles steedis zijn doel weet te bereiken en dat bijna alijd langs een zoet lijntje. Het artikel is geschreven naar aan leiding van de ontmoeting te Wiesba den tusscben den Czaar en Keizer Wilhelm. ,,In de Balkan-kwestie, zegt het blad, heeft graaf Lamsdorff te Parijs dit succes bereikt, dat Frankrijk zich voorloopig niet van den ami et allié afscheidt. Daar de Russische staats man op weg naar Wiesbaden maai den Duitschen Keizer was. zou het van den heer Delcassé ook zeer ge waagd zijn geweest, in dat oogenblik zijne toestemming te weigeren. Wies- baden was een sterke troef in de Rus sische kaarten, graaf Lamsdorff heeft haai- te rechter tijd uitgespeeld en zijn slag daarmee geslagen. Hetzelfde geldt van Oast-Azie en het Russisch- Japansche geschil, „Op weg naa.r Wiesbaden" beeft graaf Lamsdorff den, vriend aan de Seine aan den tand gevoeld, of diens nieuwe overeenstem ming met Engeland verplichtingen in Oost-Azië in den geest van hot En- gelsch-Japansche trac.taat meebracht, of dat Rusland's vermetele zet op het schaakbord, waarmede het op de sluiting van dat tractaat antwoord de door de aankondiging dat het' Russisch- Fransche bondgenootschap ook voor Oost-Azië gold, door Frank rijk nog als geldig beschouwd1 werd. „Op weg naar Wiesbaden" de lieer Delcassé kon immers niet neen zeggen, zondier aan de grondslagen van het Tweevoudig Verbond te mor relen, dat voor die tegenwoordige Fransche regeering veel meer een ornament is van hare binnenlandsche politiek tegenover het eigen land dan van de praktische buitenlandsche po litiek. Een Fransche regeering. die haar land de illuzie van het Russi sche bondgenootschap benam, zou het- geen vier en twintig uren meer uithouden. Ook kwaim graaf Lams dorff niet met leege handen: hij moest in weerwil van het schrikbeeld der vereenigde Middellandsche-Zee- mogendheden Rusland's toestem ming voor de Marokkaanschg verlan gens van Frankrijk overbrengen. Rus land's berekening is vermoedelijk de ze. dat de uitbreiding van Frankrijk in de Mïddellandschei Zee het beste middel is, om een werkelijke overeen stemming met Engeland te verhinde ren. De Russische politiek slaat dan twee vliegen in een klap Frankrijk zal zich nooit geheel van Rusland kunnen afscheiden, en Engeland zal in de behandeling van Rusland te voorzichtiger moeten zijn, hoe sterker Frankrijk in de Middellandsche Zee is. Maar ook wanneer de appel nog veel zuurder was geweest voor den heer Delcassé, hij zou hebben moeten toebijten, vlak voor de ontmoeting te Wiesbaden, aan welke Rusland een sterke politieke kleur had verleend want tusschen alle beminnelijkheden van den Czaar en zijn staatsman door klonk toch duidelijk „Ik kan ook an ders De lxeer Delcassé is verstan- d.ig genoeg geweest, om in te zien. dat d'g episode te Wiesbaden van Russischen kant handig beraamd j was. zoowel om Frankrijk Rusland's teugels te laten voelen als ook om tevens Duitschland in goede luim te houden. Met deze twee ijzers in bet vuur kon graaf Lamsdorff de reis maar Wiesbaden gerust aanvaarden." In het VERRE OOSTEN is het op 't oogenblik weer wat drei gender. De Japansche eerste minister j lxeeft zich ten minste in alarmeeren-1 den geest uitgelaten tegenover een de- putatie van een Anfj-Russischen Bond. Hij drukte den he.eren op het hart, j dat het noodzakelijk was de eenheid en het gemeenschapsgevoel onder het volk zooveel mogelijk te versterken j met het oog op den toestand van het j oogenblik, dien de minister hoogst hachelijk noemde. Tien- Urisre Actie. Maandagavond werd in de groote zaal van ,,St. Bavo" voor een niet zeer talrijk publiek eene openbare vergadering gehouden, uitgeschreven Stadsnieuws Haarlem, 11 November- Nieuw werk van Loots. Onze medewerker voor muziek, de heer Pin lip Loots, heeft een nieuwe door het Comité van de 10-uur actie,: geeomp°iMerd ..In honorem Saoc- waariii als sprekers zouden optreden Maria Magdalenae opgeora- de heeren Huizinga en Verdorst van. Amsterdam. Bij de opening van de vergadering hield de Voorzitter eene kleine inlei ding over hetgeen aan deze bijeen komst was voorafgegaan. Een jaar geleden reeds waren üoor de bouw- vakveresnigingen verschillende verbe teringen in het bedrijf aan de Pa troons-ver. voorgesteld, welke op één na. nl. één arbeidsdag van 10 uur, waren aangenomen. Tot de laatste gen aan het zangkoor der Mozes- en Aaronkerk te Amsterdam. De heer P. J. van K(essel), dit werk in de ,,N. R. Ct." besprekende, roemt het een schoon, belangrijk en stichtend kunstwerk en zegt er o.a. van „Terwijl men zich getroffen en hoogst gesticht gevoelt, door de innig devote behandeling van verschillende gedeelten der Mis, alshet eenvou dig bidden ..Kyrie Elc-ison"' met een sterker smeekeend „Christe Elcison" zouden de patroons ook wel overgaan, j het schoone ,,Et Incarnatus est'' het indien de Gemeente als groot werk-1 Benedictus. waar nederige eerbiedige gever hun hierin voorging. Reeds j Godsvrucht zich uit in een heerlijk meermalen had men hiertoe bij den j toongedieht. het Sanctus, waai'van Raad stappen gedaan, die echter geen; de eerste satz een juweeltje is van resultaat opleverden. Nu was door de Pale&tTijnsche muziek, wordt op an- St Josefsgezellenver. een adres ge- ^ere plaatsen, als: het. machtig, zonden aan den Raad, waarin een na-g?°°t?ch „Gloria m Excelsis met dere regeiing omtrent loon en arbeidt'stoetè m'i duur was neergelegd en dat eerlangmeer c]jni.lx bewerkt „Credo- naar men Hoopt m bespreking zou de overtuiging geschonken, dat de komen. Daarop had men tot het hom roTmvmist het. ljmdnfe En in niet ons den van deze vergadering besloten, waartoe ook de leden van den Raad waren uitgenoodigd, die hieraan voor een deel hadden gevolg gegeven. Door dien eersten spreker, den heer Huizinga, werden de verschillende Componist het „Laudate Eum Coelo et organo" op steeds waardige en magistrale wijze in toepassing weet te brengen." Zondag 22 dezer zal het zangkoor Benedicamus Domino, waarvan naar men weet, de heer Van Ivessel direc- verwarringen in het bedrijf nagegaanteur is, het werk met medewerking en de misstanden daardoor veroor- j van den componist in de St. Anthö- zaakt, als groote werkloosheid, de niuskerk ten gehoore brengen, zware concurrentie, die de werklieden elkaar aan doen enz. Een middel tot verbetering was volgens spr. een an dere en betere regeling van den loon standaard en dien_ arbeidsduur. lm Stationspersoneel. Men schrijft ons Maandag 9 Nov. en den daarop vol genden, nacht werd door twee heeren. mers, de praktijk leerde, dat verkor-1 waarschijnlijk vertegenwoordigers der ting van den arbeidsduur eene ver- j enquête commissie het geheele personeel meerdering van de productie ten ge- vail het station Haarlem der H. S. M„ V0Jfe Keeft. zoowel dat uit de dag- als uit de nacht- De kracht om te arbeiden den'p]oeg van den hoogste tot den laagste, f kReSC„k, en at°°r u- aldUS «noord toestanden. Hun wei- ging spr. voort, moet men bewaren en in stand houden en hierom kon ,vragep BedaaI1 n,aaL 10°"en spr.'s partij zoo ten volle instemmen i "«"^uur. koran en straiien, hun wo rn et den wensch tot het verkrijgen nmgtoeslanden, den huurprijs daarvan. en het aantal vertrekken waaruit die woning bestaat. Met belangstelling werd ook geïnformeerd naar hun kiesrecht, of zij dit bezaten, zoo ja, voor welke licha men. Aan het slot werd hun gelegenheid gegeven alles wat zij gaarne vermeld Rein Leven. Dinsdagavond had in de groote zaal van het gebouw „Weten en Werken" eene druk bezochte prop&ganda-vergade- In diq Republiek SAN DOMINGO schijnt de opstand een snel verloop te zullen hebben. Geseind wordt, dat president Gil na een gevecht van drie dagen genoodzaakt is geweest in liet DuitsclTe consulaat te vluchten. Met dezen nederlaag verwacht men, dat. de revolutie geëindigd is en Jimenes door het gansche land als president' zal worden uitgeroepen. Zoolang als het duurt, kunnen we er wel bijvoe gen. Blijkt dit intusschen juist te zij n dan zullen geen andere mogendheden in de zaak gemoeid worden. van een 10-urigen werkdag. Aan het slot zijner rede wekte spr. de aanwezigen op om door krachtig samenwerken dat doel te bereiken. Had de heer II. meer over de on gunstige verwikkelingen in de bedrij ven van het bouwvak gesproken, de zagen, mede te deelen. heer v. Dorst bepaalde zi,ch tot liet terrein van de actie voor minimum loon en maximum arbeidsduur. Hij toonde hierbij aan, door verschillende, voorbeelden nader toegelicht, welke goede resultaten een dergelijk agee-j c - T ren o. a. in Amsterdam. tengevSlge rln« plaats v™ "Bel11 LeveB Groep had gehad, maar ook tevens welk j Haar^em- een lijdensweg, zooals hij het'noem-1 Als sprekers traden op de heeren A. de-, was moeten worden afgelegd om I Kr°Pveld Jr., cand.-arts en Edo Fimmen, hiertoe te geraken. Ook in Haarlem beiden van Amsterdam met bet onder was men eene dergelijke actie begon- werp „De Rein Leven-beweging." nen, die echter met tal van bezwaren j Zij zetten doel en streven der _Rein had tc kampen gehad. Een adres was Leven-beweging zoo duidelijk mogelijk aan den Raad gezonden, waarin alsuiteen en wezen, er op dat een ieder van maximum arbeidsduur een werkdagweike politieke kleur of godsdienstige van 10 uur was bepaald en een mi- rjChting ook, zich bij deze beweging, die nnanum loon van 25 ct per uur Spr v sprak ten slotte de hoop uit. (lat dél f sexucele kwaad te Raad dit sdn» in ernstige overwe-1 f?' aansIult™- ging mocht nemen. Sel6(*en is de Middernacht- Debat bad niet plaats, alleen wer ze;a(iing ooli van Haarlertt uit haar ar den. eenige opmerkingen gedaan ..van t,ei^ begonnen, die reeds velen ten goe- weinig beteekenenden aard de 15 gekomen, en derhalve hoopten de sprekers dat ook nu weder te Haarlem eene krachtige Rein Leven zou ontstaan, die de Haarlemsche bevolking ten ze gen zou zijn. ÜlViitlUeioii. Naar hel Enyeh h van ROBERT MACHRAY. De geheime bergplaats riep Gil- 1 uit. Weet je daarvan? - Is u eens op één nacht, nadat heette; gestorven te zijn in New fare geweest en heeft n de doos geopend Ja. ik ging om die sohuldvorde- te balenzij kon den volgenden geïnd worden. Nu begrijp ik 't. u liet de gehei- bergplaats open staan, en dat riit ons op 't spoor wij kwamen ^door tot de gedachte, dat u niet '■d was. De veer wilde niet werkenze te voren al ééns of tweemaal ge- Ntd, maar toen weigerde ze ge ilen aJ. Ja, nu begrijp ik, waarom bi S.t. Paul kwam, de geheime 'HPlaats heeft mij verraden. Ja; ik ging naar Italië zei Gil- en Ucelli bekende de samen- 'tring van u beiden. Hij vertelde mij dat u en James Russell één en dezelf de persoon waren. Jannes Russell werd gesignaleerd te Liverpool, toen te New-York en eindelijk te St. Paul. Hoe jammer, dat ik die schuld bekentenis niet in den steek gelaten heb, zei Siiwood, volkomen kalm, maar ik kon er niet aan denken die vijftienduizend pond te laten schie ten, d'ie zul je nu vinden evenals de rest. voegde hij er bij. Heeft u het geld geïncasseerd Zeker, als James Russell, aan wien het betaalbaar was. Hoe ter wereld zullen wij al die zaken nog in orde krijgen zei Gil bert. Er zal geld in overvloed zijn voor iedereen, zei Sblwood. Maar laat ik. verder gaan met mijn verbaal, zoo lang ik er nog toe in staat ben. Ik zei, dat ik de schuldbekentenis voor vijftienduizend pond in de geheime bergplaats legde. Natuurlijk hoopte ik. dat Thornton niet zou komen, vóór dat de zaak rijp was of dat je vader middelen zou vinden tot uit stel van het onderzoek naar de be zittingen. Maar je vader was op dat punt zeer beslisthttj zei, dat bij Thornton niet wilde bedriegen, of schoon ik er meer dan eens bij hem op aandrong. Toen ik zag, dat ik hem niet kon overhalen, besloot ik zelf te handelen. Ik wendde voor, dat ik vacantie wilde nemen een vacan tia, waarvan ik niet dacht terug te keeren, ten minste niet als Cooper Siiwood. Ik was van plan Zaterdag avond te vertrekken maar ik ging j Zaterdagmorgenen dat kwam door Thornton. Door Morris Thornton? Het was nd middernacht en ik was klaar om naar Stepney te gaan, toen ik voetstappen op de trap naar mijn kamer in Stone Buildings hoorde komen; 't geluid van de stappen hield op voor mijn deur en er werd getikt Ik bad geen lust om: de deur te ope nen, wanf, ik was vermomd, daarom, gaf ik geen antwoord op het tikken. Wie ge ook zijt. zei een stem, ik waarschuw u de deur te openen, of ik zal den portiier zeggen, dat bij de politie moet halen. Ik zag u van af Chancery Lane. Doe dadelijk open. Ik keek naar het eenige venster dat op Chancery Lane uitkeek. Uit onbe grijpelijke zorgeloosheid had ik ver zuimd de blinden te sluiten, en daar door had hij mij gezien. Maar wat zou hij hier noodig hebben Doe dadelijk open, zei de stem weer, of het zal u slecht vergaan. Ik zat in de klem, maar het beste scheen mij toe den man binnen te laten., daarom' vroeg ik hem eeu oogenblik te wachten, omdat ik maar half gekleed was. en ik deed haastig mijn pruilt en mijn knevel af en trok mijn gewone jas en vest aan. Toen deed ik de deur open. J Wat is er aan de band vroeg ik. De man liep gedécideerd de kamer binnen zonder te spreken, en keek overal rond. alsof hij naar iemand zocht. Tojjn zag ik. wie het was. Het was Morris Thornton. Wat er aan de hand is? vroeg ik. Dat vraag ik u, Cooper Siiwood. Ik kwam gisteren in Londen, en werd ziek. Toen ik mij hedenavond beter voelde, ging ik uit om een luchtje te scheppen en wandelde dezen kant uit. Ik herinnerde, mij heel goed, waar je kamers wanen, en toen ik opkeek naar het verlichte venster zag ik een gestalte op- en neerloopen. Jij was bet niet, dat weet ik zeker. Het was een burgerman met een knevel. Ik bespiedde hem eenige minuten. Toen ging ik hierheen en werd eerst binnengelaten, toen ik zeide je over dringende zaken te moeten spreken. Nu ben ik hier, en jij bent hier? Wat weet jij nu van dien man? Dat zal mij benieuwen. Ik gaf niet dadelijk antwoord, eenigszins in de war door het plot selinge verschijnen van Thornton, hij kwam nu dicht bij mij staan en keek mij doordringend in het gelaat. Hij zag er zeer slecht uit, alsof hij ern stig ziek was en zijn handen beefden. Hij bleef mij steeds op dezelfde wijze aankijken, en ik vroeg mij af waar om. Wat beteekent die verf op je wangen? vroeg hij. Ik liad dat vergeten, het behoorde bij mijn vermomming. Zijn vraag bracht mij in de war. Ik zag jou. Cooper Siiwood, nie mand anders. Wat beteekent dat? vroeg hlij zeer zenuwachtig. Jij bent. geen man om naar een gemaskerd bal te gaan waarvoor heb je die ver momming noodig; waarom, Siiwood. waarom Men zou denken, dat er iets niet in den haak was dat je van plan was te vluchten. Dat alles kwam_er met horten en stooten uit. terwijl een leelïjke paars- roode kleur zijn gelaat overtoog. Ik herinnerde mij, dat hij ons geschre ven had, dat hij leed aan een hart kwaal en ik maakte mij ongerust. Bedaar, Morris, zei ik sussend tot hem, maar dat had de tegenover gestelde uitwerking. Verklaar dan dit alles, verklaar! riep hij hoogst opgewonden uit. Intusschen had ik mijn hersens weer bij elkaar en ik verzekerde hem dat ik een jongen vriend beloofd had met hem naar een gemaskerd bal te gaan, dat was alles, en dat het mij zeer veel leed deed, dat hij zulke slechte gedachten van mij koesterde. Ik deed mijn best over de geheele zaak te lachen, maar het gelukte mij niet zijn. wantrouwen te overwinnen. Hij zal hevig hijgende op een stoelik trachtte hem over te halen naar zijn hotel terug te keeren. maai- daarvan wilde hij niet weten. Ik geloof niet. dat je mij de waarheid vertelt. Cooper Siiwood ik geloof dat verhaal over een gemas kerd bal nietnogmaals zeg ik, dat je daar de man niet naar bent. Je weet niet wat je zegt, kwam ik daar tegen op, je ziekte Genoeg! genoeg! riep hij uit. terwijl hij opsprong. Toen bleef hij een minuut staan, als 't ware worste lend met zichzelf, wankelde en viel op den vloer. Ik ijlde toe om hem op te helpen, maar hij was al dood. Toen ik wist. dat hij dood was. was ik buiten mijzelf van schrik. Eer*t deed ik mijn vermomming weer aan en ging naar buiten in den nacnt nauwelijks wetende, wat ik deed maar even daarna besloot ik lerug te keeren. Onbeschrijfelijk was mijn gemoedstoestand, terwijl ik daar in mijn kamers was opgesloten met liet lijk. ITct was afschuwelijk en iu waarheid kan ik getuigen, dat bet mij speet, dat hij zoo plotseling ge storven was. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1