DE ZATERDAGAVOND.
Gratis Bijvoegsel van Haarlem's Dagblad
Letterkundig Weekblad voor Jong en Oud.
Een aardige voorstelling is 't, die
F. Caran d'Ache de geestige Fransche
artist .geeft naar aanleiding van het
ook in Frankrijk telkens meer aan-
P HZ A T R DAGAVOND.
Het Vredes-ldeaal
wakkerend streven naar wereldvrede, ijsperiode. Parijs is onder die eeuwi-
Hij heeft geholpen door een clair- ge sneeuw bedolven
voyante een blik geworpen in Je
verste toekomst. De wereld is in de
Drie menschelijke wezensde laatste spelen kaart. Tot de twee, die 't slechtst gekleed zijn den pels van
den ander hem gaan benijden.
Dan komt de hebzucht boven, die ondanks alle vredesidealen alleen het recht erkent van den sterkste. En
de pelsjager wordt vermoord en beroofd.
jf
8? ii
4
Doch dan krijgen de beide laatste menschen ruzie om den buit en weer volgt een strijd, die eindigt met den
dood van den zwakkere.
geen zout is, kan geen kanker zijn.
■r; De vraag is nu maarKan het
raenschelijk organisme buiten zout?
Alvorens die vraag beslist ontkennend
te beantwoorden, bedenke men, dat
alle overdrijving schaadt. Wie op
grond van de schadelijke werkingen
van te veel zout tot een zouteloos
diëet zou besluiten, zou alle kans
loopen zijn gezondheid in de waag
schaal te stellen. Eenmaal aan sterk
gezouten spijzen gewoon geworden,
komt de maag er ten slotte toe al
leen door den zoutprikkel tot slijm-
"fscheiding over te gaan. Bleef dus
die prikkel plotseling uit. dan zou
de siijmafscheiding tijdelijk worden
gestaakt.
En vooral voor hen, die tot een
vegetarische voeding wenschen over
te gaan, is een langzame vermindering
van zout gewenscht, want door veel
zout in het eten zijn de smaakzenu
wen dermate afgestompt, dat de een
voudige, natuurlijke smaak der ge
rechten den mensch niet meer kan
voldoen te weinig zout ineens zou
daarom een tegenzin voor de nieuwe
voeding doen ontstaan. Ten slotte
is een matig gebruik van keukenzout,
althans in den beginne, gewenscht
voor hen, die het wittebrood vaarwel
hebben gezegd en tot het bruin brood
zijn overgegaan. Bruinbrood is rijk
aan kali en kali ontneemt aan de
organen, bij omzetting, natrium en
chloorhet zout belet, dat de organen
aan een natrium- en chloorverarming
gaan lijden.
Matigheid is het wachtwoord ook
voor het gebruik van zout. Men ge-
wenne er do kinderen jong aan slechts
weinig zout le gebruikenten slotte
zijn zij niet anders gewoon en zullen
zij geen last hebben van den te hau
wen smaak der spijzen.
En in de leege wereldruimte staat
begeerigen te beschermen.
daar de laatste mensch, gewapend, om zijn dour roof verkregen bezit tegen
Het gebruik van Zout.
In bijna al onze voedingsmiddelen
van plantaardigen oorsprong bevinden
zich voedingezouten, welke voor den
opbouw en de in-stand-houding van
ons organisme van het hoogste be
lang zijn. Zonder die zouten zou ons
lichaam aan een jammerlyk verval
ten prooi worden cn niet genoeg kan
dan ook ook worden gewaarschuwd,
dat men do groenten niet moet laten
alkoken, waardoor deze voedingszouten
mot het weggeworpen water verloren
gaan, en dat men zich niet moet be
palen tot het gebruik van wittebrood,
waarin geen der in de graankorrel
voorkomende zouten is overgebleven.
Daarentegen make men een ruim ge
bruik van onnfgekookte groenten,
salade, ooft cn bruinbrood.
Misschien klinkt het voor velen
vreemd, na deze inleiding een waar
schuwing te vernemen tegen het
misbruik maken van zout. Toch is
deze waarschuwing daarmee niet in
strijd, want wat men algemeen onder
den naam begrijpt, is ons keukenzout
of chloornatrium, dat wij bij de be
reiding der spijzen gebruiken en daf
al onder de bovenbedoeldo voedings
zouten is vertegenwoordigd. Vandaar
dan ook, dat wij voor hot kruiden
der spijzen Blechts weinig zout meer
noodig hebben; het bovonmatigzouten
der spijzen, zooals dit meestal ge
schiedt, is nadeel ig voor de gezond
heid, schaadt de nieren en verarmt
het bloed. Enkele grammen keuken
zout zijn voldoendo om het voedsel
geschikt te maken voor een normale
bloedvorming. In plaats daarvan ge
bruiken dc meeste menschen 20 tot
30 gram zout per dag en nog meer.
Al dat overtollige keukenzout ver
laat het lichaam onveranderd door
de uitscheiding der nieron. Dat is
wel het besto bewijs, dat bet lichaam
er niet van gediend is.
Door dio afscheiding moeten de
nieren oon veol le grooten arbeid
verrichtenzij kunnen daarom op
den duur de schadelijke gevolgen,
daaruit voortspruilend, niet ontgaan.
Geen orgaan wordt zoo onbarmhartig
als de nieren l-ehandeld. De maag
protesteert al heel gauw tegen over
lading, de nioren moeten zich alles
laten welgevallen en het gevaar wordt
gewoonlijk pas gemerkt, als het te
jaat is en ue nieren reeds ziek zijn.
Bovendien ontstaat door zoutmis-
bruik dorst, daar het do instinctmatige
taak van het organisme is, door water
hot ovortollige zout uit hot lichaam
te verwijderen. Maar wie weet hoe
weinig water gebruikt wordt tot les-
Sching van don dorst, zal begrijpen,
dat daardoor het alcoholisme in het
bijzonder het misbruik van bier, wordt
in de band gewerkt.
Niet allen op de nieren, doch ook
op maag en ingewanden heoft het
keukenzout hij te groote hoeveelheden
een nadeeligen invloed. Proeven, op
dieren genomen, hebben doen zien,
dat in de ingewanden van runderen
en varkens, die veel zout gebruikt
hadden, bij bot schoonmaken spoedig
gaten gestootcn werdendc darmen
dezer dieren deugden zelfs niet voor
de worstbereiding. En dat de invloed
op de maag al even nadeclig is, kan
men nagaan bij iemand, die een sterke
zoutoplossing heeft ingenomen: ge
woonlijk volgt braking, verhoogde
siijmafscheiding en afgang.
Zelfs is het gebruik van keukon-
zout al medeplichtig geheeten aan
het ontstaan van kanker. In een
artikel van hetEngolsche geneeskun
dige blad „The Lancet" werd gezegd,
naar aanleiding van de behandeling
van kanker met Röntgenstralen door
prof. Ilutchiusde oorzaken van den
kanker zijn in de eerste en voor
naamste plaats het zout in de voeding,
in de tweede plaats een overvloedige
vleeschvoeding, in de derde plaats
het gebruik van meer voedsel dan
tot onderhoud van het lichaam noodig
is, en ten vierde het binnendringen
van microben in het lichaam. Tot
de conclusiën van het artikel behoort
de stelling„If zalt were absent,
cancer would be absent," dus waar
Kapitein Arends houdt er van steeds
van zichzelven als „wij" te spreken.
Wel Jan, zegt hij op zekeren keer
tot zijn bediende, dien hij nog niet lang
geleden heeft aangesteld, hoeveel
flesschen wijn hebben wij nog in den
kelder?
Twee flesschen, kapitein, antwoordt
dezd.
Wat I roept Arends, en drie weken
geleden was er op zijn minst een anker.
Juist, kapitein. U zei toen nog
NietwaaT Jan, dat is een lekker wijntje I
Dat zullen wij ons eens heerlijk laten
smaken, en toen
Nu, wat toén?
Toen hebben wij het ons heerlijk
laten smaken, kapitein.
TRIUMF DER DRESSUUR.
In eene kleine stad kwam een tent met
allerlei bezienswaardigheden. Met groote
letters werd den eersten dag na aan
komst aangekondigdOm 12 uur pre
cies voedering deT menscheneters.
Hoe verbaasd echter waren de bezoe
kers toen zij de „menscheneters" heel
gemoedelijk kooii met aardappelen zagen
nuttigen.
De spullebaas, die zich „directeur"
noemde, gaf met onbevangenheid den
verbaasden bezoekers ten antwoord
Maar heeren, dat is Juist de triumf
van mijn dressuur, dat ik van die kerels
vegetariërs gemaakt heb.
Kan Je zusje al praten? vroeg een
vriend des huizes aan kleinen Willem.
- Neen, was het antwoord, dat Is ook
niet noodig.
Is dat niet noodig? Waarom nleit?
Zij behoeft maar te hullen of te
schreeuwen", en zij krijgt alles, wat zij
maar hebben wil.
i
■o. ITO,
Zatardau 9 December.
SUM
Meest gelezen Dag-blad in Haarlem on Omstreker
SANTJE.
Geleund uit zijn venster ademde!
Victor Seraine, professor aan hfi't
lyceum van Macon, met volle teugen
de heerlijke Meilucht in, waaraan de
bloesemis een aange.namen geur mee
deelden
Plotseling bleef zijn blik. die eerst
over het omringend groen had ge
dwaald, met welgevallen rusten op
een heel eenvoudig stroohoedje, dat
het hoofd dekte van een jong meisje
dat gezeten was op een bank tegen
het huis.
Victor Seraine bleef er lang naar
kijken.
Op dat oogenhlik boog het meisje
het hoofd1 een weinig en nu kon hij
de rijkdom van bruine lokken zien,
die van onder den hoed over den rug
golfden.. Het roode lint. dat ze bij
elkaar hield, deed de blankheid van
den hals nog meer uitkomen. Het
was een bekoorlijk schouwspel. En
de professor bleef naar Suisanne, of
kortweg Santje, zien, het mooie meis
je, dat hij in zijn huis had gekregen
na den dood van zijn zuster, mejuf
frouw Serain.
Hoe zij bij hem in huis gekomen
waa? H Is heel eenvoudig. Zij was
wees van moederskant en eenige doch
ter van den zoogbroeder van mejuf
frouw Seraine een beste vent, voor
zoover dat een hardnekkig strooper en
visschetr kan wezen. Zij stond
dus alleen op de wereld. Haar vader
werd bij een jacht-ongeluk gedood en
liet als eenige erfenis slechts na zijn
huisje aan de zoom van het bosch bij
de rivier, een bootje, zijn netten cn
een geweer.
Victor Seraine was voogd van de
kleine, zijn zuster Charlotte voogdes.
Beiden gedreven door dezelfde edel
moedige gedachte, namen zij de klei
ne in huis, waarvan zij de vreugde
werd. De goede juffrouw Seraine
noemde haar ,,hun zonnetje", dc
professor sprak altijd van „Santje".
Het kind groeide op en beloofde een
mooi meisje te zullen worden, toen
haar beste tante Charlotte hei fijdelij
ke met 't eeuwige verwisselde tenge
volge van een longontsteking. Santje
was nu negenitien jaar en de professor
acht en dertig.
Zoo hij ongetrouwd gebleven was,
dan was dit niet, omdiat goede partij
en hadden ontbroken, want de mama's
hadden alle mogelijke geoorloofde
kunstmiddelen aangewend om hem een
harer dochters te doen kiezen. Maar
Victor Seraine voelde zich gelukkig
zóó in zijn huisje. Na zijn lessen aan
het lyceum, ziijai conferentie in de
stad en de lectuur van zijn lievelings
schrijvers verlustigde hij zich in het
aardig gebabbel van Santje.
Djjg oompje, zei het jonge meisje,
want zoó noemde zij hem altijd, ik
moet naar moeder Blot gaan om
versche eieren te halen.
Maar zoo Victor niet aan het huwe
lijk dacht voor zich, hij dacht er wél
aan voor Santje. Nadat hij met haar
en de oude dienstmeid alleen wasj
--B|,
De Vercenigdc Staten van Amerika
hebben ter bereiking van hun doel, dc
doorgraving van de landengte van
Panama, toen de Coluinbiannxehe Se
naat weigerde het voorloopig kanaal
plan goed te keuren, hun toevlucht
genomen tot een soort staatsgreep.
Zij stookten in het geheim dé ge-
zagvoerenden der provincie Panama,
arin het kanaalgebied ligt. op zich
digen door moe le deelcn, dat deze
oplossing hem zeer docd.
Santje getrouwd Die schat van ge
zonde jeugd en vroo];ijkhcid uit het.
huis verliezen En' dat voor wie?
Voor dien kleinen fatterigen en ge-
maakten mijnheer, gemankt vooraJ
De professor zuchtte, terwijl hij van
het venster wegging cn voor zijn
werktafel ging zitten. Zijn geliefkoos
de hoeken lagen daar, maar hij open
de ze niet. Nu schenen ze hem niet
aan te trekken.
Een geluid' van snelle voetstappen
deed zich iii de gang hooren, daar
na drie stevige tikjes op de deur,
waarna een zilveren en lachende stem
riep
Mag ik binnen komen
Zonder liet antwoord af te wach
ten. snelde Santje binnen met een
ruiker in de oeno hand en een brief
ia de andere en dc professor zag twee
blauwe, zachte oogen op zich geves-
Een Staatsgreep.
onafhankelijk te verklaren onder be
lofte de revolutie te steunen. Deze
volgde werkelijk, verliep bloedloos en
de Unie krijgt zoodoende haar ka
naal.
De plaat stelt dit gedoe voor. Op de
landengte staat een kleine Panamees,
die iVrijheidavlag heeft geplant en
nu bescherming zoekt en krijgt van
een monster van een oorlogsschip,
voorstelling van de groote Unie. De
Amerikaansche staatssecretaris Hay
heeft als loods het schip naar Panama
gebracht, en president Roosevelt komt
van boord met wapenen en gereed
schappen, om Panama tegen even-
tueele onderwerpingsplannen van de
zijde van Columbië te beschermen en
dadelijk aan te vangen met het gra
ven van het begeerde kanaal.
- Wel, Santje?
De eerste seringen.
■■H mooie serin-
achtergebleven, vond hij het behoor- gon voor oompje en de post
lijk, zoo al niet aangenaam, zijn Dit zeggende, plaatste het meisje de
aangenomen dochter uit te huwen. En bloemen in oen vaas en legde den
daarom had hij niet ongaarne de hof- brief op tafel.
makerij opgemerkt van EtienneDau Dank je Santje, zei de professor,
bry, zoon van een groothandelaar van al-s uit een droom ontwakend, niaar
Macon en zijn gewezen leerling. I zouden die bloomen niet meer op haar
We moeten echter de waarheid hul- plaats zijn hl Jou kamer?
Waarom oom? Kijk eens wat een
goed figuur ze maken tegenover dat
groote leelijko boek Waar heeft dat.
monster hel, over?
- Over de wijsbegeerte bij de
Grieken.
-- Afschuwelijk! Daarom keek u
dan zeker zoo saai toen ik binnen
kwam. Lees maar gauw uw brief en
laten we dan gaan ontbijten.
Seraine scheurde het envelop
open.
Kijk. een uitnoodiging om morgen
bij d(j Daubry'fi te komen eten.
Ai, riep Santje.
Nu, wiat bet,eekent, die uitroep?
Vindt je dat vervelend, juffertje?
Nu, niet weinig I
En mag ik ook weten waarom?
't Is de, moeite niet wnard, zei
Santje.
En den arm van haar voogd ne
mend. zei ze
Laten we gaan ontbijten, wantik
rammel van honger.
Hiermee t.rok ze den professor naar
de eetkamer.
De omgang tusschon de familie Dau-
bry en Seraine was niet intiem. Me
vrouw D ail bry en juffrouw Charlotte
Seraine waren zeer groote vriendin
nen geweest en na den dood van
Charlotte wuren heido families elkaar
blijven zien.
Toen mevrouw Daubry de groote ge
negenheid van haar zoon voor juf
frouw Duquoy de familienaam van
Santje opgemerkt had, was zij
daarover niet bijzonder in haar schik
met het oog op de afkomst, van het
meisje, maar aangezien men het kind
van den strooper algemeen als de
aangenomen dochter van den profes
sor beschouwde, had zij zicli gewend
aan het denkbeeld van een huwelijk
tuisschen haai- zoon -en Santje en dit
temeer daar de heer Seraine een aar
dig fortuin had, waarbij nog dat van
zijn zuster gekomen was. Wat mijnr
heer Daubry betreft, deze legde zich
altijd neer hij hetgeen zijn vrouw be
sliste.
Etieuuie Daubry had allio gelegenheid
om Santje het. hof to maken.
Laat ons tot zijn eer zeggen, dat bij
daarbij uiterst bescheiden was, een
gevolg van eon onoverwinlijke schuch
terheid.
Maar toon hij eens of tweemaal een
halve liefdesverklaring had gedaan,
had Santje die met zulk een schater
lach ontvangen, dat de arme jongen
er geheel door was uit 't veld ge
slagen.
Zóó stonden de zaken op den dag,
dat dc professor en zijn pleegkind te
eten waren genood igd. Na den maal
tijd had do handelsman Seraine mee
naar don tuin genomen onder voor
wendsel een sigaar t« gaan rookenen
