Haarlemmer Halletjes. banden, die eerst losgemaakt worden, als het paar het ouderhuis verlaat De echtgenoot zet zijn vrouw op een muildier en brengt haar, een rood scherm boven haar houdend, naar zijn huis. (De Huisvr.) Koude soep. In den veldslag bij Inkerman, die in den Krimoorlog van 1854 tusschen Rusland en Engeland plaats had, en waarin de laatste eene glansrijke I overwinning behaalden, gedroeg zich j een Engelsche sergeant-majoor zoo j heldhaftig, dat hij nog op het slag- \eld tot officier bevorderd werd. Eenige dagen later werd ter eere van hem een gastmaal gehouden, waar aan' de gezamenlijke officieren van zijn regiment werden uitgenoodigd. Als voorzitter aan de tafel trad Lord Jlaglan op, de opperbevelhebber van liet Engelsche leger.die door deze over winning tot veldmaarschalk bevor derd werd, en de eereplaats tusschen Lord Raglan en den overste van zijn regiment, moest de held van den dag, de vroegere sergeant-majoor, inne men. Deze was een zeer knappe, doch een voudige man uit het volk, en de jonge luitenants verheugden zich reeds voor uit over de fouten tegen de etiquette, die de nieuwbakken officier op zijn plaats tusschen zijnhooge en hoogste meerderen zou maken. De tafel werd door den veldmaar schalk met een ..leve de Koningin'' geopend, en daarna werd opgediend, Een bediende bracht de soep, en da delijk daarop kwam een andere met een. schaal vol ijis, om den wijn te koelen. Ongelukkigerwijze overhandigde hij het eerst den nieuwbevorderden off cier het ijs. en daar deze absoluut niet ite verklaren wist. waarvoor het ijs dienen moest, hij echter toch ge- j loofde van, datgene wat hem gepre senteerd werd, te moeten nemen, nam hij een stuk ijs en wierp hert., zonder wat, in zijn soep. Onder de jonge officieren, die hem allen scherp hadden gadegeslagen, brak eem nauwelijks onderdrukt grin- neken los, dat echter dadelijk ver stomde. toen Lord Raglan zich even eens een- stuk ijs nam en kalm, alsof dit de natuurlijkste zaak van de we reld was. in zijne soep deed. De. overste volgde zijn voorbeeld, eiv ftlLe andere officieren moesten, het, goed of slecht navolgen. Men at dus dien d!ag, de soep koud maar door deze cvenzoo fijne als origine el e han deling, spaarde Lord Raglan den dap peren soldaat eene beleediging, die dezen diep had kunnen grieven. Een «nierress;, ss ie Worstelwedstrijd. In Londen heeft de kampioenwor- stelaar der wereld, de Rus George Haokenschmid't, een nieuwe overwin ning behaald op een der bekendste worstelaars van vóór eenige jaren. lu de Oxford-mu«ic-hall heeft Ilac- kenschmidt den Griek Antonio Pieri, die zich immer „de geduchte" noem de, in twee ronden tweemaal ver slagen. Een enorme massa liefhebbers had, zich opgemaakt om de beide reuzen zich met elkaar te zien meten. De Rus, enkel spieren en enkel vlug heid, slank van bouw, en daartegen over de wa.t zwaardere Griek, die zijn beste jaren achter den rug heeft, doch die geroutineerd als maar weinigen, zijn grooter gewicht behendig te plaatsen verstaat 'tegenover de meer dere kracht. Dc eerste ronde ging naar Gr iok>ch- Romeinischf wijs en word, zooals bij vele dier partijen, g, too tendedop den vloer gestreden. Geen oogenblik in de ruim 17 minuten, welke deze ronde duurde, luid de Griek eenige winkans, zijn werken bleef een zich verzetten, maar met geduchte taai heid. Ook de tweede ronde naar do,,catch as catch can"-metliode, waarbij dc tegenstanders elkaar mogen aangrij pen, waar ze willen, werd grooten- deels op den vloer uitgevochten zon der bijzonder interessante momenten op te leveren. In vijftien minuten had llackenschmidt deni Griek gelegd en daarmee den match en den inzet ge wonnen. I)o hoogste spoorweg der wereld De langste kabelspoorweg en te vens de hoogst gelegen machine-in stallatie d!or wereld wordt op het oogenblik in Argentinië aangelegd. fejep ^tterda.; »tOt|tl praatje. Dezer dagen zat ik voor mijn raam en keek naar buiten. De schooljeugd was pus uit haar drie-uurlijke ge vangenschap losgelaten en vermaakte 1 zicli met sneeuwballen-gooien. Een nobel genotW at is er flinker, jon gensachtiger, mannelijker zou ik bijna zeggen, dan dat ferme jongens j - niet bevreesd voor koude handen of tintelende ooren een sneeuwbal- gevecht leveren aan hun kameraden, I opdat blijkt wie het koelbloedigsteon op hem gericht schot ontwijken, wie j het behendigst zijn eigen witten kogel in de gelederen van den vijand zen-1 den kan Op die manier deden de jongens, die ik zag, het evenwel niet. Inplan ts van hun twintigen in twee legers van tien te verdeelen, streden ze den strijd gezamenlijk tegen de voorbij gangers. Volwassen menschen, die rustig over straat wenschen te gaan, weerlooze vrouwen, ja zelfs bejaarde lieden met gebogen rug waren de zich natuurlijk niet verzettende mik punten. Is dit, dacht ik, het heerlijke sneeuwvermank Zit er in onze jon gens zoo weinig ridderlijkheid meer, dat zij in massa bij voorkeur aan vallen op wie zich niet verdedigen kan? Hebben zij zoo weinig fijn ge voel, dat zij behagen vinden in het Deze spoorweg dient om het trans- j port van ertsen uit hetmid'dendistrict! Mexicana in de Cordilleras naar het spoorstation Chilecito van de Argen- tijnsche Noorderlijn te bewerkstelli gen, waarbij hij een daling van niet minder dan 3586 nieter bij eene tota-; le lengt® van 35 K.M. heeft te over winnen. Van de stoutheid der onderneming, die door do Duitsche firma Adolf Bleicberi. Co. te Leipzig-Gohlis worth uitgevoerd, kan men zich een denkbeeld vormen, wanneer men nagaat, dut het-eindpunt van den spoorweg op 4585 meter boven de oppervlakte der zee ligt, dus nog 400 meter hooger dan de lop van de Jungfrau, waarheen, zooals bekend, con tunnelspoor in aanbouw is. Daar ook het lager gelegen station nog altijd op 104!) meter hoogte ligt, is het natuurlijk, dat_d'e geheelc spoor- bëiaj en van strompelende ouden en van angst bevende vrouwen Op deze manier is waarlijk het. overheer lijke Jongensspel in een lafhartige straatschenderij ontaard eq zullen de jongens het zichzelven te wijten heb- ben, wanneer straks door de politie 1 op de allorgcstrengste manier tegen het sneeuwballen-gooien wordt op- getreden. Lang nadat zij weggegaan waren, om op een ander punt het laffe spel j voort te zetten, zat ik nog naar bui ten te turen. Opeens kreeg ik een eigenaardige groep in het oog drie honden, een groote zwarte, met krul- haar, een ruige herdershond en een kleine, die blijkbaar tot het geslacht; van de strnattorriers behoorde. Zij j wandelden zwijgend voort en keken J naar de huizen, alsof zij een be-! paald nummer zochten. Vlak voor mijn raam bloven ze staan, de groot-, ste liet een soort van gebiedend ge- blaf hooren, waarop de kleinste naar voren kwam en een brief aanbood, (llen hij in zijn bek hield. De grootste vatte het papier eveneens met zijn bek aan. ging op de achterpooten slaan en duwde don brief in mijn bus. waarop ze zich met dezelfde; deftige langzaamheid weer verwij- derden. Natuurlijk was in in een oogwenk bij mijn huisdeur, om van dat zoo vreemdsoortig bezorgde epistel wat naders to weten. Het was gewoon wegaanleg met alle moeilijkheden to kampen heeft, d'ie een woest hoog gebergte het doordringen" van den mensch in den weg legt. Zoo is het op enkele plaatsen noo- dig, den kabel, waarlangs de trans portwagens loopen, tot 850 meter vrij hangende te spannen, waarbij zich zijn laagste punt ongeveer 200 meter boven den dalbodem bevindtop andere plaatsen zijn weder ijzeren torens van 40 meter hoogte noodig, om de kabels voldoende hoog te on dersteunen. Alle constructiedeelen de ijzeren pijlers, de reusachtige ka bels, de stoommachines, kortom de bestanddcelen van (ten geheelen spoorwegaanleg kunnen slechts op muildieren naar do bouwplaats ver voerd worden, waardoor het nood zakelijk werd, alle deolcn tot een bepaald maximum gewicht te be perken. Zoo zijn dan ook do zwaar door menschcnhand geschreven,maar bovenaan stond: gedicteerd" en de, onderteckcning luidde Namens de 1 vereeniging ter bevordering van de j stoffelijke en geestelijke belangen van de Haarlemsche honden." Blijkbaar is er dus in Haarlem een mensch, die de hondentaal ver- staat, wat ons volstrekt niet behoeft te verwonderen, sedert professor Gardner de apentaal heeft bestu deerd. Dat dc schrijver van den hon- denbrief zijn naam daarin niet ïnöemt. laat zich gemakkelijk verkla ren hij vreest, wanneer die naam algemeen bekend zou worden, voor een al te drukke conversatie. Dc brief luidde als volgt „Mijnheer Eidelio. De omstandigheid, dat wij einde lijk een mensch hebben gevonden, die onze taal verstaat, terwijl or, moet u weten, onder ons nauwelijks één be hoorlijke hond is te vinden, die dc menec'hentaal niet volkomen begrijpt, die gelukkige' omstandigheid dan stelt ons ln staat ons te wenden tot u en door u tot het Haarlemsch pu bliek. Soms nemen anderen het nog wel eens voor ons op. nu heeft even wel niemand dat gedaan en moeten wij dus zelf wel onze kluchten uiten. De zaak is namelijk, dat de ge- j meenterand besloten heeft, dat wij j 's nachts niet meer mogen blaffen, i Wat een gemeenteraad voor een ding dere machinedeel en, stoommachines, kal) el schijven, pijlers, alle in kleinere stukken verdeeld, van welke geen enkele de draagkracht van een last dier overschrijdt, om dan eerst op de plaats van bestemming in elkaar ge zet te worden. Al het materieel is in Duitschland gemaakt. Het zeetrans port. eir van vordert natuurlijk zeer bijzondere uitgaven, Niet minder dan 16.000 enkele collis, kisten cn balen, met een totaal gewicht van ongeveer twee mjllioen kilogram werden over Antwerpen naar de haven van Rosa- rio verscheept. In het geheel worden 140 K.M. kabel verbruikt, gelijk staande met den afstand Den Haag Emmerik. De aanleg van den spoor weg is op het oogenblik reeds zooiver gevorderd, dat het in werking tre den van het eerste gedeelte op han den is. Na voltooiing zal de spoorweg in staat zijn per uur ongeveer 40.000 is, begrijpen we niet al te best, daar we zien, hoe de menschen, nis er over gesproken wordt, soms lachen en een anderen keer ernstig kijken. Dat laat ste, hebben wij opgemerkt, komt vooral voor, wanneer de menschen iets aan den gemeenteraad hebben te vragen. In elk geval is de gemeenteraad dus een ding, dat iets te zeggen schijnt te hebben. Hoe kan hij nu tot zoo'n dwaasheid gekomen wezen, om ons 's nachts het blaffen te willen verbeiden? Sommige leden van onze vereeniging meenden, dat het was uit afgunst. „Nu de menschen te dom zijn om zelf goed blaffen te lecren", zeiden zij, „nu willen zij het ook ons .verbieden Met noot en tand zullen we ons daartegen verzetten." Onze president wist ovenwei dade lijk de orde te handhaven door er mot nadruk op te wijzen, dat deze ver eeniging staat op don bodem van de bestaande maatschappij en dat zulke revolutionaire opmerkingen derhalve niet te pas kwamen. „Ruwe kracht", voegde een van onze welblaffendstn redenaars er aan toe, „kan nooit ba ten. Willen wij de menschenm&at schappij tot het peil der hondenwe- reld opheffen, dan zal dat eerst na verloop van jaren, door geduld en stelselmatige opvoeding, mogelijk blij ken te wezen. De geringe ontwikke ling van den mensch is niet aan hem te wijten, maar het gevolg hiervan o De dashond behoort 'tot dio we zens, welke spoedig den lach- of spot lust opwekken. Het lange, slanke lijf is zoo geheel in strijd met do korte, kro.nme pootjes, dat het dier haast het caricatuur is van een gewonen hond. De moppen teekenaars, inzonderheid Een hondenfamilie. die in Duitschland, waar de das het meest algemeen is, hebben dan ook een onuitputtelijke bron voor hun schetsen in het beest, dat daarin de evenknie is van verstrooide professo ren, nijdassige schoonmama's en de verdere stereotiepe figuren uit de Germaansche „Witzblatter". Doch dat de dashond niet steeds mal is, om te' zien, blijkt weluitons Plaatje. Hier, in den kring van haar familie, ernstig en goedig kijkend nanr haar dartel kroost, is er in de moeder-das iets aantrekkelijks voor den dierenvriend. De kantoorstoel is bekleed met mos groene stof. De breede gang. die toegang geeft tot de afzonderlijke kamers,, is be legd met tegels waarop klimopblade ren en dahlia's zijn gewerkt. Het groote salon is gemeubileerd met een tafel, een canapé, drie fau teuils en twee stoelen. Het hout is zeer licht, gepolijst mahonie. De tapijten en de stof, die de stoelen bedekt, zijn van aardbijkleurig fluweel. De vleu geldeuren, die toegang geven tot het salon en tot de eetzaal.zijn geheel van spiegelglas. Het plafond wordt gevormd door een blauwachtigen, lichtbewolkten he mel, die versierd Is met een overvloed van bloemen in alle kleuren, van oranjegeel tot viooltjesblauw. In het midden omsluit een omgekeerde kelk van fonkelend kristal verscheidene sterklichtende olectrische lampen. De eetzaal, die met grijsgroen laken be hangen is, is gemeubileerd met tien stoelen van notenhout, en geel leder. Het plafond is gedacht als een bloei end prieel waarvan blauwe en bruin- roode pruimen en sappige druiven af hangen. K.G. erts met. eene snelheid1 van 2b meter per seconde te verplaatsen, waarbij om de 45 seconden een wa gen met 500 K.G. inhoud aan het eindstation wordt ontladen. (N. R. Ct.) Hoeveel graankorrels gaan er in een flesch van een liter inhoud en hoe veel wegen die korrels? Voor hot juiste antwoord op deze allergewich tigste vragen had eon Parijsch blad een prijs uitgeloofd, en duizenden menschen waren aan 'l raden gegaan. Een vergezelde flesch vol graankor rels was gedeponeerd in een brand- kluis van een Parijsche Bank en is nu met voel formaliteiten geopend ge worden. De telling en 'de woging van de korrels hadden plaats ten over staan van een commissie met een senator, den heer Strausz, tot voor zitter. Ook een officier cu een jurist met een ridderlintje haddon zich voor het lidmaatschap van deze hooge commissie laten lijmen. De flesch bloek te bevatten 39,5888 korrels, die een gewicht haddon van 1 kilogram, 904 gram en 3 decigram. Een blikslager kreeg don prijs van dat eeuwenlang zijn opvoeding is verwaarloosd door den hond." Deze treffende woorden vonden zoo veel weerklank, dat een brutale kees, die schreeuwde „hou je bek I" in zijn nekvel gepakt cn door de sup poosten buiten het vergaderlokaal werd gezet, terwijl hij bovendien voor drie maanden werd geschorst als lid, omdat zijn opmerking strijdig was met de onlangs aangenomen motie, waarin we hebben uitgemaakt, dat een hond geen bek heeft, maar een mond, zooals reeds vroeger door de liefhebbers is vastgesteld ton opzichte van het paard. Intusschcn besefte onze geheelc vergadering de belangrijkheid van het punt in quaestie. „Hoe zullen wij", aldus vroeg een Hollandsche herdershond, „de hooge plaats, die wij in de samenleving vervullen, kun nen bewaren, wanneer wij 's nachts niet meer mogen blaffen De mensch, zwak als hij is en tot weinig be kwaam, doet do oogen dicht en slaapt, ja snurkt, juist in de uren, dat de inbrekers hun slag trachten te slaan. Hij eischt, dat wij in den salon of in de huiskamer slapen om dadelijk alarm te maken cn hij wil, dat we onzen bmond zullen houden. Tk kan dat niet samen rij men." Op heldere wijze legde de voorzitter uit, dat het juist om de nachtrust van de menschen te doen was. „Ik 25,000 francs, hij had het aantal kor rels precies geraden en was met het gewicht ook maar weinig mis 1 ki logram 885 gram had hij gezegd. Ruim twintig anderen hadden het aantal korrels ook goed geraden, maar wn- ren iverder van het juiste gewicht af geweest. Zij allen krijgen ook oen prijs. Een paleis op raderen. Dat iis de nieuwe salonwagen, dien dc koning van Griekenland te Saint- Doais laat bouwen en die na zijn vol tooiing te Parijs tentoongesteld zal worden. De wagen is 14 meier lang en wordt door oen soort vestibule, die zich in het midden bevindt, in twee deelen verdeeldde particuliere vertrekken en de receptie-vertrekken, l ot de par ticuliere vertrekken behooren de slaap kamer des konings en een kleine werkkamer voor den koning. De re ceptie-vertrekken bestaan uit een groot, salon van 9 vierkante meters en uit een even groote eeltzaal voor tien personen. De weelderige uitrusting, de prach- vrees" zei hij, en keek gestreng de vergadering rond, „dat er in den laatsten tijd weer van onze leden zijn geweest, die de maan hebben aange blaft, wanneer zij opzettelijk of toe vallig 's nachts buiten waren geble ven. Dit is beneden de waardigheid van een fatsoenlijken hond, die im mers weet dat de maan geen gezich ten trekt om hem voor den gek te houden, maar omdat zij dat nu een maal niet laten kan. Dit, geblaf heeft sommige menschen, die overdag hun spieren niet behoorlijk inspannen en daardoor de zegeningen van een ge- lijkmatigen, rustigen hondenslaap niet kennen, boos gemaakt (wij weten nu eenmaal, dat de mensch driftig is van aard) en het gevolg hiervan zal nu wezen, dat voortaan alle hon den 's nachts binnenshuis zullen wor den gehouden." Deze belangrijke mededeeltng bad een diep stilzwijgen van de vergade ring ten gevolge.. De oudere leden van de vereeniging knikten goedkeurend, onder de jongeren waren er ver seheidene, die een bedenkelijk gezicht zetten. Een hunner, liet woord vra gende, betoogde, dat een hond het toch niet helpen kon, wanneer des avonds, als hij uitgelaten werd en met een vriend of vriendin een straat je ging omloopen. de familie bij zijn thuiskomst naar bed was gegaan, zonder op hem te wachten. Een van de oudere leden maakte tiigo tapijten, en het eigenaardige mo bilair maken den salonwageh van ko ning Gconge tot den niooisien, die »ot dus var gebouwd ils. De slaapkamer des konings is be hangen met zeeblauwe, glanzende zij- do. Het mobilair (een bed, een ta feltje en een stoel) is van gepolijst notenhout, en zeer licht esschenhouL Het model en de patronen zijn zeer modern en zeer eigenaardig. Do kleedkamer is geheel belegd met tegels 'van watergroene kleur en bezit een met zeerozen beschilderd plafond. Het midden van, het plafond siert een lamp in den vorm van, een lotos- bloem. Rondom de vensters dezer ka mer klimmen goudgele herfstbladeren en malvekleurige bloemen. De slaapkamer der koningin is he hangen en gemeubileerd als die van den koning, alleen wordt hier het voornaamste decoratieve effect ver kregen door witte dahlia's. De bibliotheek- of werkkamer is in renaissancestijl gehouden De rum beien (schrijftafel, boekenkast en kantoorstoel) zijn van gepolijst no tenhout met ornamenten van gepo lijst brons ,de tapijten van mosgroen laken met applicaties van dahlia's, zicli hierover boos. Herinnerende aan wijion don beroemden leekedichter Canls wees hij op diens rijmpje Goed reö, goed rond, Dat is oen Hollandsche hond. Wat dc vorige geachte blaffer ge zegd had, was huichelarij. Zoo praat ten ook sommige menschen, wanneer zij in Amsterdam wilden blijven en dan zoogenaamd den laatsten trein op 't, nippertje verzuimden. Hij wist wel, dat ook jonge honden, als ze 's avonds uitgelaten werden, diezelfde tactiek volgden en opzettelijk te laat terugkwamen, om dan 's nachts op straat te kunnen blijven." Na deze opmerkingen, die zeer veel indruk maakten, werden nog ver schillende zaken besproken. Een van de bouwkundige leden der vereeniging verklaarde onder luiden bijval, dat in buis blijven van alle honden toch niet baten zou, omdat er veel huizen waren met dunne muren. „Wanneer ik 'snachts", zoo zei hij, „in No. 2 van de X-straat goeienavond blaf. dan krijg ik van mijn neef in No. 80 duidelijk antwoord." Ken ander gaf in overweging, dat de Haarlemsche honden zich zouden verbinden, bij wijze van tegendemon- stratie, om 's nachts, al hoorden zij onraad ln buis, niet meer te blaffen, waaraan evenwel hot, bestuur zijn goedkeuring niet wilde hechten, om- Gestraft Onder de regeering van koning Gus- taaf III van Zweden was de prins van Holstein-Gottorp gouverneur van Stralsund. Deze ambtenaar verheugde zich in den algemeenen haat der be volking. Hij maakte het er ook naar, door alles met den politiestok te wil len doorzetten. Er bestond in dien tijd nog geen straatverlichting en nu vaardigde de prins een ukase uitIeder, die na zonsondergang zonder lantaarn wordt aangetroffen, zal in hechtenis geno men worden en op de hoofdwacht vijf stokslagen ontvangen. De Stralsunders verschenen daarop met lantaarns, maar in geen enkele lantaarn stak een kaars. Daarop kwam een tweede recript In elke lantaarn moet een kaars zijn. Raadgevingen. Wil men in vochtige vertrekken het slaan (schimmelen) van kleeren, boe ken, etc. voorkomen, dan doet men goed op een verdekte plaats een bakje met ongeblu8chtc kalk of droog zout te plaatsen. Dit trekt do vochtigheid tot zich. Van tijd tot tijd moet de kalk door versche vervangen worden. Be zigt men zout voor het doel, dan kan men de natte massa drogen en op nieuw weer gebruiken. Togen ruwe handen. Men wascht de handen met, goede zeep, welke spoedig schuimt, verder flink naspoelen cn stevig afdrogen. Nu wrijft men de handeu, vooral de bui dat. aan do traditio, dat het honden geslacht huis en hof tegen indringers bewaakt, niet mag worden getornd. De grappenmaker van de vereeni ging verwekte algemeene hilariteit door de waarschijnlijkheid uit te spreken, dat dc menschen mettertijd de visschen zouden gaan dresseeren. om hun huizen te bewaken. Daar evonwel de besprekingen ver waterden cn de vergadering verliep wegens het vertrek van verschillende leden, die uiterlijk te elf uur thuis wenschten te zijn, stelde ten slotte het bestuur voor, zich in verbinding te stellen niet Fldelio, om hem te verzoeken, dc bezwaren der vereeni ging ter kennis te brengen van het publiek. Deze motie werd met het opsteken van den rechtervoorpoot eenparig aangenomen. Eventueel antwoord wordt beleefd verzocht te bezorgen ln een van de bloemperken in 't Kenaupark, waar ten allen tijde een of. moer leden der vereeniging zich bevinden." Tot zoover dc brief, die ondertee kend was als bovenvermeld. Tk nn- dertceken hier als wanrhorg van echt heid FIDELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 8