reeds GEPROBEERD en hoe bevallen zij U?
Rechtszaken
De plaat van „Het Volk."
Dc zaak van den sigarenmaker en
boekhandelaar P. G., te Dordrecht,
vervolgd wegens het voor zijn ven
ster hangen van de bekende plaat
van „Het Volk", waarop dr. Kuyper
werd voorgesteld, een geketenden ar
beider worgende, diende gisteren voor
den Hoogen Raad. Het Hof in Den
Haag had aangenomen, dat het aan
bekl. ten laste gelegde feit c. q. zou
opleveren het misdrijf, bedoeld in art.
271 Strafw., en dat dit misdrijf, waar
het de levenden geldt, alleen wordt
vervolgd op klacht van den persoon,
tegen wien de beleediging is gericht,
geweest, terwijl zoodanige klacht in
dit geval niet was gedaan.
De procureur-generaal bij het Hof
was hiervan 111 cassatie gegaan bi]
den Hoogen Raad, en deze achtte he
den ten onrechte aangenomen, dat
ter vervolging van het misdrijf, oxk
waar het de levenden betreft, steeds
een klacht, noodig is, ook daar, wam
het den ambtenaar geldt in de recht
matige uitoefening van zijn bedie
ning. Waar art. 271 W. v. S. verwijst
naar art. 269, wordt dit artikel in
zijn geheel toepasselijk verklaard op
art. 271. Derhalve geldt ook hier de
uitzondering,dat geen klacht vereischt
is, zoo het feit gepleegd is tegen een
ambtenaar in de rechtmatige uitoefe
ning van zijn bediening. De Hooge
Raad achtte het ook overigens in het
stelsel van de wet onaannemelijk dat,
waar bij den ambtenaar het publiek
belang boven liet privaat belajig over
weegt, dit niet evenzeer zou gelden
voor art. 271.
De zaak werd daarop teruggevvr/ön
naar de Dordtsche rechtbank, t-ir
opnieuw te worden berecht en tfge
daan.
Gemengd Nieuws
koopen kon. Goddank, er is regen
gekomen, en nu zijn de vooruitzich
ten beter. Ik neem dus dc eerste ge
legenheid te baat TJKd.'s innig te dan
ken voor uw goedheid. Wat UEd.'s
hebt bij ontvangst dezes zal door mij
in dank ontvangen en besteed wor
den voor de armen onder ons volk,
maar ik vraag, dat UEd.'s geen ver
dere inzameling zult doen. Voorwaar,
de armen van Holland gaan ook een
kouden winter tegemoet en wij heb
ben geen reden thans meer te vragen.
Zijt overtuigd, waarde heer, mét de
leden van uw Genootschap, dat de
goedheid en mildheid van Holland
nooit, nooit door den dankbaren Afri
kaner zal vergeten worden. De loon
voor uw liefde wacht u allen bij den
God der liefde. Wil UEd.'s de tolk
van mijn gevoelens zijn hij de leden
van den N. Z. A. J. B.
Geloof mij dankbaar,
UEd.'s dw. dienares,
(w. get. MARIE KOOPMANS—
DE WET.
De Japansche minister Tokalura
j heeft een bezoek ontvangen van me-
j vrouw Mae Gee, presidente der ver
eeniging van ziekenverpleegsters uit
den Spaansch-Amerikaanschen oor
log, die hem de hulp aanbood van 600
verpleegsters, die zich naar Japan
zouden begeven in geval een oorlog
met Rusland mocht uitbreken.
Elke verpleegster zou zich verbin
den voor den tijd van 6 maanden, zoo
dat noodig mocht blijken.
De minister heeft geantwoord, dat
hij zeer getroffen was door deze aan
bieding. en zeide „Hoewel ik ervan
'overtuigd ben, dat mijn regeering de
J edele beginselen, die gij huldigt, zeer
op prijs stelt, en zij uw offer en dat
van de uwen hoogelijk waardeert
twijfel ik er toch aan of de aanlei-
j ding zich zal voordoen om er gebruik
i van te maken."
teiten hebben getracht, de ontwikke
ling van zijn plannen tegen te gaan.
Hij wilde zich toch onder Franschen
invloed stellen.
Omtrent de gala-kleeding van Le-
baudy wordt gezegd, dat zij zeer
schitterend zal zijn. Een fabriek heeft
zich te Las Palmas gevestigd, ten
einde de „keizerlijke" vertrekken te
versieren.
Om der wille van (le smeer.
De Amerikaansche profeet Dowie
heeft onlangs een groote bijeenkomst
van geloovigen opgeroepen in den
„Tempel" en daar de lieden bezwo
ren op de een of andere manier geld
voor hem in te zamelen. Bij zijn toe
spraak geraakte hij in grooten toorn
tegen de journalisten, die hij beschul
digde zijn ondergang bewerkt te heb
ben. De bewoners van Zion City kwa
men zoo onder den indruk, dat ze da
delijk een journalist in de gevangenis
zetten en de anderen de stad uit joe
gen. De profeet riep terwijl men met
dit werk bezig was Honden dat jelui
zijn dacht je dat je me weggelasterd
hebt? En toen tot de gemeente Mijne
geliefden, dezen dag zult u wel nooit
vergeten. Daarop raakte men in groo
te begeestering en hoopte allerlei ga
ven aan de voeten van den profeet op.
I ter gemaakt heeft. Daarbij komen de
vele dubbele stukken van de officiers
uitrusting, als witte naast bruine
handschoenen, sjerp voor velddienst
en gala-sjerp, de hooge, grove stevel
voor den dienst en de hooge, fijne
Stevel voor rapport, enz. De generaal
erkent dat voor liet afschaffen van
dergelijke onnoodige uitgaven de
medewerking van den oppersten
Ivriegsherr, den Keizer, noodig is.
i Maar de officieren kunnen zelf ook
veel doen, om hun uitgaven te be
perken, door de vereenvoudiging van
het officieele en half-officieele ver
keer. Zoo kunnen zij volstaan met
drie of vier feestmalen in een jaar,
waarvan één op 's Keizers verjaar-
dag. Laten de superieuren in dezen
het voorbeeld geven, zegt de gene
raal en laat vooral de valsehe
schaamte voor armoede verdwijnen
en zoodoende aan de overige standen
een voorbeeld gegeven worden. Het
is geen schande, als men moet er
kennen, dat men geen geld heeft voor
de één of andere uitgaaf. „Men dient
geen moeite te ontzien, den officier
weer te vervullen met den trots van
de armoede, dien hij eens als ridder
van de orde gevoelde, toen hij deze
godin blootshoofds en barrevoets eeu
wige trouw zwoer."
Een schrijve li van mevrouw
KoopmausDe Wet
Dezer dagen ontving het Hoofdbe
stuur van den Ned. Zuid-Afrikaan-
schen Jongeliedenbond een schrijven
van mevr. KoopmansDe Wet, te
Kaapstad, naar aanleiding van een
mededeeling dezerzijds, dat de Bond
begonnen was gelden voor het Hob-
house-fonds in te zamelen.
Van genoemd schrijven van mevr.
Koopmans luidt het afschrift
23 Strandstr.
3 November 1903.
WelEdele Heer
UEd.'s postkaart heb ik heden met
dank ouivangen.Met hartelijken dank
neem ik tevens nota van UEd.'s toe
zegging van hulp voor mij ten behoe
ve van de lijders van mijn volk. Het
beroep, dat ik de vrijheid nam te
doen, geschiedde omdat een reeks
van jammeren, waarbij nog een voor
jaren ongekende droogte kwam in
verscheiden deelen van de twee repu
blieken, honger tengevolge iiad. Ik
heb gemeend op geen groote sommen,
maar wel d a d e 1 ij k e hulp gehoopt,
en Holland heeft niet lang op zich
laten wachten. Mij werd terstond
152.16.10 pond sterling door de Neder-,
landsche Z.-A. Vereeniging,Rotterdam
getelegrafeerd, en ik kreeg ook ver-
scheidene andere sommen terstond,
ook van dr. Hendrik Muller, en ook
de Boerenvereeniging zond mij door
hun. 'j 100 pond sterling, zoodat ik
dadelijk provisie, kleeren, dekens enz.
Woord onleesbaai*.
De Keizer der Sahara.
De Daily Expi-ess" bevat een
schrijven van haar correspondent te
Las Palmas, betreffende Jacques Le-
baudv, waaraan het volgende ont
leend is
Ingeval de „Keizer" zich in Afrika
gaat vestigen, komt zijn hoofdkwar
tier te Las Palmas. Dc inwoners de
zer stad gelooven vast aaxx de uitvoe
ring der „keizerlijke" plannen. Het
land, dat Lebaudy wil belieeren, is
rijk en vol hulpbi'onnen.
Hoofdstad des rijks wordt ongetwij
feld Ti*oja, gelegen aan de monding
cener rivier nabij kaap Juby. Het lanu
is daar vlak en zonder natuurschoon.
De geheele inrichting der stad is
reeds op het papier ontworpen en
zelfs zijn de namen der straten vast
gesteld. Het wachten is nog slechts
op de in Engeland gekochte huizen
die men voor den keizer en de zijnen
in elkaar moet zetten.
De ..keizerlijke" vloot wordt bin
nenkort versterkt. Op 't oogenblik telt
zij slechts twee schepen. Een Belgi
sche maatschappij heeft opdracht ge-,
kregen om twee stoomschepen te bou- i
wen, elk van 500 ton, ten einde in het j
postverkeer tuschen Las Palmas en
Troja te voorzien.
De „keizerlijke gezant." te Las Pal
mas is een Franschman, met name
Bauny. Hem is opgedragen, iederen
dag een metereologisch rapport op te
maken omtrent windrichting, water
stand en barometer-aanwijzingen.
Dit rapport zal gedrukt worden en
Lebaudy worden toegezonden.
De heer Bauny liet zich aldus over
zijn keizer uitLebaudy is geen pi
raat, maar een groot kolonist, zijn
plannen zijn grootsch. Het is zeer
.bedroevend, dat de Fransche autori
Leontjef, pas uit Abessinië te Parijs
aangekomen, heeft aaxx verslaggevers
verzekerd, dat koning Menelik er niet
aan gedacht heeft, met de Engèlschen
eexx overeenkomst aan te gaan oixx sa
men den Mollah van Somaliland te
bevechten. De Abessiniërs bepalen er
zich toe, den Mollah uit hun gx*ond-
gebied te weren. De legers van En-
gelschen en Abessiniërs handelen dan
ook geheel onafhankelijk van elkaar.
Het komt er zeide Leontjef verder
voor de Engelschen op aan om de
bronnexx te vinden, maar dat lukt
hun slecht. De krijgers van den Mol
lah kunnen het een dag zonder drin
ken uithouden, en dat kunnen de In-
diëi's in het Engelsche leger niet.
Daarom is de Mollah zoo een ge
duchte vijand.
Leontjef kan van de politiek der
Abessiniërs veel afweten, maai* als
hij wex'kelijk gezegd heeft, dat de
Abessiniërs eri Engelschen nu niet
samenwerken, of althans niet afgi
sproken hebben oxxx samen te werken
bij de vorige expeditie hielden, vol
gens de Engelschen, de Abessiniërs
zich aan de afspraak niet dan ver
gist hij zich toch, zouden wij mee-
nen. In het leger van de Abessiniërs
dat verondersteld wordt op weg te
zijn li aar de buurt waar de Engel
schen op hun komst wachten, bevin
den zich kolonel Roehfort en eenige
andere Engelsche officieren. Dit duidt
toch stellig op samenwex'king.
Ounoodige weelde.
De bevelvoex-ende generaal bai'on v.
d. Goltz heeft in lxet nas verschenen
nummer van de Deutsche Revue een
j artikel geschreven over de weelde in
het officierscorps. Hij ontkent dat de
j weelde er als regel lieerscht, maar
schrijft de geldelijke moeielijkheden
van de tegenwoordige officieren veel
eer toe aan den verhoogden levens
standaard. In de laatste twintig,
dertig jaar is de waarde van het geld
gedaald, levensmiddelen, huishuur,
en zoo meer zijn veel duurder gewor
den, in ongelijke verhouding met liet
stijgen van de tractementen. Met
kleeren is het evenzoo, terwijl de
ingespannen dienst, de slijtage groo-
Vriendschap (lie niet diep zit.
In een Parijsch blad heeft dezer
dagen gestaan, dat de minister van
marine Pelletan in een vergadering
gezegd zou hebbenGibraltar, niets
zou gemakkelijker zïju dan het den
Engelschen af te pakken. Dat is een
vesting, om er om te lachen.
Reuter heeft dat overgeseind en de
Engelsche bladen hebben het bijna
alle opgenomen.
Nu is Pelletan een flap-uit. maar
dit is toch wel een heel wonderlijke
uitlating voor een minister van ma
rine, die in het openbaar optreedt.
De Parijsche correspondent van de
„Daily Mail" heeft de voorzorg ge
nomen eerst eens tc vernemen van
den minister of er iets van waar was.
Hij heeft vernomen, dat er
niets van waar is. Er is echter
tijd genoeg verloopen tusschen het
Reuter-tèlegram en het tegenbericht,
om de Engelsche bladen gelegenheid
te geven over het eerste hun gevoe
len te luchten. Men vindt het iix En
geland onbeschaamd, dat Pelletan
zich zoo uitlaat, bet is beleedigenn
voor Engeland, in 'tkort, het bericht
heeft in de goede harmonie een wan
klank doen hooren. Uit de groote ge
makkelijkheid, waarmede de kwet
sende uitlating van den minister van
marine in Engeland ingang heeft ge
vonden, blijkt, dat het toch nog niet
alles koek en ei is tusschen de twee
vrienden, en deze gewaarwording kan
het dementi niet wegnemen. De En
gelsche parlementsleden, die thans na
Parijs een bezoek aan Nice hebben
gebracht, zullen al die berichten met
droefheid lezen.
De correspondent van de N. R. Crt.
te Weenen schrijft
Naar aanleiding van de hevige ver
dachtmaking in den N. O. Landdag
tegen de doctoren is het aantal pa
tiënten in de gasthuizen, die uit vrees
of uit wantrouwen tegen de artsen
zich niet meer willen laten opereeren,
zoo toegenomen, dat de directie van
het Allgem. Krankenhaus een ver
trouwelijke circulaire aan de chefs
der afdeeling en kliniek heeft gericht
met verzoek om bij voorkomende ge
vallen haar daarvan schriftelijk in
kennis tc stellen. Het is voorgekomen,
dat personen, die in het gasthuis ver
pleegd werden, er niet langer wilden
blijven toen zij hoorden dat een ope
ratie noodig was, waarbij zij, alvorens
zich naar huis te laten terugbrengen,
de doctoren voor alles uitscholden wat
leelijlc was. Een vrouw, die zich daar
aan had schuldig gemaakt, was 14
dagen na haar vertrek zooveel erger
geworden dat zij vol schaamte en be
rouw om vergiffenis vroeg en smeekte
om weer opgenomen te worden, aan
welk verzoek voldaan werd. Een va
der wiens kind door een acute ont
steking van den blinden darm was
aangetast, weigerde beslist een opera
tie toe te staan, niettegenstaande
de doker de verzekering gaf dat deze
in het aanvangsstadium der ziekte
nog niet gevaarlijk was en het kind
zeker zou gered worden. Maar op al
die verzekeringen antwoordde de va
der doctor, geef u maar geen moeite,
al uwe woorden zijn tevergeefs, want
ik duld niet dat op mijn kind proeven
genomen worden. Hij nam het mee
naar huis, waar het kort daarop
stierf.
Het is in bijna alle landen een al
gemeen verschijnsel, dat de boeren
naar de voordeeliger en pleizieriger
schijnende industriesteden trekken.
Een hooggeplaatst ambtenaar van
het Italiaansche ministerie van Land
bouw, dr. Nazzari, die als kapitein
van de reserve nog voeling met het
leger heeft, heeft nu onlangs aange
boden voor de soldaten van Rome in
hun vrije uren voordrachten over den
landbouw te houden, om zoodoende
belangstelling bij hen te wekken voor
het lapje grond, waarop ze zijn gebo
ren. De proef werd natuurlijk eerst,
als alle nieuwe dingen „gek" gevon
den, er werd den spot mee gedreven,
maar Nazzari gaf het niet open trok
ten slotte de aandacht van den ko
ning. En hij heeft nu reeds 10 offi
cieren gevormd, die eveneens voor
drachten houden. Daar deze niet
slechts van theoretisGhen aard zijn,
maar soms het karakter van een
genoeglijke wandeling door voortref
felijk bestuurde, modern ingerichte
boerderijen aannemen, waarop de
jonge soldaten ook praktisch kunnen
leeren, vindt Nazzai'i ook bij zijn
leerlingen veel instemming, vooral
omdat zij op een proefveld gelegen
heid hebben tot praktische oefening.
Waarschijnlijk zal deze verdien
stelijke propaganda spoedig een groo
teren omvang aannemen.
De keizerin-weduwe van China,
handig misleidster van alle Europee-
sche slimmerds, de beschermvrouw
van de Boksers enz. enz., heeft zich
een automobiel aangeschaft, en zal
deze, is het bericht juist, den draag
stoel doen vervangen.
Het voertuig rlioet besteld zijn bij
een Duitsche firma, die de opdracht
heeft gekregen het geheel geel te
schilderen en van de keizerlijke draak
te voorzien. Ook moet hij auto's leve
ren voor het gevolg van de keizerin.
16 autci's moeten reeds op weg zijn.
Een ingenieur is aangesteld, die
met zijn hoofd borg moet staan voor
de veiligheid van de hooge automo-
bilste.
Een gevaarlijk baantje
Een zeldzaam geval.
Te Weenen heeft een kind 6jaa
zonder kleine hersenen geleefd. D
kleine hersenen liggen in het achtei
beneden-gedeelte van den schedel e
dienen ,naar men aanneemt, hooft
zakelijk voor de regeling van d
lichaamsbewegingen.
Het meisje, Francisca Scheichei
was het negende kind van een 42-jï
rige moeder. Sedert haar vroegs!
jeugd had het kind naar binne
scheel gekeken. De huisgenoote
merkten op, dat de kleine onhandi
slikte en zich in 't algemeen bij
eten en drinken heel onbeholpen g
droeg. Het meisje leerde de bewegi
gen van de ledematen en van de
romp laat en onvolkomeneerst toe
ze 3 jaar was leerde het rechtop zï
ten en staan, maar moest zich steec
m°t de handen aan het bed of aa
den stoel vasthouden't liefst ston
het tegen den muur geleund. Achte
uitloopen kon het heelemaal nie
Eerst later leerde het kind woorden
zinnen hoorbaar uitspreken. Volgei
de moeder sprak het nooit zoo du
delijk, zoo veel en zoo luid als de ai
dere kinderen. De stemmingen kwi
men ook minder tot uiting, 't Vaak
verscheen op 't gezicht van het meis
een zwakke glimlach. En als het laci
te, dan hield het niet op met lache:
De kleine Francisca was een geduld:
vriendelijk kind. Ze huilde, als
alleen werd gelaten of als ze hai
hoorde kloppen. Sterke geluiden hi
derden haar merkbaar. Het kind
ten slotte door zijn onhandig slikk(
bij het eten van een appel gestikt. I
doktoreix, ontdekten toen tot hun ve
bazing dat het kind zonder kleii
hersenen geboren was.
Faillissementen.
Door de rechtbank te Amsterdam
failliet verklaard
P. van Vliet, handelende ten nar
van Van Vliet Co., wonende
Amsterdam, Hoogte Kadijk 85. Ree
ter-ebmm. mr. F. A. Eggers.
Opgeheven het faillissement wege:
gebrek aan actief van F. B. Namii
Jr., van beroep horlogemaker en wi
keiier in koloniale waren, wonen
te Amsterdam, Reinwardtstraat N
56, cur. mr. F. K. van der Bi-eggen.
Failliet verklaard
30 November, F. H. Kouwenbei
koopman in wijn, bier en gedist
leerd, Zomerlxofstraat 44. te Rotti
dam. Reehter-commissaris mr. K. I
Brevet.
Geëindigd door het verbindend w<
den der eenige uitdeelingslijsten
faillissementen van G. van der Ve
huisschilder te Erpde nalatensck
van P. Moet, in leven schipper
Arnhem; G. J. Hortus, schilder
Amsterdam, Reguliersgracht No. 8
en door het in kracht van ge wijs
gaan der vonnissen der Arrondis:
ments-Rechtbank te 's Gravenhag
van 24 November, tot homologa
der in de faillissementen der vroeg
te Leiden gevestigde handelsvennoi
schap onder de firma J. en L.Vleesc
houwer*, en van de leden dier v<
nootschap J. Machiel en L. Mach
Vleeschhouwer aangenomen accoi
den der betreffende faillissementen
even zij babbelden vijf minuten lang
zeer luchtig met elkaar en scheid
den toen voor eeuwig.
In zulke toevallige ontmoetingen
schemert iets door van het onzienlij
ke. van den vinger des noodlots.
HOOFDSTUK VIII.
De uitnoodiging van den Engel des
Doods.
Intusschen bewees de loop van de
ziekte van Arthur Forrest, dat hij niet
misgetast had in de diagnose van
zijn eigen toestand. Dien namiddag
was lx ij ernstig ziek, en iedereen in
bet hotel wist, dat hij ernstig ziek
was. De hotelhouder liep rond met
het gezicht van een martelaar; hij
had uit hoofde van zijn beroep een
sterke antipathie tegen allerlei ziek
ten, en meer in 't bijzonder tegen die
van besmettelijken aard de logeer
gasten zijn zoo pi*ecies, zoo zenuw
achtig en zoo angstig.
Toch kon er niets anders aan ge
daan worden, dan over dat onderwex-p
een nauwkeurig stilzwijgen te bewa
ren.
Ofschoon deze ongesteldheid waar
schijnlijk al eeuwen oud moet zijn,
deed zij zich in den laatsten tijd
slechts twaalf jaar geleden voor.
Sinds 1889 heeft zij zich in zeer
verschillende vormen voorgedaan. Zij
heeft duizenden levens ten grave ge-
I sleept, terwijl de symptomen gering
zijn, zoodat de patiënt licht geneigd
i is hun gevaar te ondei'schatten.
Den avond van den tweeden dag
was de toestand van Arthur zeer cii-
tiek. Zijn temperatuur was 41 graden.
Stimulants schenen geen invloed
meer op hem te hebben; hij ijlde
voortdurend en hij scheen steeds
zwakker en zwakker te worden. Mrs.
Cavalossi had, gesteund door Sylvi-
ane, zich zeer tegen een verpleegster
verklaard. De twee vi-ouwen zeiden
tot den dokter, dat zij liever zelf Ar
thur wilden verplegen. Den vorigen
nacht had Sylviane bij haar echtge
noot gewaakt, terwijl Adela binnen
het gehoor washedennacht zou Mrs.
Cavalossi waken. Het was tien uur,
en de dokter zou juist heengaan. Syl
viane was on aandx-ingen van haar
moeder een paar uren gaan nisten.
Hij is misschien iets beter, zei
de dokter tot Mrs. Cavalossi, terwijl
hij zijn hoed nam. Maar de koorts
schijnt hardnekkig te zijn. Nu Mrs.
Forrest niet hier is, mag ik u wel
openhartig zeggen, dat de toestand
zoo ernstig mogelijk is. Ofschoon u
onvergelijkelijk is in dat opzicht,
Mrs. Cavalossi, geloof ik toch dat u
noodig een verpleegster moest heb
ben. ik maak mij ongerust over Mrs.
Forrest; zij is te angstig en te ze
nuwachtig om goed te verplegen.
i Zooals u wenscht, dokter. zei
I Mrs. Cavalossi onderworpenik zal
morgenochtend vroeg een verpleeg
ster zien tc krijgen.
U sprak er van, dat u een
vriend in Londen heeft, die een
eminent medicus is. Mag ik u ver
zoeken hem te telegrafeeren.
Dat heb ik al gedaan, zei Mrs.
Cavalossiik dacht niet, dat u het
zich zou herinneren. Ik verwacht, dat
hij morgenochtend vroeg hier zal zijn.
De dokter boog.
Ik behoef u niet op het hart te
drukken, hoe de grootst mogelijke
zorg gewenscht ishet kleinste ver
zuim kan levensgevaarlijk voor den
patiënt zijn. Goedennachtdirect na
liet ontbijt morgenochtend kom ik
terug.
Mrs. Cavalossi en de patient waren
alleen in de groote slaapkamer, die
verlicht werd door één enkel elec-
trisch gloeilicht boven de toilettafel.
Zij deed de deur zachtjes dichtja,
zij was alleen met hem. Alles was
goed gegaanalles ging, zooals zij
zich had voorgenomen. Zij zag den
loop van zaken duidelijk voor zich,
veilig, eenvoudig en klaax*.
Zij ging naar het bed toe, en het
zachte ruischen van haar fijn, grijs
kleed verstoorde de stilte in het
vertrek. Zij keek op hem neer zij,
met haai* stalen gezondheid en helder
oog zij keek neer op den lijder,
die zoo plotseling was neergeveld
door een onverwachte ongesteldheid.
Zij glimlachte met de koele vi-eugde
van iemand, wier geweten zwijgt en
die daarom geen aarzelen kent
alleen lust om zichzelf te bevoordee-
len. Arthur lag daar half onbewust,
zoo nu en dan kermend en dan we ex-
even insluimerend hier lag hulpe
loos, zwak, zwevende tusschen leven
j en dood de man, die het gewaagd
had door zijn koppigheid haar schit
terendste plannen in duigen te doen
vallen
Het was te gek al te gek
Acht-en-veertig - uur geleden had hij
haar met de vastberadenheid van
jeugd en kracht tegengewerkt. Nu
nu was hij niet meer dan een
brandende kaars. Poefen de vlam
zou uitgaan, om nooit weer aange
stoken te worden.
Arthur opende zijn oogen en gaf
een bijna onmerkbaar teeken.
Heb je dorst vroeg ze vriende
lijk: je moet nog eens innemen.
Handig nam zij het fleschje van
de nachttafel, goot het leeg en bracht
het glas aan zijn lippen, zijn hoofd
ondersteunende, terwijl hij het op
dronk.
Sylvie fluisterde hij.
Zij is wat gaan rusten, zei Mrs.
Cavalossi. Het ai-me kind was dood
vermoeid. Nu moet jij ook rusten; je
moet je best doen te gaan slapen.
Zij sti'eek met haar koele, gevulde
hand langs zijn vochtig voorhoofd
voelde het kloppen van zijn slapen,
en glimlachte weer ondoorgrondelijk.
Toen slep hij weer in, onbewust
van de duivelsche machten, die zich
om hem verzameld hadden.
Mrs. Cavalossi ging aan den ande
ren kant van de kamer bij het vu in
zitten. Ofschoon 't Augustus was had
er een plotselinge weersverandering-
plaats gegrepen en de dokter had
met grooten nadruk gezegd, dat de
temperatuur van de ziekenkamer
voortdurend 63 graden zijn moest.
Een half uur verliep ongeveer in
doodsche stilte. Eindelijk ging Mx*s.
Cavalossi naar de deur en luisterde
aandachtig. Geen geluid was te hoo
ren, behalve de zwai*e ademhaling
van Arthur.
Zij keek weer naar hem't zweet
stond in droppels op zijn voorhoofd,
maar hij sliep buiten kwestie.
Het oogenblik was daar.
Uitei'st voorzichtig nam zij de de
kens van hem af, tot schouders en
borst onbedekt waren.
Hij bleef doorslapen. Zij ging naar
het venster en trok het gordijn weg.
Het i*egende en donker-grijze wolken
doorkliefden snel het luchtruim zij
verbeeldde zich dat zij, het sombere
golfgeklots van de zee kon hooren.
Zij keerde zich snel om en, na
nogmaals geluisterd te hebben, nam
zij het groote tochtscheim weg, t
tusschen het venster en het bed stox
Toen voelde zij of het venster v
buiten gesloten wasgelukkig ni
Vastberaden opende zij onhoorbs
het venster telkens een eindje ver<
nog wat verder tot het on;
veer een voet wijd open stond.
1 koude lucht van een regenachtig
nacht stroomde de kamer in
huiverde er zelf van. De vochti
lokken van den zieke kwamen d(
den tocht in bei*oering.
Hij sliep door, onbewust van
aanraking des doods.
Over zijn hoofd en schouders speel
de luchtstroom, die van ver over
golven kwam de zuivere atmosfe
waarvoor stadsbewoners mijlen i
reizen: maar die voor Arthur zoov
beteekende als de dood.
Mrs. Cavalossi ging op de venst
bank zitten en wachtte kalm af.
Veel kansen waren er nu teg
haai*, maar zij aanvaardde ze.
Als hij wakker werdHij bewo
zich eens, maar zij bleef onbewej
lijk.
Twintig minuten gingen voorb
toen sloot zij het venster weer ev
zacht als zij het geopend had.
De grootst mogelijke zorg flu
terde ze, den dokter nabootsende.
(Wordt vervolgd.!
