NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD. WERKLIEDENREGLEMENT Iet Huwelijk van Sylviane. 21e Jaargang. No. 6273 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. VRIJDAG 11 DECEMBER 1903. HAARLEM'S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN: v PER DRIE MAANDEN: ^an rege^s 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor de^rpen'in'dên omtrek wair een Agent gevestigd i's (kom der Haarlem van 1-5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel. gemeente)1.30 V Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Franco per post door Nederland 1.65 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Afzonderlijke nummers 0.02W V Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem o.37>£ Hoofdbureau en DrukkerijZuider Buitenspaarne No. 6. de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSucc., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre. Haarlem's Dagblad van II Dec. bevat: Werkliedenreglement, Buitenl. Overzicht, Kameroverzicht, Bin- nenl., Sport en Stadsbericliten. Zooals onze lezers zich zullen her inneren is eenigen tijd geleden het door B. en W. ingediende reglement voor werklieden in dienst der gemeen te in de afdeelingen van den Raad behandeld. Wij gaven toen uit de verslagen van die besprekingen uit voerige mededeel ingen. Door B. en W. is nu op de ge maakte aan- en opmerkingen geant woord. Het College, nagaande in hoe ver het voorgestelde reglement verband houdt met de motie Hofland c.s., ver trouwt dat de werklieden vertrouwen rallen stellen in de onpartijdigheid van B. en W., die immers wel het gezag willen handhaven, maar dat geenszins zoover drijven, dat de meer dere wanneer hij ongelijk heeft, zou worden gespaard omdat hij de meer dere is. Voor ongelukkige naturen die om een slecht gestel of om andere redenen zóo achterdochtig zijn, dat aj niet aan onpartijdigheid kunnen gelooven, zijn geen maatregelen te treilen. B. en W. wenschen niet éen cen trale kern, die licht in een politiek gekleurde vereeniging ontaarden zou, maar verschillende kernen, omdat de kans op een goed advies het grootst is, wanneer de kern van haar eigen amgeving adviseert. Huldeblijken na langdurigen dienst achten B. en W. vooralsnog onge- wenscht. Misschien zou daarvan later iprake kunnen zijn. Aanstelling. Indien een vaste aan- itelling niet ha een jaar volgt, zal niks te wijten zijn of aan den werk- nan zelf. of daaraan dat er termen «staan om de plaats niet vast te naken. Leeftijd. Met het oog op de pen- ioenregeling houdt het College vast an den voorgestelden leeftijdsgrens 'an 35 jaar. Andere tak van dienst. Hoewel hetna- nurlijk de bedoeling is, dat bij over- ilaatsing de werkman zooveel mogelijk elijksoortige weekzaamheden in dien inderentak van dienst zou waarnemen, chten B. en W. het niet wenschelijk, e gecursiveerde woorden in het arti- :el op te nemen, omdat in de geval- en waarbij het wordt toegepast veelal nel gehandeld zal moeten worden, raarom alles wat tot verschil van aeening aanleiding kan geven, ach- erwege dient te blijven. Arbeid voor derden. Een absoluut erbod daarover wenscht het College liet, al denkt het met vergunningen liet vrijgevig te zijn. Is het secreta- iaat van een organisatie bezoldigd, an zal het niet zonder vergunning logen worden waargenomen bij het oestaan of weigeren zal evenwel uit- luitend rekening worden gehouden iet de belangen van den dienst. Werkzaamheden in huisvlijt worden iet als loonarbeid voor derden be- (ïhouwd. Werktijd. B. en W. achten onge- wenscht wijziging te brengen in den gemiddelden werktijd van 12 uur, met inbegrip der schafttijden. Even min wenschen B. en W. de voorge stelde verhoogingen van het loon. Jaarlij kschverlof.De uitdrukking dat het verlof kan worden verleend te vervangen door: zal worden verleend, achten B. en W. niet goed. Zij wen schen het verlof te zien beschouwd als aanmoediging en verwachten daar van meer heil, dan een imperatief voorschrift. Opzeggingstermijn. Tegen verlen ging van dezen termijn voor tijdelijke werklieden tot 14 dagen hebben B. en W. geen bezwaar. Redenen veen ontslag. Schriftelijke opgaaf van redenen bij ontslag achten B. en W. niet gewen scht. Het kan moeilijkheid geven, bijvoorbeeld wan neer' een werkman zijn kameraden voortdurend tot verzet brengt im mers dit is moeilijk te bewijzen, ter wijl toch zulk een verkeerd element zal dienen te worden verwijderd. Boete. Schadevergoeding na opge heven schorsing ontraden B. en W. Drie gulden als maximum boete acht het College niet te hoog. De bepa lingen, die uit dit reglement voort vloeien, behooren tot de bevoegdheid van B. en W. Stamboek. B. en W. hebben be zwaar tegen het afgeven van afschriften uit het stamboek. Overigens kan het College zich vereenigen met enkele voorgestelde wijzigingen, die wij evenwel daar zij van ondergéschikten aard zijn, niet noodig achten hier te specificeeren. Buitenlandscli Overzicht RUSLAND stoort zich niet aan het boos gezicht dat Japan trekt, maar gaat zijn gang. Dat is de conclusie, die we moeten trekken uit een telegram uit Tokio, meldend, dat een sterk Russisch smaldeel, bestaande uit acht schepen, waarvan twee eerste ldasse slagsche pen, te Chemulpho is aangekomen, waarvan de bedoeling zou zijn meer kracht bij te zetten aan zijn verzet tegen het openen van de haven Jongampho in Korea. Japan en de andere mogendheden wenschen die opening, maar Rusland heeft er zich van den beginne af tegen ver zet daar het bij openstelling der Kore- aansche havens voor den algemeenen handel concurrenten krijgt, terwijl nu Korea een uitstekend afvoergebied is voor Russische waren. oorts zou Rusland van plan zijn 3000 man aan land te zetten en naar Seoul te laten oprukken in geval Ko rea zich niet aan het Russisch bevel stoort. We zijn benieuwd wat JAPAN nu doen zal. Het bericht is wel in staat om het Japansche volk in hevige mate op te winden. Het feit als het een feit blijkt te zijn geeft een zoo volkomen min achting te kennen van wat Japan zegt of doet, dat het bij het nog steeds uit blijven van Ruslands antwoord op Japans voorstellen wel eens de drup pel zou kunnen zijn die den emmer doet overloopen. We moeten trouwens bekennen dat 't een groote druppel, ja een flinke scheut is. Hier zij nog op gemerkt dat een goed deel van de Russische vloot nu in Oost-Azië is, zoodat de macht ter zee nu wel gelijk zal staan. Van een ander deel der aarde wordt óók van oorlogsgeruchten geseind, namelijk van COLUMBIA. Het stoomschip „Versailles" uit Sa- vanilla te la Guaira aangekomen, meldt dat Columbiaansche schepen 1100 man uit Carthagena aan land zouden hebben gezet bij de monding van de Atrato om vandaar over de bergen van Darien naar de land engte op te rukken. Nog andere troe pen uit het departement Cauca en an dere deelen van het Columbiaansche Rijk moeten op Panama aanrukken. Men ziet dat het bericht langs een omweg komt en moet zich dus nog maar geen vreeselijkheden van bloedbaden gaan voorstellen, vóór de lui werkelijk aan het Moppen zijn. De Vereenigde Staten zijn er óók nog en zullen, mocht al dat moois van die troepenbewegingen waar zijn, er nog wel een stokje voor steken. bewijze van zijn stelling wijst inzen der op mevrouw Dalcroze Falieri, die in het vorig concertseizoen aantoonde, boever een artist van haar renom mee af kan staan en op mevrouw Marchesi, die gisteravond Beethovens aria „Ah perfido" zong op een ma nier, zooals hij het nog nooit ge hoord heeft en ook niet meer hoopt te zullen hooren. ..Dit was", schrijft hij, „Beethoven gezongen alsof net een Italiaansche Opera-aria was." De opmerking is niet nieuw, wij hebben die al meer gehoord. Mis schien ligt. de oplossing voor de hand. Wij Nederlanders bezitten zelf al van het beste, wat er op het gebied van vocale muziek bestaat, wij hebben mevrouw- Noordewier Reddingius, Messchaert. Rogmans. Bij hen ver geleken, valt het meeste tegen. Er is zeker veel waars in deze uit legging, die afkomstig is van een mu sicus, die sinds jaren alle goede con certen bezoekt en dus tot vergelijken in staat is. In den DUITSCHEN Rijksdag is de begrooting ingediend. De secretaris der schatkist Sten gel, zei dat het hem niet vergund was voor 't eerst op te treden met een mooie begrooting. Het nadeelig sal do over 1902 bedraagt meer dan 30 millioen1903 zal met een nadeelig saldo van meer dan 20 millioen slui ten. Aanmerkelijk gunstiger laat het dienstjaar 1903 zich aanzien, tengevol ge van de ruime opbrengst der aan het Rijk toevallende belastingener wordt gerekend op een meerdere bate van 34 millioen. De begrooting is, zeide Stengel, met de uiterste zuinigheid opgemaakter is geen sterker beroep gedaan op de bondsstaten dan hun financieele toe stand gedoogde. Meerdere ontvangsten zijn te ver wachten uit post en telegrafie en uit de spoorwegen. Er is voor dit jaar geen hervorming van de sterkte van het leger op voet van vrede beraamd. Het voor 1904 te leenen bedrag is 2147« millioen. Stadsnieuws Haarlem, 10 December. Vocaal en Instrumentaal. Wij ontvangen een ingezonden stukje, waarin, met alle hulde aan het Bestuur van de Haarlemsche Bachvereenigïng voor de zeer fraaie concerten, die het den leden aanbiedt, met leedwezen geconstateerd wordt, dat de qualiteit van de vocale solis ten zoover beneden die der instrumen- tale solisten pleegt te staan. Ten St. Nicolaasfeest. Met veel genoegen hebben wij Woensdagavond eenïge oogenblikken doorgebracht bij de feestvierende ver pleegden in het Stads- Armen- en Zie kenhuis. Wat een vroolijke, prettige stem ming heerschte daar in 't Buitenhuis De meisjes en jongensde oude vrou wen en mannen, met hun gerimpeld gelaat, dragend de sporen van een moeilijk werkzaam leven, allen had den de grootste pret, een ieders ge zicht teekende blijdschap, zij amu seerden zich dol met de mooie en aar dige voordrachten door den heer Har- tog ten beste gegeven. Dat was de man naar hun hart, en dat hij mede geen onbekende bij de verpleegden was, daarvan getuigden de luide hoera's, waarmede deze uit muntende declamator bij het binnen komen werd begroet. En wat luisterden allen aandachtig, hoe gingen zij al zijne bewegingen na, wat volgden zij met spanning het mooie verhaal van „Tjeerd Wouters of de zoon van den loods", door den heer Hartog zoo juist en zoo indruk wekkend weergegeven en dan lie geestige voordracht „Van vrijen en trouwen"welk een succes was dat voor den declamator. Een onbedaar lijk gelach weerMonk steeds door de zaal, en de uitroepen „Wat mooi", „Hoe aardig" bevestigden meermalen dat het eigenaardige auditorium vol op genoot. Niet minder was dit 't geval toen aan allen lekkernijen, door de stamge- nooten van het Rotterdamsch café be schikbaar gesteld werden uitgedeeld. Welk een glans van genoegen kwam toen op ieders gelaat en heel naïef vertelden de oudjes elkaar hoe lekker ze alles vonden, daarbij niet nalatend hun dank uit te spreken aan de goede heeren, die hun dit prettige feestje hadden bereid. „O mijnheer, het is hier zoo best, we hebben het toch zoo goed, dat we het niet beter kunnen verlangen", verzekerde ons een oud moedertje, wier oogen van blijdschap glinsterden. Zoo iets spreekt voor zichzelfzegt meer dan boekdeelen vol over het aangename tehuis, dat de verpleegden daar hebben gevonden, waar de ouderen hun laatste levensdagen on bezorgd kunnen slijten. Waarlijk het was een groot genoe gen eenige oogenblikken door te bren gen in dien gezelligen kring van jon gen, en ouden van dagen te zien hoe kinderlijk die oudjes, knus en gezel lig bij elkander gezeten, feest vierden. De feestzaal leverde dan ook een bont schouwspel op ,een tafereeltje, waar dig om op het doek te worden ge bracht. Een aardig moment was eveneens toen aan den oudsten man Jan de Boer en aan de oudste vrouw, Antje Oudhof, beiden omstreeks 80 jaar oud, de in ons vorig nummer vermelde ex tra-geschenken werden uitgereikt bij monde van den Directeur den heer Vermeulen. Toen werd door allen een luid hoera aangeheven, gevolgd door een „Lang zullen ze leven". Onder die jubelkreten gingen beiden arm in arm door de zaal ,en bracht het oudste ventje, zooals het behoort, zijn dame naar haar plaats. Nogmaals het was voor de verpleeg den een'prettige feest-avond, welke bij allen nog lang in blijde herinnering zal blijven en die hen steeds met dank baarheid zal doen denken aan de le den van de z.g. ronde tafel, die voor een groot gedeelte het eigenaardige feest bijwoonden. Met veel voldoening mogen de mil de gevers dan ook op dezen zoo wel geslaagden avond terugzien, waarop zij de overtuiging hebben kunnen krijgen hoe heerlijk het is aan ande ren een feest te bereiden. V r ij z i n n i g-d emocratische Kiesvereeniging. Op een gisterenavond gehouden vergadering is hier ter stede een kies vereeniging op vrijzinnig-democrati- schen grondslag opgericht. Er werd een commissie benoemd tot het ontwerpen van een concept reglement, terwijl een spreker zal wor den uitgenoodigd om de beginselen der vrijzinnig-democratische partij in een openbare vergadering nader uit een te zetten. Dit bericht werd ons toegezonden, zonder meer. Iets geheimzinnigs vin dende in het weglaten van alle na men, informeerden wij bij onzen be richtgever wie deel uitmaakten van de commissie en kregen per telegram ten antwoord„besloten niet te noemen". Onze lezers zullen het, evenals wij, met dit geheimzinnig bericht dus voorloopig moeten doen. Toevallig kwam hem ter oore, dat aan een van zijn bekenden precies hetzelfde was overkomen. Er bleek nu, dat zij zich kort ach ter elkaar bij denzelfden kapper het haar hadden laten knippen, zoodat het vermoeden voor de hand ligt, dat diens instrumenten op dat oogenblik geïnfecteerd zijn geweest. Dit voorval vestigt opnieuw de aan dacht op de werktuigen van den kap per als gevaarlijke voertuigen van in fectie en tevens op de noodzakelijk heid om ze regelmatig te ontsmetten. Bij de kappers bestaat daan-oor niet veel lust Zij zeggen, dat het desinfec- teeren van borstels alvast een onmoge lijkheid is en dat messen en scharen er bot van worden. Dit alles kan wel zoo zijn, maar is toch geen onoverkomelijk bezwaar. Hoeveel kwaad een geïnfecteerd kap- perswerkiuig kan veroorzaken, is eeni ge jaren geleden o.a. te Wormerveer gebleken, toen daardoor een aantal Mnderen een hardnekkige haarziekte opdeed, die bij sommigen jaren heeft geduurd. De lezingen van de R. K. Leesveree- niging alhier zullen in den aanstaan den winter worden gehouden op 23 December, 27 Januari, 24 Februari en 16 Maart a. s. Achtereenvolgens zul len als sprekers optreden de heeren A. Vogel, le. luit. 4e reg. infanterie I te Gouda, A. v. d. Kallen te Breda, M. A. P. C. Poelhekke, directeur H. B. S. te Nijmegen, en Pater W. Ie I Veer S. J. te Amsterdam. Automobielen in den Hout. Achter Hötel Scholten in den Hout, dicht bij het punt waar het zooge naamde harde pad begint en de nieu we rijweg rechtsaf gaat, staat op een ruw houten bordje te lezen „Tijdelijk afgesloten rijweg voor automobielen en vrachtwagens." Is dat niet een vergissing? Wij meenden, dat indertijd bepaald was, dat automobielen niet in den Hout zouden worden toegelaten, om zoo veel mogelijk rust en stilte te bewa ren. Als dat zoo is, kunnen ze er ook niet tijdelijk uit geweerd worden. Een bewoonster van het Luthersche Hofje in de Witte Heeren- steeg had gisterenmiddag het onge luk, terwijl zij hij de tafel zat Kappers-instrumenten. Een onzer ingezetenen, een jonge man van omstreeks 25 jaar, kreeg dezer dagen een feilen uitslag aan hals en hoofd, die nogal hinderlijk was. Zijn medicus sprak vazt een van buiten aangebrachte infectie en gaf hem de slechte troost, dat het wel lang zou kunnen duren, voor de uit slag voorbij was. slapen, van de stoel te vallen op een stoof. Haar Meeren, welke met het vuur uit de stoof in aanraking kwa men, stonden spoedig in brand. Door de buren werd op haar hulpgeroep, de deur, welke van binnen gesloten was, opengebroken. Men vond 'le vrouw met een diepe hoofdwonde, j door den val veroorzaakt, op den grond liggen. Ook had zij eenige i brandwonden bekomen. De vrouw is I ter verpleging naai* het Gasthuis over- j gebracht. Naar wij vernemen is de toestand j van de vrouw wèl ernstig, maar ge lukkig niet levensgevaarlijk. Actie in het Kloosterkwar- i tier. Donderdagavond houden de vrije socialisten van Haarlem in bovenge noemd gedeelte van Schoten een open bare vergadering. Vrijdagavond heeft er een openbare vergadering plaats van de onlangs opgerichte Volkskies- vereeniging. De eersten hebben Blaauw, de tweede J. Gerritsz tot spreker. Feuilleton Naar het Engelsch va/u ARNOLD BENNETT. Op datzelfde oogenblik begon Arthur ich te bewegen. Zij naderde het bed. Je moet de dekens niet wegdu- ren, beste Arthur, zei ze, en zacht topte ze hem weer warmpjes in. Wil i wat limonade hebben? Ik ben erger, zei hij, nadat hij edrouken had. Ik kan het duidelijk oelen, ik ben erger dan een uur ge lden. Neen, neen, je bent werkelijk ster. 's Nachts voelt men zich altijd iinder goed. Brandt de kachel goed vroeg ij. Ja, ze brandt uitstekend, ant ioor dde zij. Ik ben koud tot in merg en been, ei hij, en toen ging hij met zijn ge- cht in 't kussen liggen. Voorzichtig greep Mrs. Cavalossi et scherm en zette het weer op zijn laats. Terwijl zij dat deed, kantelde het en het zou tegen het raam ge vallen zijn, als zij het niet bijtijds gegrepen had. Met een lichten kreet van schrik zette zij het weer over eind. Alles was in orde. Een geluid deed haar ontstellensnel als den bliksem wendden haar oogen zich naar de deur. Sylviane fluisterde zij schor. Daar stond de jonge vrouw, met wijd geopende, verschrikte oogen en uitgestrekte rechtei-hand, haar witte morgenjapon vasthoudend met de linker. Wat is er, Sylviane? vroeg Mrs. Cavalossi kalm. Ik' droomde, dat hij stervende was en daarom kwam ik. Wat deed U met dat scherm, moeder? Ik stootte er toevallig tegen en toen viel het bijnamaar Sylvie, je moet heusch naar bed gaan. Moeder, smeekte zij, en kwam vlak bij het bed staan. Zij stonden tegenover elkaar, moe der en dochter en de zieke man tus- schen haar in. Hij is erger, zei Sylviane zacht fluisterend. Lieve Mnd« zei Mrs. Cavalossi haar zacht van het bed wegtrekkende, je moet trachten kalm te blijven. Ik geloof niet dat hij iets erger is maar hij is zeker ook niets beter. Niemand kan tegen hèt noodlot vech ten. Wij hebben alles gedaan, wat in onze macht was, en wij moeten ho pen, dat hij zal herstellen. Sylviane weerde de liefkoozing van haar moeder af. Waarom dwong u mij naar bed te gaan zei zij buiten adem. Je hadt rust noodig, lieve kind, antwoordde Mrs. Cavalossi onver stoorbaar. Waarom vond u niet goed, dat ik opbleef en hem tot het laatst toe verpleegde snikte Sylviane, bijna zonder te letten op het antwoord van haar moeder. Maak je niet zenuwachtig, Syl viane, zei de moeder. U schijnt vergeten te zijn, dat ik zijn vrouw ben. O als ik opgebleven was, dan zou ik niet gedroomd heb ben ik zou niet gedroomd hebben, dat... Wat? Die droom, die droomMoeder, ging zij snel voort, is het venster gesloten Natuurlijk, dwaas Mnd ik heb aan alles gedacht. En nu, als je lust hebt om mij af te lossen, ga dan heen en Meed je. Bescheiden werd er aan de deur getikt, en Adela kwam binnen. De klok in de gang sloeg elf. Adela wenkte haar meesteres en Mrs. Cavalossi verliet de kamer. Man en vrouw waren alleen. Dr. Colpus is hier, mevrouw, zei Adela in de gang tot haar mees teres. Dr. Colpus? Ja, mevrouwhij is zooeven aangekomen. Mijn droom riep Sylviane uit, en viel snikkende in een stoel. De zieke bewoog zich en Sylviane ging snel naar hem toe. Mrs. Cavalossi gaf enkele korte be velen aan de onvermoeide en onschat bare Adela, die nooit rust scheen te nemen of noodig te hebben. HOOFDSTUK IX. Tevergeefs. Mrs. Cavalossi haastte zich naar het salon. Dr. Colpus trok zijn hand schoenen uit. Ik telegrafeerde je tegen morgen, begon zij, eenigszins geërgerd. Ik verkoos dadelijk te komen zei Dr. Colpus, het geval scheen ernstig. Het is niet ernstig meer, zei ze luchtig, na de deur gesloten te heb ben bet is beslist. Is hij beter? Hij is stervende en kan niei herstellen. Iets bijzonders in haar stem trok zijn aandacht. Wat heb je gedaan? vroeg bij dringend. Welk spel speel je hier heel alleen De dokter hier antwoordde zij kalm, zei, dat een verandering van temperatuur noodlottig kon zijn. Daarom opende ik het venster een half uur lang, terwijl hij sliep dat scheen mij het beste. Het is nu ge beurd en hij heeft het verdiend menschen, zoo dom als hij, zijn het leven niet waard. Als hij ons niet meer in den weg zit, kunnen wij zijn bloedverwantschap met Peterson be wijzen en alle getob is voorbij. Hij heeft zijn testament gemaakt, zooals wij weten, en alles zal voor Sylviane zijn en dientengevolge voor mij. Be ken, dat ik alles goed overlegd heb en... kus mij Dr. Colpus zonk in een stoel, haar invitatie tot een kus negeerende. Marie hijgde hij. Zijn gelaat werd eerst purperrood, daarna weer bleek, toen met inspan ning van alle krachten beheersclite hij zich weer. Ben je ongesteld vroeg ze ijs koud. Neen, antwoordde hij en terwijl hij sprak, ging hij rechtop in den stoel zitten en barstte in lachen uit. Je bent te veel voor mij, voegde bij er bij. Waarom vroeg zij met een on schuldig air. Omdat jij weer datzelfde hooge spel durfde spelen Welk spel Het open-vensterspel, jij duivel- sche heks Mag ik je verzoeken duidelijk te verklaren, wat je bedoelt Stierf wijlen Signor Gabriele Ca valossi niet tengevolge van het openen van een venster, terwijl hij aan bron chitis leed? En werd het venster niet geopend door zijn vrouw Zij keek hem zwijgend aan. Je dacht, dat niemand de oor zaak van den dood van Cavalossi ken de. Maar ik wist het: en wat meer zegt,het werd mij verteld door iemand een eenvoudig man, die van buiten af alles had zien gebeuren. Giovanni, de schaapherder? vroeg zij. Juist. Maar Giovanni is dood, zei ze en lachte luchthartig. Ja, maar wie weet, of Giovanni het niet aan iemand anders verteld heeft, voordat hij stierf iemand die minder bescheiden en minder vriendschappelijk gezind is dan ik. Bah zei Mrs. Cavalossi en zij naderde Dr. Colpus en kuste hem. Goddank zijn wij geen van beiden sentimenteel aangelegd. Een minuut lang bleef dit eigen aardig paar menschen zwijgend hand in hand siaan. (Wordt varvolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1