NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
WERKLIEDENREGLEMENT
Iet Huwelijk van
Sylviane.
21e Jaargang.
No. 6273
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
VRIJDAG 11 DECEMBER 1903.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
v PER DRIE MAANDEN: ^an rege^s 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor de^rpen'in'dên omtrek wair een Agent gevestigd i's (kom der Haarlem van 1-5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
gemeente)1.30 V Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per post door Nederland 1.65 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers 0.02W V
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem o.37>£ Hoofdbureau en DrukkerijZuider Buitenspaarne No. 6.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSucc., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van II Dec.
bevat:
Werkliedenreglement, Buitenl.
Overzicht, Kameroverzicht, Bin-
nenl., Sport en Stadsbericliten.
Zooals onze lezers zich zullen her
inneren is eenigen tijd geleden het
door B. en W. ingediende reglement
voor werklieden in dienst der gemeen
te in de afdeelingen van den Raad
behandeld. Wij gaven toen uit de
verslagen van die besprekingen uit
voerige mededeel ingen.
Door B. en W. is nu op de ge
maakte aan- en opmerkingen geant
woord. Het College, nagaande in hoe
ver het voorgestelde reglement verband
houdt met de motie Hofland c.s., ver
trouwt dat de werklieden vertrouwen
rallen stellen in de onpartijdigheid
van B. en W., die immers wel het
gezag willen handhaven, maar dat
geenszins zoover drijven, dat de meer
dere wanneer hij ongelijk heeft, zou
worden gespaard omdat hij de meer
dere is. Voor ongelukkige naturen
die om een slecht gestel of om andere
redenen zóo achterdochtig zijn, dat
aj niet aan onpartijdigheid kunnen
gelooven, zijn geen maatregelen te
treilen.
B. en W. wenschen niet éen cen
trale kern, die licht in een politiek
gekleurde vereeniging ontaarden zou,
maar verschillende kernen, omdat de
kans op een goed advies het grootst
is, wanneer de kern van haar eigen
amgeving adviseert.
Huldeblijken na langdurigen dienst
achten B. en W. vooralsnog onge-
wenscht. Misschien zou daarvan later
iprake kunnen zijn.
Aanstelling. Indien een vaste aan-
itelling niet ha een jaar volgt, zal
niks te wijten zijn of aan den werk-
nan zelf. of daaraan dat er termen
«staan om de plaats niet vast te
naken.
Leeftijd. Met het oog op de pen-
ioenregeling houdt het College vast
an den voorgestelden leeftijdsgrens
'an 35 jaar.
Andere tak van dienst. Hoewel hetna-
nurlijk de bedoeling is, dat bij over-
ilaatsing de werkman zooveel mogelijk
elijksoortige weekzaamheden in dien
inderentak van dienst zou waarnemen,
chten B. en W. het niet wenschelijk,
e gecursiveerde woorden in het arti-
:el op te nemen, omdat in de geval-
en waarbij het wordt toegepast veelal
nel gehandeld zal moeten worden,
raarom alles wat tot verschil van
aeening aanleiding kan geven, ach-
erwege dient te blijven.
Arbeid voor derden. Een absoluut
erbod daarover wenscht het College
liet, al denkt het met vergunningen
liet vrijgevig te zijn. Is het secreta-
iaat van een organisatie bezoldigd,
an zal het niet zonder vergunning
logen worden waargenomen bij het
oestaan of weigeren zal evenwel uit-
luitend rekening worden gehouden
iet de belangen van den dienst.
Werkzaamheden in huisvlijt worden
iet als loonarbeid voor derden be-
(ïhouwd.
Werktijd. B. en W. achten onge-
wenscht wijziging te brengen in den
gemiddelden werktijd van 12 uur,
met inbegrip der schafttijden. Even
min wenschen B. en W. de voorge
stelde verhoogingen van het loon.
Jaarlij kschverlof.De uitdrukking dat
het verlof kan worden verleend te
vervangen door: zal worden verleend,
achten B. en W. niet goed. Zij wen
schen het verlof te zien beschouwd
als aanmoediging en verwachten daar
van meer heil, dan een imperatief
voorschrift.
Opzeggingstermijn. Tegen verlen
ging van dezen termijn voor tijdelijke
werklieden tot 14 dagen hebben B.
en W. geen bezwaar.
Redenen veen ontslag. Schriftelijke
opgaaf van redenen bij ontslag achten
B. en W. niet gewen scht. Het kan
moeilijkheid geven, bijvoorbeeld wan
neer' een werkman zijn kameraden
voortdurend tot verzet brengt im
mers dit is moeilijk te bewijzen, ter
wijl toch zulk een verkeerd element
zal dienen te worden verwijderd.
Boete. Schadevergoeding na opge
heven schorsing ontraden B. en W.
Drie gulden als maximum boete acht
het College niet te hoog. De bepa
lingen, die uit dit reglement voort
vloeien, behooren tot de bevoegdheid
van B. en W.
Stamboek. B. en W. hebben be
zwaar tegen het afgeven van afschriften
uit het stamboek.
Overigens kan het College zich
vereenigen met enkele voorgestelde
wijzigingen, die wij evenwel daar zij
van ondergéschikten aard zijn, niet
noodig achten hier te specificeeren.
Buitenlandscli Overzicht
RUSLAND
stoort zich niet aan het boos gezicht
dat Japan trekt, maar gaat zijn gang.
Dat is de conclusie, die we moeten
trekken uit een telegram uit Tokio,
meldend, dat een sterk Russisch
smaldeel, bestaande uit acht schepen,
waarvan twee eerste ldasse slagsche
pen, te Chemulpho is aangekomen,
waarvan de bedoeling zou zijn meer
kracht bij te zetten aan zijn verzet
tegen het openen van de
haven Jongampho in Korea. Japan en
de andere mogendheden wenschen
die opening, maar Rusland heeft er
zich van den beginne af tegen ver
zet daar het bij openstelling der Kore-
aansche havens voor den algemeenen
handel concurrenten krijgt, terwijl
nu Korea een uitstekend afvoergebied
is voor Russische waren.
oorts zou Rusland van plan zijn
3000 man aan land te zetten en naar
Seoul te laten oprukken in geval Ko
rea zich niet aan het Russisch bevel
stoort.
We zijn benieuwd wat
JAPAN
nu doen zal. Het bericht is wel in
staat om het Japansche volk in hevige
mate op te winden.
Het feit als het een feit blijkt te
zijn geeft een zoo volkomen min
achting te kennen van wat Japan zegt
of doet, dat het bij het nog steeds uit
blijven van Ruslands antwoord op
Japans voorstellen wel eens de drup
pel zou kunnen zijn die den emmer
doet overloopen. We moeten trouwens
bekennen dat 't een groote druppel, ja
een flinke scheut is. Hier zij nog op
gemerkt dat een goed deel van de
Russische vloot nu in Oost-Azië is,
zoodat de macht ter zee nu wel gelijk
zal staan.
Van een ander deel der aarde wordt
óók van oorlogsgeruchten geseind,
namelijk van
COLUMBIA.
Het stoomschip „Versailles" uit Sa-
vanilla te la Guaira aangekomen,
meldt dat Columbiaansche schepen
1100 man uit Carthagena aan land
zouden hebben gezet bij de monding
van de Atrato om vandaar over
de bergen van Darien naar de land
engte op te rukken. Nog andere troe
pen uit het departement Cauca en an
dere deelen van het Columbiaansche
Rijk moeten op Panama aanrukken.
Men ziet dat het bericht langs een
omweg komt en moet zich dus nog
maar geen vreeselijkheden van
bloedbaden gaan voorstellen, vóór de
lui werkelijk aan het Moppen zijn.
De Vereenigde Staten zijn er óók
nog en zullen, mocht al dat moois
van die troepenbewegingen waar zijn,
er nog wel een stokje voor steken.
bewijze van zijn stelling wijst inzen
der op mevrouw Dalcroze Falieri, die
in het vorig concertseizoen aantoonde,
boever een artist van haar renom
mee af kan staan en op mevrouw
Marchesi, die gisteravond Beethovens
aria „Ah perfido" zong op een ma
nier, zooals hij het nog nooit ge
hoord heeft en ook niet meer hoopt
te zullen hooren. ..Dit was", schrijft
hij, „Beethoven gezongen alsof net
een Italiaansche Opera-aria was."
De opmerking is niet nieuw, wij
hebben die al meer gehoord. Mis
schien ligt. de oplossing voor de hand.
Wij Nederlanders bezitten zelf al van
het beste, wat er op het gebied van
vocale muziek bestaat, wij hebben
mevrouw- Noordewier Reddingius,
Messchaert. Rogmans. Bij hen ver
geleken, valt het meeste tegen.
Er is zeker veel waars in deze uit
legging, die afkomstig is van een mu
sicus, die sinds jaren alle goede con
certen bezoekt en dus tot vergelijken
in staat is.
In den
DUITSCHEN
Rijksdag is de begrooting ingediend.
De secretaris der schatkist Sten
gel, zei dat het hem niet vergund was
voor 't eerst op te treden met een
mooie begrooting. Het nadeelig sal
do over 1902 bedraagt meer dan 30
millioen1903 zal met een nadeelig
saldo van meer dan 20 millioen slui
ten. Aanmerkelijk gunstiger laat het
dienstjaar 1903 zich aanzien, tengevol
ge van de ruime opbrengst der aan
het Rijk toevallende belastingener
wordt gerekend op een meerdere bate
van 34 millioen.
De begrooting is, zeide Stengel, met
de uiterste zuinigheid opgemaakter
is geen sterker beroep gedaan op de
bondsstaten dan hun financieele toe
stand gedoogde.
Meerdere ontvangsten zijn te ver
wachten uit post en telegrafie en uit
de spoorwegen. Er is voor dit jaar
geen hervorming van de sterkte van
het leger op voet van vrede beraamd.
Het voor 1904 te leenen bedrag is
2147« millioen.
Stadsnieuws
Haarlem, 10 December.
Vocaal en Instrumentaal.
Wij ontvangen een ingezonden
stukje, waarin, met alle hulde aan
het Bestuur van de Haarlemsche
Bachvereenigïng voor de zeer fraaie
concerten, die het den leden aanbiedt,
met leedwezen geconstateerd wordt,
dat de qualiteit van de vocale solis
ten zoover beneden die der instrumen-
tale solisten pleegt te staan. Ten
St. Nicolaasfeest.
Met veel genoegen hebben wij
Woensdagavond eenïge oogenblikken
doorgebracht bij de feestvierende ver
pleegden in het Stads- Armen- en Zie
kenhuis.
Wat een vroolijke, prettige stem
ming heerschte daar in 't Buitenhuis
De meisjes en jongensde oude vrou
wen en mannen, met hun gerimpeld
gelaat, dragend de sporen van een
moeilijk werkzaam leven, allen had
den de grootste pret, een ieders ge
zicht teekende blijdschap, zij amu
seerden zich dol met de mooie en aar
dige voordrachten door den heer Har-
tog ten beste gegeven.
Dat was de man naar hun hart, en
dat hij mede geen onbekende bij de
verpleegden was, daarvan getuigden
de luide hoera's, waarmede deze uit
muntende declamator bij het binnen
komen werd begroet.
En wat luisterden allen aandachtig,
hoe gingen zij al zijne bewegingen
na, wat volgden zij met spanning het
mooie verhaal van „Tjeerd Wouters
of de zoon van den loods", door den
heer Hartog zoo juist en zoo indruk
wekkend weergegeven en dan lie
geestige voordracht „Van vrijen en
trouwen"welk een succes was dat
voor den declamator. Een onbedaar
lijk gelach weerMonk steeds door de
zaal, en de uitroepen „Wat mooi",
„Hoe aardig" bevestigden meermalen
dat het eigenaardige auditorium vol
op genoot.
Niet minder was dit 't geval toen aan
allen lekkernijen, door de stamge-
nooten van het Rotterdamsch café be
schikbaar gesteld werden uitgedeeld.
Welk een glans van genoegen kwam
toen op ieders gelaat en heel naïef
vertelden de oudjes elkaar hoe lekker
ze alles vonden, daarbij niet nalatend
hun dank uit te spreken aan de goede
heeren, die hun dit prettige feestje
hadden bereid. „O mijnheer, het is
hier zoo best, we hebben het toch zoo
goed, dat we het niet beter kunnen
verlangen", verzekerde ons een oud
moedertje, wier oogen van blijdschap
glinsterden.
Zoo iets spreekt voor zichzelfzegt
meer dan boekdeelen vol over het
aangename tehuis, dat de verpleegden
daar hebben gevonden, waar de
ouderen hun laatste levensdagen on
bezorgd kunnen slijten.
Waarlijk het was een groot genoe
gen eenige oogenblikken door te bren
gen in dien gezelligen kring van jon
gen, en ouden van dagen te zien hoe
kinderlijk die oudjes, knus en gezel
lig bij elkander gezeten, feest vierden.
De feestzaal leverde dan ook een bont
schouwspel op ,een tafereeltje, waar
dig om op het doek te worden ge
bracht.
Een aardig moment was eveneens
toen aan den oudsten man Jan de
Boer en aan de oudste vrouw, Antje
Oudhof, beiden omstreeks 80 jaar oud,
de in ons vorig nummer vermelde ex
tra-geschenken werden uitgereikt bij
monde van den Directeur den heer
Vermeulen. Toen werd door allen een
luid hoera aangeheven, gevolgd door
een „Lang zullen ze leven". Onder die
jubelkreten gingen beiden arm in arm
door de zaal ,en bracht het oudste
ventje, zooals het behoort, zijn dame
naar haar plaats.
Nogmaals het was voor de verpleeg
den een'prettige feest-avond, welke bij
allen nog lang in blijde herinnering
zal blijven en die hen steeds met dank
baarheid zal doen denken aan de le
den van de z.g. ronde tafel, die voor
een groot gedeelte het eigenaardige
feest bijwoonden.
Met veel voldoening mogen de mil
de gevers dan ook op dezen zoo wel
geslaagden avond terugzien, waarop
zij de overtuiging hebben kunnen
krijgen hoe heerlijk het is aan ande
ren een feest te bereiden.
V r ij z i n n i g-d emocratische
Kiesvereeniging.
Op een gisterenavond gehouden
vergadering is hier ter stede een kies
vereeniging op vrijzinnig-democrati-
schen grondslag opgericht.
Er werd een commissie benoemd
tot het ontwerpen van een concept
reglement, terwijl een spreker zal wor
den uitgenoodigd om de beginselen
der vrijzinnig-democratische partij in
een openbare vergadering nader uit
een te zetten.
Dit bericht werd ons toegezonden,
zonder meer. Iets geheimzinnigs vin
dende in het weglaten van alle na
men, informeerden wij bij onzen be
richtgever wie deel uitmaakten van
de commissie en kregen per telegram
ten antwoord„besloten niet te
noemen".
Onze lezers zullen het, evenals wij,
met dit geheimzinnig bericht dus
voorloopig moeten doen.
Toevallig kwam hem ter oore, dat
aan een van zijn bekenden precies
hetzelfde was overkomen.
Er bleek nu, dat zij zich kort ach
ter elkaar bij denzelfden kapper het
haar hadden laten knippen, zoodat
het vermoeden voor de hand ligt, dat
diens instrumenten op dat oogenblik
geïnfecteerd zijn geweest.
Dit voorval vestigt opnieuw de aan
dacht op de werktuigen van den kap
per als gevaarlijke voertuigen van in
fectie en tevens op de noodzakelijk
heid om ze regelmatig te ontsmetten.
Bij de kappers bestaat daan-oor niet
veel lust Zij zeggen, dat het desinfec-
teeren van borstels alvast een onmoge
lijkheid is en dat messen en scharen
er bot van worden.
Dit alles kan wel zoo zijn, maar is
toch geen onoverkomelijk bezwaar.
Hoeveel kwaad een geïnfecteerd kap-
perswerkiuig kan veroorzaken, is eeni
ge jaren geleden o.a. te Wormerveer
gebleken, toen daardoor een aantal
Mnderen een hardnekkige haarziekte
opdeed, die bij sommigen jaren heeft
geduurd.
De lezingen van de R. K. Leesveree-
niging alhier zullen in den aanstaan
den winter worden gehouden op 23
December, 27 Januari, 24 Februari en
16 Maart a. s. Achtereenvolgens zul
len als sprekers optreden de heeren
A. Vogel, le. luit. 4e reg. infanterie
I te Gouda, A. v. d. Kallen te Breda,
M. A. P. C. Poelhekke, directeur H.
B. S. te Nijmegen, en Pater W. Ie
I Veer S. J. te Amsterdam.
Automobielen in den Hout.
Achter Hötel Scholten in den Hout,
dicht bij het punt waar het zooge
naamde harde pad begint en de nieu
we rijweg rechtsaf gaat, staat op een
ruw houten bordje te lezen
„Tijdelijk afgesloten rijweg voor
automobielen en vrachtwagens."
Is dat niet een vergissing? Wij
meenden, dat indertijd bepaald was,
dat automobielen niet in den Hout
zouden worden toegelaten, om zoo
veel mogelijk rust en stilte te bewa
ren. Als dat zoo is, kunnen ze er ook
niet tijdelijk uit geweerd worden.
Een bewoonster van het
Luthersche Hofje in de Witte Heeren-
steeg had gisterenmiddag het onge
luk, terwijl zij hij de tafel zat
Kappers-instrumenten.
Een onzer ingezetenen, een jonge
man van omstreeks 25 jaar, kreeg
dezer dagen een feilen uitslag aan
hals en hoofd, die nogal hinderlijk
was.
Zijn medicus sprak vazt een van
buiten aangebrachte infectie en gaf
hem de slechte troost, dat het wel
lang zou kunnen duren, voor de uit
slag voorbij was.
slapen, van de stoel te vallen op een
stoof. Haar Meeren, welke met het
vuur uit de stoof in aanraking kwa
men, stonden spoedig in brand. Door
de buren werd op haar hulpgeroep,
de deur, welke van binnen gesloten
was, opengebroken. Men vond 'le
vrouw met een diepe hoofdwonde,
j door den val veroorzaakt, op den
grond liggen. Ook had zij eenige
i brandwonden bekomen. De vrouw is
I ter verpleging naai* het Gasthuis over-
j gebracht.
Naar wij vernemen is de toestand
j van de vrouw wèl ernstig, maar ge
lukkig niet levensgevaarlijk.
Actie in het Kloosterkwar-
i tier.
Donderdagavond houden de vrije
socialisten van Haarlem in bovenge
noemd gedeelte van Schoten een open
bare vergadering. Vrijdagavond heeft
er een openbare vergadering plaats
van de onlangs opgerichte Volkskies-
vereeniging. De eersten hebben
Blaauw, de tweede J. Gerritsz tot
spreker.
Feuilleton
Naar het Engelsch va/u
ARNOLD BENNETT.
Op datzelfde oogenblik begon Arthur
ich te bewegen. Zij naderde het bed.
Je moet de dekens niet wegdu-
ren, beste Arthur, zei ze, en zacht
topte ze hem weer warmpjes in. Wil
i wat limonade hebben?
Ik ben erger, zei hij, nadat hij
edrouken had. Ik kan het duidelijk
oelen, ik ben erger dan een uur ge
lden.
Neen, neen, je bent werkelijk
ster. 's Nachts voelt men zich altijd
iinder goed.
Brandt de kachel goed vroeg
ij.
Ja, ze brandt uitstekend, ant
ioor dde zij.
Ik ben koud tot in merg en been,
ei hij, en toen ging hij met zijn ge-
cht in 't kussen liggen.
Voorzichtig greep Mrs. Cavalossi
et scherm en zette het weer op zijn
laats. Terwijl zij dat deed, kantelde
het en het zou tegen het raam ge
vallen zijn, als zij het niet bijtijds
gegrepen had. Met een lichten kreet
van schrik zette zij het weer over
eind. Alles was in orde. Een geluid
deed haar ontstellensnel als den
bliksem wendden haar oogen zich
naar de deur.
Sylviane fluisterde zij schor.
Daar stond de jonge vrouw, met
wijd geopende, verschrikte oogen en
uitgestrekte rechtei-hand, haar witte
morgenjapon vasthoudend met de
linker.
Wat is er, Sylviane? vroeg Mrs.
Cavalossi kalm.
Ik' droomde, dat hij stervende
was en daarom kwam ik. Wat deed
U met dat scherm, moeder?
Ik stootte er toevallig tegen en
toen viel het bijnamaar Sylvie, je
moet heusch naar bed gaan.
Moeder, smeekte zij, en kwam
vlak bij het bed staan.
Zij stonden tegenover elkaar, moe
der en dochter en de zieke man tus-
schen haar in.
Hij is erger, zei Sylviane zacht
fluisterend.
Lieve Mnd« zei Mrs. Cavalossi
haar zacht van het bed wegtrekkende,
je moet trachten kalm te blijven. Ik
geloof niet dat hij iets erger is
maar hij is zeker ook niets beter.
Niemand kan tegen hèt noodlot vech
ten. Wij hebben alles gedaan, wat in
onze macht was, en wij moeten ho
pen, dat hij zal herstellen.
Sylviane weerde de liefkoozing van
haar moeder af.
Waarom dwong u mij naar bed
te gaan zei zij buiten adem.
Je hadt rust noodig, lieve kind,
antwoordde Mrs. Cavalossi onver
stoorbaar.
Waarom vond u niet goed, dat
ik opbleef en hem tot het laatst toe
verpleegde snikte Sylviane, bijna
zonder te letten op het antwoord van
haar moeder.
Maak je niet zenuwachtig, Syl
viane, zei de moeder.
U schijnt vergeten te zijn, dat ik
zijn vrouw ben. O als ik opgebleven
was, dan zou ik niet gedroomd heb
ben ik zou niet gedroomd hebben,
dat...
Wat?
Die droom, die droomMoeder,
ging zij snel voort, is het venster
gesloten
Natuurlijk, dwaas Mnd ik heb
aan alles gedacht. En nu, als je lust
hebt om mij af te lossen, ga dan heen
en Meed je.
Bescheiden werd er aan de deur
getikt, en Adela kwam binnen.
De klok in de gang sloeg elf.
Adela wenkte haar meesteres en
Mrs. Cavalossi verliet de kamer.
Man en vrouw waren alleen.
Dr. Colpus is hier, mevrouw, zei
Adela in de gang tot haar mees
teres.
Dr. Colpus?
Ja, mevrouwhij is zooeven
aangekomen.
Mijn droom riep Sylviane uit,
en viel snikkende in een stoel.
De zieke bewoog zich en Sylviane
ging snel naar hem toe.
Mrs. Cavalossi gaf enkele korte be
velen aan de onvermoeide en onschat
bare Adela, die nooit rust scheen te
nemen of noodig te hebben.
HOOFDSTUK IX.
Tevergeefs.
Mrs. Cavalossi haastte zich naar
het salon. Dr. Colpus trok zijn hand
schoenen uit.
Ik telegrafeerde je tegen morgen,
begon zij, eenigszins geërgerd.
Ik verkoos dadelijk te komen
zei Dr. Colpus, het geval scheen
ernstig.
Het is niet ernstig meer, zei ze
luchtig, na de deur gesloten te heb
ben bet is beslist.
Is hij beter?
Hij is stervende en kan niei
herstellen.
Iets bijzonders in haar stem trok
zijn aandacht.
Wat heb je gedaan? vroeg bij
dringend. Welk spel speel je hier heel
alleen
De dokter hier antwoordde zij
kalm, zei, dat een verandering van
temperatuur noodlottig kon zijn.
Daarom opende ik het venster een
half uur lang, terwijl hij sliep dat
scheen mij het beste. Het is nu ge
beurd en hij heeft het verdiend
menschen, zoo dom als hij, zijn het
leven niet waard. Als hij ons niet
meer in den weg zit, kunnen wij zijn
bloedverwantschap met Peterson be
wijzen en alle getob is voorbij. Hij
heeft zijn testament gemaakt, zooals
wij weten, en alles zal voor Sylviane
zijn en dientengevolge voor mij. Be
ken, dat ik alles goed overlegd heb
en... kus mij
Dr. Colpus zonk in een stoel, haar
invitatie tot een kus negeerende.
Marie hijgde hij.
Zijn gelaat werd eerst purperrood,
daarna weer bleek, toen met inspan
ning van alle krachten beheersclite
hij zich weer.
Ben je ongesteld vroeg ze ijs
koud.
Neen, antwoordde hij en terwijl
hij sprak, ging hij rechtop in den
stoel zitten en barstte in lachen uit.
Je bent te veel voor mij, voegde bij
er bij.
Waarom vroeg zij met een on
schuldig air.
Omdat jij weer datzelfde hooge
spel durfde spelen
Welk spel
Het open-vensterspel, jij duivel-
sche heks
Mag ik je verzoeken duidelijk te
verklaren, wat je bedoelt
Stierf wijlen Signor Gabriele Ca
valossi niet tengevolge van het openen
van een venster, terwijl hij aan bron
chitis leed? En werd het venster niet
geopend door zijn vrouw
Zij keek hem zwijgend aan.
Je dacht, dat niemand de oor
zaak van den dood van Cavalossi ken
de. Maar ik wist het: en wat meer
zegt,het werd mij verteld door iemand
een eenvoudig man, die van buiten af
alles had zien gebeuren.
Giovanni, de schaapherder?
vroeg zij.
Juist.
Maar Giovanni is dood, zei ze
en lachte luchthartig.
Ja, maar wie weet, of Giovanni
het niet aan iemand anders verteld
heeft, voordat hij stierf iemand
die minder bescheiden en minder
vriendschappelijk gezind is dan ik.
Bah zei Mrs. Cavalossi en zij
naderde Dr. Colpus en kuste hem.
Goddank zijn wij geen van beiden
sentimenteel aangelegd.
Een minuut lang bleef dit eigen
aardig paar menschen zwijgend hand
in hand siaan.
(Wordt varvolgd.)