1
VEREKNÏ6IN6". looli concerten zullen gegeven worden
door het 2de, 3de, 4de en 7de Reg. In-
Vrijdagavond had in de Vereeni-fanterie, en door dat der Huzaren uit
ging voor een goed bezette zaal een 1 Den Haag. Verder de bekende Strauss-
tooneel- en specialiteitenvoorstelling avonden op 6 Febr. en 16 Nov. en
plaats, onder directie van den heer gecostumeerd kinderbal op 20 Jan. en
T f Streneholt het 8ewone °P 24 December. Een
'Deze eerste voorstelling in het nieu-1gPcectacle Concert op 24 Febr' en 14
we jaar mag in alle opzichten uitne-Qp Zondag 26 Juni te half acht ko
mend geslaagd heeten, hetgeen ten men de Grenadiers en Jagers eencon-
tooneele werd opgevoerd was bijzon-1 cert geven.
der goed en alles kon den toets der
critiek gemakkelijk doorstaan.
De hoofdschotel van de voorstel-
Op 31 Aug. is er concert van „Har
monie" met vuurwerk en bal.
Van 8 Juni tot- 10 September des
ling was de opvoering van het Oud-1 Woensdags en Zaterdags, speelt de
Hollandsche Nieuwjaarsblijspel met .welbekende Bronkapel.
i Men ziet hieruit dus, dat er dit jaar
zang en dans, getiteld^ „De 1 voor de leden van het Brongebouw we-
van Kloris en Roosje waarin de ^er zeer veej genjeten valt. Onge-
Nieuwjaarswensch werd uitgespro- twijfeld zullen niet-leden hierdoor wor-
ken door Thomasvaer en Pieternel. i den opgewekt zoo spoedig mogelijk als
Dit aardige kluchtspel, en vooral de lid toe te treden.
Nieuwjaarswensch, welke laatste
heel voor Haarlem bewerkt was, en
waarvan wij hier eenige stukjes laten
volgen, werd zeer toegejuicht.
Ze zeggen maar: de drank is schuld
Dat de gevang'nis wordt gevuld.
Wonderspin.
„De wonderen zijn de wereld nog
niet uit", zoo hoort men vaak bewe
ren, en wij hebben de waarheid van
00dit gezegde Donderdagavond weer eens
Maar ik zeg: 't zal zoo'n vaart nieti voor de zooveelste keer ondervonden.
[loopen. i 't Was n.l. toen wij gebruik maakten
In Haarlem blijft wel een plekje van de uitnoodiging om eens een
[open,
En daar zit je op je gemak
Onder een prachtig koepeldak.
En naderhand
Pietern.
Zwijg van de staking Thomasvaer,
Als 'k daaraan denk dan word ik
kijkje te komen nemen in St. Bavo,
waar een waarzeggende wonderspin,
met levend sprekend menschenkoofd,
te zien was.
In een der benedenzalen had de
voorstelling plaats; het scherm werd
weggetrokkenen daar hing te mid
den van een aardige en smaakvolle
versiering de ongeveer een halve me
ter groote spin, met een menschen-
Ze zullen zich tweemaal verzinnen
Voordat ze zoo iets weer beginnen.
Thomasv.
Ja ja, 't waren slechte tijden,
[naar. i hoofd als kop, omgeven door een net
van draden, zoo dik als touw.
Verbaasde deze aanblik ons reeds
nog merkwaardiger werd de
voorstelling toen de spin opgaf het
aantal oogen door een persoon uitliet
publiek met eenige dobbelsteenen ge-
Daardoor moet meengeen nu nog lij-1 £ooid de gpin verteide zelfs welk
Eu daarbij komt in Nederland [den geidstuk men in de hand had en ook
««t niot finriccant nummer van een bankbiljet, zon-
Gaan d'zaken ook niet florissant.
Er zijn in Aam'rikaansche sporen
Millioenen hollandsch geld verloren.
Pietern.
Schei uit, ik weet wat je bedoelt
Dat is in Haarlem ook gevoeld
Diverse Bankfaillissementen
Die kosten menigeen zijn centen.
Vooral die zaak van de LanOv
Gaf meen'geen d'armóede ten prooi.
Thomasv.
Maar zie je, voor Weldadigheid,
Vindt men in Haarlem geld altijd
Daar heb je voorhoe heet die
[vrijer"?
Pietern.
O, jij bedoelt vast Blinde Meijer,
Ja ja, die is op zijn gemak
Nu voor zijn leven onderdak.
Hij heeft, door 't werken van 2 hee-
Zes gulden week'lijks te verteren, [ren
Liefdadigheid waar 't noodig zij
Is de leus van Haarlem's burgerij.
Thomasv.
Als ik zoo Haarlem eens bekijk
Dan zeg ikieder is hier rijk,
Een groote electriekinrichting,
Een magnifieke straatverlichting,
Een schouwburg
Pietern.
Ja, ik heb vernomen
Dat er een nieuwe hier zal komen.
Maar vele burgers zijn er tegen.
Thomasv.
Er zijn bezwaren, die veel wegen.
Waarom zou men een nieuwe schouw-
[burg bouwen,
Er komen haast geen menschen in
[de «ouwe.
Laat men het eerst maar eens pro-
[beeren
Met d'oude kast te restaureeren.
Thomasv.
Je hebt gelijk dat spaart het geld.
Wie op komedie is gesteld
Die kan in Haarlem toch voortaan
Naar Schouwburg of Vereen'ging
[gaan.
Ook het tweede tooneelstukje, geti
teld „Het geluk van een huwbare
dochter te hebben", viel zeer in den
smaak, zoodat de Rotterdamsche too-
neelvereeniging „Kunst na Arbeid"
met genoegen mag terugzien op deze
welgeslaagde voorstelling.
Brongebouw.
Wij ontvingen heden ter inzage de
lijst van concerten, welke in 1904 voor
dc abonné's van het Brongebouw zul
len worden gegeven.
Daaruit blijkt, dat behalve het Haar-
lcmsch Muziekkorps, dat 48 uitvoerin-
gen (rnatinée's en soirée's) geeft, o. a.
der dit zelfs te hebben gezien. Ook kon
zij de kaarten, door personen getrok
ken, raden, en gaf van de getrokken
kaart een uitlegging, en voorspelde
alzoo de toekomst. Ja, nóg meer werd
door haar gedaan, te veel om op te
noemen.
't Was wonderlijk, onbegrijpelijk,
en wij kunnen dan ook een ieder aan
raden om eens een kijkje te gaan
nemen, waarlijk, 't is de moeite en de
entreeprijs ruimschoots waard.
Museum van Kunstnijver
heid.
Het Museum van Kunstnijverheid
te Haarlem, werd bezocht gedurende
de maand December door 550, gedu
rende 1903 door 8073 belangstellenden
Uit de aan het Museum verbonden
boekerij werden in December 239, ge
durende het afgeloopen jaar 2145 boek
en plaatwerken naar verschillende
plaatsen in ons land verzonden.
Voordracht.
De heer E. Th. M. Phlippeau, wer
kend lid der H. F. C. „Haarlem" zal
a.s. Woensdagavond in de beneden
zaal van café Brinkmann een voor
dracht houden over West-Afrika, toe
gelicht met een 60-tal lichtbeelden.
In het Douch e-B adhuis aan
den Koudenhorn zijn in de afgeloopen
week genomen 210 baden, in dat aan
het Leidscheplein 51.
De inbraak bij den heer
Stolp.
De daders van deze inbraak Möhrin-
ger en Vermeer, die door de Haar-
lerasche Rechtbank waren veroordeeld
tot resp. 2'/= en 3 jaar gevangenisstraf
zijn in hooger beroep door het Hof
te Amsterdam veroordeeld ieder tot
4 jaar.
Raadsverkiezing.
De kiesvereeniging Burgerplicht
heeft op het stuk van raadsverkiezin
gen weeviets nieuws uitgevonden. Zij
zond namelijk visitekaartjes rond,
waarop gedrukt was
P. F. 1904.
„Burgerplicht".
N. B. Stemt 8 Januari a.s.
VINCENT LOOSJES.
P. F. 1904.
„Burgerplicht".
N.B. Stemt 8 Januari a.s.
Mr. W. Th. PAHUD DE MORTANGES
en B. E. C. SEIGNETTE.
Uit de Omstreken
GEMEENTERAAD
VAN BLOEMENDAAL.
In ons vorig nummer konden wij
nog met een enkel woord gewag ma
ken van de Raadsvergadering van
Bloemendaal op Donderdagmiddag.
Het eerste punt van de agenda betrof
de goedkeuring van een suppletoire
begrooting, waarop ƒ5000 voorkwam
voor aankoop van grond voor zes
wonigen voor gemeente-beambten. De
Kennemer Bouwmaatschappij hau
daarvoor 750 M; beschikbaar gesteld
a 6.per M\
Dit is nog maar een begin. Immers
Bloemendaal munt wel door pracht
van villa's, maar niet (en juist daar
om) door overvloed van kleine wo
ningen uit. Vandaar dan ook, dat
niet minder dan tien gemeente-be
ambten om een woning vanwege de
gemeente hebben gevraagd. Deze eer
ste zes, zei de Voorzitter, zouden bij
de Kleverlaan kunnen verrijzen, de
andere vier die mettertijd aan de
beurt komen, door de gemeente ver
spreid kunnen worden opgericht.
Goedkooper grond hadden B. en W.
niet kunnen vinden, de weduwe
Gehiels vroeg 8.voor grond aan
het Binnenpad, elders vroeg men nog
meer en de Kennemer Bouwmij. ver
langde aanvankelijk 7.maar is
afgekomen tot 6.Weet de Raad
andere terreinen voor lageren prijs,
dan zullen B. en W. dat gaarne ver
nemen. Wat de woningen zelf aan
gaat, die zullen ƒ2000.a f2500.
kosten.
De heer Rouwens achtte het, wegens
de nabijheid van den spoorweg, niet
gewenscht, voor den beltwerker een
woning te bouwen op de belt, de
heer Koolhoven evenmin, maar we
gens redenen van hygiène. Dit raads
lid vroeg, welke huur de beambten
zullen hebben te betalen.
De bedoeling is 2.per week, zei
de voorzitterde rest kan hun ge
schonken worden als tegemoetkoming,
waarop de heer Tideman in een van
de deftige redevoeringen, die we in
dezen Raad van hem hooren, het
voorstel aanprees, omdat anders
tot oneer van Bloemendaal de be
ambten wel haast te Haarlem zouden
moeten gaan wonen. Het mocht in-
tusschen niet baten. Op voorstel van
den heer ter Hoffsteede, die het ver
keerd achtte zes woningen dicht bij
elkaar te bouwen en bovendien den
prijs van den grond te hoog vond,
besloot de Raad met 6 tegen 4 stem
men (die van de heeren Koolhoven,
Tideman en de wethouders) de zaak
aan te houden.
De burgemeester, hierover slecht te
spreken, opperde de waarschijnlijk
heid, dat de heer ter Hoffsteede hier
meer was gedreven door de zucht tot
uitstellen, dan door de verwachting
dat inderdaad goedkooper grond te
vinden zou wezen en noemde een uit
stel van 14 dagen voor de volgende
behandeling, maar dit vond de heer
Ant. Roozen te kort en zei, onder hi
lariteit van de vergadering„U is
ook niet altijd zoo vóór de haast",
waarop de voorzitter er een maand
van maakte. Inmiddels gaan de
Raadsleden dus zoeken naar goed
kooper grond.
De gewijzigde suppletoire begroo
ting werd aangenomen-
Zeer belangrijk was het volgende
punt. Na vrijwat schrijven en wrijven
is men gekomen tot een convenant
met de bouwmaatschappij Hartenlust
aangaande wegenverbetering, aanleg
van waterleiding enz. over hoog en
laag Hartenlust. Deze maatschappij
zal daarvoor 32.500 storten. De voor
zitter slaakte een dankbee, dat hier
mee de nare quaesties waren opge
lost en bracht hulde aan de Com
missie voor de parken en plantsoenen
bestaande uit de heeren Hoffsteede,
Tideman en Bijvoet, die de onderha
vige regeling tot stand hebben ge
bracht. De Raad nam eenparig het
voorstel aan en dankte door applaus
de Commissie voor haar werk.
Deze dankbaarheid was evenwel
zoo groot niet, of er kwam verzet toen
dezelfde Commissie verzocht om uit
breiding van hare bevoegdheid in dien
zin dat zij zelfstandig voorstellen zal
kunnen doen en zich technische voor
lichting verschaffen.
De heer Koolhoven vond dat te in
grijpend. Werd dit toegestaan, dan
zou de Commissie een tweede college
van -B. en W. worden. Deze opmer
king bolde den heer Tideman niet,
die min of meer dreigend verzekerde,
dat de Commissie, als men het voor
stel afwees, zou overwegen wat haar
te doen stond. Een Park- enPlantsoen-
crisis daagde duidelijk aan den ho
rizon. De voorzitter was evenmin voor
de gevraagde machtsuitbreiding, cfi®
hij onnoodig vond, maar nadat de
heeren Tideman en ter Hoffsteede het
voorstel nog eens hadden aanbevo
len, ging het er glad door en vond de
heer Koolhoven den heer N. C. Roo
zen als eenig medeopposant.
Uitgeloot werd een aandeel groot
ƒ500.— in de geldleening van 1868,
toebehoorende aan de weduwe H. A.
van Lennep.
Naarmate de zon daalde, kreeg de
Raad haast. Misschien ook wel omdat
het zoo koud was in de vergaderzaal.
In een sneltreintempo werden goed
gekeurd
een verzoek van A. H. Bredemeijer
om te mogen afwijken van de politie
verordening, inzake het bouwen van
eene serre
wijziging van den leeftijd waarop
kinderen op de Vogelenzangsche
school kunnen worden toegelaten, van
6 in 5'A.
een redactiewijziging yan het
Raadsbesluit aangaande den grond
voor een nieuw post- en telegraaf
kantoor
een gratificatie van 50.te ver-
leenen aan den tijdelijk onderwijzer
Evers te Bloemendaal
de 75, die tot dusver bestemd wa
ren voor schoolprijzen te gebruiken
voor onderhoud en uitbreiding der
schoolbibliotheek te Overveen.
De heer de Sturler heeft de benoe
ming tot lid van de Commissie tot
wering van schoolverzuim aangeno
men.
In de plaats van den heer Bangert,
die de benoeming afwees, is gekozen
de heer J. Visser, van wien te hopen
is, dat hij de Itenóeming maar aan
neemt. omdat anders de Raad voor de
zooveelste maal weer moet gaan stem
men. Er schijnt niet veel liefhebberij
voor die Commissie te zijn.
De adressant H. Hessels die om wa
ter vroeg, kreeg wel zijn zin, maar
een standje daarbij omdat hij. een
huis bouwende, zich niet aan de hem
voorgeschreven rooilijn gehouden had.
Niet onduidelijk gaf de voorz. te ver
staan, dat wanneer zooiets weer ge
beurde, de dader geen water krijgen
zou.
De heer P. J. Houbolt te Sandpoort
verzocht, desnoods tegen extra ver
goeding, toelating van zijn kind op
de school te Bloemendaal. De voor
zitter wees er op, dat indertijd wegens
overbevolking kinderen van buiten op
deze school waren geweerd. Nu is er
wel plaats en de Raad kan elk geval
afzonderlijk beoordeelen. Weliswaar
is hetzelfde voor een paar arbeiders
kinderen geweigerd.
Daar er tijd genoeg was, wandelde
de Raad om de moeilijkheid heen,
m. a. w. hield de zaak aan.
Ten slotte had de Raad nog een
klein geschil over de vraag, of een
adres van de Kennemer Bouwmaat
schappij aangaande overneming van
gronden, al dan niet gesteld moest
worden in handen van de Commissie
voor de Parken en Plantsoenen.
„Daar heb jé t al", zei de heer Kool
hoven met niet onbegrijpelijken
triomf, maar de Raad stelde het re
quest ten slotte toch in handen der
Commissie.
Binnenland
Leerlingen in de diamantindustrie
Uit Amsterdam schrijft men aan de
N. R. Ct.
De poging der Amsterdamsche en
Antwerpsche juweliers, om voorioo-
pig in vereeniging met de Diamant
bewerkersorganisaties opheffing
van het z.g. leerlingbesluit te verkrij
gen, brengt vanzelf in herinnering een
zeer fel bewogen tijdvak uit de ge
schiedenis van den Algemeenen Ne-
derlandschen Diamantbewerkersbond.
Het besluit dateert van het Interna
tionaal Diamantbewerkerscongres, dat
in September 1897 te Antwerpen werd
gehouden.
Vrij algemeen stond de overtuiging
vast (aldus lezen wij in het vroeger
verschenen rapport der commissie tot
doorvoering en controleering van het
congresbesluit), dat, bijaldien geen
paal en perk werd gesteld aan den
steeds wassenden stroom van nieuwe
leerlingen, welke de fabrieken over
stroomde, de toen bestaande slijpers
en verstellers, binnen niet al te lan-
gen tijd, geheel of gedeeltelijk zouden
verdrongen worden, en ook dat de
overtollige werkkrachten in ons vak
een blijvend beletsel zouden zijn, om
de positie der diamantbewerkers te
handhaven, laat staan te verbeteren.
De Brillantslijpersbazen-Vereeniging
nam onder leiding van haar toenma-
ligen voorzitter, J. A. van Zutphen,
het eerst het initiatief om een verga
dering te beleggen met de besturen der
zuster-organisaties, waarop het alles
beheerschende vraagstuk der leerling
regeling zou worden besproken.
Het resultaat was dat inderdaad een
besluit werd genomen tot regeling de
zer quaestie, en het congres bekrach
tigde deze beslissing. Bepaald werd
a. Dat op 1 November 1897 alle kin
deren bij het diamantvak werkzaam,
die op 1 September 1897 den leeftijd
van 14 jaar niet bereikt hebben, zul
len worden ontslagen.
b. Dat op 1 November 1897 alle loop-
en potjongens van de fabrieken zullen
worden verwijderd.
c. Dat leerlingen boven de 14 jaar
op de fabrieken zullen mogen blijven,
mits zij een bewijs kunnen overleggen
j verstrekt door een oogarts, dat hunne
oogen geschikt zijn tot uitoefening van
de diamant-industrie.
d. Dat onder leerlingen verstaan
worden, zij die op 1 November 1897
I minstens 3 maanden als leerling werk-
I zaam waren dat wil zeggen als
leerling-slijper gedurende drie maan-
I den voor of achter den molen hebben
gezeten of als leerling-snijder aan den
bak hebben gewerkt of als leerling
versteller in staat blijken te zijn min
stens voor een molen te kunnen ver-
i tellen zonder te observeeren.
I e. Dat niet als leerlingen zullen be-
j schouwd worden, die diamantbewer
kers, welke van de eene branche tot
I de andere overgaan,
j f. en dat de betrokkene plaatselijke
organisaties toezicht moeten houden
j op de leerlingen in de diamant-nijver
heid, totdat deze zich tot zelfstandige
j werklieden hebben bekwaamd.
Toen deze internationale, overeen-
stemming was verkregen, zette de A.
I N. D. B. zich hier ter stede met alle
j kracht aan het werk, om het besluit
ook doorgevoerd en gehandhaafd te
I krijgen. En er was veel krachtsin
spanning noodig.
Het eerste manifest van het bonds-
bestuur bracht op de fabrieken heel
wat beroering. Vele bazen wisten
eigenlijk niet wat zij doen moesten
aan den eenen kant sprak het mani
fest van den A. N. D. B„ aan den an
deren kant waren het de loop- en pot
jongens, de knechten en verstellers, en
de vaders en moeders van eerstge-
noemden, welke alles in het werk stel
den om aan den drang van het in dit
manifest vervatte te ontkomen. Want
i in het diamantvak waren en zijn mee-
rendeels Israëlieten wei-kzaam. Vooral
i destijds was het, met de sigarenma-
I kerij, het handvak dat op groote
schaal door de Israëlieten werd be
oefend. Geheele families leefden er-
van, en 't volgende geslacht zoo
jongens als meisjes werd er steeds
weder voor opgeleid. Toen kwam op
eens dat leerlingbesluit15 a 16 hon
derd jongens meldden zich aan voor
de keuring, die in het bondsgebouw
plaats had onder leiding van dr. S.
van Dantzich. Het grootste gedeelte
werd onmiddellijk afgewezen, daar de
meesten nog geen twaalf jaar waren,
en het slot was, dat slechts 585 aan
de eischen voldeden en dus een leer
ling-diploma ontvingen. Zij mochten
doorwerken, de anderen moesten naar
huis gaan en konden trachten in een
ander handwerk een broodwinning te
vinden. Men begrijpt, dat de moeilijk:
heden niet uit konden blijven. Zóó
talrijk werden de verwikkelingen
waarin de organisatie geraakte, dat
eene commissie van geschillen werd
gekozen, die al spoedig handen vol
werk had.
Het rapport geeft daar tal van
staaltjes van. Eenerzijds weigeringen
om zich aan het besluit van den bond
te onderwerpen, anderszijds valsche
èn vervalschte geboortebewijzen, „frau
duleus ingevulde formulieren, gefin-
I geerde contracten (tusschen de leer-
I meesters en de ouders van een min-
I der jarigen of ondergeschikten leer
ling), „doktersverklaringen en dreig-
brieven." Van dezen tijd herinnert men
zich wellicht ook het optreden van den
bond tegen de „overtreders" van dat
leerling-besluit, die zij, door middel
van het z.g. „postenstelsel" onder be-
I waking stelden. Zelfs moest de justi-
j tie er bij te pas komen toen er klap-
i pen vielen tusschen de posten en de
vervolgden. Eindelijk gelukte het ech
ter toch den Alg. Ned. Diamantbewer-
I kersbond het congres-besluit doorge-
j voerd te krijgen, en het is niet te vei"-
wachten, dat zij de met zooveel moeite
bevochte voordeelen nu opeens zullen
prijs geven. Tenzij een nieuw interna
tionaal congres anders zou beslissen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEJr*
80 cents per regel.
Eene nieuwe Pendule
Voor eenigen tijd geleden heeft mead
a -j. te Genéve nieir a
jwe Pendules
•N& vervaardigd, [e!
/v| waarvan heic-
nuttige en heL,
praktische aa^_
'niemand ont"
jglippen zal.p
(Deze pendules
/zijn gemaakt^
volgens het sy«
steem der beie
kende wekkertjes. Bovendien is ereenx
phonograaf op aangebracht. Deze phon:
nograaf herhaalt op het uur, dat gijij
wilt de woorden die u gesproken hebt c
U zegt bijvoorbeeld in de phonograaf ie
„Ik heb heden om 5 uur een rende»
vous met den heer X." U zet de wijzer
op half vijf en juist om half vijf her,1^
zegt de phonograaf„Ik heb hederf^
om 5 uur een rendez-vous met derf
heer X." Op die wijze kunt gij uwremj
dez-vous niet missen. ti
Onze verslaggever bevond zich dezer^i
zomer te Vlissingen en bracht een be-g
zoek aan den heer A. C. van CampenT{
Kolendrager der Mij. Zeeland, 1ste
Dwarsstraat No. 99 te i
Heer vin Campen (volgens portret).!
Vlissingen, aan wien hij in den loopj
van het gesprek deze nieuwe uitvin-ii
ding mededeelde.
De heer Van Campen antwoordde^
daarop, welnu men moest door deze^
pendules verscheidene malen doen
herhalen en door deze phonografen,,
indien gij verzwakt zijt enz. neemt dea
Pink Pillen. Waarom zegt ge dat, 6'
vroeg hij hem. a
Omdat ik overtuigd ben, dat de Pink[.
Pillen het beste geneesmiddel zijn om
bloedarmoede, algemeene zwakte enz. E
enz. te genezen, en ik er met lof over^
gewagen kan.
De kwaal die mij reeds drie jaren'
mijne werkzaamheden verhinderde,
bestond in hevige pijnen in den rug3
en lendenen, ik kon niets meer ver-B
richten, eenmaal gezeten zijnde, kon u
ik met moeite opstaan en ik was een
kind gelijk, niettegenstaande ik het E
voorkomen van een Hercules heb. Ik e
was ten einde raad, en ben toen ook
tot de Pink Pillen overgegaan. Ik kan
thans verklaren, dat zij mijne pijnen F
hebben doen verdwijnen en thans kan
ik weder gelijk voorheen tot geluk van t
mijn huisgezin mijn zwaar werk ver-1
richten.
Mijn oprechten dank aan de Pink r
Pillen en zal ze een ieder ten zeerste i
aanbevelen en zoo gewenscht een ieder
de gewenschte inlichtingen verschaf-
fen.
1-Iet is bekend, dat zij onovertreffe-
lijk zijn voor de gevolgen en met de
ziekten, Bloedarmoede, bleekzucht,
neurasthénie, scheele hoofdpijn, ze- r
nuwpijnen, heupjicht, rheumatiek enz.
Prijs 1.75 de doos, 9 per 6 doozen,
verkrijgbaar bij Snabilié, Steiger, 27,
Rotterdam, hoofd-depóthouder voor
Nederland en Apotheken.
Franco toezending tegen postwissel.
Ook echt verkrijgbaar voor Haarlem
en Omstreken bij. Wed. \V. PLAAT-
ZER v. d. HULL, Drogerijen, .lans
straat 28.
Rechtszaken
Moord te Berkel.
Het gerechtshof te 's-Gravenhage
heeft bevestigd het vonnis van de
Haagsche rechtbank, waarbij C. Uit-
denbogert tot 15 jaar gevangenisstraf
is veroordeeld, wegens diefstal door
twee vereeuïgde personen, voorafge
gaan van geweld, te Berkel gepleegd,
met oogmerk om dien diefstal gemak
kelijk te maken, welk feit den dood
van Ripping en diens huishoudster
te Berkel ten gevolge heeft gehad, en
zulks nadat bekl. reeds vroeger was
veroordeeld.
Een dokter beklaagde.
In de zaak tegen dr. L. B., practi-
seerend arts te Groningen, zijn op
nieuw voor de rechtbank aldaar ge-
hoord de vijf deskundigen de apo-
hiertegen in. Hij moet als „vrij
mensch" opgroeien, zonder alle sla
venketenen der traditie en opvoeding.
Dat is hem dagelijks voorgehouden.
Ik ben blij, dat ik hem je weer heel
huids overleveren kan, hij brengt zich
zelf en anderen voortdurend in ge
vaar met zijn dollemansstreken. Als
Koert er toevallig niet geweest was,
had ik hem heelemaal niet kunnen
beteugelen.
De jongens zijn dus vrienden ge
worden? Dat hoopte ik.
Ja, maar ze zijn daar op merk
waardige wijze mee begonr.on. In liet
eerste uur al ranselden zij elkaar af.
zoodat de een een blauw oog en de
ander een groote buil opliep en toen
werden zij vrienden op leven en dood.
Koert heeft onbegrijpelijk veel invloed
op den wilden jongen. Hij alleen kan
hem kalmeeren, als hij een van zijn
dolle aanvallen heeft, en ter wille van
hem is hij ook op Ottendorf gebleven.
Tien jaar geleden zag ik hem
voor 't laatst, zei Hohenfels. Hij lijkt
immers niet op zijn vader, wel?
Niet in 't minst, Joachim was op
dien leeftijd een beeldschoone jon
gen. Bernard is eerder afstootend.
En zijn geestelijke ontwikkeling?
Daarin komt hij ook zeker ten ach
teren
Fernstein fronsde de wenkbrauwen.
Zooals men het nemen wilIn
menig opzicht is hij bijzonder vroeg
rijp. Zijn vader schijnt hem als een
j soort vriend behandeld en dingen be-
sproken te hebben, die nog heelemaal
niet voor zijn ooren pasten. Geleerd
heeft hij al heel weinig. De predikant
i van Raansdal heeft hem onderwijs ge
geven en dat schijnt niet slecht ge
weest te zijn, maar de jongen hield
het niet uit. Hij zwierf den geheelen
I dag in de bergen rond en zeilde op
I het Fjord en van dwang was natuur-
lijk geen sprake. Hij deed, wat in zijn
I smaak viel. Dat alles ben ik lang
zamerhand van Koert te weten geko
men en hem heb ik ook heden moeten
meenemen, anders zou uw heer neef
heelemaal niet gekomen zijn. Hij wil-
i de volstrekt niet naar Guntersberg.
Wilde niet als i k hem riep
I vroeg llohenfels scherp. Hij schijnt
op Ottendorf erg verwend te zijn.
Wat zou ik doen bromde Fern-
i stein. De dolle jongen is tot alles in
staat, als men zijn zin niet doet, en
ik had nu eenmaal de verantwoorde-
.lijkheid op mij genomen,
j En nu heb ik ze zei de Freiherr
koel. Vóór alles moet ik hem nu zien.
I Hij belde en gaf den binnentreden-
I den bediende de noodige orders. Vol
komen kalm gebeurde dat, maar Fern- J
stein scheen toch bezorgd te zijn, toen
hij zijn vriend aankeek, want hij zei
Wees niet te hard tegenover hem.
Ik vrees, dat hij gestrengheid <ii even
weinig verdraagt als zijn vader en ten
slotte kan hij ook niet helpen, dat hij
zoo opgevoed is. Wat denk je toch
eigenlijk met hem te doen Wil je
hem meenemen naar Berlijn
j Neen, jou brief en een bericht van
I mijn secretaris hadden mij al over-
1 tuigd, dat hier een grondige opvoe
ding gewenscht is, en ik heb meer te
doen, dan een verwaarloosden, lasti-
gen knaap aan banden te leggen. Hij
moet naar Rotenbach evenals Koert.
Die inrichting geniet een uitstekende
reputatie.
I Heerscht er strenge discipline
Zeer strenge, geheel naar mili-j
taire voorschriften.
j Voor mijn woelwater hin
dert dat niet en hij heeft er
zich ook volkomen in geschikt zooals
in alles, maar voor Bernard is het
wat anders ik kan je vooruit wel1
zeggen, wat er gebeuren zal. De jou-
gen loopt in de eerste acht dagen al
weg al moest hij uit een venster op
de derde verdieping ontvluchten.
Dat zal men wel verhinderen,
antwoordde Hohenfels droog. Boven
dien zou hij niet ver komen. Hier zijn
geen bergen en bosschen om in te
vluchten zooals in Raansdal.
O, daar zijn ze.
De beide jongens kwamen binnen, I
en Koert begroette zijn oom met de
hem eigene openhartigheid. Deze reik
te hem de hand en wendde zich toen
tot zijn neef, die voor de deur was
blijven staan.
Kom binnen, Bernard
Die uitnoodiging bleef zonder ge
volg, de knaap bewoog zich niet.
Bernard scheen inderdaad niet te
hooren, want hij bleef op dezelfde
plaats staan, gelukkig kwam Koert
tusschenbeide. Hij greep zijn vriend
bij den arm en trok hem krachtig mee
terwijl hij hem toefluisterde
Houd toch je fatsoenJe hebt het
mij immers beloofd
Dat hielp eenigszins, ten minsts
Bernard stribbelde niet meer tegen.
Hij stond nu voor zijn oom, die hem
zwijgend scherp opnam, maar hij reik
te hem niet de hand. Misschien zag
hij de vijandige uitdrukking in den
i blik van den knaap, die zijn blik
onvervaard beantwoordde.
Ik heb tot nu toe de vriendelijke
gastvrijheid op Ottendorf voor je moe
ten inroepen, begon hij. Nu denk iki
echter een poos hier te blijven en ver-
wacht spoedig mijn vrouw en doch
ter Daarom zal je nu je verblijf bij
ons op Guntersberg houden.
Neen. Ik wil niet hier zijn, luid-1
de het eigenzinnige antwoord.
Zoo, en waar dan wel
Thuis In Raansdal
Je behoort niet meer in Raans
dal thuis, zei Hohenfels met ijzige
kalmte. Voortaan is Guntersberg je
tehuis.
Ik wil hier vandaan bleef Ber-
nard volhouden. Ik blijf slechts, zoo-
lang Koert daar is, als zijn vacantie
voorbij is. dan ga ik ook heen.
Zie je wel daar blijft hij maar
'bij zei Fernstein zacht tot zijn vriend
die de wenkbrauwen optrok.
Laat ons alsjeblieft even alleen
Excuseer mij voor een half uurtje.
j Ga mee Koert
I Fernstein wenkte zijn zoon, maar
hij keek nog even bezorgd om, toen
hij de kamer verliet.
Nu barst het onweer los jam-
mer, dat ik er niet bij kan zijnzei
Koert, toen zij buiten de kamer wa
ren. Oom had mij liever niet weg moe
ten sturen. Ik doe toch immers altijd
als kalmeerend geneesmiddel dienst,
als Bernard één van zijn dollemans
buien heeft. Dat zal er flink op los
gaan, als die twee handgemeen wor
den
Wat zijn dat voor oneerbiedige
uitdrukkingen riep Fernstein. Hand
gemeen worden Dat zal je boezem
vriend nu eindelijk wel aan 't ver
stand gebracht worden.
Maar eerst slaat hij half Gunters
berg nog kort en klein, hield Koert
vol. In een half uur wil oom met hem
klaar zijn Dat zal hij gewaar wor
den. Zoo gemakkelijk zal het niet
gaan.
Wijsneusriep de vader boos.
Ik vrees, dat het daar ernst worden
zal. Hohenfels laat niet met zich spot
ten in zulke zaken.
Neen, hij begrijpt heelemaal geen
spot, stemde de knaap toe. Ik zou het
nooit met hem eens worden, als hij
toevallig mijn vader was.
Zoo, dat is weer iets nieuws, wor
den tegenwoordig de heeren zoons het
met hun vaders eenszei Fernstein
boos, maar zijn zoon nam hem onder
den arm en antwoordde gemoedelijk
Wordt nu niet kwaad, papa Als
Bernard uw zoon was, zou u er nog
erger aan toe zijn. Met mij kan u
volkomen tevreden zijn en ik ben het
over 't geheel ook wel met u
Die woorden kwamen er zoo grap
pig uit en hij keek daarbij zijn vader
zoo vergenoegd aan, dat deze begon
te lachen, en daarmee had de ondeu
gende jongen het spel gewonnen zoo
als gewoonlijk. Karei Fernstein dacht
in stilte, dat zijn zoon toch een leuke
jongen was. Hij was een voorbeeldig
landheer, maar als opvoeder betee-
kende hij helaas niets, dat bleek nu
ook weer.
(Wordt vervolgd.)
