NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. N 21e Jaargang. No. 6299 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. DONDERDAG 14 JANUARI 1904. A ARLEHI'S DAGBLAD ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN; Voor Haarlem 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente) 1.30 Franco per post door Nederland 1.65 Afzonderlijke nummers 0.02>£ Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37>£ de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer/ 0.15. Reclames 30 Cent per regel. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Kleine advertentfën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724. Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën edri en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Sacc., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre. )lt nammer bestaat uit zes bladzijden. it Berate Blad. ^Haarlem's Dagblad vau HZ 14 Januari bevat o. a. r% Blad A. De dienst weigerende K Ilicien, Buitenlandseh Overzicht, N nziek verslag van Philip Loots, 7. Innen], Sport- en Stadsberichten. WBlad B. Praatje over Photo- Me, Biunenl. en Gemengde, Be- chten, Haarl. Woninggids. De Dieustweigerende Milicien. INu het Landelijk Comité in de zaak tn Jan Terweij, den milicien die djenst weigerde en daarom gevangen J, een protest-adres de wereld heelt (gezonden, waarop reeds eenige aarlemsche ingezetenen hebben ge tekend, nu achten wij het gewenscht jen mee te deelen, waarom men Sar onze meening verstandig doet, iet dit adres niet te teekenen. (Allereerst zij opgemerkt dat waar i opzetters van deze beweging wijse- jk zich houden buiten alle betoog ingaande het militaire stelsel zelf, II Qt den aard van de zaak juist de anti- Hl filitairisten er het eerst toe zullen amen, hun adhaesie aan het adres i schenken. Dit is, men gevoelt het, jor de zuiverheid van de protest-be- eging een groot gevaar, dat zelfs 5 Tiet weggenomen zou worden indien —et protest-comité wèl op de quaestie ■m het militaire principe zelf ver- kTios in te gaan, om de eenvoudige I Iden, dat het militaire vraagstuk on- bestaande toestanden en verhou- ringen veel te ingewikkeld is, om jtarover in verband met een adres- f Afeweging als deze een vruchtbare ge- jf0<Bchtenwisseling op touw te' kunnen 'Itten. /jilntusschen het Comité laat het pofdbeginsel ter zijde en wij zullen ïttat voorbeeld volgen. De vraag gaat 7<-.|rer het geweten. „Heeft", vraagt het '^lomité. „de Staat het zedelijk recht '«pm dwingend op te treden tegenover )D de gemoedsbezwaren van burgers, >0 die in volkomen trouw aan hun ge- Wten, weigeren een daad te doen, JUtiie hoewel voorgeschreven door den Staat, in strijd is met hunne gods- dienstige en zedelijke overtuiging "Mag de Staat gemoedsbezwaren ont- _ikennen, straffen, smoren?" Het Comité zelf beantwoordt die ragen met een krachtig „neen" eo r^ien zou geneigd wezen, dat voor speld te volgen, wanneer men nlat sen nadacht over de gevolgen, die pt stelsel hebben zou. Niet zooz-er iver de vraag, of Jan Terweij en zijn -rf)enden, wanneer straks de vijand ,vr hr land kwam, het rustig zouden gunnen aanzien, dat anderen in hun- ie plaats, hun leven over hadden loor de verdediging van des (ienstweigeraars huis en hof en [aderland. Over dit punt zijn Jan Jerweij en zij, die voor hem protes- BVfeeren, blijkbaar heen. Maar waar «Tiet om gaat is ditof de Staat voort- "*Man zou moeten zwichten voor elk jemoedsbezwaar, dat door een zijner pden wordt geopperd en als oprecht eUn waarachtig bevestigd wordt. Rijks veldwachters bijvoorbeeld, die wat n ferder kijken dan hun neus lang is, _iullen hebben opgemerkt, hoe weinig resultaten het cellulaire strafstelsel iplevert. Zou dus nu voortaan een ^relclwachter, die een veroordeelde aaar de cel had te brengen, zich van lie taak kunnen verschoonen, door te ■terklaren, dat hij wegens de nutte- déoosheïd van het strafstelsel bezwaren legen die overbrenging had? Zal een Rijks-ontvanger, wetende flat een achterstallige betaler inder- m daad huiten staat is om aan zijn Verplichtingen te voldoen, mogen na- blaten hem waarschuwing, aanmaning drflwangbevel en de rest toe te zenden, bmdat hij de ontvanger daar- H^ogen gemoedsbezwaar heeft? Wij gaan op dezen weg niet verder 3 'door. Ieder kan voorbeelden bij de «vleet vinden om aan te toonen, dat i de Staat als zoodanig niet bestaan llltan, wanneer hij rekening zou moeten itjhouden met ieders bijzondere ge- .moedsbezwaren. Geen enkele wet, of Ihij kwetst dezen of genen in zijn mee dingen en overtuigingen. En wil men Naar de „Times" uit Peking ver neemt, onder dagteekening van Maan dag, heeft de Chineesche gezant te Tokio aan prins Tsjing geseind, dat hij op verzoek van het Japansche ministerie van buitenlandsche zaken het volgende mededeelt Het antwoord van Rusland op Ja pan's voorstellen is te Tokio ontvan gen. Het is echter ongunstig en kan niet door Japan aanvaard worden. In dien Rusland zich niet terugtrekt zal Japan zich genoodzaakt zien, dade lijk de wapens op te vatten. Op de Japansche legatie erkent men, een telegram van de regeering te Tokio ontvangen te hebben in den zelfden geest als het telegram, dat de „Times" uit Peking ontvingmen weigert echter, den inhoud mede te deelen. tsjwang, bevreesd, dat de stad het mité, dat de politiek van de regeering tooneel van vijandelijkheden wordt, krachtigen steun heeft verleend. On- dringen er bij de consuls op aan, dat danks de aanvallen van de partijen,f zij van hun regeering gedaan krijgen die van het kussen zijn gestooten, en j dat deze de onzijdigheid van Nioe-vooral van de clericale reactie, is het tsjwang handhaven. Uit Port Arthur Ter voorkoming van een mogelijken onverhoedse hen aanslag van de Ja panners op Port Arthur nemen de crediet van Frankrijk nooit krachtiger j geweest dan thans. Eere zij daarom der republiek gebracht, die voor de rust binnenlands en den vrede daar buiten heeft weten te waken. Combes Russen buitengewone voorzorgen zoo- spoorde de parlementaire meerderheid wel in de stad zelf als langs den ge- aan eensgezind te blijven om de coali- lieelen spoorweg door Mantsjoerije. tie van dericalen, monarchalen en Ook gaat het gerucht, dat de Japan- nationalisten te weerstaan, en den ners van de viering van het Russische voortgang der republikeinsche denk- Kerstfeest gebruik zouden ^en ma- beeld|n *ls een 0£misbare voorwaar- ^e'port le verrassen. Dac en i te beschouwen bi, elke hervor- nacht wordt nauwlettend wacht se- de ver houden. De geheele vloot is nu slag- .'"'steren heeft plaats gehad de ver vaardig. Naar het heet. is op het£^^5. Jf? S?."™".Ia daaruit afleiden, dat deze maatschap pij met haar wetten niet deugt dan moet men (hier het Landelijk Comité) dat in zulk een adresbeweging rond uit zeggen. Maar evenmin als het Comité op het militairisme als stelsel wil ingaan, rept het ook maar met een enkel woord van streven naar an archie. Dat element kan dus hier bui ten beschouwing blijven. Het Comité is overigens practisch genoeg, om het gevaar van voorge wende gemoedsbezwaren niet stilzwij gend voorbij te gaan. Het ziet aanko men, dat wanneer dienstweigering als van Terwey ongestraft bleef, er dienst weigeraars zouden komen, „die niet „in hun gemoed overtuigd zijn, doch „aan de lasten en gevaren van den „militairen dienst wenschen te ont snappen." Hiertegen meent het Co mité een middel te hebben gevonden „in het scheppen van een tak van „werkzaamheid ten bate van de ge meenschap als voorbeeld staat hun „voor den geest verplichte arbeid bij „grondontginning van Rijkswege Dit denkbeeld is van zonderlinge inconsequentie. Dus dan tóch straf \oor de dienstweigering en wel een zeer harde straf? Stellen wij ons Jan Terwey voor, edelaardig jongeling, naar men zegt, met een warm gemoed en nauwgezet geweten, wegen aan liggende, boomen vellende, den grond j correspondent van ue „uaiiy ii - jij - omspittende, te midden van andere, j Mail" te Tokio seint, dat na een i t jj gen met genoeg ter harte nam en dat niet in gemoede overtuigde dienst- 1 langdurige bijeenkomst van den Raad Uit Londen wordt van gisteren later dreigende nieuws uit Korea de bevel-Fransche Kamer. Gekozen werd Bi is- i z-.LL*-- .1ir.,ison mpt 9r»7 <;fpmmpr> fpcpn 910 iiif- gesemd hebber van de 7de Russische brigade In het telegram van hedenmiddagj naar de Jaloe vertrokken om een schijnt een misverstand ingeslopen. I plek voor een tijdelijk kamp uit te De J apansche gezant hier erkent wel,zoeken en er troepen samen te trek- dat er uit Tokio een telegram aan de ken. Chineesche regeering gezonden is, waarin haar in geval van oorlog strik te onzijdigheid wordt aanbevolen, maar hij gelooft, dat de zin betreffen de het aanstonds naar de wapenen grijpen van Japan uit een telegrafi sche. verwarring van Chineesche ler- terteekens ontstaan is. De gezant voeg de er bij Het is beslist niet waar, dat Van Tokio wordt van gisteren ge seind Hedenmiddag is er een langduriee bijeenkomst gehouden van den kei zer, alle leden van het kabinet, vijf uit den Raad der Oudsten, twee ad miraals en generaal Kodama. Naar gemeld wordt, werd het antwoord aan Rusland, gisteren ontworpen, vastge steld. Dit antwoord wordt beschouwd de oorlog een besliste zaak is; Japan -i- ,lan van de onderhan- doet nog steeds moeite om Jen vrede te bewaren. delingen. De belangstelling van de sou met 257 stemmen, tegen 219, uit gebracht op Bertrand. Koning Peter van SERVIE heeft weer eens iets te hooren gekre gen, dat hij, om het maar eens plat weg te zeggen, in z'n zak kan steken. Men weet, dat de gèzanten allen of op een enkelen na Belgrado verlaten hebben. De Oostenrijksche minister van bui tenlandsche zaken Goluchowski heeft nu in een toespraak tot de delegatie verklaard Wij hebben bemerkt, dat de Dailv bevolking in de kwestie is tot koorts- j de Koning van Servië onze raadgevin- i hitte sestetren. csn niet. e-ennpi? t.pr harte nam en dat weigeraars, luiaards dus en lafaards, der Oudsten, gisterenmiddag onder en dat alles natuurlijk onder politie- 1 voorzitterschap van den Keizer gehou- den (de minister van buipnlandsche toezicht. Zou niet Terweij zelf liever zaken was wegens ziekte afwezig) een in de gevangenis zitten, dan zulk uitvoerig telegram verzonden is aan dwangarbeiderswerk doen ten aan- den Japanschen gezant te Petersburg. schouwe van iedereen? Zijnerzijds heeft de Russische gezant Waarlijk deze periode in het betoog j eenige gewichtige telegrammen ver van het Comité is leerzaam voor hen, ^°^,den aan admiraal Alexejef te Port die in de weekheid huns gemoeds het «ÏS adres mee mochten willen ondertee- j oorlogsschip overgebracht. Vanmid- kenen. Zij is het beste bewijs, hoe j dag had te Tokio opnieuw een bijeen- gemakkelijk het protesteeren is en hoe moeilijk om voor het gesmade iets beters in de plaats te geven. komst plaats van den Raad dei- Oudsten. Zeshonderd Japanners zijn uit Dalni te Nagasaki aangekomen. Ambtelijk wordt tegengesproken, l i dat de Japansche regeering den voor I Wel is er een ander element m de i q-urkiie bebouwden kruiser Medjidië zaak, voor een militair misschien door zcu winen koopen. 1 gewoonte niet vreemd meer, maar datDe correspondent van de Standard voor den niet-militair onduidelijk is, te Berlijn heeft van gezaghebbende wij bedoelen het straffen zonder ein- j zijde vernomen, dat in de jongste de. Heeft Terweij zijn drie maanden j vergadering van den Russische» jon uü staatsraad, onder voorzitterschap van uitgezeten dan wordt hij weer m den Tsaar een vredelievend besIuit dienst gesteld en krijgt, wanneer hij genomen is ten aanzien van Oost- opnieuw dienst weigert, een zwaar- i Azië. Na een levendige discussie tus- dere straf, die, wanneer ze afgeloopen schen de oorlogspartij en de vredes- 'i is, wordt opgevolgd door een nóg partij, besliste de Tsaar ten gunste (zwaardere, wanneer hij ook dè,n nog j van deze laatste. De staatsraad be- niet tot andere gedachten te hren- j geJL13, len van den Tsaar mag volgen. In j Wanneer m de gewone burger- deze vergadering zou alleen de Kore- j maatschappij iemand een wet over- treedt, dan wordt hij daarvoor één- I maal gestraft. Meer nooit. Het non bis in idem (niet tweemaal voor hetzelf- de) is een gulden regel, die niet ge- schonden wordt. Bij dienstweigering in het leger schijnt het anders toe te gaan. Zij wordt niet als een voort gezet misdrijf, maar eiken keer als een nieuw misdrijf beschouwd. Legt Jau Terweij het hoofd dus niet in den i schoot, dan zal hij op één lijn met j gevaarlijke moordenaars zijn heele leven in de gevangenis doorbrengen. Hoe moeilijk het ook voor den leek j is om over de militaire rechtspraak te oordeelen, wenschen wij toch te zeggen, dat dit stelsel ons vreemd toe schijnt, en zooals uit het geval dui delijk blijkt onpractisch ook. Want terwijl nu de militaire autoriteiten zelf min of meer met het geval ver legen zitten, zou wanneer deze vol komen dienstweigering slechts één maal, maar dan met een strenger straf, bijvoorbeeld van 2 jaar, werd beantwoord en daarmee de zaak als afgeloopen beschouwd de milicien met voorgewende gemoedsbezwaren zich zeker nog wel eens tweemaal be denken. Jan Terweij zou dan weliswaar in geval van oorlog niet mee uittrekken, maar dat zou voor het leger kwalijk als een verlies kunnen worden be schouwd. Buitenlandscli Overzicht De berichten betreffende den stand van zaken tusschen RUSLAND EN JAPAN vormen nu zóó)n allegaartje, spreken elkaar tegen, herroepen elkaar geheel of gedeeltelijk, 't is kortom zóó'n war boel, dat we ze hier maar geven zoo als ze daar liggen, dan kan ieder voor zich eruit zoeken wat hem 't meest geloofwaardig schijnt. aansche kwestie overwogen zijn, maar de Russische regeering zou toch ook bereid zijn, ter zake van Mantsjoerije tegemoetkomingen te doen. De Japansche regeering heeft aan de Chineesche regeering den raad ge geven, een volstrekte onzijdigheid in acht te nemen en vooral de orde binnenslands te handhaven, opdat Europeesche mogendheden geen voor wendsel krijgen om tusschenbeide te komen. De „Times" wijst in een hoofdarti kel op het belang van dit bericht het betreft de eerste ambtelijke stap van Japan in deze zaak. Naar de „Times" uit Peking ver neemt, heeft de onderkoning Toean- tsji-kai inJapan voor 1,200,000 tael aan kanonnen en andere vuurwapens be steld, welker aankomst te Tsjin-wang- tao ten deele gisteren verwacht werd. ,Er wordt geen poging verzuimd door de Vereenig,de Staten en Japan om de onverwijlde afdoening en be krachtiging van hun handelsverdra gen met China te vei-krijgen. Het doel der beide regeeringen is, Irun stelling krachtig te maken, voordat de vijandelijkheden uitbreken. Het blijkt dat de bekrachtigingen van het tractaat tusschen Japan en China gisteren zijn uitgewisseld, daar Oesjida zeide te weigeren in China's verzoek te bewilligen, om de bekrach tiging nog een dag uitte stellen. Het tractaat met Amerika zal te Washing ton uitgewisseld worden. De Ameri- kaansche gezant dringt er bij de Chi neesche regeering op aan, een onge wone manier van doen te volgen, door het tractaat niet als brief te ver zenden, maar over te seinen naar Washington en vervolgens den Chi- rieeschen gezant aldaar te machtigen, om het telegrafisch toegezonden exemplaar uit te wisselen. Uit Peking De gezantschappen hier hebben het authentieke bericht gekregen, dat twee divisies Russische troepen met den Siberischen spoorweg op weg naar het Oosten zijn. Russische troepen hebben Hsin-min- ting, het eindpunt van den onlangs voltooiden zijtak van den spoorweg van Sjan-hai-kwan naar Nioe-tsjwang bezet. De vreemdelingen te Nioe- j waarmee hij zich omringt, j Ah, quel plaisir d'être Derde Back-Concert. Japan zal in zijn antwoord op de - onze vertegenwoordigers zich niet af laatste Russische nota waarschijnlijk j konden geven met de personages, een termijn stellen, waarbinnen Rus land antwoorden moet. De correspondent van de N. R. Ct. j te Petersburg schreef den 29 Dec./9 Jan. Men begint hier de overtuiging te krijgen, dat het vergedreven opti misme is, nog aan een vreedzame op- Het laatste concert der Bachvereeni- lossing van de Russisch-Japansche ging onderscheidde zich in zooverre kwestie te gelooven. De officieel ge- j van ik geloof wel al zijn voor- tinte geruststellende meldingen doen gangers, dat er een plaats op het eigenlijk niets anders dan de berich-1 programma was ingeruimd voor het ten uit Engelsche bron wat afbreken. J werk van een stadgenoot. Maar zonder eenig argument, zoodat De uiterst zeldzame gevallen dat onwillekeurig het publiek geloof gaat een compositie van Nederlandschen hechten aan de gedetailleerde buiten-1 oorsprong op een Bach-programma landsche telegrammen, die allesbe- P»Jkte, doet het ons bijna als een haIve een geru^s^Ueiid karakter heb- da®rdd^aaf8aan°o^en eige^Leander ben. Eerst werd de onverschilligheid Schleeel oncjer de componisten van van de Russische pers die natuurlijk deQ eeQ laats £as aangewe_ te wijten is aan stelselmatige onder- zen Maar niet alleen deze onzen hoog- drukking der publiciteit, uitgelegd als begaafden stadgenoot bewezen onder zeer beleidvol tegenover het krijgs- scheiding verhoogde onze belangstel- zuchtige karakter der Japansche bla- ijuar (jjj derde Bach-concert. maar denhet scheen een zwijgen van ook en nog veel meer het feit. iemand die volkomen zeker is van zijn dat wij den componist Schlegel dien zaak. wij tot nog toe slechts kenden (en Het vertrouwen op de Russische wa-hoog waardeerden uit liederen en penen is onder het publiek ook zeer kleinere klavierstukken dezen keer groot, en wat de landsmacht aangaat, zeker niet ongegrond. Ongelukkiger wijze zal deze oorlog in de eerste plaats een zeeoorlog zijnin ieder geval zullen de eerste wapenfeiten, waarvan zooveel afhangt, zich op zee zouden zien optreden met een orkest werk van grooteren omvang. De titel van dit werk, door den componist een „Symphonisches Tongemalde" ge noemd, luidtDer Sachsische Prinze nraub. De compositie afspelen. De gematigde houding van i dankt haar ontstaan aan een sage, die de pers, al was ze dan ook niet vrij- door den toondichter in het program- willig, kon 01) den duur het publiek ma-boekje wordt verhaald als volgt „Weinige uren bezuiden Leipzig ligt in liefelijke omgeving op heuvelgron den de vriendelijke stad Altenburg. Aan haren voet verheft zich op een steilen porphyr-rots het omvangrijke slot der regeerende hertogin van niet tevreden stellen, en hier en daar hoorden we dan ook al andere stem men opgaanhet nieuwe blad Roesj bijv. schreef al in een der eerste num mers Liever oorlog dan deze pijnigende on-1 sachsen—Altenburg, zekerheid, die den staat dagelijks j He£ was in tjaar 1554 dat één van schatten k°st. en die, wanneer ze de edelen, met name Kunz von Kauf- lang aanhoudt, onze oorlogsmiddJlenfUngen plannen van gevoelige wraak uitput, vóór een oorlog begint. Liever onmiddellijk oorlogsverklaring, dan deze schandelijke vrede." De hoop op vrede is nu niet anders te beschou wen dan als een uit vurig wenschen geboren hoop op het behoud van seti door de wetenschap opgegeven zieke. Maar in alle klassen der maatschap pij dringt het bewustzijn van den na derenden oorlog door. De kooplieden beginnen te klagen over den stiis. and van zaken in de nieuwe Russische steden in Mantsjoerije en aan deu Grooten Oceaan. De dienstplichtige neming op den Keurvorst Friedrich voedde, ingevolge een geschil omtrent schadevergoeding. Kunz besloot tot de ontvoering der beide zoons van den Keurvorst, waartoe hij een nacht koos (het was in Augustus), dat deze op reis was. Met verraderlijk behulp van den keukenjongen beklom Kunz langs touwladders het kasteel, en lichtte de beide prinsen uit hunne bedden. De aanslag mocht aanvankelijk geluk ken K. v. K. met één van de prinsen en zijn strijdmakker Rosen met den j,onen worden onder de wapenen ge-anderen prins, konden onbelemmerd roepen en men hoort het volk spreken verschillende richtingen ontvluch- van afscheidnemen voor den oorlog 1 ten- Edoch» volgens gissingen (want Vfjr ÏL1Ü omtrent den aard der bevrijding be- Men verwacht geen officiecle or staan geene vertrouwbare bronnen) logsverklanng. Beide tegenstand^werd v. K. in de bosschen door willen zulk een stap ontwijken. D- kolenbranders ontwapend, geboeid en Russen zouden den oorlog t, liefst op naar Altenburg gebracht. Rosen, van dezelfde wijze beginnen, als inder ijd j bet mislukken van den aanslag .pn- met China, maar toen naad s i ..'lï derricht, verklaarde zich bereid, den heel wat bondgenooten aan hun zijde. anderen prins terug te brengen, onder Bij het uitbreken van den oorlog voorbehoud, dat zijn misdrijf onge- neemt de Tsaar, in zijn hoedanigheidl straft blijven zou, 'tgeen geschiedde, als opperste krijgsheer, het opperbevel Het geslacht dezer beide prinsen over leger en vloot op zich, wat er op (Ernst en Albert, bleef bewaard; nog berekend is, den moed en de tucht der heden bekleedt de Albertijnsclie lijn troepen te verhoogen. Grootvorst j den koninklijken Saksischen troon, Alexejeff de opper-admiraal (in vredes-1 terwijl do nakomelingen van prins tijd) krijgt dan den titel van minister I Ernst op de zetels der Thüring-sche hertogdommen tronen." En dan laat de heer Schlegel een paar zinnen volgen, betreffende het ontstaan en den thematischen inhoud i van zijn compositie te aardig om ze, zij het dan met weglating der illustreerende hoofdmotieven, hier I niet even te doen afdrukken. .Deze, op zichzelf, niet zeer poëti sche en lyrisch dorre gebeurtenis, zou Combes bracht hulde aan het co-ik niet tot onderwerp eener muzikale van marine. Een feestmaal van het republi- keinsch Comité van handel en nijver heid te Parijs heeft den FRANSCHEN Premier Combes gelegenheid gegeven tot een politieke redevoering. illustratie gekozen hebben, indien zij mij niet reeds als kind geboeid had. als wanneer mijn vader (zelf Alten burger van geboorte) dezelve ontel bare malen verhalen moest, terwijl zij ook op ons poppen-tooneel opgevoerd werd. Dit werk behoort alzoo tot de zoo genaamde Programma-muziek. De waarde van een programma weegt, dunkt mij, echter zwaarder bij den componist, dan bij den toehoorder want hoewel de aanhef (motief A) het sluipwoord der slotbeklimmers voorstelt, en de torenwachter, niets kwaads vermoedende, een lied aan heft (motief B), liet verraad eensklaps ontdekt wordt en de torenwachter alarm blaast (motief C), door den ver reu torenwachter beantwoord motief D), hoewel eindelijk het bazuin-solo en de daaraanvolgende zangen de gebeden van het vorstenhuis en het volk moeten weergeven (motief E) en ik ten slotte onder juichen en heil kreten de terugkeer van den eersten prins schilderen wilde, zoo zal men nochthans met weinig verbeeldings kracht aan dit werk een geheel ander onderwerp uit het rijk der Balladen ten gronde kunnen leggen." Ofschoon nu de juistheid der laat ste opmerking wel zal moeten wor den toegegeven, aangezien eenmaal muziek op zichzelf onmachtig is be paalde gebeurtenissen weèr te ge ven, valt toch niet te ontkennen, dat de componist den gang van zijn ver haal zeer getrouw, misschien wel wat te getrouw, heeft gevolgd. Een toon werk moet m. i„ 0111 een veelhoofdig publiek te kunnen boeien, spontaan, en om in een groote ruimte tot zijn recht te komen, monumentaal d. w. z. kloek belijnd en volkomen lo gisch van bouw zijn. Neem bijv. Beethoven's Vijfde Syrnphonie. Een meer uit onmiddellijke inge ving ontstaan muziekstuk dan de eer ste satz en een meer architectonische opbouw dan het finale, zijn wel niet denkbaar. En zou het niet voor een groot deel juist aan deze eigenschap pen zijn toe te schrijven, dat Beet hoven ondanks de genialiteit van velen en den instrumentalen durf van bijna al zijn nakomelingen nog al tijd de koning onzer concertzalen is gebleven Dat spontane en monumen tale schijnt mij aan Schlegel's Ton gemalde te veel te ontbreken, om de muzikale schoonheden, waaraan liet werk overrijk is, ook door den gewonen toehoorder te doen <*enieten. Overigens toont de componist geen vreemdeling te zijn in de moderne kunst van orkestreeren. Hij is er, dunkt mij. zeer gelukkig in geslaagd i voor de wusselende stemmingen van j zijn toongedicht de juiste klankkleur te vinden. Kenden wij tot heden on zen begaafden stadgenoot als fijn- gevoelend toondichter, hier hebben wij hem tevens leeren kennen als muzikaal colorist van edelen smaak. Moge hij ons nog op menige vrucht van ziin rijken geest onthalen. En nu ik toch met goede wenschen bezig ben, meteen deze, dat hij" zijn werk nooit minder voortreffelijk uit gevoerd, of minder warm ontvangen moge zien. Den componist, na de voordracht van zijn werk ter estrade geroepen, werden namens de Bach- vereenigïng en namens zijne leerlin gen. twee fraaie lauwerkransen over handigd. Betreffende het verloop van het concert moet ik nu kort zijn. Het Arn- sterdamsche orkest onder Willem Men gelberg had een gelukkigen avond; dat wil zooveel zeggen als dat de ten gehoore gebrachte werken (4e Syrn phonie van Schumann en Meistersin- ger-voorspel) moeielijk in schooner vertolking gedacht kunnen worden. Althans van Schumann's Syrnphonie herinner ik mij geen indrukwekken der uitvoering dan deze. Solist van den avond was de ver maarde violist Franz Ondricek, die vooral in liet Concert op. 77 van Brahms zijn groote eigenschappen deed bewonderen. Zijn tweede deel was, muzikaal genomen, vrij onbe langrijk maar zelfs hier liet zijn nervig spel niet na te boeien en te imponeeren. PHILIP LOOTS. In de pauze van het Bach-concert te Haarlem had in bestuurskamer een plechtigheid plaats. Het bestuur had namelijk vernomen, dat de heer Wil lem Hutschenruijter. directeur-admi nistrateur van liet Concertgebouw te Amsterdam, deze instelling gaat ver laten en bood hem bij monde van den voorzitter, den heer G. B. Crom- melin, het lidmaatschap van verdien sten aan. Deze zeide ongeveer het volgende „Wat de heer H. voor de Bach-Ver- eeniging gedaan heeft, is zeker den leden niet bekend doordat men hem nooit ziet. Zijn bescheidenheid is hiervan oorzaak. Toch is hij bii elk concert op zijn post 0111 te zor^n dal alles goed loopt en verder deed hij alles, wat men bedenken kan en altijd op de aangenaamste manier, om de concerten alhier en ook te 's Hage, Utrecht, Amsterdam, Arnhem en Rot terdam te doen slagen. Zijn correct heid. innemendheid en beleefdheid hebben hem een plaats gegeven in

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1904 | | pagina 1