™i'u,so"
l|at koffer en vinden het aardig er ook wat
Ulet aa„ j;ij te dragen, ofschoon sommi
ge meisjes er op gesteld zijn, dat alles
van haar eigen geld gekocht is.
■'Dij
n
Sei
HUISHOUDELIJKE WENKEN.
Blinde vinken van
varkensvleesch.
1116 f Neemt 2 pond magere varkenslap-
ui. jes. zout ze en bestrooid ze met wat
>n ,noótmuscaat. Snijdt dan 2 ons versch
n ispek aan vierkante repen, rolt ze in de
Ül-Jlapjes en bindt er een draadje om.
inlDan braadt men ze met een stukje bo-
doet, als ze mooi bruin zijn er
k wat water bij en laat ze 1^ a 2 uur
mozachtjes doorkoken,
it d Voor het opdienen de draadjes er
wasaf snijden,
gety
daö
SPORT PRAATJE.
d*
audi
;elk(ïT
df
lijn I
nee;Zondag
jïtnd maa
Onbespeelbare terreinen. Com-
potitie-ranglijstjes van den Ne-
derlandschen Voetbal Bond. Nog
een dupe van de onbespeelbare
terreinen. Bespreking van de
wedstrijden, die voor Zondag op
het programma van den N. V.
B. staan.
De Wraak der Liefde.
(Naar het Spaanscli).
lu het afgelegen Alpenstadje Che-
nevoz, als een arendsnest aan de ber
gen hangende, boven den afgrond,
waarin de Dranze raast, woonde
Jean Garrigue, die voor krankzinnig
doorging. Inderdaad, wanneer men
hem zag staan, in lompen gehuld,
zijn lange armen langs zijn lijf bun
gelend, met lange, blonde haren, die
over zijne schouders hingen, en zijne
groote, blauwe, starende oogen, on
verschillig voor alles, wat niet zijn
visioen was, zou men geneigd zijn
te zeggen, met de vredelievende be
woners van de streek „Arme man
hij is gek
Maar neen. Jean Garrigue was niet
gek. Hij was dichter, de meest echte
van allen, dichter zonder het zelf te
weten, dichter van visioenen en droo-
menDe bergbewoners gevoelden
voor hem een soort van eerbied, ge
mengd met vrees, die zij koesterden
voor alle afwijkingen der natuur.
Hij was vredelievend van aard
men liet hem dus zijn gang gaan.
Zijn grootste genoegen bestond in
dwalen door de schaduwrijke
liet
om moedeloos te worden, eiken
g maar weer slecht weder, nl-
Jtijd maar regen en wind, en als na-
ld' Jtuurlijk gevolg daarvan onbespeelbare
1SchSerreinen. Zoo stelde ook 10 Januari
,jons weder teleur door ons als surprise
inodderveld te brengen. Alle aan-
•oop-gekoudigde voetbalwedstrijden rnoes-
zwa|ten dan ook uitgesteld worden, daar
:s a&et een onmogelijkheid was om op de
and(eerst bevroren, later door den aanhou-
ingtdenden regen ontdooide, en daardoor
i ar?uitermate glibberig geworden velden
&te spelen.
i 'i De competities van den Nederland-
1 fl%ehen Voetbal Bond schieten dan ook
maar slecht op; eerst werden ze
een Zondag verdaagd wegens ijsge-
en toen nog een maal wegens
at onbespeelbaar terrein. Als dat zoo
djdoor blijft gaan, zal er in het laatst
°Van het seizoen nog wel haast mede
gemaakt dienen te worden, anders zie
ik wel in, dat er van de kampioens-
^Uxonipetitie heel weinig zal komen.
l Niet alleen de voetballers ondervin
den onaangenaamheden door de tel
kens onbespeelbare terreinen, en daar
door uitgestelde wedstrijden, maar ook
!S. Amateur ondervindt er zeer veel hin-
'der en ongemak van. Waar toch zal
ik over schrijven als er geen wed
strijden gespeeld worden Ik zal me
heflan ook ditmaal alleen beperken bij
mohet bespreken van de wedstrijden voor
i (jde competities van den N. V. B.
>llm Op het programma van den Neder-
oni&ndschen Voetbal Bond staan Zon-
mopag eenige zeer belangrijke ontmoe-
el tangen, die, wanneer ze althans alle
oogespeeld worden en daar is nog
biiooveel hoop niet op, want er drijven
hui&dke onheilspellende wolken door het
baatuchfruim, die voor Zondag weer niet
i óseel goeds voorspellen heel wat
;ewferanderingen in de ranglijstjes zul-
i oJen brengen.
ntee Haarlem krijgt een bezoek van het
jRotterdamsche Rapiditas. welke wed-
wo|trijd voorzeker spannend zal worden, j it"""-
h7i<i „rinrtnn rr 1 1 Ir TtArr Tllüt 1 HO4-""
bosschen en al de afgelegen plekjes
van het dal der Dranze, zoo vol aan
afwisseling, dat het oog nooit verza
digd werd door zoo schoon een
schouwspel. Zoodra het mooi weer
was geworden, had Jean Garrigue
met voorliefde een bergspelonk opge
zocht, op eene kleine 100 Meter af
stand. Vandaar uit zag men op Che-
nevoz en een gedeelte van het dal.
Met een stuk roggebrood in den
zak, wandelde hij hij het krieken van
den dag naar zijn geliefkoosd plekje
en keerde niet terug eer de nacht in
viel.
Wat bewonderde de dichter daar?...
Zonder twijfel het landschap, dat
zich voor zijne oogen ontrolde, de
bosschen en weiden vol vee, de land
huizen aan den rand van den af
grond, het riviertje met zijne scha
duw- en lichtpartijen, zich kronke
lend als een zilveren lint, dat al
les was zeker voldoende om zijne
gevoelige verbeelding gedurende vele
uren bezig te houden.
Toch nietde blik van Jean was
onveranderlijk gevestigd in de rich
ting van een landhuis, nauwelijks
zijn gewonen observatiepost en maak
te zich een bed in een soort struik
gewas nabij het landhuis. Nacht en
dag bleef hij in de schaduw hem be
spieden. Hoe dichter hij in de nabij
heid was van haar, die hij beminde,
des te meer leed hij. Naast de zijne,
hoorde hij steeds die andere liefde
zingen. Ieder van die woorden ge
drenkt in de stralende vreugde van
eene wederzijdsche genegenheid,
drong als een pijl in zijn hart. Op
zekeren dag sprong dit gefolterde
hart op van vreugde. Hij hoorde
..Dus, Georges wil je toch absoluut
naar de duivelsbrug gaan?"
„Ja
„Dat is een waagstuk, Georges",
vervolgde de stem van de moeder. „De
bergbewoners noemen dezen pas de
duivelsbrug, omdat volgens hen, al
leen de duivel er over kan steken.
Denk eens aan, mijn vriend, het is
een nauw pad van nauwelijks een
meter breed, tusschen twee afgron
den in."
„Juist daarin bestaat het aantrek
kelijke van het gevaar."
„Georges" sprak andermaal een
zilveren stem, „heb je geen medelij
den met me?"
„Bang meisje" zei de officier, op
ontevreden toon. „Dat is een groote
fout voor de vrouw van een militair."
„Nu ja, ik ben dit met je eens. Ik
ben bang. Maar ik smeek het je,
Georges, ga niet
„Ach", dacht Jean Garrigue, gefol
terd door jalousie „waarom willen
ze hem dat beletten?"
Hij kende zeer goed de duivelsbrug
die duizelingwekkende brug, die de
twee toppen van den Mont-Powirl ver
bindt. Hij slaakte een zucht van ver
lichting.
De officier luisterde niet naar dë
smeekingen der beide vrouwen en
volgde zijn verlangen om den tocht
te ondernemen.
De dag brak aan. Voor den horizon
uit gingen gouden stralen, die zich
braken tegen de toppen van de hooge
rotsen en zich weerkaatsten in de
duizenden glinsterende vlakjes der
steenen.
stroom tot den wandelaar opsteeg.
ALLERLEI
Een kunstmatig gelaat.
Eene operatie, die van eene zeldza
me vaardigheid en stoutmoedigheid
getuigt, is volgens het New-Yorker
Medical Journal onlangs door dr.
Senn te Chicago verricht. Er was
daarbij van niets meer of minder
sprake dan van een kunstmatige ver
vanging van de huid op beide wan
gen en de bovenlip van den patient
door een gedeelte van zijne hoofdhuid.
De patient was een 35-jarig man, die
met een gruwelijk misvormd gelaat,
bij den arts kwam. Drie jaren gele
den had hij eene verzwering aan de
bovenlip gehad, waarvoor hem eene
eenvoudige zalf werd verstrekt. Na
dat hij daarmee een paar jaren
lang had gewerkt, zonder het
minste succes, wendde hij zich
tot een der bekenden „kankerdok
ter", een geestelijke, die zich als zoo
danig uitgaf. Deze man „herkende"
de ziekte onmiddellijk als „kanker"
en maakte ter „genezing" daarvan
gebruik van een zalf, die den onge-
lukkigen patiënt de gruwelijkste pij
nen bezorgde. De behandeling werd
tien .weken achtereen voortgezet, en
met zooveel „succes" dat de huid van
neus, bovenlip, wangen en de onder
ste ledematen door de zalf was weg
gevreten .In hunne plaats waren af
schuwelijke naden ontstaan. Hoe
Het Japansche officierskorps wordt
gerecruteerd uit de officiersschool.
Een zeer degelijk examen geeft toe
lating tot die school. Ieder, die het
onderwijs betalen kan, mag er op
komen, doch de zoons van gesneuvel
de officieren en ambtenaren genieten
financieele vuordeelen. Wie hooger
klimmen wil, moet nog een heele
reeks van andere onderwijsinrichtin
gen doorloopen.
Tot den kapiteinsrang gaat de pro
motie deels naar anciënniteit, deeis
naar kennis en verdienste. Boven den
kapiteinsrang wordt alleen op kennis
en verdienste gelet.
Officieren, die naar een plaats in
den staf dingen, moeten de „Rikugum
Daigakko", een soort krijgs-academie
doorloopen. Kan een officier absoluut
niet hooger' dan den kapiteinsrang
komen, dan moet hij op 48-jarigen
leeftijd den dienst verlaten.
De verhouding tusschen manschap
pen en officieren is voortreffelijk.
Een kort overzicht van die rangen
en diensttijden in die rangen volgt
nog om te doen zien, dat Japan zijn
officierenkorps jong weet te houden.
De luitenant (Schoi) kan reeds na
twee-jarigen dienst tot eerste luite
nant (Tschiui) bevorderd worden. Eer
hij kapitein (Taü) wordt, moet hij
minstens twee jaar eerste luitenant
zijn. De kapiteinstijd duurt in het
gunstigste geval slechts 4 jaar, de
jonge militair wordt dan majoor
(.Schosa). Tgeen hij drie jaar moet
blijven om luitenant-kolonel (Tschiu-
sa) te kunnen worden.
Na twee jaar in dezen rang ge
diend ie hebben, kan hij reeds kolo
nel (Taisa) worden. Het is dus voor
een knap energiek jonkman mogelijk
na 13 jaar tijds regiments-comman-
hardt en had hem zes kinderen ge
schonken, waarna zij zich liet schei
den. Zij nam de opvoeding der kin
deren op zich en betaalde haar vroe-
geren echtgenoot 5000 mark per jaar
uit, zoolang hij niet hertrouwde. De
man liet echter een dwanghypotheek
van 300.000 mark leggen op het land
goed der prinses bij Kassei, wat de
prinses zoo bezwaarlijk vond, dat zij
maatregelen nam om haar man le
venslang de 5000 mark uit te betalen
als hij van deze hypotheek afstand
'deed. Toen baron Von Pagenhardt
hertrouwde, hield de prinses met de
jaarlijksehe betaling op eerst
wachtte haar vroegere echtgenoot
geduldig, doch ten laatste, toen de
oude vorst van Ysenburg und Bödin-
gen 7.u W&chtersbach zonder veel na
te laten stierf, liet hij zijn vroegere
vrouw failliet verklaren.
verschrikkelijk de arme man er daar-11U. AU Jaai L1JUO li;gIulcllu.wuln1a.r
mee moet hebben uitgezien, kan men dant te zijn. De géneraals-rangén,
zich bijna niet voorstellen, ofschoon j waarvoor geen tijdsduur meer be-
het ge^al voor een arts natuurlijk i staat, zijn genera al-majoor (Soho-
wel ..interessant" was. schooj.lutittotuit-generaa Iscluudjn
c commandeerend generaal, (Taischo..
Dr. Senn, onder wiens behandeling en veldmaarschalk iGensui).
de ongelukkige zich eindelijk stelde, j Het private leven van den Japan-,
beproefde hem eerst te genezen door I schen officier is hoogst eenvoudig en
kleine stukjes huid van zijn hals op bescheiden.
het gelaat te planten, maar zonder Drinkgelagen en feestmaaltijden
succes, 't Scheen er nog erger van te hem totaal onbekend; hij leeft
worden Nu besloot de dokter op eene l Kaz?raew^ngen\™nV
energieke wijze m te grijpen t was njel Moet hij wegens dienstzaken in
anders toch een hopeloos geval, dus de kazerne verblijven, dan krijgt hij
het alleruiterste kon worden gewaagd zijn eten van zijn familie. De uni-
Ilij wilde een gedeelte van de hoofd- form is zoo bescheiden mogelijk
ilvor- A~ u;" A"
huid, van oor tot oor wegnemen en de verschillende wapens geheel
j het gezicht overbrengen. Er &ebjk-
Binnen een kwartier had hij de Pverdei
i;,rciov,^„rr un oinct fen 0,11 ditmaal eene mislukking te schrijver, pleit liet feit, dat een Ja-
duivelsbrug bereikt. Hij staat stil en
bewondert het landschap.
De nevel trekt meer en meer op.
Reeds beginnen eenige daken bene
den in het dal te
dit op het gezicht overbrengen. Er,- .-.
j - „Voor het hoog ontwikkeld eerge-
werden bijzondere maatregelen getrof-1 T<£, van hel „ifiüierskofps, besluit de
- schrijver, pleit het feit, dat een Ja-
voorkomen. De omstandigheid dat dejpansch officier bijna nooit schulden
hoofdhuid volkomen kaal, maar gaaf maakt en dat oneerlijkheden in het.
gezond was, gaf eenigszins hetJapansche leger eenvoudig uitges-<
Vooruitgang.
Het aantal millionairs is in Prui
sen gestadig aan het toenemen. Van
de 2653 menschen die over 1903 be
lasting betaalden over een jaarlijksch
inkomen van meer dan 100.000 mk.,
hadden er 58 inkomsten van meer
dan millioen ink. jaarlijks (tegen 31
in 1892'1. In 1903 woonden in de ste
den 4 personen met meer dan 3 mil
lioen mk. inkomen, waarvan een
aangeslagen was voor inkomsten tus
schen de 3 en 4 millioen. de twee an
deren voor tusschen de 4 en 5 mil
lioen. Bovendien woonden op het
land nog 4 rijkaards met meer dan 3
millioen mk. jaarlijksehe inkomsten.
Een van hen betaalde een belasting
over inkomsten van tusschen de 3
en 4 millioen, een ander over 4 tot 5
millioen en twee over 5 tot 10 mil
lioen mark.
Verder hadden in 1902 in het ge
heel 2344 Pruisen een vermogen van
meer dan 2 millioen mk. (tegen 1830
in 1895). In 1902 waren er 166 met een
vermogen van meer dan 10 millioen
mk. (tegen 115 in 1895). Menschen
met vermogens van meer dan 50 mil
lioen mk. waren er in 1895 in Pruisen
4, wier aantal in 1902 met 1 vermeer
derd is.
Meter lager gelegen. Onmiddel- J te steekt een sterke
100
lijk wanneer 's morgens het linker
venster van de houten woning werd
geopend, schitterde het gelaat van
den jongen man van vreugde. Een
lief, jong gezichtje verscheen in de
vensternis. Jean boog zich zoo ver
mogelijk naar haar toe en bleef sta
ren in verrukking.
Zij, die zooveel invloed scheen uit
te oefenen op die eenvoudige dichter
ziel, mejuffrouw Rosa Raymond, was
met hare moeder, de weduwe van een
Lyoneeschen fabrikant, de twee zo- iU»n:
mermaanden in de bergen komen been en vervolgt vroolijk zijn weg.
doorbrengen. Jean Garrique beminde Nu is hij er.
eeruge naken Dene- rech- ti reSultaten te verwach- ten ziin''
schitteren. Ten slot-1o - q Klinkt biina te mooi. om allemaal
rke windvlaag over waar te zijn, maar al is de helft
de bossehen en verdrijft de mist naai
den horizon. Het stadje Chenevoz doet
zich voor aan de blikken van Geor
ges ,als een stuk kinderspeelgoed. Hij
der venstersen de jongeman
glimlacht: het was het overeengeko
men signaal. Hij neemt zijn zak loek
en wuift... Zou zij het zien?... Lij
zendt een kushand door de ruimié
lii
De scalp werd volkomen van de maar juist, dan blijkt al genoegzaam
laatste overblijfselen van haren ge- dat Rusland tegenover een klein,
zuiverd, gedesinfecteerd en toen door maar kerngezond legér komt te staan,
twee inkervingen losgeneden en over Zooals men weet, wordt 't strijdbaar
Fcht dën "vèrreklikërnaïr4™^ripn7u hct gelaat getrokken i Japansche leger op circa 300.000 inau
onderscheidt ten laatste he^ hiOsje! I ^ea omschrijving is gjjtfl-ggapend en uitsta-
waar zijne liefste woont. Iets wits, i den'_zeSt het „Medical Journal een- óver de cavalerie is de algemeene
nauwelijks zichtbaar, waait uit één vo„g' i opinie in militaire kringen echter zeer
Men kan zich wel voorstellen, dat j ongunstig.
de patient toen nog geen schoonheid I
was geworden, maar de operatie, die
ongeveer anderhalf jaar in beslag De Sigaar als kenteeken der ziel.
nam, vóór alle stukken huid behoor- Men zou allen mannen, die rooken,
lijk bevestigd en gevormd waren, had den goeden raad willen geven, er wel
toch dit succes, dat de man geen op te letten, hoe zij hun sigaar in
monster of een voorwerp van het diep- den mond houden want als er meer
Met één voet op de brug, staat hij"
4 Ivo!ïsurii?nedoeh'a?sUdfe Hoodbr^e'Ê Wat was hiervoor noodig geweest? een""öogenbUk'stU. inderdaad,"beide ste medelijden meer was, zooals vroe- f zulke goede opmerksters zijn, als eeu
's eens hun'beste beentje voor zet- O niets, bijna niets!.,. Op zekeren afgronden zijn duizelingwekkendSer- Vooreerst kon de man veel beter Engelscbe. die de mannen in dit op-
m, dan ben ik er niet bang voor of dag- op eene wandeling, klaagde zou hijterugkeeren? j ??.reTeP ,en e terwÜ! hem vroeger zicht bestudeerd heeft, dan kennen
t zal een kleine overwinning of al-1 Rosa, dat zij een bloem, die 'te hoog I Hij waagt een eersten stap. De rots uwen' ^en8ev°^ge yan het de vrouwen ze al, nog vóór de eersten
jhans gelijk spel voor hen worden. hing, niet kon plukken. De jongeling is gevormd uit een kalkachtig ge- j on^"re^en der wangen, dikwijls het een woord gesproken hebben. Of-
F. C. gaat in Rotterdam te gast had dit gehoord en eenige oogen-steente, dat onder de voeten we°-- v®edse^ gedeeltelijk weer uit den mond schoon de mannen, schrijft deze
Hapidas' stadgenoote Sparta.blikken later bood hij het meisje de S glijdt, vandaar de naam de Steenen-
P:0z_,y^nz.?ez.e bloemen aan en zij bedankte hem berg. De militair gevoelt grooten lust
inslag te voorspellen, daar beidemet een glimlach. Meer niet
«lubs voorzeker aan elkander gewaagd7-.
fen, en er beide alles op zullen zet- /jl]. «eerae. niet terug en zou Jean
ten om te winnen, daar deze wed-
31.^trijd zeer veel invloed zal uitoefenen.
Z1ferïiezen de Blauw-witten dezen
jkrijd, dan vrees ik voor hun moge-
Garrique niet terugzien. Weinig ver
moedde het wonderschoone kind, dat
een menschelijk wezen haar voortdu
rend bespiedde, in stomme bewonde-
UUU ..v^o ..v O - XHJ gUUIW'
Tijk kampioenschap, daarom Span- ring, en om zoo te zeggen, veranderd j kortstondige
met vollen moed, i in de schaduw van haar schaduw.
,®%acht en energie volledig naarMaar op zekeren dag zag Jean tot
- Jb Maasstad getrokken, en gij Hennyzijn verwondering de beide dames
da;11 Höldert niet weder thuisblijvenvroeger dan gewoonlijk en wat hem
dat RT
?>er de wedstrijd dan toch gespeeld j naar. he' acheen' fl'ch ®et maar a'a"
"dVerd. de wisse nederlaac uwer club gan"e bad aangekleed.
^an jullie's laksheid te wijten zijn. De bergbewoner maakte er zich q
In de hoofdstad zal ook een interes-boos over, zonder zich rekenschap te i ggn_ keert weer, hij herinnert zich
lante ontmoeting plaats hebben, n.l.geven van wat hij gevoelde. Het zijne duizeling, den afgrond, gapende
tusschen R. A. P. en Ajax (Leiden), meisje en haar moeder sloegen den om hem te verzwelgen. Iemand heeft
renjfelke naar ik wel mag jerwachten zijweg in naar Thonon en een oogen-hem vastgehouden, op het oogenblik,
ru^n _voor van Leidenaars zaljjjjjj jater zag Jean een man, in mili-
terug te keeren. Is dit" niet Gode
getart?
„Ga ik .bang worden?"
En vastbesloten betreedt hij den
duivelschen berg.
Hij glimlacht reeds bijna over zijne
aarzeling. Plotseling
verschijnt de .zon, verborgen achter
de rotsen; en treft hem in 'tvolle ge
zicht. Verblind doet Georges een
misstap. Hij glijdt uit en geeft een
gil.Hij is verloren
Als hij weer bijkomt, ligt hij aan
den oever van het beekje, dat hij te
voren was overgestoken. Zijn geheu-
kkeüüoopen.
be-! In Amersfoort
m Ainersioon zullen de Quick-toetreden,
itlienschen wel het onderspit moeten: p
taire uniform, met haastige schreden
ielven voor de gasten, h: B. S. uiti Het was de verloofde van Rosa,
an-B-Gravenhage. i Georges Darcourt, luitenant van het
ko- De interessante en spannende kamp tweede regiment artillerie. Gebruik
ofdlal evenwel in de Residentie gevoerd J makende van eene maand verlof,
kwam hij hier van het grootsche al
penlandschap genieten, aan de zijde
van zijn bruidje. Georges en Rosa
beminden elkaar zooals twee jonge,
edelmoedige en reine harten dit kun
nen. Zóó, dat het weerzien, na een
veertiendaagsche scheiding, een ide
aal feest was voor hunne zielen.
Ginds in zijn spelonk leed Jean
Garrigue gruwelijk en aan zijne
oogen, gevestigd op de groep, die te
rugkeerde naar de villa, ontsnapten
tranen, die één voor één. als lood op
zijn hart druppelden. Hij" had begre
pen, dat deze jonge officier gekomen
was voor Rosa, had begrepen, dat zij
elkaar liefhaddén. Rosa beminde dus
een ander. In de diepte van zijne
edele en onschuldige genegenheid lag
toch een weinig zelfzucht. Jean had
het meisje nooit gesproken. Herin
nerde zij zich wel hunne ontmoeting?
Welke band bestond er ten slotte
tusschen hem en haar?
De jongeling, geheel in beslag ge
nomen door het nieuwe gevoel, dat
hem beheerschte, had al dien tijd
nooit aan iets anders gedacht. Hij
had een oneindig, volkomen geluk
gevoeld in het beminnen en dit was
geheel voldoende voor zijn hart. Van
af het oogenblik, dat Georges ver
scheen. leed hij smartelijk. Hij be
need den officier, die hem zijn afgod
kwam ontrooven en naast zijne on
metelijke en heerlijke liefde, rein als
een ngelenzang, ontstond en groeide
een engelenzang, ontstond en groeide
de haat
Jean kon niet slapen. Hij verliet
oe-^orden, en wel tusschen de kampioe-
-bijfien en Velocitas uit Breda. Vande-
ouien wedstrijd durf ik geen uitslag te
2(jeyoorspellen, deze ligt dan ook nog
za]?eheel in 't onzekere. Wel zal het als
oo-pt een overwinning wordt, geen groo-
ten» in 't puntenaantal zijn, wellicht ge-
spel. Deze ontmoeting is ook zeer
ielangrijk met het oog op het kam-
et-fioenschap dezer afdeeling, daar dit
anfan dezen wedstrijd vrijwel zal af-
Onze LIaarlemsche clubs, die in de
Ie klasse van den Nederlandschen
roetbal Bond spelen, hebben Zondag
|ok allen werk. Haarlem II gaat naar
Hollandia in AmsterdamE. D. O.
|e®ï naar Swift, eveneens in de hoofd-
ar tad, terwijl H. F. C. II een thuiswed-
trijd heeft tegen Leonidas.
AMATEUR.
ENFANT TERRIBLE.
Mama (op een theekransje). Ik
eb van morgen een vreeselijke kies-
ijn gehad.
Oochtertje. O ma, dat komt door
at de waschkom, waarin uw gebit
ig, den geheelen nacht op den tocht
eeft gestaan.
Een ALCOHOLVIJAND.
En u beweert, dat De Vries anti-
koholist is? Maar hij heeft iederen
'g een roes.
Juist daarom. In zijn woede te-
sn den alkohol verdelgt hij er da-
ilijks zooveel van als hij maar kan.
dat hij zou neerstorten in de ruimte
en heeft hem gedragen naar het ri
viertje
Maar wie?Hij was alleen
Twee weken zijn voorbijgegaan.
Georges Darcourt heeft overal zijn
redder laten zoekenVruchteloos
De bergbewoners kijken elkaar glim
lachend aan. „De officier zal berg-
ziek geworden zijn, voordat hij aan
de duivelsbrug kwam" zeggen ze
„en zal gemeend hebben te vallen
op de brug zelf". De officier is ge
neigd hen te gelooven.
Jaren gingen voorbij. Georges en
Rosa zijn de gelukkigste echtgenooten
der wereld. Zij zullen nooit weten
aan wien zij hun geluk te danken
hebben.
En wat Jean Garrigue betreft, deze
heeft zijn beschouwend leven voort
gezet. Hij is een beetje bedroefder en
mompelt een naam dien niemand
verstaat.
En wanneer de oude vrouwtjes, de
oudste grootmoeders met bevende
kin hem voorbij zien komen, slaan
zij eerbiedig een kruis en murmelen:
„arme gek!" zonder te vermoeden, dat
deze man, door het redden van het
leven van hem, die zijn schoonen
droom verbrak, zijn haat had over
wonnen om wanhoopstranen te weren
uit de oogen van zijn beminde.
M.
STERKE VERWAANDHEID.
Waarom draagt Johan, de kan
toorknecht, sedert eenigen tijd zijn
borst zoo hoog?
Zijn patroon is hem twee maan
den salaris uidig en nu verbeeldt
hij zich dat in de onderneming
financieel is atcresseerd.
viel. scherpzinnige dame, zich niet bewusi
In elk geval heeft de chirurgie hier zijn, hun karakter door de manier
een succes behaald, waarop zij trotsch waarop ze rooken, te verraden, kan
mag zijn, en het zal dr. Senn zeker een toeschouwer, toch veel uit waar-
niet ontbreken aan bewondering van nemingen in deze richting leeren.
zijn vakgenooten. Intusschen is het Zoo heeft bijvoorbeeld de man, die
te hopen, dat er niet veel patiënten bij het rooken zijn sigaar opwaarts
zijn, die een dergelijke behandeling gericht houdt, een wilskrachtig tem-
noodig hebben perament, en hij is zeer waarschijn-
j lijk flink in zijn werk, waartegenover
j de rooker, die zijn sigaar langs de kin
Iets Over 't Japansche Leger. benedenwaarts laat zakken een droo-
i mer is vol van plannen en heerlijke
Het volgende is ontleend aan een ideeën, voor de verwezenlijking waar-
artikel van een Duitsch officier d.e hij n00i( d noodige wilskracht
langen tijd onder de Japanners leefde. J. i,,«ehpn heiden in staat
Uitgaande van de stelling, dat hij "naen tusschen heiden in staat
die dl officieren kent ook van zelfde da man.. d'e zlJn sigaar recht voor
waarde van het leger weet, trekt de zlch ult In d™ mon<i het[t 1 h'l heett
schrijver vooral een vergelijking tus- een hardvochtige berekenende natuur
schen de Russische en Japansche of-met sterke karakterkenmerken op
ficieren. j den voorgrond treedt daarbij onver-
On 't oog heeft, de Rus alles voor.schilligheid tégnover anderer gevoe-
Hij is groot, sterk, schoon van uiter- lens. Wie zijn sigaar uitgaan laat en
lijk, dapper en trouw tot in den dood. za tijdens het rooken weer aansteekt,
De Japanner heeft de twee laatste en weer eens hetzelfde spelletje altijd
eigenschappen In even groote mate,lmet dezcIfd0 si lt is in ,k
achter 8 VW i geval een weinig verstandelijk ont-
Daarentegen hoeft de Rus één zeer1 wikk«W meiisch. De men diiarentegen,
groot gebrekhij is bijna altijd dron-dle ze na ^et aansteken, in genoeglijk
ken, terwijl de Japansche officier deafwachten tusschen de vingers houdt,
matigheid in persoon vertegenwoor- en die dikwijls en bijna teeder den
digt. i brandenden kant beziet, om te ont-
Groot verschil en hier komt't nog waren of de sigaar goed brandt, is
veel meer op aan bestaat ook inmoeielijk te voldoen en bezit veel per-
de opleiding. In dit opzicht staat de soonlijken trots. De verkwister, die
Japanner zeker vooraan, ook al geeft njet bovenmatig zorgvuldig is op
men toe dat t Russische leger m,s-izijn klcedinR. en zijn haar- en baard-
schien den besten staf ter wereld t y Mjt d
heeft, maar niet de staf maar de i .J b r "'J1 uc
front-officier beslist den veldslag. Ook P?nt van »)n 1,0 koopman
gelooft de schrijver, dat de doorsnee-1 ,e me^ succes altijd heeft gewerkt,
officier in het Japansche leger veel j wiens zorg voor de kleintjes de hoofd-
meer initiatief en zelfstandigheid be-oorzaak van zijn rijkdom is, snijdt
zit dan de Russische. De Rus denkt, zorgvuldig en netjes het puntje af,
dat zijn leger het beste ter wereld is vóór hij de sigaar even zorgvuldig
en beschouwt al het andere met sou- aansteekt.
vereihe minachting. j pijpenrookers, die hun pijp zoo vast
De Japansche officier daarentegen tuJ]len de tandcn houden dat zij
waPt te' Sen l-n keep in het mondstuk bijten, zijn
Voorts heeft de Japansche regee- hartstochtelijk en zenuwachtig, en ook
ring de kunst verstaan een goeden j meestal met zichzelven ingenomen
geest in het officierenkorps te houden, j de „verkwister" echter, die liever den
Het dwaze Europeesche bevorderings-1 tijd doodslaat, dan dat hij krachtig
stelsel naar accienniteit kent men de handen uit de mouwen zou steken
daar niet. Een Japanscli offi- laat zijn pijp over zijn onderlip han-
cier denkt er dan ook niet over zijn, gen, alsof hij niet genoeg wilskracht
ontslag te nemen, omdat een jongere, j heeft ze to ondersteunen. De man, op
die knapper is, hem voorbijstreeft. wjen men ajs vriend kan vertrouwen.
Geld beteekent voor de Japansche 19to langiaam cn raet ecn zckera
officieren niets als het welztjn van
het Rijk op het spel staat. Een luite-1
nant verdient maar f408, als hij vol-1 dl«. bijna werktuigelijk leeg.
len dienst doet ten minste, en de com-
mandeerende generaal moet zich met; Een Prinses failliet,
een pensioen van f 2400 tevreden j pr,nses Alexandra von Ysenburg
De "levensstandaard is natuurlijkBüdingon, kleindochter van den
gelieel in overeenstemming met dezo j Jaatsteri keunorst van Hessen, is de-
bezoldiging. In oorlogstijd leeft het i zer dagen failliet verklaard. De prin-
geheele leger, van generaal tot sol-1 was voor de tweede maal gehuwd
daat toe, van rijst en gedroogde visch. »met een zekeren baron Von Pagen-
Meneer ,.Lieschen".
De Berlijnsche crimineelö politie
heeft dezer dagen de hand gelegd op
een uiterst gevaarlijk individu, zeke
ren Philipott, die in de dievenkrtn-
gen der Duitsche hoofdstad bekend
was als ..Liesclien".
Daar de man om verschillende re
denen het daglicht schuwde en biet
zelf meer kon uit stelen gaan, had
hij een troepje jeugdige schavuiten
om zich heen verzameld.
„Lieschen's" personeel bestond uit
knapen van tusschen de 15 en de 18
jaren.
De meesten dezer jongens waren
het ouderlijk huis ontvlucht, of uit
verbeterhuizen weggeloonen.
De oude schurk oefende een onbe
perkte heerschappij uit over zijn beu-
ue li ij had zijn slachtoffers totaal
in zijn macht.
Daar geen hunner een onderkomen
had, vonden de samenkomsten der
bende plaats op een hooizolder in de
.AIte Leipzigerstrasse,, waar het ge
zelschap ook sliep.
Wat alzoo door de bende gestolen
werd, is fabelachtigtrouwens, de
jongens waren niet kieskeurig, maar
namen alles, wat zij konden machtig
worden. Eindelijk werd het dau ook
te barde politie ontdekte de schuil
plaats der bende, en alle leden
..Liesclien" incluis zitten nu ach
ter slot en erende!.
'n Duur Cadeau.
In den gemeenteraad van Zürich
heeft een lid geklaagd over de kosten
van voeding en onderhoud der beide
leeuwen, die koning Menilek van
Abessynië aan de stad ten geschen
ke heeft gegeven. Die kosten bedra
gen ongeveer 2000 francs per jaar.
Hij zou het geschenk hebben willen
weigeren, indien koning Menilek
niet meteen voergeld gaf. Want een
ander kon het wel eens in het hoofd
krijgen, aan de stad een half dozijn
olifanten cadeau te doen.
Een lid van het dagelijksch bestuur
merkte op. dat het geen gewoonte
was, op een dergelijke wijze over een
bewezen vriendelijkheid te spreken.
Op de minuut af.
De Fransche onderwijswet schrijft
voor. dat kinderen tot hun dertiende
jaar school moeten gaan.
Dezer dagen stond in de dorpsschool
in een Fransch plaatsje een der jon
gens midden onder de les op, pakte
zijn boeken en schrijfgerei samen, zet
te z'n pet op en ging de deur uit. De
niec-ster hield hem terug„Wat doe
je
I „Meester", antwoordde de jongen,
„sedert vier minuten ben ik dertien
jaar, u heeft dus geen recht me lan
ger op school te houden."
j En de wetgeleerde schooljongen ging
het lokaal uit en de meester, die de
wet even goed kende, vond geen ter
men hem langer te houden.
Waarom geelboeken geel zijn.
Men weet, dat de boeken, waarin,
de Regeeringen van tijd tot tijd ge
wichtige stukken pnbliceeren, hun
naam ontleenen aan de kleur van den
omslag. De oudste drukwerken van
deze soort zijn de Engelsche blauw
boeken. In 1852 voerde Napoleon het
gebruik ook in Frankrijk inhij liet
door het ministerie van Buitenland-
sche Zaken een verzameling akten pu-
bliceeren. Deze zouden in den Senaat
en den wetgevenden Raad worden
verdeeld. Maar terwijl zij werden ge
zet, werden er zooveel wijzigingen in
aangebracht, dat men tot in den nacht
vóór de opening der Kamers moest
doorwerken. Op het laatste moment
i moesten zij nog van omslagen worden
voorzien, en het bleek, dat men geen
groen papier genoeg had. Daar men
het Engelsche blauw wilde vermijden,
nam men geel papier, dat toevallig in
voorraad was, En zon zijn sedertdien
de Fransche ..geelboeken" geel.
