NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
De Erfgenaam van
het Majoraat.
21e Jaargang.
No. 6306
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
VRIJDAG 22 JANUARI 1904. A
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER D5RIE MAANDEN;
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) w 1.30
Franco per post door Nederland 1.65
Afzonderlijke nummers n 0.02)4
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem w 0.37
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofda^erden voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAG BE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van
22 Januari bevat o. a
Nabetrachting van den Gemeen
teraad. Buitenl. Overzicht, Muziek
verslag van Philip Loots, Binnenl.
en Gemengde Berichten, Nieuws
uit Haarlem en Omstreken.
Nabetrachting van den
Gemeenteraad.
Monteurs in het machinevak heb
ben een eigenaardig bestaan. Soms
reizen ze uren of dagen lang en
laten dan hunne handen natuurlijk
rusten. Komen ze dan op 't werk, dan
is het soms dubbel op. Er moet een
nieuwe machine gesteld, een oude ge
repareerd worden, de eischen van 't
bedrijf laten niet toe, dat er dagen
over gewerkt wordt er moet dus
dag en nacht worden doorgewerkt.
De goede monteur pruttelt dan niet
tegen, hij weet, dat het zoo moet en
niet anders kan. Welnu, hij werkt 24,
30, 36 uur aaneen met een kort slaapje
nu en dan. En wanneer het werk af is
en hij naar huis gaat zou hij verbaasd
staan te kijken, als iemand hem daar
over meende te moeten beklagen.
De zeven werklieden van de gasfa
briek, die 23i uur hebben gewerkt om
een gebrek te herstellen, dat wan
neer het niet zeer snel was geschied
aanleiding zou hebben gegeven tot
een tekort in de gasproductie, zijn in
het geval geweest van den bovenbe
doelden monteur. Er was dus geen
reden om daarover nu in den Gemeen
teraad te gaan klagen en des te min
der, omdat het toch wel van zelf
spreekt, dat speciaal werk maar niet
kan worden toevertrouwd aan den
eerste den beste, die toevallig werk
loos is. De man kent het niet, zijn
handen staan voor dat werk totaal
verkeerd. Had men dus, zooals de
heer Groot wilde, de zeven werklieden
in gewonen werktijd laten arbeiden
en hun zeven werkloozen er bij gege
ven, ter assistentie, dan zouden zij
van deze laatsten geen nut hebben
gehad.
Zoo is de redeneering van de
Directie van de gasfabriek, waarbij de
Commissie van bijstand zich heeft
neergelegd, al betreurde zij het ook
zooals iedereen doen zal dat daar
voor zoo overmatig lang aaneen moest
worden gewerkt.
Toen ging de Raad weer voort met
de behandeling van 't werkliedenre
glement en van de amendementen
reeks, die daarop door de heeren Hu-
genholtz en Hofland was ingediend.
Zooals wel te voorzien was, konden
deze amendementen geen genade vin
den in de oogen der meerderheid
ik wees er in de vorige Nabetrachting
reeds op, dat de voorstellers zelf uit
de over dit reglement gewisselde stuk
ken, het échec van hunne denkbeel
den hadden kunnen voorzien
Toch heeft ook de definitieve goed
keuring van het reglement nog niet
kunnen geschieden. Over een amen
dement van de heeren Hugenholtz en
Hofland aangaande de betaling van
overwerk, staakten namelijk de stem
men, zoodat die stemming in de vol
gende vergadering opnieuw moet wor
den gehouden.
In verband hiermee werd ook de
quaestie der betaling van Zondagsar-
beid aangehouden. Het systeem van
de voorstellers is, dat voor overwerk
zal worden betaald 25 procent boven
het gewone loon, voor nachtwerk (wat
dan beteekent overwerk tusschen 9
uur 's avonds en 5 uur 's morgens)
50 procent en voor Zondagswerk 100
procent. Daargelaten de vraag, of de
nacht inderdaad kan gerekend wor
den 's avonds te 9 uur te beginnen, is
/dit wel een goed en billijk tarief en
bij zeer vele particuliere werkgevers
al in zwang. Wanneer nu in de vol
gende vergadering over deze punten
niet al te breed wordt uitgeweid
(iedereen komt nu toch met zijn stem
kant en klaar ter vergadering) dan
zal het werkliedenreglement aan het
einde van zijn laatste phase zijn
gekomen.
En dat is goed ook, want op iedere
Raadsagenda wordt een handvol stuk
ken aangehouden, omdat er geen tijd
meer is voor behandeling. De achter
stand wordt zoodoende hoe langer hoe
grooter, ook al wordt er nu getrouw
elke veertien dagen vergaderd. En
zelfs wanneer, zooals de heer Van de
Kamp wenschte, een extra vergade
ring daar tusschen in werd gehouden,
zou dat nog niet baten, tenzij elk lid
van den Raad zich plechtig voornam
om niet te zeggen, wat een ander
vóór hem reeds in 't midden had ge
bracht. Deze regel, toch zoo nuchter
in zijn eenvoud, schijnt tot verschil
lende Raadsleden niet te kunnen door
dringen. En zoolang daarin geen ver
betering komt, baat het niet, al ver
gaderde men ook iederen week.
Bij de rondvraag heeft zich een
eigenaardig geval voorgedaan. Toen
in de vorige vergadering een voorstel
van den heer Van de Kamp aangaan
de den 10-urigen arbeidsdag in be
stekken van Gemeente-werken was
aangenomen, verwekte dat in den
Raad en daarbuiten vrijwat verwon
dering. Niemand had gedacht, dat er
op dit oogenhlik in den Raad voor dat
beginsel een meerderheid te vinden
zou zijn geweest.
Nu hebben gisteren de heeren Van
den Berg en Loomeijer verklaard, dat
zij vóór het voorstel-Van de Kamp
stemmendedaarin niet een uit
spraak over het beginsel van den 10-
urigen arbeidsdag hebben gezien. De
heer Loomeijer verklaarde, dat hij
gemeend had, dat later die zaak zou
worden overwogen.
De heer Van de Kamp betoogde, dat
met zijn voorstel wel degelijk het
beginsel zelf was uitgemaakt en de
heer Kleijnenberg voegde er aan toe,
dat zoo ook de tegenstemmers het
begrepen hadden. Op voorstel van den
heer Van den Berg werd besloten
Burgemeester en Wethouders te ver
zoeken, mede te deelen hoe dezen de
zaak hebben opgevat. Naar die ver
klaring, die in de volgende vergade
ring te wachten is zullen velen zeer
zeker nieuwsgierig zijn.
Buitenlandsch Overzicht
Ditmaal komt uit Londen eens een
vredelievend bericht ten aanzien van
de onderhandelingen tusschen
RUSLAND EN JAPAN.
Het is de „Pall Mall Gazette", die
uit Berlijn verneemt (wat een om
weg heeft dat bericht dus gemaakt
met beslistheid nog al wel, dat de
vraag van oorlog of vrede ten gun
ste van den vrede beslist is. Het is
slechts de vraag of de Russische re
geering haar verklaring, die het be
houd van den vrede medebrengt, al
leen zal afleggen tegenover Japan,
tegenover alle mogendheden of de
mogendheden die in het bijzonder bij
de zaak zijn betrokken. Welken vorm
de verklaring echter aanneme, er is
te Petersburg besloten Japan's wen-
schen te vervullen, zoodat de vrede
volkomen verzekerd wordt.
Dat te Petersburg besloten zou zijn
Japan's wenschèn te vervullen kun
nen we met de beste wil niet aanne
men. Wèl dat Rusland eenige con
cessies doet en Japan zich daarmede
tevreden stelt en dèt zal de oplossing
ook wel worden.
Uit Tokio daarentegen wordt weer
het .volgende gemeld, dat minder
vredelievend klinkt
Het bericht uit Berlijn, naar luidt
waarvan Rusland besloten is zich op
de mogendheden te beroepen ten ein
de een oorlog af te wenden, wordt
hier beschouwd als een bewijs, dat
Rusland niet bereid is Japan in vol
doende mate tegemoet te komen.
De Geheime Raad heeft heden een
uitvoerig verslag van Komoera over
de onderhandelingen met Rusland
aangehoord.
De volgende berichten zijn uit En-
gelsche bladen
De correspondent van de Daily
Mail te Port Arthur heeft een onder
houd gehad met Alexejef, die de
hoop uitsprak dat een schikking tus
schen Rusland en Japan binnenkort
tot stand za* komen. Daarna
zou Alexejef op reis gaan naar
Petersburg. De correspondent werd
verder verwezen naar Plancon, vroe
ger Russisch attaché te Peking,
thans diplomatiek agent in Man-
tsjoerije.
Plancon zeide den correspondent,
dat de Russen thans Mantsjoerije niet
konden ontruimendat zou in het
najaar geschied zijn, indien China
destijds Rusland's voorstellen aan
genomen had, maar Japan's kuipe
rijen te Peking hebben dit belet.
Plancon zeide dat de Russische re
geering de nieuwbenoemde Ameri-
kaansche consuls te Antoeng en
Moekden niet zal toelaten, aangezien
die benoeming plaats vond krach
tens het Chineesch-Amerikaansche
handelsverdrag, dat buiten Rusland's
voorkennis en goedkeuring gesloten
is, wat de Russische regeering on
vriendelijk en on-diplomatiek oor
deelt.
Ten aanzien van Nioe-tsjwang gaf
Plancon te kennen, dat de Russen
alleen toezicht uitoefenen over het
bestuur van de stad en het verkeer
op de rivier, maar zich niet bemoei
en met de Chineesche douane. Overi
gens ligt Nioe-tsjwang's haven In-kou
op Mantsjoerijsch grondgebied. Plan
con ontkende dat Rusland Korea zou
willen inpalmen. Het wil alleen de
Russische belangen aan de Jaloe en
elders waarborgen. De Russen zullen
zich niet verzetten tegen Japan's
handelingen in Korea, mits de ande
re mogendheden die goedvinden,
want Rusland heeft ook Japan's toe
stemming niet noodig ter zake van
Mantsjoerije. Noord-Amerika en an
dere mogendheden hebben meer be
lang bij Korea dan Rusland.
Devrilof, Russisch financieel agent
te Tokio, is uit Petersburg, te Port
Arthur aangekomen op zijn doorreis
naar Tokio. Hij is belast met een
geheime zending.
De Daily Mail verneemt uit Peking
dat uit Japan 31 millioen patronen
naar China gezonden zijn.
Volgens den correspondent van de
Daily Mail te Tokio worden daar
telkens kabinetsraden gehouden.
ZUID WEST-AFRIK A
zal, zoo snel als de overtocht met
snelvarende booten te volbrengen is,
versterkingen uit het moederland
ontvangen, die het legertje daar
ginds zoozeer noodig heeft.
De Rijksdag heeft zonder beraad
slaging de aanvullingscredieten be
treffende de expeditie naar Duitsch
Zuidwest-Afrika goedgekeurd. Daar
na is hij begonnen met de behande
ling van het wetsontwerp over de op
richting van koopmans rechtbanken.
Lozin. maar hun rollen gaven weinig
gelegenheid op den voorgrond te tre
den. Ten laatste dient ook het orkest,
onder leiding van den heer R. Hage-
man, genoemd als een en niet de
minste der factoren tot het welsla
gen van deze opvoering.
PHILIP LOOfS.
Stadsnieuws
RIGOLETTO.
De Nederlandsche Opera had voor
haar optreden in onzen Schouwburg
nogmaals een keuze gedaan uit haar
Italiaansch. repertoire
Van de ontelbare opvoeringen, die
Verdi's Rigoletto in alle voorna
me steden van Europa beleefde, is
aan Haarlem maar een uiterst be
scheiden deel te beurt gevallen. Ik
herinner mij, behalve die van Woens
dag 1.1., nog maar één voorstelling
van dit werk namelijk door hel
Italiaaüsch Opera-gezelschap, vóór
drie of vier jaren. De Italianen be
schikten over enkele zeer goede
krachten, maar de groote aantrekke
lijkheid van hun werk lag toch hier
in, dat ieder der medewerkenden, ook
koristen en figuranten, zoo geheel bij
de zaak waren. Daardoor ontstond
een ensemble, dat, ondanks vee.l ruws
in de uitvoering en veel onbeholpens
in de monteering. toch een beduiden
den indruk maakte. De hoofdverdien
sten van de reproductie der Neder],
Opera moeten daarentegen minder in
het imposante geheel, dan wel in het
mooi zingen en goed spelen van eeni-
gen worden gezocht.
Onder het goede wat de voor
stelling van Woensdag betreft be
hoort allereerst de in één woord
prachtige uitbeelding van de titelrol
door den heer S. Hecker. Deze zanger
heeft een warm, week en buigzaam
barytongeluid tot zijn wil dit laat
ste in de volste beteekenis van de uit
drukking, want zijn omvangrijk or
gaan veroorlooft hem al wat zijn ge-
passioneerd-muzikale natuur en zijn
voorliefde voor het Italiaansch bel
canto hem ingeven.
Hij heeft de srelukkige eigenschap,
zich geheel te kunnen geven, zonder
de belemmerende berekening van een
of ander beoogd effect. Zijn zang is,
pf schijnt te zijn, de geheel vrije,
natuurlijke uiting van een sterk inner
lijk voelen, en juist dat schijnbaar
onbedoelde in zijn voordracht doet
hem des te zekerder zijn doel berei
ken en zijn toehoorders in zijn eigen
gevoelsstemming meêléven. Ik meen
te mogen beweren, dat aan de inter
pretatie van den heer Hecker deze
„Rigoletto"-opvoering nagenoeg haar
geheele beteekenis ontleende. Toch
werd ook door andere medewerkenden
verdienstelijk en mooi werk geleverd
Mevrouw HagemanVan Ophemert
o.a. wist, ondanks haar voor 't oogen
hlik wat onwillige stembanden, van
de Gil da-partij veel te maken. De
heer Dalarno als Hertog had mede
zeer goede oogenblikken. Waarom
zong hij zijn partij maar niet liever
in 'tDuitsch? Met één taal kwamen
we dezen avond toch niet toe. Verder
zou ik nog kunnen noemen de heeren
Van Duinen en Bovendeert, en mej.
Klavier avond.
In de bovenzaal van de Sociëteit
„Vereeniging" gaf Lizzie Wijsmuller
gisterenavond een klavieravond, met
medewerking van Mej. Nella Gunning,
violiste uit Den Haag.
In den schouwburg ging Rigoletto,
vandaar waarschijnlijk dat slechts een
klein publiek was opgekomen, meest
uit dames bestaande.
't Was een afwisselend programma.
Waar nu eens, bij een Sonate van
Beethoven de ernst aan het woord
was, waarnaar aandachtig geluisterd
werd, trachtte men dan weder geen
enkelen toon te missen van Joh.
Brahms' vroolijke en karakteristieken
Ungarische Tanz.
Zoo brengt elk stuk zijn eigenaar
dige bekoring mede.
Mej. Wijsmuller is een zeer begaaf
de pianiste. Alleen zij opgemerkt, dat
ze onder 't spelen iets onrustigs had,
vermoeiend om naar te zien. Haar
hoofd knikt onafgebroken; werktui
gelijk het aanslaan volgend.
Samenspel van viool en piano is
altijd bekorend. Vooral in de lage
tonen klinkt het instrument van Mej.
Gunning mooi.
In 't Allemande en Adagio van Loca-
telli's Sonate,heeft men 't meest van,
haar spel genoten.
Telkens weder bracht men den da
mes Wijsmuller en Gunning een wel
verdiend en luid applaus.
Tuinbouw.
De afdeeling Haarlem en Omstre
ken van de Nederlandsche Maat
schappij voor Tuinbouw en Plant
kunde zal op 25 Januari een verga
dering houden in Weten en Werken.
De agenda voor deze vergadering
is als volgt vastgesteldingekomen
stukkenrekening en verantwoor
ding van den penningmeester over
190 verslag over het fonds der we
duwe Winkellezing van den heer
J. Sturing over „ziekte ónzer vrucht-
boomen", toegelicht met lantaarn-
beelden onderlinge tentoonstelling.
In brand geraakt.
Woensdagmiddag had op de be
schuitfabriek van den heer Van Dijk
aan den Spaarndammer weg een
ongeval plaats. Een jongen, die te
dicht met zijn kleeren bij het vuur
kwam. geraakte in brand. Door het
tijdig toeschieten van zijn kamera
den, die hem de kleeren van het lijf
trokken, kwam de jongen er met
lichte brandwonden en een hevigen
schrik af.
Chr. Nat. Werkmansbond.
Voor de Afd. Haarlem van den
Chr. Nat. Werkmansbond hoopt de
WelEerw. Zeergel. Heer Dr. J. Lam-
merts van Bueren, van Rotterdam
eene lezing te houden op Maandag 15
Februari a. s. in de groote zaal van
het Brongebouw. Het onderwerp van
den gevierden spreker zal zijn Ar
beid - Arbeiders.
Het kwartet „Onder Ons", bestaan
de uit de heeren N. Kerkhoven, H. C.
v. Dijk, G. Mes en H. Oostwald, zal
ter opluistering eenige nummers ten
gehoore geven
Brongebouw.
Woensdagavond werd in de groote
zaal van het Brongebouw voor de
kinderen der leden een gecostumeerd
kinderhal gegeven.
Er waren in de met groen versier
de zaal een 40 a 50 gecostumeerden
eneen veel grooter aantal niet
gecostumeerden. Dit laatste was na
tuurlijk noch de bedoeling der Di
rectie, noch die der Jury, welke be
stond uit de heeren P. van Looy,
J. R. Prent en P. Clausing Jr.
Bij eene volgende gelegenheid zal
er dan ook op gelet worden, dat al
len zooveel mogelijk gecostumeerd
komen.
Na afloop van het zeer geanimeerd
kinderbal, dat stond onder leiding
van den heer Joh. Martin, had de
prijsuitreiking plaats.
Dit geschiedde bij monde van den
heer P. van Looy. Eerst spr^r hij
op aardige wijze het jonge volkje
toe, en daarna werden prijzen uit
gereikt voor het meest historische
costuum, en voor de mooiste en zon
derlingste jongens- en meisjescos-
tuums. De heer van Looy zeide o.m.
dat door de groote verscheidenheid
van aardige costuums het voor de
jury eene moeilijke taak was uit
spraak te doen. Heeft de Jury ge
meend evenals het vorige jaar voor
aardige costuums prijzen beschik
baar te moeten stellen, bijzonder
heeft zij ook gelet of er volkomen
overeenstemming bestond met het
geen men heeft willen voorstellen.
Dit is ten zeerste bereikt. Hoewel
echter niet allen prijzen kunnen
krijgen, moeten de overigen zich
maar niet ontmoedigd gevoelen, en
het volgende jaar met dezelfde op
gewektheid terugkomen.
Ten slotte stelde spr. voor om voor
den heer Koolhoven, die zooveel voor
de kinderen overhèeft, en zooveel
van hen houdt, aan te heffen een
„Leve de heer Koolhoven, leve de
Directie van het Brongebouw", waar
aan door allen welwillend werd vol
daan.
Nadat spr. nog den wensch had
geuit dat het aantal gecostumeer
den het volgende jaar grooter moge
zijn, werden de prijzen, bestaande
uit kunstvoorwerpen, als volgt toe
gekend
Historisch costuum 1. Napoleon I.
2. Luitenant ter zee ten tijde Lode-
wijk XVI.
Mooiste heerencostuum 1. Roover;
2. Engelschman3. Beerenleider.
Mooiste dames-costuum1. Rose
(Fin de Siècle); 2. Bloemenmeisje;
3. Zigeunerin.
Zonderlingste heeren-costuum
1. Beer; 2. Pierrot; 3. Gloeilicht-
costuum.
Zonderlingste meisjes-costuum 1.
Klimop2. Visscherinnetje3. Pier
rette (rood en blauw).
Na afloop van het welgeslaagde
kinderbal, bleven de ouderen nog
eenigen tijd gezellig bijeen, en werd
nog menig dansje gemaakt.
Ontvreemd.
Bij de politie is aangifte gedaan van
de ontvreemding van een writ konijn
uit een hok, staande op een erf aan
de Nassaulaan, hetwelk van buiten af
door een poort was te bereiken.
Feuilleton.
Naar het Duitsch van
E. VON WERNER.
Het duizelde Philip Roder, maar die
duizeling was hem alles behalve on
aangenaam. Uit de wildernis was hij
gekomen en had hier ook niets an
ders verwacht te vinden, en nu doken
in alle hoeken en gaten landslieden
op, nu bleken geheel onverwachte
maar lang niet ongewenschte betrek
kingen met de pastorie te bestaan,
nu kwam zelfs de „Zeeadelaar" met
rijn voornamen inhoud. Raansdal ver
scheen hem plotseling in een roos
kleurig licht, hij zou vooreerst hier
niet weer vandaan gaan.
Over den stillen door de zon be
schenen waterspiegel kwam de „Zee
adelaar" nader. Slank en blank als
een reusachtige zwaan dreef hij met
bijna onzichtbare bewegingen over
den vloed, een breede, zilverkleurige
lijn daarin achterlatend. De schijn
baar langzame vaart ging in werke
lijkheid buitengewoon snel. Rotsenen
bochten, bosschen aan den oever do
ken op en verdwenen weer, als vluch
tige schilderijen en bij iederen bocht
van het Fjord werden deze schilde
rijen mooier en meer indrukwekkend.
Het jacht was inderdaad een klein,
zwemmend paleis, zoo mooi en com
fortabel, als de moderne techniek
maar met eenige mogelijkheid kan
bedenken, en van binnen ingericht
met een weelde, die zelfs den meest
verwende moest bevredigen. De man
schappen in hun vlugge, knappe
matrozenpakjes, waren op het dek en
de kapitein sprak juist met den stuur
man, die op zijn post stond.
De laatste beantwoordde de ontvan
gen aanwijzing over het landen slechts
met een kort knikje, maar daarop
lette niemand. Men wist het al op net
schip, dat de Noor een gesloten, wei
nig spraakzame gezel was, die, of
schoon hij het Duitsch tamelijk goed
verstond en sprak, slechts het hoog-
noodige beweerde en iedere poging tot
toenadering kort en bondig van de
hand wees.
Het bovendek, dat gewoonlijk door
de bemanning niet betreden werd,
was ingericht als buitenverblijf voor
de passagiers. Vandaar had men naar
alle kanten een mooi uitzicht en werd
men door een groote zonnetent be
schut. Kleine stoelen en tafels, lichte
bamboesstoelen met donkerrood# kus
sens stonden overal verspreid en een
veelkleurig tapijt bedekte den bodem.
Het was een soort van open salon,
die aan gemak niets te wenschen over
liet en bij mooi weer bijna den ge-
heelen dag gebruikt werd.
Op dit oogenhlik waren alleen de
eigenaar van dit schip en Freiherr
von Hohenfels, hierboven. De man, die
tot minister was opgeklommen, was
weinig veranderd in de laatste tien
jaren. Wel was zijn haar volkomen
grijs geworden en in het voorhoofd
hadden zich diepe rimpels gegroefd,
maar zijn houding was nog kaars
recht en de blik nog even trotsch, zelf
bewust en doordringend als altijd.
Het zenuwlijden, waardoor hij tot de
ze reis naar het Noorden besloten
was, was bijna niet in zijn uiterlijk
te bespeuren, de geestelijke discipli
ne, hem tot een tweede natuur ge
worden, beheerschte nog altijd het
lichaam.
Prins Sassenburg, die tegenover
hem in half liggende houding op een
der bamboesstoelen rustte, scheen on
geveer zes of zevenenveertig jaar te
zijn. Het was een slanke, voorname
verschijning, in het bruine haar wa
ren nog geen zilverdraden te zien
maar de talrijke lijnen op voorhoofd
•n slapen verrieden toch zijn leef
tijd. Het ietwat bleeke aangezicht had
fijne, geestige trekken en een paar
droomerige, donkerklamwe oogen, die
mooi geweest zouden zijn zonder de
uitdrukking van groote vermoeidheid
die erin lagdiezelfde vermoeidheid
en afmatting lagen op 't gelaat en over
de geheele gestalte. Daaruit sprak
geen kracht en leven meer, niets van
die energieke, trotsche rust, die het
uiterlijk van den minister kenmerkte
en de laatste was toch minstens zes
of zeven jaar ouder.
Het gesprek der beide heeren was
gevolgd door een lange pauze, zij
waren beiden verdiept in beschou
wing van het landschap. Juist werd
de laatste bocht van het Fjord zicht
baar, men kon Raansdal zien liggen
op zijn groenen ondergrond met mach
tige bergen als achterdoek. Hohenfels
was geheel onder den indruk van dat
schouwspel.
Zeer schoon, zei hij op halfluiden
toon. Daarboven in die bergen ligt dus
uw Noorscb Tusculum Het schijnt
mij eenzaam en verlaten tot in den
hoogsten graad.
Ja, daar kan men nog droomen
en vergeten, dat er een wereld is,
antwoordde Sassenburg, zonder van
houding te veranderen. In Alfheim
zijn wij nog veilig voor de toeristen,
die de geheele wereld overstroomen.
De slechte wegen daarboven en de
nog veel slechter gelegenheden om on
der dak te komen beschutten one daar
voor. Nu komen alleen enkele berg
beklimmers zoo nu en das, die spoe
dig weer vertrekken. Raansdal ligt
van hier uit gezien zeer schilderach
tig, niet waar? En het landgoed op
dien kleinen landtong daar, die juist
te voorschijn komt, is Edsviken, de
bezitting van uw neef.
Hohenfels nam den verrekijker, die
voor hem op de tafel lag en richtte
hem op de aangeduide plek, toen leg
de hij hem weer neer, zonder een
woord te spreken.
Ik ben bij u in ongenade, Excel
lentie. sinds die bekentenis van heden
morgen, ik zie het, ving de prins weer
aan. Mijn God, het was niets anders
dan een brief aan den Heer Von Ho
henfels, waarvoor ik alleen de ver
antwoordelijkheid draag. Wie weet,
of hij wel eens komt
Hij zal komenHet antwoord
klonk werkelijk alles behalve vrien
delijk. U heeft hem immers geen
keus gelaten en zoo geheel zal hij
de vormen toch wel niet verleerd zijn
in dat ééne jaar, om weg te blijven,
nu u hem zelf onze aankomst gemeld
heeft. Het was stellig niet gebeurd,
als Sylvia er niet de hand in gehad
had.
Het idéé ging werkelijk van Ba
rones Sylvia uit, maar ik moet mij
als medeschuldige aangeven,want ik
voel nu eenmaal belangstelling voor
uw neef. Hij gedroeg zich het vorige
jaar, toen ik hem opzocht, allerminet
toeechietelijk. maar toch, die Bernard
is een karakter, een man uit één stuk
en dergelijken ontmoet men zoo zel
den.
Een onzinnige stijfkop is hij, an
ders nietOf beschouwt u zijn trots
en eigenzinnigheid werkelijk als ka
rakter
Nu, die eigenzinnigheid is dan
toch lang niet van energie ontbloot.
Jongenstrots alleen zou niet jaren
lang volgehouden hebben. U heeft het
mij zelf verteld, hoe woest hij zich
eerst verzette, tot hij inzag, dat hij
zich buigen moest, toen boog hij
stom maar met tegenzin en wachtte
zijn tijd af. Maar toen u geen macht
meer over hem had, toen verscheurde
hij met een enkelen krachtigen ruk
alle banden, die hem nog vasthielden
en keerde terug tot het leven, dat
voor hem nu eenmaal het ideaal der
vrijheid is. Daartoe had hij welbe
schouwd het recht.
(Wordt vervolgd.)
