NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. J ABONNEMENTEN ADVERTENTIÊN: J zijn OVERGEBRACHT 1 naar bet perceel l21e Jaargang. No. 6313 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. ZATERDAG 30 JANUARI 1904. S DAGBLAD PER IÖR8E MAANDEN; Van regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement in Voor Haarlem 1-20 Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel. V00r ded°T 0 Waar een 8 geW8hgd (k0m der 30 Groole letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Franco™™'post'door'Nederland' 1.65 Ij) Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maai betalen. Gedlustreerd Zoïïagsbla'd, 'voor Haarlem' Iwfe Hoofdbureau en Drukkerij: Zolder Buitenspaarne No. 6. de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122. Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoon Groote Hontstraat No. 55. Telefoonnnmmer 724. tonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3lbis Faubourg Montmartre. pe Bureaux van RADACTIE en ADMINISTRATIE van HARLEM'S DAGBLAD >lfi)i)i8 Houtstraat No. 55, waar tot diisver ons Bijkan- por gevestigd was is dus thans de Ra dactie te sprekendaar kun- gtaen ook Advertentiën en Abonnementen worden opge geven De drukkerij blijft gevestigd "(Z. B. Spaarne 6 (Orders op drukwerken wor- Iden, evenals tot dusver, ook Stjn ons Bureau Houtstraat 55 Aangenomen Haarlem's Dagblad van 30 Januari bevat o.a. a Jubilea, Buitenlandscli jrzicht, Muziekverslag van Philip rots, Hondententoonstelling, Ka soverzicht, Binnen!.- en Stads dichten, Ingezonden stukken. TWEE JUBILEA. Morgen, Zaterdag 30 Januari, of men wil 1 Februari, zullen op ivoudige wijze twee jubilea in onze |d herdacht worden, die hoewel ifhankclijk van elkander toch in adem mogen worden genoemd. >t zijn deze feiten, dat Dr. E. van Ven een kwart-eeuw het ambt conservator van Teylers physisch zal hebben vervuld en Dr. H. ongersma gedurende diezelfde pe lde aan het hoofd heeft gestaan onze Hoogere Burgerschool met arigen cursus. Het verband tusschen deze beide ten ligt hierin, dat Dr. Brongersma directeur der H. B. S. de opvolger geweest van Dr. Van der Ven. Een korte herinnering aan het ont- van het Middelbaar Onderwijs onze gemeente moge hier een plaats nden. Nadat in 1863 de wet op het O. tot stand gekomen was, trad in 84 Dr. Van der Ven als eerste direc- •an de H. B. S. op. Hij was het, e het eerste programma voor dat iderwijs ontwierp, want eerst later ilgde de tweede Hoogere Burger doel in Nederland te Amsterdam, nder de eerste rij van leeraren, die iet hem aan de Haarlemsche school ptrad, vinden we verschillende be ende namen. Zelf gaf de jonge direc- )ur toen in de 4e en 5e klasse gonio- letrie en trigonometrie, stereometrie, aschrijvende meetkunde, werktuig- unde en .cosmographiede wclbe- ende W'. M. Logeman gaf physica, )r. R. S. Tjaden Modderman schei- unde, plant- en dierkundede Ne- lerlandsche taal was toevertrouwd an den lateren professor Moltzer te Jtrecht, het Fransch aan den heer lartmann, Duitsch aan den heer L. Ibermüller en Engelsch aan den heer II. Vink; Th. Jorissen, later pro- essor te Amsterdam, doceerde ge- chiedenis, Goteling Viivnis teekenen a S. Vestdijk gymnastiek en als oncierge (we mogen dezen ook wel loemen, nu pas zijn opvolger Dollé oo gehuldigd is) fungeerde A. van teem, een typische fieuur, die wel oms de jongens met de pook achter- Da zat, maar daartegenover de school- iel. wanneer hij die het laatst vóór de vacantie luidde, zoo zoet wist te doen kweelen, dat de harten van de jongens, en allicht het zijne meê, opsprongen van vreugde. Vijftien jaar lang bestuurde Dr. Van der Ven de school, toen hij wegens zijn benoeming aan Teijler's Stichting werd opgevolgd door Dr. Brongersma. Aanvankelijk bij het lager onderwijs in Friesland, was Dr. Brongersma na derhand gaan studeeren, had daarna eerst als secondant gewerkt aan het instituut-Schreuders te Noordwijk en was van daar als leeraar opgetreden aan de H. B. S. te Leiden. Zijn heb dere wijze van doceeren en zijn be kwaamheid, die hem reeds meermalen zitting had doen nemen in examen commissies, bezorgden hem de be noeming tot directeur der Haarlem sche H. B. S. In dien tijd was de school zoo uit gebreid nog niet, zij had omstreeks .20 leerlingen. Vandaar dat de direc teur toen les kon geven in al de vak ken, vraeger aan zijn voorganger opgedragen. Na het heêngaan van Logeman gaf Dr. Brongersma zijn eigenlijke hoofdvak natuurkunde totdat de school zóódanig in omvang' toenam, dat hij meer tijd aan admi nistratie besteden en zich van liever- doceert Dr .Brongersma nog alleen lede van lessen ontdoen moest. Thans cosmographie in de 4e en 5e klasse. Men weet, hoe na den dood van den heer J. Ursinus Pruim, die directeur was van de H. B. S. met 3-j. c., deze school ophield te bestaan als afzon derlijke instelling bij den 5-j arigen cursus gevoegd, terwijl de heer W. H. L. Janssen van Raaij, met den titel van onderdirecteur, met hare leiding werd belast. Inmiddels was dan Dr. Van der Ven als conservator van Teijlers physisch Kabinet opgetreden. Hij volgde, als zoodanig Prof. V. S. M. van der Wil ligen op, dien hij reeds eerder als lid van Teijlers tweede genootschap had vervangen. Dr. Van der Ven aanvaard de zijn ambt in een belangrijke pe riode Teijlers nieuw gebouw werd juist gesticht, toen hij benoemd werd lagen nog maar alleen de fundeerin gen. Natuurlijk viel er veel werk te doen catalogiseeren wat er reeds was en de verzameling uitbreiden met alles wat er belangrijks op physisch ge bied werd uitgevonden. Daarnaast waren er de voordrachten, die Dr. Van der Ven jarenlang geheel alleen heeft gegeven en waar tusschen door hij nog cursussen gaf over licht, warmte en dergelijke onderwerpen meer. Na derhand werden de onderwerpen en daarmeê ook de sprekers uitgebreid. Zijn laatste voordracht gaf Dr. Van der Ven in den winter van 1897/8, waarna directeuren hem, wegens den toestand van zijn gezondheid, zeer gracieuselijk van deze wel veel inspan ning eischende voordrachten onthie ven. Als lid-secretaris van Teijler's Twee de Genootschap voerde en voert Dr. van der Ven nog de redactie van Teij ler's „Archives", in de Fransche taal gestelde wetenschappelijke iriededee- lingen van Teyler's ambtenaren,waar in ook, zoo daarvoor gelegenheid is, wetenschappelijke artikelen van an deren kunnen worden opgenomen be treffende vakken, die door den stich ter der Fundatie genoemd zijn. Bij gelegenheid van de Parijsche tentoonstelling in 1881, toen Dr. Van derVen de expositie van Teyler aldaar onder zijn leiding had en die toelicht te met een in het Fransch geschreven brochure, benoemde de Fransche re geering hem tot ridder in het legioen van eer. Twee jubilea dus, die overeenkomst vertoonen. Beiden wetenschappelijke mannen, die hun kennis brachten in de maatschappij, de een als docent aan de jeugd, de ander in zijn voor drachten voor de ouderen, beiden in hun arbeid zeer gewaardeerd. Als personen geheel verschillend, de een. Dr. Van der Ven, levendig, bewege lijk, pétillant de ander in zijn wijze van optreden de kalmte zelf, soms zelfs den indruk gevende van een physiek zwak man te zijn, maar niettemin altijd ijverig ar beidende voor zijn school en hare leerlingeneen man, die de gelukkige eigenschap bezit, dat hij optimistisch is ten opzichte van de jongens, graag het beste van hen denkt en verwacht en die bovendien met onuitputtelijk geduld ouders en voogden te woord Staat en inlicht. Menschen als deze beiden mogen, zonder zelfverheffing, op een dag als dezen, die als een mijlpaal staat op een langen weg van voortdurenden wetenschappelijken arbeid, met vol doening daarop terugzien. bijeenkomst geschied is, wordt niet gemeld. De Japansche ministers schij nen de kunst te verstaan het aange name met het nuttige te vereenigen. Voor een oorlog is geld noodig en dat zullen ze dienen te krijgen door hulp van rijke landgenooten ,immers Engeland wil zijn bondgenoot daar aan niet helpen. Wat is nu practi- scher en aangenamer dan zoo'n zaak te behandelen op een goed diner. Het brengt den persoon van wien iets gevraagd moet worden in een pretti ge, milde stemming en het droge, eigen aan het behandelen van geldza ken wordt bestreden met het genot van een goed glas wijn. Zóó dachten de Japansche ministers erover en zij boden een diner aan de voornaamste bontiers van het Rijk aan. En om geen half werk te doen, zullen ze he den dineeren met een groep finan- ciers-millionairs. Echt modern Uit dit liebaügeln tegen te geld mannen zou men echter kunnen op maken, dat Japan nog meent, spoedig veel geld noodig te hebben, m. a. w. de waarschijnlijkheid van een oorlog aanneemt. Overigens geven we nog de volgen de geruchten, zooals men ziet weer alle ontleend aan Engelsche bladen. De Times verneemt uit Seoel, van gisteren, dat de Japansche consul zich bij het departement van buitenland- sche zaken aldaar beklaagd heeft over de rooverïj langs den weg (ontworpen spoorweg) van Sëoel naar Foesan. De consul zeide, dat er maatregelen geno men zouden worden als Korea deze diefstallen niet kon tegengaan. De correspondent van de Daily Te legraph te Tokio heeft een bezoek ge bracht aan den Japanschen minister van buitenlandsche zaken. Deze antwoordde de vraag of Rusland's antwoord al ingekomen was, ontken nend, maar de tijd was er bijna voor verstreken, zeide hij. Duitschland en Denemarken heb ben de onzijdigheid van Korea erkend. Volgens telegrammen uit Sëoel zijn de Russen van plan naast een l ie- graaflijn een spoorweg aan te leggen van Witsjoe naar Antoeng. De Times verneemt uit Rangoon Er wordt bij massa's rijst naar Japan uitgevoerd. Voor het eerste kwartaal van dit jaar is er 150,000 ton besteld. De Daily Mail verneemt uit Tok.' Naar verluidt, heeft de Japansche re geering besloten, door 'usschenkomst van de rijksbank, onverwijld voocMjf jaar een leening van 10,000,000 p« nd sterling tegen 5 pCt. aan te gaan. De Koreaansche gezant te Peking wordt minister van buitenlandsche zakea te Sëoel. Naar het heet. is hij Japan«<-h- gezind en keurt hij het af, dat K -rea onzijdig is verklaard, netgeen d mr Rusland uitgelokt schijnt, te zijn. prins Eitel Fritz, den tweeden zoon van keizer Wilhelm, voor de Hongaar- sche kroon. Met een zeker leedvermaak hebben Engelsche bladen, zooals dat hun lieflijke gewoonte is, waar het ande ren geldt, den toestand 'n. DUITSCH ZUID-WEST AFRIKA veel ernstiger voorgesteld dan die werkelijk is. De Duitsche consul-generaal te Kaapstad seint dan ook, dat van een gevaarlijken Toestand en van gruwe len in de streek van Keetmanshoop niets bekend is. De berichten uit En gelsche bron dienaangaande zijn niet geloofwaardig. De wapenstilstand met de Bondelzwarten duurt voort, de onderhandelingen met dezen zijn aan staande en gevechten zijn intusschen niet (met de Bondelzwarten) gele verd. De Duitschers aan de Oranje-ri vier zijn bovendien den vijand de baas. dank zijn omvangrijke en welluidende tenorstem, die hij met bevredigend succès weet te gebruiken. Ook muzi kaal schijnt de heer Stroucken niet onbemiddeld, zoodat van de wijze, waarop hij zijn niet juist gemakkelij ke taak vervulde, met waardeerende ingenomenheid mag worden ^ewag gemaakt. De begeleiding van koor- en solo nummers berustte in de zeer betrouw bare handen van den heer Henk van Bremen, die het zangkoor hierdoor een grooten dienst bewees, daar eerst zeer laat zijn medewerking is ge raagd geworden. PHILIP LOOTS. HET TOÖNEEL. Stadsnieuws Buitenlandscli Overzicht In hoofdzaak vallen heden te ver melden bijeenkomsten van RUSSISCHE en JAPANSCHE staatslieden. De vergadering van Rus sen had, blijkens hetgeen daarvan ge meld wordt, een beslist vredelievende bedoeling. Zij werd gehouden onder voorzitterschap van grootvorst Alexis Alexandrowitsch. Het doel der besprekingen was een middel te vinden om het geschil tus schen Rusland en Japan op vredelie vende wijze bij te leggen. Men kan aannemen, dat Rusland's antwoord op de laatste nota van Japan waar schijnlijk spoedig zal volgen. Volgens een particulieren berichtge ver duurde de vergadering anderhalf uur. De besluiten door de vergadering genomen, zullen door grootvorst Alexis Alexandrowits in den vorm van een verslag worden bijeenge bracht en heden den Tsaar aangebo den. Het antwoord van Rusland zal waarschijnlijk niet vóór Zaterdag naar Tokio worden verzonden. Aan de beraadslagingen namen o. m. deel graaf Lamsdorf, Koeropatkin (de mi nister van oorlog), admiraal Avellan en Sacharof, de chef van den grooten staf. In Tokio kwam de Raad der oudere staatslieden weer bij elkaar en ver volgens bij den Keizer. Wat in deze Wie zou gemeend hebben, dat na de laatste strubbelingen in HONGARIJE en de schijnbare verzoening tusschen den minister-president T'sza en de oppositie-mannc-n de vrede nu or een poos gesloten was, kent de 11c nga- ren in hun taaien tegenstand ui:',. Het schijnt dan ook, dat Tisza vsrn' - men heeft, dat de oppositie, wel Ve r re van haar obstructie op te geven zich met nieuwen moe.d heeft georga niseerd. De dwarsdrijvers hebben 'ver sterking gekregen, zei Tisza in de Kamer. Maar de regeering zal nu u'et langer met zich laten spelen en zal krachtige maatregelen nemen a's andere middelen niet helpen. In verband met bovenstaande is zeker ook het volgende van belang. Een opzienbarend verhaal bevatte dezer dagen het Hongaarsche, regee- ringsgezinde blad Ujsag. Een bekend conservatief politicus zou aan een ze keren meneer Ivardhordo, een specia liteit in het organiseeren van openbare betoogingen, een bedrag van 2000 kronen hebben geboden voor het bij eenbrengen van een optocht van een 500 personen, die in de knoopsgaten en op de hoeden korenbloemen moes- ten dragen en voor het koninklijk pa- leis te Boedapest schreeuwen „Leve i Hohenzollern Weg met Habsburg Tot de taak der pseudo-manifestanten behoorde bovendien het ingooien der ruiten in Tisza's woning. Kardhordo zou bedankt hebben voor de opdracht, maar tegelijk vernam men, dat de Kossuth-partij een derge lijke manifestatie beoogde. Het doel was de wereld eens te laten zien, waartoe Tisza's politiek het Hongaar sche volk alzoo leidde. Nu beweren de clericalen, tegen wie in deze „onthullingen" de beschuldi ging gericht wordt, van met gemeene middelen tegen de regeering te. kuipen en tegen de kroon te agiteeren, dat het enkel lasterlijke verzinsels der libera len zijn om de clericale partij bij het hof in discrediet te brengen door haar te beschuldigen van anti-dynastieke neigingen en tegelijkertijd het oude verhaal op te warmen van een door haar gewenschte candidatuur van LUTER8CH ZANGKOOR. De gelegenheid tot kennismaking met een nieuw gemengd koor dat bezig is zich naast de vele hier reeds bestaande zangvereenigingen een plaats te veroveren heb ik niet wil len verzuimen. Het was Donderdagavond voor de tweede maal, dat zich het „Luthersch Zangkoor", onder leiding van den heer N. Gonlag, voor 't publiek deed hooren. Dit in aanmerking nemende, mag ik met ingenomenheid van het ten gehoore gebrachte melding maken. Het moet voor een directeur een ont zaglijk veel geduld eischende en zeer inspannende arbeid zijn, met een koor van grootendeels ongeoefende stemmen en waarschijnlijk naar even redigheid inuzikaal-ontwikkelde men schen tot een dragelijk resultaat te komen. In zooverre althans had de dirigent gisteravond reeds voldoening van zijn werk, dat alles er vast en flink inzat, zoodat zich het program ma zonder stoornis kon afwikkelen. Het spreekt wel vanzelf, dat zich de heer Gonlag met het tot heden be reikte op den duur niet zal tevreden stellen en dat hij op de eerste plaats zal trachten gaandeweg zijn stemmen- materiaal te verbeteren, om vervol gens dat materiaal zoo te bewerken., dat het aan bepaald artistieke doel einden kan dienstbaar gemaakt wor den. En al moge ook in deze beide opzichten de absolute volkomenheid onbereikbaar blijken, toch lijkt mij de heer Gonlag het talent en de ambitie te bezitten, om met een goed koor van eenige vorming iets wezenlijk moois te praesteeren. Dezen avond trouwens viel herhaaldelijk en niet zonder gevolg een prijzenswaardig streven naar „stemming" waar te nemen en menig oogenblik vooral in het hoofdwerk van den avond, Romberg's Lied von der Glocke maakte op de talrijke en aandachtige toehoor ders blijkbaar een diepen indruk. Behalve genoemd werk gaf het koor een kernachtig koraal (Gezang 2361, een stemmig „Nachtlied" van...? een ietwat eentonige „Hymne" van Verhulst, die, door het veronachtza men van het voorgeschreven solo kwartet en door de zich hier vooral openbarende neiging tot te laag zin gen bii de tenoren, er niet fieuriver op werd. Als geheel eaf het werk van het koor den indruk van groote toe wijding en ernstige studie. Met deze twee wapenen laat zich in het strijd perk der kunst allicht een roemriike overwinning bevechten. Als solisten werkten mede mevr. Bertha HavermanPost (sopraan), de heer G. Zalsman (bariton) en de heer Stroucken (tenor). Mevr. Haverman, die ik in lang niet gehoord had, schijnt mij aan volume van geluid te hebben gewonnen. Haar zangtechniek is onberispelijk, maar in de voordracht zou men meer gloed wenschen. Haar partij in de „Glocke" muntte dan ook meer uit door een keurig achevé. dan wel door die gemoedelijke innigheid, welke ons dit werkje uit de oude doos nog zoo sympathiek kan maken. Voor de wijze echter waarop zij de aria „Er weidet seine Heerde" uit de Messias voor droeg heb ik slechts lof. In de klas sieke rust van deze muziek kon de be gaafde zangeres zich van haar beste zijde toonen. De heer Zalsman zong met mooie uitdrukking Schumann's „Requièm" en met veel entrain mijn lied „In 't Woud". Ook aan de „Meester"-partij wist hij alle gewenschte relief te ge ven. Wat correctheid vooral rhyt- mische betreft, moest hij het tegen mevr. Haverman afleggen, maar in smaakvolle plastiek overtrof hij haar verre. Zalsman's medewerking was op de- Z5 uitvoering in 't algemeen en op die van Romberg's werk in 't bijzonder van zeer belangrijken, d. w. z. wel dadig verwarmenden invloed. Niet gemakkelijk was het voor den heer Stroucken als dilettant, tusschen twee beroepszangers van talent en routine, zich naar eisch te doen gel- iden. Toch gelukte hem dit zeer wel. Willem Rooijaards. Het geven van zoogenaamde „mu zikale en litteraire matinée's op Zon dagmiddagen, waarop men in de ge legenheid wordt gesteld, om, in plaats van aan de Zondaagsche pantoffel parade deel te nemen, wat moois te hooren van een der beste musici of conférenciers, is in Parijs niets nieuws. In Holland zijn die matinée's echter van jongeren datum. Willem Rooijaards is daarmee, meenen we be gonnen en daarin gevolgd door Henri de Vries, e. a. Nu zal Rooijaards a. s. Zondagmid dag de Haarlemmers, die anders mo gelijk een „Bolwerkje gaan pakken" of „digestie-visites gaan afsteken", in de gelegenheid stellen hem in den Schouwburg eenige zijner beste voor drachten te hooren zeggen. Nieuw voor Haarlem zullen zijn (hij is er hier tenminste nog niet mee geweest) de eerste twee bedrijven van Vondel's „Lucifer", terwijl men dan o. m. ook nog zal krijgen het be roemde „Ik houd van proza" enz. van Van Deyssel, Huygens' „Seheepspraet" en Vondels „Prince-lied", „Beeck- zangh", „Wiltzangh" en „Begroetenis van Frederik Hendrik". Velen zullen zeker meer van Rooijaards' voordrachten kunnen ge nieten, wanneer ze, vóór ze er heen gaan, eerst den Vondel nog eens ge raadpleegd hebben. Vandaar dat we hier de verschillende nummers even opsomden, opdat men morgen thuis zijn Vondel nog eens kunne raad plegen. F. N. HondenteiitooiisteHing in de Soc. "Yereeniging". De tram in de Meer. Onze corr. schrijft Het besluit van Haarlemmermeer s polderbestuur, genomen inzake de subsidie voor 't leggen van een spoor door Haarlemmermeer, in hunne jong ste vergadering, is alhier met vreugde begroet. En geen wonder, waar men 40 jaar wachtend uitziet naar versneld verkeer, zal men het billijken, dat op een oogenblik, dat men over het wel of wee eener zoo groote gemeente be raadslaagde, die uitslag in Haarlem mermeer met vreugde werd vernomen. Vóór 40 jaren werd door wijlen Mr. J. P. Amersfoordt, toen Burgemeester van Haarlemmermeer, concessie aan gevraagd voor 't leggen van een spoor door Haarlemmermeer, in dienzelfden geest. En dat het wijlen Mr. Amers foordt ernst was, bewezen wel de voor- loopige' werkzaamheden, die reeds begonnen waren. Een machtig lichaam trad toen tusschenbeide, als eerste concessionaris en betwistte Mr. Amersfoordt den voorrang. En de man die met geld en arbeid, de Haarlem mermeer uit hare boeien wilde ver lossen, moest mistroostig den arbeid eindigen. Na dien tijd zijn er legio concessiën aangevraagd, waarvan meerendeels geen nota werd genomen. Thans na 40 jaar is eindelijk het pleit beslecht en het lot van de Haarlemmermeer beslist. Haarlemmermeer treedt thans een nieuw stadium in, met eene toekomst, die den bloei van Haarlemmermeer en bare omgeving verzekert Dit laatste heeft men te danken aan de royale houding van het Polderbestuur, dat op een gegeven oogenblik op onbe krompen wijze den doorslag heeft ge geven. Wij ontvangen het navolgende be richt: Het werkloozen-Comite verzoekt alle ingezetenen van Haarlem, geen gelden te geven op vertoon van werk- loozen-kaarten. Namens het Comité C. H. K. MODEL. Duidelijk was deze mededeeling ons niet. Bij navraag bleek, dat aan de werkloozen een kaart is afgegeven en dat men nu bevreesd is, dat sommi gen daarvan misbruik zouden maken, door op vertoon van die kaart te trachten steun te krijgen van parti culieren buiten het Comité om. Dit wilde het Comité voorkomen. Aangemoedigd door het succès der lste Internationale Hondententoon stelling, verleden jaar te Haarlem ge houden, heeft het bestuur der Kyno- logenclub „Amsterdam" thans eene tweede dergelijke tentoonstelling ge organiseerd in de groote zaal der So ciëteit Vereeniging alhier. Was de vorige maal het aantal in zendingen groot, thans zijn niet min der dan 450 van de schoonste exem plaren der hondenwereld ingeschre ven. Naast de sympathieke St. Bernards- honden, die bij den ingang der zaal een plaats hebben gekregen, en met hun groote bruine oogen den binnen komenden goedig aanstaren, treft men er aan de prachtige Newfoundlan ders de fiere Duitsche doggende slanke Russische windhonden met hun spitse neuzende nijdig uitzien de Bull-doggen met hun dikke kop pen de goedige Engelsche Setters de mooie kort- en langharige Duit sche staande hondende van aard kalme Retrievers, die zich van al het hondenlawaai heel weinig aantrek ken en bedaard hun dutje doende gladharige Colliesde slimme Her dershondende vriendelijke Boxers de nietige Cocker-Spanielsde fraai geschoren helder uitziende poedels; de wollige Keeshondende ruigharige Pinchers de kittige terriersde ty pische dashonden enz. enz. In het geheel zijn er 32 Sint Ber nards, 37 Hollandsche herdershonden; 45 dashonden21 collies (Schotsche herdershonden) 13 barzois ^Russische windhonden), 11 bull terriers; 8 boxers20 Duitsche doggen9 Hol landsche smoushonden 25 setters22 Duitsche staande honden4 chiens de berger de Brie (Fransche honden) 2 Russische herdershonden13 fox- terriers 9 Airedale tenders12 Welsh terriers; 5 Doberman pinchers, ter wijl bovendien nog ruim 30 diverse rassen flink zijn vertegenwoordigd, waaronder Duitschland met dwerg pinchers. En al deze viervoeters vervullen de lucht met hun dis-harmonieerend hondengeluid, geven de welsprekend ste bewijzen dat de accoustiek der zaal uitmuntend is. Het zware geblaf der groote honden, het schelle gekef der kleinere exem plaren vermengt zich met elkander. Het is met recht een concert, waarin alle mogelijke schelle klanken domi- neerendat weliswaar niet bepaald aangenaam aandoet, maar waaraan de bezoeker toch vrij spoedig gewend raakt, zoodat hij liet onaangename er niet meer van hoort, en alleen maar oog heeft voor het vele goede en het schoone. Want schoons is er veeler zijn bij de verschillende rassen echte pracht exemplaren, dieren, welke de bewon dering opwekken van alle hondenlief hebbers en -kenners. Zoowel de quantiteit als de quali- teit der inzendingen verdienen gelij kelijk lof. Maar behalve die mooie levende in zendingen, is er ook nog heel wat anders dat de bezichtiging ten volle waard is. Wij bedoelen de fraaie éta lages van mandenwerk, halsbanden, muilkorven, voedingsartikelen, photo- grafiën, jachtartikelen en schilderijen op honden betrekking hebbende. In het bijzonder moeten vermeld worden de verplaatsbare kennels en draadafsluitingeii der firma Th. M. Blom te Haarlem, wier keuringsrin- gen ook, zooals wij gisteren reeds mededeelden, uitmunten door solidi teit en goede inrichtingvoorts de keurige etalage van den heer J. B. van der Velden, firma D. Hessels alhier. Daar ziet men een aangespannen hond met trekveerenverschillende hondentuigenverstelbare muilkor ven het nieuwste op dit gebied alles eigen fabricage, degelijk en so lide en ten slotte de smaakvolle éta lage der Haarlemsche firma C. Don- cker, die hondenvlccsch, brood en an dere voorwerpen, betrekking hebbende op de voeding van den hond, expo seert. Het is alles prima kwaliteit. Daar voor getuigen ook de vele aanwezige medailles, door deze firma op onder scheidene tentoonstellingen behaald. Met deze mededeeling over de Haar lemsche firma's, willen wij echter geenszins te kort doen aan de étalages der buitensteedsche firma's, welke alle eveneens zeer keurig zijn. Vooral de expositie van schilderijen op de boven zaal moet men niet verzuimen in oogenschouw te gaan nemen. Daar treft men ook de dashonden en de fox-terriers aan. Op het tooneel zijn de dames-hond jes gehuisvest. Het zijn alle lieve, aar dige diertjes, welke voorzien van ge kleurde lintjes, op sierlijke kussentjes gelegen, een gunstigen indruk maken. In de groote zaal zijn de overige inzendingen in rijen van twee ge plaatst, waartusschen de bezoekers zich zeer gemakkelijk kunnen bewe gen om alles in oogenschouw te ne men. Onze totale indruk der tentoon stelling, welke tot en met Zondag duurt, is, dat deze ontegenzeggelijk een bezoek overwaard is, zoodat wij

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1904 | | pagina 1