NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
J ABONNEMENTEN ADVERTENTIÊN:
J zijn OVERGEBRACHT
1 naar bet perceel
l21e Jaargang. No. 6313 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. ZATERDAG 30 JANUARI 1904.
S DAGBLAD
PER IÖR8E MAANDEN; Van regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
in Voor Haarlem 1-20 Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
V00r ded°T 0 Waar een 8 geW8hgd (k0m der 30 Groole letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco™™'post'door'Nederland' 1.65 Ij) Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maai betalen.
Gedlustreerd Zoïïagsbla'd, 'voor Haarlem' Iwfe Hoofdbureau en Drukkerij: Zolder Buitenspaarne No. 6.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoon Groote Hontstraat No. 55. Telefoonnnmmer 724.
tonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3lbis Faubourg Montmartre.
pe Bureaux van
RADACTIE en
ADMINISTRATIE
van
HARLEM'S DAGBLAD
>lfi)i)i8 Houtstraat No. 55,
waar tot diisver ons Bijkan-
por gevestigd was
is dus thans de Ra
dactie te sprekendaar kun-
gtaen ook Advertentiën en
Abonnementen worden opge
geven
De drukkerij blijft gevestigd
"(Z. B. Spaarne 6
(Orders op drukwerken wor-
Iden, evenals tot dusver, ook
Stjn ons Bureau Houtstraat 55
Aangenomen
Haarlem's Dagblad van
30 Januari bevat o.a.
a Jubilea, Buitenlandscli
jrzicht, Muziekverslag van Philip
rots, Hondententoonstelling, Ka
soverzicht, Binnen!.- en Stads
dichten, Ingezonden stukken.
TWEE JUBILEA.
Morgen, Zaterdag 30 Januari, of
men wil 1 Februari, zullen op
ivoudige wijze twee jubilea in onze
|d herdacht worden, die hoewel
ifhankclijk van elkander toch in
adem mogen worden genoemd.
>t zijn deze feiten, dat Dr. E. van
Ven een kwart-eeuw het ambt
conservator van Teylers physisch
zal hebben vervuld en Dr. H.
ongersma gedurende diezelfde pe
lde aan het hoofd heeft gestaan
onze Hoogere Burgerschool met
arigen cursus.
Het verband tusschen deze beide
ten ligt hierin, dat Dr. Brongersma
directeur der H. B. S. de opvolger
geweest van Dr. Van der Ven.
Een korte herinnering aan het ont-
van het Middelbaar Onderwijs
onze gemeente moge hier een plaats
nden. Nadat in 1863 de wet op het
O. tot stand gekomen was, trad in
84 Dr. Van der Ven als eerste direc-
•an de H. B. S. op. Hij was het,
e het eerste programma voor dat
iderwijs ontwierp, want eerst later
ilgde de tweede Hoogere Burger
doel in Nederland te Amsterdam,
nder de eerste rij van leeraren, die
iet hem aan de Haarlemsche school
ptrad, vinden we verschillende be
ende namen. Zelf gaf de jonge direc-
)ur toen in de 4e en 5e klasse gonio-
letrie en trigonometrie, stereometrie,
aschrijvende meetkunde, werktuig-
unde en .cosmographiede wclbe-
ende W'. M. Logeman gaf physica,
)r. R. S. Tjaden Modderman schei-
unde, plant- en dierkundede Ne-
lerlandsche taal was toevertrouwd
an den lateren professor Moltzer te
Jtrecht, het Fransch aan den heer
lartmann, Duitsch aan den heer L.
Ibermüller en Engelsch aan den heer
II. Vink; Th. Jorissen, later pro-
essor te Amsterdam, doceerde ge-
chiedenis, Goteling Viivnis teekenen
a S. Vestdijk gymnastiek en als
oncierge (we mogen dezen ook wel
loemen, nu pas zijn opvolger Dollé
oo gehuldigd is) fungeerde A. van
teem, een typische fieuur, die wel
oms de jongens met de pook achter-
Da zat, maar daartegenover de school-
iel. wanneer hij die het laatst vóór
de vacantie luidde, zoo zoet wist te
doen kweelen, dat de harten van
de jongens, en allicht het zijne meê,
opsprongen van vreugde.
Vijftien jaar lang bestuurde Dr. Van
der Ven de school, toen hij wegens
zijn benoeming aan Teijler's Stichting
werd opgevolgd door Dr. Brongersma.
Aanvankelijk bij het lager onderwijs
in Friesland, was Dr. Brongersma na
derhand gaan studeeren, had daarna
eerst als secondant gewerkt aan het
instituut-Schreuders te Noordwijk en
was van daar als leeraar opgetreden
aan de H. B. S. te Leiden. Zijn heb
dere wijze van doceeren en zijn be
kwaamheid, die hem reeds meermalen
zitting had doen nemen in examen
commissies, bezorgden hem de be
noeming tot directeur der Haarlem
sche H. B. S.
In dien tijd was de school zoo uit
gebreid nog niet, zij had omstreeks
.20 leerlingen. Vandaar dat de direc
teur toen les kon geven in al de vak
ken, vraeger aan zijn voorganger
opgedragen. Na het heêngaan
van Logeman gaf Dr. Brongersma zijn
eigenlijke hoofdvak natuurkunde
totdat de school zóódanig in omvang'
toenam, dat hij meer tijd aan admi
nistratie besteden en zich van liever-
doceert Dr .Brongersma nog alleen
lede van lessen ontdoen moest. Thans
cosmographie in de 4e en 5e klasse.
Men weet, hoe na den dood van den
heer J. Ursinus Pruim, die directeur
was van de H. B. S. met 3-j. c., deze
school ophield te bestaan als afzon
derlijke instelling bij den 5-j arigen
cursus gevoegd, terwijl de heer W. H.
L. Janssen van Raaij, met den titel
van onderdirecteur, met hare leiding
werd belast.
Inmiddels was dan Dr. Van der Ven
als conservator van Teijlers physisch
Kabinet opgetreden. Hij volgde, als
zoodanig Prof. V. S. M. van der Wil
ligen op, dien hij reeds eerder als lid
van Teijlers tweede genootschap had
vervangen. Dr. Van der Ven aanvaard
de zijn ambt in een belangrijke pe
riode Teijlers nieuw gebouw werd
juist gesticht, toen hij benoemd werd
lagen nog maar alleen de fundeerin
gen. Natuurlijk viel er veel werk te
doen catalogiseeren wat er reeds was
en de verzameling uitbreiden met alles
wat er belangrijks op physisch ge
bied werd uitgevonden. Daarnaast
waren er de voordrachten, die Dr. Van
der Ven jarenlang geheel alleen heeft
gegeven en waar tusschen door hij
nog cursussen gaf over licht, warmte
en dergelijke onderwerpen meer. Na
derhand werden de onderwerpen en
daarmeê ook de sprekers uitgebreid.
Zijn laatste voordracht gaf Dr. Van
der Ven in den winter van 1897/8,
waarna directeuren hem, wegens den
toestand van zijn gezondheid, zeer
gracieuselijk van deze wel veel inspan
ning eischende voordrachten onthie
ven.
Als lid-secretaris van Teijler's Twee
de Genootschap voerde en voert Dr.
van der Ven nog de redactie van Teij
ler's „Archives", in de Fransche taal
gestelde wetenschappelijke iriededee-
lingen van Teyler's ambtenaren,waar
in ook, zoo daarvoor gelegenheid is,
wetenschappelijke artikelen van an
deren kunnen worden opgenomen be
treffende vakken, die door den stich
ter der Fundatie genoemd zijn.
Bij gelegenheid van de Parijsche
tentoonstelling in 1881, toen Dr. Van
derVen de expositie van Teyler aldaar
onder zijn leiding had en die toelicht
te met een in het Fransch geschreven
brochure, benoemde de Fransche re
geering hem tot ridder in het legioen
van eer.
Twee jubilea dus, die overeenkomst
vertoonen. Beiden wetenschappelijke
mannen, die hun kennis brachten in
de maatschappij, de een als docent
aan de jeugd, de ander in zijn voor
drachten voor de ouderen, beiden in
hun arbeid zeer gewaardeerd. Als
personen geheel verschillend, de een.
Dr. Van der Ven, levendig, bewege
lijk, pétillant de ander in zijn
wijze van optreden de kalmte zelf,
soms zelfs den indruk gevende van
een physiek zwak man te zijn,
maar niettemin altijd ijverig ar
beidende voor zijn school en
hare leerlingeneen man, die
de gelukkige eigenschap bezit, dat
hij optimistisch is ten opzichte van
de jongens, graag het beste van hen
denkt en verwacht en die bovendien
met onuitputtelijk geduld ouders en
voogden te woord Staat en inlicht.
Menschen als deze beiden mogen,
zonder zelfverheffing, op een dag als
dezen, die als een mijlpaal staat op
een langen weg van voortdurenden
wetenschappelijken arbeid, met vol
doening daarop terugzien.
bijeenkomst geschied is, wordt niet
gemeld. De Japansche ministers schij
nen de kunst te verstaan het aange
name met het nuttige te vereenigen.
Voor een oorlog is geld noodig en
dat zullen ze dienen te krijgen door
hulp van rijke landgenooten ,immers
Engeland wil zijn bondgenoot daar
aan niet helpen. Wat is nu practi-
scher en aangenamer dan zoo'n zaak
te behandelen op een goed diner.
Het brengt den persoon van wien iets
gevraagd moet worden in een pretti
ge, milde stemming en het droge,
eigen aan het behandelen van geldza
ken wordt bestreden met het genot
van een goed glas wijn. Zóó dachten
de Japansche ministers erover en zij
boden een diner aan de voornaamste
bontiers van het Rijk aan. En om
geen half werk te doen, zullen ze he
den dineeren met een groep finan-
ciers-millionairs. Echt modern
Uit dit liebaügeln tegen te geld
mannen zou men echter kunnen op
maken, dat Japan nog meent, spoedig
veel geld noodig te hebben, m. a. w.
de waarschijnlijkheid van een oorlog
aanneemt.
Overigens geven we nog de volgen
de geruchten, zooals men ziet weer alle
ontleend aan Engelsche bladen.
De Times verneemt uit Seoel, van
gisteren, dat de Japansche consul zich
bij het departement van buitenland-
sche zaken aldaar beklaagd heeft over
de rooverïj langs den weg (ontworpen
spoorweg) van Sëoel naar Foesan. De
consul zeide, dat er maatregelen geno
men zouden worden als Korea deze
diefstallen niet kon tegengaan.
De correspondent van de Daily Te
legraph te Tokio heeft een bezoek ge
bracht aan den Japanschen minister
van buitenlandsche zaken. Deze
antwoordde de vraag of Rusland's
antwoord al ingekomen was, ontken
nend, maar de tijd was er bijna voor
verstreken, zeide hij.
Duitschland en Denemarken heb
ben de onzijdigheid van Korea erkend.
Volgens telegrammen uit Sëoel zijn
de Russen van plan naast een l ie-
graaflijn een spoorweg aan te leggen
van Witsjoe naar Antoeng.
De Times verneemt uit Rangoon
Er wordt bij massa's rijst naar Japan
uitgevoerd. Voor het eerste kwartaal
van dit jaar is er 150,000 ton besteld.
De Daily Mail verneemt uit Tok.'
Naar verluidt, heeft de Japansche re
geering besloten, door 'usschenkomst
van de rijksbank, onverwijld voocMjf
jaar een leening van 10,000,000 p« nd
sterling tegen 5 pCt. aan te gaan. De
Koreaansche gezant te Peking wordt
minister van buitenlandsche zakea te
Sëoel. Naar het heet. is hij Japan«<-h-
gezind en keurt hij het af, dat K -rea
onzijdig is verklaard, netgeen d mr
Rusland uitgelokt schijnt, te zijn.
prins Eitel Fritz, den tweeden zoon
van keizer Wilhelm, voor de Hongaar-
sche kroon.
Met een zeker leedvermaak hebben
Engelsche bladen, zooals dat hun
lieflijke gewoonte is, waar het ande
ren geldt, den toestand 'n.
DUITSCH ZUID-WEST AFRIKA
veel ernstiger voorgesteld dan die
werkelijk is.
De Duitsche consul-generaal te
Kaapstad seint dan ook, dat van een
gevaarlijken Toestand en van gruwe
len in de streek van Keetmanshoop
niets bekend is. De berichten uit En
gelsche bron dienaangaande zijn niet
geloofwaardig. De wapenstilstand
met de Bondelzwarten duurt voort, de
onderhandelingen met dezen zijn aan
staande en gevechten zijn intusschen
niet (met de Bondelzwarten) gele
verd. De Duitschers aan de Oranje-ri
vier zijn bovendien den vijand de baas.
dank zijn omvangrijke en welluidende
tenorstem, die hij met bevredigend
succès weet te gebruiken. Ook muzi
kaal schijnt de heer Stroucken niet
onbemiddeld, zoodat van de wijze,
waarop hij zijn niet juist gemakkelij
ke taak vervulde, met waardeerende
ingenomenheid mag worden ^ewag
gemaakt.
De begeleiding van koor- en solo
nummers berustte in de zeer betrouw
bare handen van den heer Henk van
Bremen, die het zangkoor hierdoor
een grooten dienst bewees, daar eerst
zeer laat zijn medewerking is ge
raagd geworden.
PHILIP LOOTS.
HET TOÖNEEL.
Stadsnieuws
Buitenlandscli Overzicht
In hoofdzaak vallen heden te ver
melden bijeenkomsten van
RUSSISCHE en JAPANSCHE
staatslieden. De vergadering van Rus
sen had, blijkens hetgeen daarvan ge
meld wordt, een beslist vredelievende
bedoeling. Zij werd gehouden onder
voorzitterschap van grootvorst Alexis
Alexandrowitsch.
Het doel der besprekingen was een
middel te vinden om het geschil tus
schen Rusland en Japan op vredelie
vende wijze bij te leggen. Men kan
aannemen, dat Rusland's antwoord
op de laatste nota van Japan waar
schijnlijk spoedig zal volgen.
Volgens een particulieren berichtge
ver duurde de vergadering anderhalf
uur. De besluiten door de vergadering
genomen, zullen door grootvorst
Alexis Alexandrowits in den vorm
van een verslag worden bijeenge
bracht en heden den Tsaar aangebo
den. Het antwoord van Rusland zal
waarschijnlijk niet vóór Zaterdag
naar Tokio worden verzonden. Aan
de beraadslagingen namen o. m. deel
graaf Lamsdorf, Koeropatkin (de mi
nister van oorlog), admiraal Avellan
en Sacharof, de chef van den grooten
staf.
In Tokio kwam de Raad der oudere
staatslieden weer bij elkaar en ver
volgens bij den Keizer. Wat in deze
Wie zou gemeend hebben, dat na de
laatste strubbelingen in
HONGARIJE
en de schijnbare verzoening tusschen
den minister-president T'sza en de
oppositie-mannc-n de vrede nu or
een poos gesloten was, kent de 11c nga-
ren in hun taaien tegenstand ui:',.
Het schijnt dan ook, dat Tisza vsrn' -
men heeft, dat de oppositie, wel Ve r
re van haar obstructie op te geven
zich met nieuwen moe.d heeft georga
niseerd. De dwarsdrijvers hebben 'ver
sterking gekregen, zei Tisza in de
Kamer. Maar de regeering zal nu u'et
langer met zich laten spelen en zal
krachtige maatregelen nemen a's
andere middelen niet helpen.
In verband met bovenstaande is
zeker ook het volgende van belang.
Een opzienbarend verhaal bevatte
dezer dagen het Hongaarsche, regee-
ringsgezinde blad Ujsag. Een bekend
conservatief politicus zou aan een ze
keren meneer Ivardhordo, een specia
liteit in het organiseeren van openbare
betoogingen, een bedrag van 2000
kronen hebben geboden voor het bij
eenbrengen van een optocht van een
500 personen, die in de knoopsgaten
en op de hoeden korenbloemen moes-
ten dragen en voor het koninklijk pa-
leis te Boedapest schreeuwen „Leve
i Hohenzollern Weg met Habsburg
Tot de taak der pseudo-manifestanten
behoorde bovendien het ingooien der
ruiten in Tisza's woning.
Kardhordo zou bedankt hebben voor
de opdracht, maar tegelijk vernam
men, dat de Kossuth-partij een derge
lijke manifestatie beoogde. Het doel
was de wereld eens te laten zien,
waartoe Tisza's politiek het Hongaar
sche volk alzoo leidde.
Nu beweren de clericalen, tegen wie
in deze „onthullingen" de beschuldi
ging gericht wordt, van met gemeene
middelen tegen de regeering te. kuipen
en tegen de kroon te agiteeren, dat het
enkel lasterlijke verzinsels der libera
len zijn om de clericale partij bij het
hof in discrediet te brengen door haar
te beschuldigen van anti-dynastieke
neigingen en tegelijkertijd het oude
verhaal op te warmen van een door
haar gewenschte candidatuur van
LUTER8CH ZANGKOOR.
De gelegenheid tot kennismaking
met een nieuw gemengd koor dat
bezig is zich naast de vele hier reeds
bestaande zangvereenigingen een
plaats te veroveren heb ik niet wil
len verzuimen.
Het was Donderdagavond voor de
tweede maal, dat zich het „Luthersch
Zangkoor", onder leiding van den
heer N. Gonlag, voor 't publiek deed
hooren. Dit in aanmerking nemende,
mag ik met ingenomenheid van het
ten gehoore gebrachte melding maken.
Het moet voor een directeur een ont
zaglijk veel geduld eischende en zeer
inspannende arbeid zijn, met een
koor van grootendeels ongeoefende
stemmen en waarschijnlijk naar even
redigheid inuzikaal-ontwikkelde men
schen tot een dragelijk resultaat te
komen. In zooverre althans had de
dirigent gisteravond reeds voldoening
van zijn werk, dat alles er vast en
flink inzat, zoodat zich het program
ma zonder stoornis kon afwikkelen.
Het spreekt wel vanzelf, dat zich de
heer Gonlag met het tot heden be
reikte op den duur niet zal tevreden
stellen en dat hij op de eerste plaats
zal trachten gaandeweg zijn stemmen-
materiaal te verbeteren, om vervol
gens dat materiaal zoo te bewerken.,
dat het aan bepaald artistieke doel
einden kan dienstbaar gemaakt wor
den. En al moge ook in deze beide
opzichten de absolute volkomenheid
onbereikbaar blijken, toch lijkt mij de
heer Gonlag het talent en de ambitie
te bezitten, om met een goed koor van
eenige vorming iets wezenlijk moois
te praesteeren. Dezen avond trouwens
viel herhaaldelijk en niet zonder
gevolg een prijzenswaardig streven
naar „stemming" waar te nemen en
menig oogenblik vooral in het
hoofdwerk van den avond, Romberg's
Lied von der Glocke maakte
op de talrijke en aandachtige toehoor
ders blijkbaar een diepen indruk.
Behalve genoemd werk gaf het koor
een kernachtig koraal (Gezang 2361,
een stemmig „Nachtlied" van...?
een ietwat eentonige „Hymne" van
Verhulst, die, door het veronachtza
men van het voorgeschreven solo
kwartet en door de zich hier vooral
openbarende neiging tot te laag zin
gen bii de tenoren, er niet fieuriver
op werd. Als geheel eaf het werk van
het koor den indruk van groote toe
wijding en ernstige studie. Met deze
twee wapenen laat zich in het strijd
perk der kunst allicht een roemriike
overwinning bevechten.
Als solisten werkten mede mevr.
Bertha HavermanPost (sopraan), de
heer G. Zalsman (bariton) en de heer
Stroucken (tenor). Mevr. Haverman,
die ik in lang niet gehoord had,
schijnt mij aan volume van geluid te
hebben gewonnen.
Haar zangtechniek is onberispelijk,
maar in de voordracht zou men meer
gloed wenschen. Haar partij in de
„Glocke" muntte dan ook meer uit
door een keurig achevé. dan wel door
die gemoedelijke innigheid, welke ons
dit werkje uit de oude doos nog zoo
sympathiek kan maken. Voor de wijze
echter waarop zij de aria „Er weidet
seine Heerde" uit de Messias voor
droeg heb ik slechts lof. In de klas
sieke rust van deze muziek kon de be
gaafde zangeres zich van haar beste
zijde toonen.
De heer Zalsman zong met mooie
uitdrukking Schumann's „Requièm"
en met veel entrain mijn lied „In 't
Woud". Ook aan de „Meester"-partij
wist hij alle gewenschte relief te ge
ven. Wat correctheid vooral rhyt-
mische betreft, moest hij het tegen
mevr. Haverman afleggen, maar in
smaakvolle plastiek overtrof hij haar
verre.
Zalsman's medewerking was op de-
Z5 uitvoering in 't algemeen en op die
van Romberg's werk in 't bijzonder
van zeer belangrijken, d. w. z. wel
dadig verwarmenden invloed.
Niet gemakkelijk was het voor den
heer Stroucken als dilettant, tusschen
twee beroepszangers van talent en
routine, zich naar eisch te doen gel-
iden. Toch gelukte hem dit zeer wel.
Willem Rooijaards.
Het geven van zoogenaamde „mu
zikale en litteraire matinée's op Zon
dagmiddagen, waarop men in de ge
legenheid wordt gesteld, om, in plaats
van aan de Zondaagsche pantoffel
parade deel te nemen, wat moois te
hooren van een der beste musici of
conférenciers, is in Parijs niets
nieuws.
In Holland zijn die matinée's
echter van jongeren datum. Willem
Rooijaards is daarmee, meenen we be
gonnen en daarin gevolgd door Henri
de Vries, e. a.
Nu zal Rooijaards a. s. Zondagmid
dag de Haarlemmers, die anders mo
gelijk een „Bolwerkje gaan pakken" of
„digestie-visites gaan afsteken", in
de gelegenheid stellen hem in den
Schouwburg eenige zijner beste voor
drachten te hooren zeggen.
Nieuw voor Haarlem zullen zijn (hij
is er hier tenminste nog niet mee
geweest) de eerste twee bedrijven van
Vondel's „Lucifer", terwijl men dan
o. m. ook nog zal krijgen het be
roemde „Ik houd van proza" enz. van
Van Deyssel, Huygens' „Seheepspraet"
en Vondels „Prince-lied", „Beeck-
zangh", „Wiltzangh" en „Begroetenis
van Frederik Hendrik".
Velen zullen zeker meer van
Rooijaards' voordrachten kunnen ge
nieten, wanneer ze, vóór ze er heen
gaan, eerst den Vondel nog eens ge
raadpleegd hebben. Vandaar dat we
hier de verschillende nummers even
opsomden, opdat men morgen thuis
zijn Vondel nog eens kunne raad
plegen.
F. N.
HondenteiitooiisteHing
in de Soc. "Yereeniging".
De tram in de Meer.
Onze corr. schrijft
Het besluit van Haarlemmermeer s
polderbestuur, genomen inzake de
subsidie voor 't leggen van een spoor
door Haarlemmermeer, in hunne jong
ste vergadering, is alhier met vreugde
begroet. En geen wonder, waar men
40 jaar wachtend uitziet naar versneld
verkeer, zal men het billijken, dat op
een oogenblik, dat men over het wel
of wee eener zoo groote gemeente be
raadslaagde, die uitslag in Haarlem
mermeer met vreugde werd vernomen.
Vóór 40 jaren werd door wijlen Mr.
J. P. Amersfoordt, toen Burgemeester
van Haarlemmermeer, concessie aan
gevraagd voor 't leggen van een spoor
door Haarlemmermeer, in dienzelfden
geest. En dat het wijlen Mr. Amers
foordt ernst was, bewezen wel de voor-
loopige' werkzaamheden, die reeds
begonnen waren. Een machtig lichaam
trad toen tusschenbeide, als eerste
concessionaris en betwistte Mr.
Amersfoordt den voorrang. En de man
die met geld en arbeid, de Haarlem
mermeer uit hare boeien wilde ver
lossen, moest mistroostig den arbeid
eindigen.
Na dien tijd zijn er legio concessiën
aangevraagd, waarvan meerendeels
geen nota werd genomen. Thans na
40 jaar is eindelijk het pleit beslecht
en het lot van de Haarlemmermeer
beslist.
Haarlemmermeer treedt thans een
nieuw stadium in, met eene toekomst,
die den bloei van Haarlemmermeer en
bare omgeving verzekert Dit laatste
heeft men te danken aan de royale
houding van het Polderbestuur, dat
op een gegeven oogenblik op onbe
krompen wijze den doorslag heeft ge
geven.
Wij ontvangen het navolgende be
richt:
Het werkloozen-Comite verzoekt
alle ingezetenen van Haarlem, geen
gelden te geven op vertoon van werk-
loozen-kaarten.
Namens het Comité
C. H. K. MODEL.
Duidelijk was deze mededeeling ons
niet. Bij navraag bleek, dat aan de
werkloozen een kaart is afgegeven en
dat men nu bevreesd is, dat sommi
gen daarvan misbruik zouden maken,
door op vertoon van die kaart te
trachten steun te krijgen van parti
culieren buiten het Comité om.
Dit wilde het Comité voorkomen.
Aangemoedigd door het succès der
lste Internationale Hondententoon
stelling, verleden jaar te Haarlem ge
houden, heeft het bestuur der Kyno-
logenclub „Amsterdam" thans eene
tweede dergelijke tentoonstelling ge
organiseerd in de groote zaal der So
ciëteit Vereeniging alhier.
Was de vorige maal het aantal in
zendingen groot, thans zijn niet min
der dan 450 van de schoonste exem
plaren der hondenwereld ingeschre
ven.
Naast de sympathieke St. Bernards-
honden, die bij den ingang der zaal
een plaats hebben gekregen, en met
hun groote bruine oogen den binnen
komenden goedig aanstaren, treft men
er aan de prachtige Newfoundlan
ders de fiere Duitsche doggende
slanke Russische windhonden met
hun spitse neuzende nijdig uitzien
de Bull-doggen met hun dikke kop
pen de goedige Engelsche Setters
de mooie kort- en langharige Duit
sche staande hondende van aard
kalme Retrievers, die zich van al het
hondenlawaai heel weinig aantrek
ken en bedaard hun dutje doende
gladharige Colliesde slimme Her
dershondende vriendelijke Boxers
de nietige Cocker-Spanielsde fraai
geschoren helder uitziende poedels;
de wollige Keeshondende ruigharige
Pinchers de kittige terriersde ty
pische dashonden enz. enz.
In het geheel zijn er 32 Sint Ber
nards, 37 Hollandsche herdershonden;
45 dashonden21 collies (Schotsche
herdershonden) 13 barzois ^Russische
windhonden), 11 bull terriers; 8
boxers20 Duitsche doggen9 Hol
landsche smoushonden 25 setters22
Duitsche staande honden4 chiens
de berger de Brie (Fransche honden)
2 Russische herdershonden13 fox-
terriers 9 Airedale tenders12 Welsh
terriers; 5 Doberman pinchers, ter
wijl bovendien nog ruim 30 diverse
rassen flink zijn vertegenwoordigd,
waaronder Duitschland met dwerg
pinchers.
En al deze viervoeters vervullen de
lucht met hun dis-harmonieerend
hondengeluid, geven de welsprekend
ste bewijzen dat de accoustiek der zaal
uitmuntend is.
Het zware geblaf der groote honden,
het schelle gekef der kleinere exem
plaren vermengt zich met elkander.
Het is met recht een concert, waarin
alle mogelijke schelle klanken domi-
neerendat weliswaar niet bepaald
aangenaam aandoet, maar waaraan
de bezoeker toch vrij spoedig gewend
raakt, zoodat hij liet onaangename er
niet meer van hoort, en alleen maar
oog heeft voor het vele goede en het
schoone.
Want schoons is er veeler zijn bij
de verschillende rassen echte pracht
exemplaren, dieren, welke de bewon
dering opwekken van alle hondenlief
hebbers en -kenners.
Zoowel de quantiteit als de quali-
teit der inzendingen verdienen gelij
kelijk lof.
Maar behalve die mooie levende in
zendingen, is er ook nog heel wat
anders dat de bezichtiging ten volle
waard is. Wij bedoelen de fraaie éta
lages van mandenwerk, halsbanden,
muilkorven, voedingsartikelen, photo-
grafiën, jachtartikelen en schilderijen
op honden betrekking hebbende.
In het bijzonder moeten vermeld
worden de verplaatsbare kennels en
draadafsluitingeii der firma Th. M.
Blom te Haarlem, wier keuringsrin-
gen ook, zooals wij gisteren reeds
mededeelden, uitmunten door solidi
teit en goede inrichtingvoorts de
keurige etalage van den heer J. B. van
der Velden, firma D. Hessels alhier.
Daar ziet men een aangespannen
hond met trekveerenverschillende
hondentuigenverstelbare muilkor
ven het nieuwste op dit gebied
alles eigen fabricage, degelijk en so
lide en ten slotte de smaakvolle éta
lage der Haarlemsche firma C. Don-
cker, die hondenvlccsch, brood en an
dere voorwerpen, betrekking hebbende
op de voeding van den hond, expo
seert.
Het is alles prima kwaliteit. Daar
voor getuigen ook de vele aanwezige
medailles, door deze firma op onder
scheidene tentoonstellingen behaald.
Met deze mededeeling over de Haar
lemsche firma's, willen wij echter
geenszins te kort doen aan de étalages
der buitensteedsche firma's, welke alle
eveneens zeer keurig zijn. Vooral de
expositie van schilderijen op de boven
zaal moet men niet verzuimen in
oogenschouw te gaan nemen.
Daar treft men ook de dashonden
en de fox-terriers aan.
Op het tooneel zijn de dames-hond
jes gehuisvest. Het zijn alle lieve, aar
dige diertjes, welke voorzien van ge
kleurde lintjes, op sierlijke kussentjes
gelegen, een gunstigen indruk maken.
In de groote zaal zijn de overige
inzendingen in rijen van twee ge
plaatst, waartusschen de bezoekers
zich zeer gemakkelijk kunnen bewe
gen om alles in oogenschouw te ne
men.
Onze totale indruk der tentoon
stelling, welke tot en met Zondag
duurt, is, dat deze ontegenzeggelijk
een bezoek overwaard is, zoodat wij